2001
|
|
Erotzeko zorian zaude, txori bat bezalakoa zara eta ez zara kaxa ilun batetan egoteko jaio. Horrelako lekuetan zaudenean pentsatzen
|
ematen
duzu eguna, imajinatzen, baina asko imajinatzea ere ez da oso ona. Handik irtetean egingo duzunaz buruari bueltaka hasten zara, askatasun egun hori egun zoriontsua bilakatzen duzu, izango duzun egunik zoriontsuena izango da.
|
|
Eramango al duzu agure zahar hau airea hartzera? Zuk horren fin eskaturik ezin izan diozu ezetzik
|
eman
, eta poliki poliki kartzela hartatik irten zarete. la ezin da ibili, eta besotik helduta daramazu.
|
|
Zu oso arro zoaz haren ondoan, irribarre paregabeaz Konturatu zaretenerako herri kanpoan zaudete. Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela
|
ematen
du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete (ez dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
Eta orain, aldiz, zigorra jasotzen ari zara, denen aurrean barregarri utzi eta zokoratu zaituzte. Uste duzu ondo merezia duzula, baina hau kontatzeak lotsa izugarria
|
ematen
dizu, horregatik eskolan potro jorretan ibiltzen zara pailazokeriak egiten. Horrenbeste denbora pasatzen duzu mozorro horrekin, ze azkenean burua galtzen duzu eta benetan nor zaren ere ez duzu oso garbi.
|
|
Bai, lotsa
|
eman
zidan nitaz barre egingo zutelakoan. Ez duzue horretaz arratsalde osoan gehiago hitz egin.
|
|
Horrenbeste hitz daude zerua deskriba dezaketenak... Zerua ederren ikus daitekeen lekuan gaudela uste dut. Zerua itsasoa amaitzen den lekuan bukatzen dela
|
ematen
du hemendik.
|
|
Esandakoari jaramonik egin baino lehen, kopetan muxu maitagarria
|
eman
diozu eta zure indar guztiaz besarkatu duzu. Hark, eskuaz burua laztandu eta gero liburua eman dizu.
|
|
Esandakoari jaramonik egin baino lehen, kopetan muxu maitagarria eman diozu eta zure indar guztiaz besarkatu duzu. Hark, eskuaz burua laztandu eta gero liburua
|
eman
dizu.
|
|
Abeliok
|
emandako
liburuaz gogoratu eta izenburuari jaramonik egin gabe irakurtzen hasi zara eta protagonistarekin identifikaturik sentitu zara, ezin diozu irakurtzeari utzi, oso liburu berezia da zuretzat. Lagun on bat galdu berri zuen gazte baten istorioa kontatzen du liburuak.
|
|
Gurasoak are haserreago jarri dira, eta hautsitako plater bezainbeste lanetan saiatu zara, baina denetan porrot. Azkenean,
|
eman
ziezazuketen zigorrik handiena jarri dizute: amak lan egiten duen zahar egoitzara eraman.
|
|
Gogaikarria da benetan!, denek oso irribarretsu agurtzen jarraitzen dute eta zuk aldiz begirada apal bat botatzen diezu aurpegira begiratu ezinean. Gajoek pena
|
ematen
dizute, bizitza bukatzen ari zaie, ez dute une zoriontsuagorik igaroko geratzen zaien bizitza zati motz honetan. la ezin dira mugitu, ohetik saloira eta saloitik ohera.
|
|
Marmar haietatik ihesi abiatu zen sukalderantz, horma zurian iltzaturiko apaletik aspaldidanik erretiratua behar zuen irrati beltza esku dardartiez, mahaira jaitsi zuelarik. Mugimendu presatiez piztu ondoren, irratiko sintonia bilatu eta ahots haiek itotzeraino jaso zuen iluntzeko berriak
|
ematen
ari zen mintzalariaren ahotsaren bolumena.
|
|
Harraskan pilatutako ontziei so egin zien eta, hasperen luze baten ondoren, erlojuari begirada bat bota eta leiho ondoko aulkian eseri zen, lanean hasi aurretik egin osoan atsedenik hartu gabeko hankei lasaitzeko unetxo bat
|
emateko
asmoz.
|
|
Leihoa erdi irekita zegoen bere aurrean eta kristalean islatzen zen bere burua. Ez zuen ez oso itxura ona, bizitzak
|
emandako
tratuak guztiz eraldatu baitzion bere garai bateko gorpuzkera lirain hura. Hatz zaharkituak eraman zituen bere aurpegirantz, leihoan islatzen zen emakume hura zela egiaztatzeko asmoz.
|
|
Oroitzapenen kutxan Ama, begira oihartzunen soinu atsegina irribarre eta milaka jolasen artean. Egoera hari bukaera
|
eman
nahi ez zion itxaropena zoriontasunez beteriko itzal argitsuez elikatua, oroitzapenak indartzean esperantza sendotuz. Gauak kolorez jazten zituen algarak, zuhaitzak, txantxangorriz, urmael tristeak, lumaia zuridun ahatez eta etxe haietako hormak, doinu atseginen oihartzunez.
|
|
Itxaropenaren esku zaharra. Aldatzeko aukera
|
ematen
zion bidea behin eta berriro itxaropenak moztua. Azkenekoa izango zela zioten hitzak sinistu zituen, ez zela berriro gertatuko, milaka hitz samur eta inoiz sentitu gabeko laztanen artean.
|
|
Sentipen arraroak igortzen zituen eskutoki hark, ezezagunerantz bidea irekitzeko giltza balitz bezala. Ate zahar haien atzean inoiz ezagutu gabeko itzalak zeuden gorderik, oroitzapenen kutxa astunean biziraun zutenen aldean oso ezberdinak, emozio berrien festarako sarrera ixten zuten ateak irekitzeko urre koloreko giltzari bira erdia
|
ematea
bezain pauso erreza zelarik. Jarrera hartan geratu zen, ez atzera eta ez aurrera, eskuineko eskua giltzari bira emateko prest.
|
|
Ate zahar haien atzean inoiz ezagutu gabeko itzalak zeuden gorderik, oroitzapenen kutxa astunean biziraun zutenen aldean oso ezberdinak, emozio berrien festarako sarrera ixten zuten ateak irekitzeko urre koloreko giltzari bira erdia ematea bezain pauso erreza zelarik. Jarrera hartan geratu zen, ez atzera eta ez aurrera, eskuineko eskua giltzari bira
|
emateko
prest. Baina bazirudien bere barnean ura ur jauzien moduan zetorkiola, bukaerarik ageri ez zuten sentimenduen ur jauziak.
|
|
Baina bazirudien bere barnean ura ur jauzien moduan zetorkiola, bukaerarik ageri ez zuten sentimenduen ur jauziak. Bere bihotzean aspaldidanik igarria zuen bi bandoen guda eta harrezkeroztik inork ez zion besteari aurrera egiteko aukerarik
|
eman
. Bat batean, ordea, eskutokiari bira erdia eman zion, menditik zetorren ur garbiak bestea agortua zuela agerian utziz.
|
|
Bere bihotzean aspaldidanik igarria zuen bi bandoen guda eta harrezkeroztik inork ez zion besteari aurrera egiteko aukerarik eman. Bat batean, ordea, eskutokiari bira erdia
|
eman
zion, menditik zetorren ur garbiak bestea agortua zuela agerian utziz. Armairuaren ateak parez pare ireki ziren soinu kirriskatsu batekin, bere barneko iluntasuna agerian utziz.
|
|
Eskerrak
|
emaiteko
denborarik ez genuen ukan, bakea ekarri zuen bere planetara itzuli behar baitzen. Erran nezake 20/ 20ko nota emango niokeela bere betekizunean.
|
|
Eskerrak emaiteko denborarik ez genuen ukan, bakea ekarri zuen bere planetara itzuli behar baitzen. Erran nezake 20/ 20ko nota
|
emango
niokeela bere betekizunean. Ikasi dut nire anaia maitatzen eta orduz geroztik (aldaketaren nondik norakoak ulertzen ez badituzte ere) ez dugu urrats bat egiten bata bestea gabe.
|
|
Gainera hitzez beti sobera gabiltzan arren, larri ibiltzen bide gara hitz horiek geureganatzeko astiaz, nahiz eta bi izan entzuteko ditugun belarriak eta bat bakarra mintzatzeko mihia. Beraz
|
eman
diezaiogun, erabat jakintzat badugu ere, beste birpasa bat zuk hezitako egia horri, nire belarriak hala eskatzen didalako eta, jakin badakizunez, zure hitza dela egarri hori asetzeko gai den bakarra.
|
|
Ondoren jarraitu zuen Berasak irudika ezazu eguna eta gaua. Eguna, Eguzkik dakien modura, ordu argien multzoa da, eta ordu horiek iritsi bezain laister barnekaldeko herrixketen nekazaria goiz lotzen zaio lanari bere baratzean; kosta partean, aldiz, itsasontziei azken ikutuak
|
emanez
arituko dira arrantzaleak; itzal ahal guztidunetik itzal txikiak agertzen hasiko dira, ertainak askoz jota; txoriek abestuko dute gauean abestea debekatua izan zaiena eta baliteke gu biok, eguneko ordu horietan azokara bidean izatea, auskalo ze erosketa egiteko asmotan. Aurreko hau eta halako beste mila ezaugarriren bidez imaginatzen dut eguna.
|
|
galdetu zidan eta erantzun baten faltan luze gabe jarraitu zuen. Bihur dezagun bidea errezagoa eta zuzenagoa eta horretarako
|
demagun
beste proposamen hau: Dialektika bakarkako lana den neurrian, arrazoimena izango omen da, egia absolutoa bilatzerako orduan, norberaren tresna bakarra.
|
|
Honezkero asmatuko zenuen, Sokrate, tximu horrek aukeratu zuena. Baliteke naturari automatikoki
|
emandako
erantzuna izatea, baina, egia esanda, tximuren batek, oharkabean bada ere, bere gain hartu zuen erabakiaren ardura, zalantza bat agertzen zaigun guztietan halakoa baita gure jokaera. Ez dago erabakirik zalantzarik egon ezean, inork ez du zertan bere burua erabili, zalantzak bere ateraldia egingo ez balu.
|
|
Hala da esan nuen, eta doinu mingotsez gehitu nuen honako hau. Nor hobeto ni baino boterearen krudelkeriaren berri
|
emateko
–
|
|
– Baina denbora joan ahala, konturatzen gara, toki ezberdinetara tiratzen duten arren, biek bortizkeria eta zalaparta gaitzesgarri berbera erabiltzen dutela bere xedea lortzeko; konturatzen gara, haien begietara so eginez, ez dutela amore
|
emateko
itxurarik, ez direla inolaz ere, inon eta inori barkamena eskatzeko prest egongo, ez dago haien bihotzetan hutsunea eta gorrotoa besterik eta hala jarraitzen dute, amorru biziz borrokan; konturatzen gara batak zein besteak ez dituela bere okerrak onartzen, eta bakoitzak bere egia aldarrikatzen duela egia absoluto erreal bakartzat, autismo izugarria erakutsiz. Konturatzen gara, azken batean, kanpokaldetik ezberdinak agertzen zaizkigun bitartean, bi zaldiak arraza berekoak direla.
|
|
Miresten dut zuk diozuna, Berasa haundia, ez dago zure hitzaldian pausa bat bera ere lekuz kanpo. Baina diozunaren arabera, ez al ginateke Sofisten erlatibismoari eta eszeptizismoari paso
|
ematen
ariko. Ez al dago egia unibertsal eta absolutorik?
|
|
Nahiago ditut iritzi bateragarriak, egia ukaezinak baino. Hori bai, nire aburuz, eta honetan nerekin bat etorriko zarelakoan, iritzi guztiek ardatz baten inguruan bira
|
emango
dute: giza eskubideak.
|
|
Nire bihotza irrika biziz egoten da berriro egun ahaztezin haietara itzultzeko. Nola ahaztu bada, bizia alaitzen zizuten egun eguzkitsu haiek, moeta eta kolore ezberdinetako lorez jantzita ageri ziren belardi berde berde haiek, inguruneari bizitasuna
|
ematen
zioten gauza liluragarri haiek guztiak, nire esistentzia balioztatzen zuten pertsona haiek. Haiek ziren nire familia, nire lagunak, guztia.
|
|
Nire bizitzaren parte ziren, nire bizitzako oinarria eta orain, aldiz, neguko hotz hauek eraginiko bakardadea besterik ez dut sentitzen. Guztia ziren niretzat, haiek
|
ematen
zidaten berotasuna, eta ez uda zelako, nire alboan egoteagatik bakarrik, maitatua, baliagarria nintzela sentiarazten zidatelako baizik, eta era berean, ni haien bizietan funtsezko osagai bat nintzela aditzera eman ohi zidatelako. Haien eguneko momenturik garrantzitsuenak eta bizitzakoak ere bai, nire magalean eserita igarotzen baitzituzten, elkarrekin solasean jarduten zutelarik.
|
|
Nire bizitzaren parte ziren, nire bizitzako oinarria eta orain, aldiz, neguko hotz hauek eraginiko bakardadea besterik ez dut sentitzen. Guztia ziren niretzat, haiek ematen zidaten berotasuna, eta ez uda zelako, nire alboan egoteagatik bakarrik, maitatua, baliagarria nintzela sentiarazten zidatelako baizik, eta era berean, ni haien bizietan funtsezko osagai bat nintzela aditzera
|
eman
ohi zidatelako. Haien eguneko momenturik garrantzitsuenak eta bizitzakoak ere bai, nire magalean eserita igarotzen baitzituzten, elkarrekin solasean jarduten zutelarik.
|
|
Ez direla galduko eta zerbait gertatzen zaien egunean enteratuko garela! Gaur egun telebistan
|
ematen
dituzten albisteekin nola lasaituko gaitun bada. Bortxaketak direla, auto istripuak direla, auto gidaria edana zihoala...
|
|
Beren garaietatik gaur arte gizarteak jasandako aldaketez mintzatzen ziren beti, beren desadostasuna agertuz. Egungo gaztediaren jarrera zela, zientzian eta teknologian
|
emandako
aurrerakuntza xelebreak zirela, etab. beti ziren kexu, baina era berean, beren garaiak gogoratzen zituzten sarri.
|
|
lkusten duzuen bezala, parkeko banku sinple hau, ez zen bakarrik egon udaberri eta uda sasoi haietan. BeĆŗ edukitzen nuen norbait nire magalean jezarrita, beren bizitzako momentuetan parte hartzeko baimena
|
ematen
zidatelarik. Ni nagoen leku honetatik, inguratzen nauen gizarteaz asko ikasi dut, inguratu nauen pertsona mota guztiei esker.
|
|
Ez zen batere alferra gazte hura, eta ez zen sekula gelditzen lan egitetik. Baina gaixoarentzat, langilea izaitea ez zen aski, lan on bat aurkitu behar zuen, arrantzale izateak ez baitzuen aski diru
|
ematen
. Gainera, sortuko zen alabatxoarekin ezin izango zuten gehiago oraingo moldean bizi edo iraun.
|
|
Ama zalu zalua joan zen oihu saminez ari zenarengana. Sehaskatsotik hartu eta bularra
|
eman
zion. Haren gosea!
|
|
Orduan, haur sortu berriaren aitak jainkoari erregutu zion, ez zezan gizon hura bezain premia gorrian ezar. Geroago tabernara sartu zen, bere lagunei berri ona
|
emaitera
.
|
|
Eta orduan kontratua atera zuten, irakurri ere bai. Idatzia zenaren arabera, bere ondasun guziak
|
eman
behar zizkien, burutik eginak ziren gizon haiei. Oinak herrestaka, etxe aldera eraman zuten, dena hartu nahian.
|
|
Denak elgarretaratu, eta erabaki zuten mendekatzea. Odol usainak goitikakoa
|
ematen
zien; hala ere, aurrera joan ziren. Inkisidoreen aztarnak segitu zituzten.
|
|
Inkisidoreen aztarnak segitu zituzten. Denbora luzea
|
eman
zuten gaztelua aurkitzeko, zeren arte batzuetan erori baitziren. Oihan batetan gelditu eta kausitzen zuten materialarekin, armak egin zituzten.
|
|
Gertatuaz kexu, senarrak ikusten zuen guziari ostiko
|
emaiten
zion. Harri lodi bat mugitzean erori eta azpian egurrezko zerbait topatu zuen.
|
|
Ganduzko errealitate hutsal baten agerpena da hau; gure memoriak ikusi, prezio oso garestian ostatu
|
eman
eta gero baztertu egiten duen horietakoa.
|
|
Begira nazan eta kontura hadi. Guztiz urdindutako ileek
|
ematen
diote hasera buru txiki horri, eta buru hori dun, hain zuzen, bizitzako hainbeste gertakari ahaztu arazten dizkinan gomuten aterpe eta desagertarazle. Nekez sines dezaken kopeta zimurtu eta goibel horren atzean, oraindik freskotasunez zipriz tinduriko gogoetak badirela, zeren egon badaude, baina zokoren batean gordeta Sarritan, hik badakin, egun euritsuetan, hire kolore gabeko begiak zimurren artetik esnatu, jalgi eta begira ipintzen ditunanean, euri tanta bakoitzeko gaztaroko oroitzapen bat berreskuratzen dun begietan nahigabe kolorea margotuz.
|
|
Kontzientzia izkutuak berriro bisitatu du... Begira nazan eta kontura hadi! Beti izan haiz emakume gogorra, ispiluan begiratu eta harro sentitzen hintzen, baina jadanik ispiluak ez din erantzunik
|
eman
nahi. Eragotzi egiten dinat; eragotzi egiten dinat hire gorputz biluztua.
|
|
Ni, ordurarte eduki ez nuen altxor preziatuenaren jabe bihurtu nintzen, etorkizunaren jabe, itxaropenaren jabe. Eta norberak pentsa zezakeen etorkizuna iragarteko makina batek
|
emandako
paperak deus ere ez zuela balio, baina izenik gabeko beste bat izatean, itxaropen hitzak soilik, salneurri oso garestia izaten du.
|
|
Izenik gabeko kaleak itxaropenaren kaleak bihurtu ziren, zeren orduan banuen bakardadea estaliko zuen estalkia, banuen kale kantoien batean maitalea aurkitzeko esperantza. Horrela, nire bizitzaren liburuko orrialdeetan, ordurarteko bakardadearen t.xuritasuna atzean utziz, letra larriz okupatu nuen t.xuritasunaren t.xuria. Hitz batean esateko, etorkizuna iragartzen zuen makina
|
bakartiak
emandako paper zatia zen dena.
|
|
zurekin bat egiten ez zutenak eta bat egiten zutenak. Eta hain zuzen, haiek nire begiekin bat egiteaz gain, nire gorputzari artikulazioa eta bizia
|
eman
zizkioten: panpin eta irudi bat izatetik bizi izatera bultza nindutelarik, t.xont.xongilo bat apal zaharkitu batetik atera, laztandu eta maneiatzean bizia eman izan balidate bezala.
|
|
Eta hain zuzen, haiek nire begiekin bat egiteaz gain, nire gorputzari artikulazioa eta bizia eman zizkioten: panpin eta irudi bat izatetik bizi izatera bultza nindutelarik, t.xont.xongilo bat apal zaharkitu batetik atera, laztandu eta maneiatzean bizia
|
eman
izan balidate bezala. Horregatik eman nion hasera korrikaldiari.
|
|
panpin eta irudi bat izatetik bizi izatera bultza nindutelarik, t.xont.xongilo bat apal zaharkitu batetik atera, laztandu eta maneiatzean bizia eman izan balidate bezala. Horregatik
|
eman
nion hasera korrikaldiari. Irudi lausotu haren atzetik korrika, korrika.
|
|
Eskua
|
eman
nion bakardadeari, begietara so egin nion eta agian etorkizuneko makina, izenik gabeko kondena, kentzeko norberak eraiki edota asmatu beharreko zerbait izan litzatekeela pentsatu nuen, baina ordurako bakardadeak dantzatzera gonbidatua ninduen eta isiltasunaren obra sinfonikoak itzaliak zituen izenik gabeko beste baten pentsamolde apalak.
|
|
Pantxok ez zekien batere gatu beltzak sorgin bilakatzen zirela pata lehertzerakoan, eta zorte bat
|
emaiten
zutela. Hori ez zekien bakarra zen; Zugarramurdiko beste biztanle guziek, aldiz, jakinean ziren eta inork ez zuen gatu beltzik etxean.
|
|
Handik denbora guttira, bi gizonengana joan zen liburu lodi eta zahar errautsdun bat zeramalarik. Eta hirurok liburu horretan txerkatu zuten emazte misterios horien berri
|
eman
zezakeen zerbait.
|
|
Zapi zuri gorria lepoan ondo jantzita eta zure ile beltzarana bi txirikordatan orraztuta. Eskolan denik eta neskatxarik politena zarela errepikatu dizu gaur ere amonak bere eskua zuretik askatu bezain pronto, bekokian muxu epel bat
|
eman
eta atean utzi zaituenean. Askotan egoten zara ispiluaren aurrean amaren antzik duzun pentsatzen, aitonak maiz esaten baitizu zuri so den bakoitzean ama ikusten duela.
|
|
Gaur ere Pabloren aldamenean eseri zara eskolan, baina eskolak hasi orduko irakasleak alde banatara eraman zaituzte, ez hitz egiteko abisuak ez baitituzue bete; gaur ere ez. Marrazki bat egiteko beharra
|
eman
dizue irakasleak, familia guztiaren akoarelazko argazki bat. Zuk kontinente berria marraztu duzu aurrenik eta atlantiar ozeanoren erdian irla erraldoi bat, zure unibertso zeharkagaitza den irla.
|
|
Bere ama Isabelita munduan denik eta ama zoragarriena dela esan du, eta benetan emakume zoragarria da zuretzat ere, maiz gonbidatzen baitzaitu bere etxera Pablorekin jolas egin dezazun. Bere aita Luisek taxiak gidatzen dituela aipatu du hurrena eta azkenik, bere arreba Dabnek taberna batetan lan egiten duela esan du. lkaskideek beren azalpenak
|
eman
dituzten bitartean, zuk zer esango duzun pentsatzen jardun duzu. Azkenean zure ordua iritsi da.
|
|
Hemengo hirurok amona, aitona eta ni gara. Amona emakume lodi maitagarria da, sekula kantuan isiltzen ez dena eta haserretzen denean iseka egin bezain pronto damutu eta muxu
|
ematen
dutenetakoa. Aitona ere oso gizon alaia da, amarekin pentsatzen ez duenean behintzat, nahiz eta ez duen apenas deus entzuten.
|
|
Agur, laztana, eta musu haundi haundi bat.
|
Eman
besarkada haundi bat aitona eta amonari.
|
2002
|
|
Iritsi zen agurtzeko garaia, hainbat urtez gelako kide izan zuenak zeru amaitezina arnasa hartuko zuen. Bazihoala eta, Peiok eskutitz bat lerratu zuen bere sakelean zaindariek kontrolatu gabe familiari
|
eman
ahal izateko. Bertan bere asmo zehatza argitzen zuen:
|
|
batek denbora falta, besteak beldurra eta azkenak gogo eskasia. Hainbat adiskiderekin hitz egin zuen arrats hartan bertan, baina, ez zion inork baietzik
|
eman
. Hori zela eta, nekaturik eta amore emanda, lotara joan zen.
|
|
Hainbat adiskiderekin hitz egin zuen arrats hartan bertan, baina, ez zion inork baietzik eman. Hori zela eta, nekaturik eta amore
|
emanda
, lotara joan zen.
|
|
Denbora joan ahala, IƱaki ere beti bateko gurpil hartan hasi zen itzulika. Azieta bat hartu, eltzetik burruntzalikada bat bota eta
|
eman
. Jada berrogeita hamar aldiz errepikatu zuen.
|
|
Peiok zuzen begiratzen zuen. Emozioak ez zion irriƱo bat egiteko indarrik
|
ematen
. IƱaki, aldiz, geldi egon ezinik, oihal baten hila joan zen.
|
|
Ainhoak barkatzeko muxu bat
|
eman
zion.
|
|
Urtebetetzerako opari bat
|
ematen
badidazu, etxean egon zaitezen konponduko naiz, erran zion alabak arazo guziei konponbidea ateratzen zien moduan.
|
|
Handia izan arren, ez zuen bere alturari zegokionaren erdia ere pisatzen. Alabari muxu
|
ematen
zion bakoitzean, kilima goxo batzuk egiten zizkion bizar luzeaz. Ipuin asko kondatzen zizkion, eta anitzetan altzoan lo hartzen zion amets goxoetan murgilduz.
|
|
Jonek, kezkati aurpegia jarri zuen. Bere txanda iritsi zenean, amak paperak erakutsi zizkion zaintzaileari, baimena
|
emango
ziolakoan; baina ukatu egin zion. Orduan ama zainetan zela oharturik, haurrak eskua eman zion lasaituko zelakoan.
|
|
Bere txanda iritsi zenean, amak paperak erakutsi zizkion zaintzaileari, baimena emango ziolakoan; baina ukatu egin zion. Orduan ama zainetan zela oharturik, haurrak eskua
|
eman
zion lasaituko zelakoan. Sekula baino gehiago estutzen zion; lasaitzen bazen.
|
|
Gune lasai eta gorde hatera iritsi zirenean han zegoen aulki batean jarri eta altzoan hartu zuen. Orduan, haurrak lepotik heldu eta muxu
|
eman
zion. Masaila haserreek eragin berotasuna baretzen zuten malkoz bustia zen.
|
|
Aske bizitzeko sortu hintzen eta kateak jarri ditiate, baina azken aldi honetan familiari ere jarri zizkiotek hi ikustera etortzen ez utziz. Gizon horiek zer ditek hik baino gehiago hiri halako tratu txarra
|
emaiteko
... ezer ez! Ezin duk horrela segitu, ihes egin behar duk Begiak itxi eta ohe gogorrera bota zuen bere burua.
|
|
Patioan itzulika zebilela, lore bat aurkitu zuen bide erdian. Lore kontutan ez zen oso jakina eta ez zen haren izena
|
emateko
ga1, baina ikaragarri gustatu zitzaion. Hori horia zen; egun hartan falta zen eguzkia ordezkatzen zuen bere bihotza argituz.
|
|
Ezin daiteke esan harro nagoela, nire ustez pertsona bat ezin baitaiteke harro egon bizitzak zoriz eskeini dionaz. Konforme nago, hori bai; baina ez konforme horrela maitatzea tokatu zaidalako, baizik eta nire buruan bueltaka egon den egoerari azkenik irtenbidea
|
eman
diodalako. Izan ere, nire lagun guztiek badakite eta errespetatzen naute, eta, bestalde, mutil bat ezagutu dut, eta harekin nago; eta ez dut uste egoera transmititzen dizkidan zirrara eta emozioak beste gizakiek bizi dituztenetatik bereiztu daitezkeenik.
|
|
Aburuz aldatzera eragin zidan zeozer ageri zen nire barnean, erabat kilikatzen eta indartzen ninduena: gaiari buruz norbaitekin hitz egiteko irrikitan nengoen, gay izateak pertsona baten jokabidean eraginik ez zuela zergatik izan transmitizeko beharra sentitzen nuen eta ni bezalako jendearekiko zegoen pentsaera eta jarrerari buelta eman nahi nion, etorkizunean normalizazioari bidea
|
ematea
helburu izango zuen gudaria bilakatzea amesten nuen bitartean. Hitz gutxitan, munduarekin borrokatu nahi nuen.
|
|
Edozein modutan, ezin nuen jakin laguna zein mugataraino ari zen brometan galdera hura egin zidanean, baina aurretik gaiari buruz hitz egiterakoan eta momentu hartan erakutsitako seriotasunak eta eman zidan segurtasunak nire sekretutxoarekin jarraitzea zentzugabekeria zela sentiarazi zidan. Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera
|
ematea
erabaki nuen. Esan beharra dago garai hau zailena izan zela niretzat, nahiz eta injustiziaren aurka jardun nahi izanak indar handia ematen zidan.
|
|
Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera ematea erabaki nuen. Esan beharra dago garai hau zailena izan zela niretzat, nahiz eta injustiziaren aurka jardun nahi izanak indar handia
|
ematen
zidan. Ez nuen ezer garbi ikusten; nire lagunek mila eratara erreakzionatu zezaketen, batez ere momentu hartan geneukan adinarekin (14 bat urte), eta, ondorioz, denbora bat itxarotea erabaki nuen, nire lagunen heldutasunerainoko bidearen baitan egongo zena betiere, edota nik hala kontsideratuko nuenean.
|
|
Gertakari gaitzesgarri honek nire kanporatze etapan atzera bota ninduela uste duzuenok oso oker zabiltzate. Alderantziz, gertakari hark inar gehiago
|
eman
zidan injustiziaren aurkako nire borrokarako. Oso garbi ikusten nuen niri mutilak maitatzea tokatu izanak ez zuela inolako eraginik nire jokatzeko moduan, eta inolaz ere ez nintzela joango kaletik edozein pertsonari min emateko intentzioarekin, jendeak uste zuen (eta duen) moduan.
|
|
Gaur egun, eta nahiz eta nire homosexualitatearen hirugarren etapa bizi gabe izan (nire norabidea mundu guztiari ezagutarazteari dagokiona, alegia), laugarrenaren bizipenak dastatzen ari naiz bete betean, bikotea bilatzea ahalbieratu duen gertakari bat
|
eman
delako, hain zuzen ere. Izan ere, teknologia berrien ezarpenek (intemet, kasu) zure etxetik munduko edozein tokiko jendearekin hitz egitea bermatzen dute.
|
|
Topaketa zoragarria izan zen: besarkaturik, elkarri begira geratu ginen, hainbat alditan planifikatu genuen bezala, eta, batasun bat osatuz, elkarri musu
|
eman
genion. Nire bizitzako momenturik gozoena izan zen hura, lehen aldiz benetako maitasunak transmititzen zizkidan sentsazioak dastatzen nituela.
|
|
Aburuz aldatzera eragin zidan zeozer ageri zen nire barnean, erabat kilikatzen eta indartzen ninduena: gaiari buruz norbaitekin hitz egiteko irrikitan nengoen, gay izateak pertsona baten jokabidean eraginik ez zuela zergatik izan transmitizeko beharra sentitzen nuen eta ni bezalako jendearekiko zegoen pentsaera eta jarrerari buelta
|
eman
nahi nion, etorkizunean normalizazioari bidea ematea helburu izango zuen gudaria bilakatzea amesten nuen bitartean. Hitz gutxitan, munduarekin borrokatu nahi nuen.
|
|
Edozein modutan, ezin nuen jakin laguna zein mugataraino ari zen brometan galdera hura egin zidanean, baina aurretik gaiari buruz hitz egiterakoan eta momentu hartan erakutsitako seriotasunak eta
|
eman
zidan segurtasunak nire sekretutxoarekin jarraitzea zentzugabekeria zela sentiarazi zidan. Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera ematea erabaki nuen.
|
|
Hector dut izena, jarraitu zuen. Hortik aurrera arratsalde osoa
|
eman
genuen hizketan: ea zer ikasten nuen, ea haren kuadrilarekin atera nahi nuen... era horretako gauzak galdetu zizkidan.
|
|
Alderantziz, gertakari hark inar gehiago eman zidan injustiziaren aurkako nire borrokarako. Oso garbi ikusten nuen niri mutilak maitatzea tokatu izanak ez zuela inolako eraginik nire jokatzeko moduan, eta inolaz ere ez nintzela joango kaletik edozein pertsonari min
|
emateko
intentzioarekin, jendeak uste zuen (eta duen) moduan.
|
|
Dena den, uste baino gehiago kostatu zitzaidan, askoz ere ondorio gehiago baitzeuden jokoan egun hartan. Eta, egia esan, nik ez nion zuzenean kontatu, zerbaitek atzera botatzen baininduen oraindik, baizik eta nik
|
emandako
zantzuen bidez asmatu behar izan zuen, harengan Hectorri zuzenean kontatu izanak ekarri zuen bezalako erreakzio negatiboa ekidin nahi nuelako. Hala, oporretan pertsona batez maitemindu nintzela kontatzen hasi nintzaion, baina maitasun hori hasiera batetik erabat ezinezkoa zela zehaztu nion.
|
|
Nire bizitzako momenturik gozoena izan zen hura, lehen aldiz benetako maitasunak transmititzen zizkidan sentsazioak dastatzen nituela. Horrela
|
eman
genuen egun osoa, biok elkarturik, batasun gaindiezin bat sortuz. Betea sentitzen nintzen, nire bizitzako helburuetako bat erdiestea lortu bainuen, eta munduko pertsonarik zoriontsuena eta, aldi berean, homosexuala nintzela transmititu nahi nion jende guztiari.
|
|
Ez nion garrantzi handirik
|
eman
, dutxatu barik nengoenez, aurreko egunean futbol entrenamenduan nire ule zapen artean geratutako hare ale bat izango zelakoan. Handik bost minutura, ostera, erroketak amaituta, algebran murgilduta nengoen.
|
|
Hori dena ikusirik alkateak hauxe pentsatu zuen: Herri honetatik zorriak desagertaratzen dituen pertsonari zakukada bat urre
|
emango
diot Herritarrok horren berri izan genuenean, berehala hasi ginen zerbait prestatzen. Neuk ere banuen diru permia, baina, behin eta berriro pentsatu eta buruari mila bira eman arren, ez zitzaidan ideia mixerable bat be otu.
|
|
Herri honetatik zorriak desagertaratzen dituen pertsonari zakukada bat urre emango diot Herritarrok horren berri izan genuenean, berehala hasi ginen zerbait prestatzen. Neuk ere banuen diru permia, baina, behin eta berriro pentsatu eta buruari mila bira
|
eman
arren, ez zitzaidan ideia mixerable bat be otu. Beraz, amore eman eta besteren baten burutaziaon zain gerau besterik ezin izan nuen egi.
|
|
Neuk ere banuen diru permia, baina, behin eta berriro pentsatu eta buruari mila bira eman arren, ez zitzaidan ideia mixerable bat be otu. Beraz, amore
|
eman
eta besteren baten burutaziaon zain gerau besterik ezin izan nuen egi.
|
|
Hurrena saiatu zena Marina Aspirina botikaria izan zen. Herritar guztioi zorriaurkako txanpu bat
|
eman
zigun, baina honek ere ez zuen zorriak uxatzerik lortu.
|
|
menik
|
eman
, badakizu, herrien arteko pike hori zela medio... baina, herriak presionatuta, azkenean baiezkoa eman behar izan zion. Hau entzun eta berehala, bere asmoa inori kontatu gabe lanari ekin zion.
|
|
menik eman, badakizu, herrien arteko pike hori zela medio... baina, herriak presionatuta, azkenean baiezkoa
|
eman
behar izan zion. Hau entzun eta berehala, bere asmoa inori kontatu gabe lanari ekin zion.
|
|
Agur betiko zorriak eta zorritsuak. Beno, esan beharra dago alkateak IƱakiri adostutakoa baino are eta diru gehiago
|
eman
ziola, bere gogoz kontra egin bazuen ere.
|
|
Udaldiko arratsalde grisa euri xehea, hitsa, laino usuan ezkutatuta, zelatari, mehatxagarri zugan ohizkoa denez. Zergatik ez duzu begiz begi aurre
|
ematen
–Ausarti koldarra!
|
|
Ana gorritzen hasi zen eta irriƱo batekin erantzun zion (benetan gisakoa iduri zuen hark!), eskerrak
|
emanez
. Orduak eta orduak egon ziren elgarrekin hizketan.
|
|
Eginahal guzia eginen dut zure laguntzeko eta bi egun barru deituko dizut berrien
|
emaiteko
.
|
|
Horren gainean ez dago ezer, isiltasuna da nagusi bagoietan, isiltasuna besterik ez. Baina isiltasun hau ez da besteak bezalakoa, atsegina da, trenaren giro magikoari berotasuna
|
ematen
dien mila ezaugarrietatik bat gehiago, baino aldi berean nahitaezkoa dena. Gustura sentiarazten du, zirkinik ere egin gabe goaz isiltasun ia miragarri hau ez haustearren, inork ez du hitz egiteko beharra sentitzen, hitzak baliogabe bihurtu dira eta dena esana dagoela dirudi.
|
|
Gustura sentiarazten du, zirkinik ere egin gabe goaz isiltasun ia miragarri hau ez haustearren, inork ez du hitz egiteko beharra sentitzen, hitzak baliogabe bihurtu dira eta dena esana dagoela dirudi. Horregatik, nire bizkarrean ahapeka sentitu ditudan bi adinekoen ahots dardartiek burua birarazi didate eta nire inguruan begirada azkar bat botatzeko parada
|
eman
dit honek.
|
|
Baliteke trenaren ahalmen ia miragarriren bat izatea, ala azken boladan begiak itxi ezinean
|
eman
ditudan gau luzeen eragina izango da agian, baina, kontuak kontu, duela minutu gutxi arte gainean pilatuak neramatzan tentsio eta nekeak nire jabe egin eta betazalek izugarrizko pisua hartzen didatela eta pixkanaka begiak ixten zaizkidala sentitu dut, goiko eta beheko betileak elkar besarkatzea eta ni loak hartzea bat izan direlarik.
|
|
Ez dakit non nagoen, o: raindik esnatu berria naiz eta ezinezkoa zait argitasunez pentsatzea. Bagoia hutsik geratu da, eserita
|
emandako
orduen ostean, denak ere hankak luzatzeko dugun premia eserlekuen deserosotasuna salatzen hasi den seinale. Unet: xo bat besterik izango ez delakoan berokirik gabe atera eta andeneko nahaste heterogeneoan murgildu naiz.
|