2015
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin
|
egon
nahiz ez egon ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu.
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz ez
|
egon
ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu.
|
|
Hutsalak dira nire zerbitzuak, asko egin arren ere neure Jainkoari. Zertarako
|
egon
, bada, ezereztasun ezerez honetan. Jaunaren nahia egin dadin.
|
|
Zer irabazi handiagorik, ene arima? Zain
|
egon
, zain egon, ez baitakizue ez egunik, ez ordurik. Itzarrik egon, laster batean igarotzen baita guztia, zure desirak ziurra dena zalantzako, eta aldi laburra aldi luze bihurtzen badu ere.
|
|
Zer irabazi handiagorik, ene arima? Zain egon, zain
|
egon
, ez baitakizue ez egunik, ez ordurik. Itzarrik egon, laster batean igarotzen baita guztia, zure desirak ziurra dena zalantzako, eta aldi laburra aldi luze bihurtzen badu ere.
|
|
Zain egon, zain egon, ez baitakizue ez egunik, ez ordurik. Itzarrik
|
egon
, laster batean igarotzen baita guztia, zure desirak ziurra dena zalantzako, eta aldi laburra aldi luze bihurtzen badu ere. Kontuan izan, zenbat eta kementsuago borrokatzen zaren, gehiago agertuko duzula zeure Jainkoari diozun maitasuna eta gehiago gozatuko duzula zeure Maitearekin amairik izan ez dezakeen poz eta atseginez.
|
|
Euskaldunen artean karmeldar karisma, santa Teresak fundatu zuen familiako altxor espirituala zabaldurik dago, baina egundo ere ez dugu nahi dugun adina ezagutuko. Beraz, jo dezagun berarengana, zabal ditzagun haren testuak, dakarren mezu aberatsa gero eta gehiago ezagut dezagun, gure gizartean, batez ere familia behartsuen artean, zabaltzeko prest
|
egon
gaitezen.
|
|
Hau zorakeria handia izanik ere, ez dago konparatzerik gugan dagoenarekin, zer garen jakiten saiatzen ez garenean, eta gorputz hauetan gelditzen garenean, eta horrela, abespeluan, entzun egin dugulako eta fedeak dioskulako soilik arima badugula dakigunean. Baina zer ondasun
|
egon
daitekeen arima honetan edo nor dagoen arima honetan edota haren balio handiaz, gutxitan egiten dugu gogoeta; eta horrela, haren edertasuna zaintzen kontu handiz saiatzeari gutxi begiratzen zaio: gaztelu honen inguru edo hesiaren arrunkeriara, hau da, gorputz hauetara, zuzendua da gure arreta guztia.
|
|
Badirudi zentzugabekeria bat diodala; izan ere, gaztelu hau arima bera bada, argi dago ez dela horra sartu beharrik, bata eta bestea gauza bera direnez gero; erokeria litzatekeen bezala gela barruan dagoen bati barrura sartzeko esatea. . Baina egotetik egotera alde handia dagoela jakin behar duzue; arima asko gazteluaren inguruan gelditzen dira, gazteluzainak
|
egon
ohi diren lekuan, eta ez dira batere arduratzen barrura sartzen, eta ez dakite hain toki zoragarrian zer dagoen, ez nor dagoen barruan, ezta nolako gelak dituen ere. Honezkero entzuna izango duzue otoitz liburu batzuetan arimari ematen zaion aholkua:
|
|
Gela argi dago, baina berak ez du argitasun hartaz gozatzen, beraiek soilik ikusteko begiak itsutzen dizkioten eragozpenengatik edota piztia eta animalia kontuengatik. Uste dut horrela izango dela, egoera txarrean
|
egon
ez arren, munduko gauzetan hain sartua eta ondasun, izen on eta harreman kontuetan hain murgildua egonik, esana dudanez?, egiaz ikusi nahi lukeen eta haren edertasunaz gozatu nahi lukeen arren, ez diote uzten, eta ez dirudi hainbeste oztopotatik aska daitekeenik ere. Eta bigarren egoitzetara sartu ahal izateko benetan komeni da, bakoitza bere bizieran, beharrezkoak ez diren gauza eta harremanak alde batera uzten ahalegintzea; egoitza nagusira iristeko hori hain garrantzitsua izanik, hori egiten hasten ez bada, ezinezkotzat jotzen dut; are gehiago:
|
|
edota musika entzuteak; tximeletatxo gaixoa hain lehia biziz zebilen, non edozein gauzak izutzen baitzuen eta hegaldarazten. Orain, bere atsedena aurkitu duelako, edota arimak egoitza honetan asko ikusi duelako, ez da batere izutzen, edota ez dagoelako lehen
|
egon
ohi zen bakardadean, halako lagunaz gozatzen baita; azken batean, ahizpak, ez dakit zergatik izango den, baina, Jauna egoitza honetan dagoena erakusten hasten deneko eta arima bertan sartzen dueneko, kendu egiten zaio lehenago oso nekagarri zitzaion ahultasun handi hau, eta lehenago ez zen kentzen. Beharbada, Jaunak indartu, zabaldu eta trebatu duelako izango da; edota izan daiteke agerian erakutsi nahi izatea arima hauekin ezkutuan egiten zuena, Haren Maiestateak dakizkien helburu batzuetarako, haren burubideak hemen imajina dezakegun guztiaren gainetik baitaude.
|
|
4 Egoki izango da zuoi esatea, ahizpak, Jaunak zertarako egiten dituen hainbeste mesede mundu honetan. Haietara adi
|
egon
bazarete haien ondorioetatik ulertuko zenuten arren, berriro esan nahi dizuet hemen, inork uste izan ez dezan arima hauei atsegin ematearren dela soilik, hori uste oker okerra izango bailitzateke; izan ere, Haren Maiestateak ezin diezaguke egin mesede handiagorik, imita dezagun, bere Seme hain maiteak eraman zuen bizia guri ematea baino; eta horrela, ziurtzat dut mesede hauek gure ahultasuna send... neke handiak eramatean Hura imitatzeko gauza izan gaitezen.
|
|
Lotara joan daitezen ote da? Ez, ez, ez!, haiekin sufritzen zegoenean baino gerra handiagoa egiten baitie handik, ezer egin gabe
|
egon
ez daitezen ahalmenak eta zentzumenak eta gorputzezkoa den oro; izan ere, orduan ez zen konturatzen zein irabazi handia ziren nekeak, beharbada, haiek izango baitziren Jainkoak arima haraino ekartzeko bideak, eta nola lagun duenak ematen dizkion inoiz baino askoz ere indar handiagoak. Izan ere, hemen santuekin santuak izango garela badio Davidek, ez da izan behar zalantzarik:
|
|
12 Hau lortzen saia gaitezela nahi dut nik, ene ahizpak, eta ez gozatzeko, indar hauek zerbitzurako izan ditzagun baizik: otoitzerako gogoa izan dezagula eta otoitzari emanak
|
egon
gaitezela; ez dezagula nahi izan inoiz ibili gabeko bidetik joaterik, ustekabean gal ez gaitezen; eta oso berria litzateke Jainkoaren mesede hauek Hura eta santuak joan ziren bidetik ez baina beste bide batetik lortzea pentsatzea; ez dakigula burutik pasatu ere egin halakorik; sinets iezadazue, Martak eta Mariak elkarrekin ibili behar dutela Jaunari ostatu emateko eta beti beraiekin izateko, eta ... Nola tratatuko zuen Mariak, beti haren oinetan egonez, bere ahizpak lagundu ez balio?
|
|
7 Bada, bat bateko espirituaren harrapatze honetara berriro etorriz, benetan gorputzetik irten egiten dela dirudi eta, bestalde, argi dago pertsona hau ez dela hilik geratzen; behinik behin, berak ezin du esan, une batzuetan, gorputzean dagoen ala ez. Osorik, baina bizi garen honen aldean oso bestelakoa den beste lurralde batean
|
egon
delako irudipena du; hemengo argiaren aldean hain bestelakoa erakusten zaio, non, bizitza osoa, beste gauza batzuekin batera, hura lantzen arituko balitz ere, ezinezkoa izango bailitzaioke lortzea. Eta bat batean hainbeste gauza erakusten dizkiote era batera, non, urteetan bere irudimen eta adimenaz haiek sailkatzen lan egingo balu ere, ez bailuke sailkatu ahal izango mila zatitik bat ere.
|
|
Guztia zaio nekagarri han dagoen bitartean; bakarrik dagoenean kontsolatzen da pixka bat, baina laster etortzen zaio pena hori, eta hura gabe, ezin da moldatu. Azken batean, tximeletatxo honek ezin du iraungo duen pausalekurik aurkitu; alderantziz, arima maiteminez samur samur dabilenez gero, su horri indar emateko aukerarik txikienak darama hegan egitera; eta, beraz, egoitza honetan liluramenduak etengabeak dira, eta jendaurrean bada ere, ez dago horiek saihesteko erremediorik, eta berehala datoz jazarpen eta gaizki esateak, eta berak beldurrik gabe
|
egon
nahi badu ere, ez diote uzten, pertsona asko baitira beldurra sartzen diotenak, batez ere aitor entzuleak.
|
|
8 Ikusten nagoela dirudi nola diozuen ea zer egingo duzuen, guztian arriskua aurkitzen badut, malkoak bezalako hain gauza on batean engainua
|
egon
daitekeela uste badut; ni neu nagoela engainatua esango duzue; eta baliteke hala izatea, baina sinetsi ez dudala esaten pertsona batzuengan hala izan dela ikusi gabe; ez nigan, ordea; izan ere, ni ez naiz batere bihotz samurrekoa; alderantziz, hain dut bihotz sendoa, non batzuetan pena ematen baitit; hala ere, barruko sua handia denean, bihotzak, sendoena bada ere, alanbike batek bezala destilatz... Engainu honek, benetan hala denean?
|
|
11 Zaila da eta ez neke gutxikoa, poztasun eragin honen pean egonik, isilik
|
egon
eta disimuluan pasatzea. Hau sentituko zuen san Frantziskok, lapurrek landan oihuka aurkitu zutenean eta Errege handiaren pregoilaria zela esan zienean; eta gauza bera basamortuetara joaten diren beste santu batzuk ere, san Frantziskok bezala, beren Jainkoaren gorespen hauek aldarrikatzeko.
|
|
1 Irudituko zaizue, ahizpak, Jauna hain berariaz komunikatzen zaien arima hauek (batez ere mesede hauetara iritsi ez direnek pentsa dezakete esango dudan hau, hauetaz gozatu badute eta Jainkoarenak badira, nik esango dudanaz konturatuko baitira) ziur egongo direla betiko gozatuko dutela Jainkoaz, eta ez dutela beren bekatuen beldur izan beharrik ezta haiengatik negar egin beharrik ere; eta engainu handia izango da oso, zenbat eta gehiago hartu gure Jainkoagandik, handiagoa izaten baita bekatuen samina. Eta nik uste dut, ezerk saminik ezin sor dezakeen lekuan
|
egon
gaitezen arte, ez dela kenduko samin hau.
|
|
Jainkoa galduko duten beldurrak asko estutzen ditu batzuetan; baina gutxitan izan ohi da. Haien beldur guztia Jainkoak eskutik utziko ote dituen da Berari irain egiteko eta noizbait izan ziren bezalako egoera errukarrian erortzeko; beren nahigabez eta aintzaz ez dute ardurarik, eta garbitokian luzaro ez egotea nahi badute, han igaroko dituzten oinazeengatik baino gehiago, han
|
egon
daitezen bitartean Jainkoagandik urrun izateagatik da.
|
|
arima oso osoan maitasunari emanda bizi nahi lukeela dago eta ez luke erabili nahi gogoa beste ezertan, baina nahita ere ezin izango du; izan ere, borondatea hila ez badago ere, erre ohi duen sua erdi itzalia dago, eta nork haize eman izan behar du bere barnetik beroa emateko. Komenigarri ote litzateke arima lehortasun honekin egotea, Jainkoari egiten dion bere buruaren oparia erreko duen zerutiko suaren zain, gure aita Elias
|
egon
zen bezala, noski, ezta ez da komeni mirarien zain egoterik ere.
|
|
9 Egia da, Jaunak zazpigarren egoitzan sar dezanak, oso gutxitan, edota ia inoiz ere ez duela ahalegin hau egin beharrik izango, gogoratzen banaiz, han esango dudan arrazoiarengatik; baina aldiro aldirokoa da Kristo gure Jaunarekin era miragarrian ibiltzetik ez aldentzea, eta haren laguntza beti da jainkozkoa eta gizatasunezkoa era batera. Beraz, esanda dagoen sua borondatean pizturik ez dagoenean eta Jainkoaren presentzia ere sentitzen ez denean, bilatu beharra dugu; hauxe da, izan ere, Haren Maiestateak nahi duena, Kantarik Ederreneko Emazteak egiten zuenez, eta galde diezaiegula kreaturei nork egin zituen, san Agustinek, uste dut, bere Meditazioetan edo Aitorkizunetan dioenez?, eta ez gaitezela ergelen antzera
|
egon
denbora galtzen behin eman zitzaigunaren zain egotearren, hasieretan Jaunak urtebetean eta urte askoan ere ez ematea gerta baitateke; Haren Maiestateak daki zergatik; guk ez dugu jakin nahi izan behar, eta ez dago zertan jakinik ere. Bada, Jainkoari nola poza eman aginduen eta aholkuen bidez badakigunez gero, ibil gaitezen honetan arretaz, eta haren bizitza eta heriotza eta zenbat zor diogun gogoan erabiltzean; gainerakoa betor Jaunak nahi dezanean.
|
|
10 Hemen dator erantzuna, gauza hauetan ezin direla gelditu esanez, eta esanda dagoenagatik, beharbada, nolabait zuzen
|
egon
daitezke. Badakizue adimenaz gogoeta egitea gauza bat dela, eta oroimenak adimenari egiak agertzea beste bat.
|
|
San Paulo eraitsia izan zenean zeruan ekaitz hura eta zalaparta izan zenez, horrela hemen ere barruko mundu honetan higidura handia sortzen da, eta bat batean, esan dudanez? bare bare geratzen da guztia, eta arima hau egia handi handietan hain ongi eskolatua, non ez baitu beste maisurik behar; egiazko jakinduriak beraren nekerik gabe kendu dio moztasuna, eta aldi batean mesede hau Jainkoarena delako ziurtasunaz irauten du, eta kontrakoa esan eta esan egingo baliote ere, une hartan liokete engainurik
|
egon
daitekeelako beldurrik sartu. Gero, aitor entzuleak sartzen dionean, Jainkoak utzi egiten du zalantzan ibil dadin bere bekatuengatik halakorik gerta daitekeelakoan; baina ez sinetsiz,, beste gauza batzuei buruz esan dudanez?
|
|
1 Nahiko izan ote dira Senarrak arimari egin dizkion mesede hauek guztiak, usotxoa edo tximeletatxoa (ez uste izan ahaztua dudanik) asea
|
egon
eta hil behar dueneko lekuan pausa dadin. Ez horixe; bestera da, askoz ere txarrago dago.
|
|
Oi Jainko handia!, badirudi ni bezalako kreatura kaskar batek dar dar egiten duela, ulertzea merezi dudanetik hain urrun den gauzaz aritzean. Eta egia da nahasmen handian sartua
|
egon
naizela, egoitza hau hitz gutxi batzuk esanik amaitzea ez ote den hoberena pentsatuz; izan ere, nik esperientziaz dakidala usteko dute, eta lotsari handi handia sentitzen dut, neure burua, nor naizen, ezagutuz, gauza ikaragarria baita. Bestalde, tentaldi eta ahuleziatzat izan dut [isilik geratzea], zuek horrelako iritziak botatzen aritu arren.
|
|
9 Presentzia hau gogoan erabiltzea, ulertu behar da, ez dela lehen aldikoa eta Jainkoak opari hau egin nahi izan dion beste batzuetakoa bezain osoa; ez dela hain argia esan nahi dut; izan ere, halakoa balitz, luke beste ezertan jardun, ezta jende artean bizi ere; baina, beti honelako argi bizi biziaz ez bada ere, konturatzen den guztian lagun honekin
|
egon
ohi da. Orain egin dezagun pertsona bat gela argi argi batean dagoela beste batzuekin, eta leihoak ixten direla eta ilunpean geratzen dela; haiek ikusi ahal izateko argia kendu zelako eta berriro argia etorri arte ikusten ez dituelako, horratik, ez dio utziko han daudela sinesteari.
|
|
8 Gudu hauekin guztiekin, pertsonari berari zentzugabekeriak direla esango dionik izan arren (hau da, aitor entzuleak, gauza hauek haiekin tratatzen baitira), eta ezin daitezkeela bete adierazten duten gertakari txar guztiak tarteko izan arren, txinparta bat geratzen da, ez dakit non? beteko dela adieraziz hain bizia, non, gainerako esperantza guztiak hilak izan arren, ezin baita, nahi balu ere, bizirik gabe
|
egon
ziurtasunezko txinparta hura. Eta azken batean, esan dudanez?
|
|
Arimaren barru barruan gertatzen da, eta iruditzen zaio hain argi entzuten dizkiola hitz haiek arimako entzumenaz Jaunari berari eta hain sekretuan, non, ulertzeko erak berak, ikuskariak berak egiten dituen jarduerekin batera, sendotzen eta ziurtasuna ematen baitu han ezin duela deabruak muturrik sartu. Ondorio handiak uzten ditu hau sinesteko; gutxienez gauza ziurra da ez datorrela irudimenetik; eta horrez gainera, ongi begiratuz gero, horretaz ziur
|
egon
daiteke, arrazoi hauengatik: lehenengoa, hizkeraren argitasunari dagokionez, desberdina izan behar duelako, eta, izan ere, hain argia da, non, entzun zuenetik silaba bat faltako balitz ere, antzematen baitu, baita modu batean edo bestean esan badu ere, guztia esaldi berbera izan arren; eta irudimenak sortua denean, ez da izango hain hizkera garbia ezta hitzak ere hain ongi bereiziak, erdi ametsetako gauzak baizik.
|
|
3 Lehenengo liluramendu era arima, otoitzean
|
egon
ez arren, oroimenera etorri zaion edota Jainkoagandik entzun duen hitzen batez ukitua dagoenean gertatzen da; orduan, dirudienez, Haren Maiestateak arimaren barrutik hazi eragiten du dagoeneko aipatua dugun txinparta, arima beraren desiraz hain aldi luzean sufritzen ikusi duelako errukiak eraginda, eta fenixa bezala oso osoan kiskalia izanik, eraberritua geratzen da eta, sinets daiteke kristau pi...
|
|
Hitz hauek hainbesteko indarra izanik, ezin zuen zalantzarik izan orduan behintzat, eta hain lagun onarekin sendoturik eta alai geratzen zen; argi ikusten zuen laguntza handia zitzaiola eskuarki Jainkoa gogoan erabiltzeko eta kontu handia izateko Hura nahigabetzeko gauzarik ez egiteko, beti begira zeukala iruditzen baitzitzaion. Eta Haren Maiestatearekin harremanetan jarri nahi zuenean otoitzean, eta baita otoitzean ez zenean ere, hain hurbil zegoela zeritzan, non ezin baitzuen Hari entzun gabe
|
egon
; baina hitzak ez zituen ulertzen berak nahi zuenean, orduz kanpo baizik, behar zenean. Bere eskuinaldean zebilela sentitzen zuen, baina ez zentzumen hauen bidez pertsona bat geure ondoan dugula senti dezakegunez; esaten asmatu ezin dugun bestelako bide finago batetik delako; baina ziur ziurra da, bestea bezain ziurra eta askoz ere ziurragoa ere bai; izan ere, hemen irudipena izan daiteke, baina beste honetan ez, irabazi handiekin eta barruko ondorioekin baitator; malenkonia balitz, ez litzateke halakorik izango; ezta deabruak ere ez luke hainbesteko onik ekarriko, eta arima ere ez litzateke ibiliko hain bake handiaz eta Jainkoa pozteko hain desira etengabeaz eta Harengana ez daraman guztia arbuiatzeko gogoaz.
|
|
Eta, nire iritziz, esanda daudenetako mesede batzuk goragoko mailakoak izan arren, honek Jainkoaren ezagutza berezia dakar berarekin, eta etengabeko laguntza honetatik sortzen da Haren Maiestatearekin maitasun samur samurra eta norbere burua erabat haren zerbitzurako eskaintzeko oraindik esanda daudenak baino ere desira handiagoak, eta kontzientziako garbitasun handi, bere ondoan dakarren presentziaz ohartarazten duelako; izan ere, egiten dugun guztian Jainkoa hantxe dagoela jakin arren, gure izaera halakoxea da-eta, ez dugu hori pentsatzeko ardurarik hartzen: hemen, ordea, ezin arduragabe
|
egon
, beraren ondoan den Jaunak iratzartzen baitu. Eta esanda geratu diren mesedeak ere, arima bere ondoan ikusten edota sumatzen duenaganako maitasunez ia aldiro suturik dagonez gero, askoz ohikoagoak dira.
|
|
Eta, pertsona hauekin tratatu ondoren, baketu dadila eta ez dadila aritu gehiago hartaz parte ematen; batzuetan, beldur izatekorik ezer ez denean ere, deabruak hain kezka handiak sortarazten ditu, non arimari behin esandakoaz pozik ez geratzera eragiten baitio. Batez ere aitor entzulea eskarmentu gutxikoa eta beldurtia denean, eta berberak komunikatzen jardutera bultzatzen badu, airatzera dator oso isilpean
|
egon
behar zukeena, eta arima hau pertsegitua eta samindua izatera; izan ere, isilpean dagoela uste duenean, bala bala dabilela konturatzen da, eta hemendik harentzat gauza nekagarriak gertatzen dira, eta Ordenarentzat ere gerta daitezke, garai hauetan gauzak nola dauden kontuan izanik. Beraz, honetan arreta handiz ibili beharra dago, eta prioreei oso kontuan izateko eskatzen diet; [10] eta ez dezala uste izan ahizpa batek halako gauzak dituelako besteak baino hobea denik; Jaunak komeni dela deritzon bidetik eramaten du bakoitza.
|
|
4 Irudia badiot ere, ikusten duenaren iritziz ez da ulertu behar pintatua denik, benetan bizia dela baizik, eta batzuetan arimarekin hitz egiten aritzen da, eta sekretu handiak agertzen ere bai. Hala ere, kontuan izan behar duzue honetan une batean gelditzen bada ere, ezin dela hari begira
|
egon
eguzkiari begira egon ohi den baino luzaroago, eta horrela, ikuste hau betiere oso laster igarotzen da; eta ez, eguzkiarenak bezala, haren dirdirak min ematen diolako barruko ikusmenari, hau guztiau ikusten duena hura baita (kanpoko ikusmenaz denean, nuke ezer esan, aipatu dudan pertsona hau, nik hartaz hitz egin baitezaket modu berezian, ez zelako hortik igaro; eta esperientziarik ez badago, nek...
|
|
4 Irudia badiot ere, ikusten duenaren iritziz ez da ulertu behar pintatua denik, benetan bizia dela baizik, eta batzuetan arimarekin hitz egiten aritzen da, eta sekretu handiak agertzen ere bai. Hala ere, kontuan izan behar duzue honetan une batean gelditzen bada ere, ezin dela hari begira egon eguzkiari begira
|
egon
ohi den baino luzaroago, eta horrela, ikuste hau betiere oso laster igarotzen da; eta ez, eguzkiarenak bezala, haren dirdirak min ematen diolako barruko ikusmenari, hau guztiau ikusten duena hura baita (kanpoko ikusmenaz denean, nuke ezer esan, aipatu dudan pertsona hau, nik hartaz hitz egin baitezaket modu berezian, ez zelako hortik igaro; eta esperientziarik ez badago, nekez eman daiteke arrazo...
|
|
8 Arima Jaun honi begira tarte oso luzez
|
egon
ahal denean, ez dut uste ikuskaria izango denik, gogoeta biziren bat baizik, irudiren batek irudimenean sorturikoa; beste horrekin konparatuz gauza hila bezala izango da.
|
|
6 Eta hau hobeki ulertzen da, denbora joan ahala, ondorioetatik, argi ikusten baita Jainkoa dela gure arimari bizia ematen diona, ezkutuko desira batzuen bidez; sarri askotan hain dira biziak, non ez baitago inola ere zalantzan jartzerik, arimak oso garbi sentitzen dituelako, esaten jakin ez arren; baina sentimendu hau hainbestekoa da, non, esan gabe ezin
|
egon
eta, zenbait hitz gozo sorrarazten baititu batzuetan: Oi, ene biziaren bizia eta mantentzen nauzun janaria!, eta honelako gauzak.
|
|
Ez, ez diot halakorik, eta era horretara, arima ziur dagoelako itxura agertzen dudan alde guztietan, jainkozko Maiestateak horrela bere eskutik duen bitartean eta arimak Hura iraintzen ez duen bitartean, ulertu behar da. Ziur dakit behintzat, egoera honetan
|
egon
eta urteetan horrela iraun arren, ez duela bere burua ziur ikusten, alderantziz: lehenago baino askoz ere beldur [eta ardura] handiagoz ari dela Jainkoa iraintzeko edozein gauza txikitik gordetzeko eta Hura zerbitzatzeko geroago esango diren bezain desira handiez, eta gehienetan nahigabez eta nahasmenez, zein gutxi egin ahal duen eta zenbateraino behartua dagoen ikusten duelako; ez da hori gurutze txikia, penitentzia oso handia baizik, arima honi penitentzia egiteak, zenbat eta handiagoa izan, atsegin handiagoa ematen diolako.
|
|
9 Egia esan, otoitz bide honetan beste irabazirik ez balego ere, Jainkoak gurekin harremanetan egoteko duen ardura berezia eta guri Berarekin
|
egon
gaitezen erregu egitea baino besterik, horixe baizik ez baitirudi?, uste dut ontzat jo daitezkeela igarotzen diren neke guztiak maitasun ukitu hauek, hain gozo eta barnekoiak, gozatzearren.
|
|
15 Bada, zer izango litzateke, ene alabak, dagoeneko behaztopa hauetatik aske daudenak gu bezala eta oso barrura gazteluko beste egoitza sekretuetara sartu garenak, geure erruz berriro irtengo bagina iskanbila hauen artera, gure bekatuengatik pertsona askok egiten duten bezala, Jainkoak mesedeak eginik, beren erruz ezerez honetara botatzen badituzte? Hemen kanpo aldetik aske gaude; Jaunak nahi beza barru aldetik ere hala
|
egon
gaitezela eta aska gaitzala Berak. Ez zaitezte sar, ene alabak, besteen arazoetan.
|
|
Baina kontu handiz ibili behar da (deabruak atzipetu ez gaitzan) bata bestearekin ez erabiltzeko horrelakorik, deabruak hortik irabazi handia atera dezakeelako eta marmarrean aritzeko ohitura sortu; horretaz onerako izango zaionarekin soilik jardun, esana dudanez. Hemen, Jainkoari eskerrak, ez dago hainbesteko arriskurik, etengabe isiltasuna gordetzen delako; baina beti ere ona da jakinaren gainean
|
egon
gaitezen.
|
|
batez ere aurrean jartzen zaio beragandik sekula aldentzen ez baita benetako maitatzaile hau, berari lagun egiten, bizia eta izatea ematen. Berehala dator adimena, urte askoan bizi izan arren, adiskide hoberik ezin lor dezakeela aditzera emanez; mundu osoa gezurrez betea dagoela, eta deabruak jartzen dituen gozotasun hauek neke, kezka eta kontraesanez beteak daudela; eta esaten dio ziur
|
egon
dadila gaztelu honetatik kanpo ez duela aurkituko ez ziurtasunik eta ez bakerik; utz diezaiola besteren etxeetatik ibiltzeari, berea ondasunez bete betea dagoelako, haietaz gozatu nahi izanez gero; ea nor dagoen bere etxean bezala behar duen guztia aurki dezakeenik, bereziki ostatuz etxean edukirik ondasun guztien jabe egingo lukeena, berak, seme hondatzaileak bezala txerriek jaten dutena janez, ...
|
|
4 Baina gauza bat jakinarazten dizuet: zaretenak zaretelako eta halako ama duzuelako ez ditzazuela zeuen buruak ziur ikus, oso santua izan baitzen David, eta gogoan duzue zer izan zen Salomon; ez jaramonik egin bizi duzuen itxitura eta penitentziari, ezta ez
|
egon
ziur beti Jainkoaz ari zaretelako eta etengabe otoitzari emanak zaudetelako eta munduko gauzak hain bazterrera utziak eta zeuen ustez hain higuinduak dituzuelako ere. Ona da hori guztiori, baina ez da nahiko, esan dudanez?
|
|
1 Nik ezagutu ditut arima batzuk, eta asko ere uste dut esan dezakedala, egoera honetara iritsi direnetakoak, eta urte askoan, gorputz eta arima, zuzentasun eta egokitasun honetan
|
egon
eta bizi izan zirenak, itxura batean behintzat; eta urte haien ondoren, ustez mundua mendean behar luketenak, gutxienez hartaz ongi desengainatuak egon behar luketenak, Haren Maiestateak probatu ez hain gauza handitan, eta hainbesteko egonezin eta bihotz esturaz zebiltzan, non ni ergel eta are beldurtua bainengoen. Haiei aholku ematea alferrikakoa da; izan ere, aspaldidanik bertute bidean saiatzen direnez gero, besteei irakasteko gai direlakoan daude eta nahikoa motibo dutelakoan gauza haiek sentitzeko.
|
|
1 Nik ezagutu ditut arima batzuk, eta asko ere uste dut esan dezakedala, egoera honetara iritsi direnetakoak, eta urte askoan, gorputz eta arima, zuzentasun eta egokitasun honetan egon eta bizi izan zirenak, itxura batean behintzat; eta urte haien ondoren, ustez mundua mendean behar luketenak, gutxienez hartaz ongi desengainatuak
|
egon
behar luketenak, Haren Maiestateak probatu ez hain gauza handitan, eta hainbesteko egonezin eta bihotz esturaz zebiltzan, non ni ergel eta are beldurtua bainengoen. Haiei aholku ematea alferrikakoa da; izan ere, aspaldidanik bertute bidean saiatzen direnez gero, besteei irakasteko gai direlakoan daude eta nahikoa motibo dutelakoan gauza haiek sentitzeko.
|
|
Hortik aterako duzue utzi zenutenaz erabat hustuak zaudeten ala ez; izan ere, badira gauzatxo batzuk, honelakoak ez badira ere, zeuen grinen nagusi zareten ala ez ikusteko. Eta sinets iezadazue kontua ez dela erlijioko abitua soinean eramatea edo ez, baizik eta bertuteak lantzen saiatzea eta geure borondatea oso osoan Jainkoarenaren mende ezartzea, eta gure bizitzaren eraketa
|
egon
dadila Haren Maiestatearen aginduetara, eta ez dezagula nahi izan guk geure borondatea egitea, harena baizik. Honaino iritsi ez garenez gero, esan dudanez?
|
|
Egoitza hauetara iristeko, besteetan aldi luzean bizi izan beharra dela iduriko du; eta gehienetan esan berri dudanean
|
egon
beharra bada ere, ez dago arau ziurrik, askotan entzun izango zenuenez; izan ere, Jaunak nahi duenean eta nahi duen eran eta nahi duenari ematen dizkio, inori irain egin gabe, bere ondasunak direnez gero.
|
|
Hau ahal duten erara, borondatea biziki iratzartzen baitu. Eta erne erne
|
egon
bitez Jaunak beste hori eman diezaienean, ohituraz izaten duten meditazioa amaitzearren hura alde batera ez uzteko.
|
|
7 Beste toki batzuetan hau esaten luze jardun dudanez gero, ez dut hemen esango. Jakinaren gainean
|
egon
zaiteztela nahi dut soilik, bide honetan onura handia atera eta nahi ditugun egoitzetara igotzeko, kontua ez dela asko pentsatzea, gartsu maitatzea baizik; eta horrela maitatzera gehien pizten zaituztena, huraxe egizue. Beharbada ez dakigu zer den maitatzea, eta ez naiz asko harrituko; izan ere, maitatzea ez datza gozotasunik handiena izatean, baizik eta gauza guztietan Jainkoa poztu nahi izateko erabakirik sendoenean eta, ahal dugun heinean, Hura ez iraintzen saiatzean, eta beraren Semearen ohore eta aintza beti aurretik joan daitezela eta Eliza Katolikoaren hazkundea eskatzean.
|
|
oso bestera gertatzen da, Jainkoaren errukiz probatu duzuenok ulertuko duzuenez. ...eki ulertzeko, egin dezagun bi iturri ikusten ditugula urez betetzen diren bi askarekin, espirituzko gauza batzuk azaltzeko ez baitut aurkitzen besterik uraren hau baino egokiago datorrenik; eta nik gutxi jakin eta agudeziak lagundu ez eta elementu hau hain maite dudanez gero, beste gauza batzuei baino arreta handiagoz begiratu diot; hain Jainko handiak, hain jakintsuak, kreaturiko gauza guztietan
|
egon
behar dute gu haietaz baliatu ahal izateko sekretu ugari, eta halaxe baliatzen dira ulertzen dituztenak, baina uste dut Jainkoak kreaturiko gauzatxo bakoitzean uler daitezkeen sekretuak baino gehiago direla, txindurritxo bat bada ere.
|
|
8 Borondateak, nolabait, Jainkoaren borondatearekin bat eginik
|
egon
behar duela uste dut; baina otoitzeko egiak ondorioetan eta geroko egintzetan ezagutzen dira, hori baino arrago hoberik ez baita probatzeko. Gure Jaunaren mesede nahiko handia da, hartzen duenak ezagutzea, eta handi handia atzera ez itzultzea.
|
|
Bekatuak diodanean, bekatu arinak esan nahi dut, astunetatik, beraiek dakitela behintzat, aske baitaude, baina ez seguru; beraiek jakin gabe izango dituzte batzuk, eta ez die horrek samin txikia ekarriko. Galtzen ikusten dituzten arimek ere emango diete samina; eta nolabait beraien artekoak izango ez direlako itxaropen sendoa badute ere, Eskritura Santuak aipatzen dituen zenbaitez gogoratzen direnean, Jaunaren babesa zutela zirudien haietaz, esaterako Salomon batez, Haren Maiestatearekin hain harreman estua baitzuen, orduan ezin dira beldurrik gabe
|
egon
, esan dudanez; eta zuen artean bere burua ziurtasun handienaz ikus dezanak, beldur handiagoa izan dezala, zorionekoa Jainkoaren beldur den gizonabaitio Davidek. Haren Maiestateak babes gaitzala beti; ez dezagula iraindu Hari eskatzea da guk izan dezakegun ziurtasunik handiena.
|
|
Nik uste dut, Haren Maiestateak egiten duenean, munduko gauzak alde batera utziz doazenei egiten diela. Ez dut esaten nik egitez izan behar duenik, batzuek beren egoeragatik ezin baitute, desiraz baizik, berariazko eran dei egiten baitie adi
|
egon
daitezen barruko gauzetara; eta honela uste dut, Haren Maiestateari leku egin nahi badiogu, ez diola hau bakarrik emango gehiagorako dei egiten hasi zaionari.
|
|
4 Gorets beza biziki, bere baitan hau nabari dezanak, berak mesedea ezagutzea zerikusi handikoa delako, eta mesede horregatik eskerrak emateak mesede handiago batzuetarako prestatzea ekarriko dio. Eta aditu ahal izateko, hainbat liburutan gomendatzen denez, saia bitez gogoetarik ez egiten, Jaunak ariman dagianera adi
|
egon
baizik; Haren Maiestatea hasi ez bada gu liluratzen, ezin dut ulertu nola geldiaraz daitekeen pentsamendua, mesede baino kalte gehiago ez egiteko eran; honetaz pertsona espiritual batzuen artean ongi bideraturiko eztabaida izan bada ere, nik neure apaltasun urrian aitortzen dut ez didatela sekula eman ni haienera makurrarazteko arrazoirik. Halako batek fraiPedro Alcántarako santuarena omen den liburu bat aipatu zidan, baietz uste dut, harena zela?, ni beraren aldera jar nadin, hark honen berri bazekielako; eta irakurri genuen eta nik neuk diodana dio hark ere, baina ez nik erabilitako hitz hauen bidez; hala ere, esaten duenetik ateratzen da, ordurako maitasunak itzarririk egon behar duela.
|
|
Eta aditu ahal izateko, hainbat liburutan gomendatzen denez, saia bitez gogoetarik ez egiten, Jaunak ariman dagianera adi egon baizik; Haren Maiestatea hasi ez bada gu liluratzen, ezin dut ulertu nola geldiaraz daitekeen pentsamendua, mesede baino kalte gehiago ez egiteko eran; honetaz pertsona espiritual batzuen artean ongi bideraturiko eztabaida izan bada ere, nik neure apaltasun urrian aitortzen dut ez didatela sekula eman ni haienera makurrarazteko arrazoirik. Halako batek fraiPedro Alcántarako santuarena omen den liburu bat aipatu zidan, baietz uste dut, harena zela?, ni beraren aldera jar nadin, hark honen berri bazekielako; eta irakurri genuen eta nik neuk diodana dio hark ere, baina ez nik erabilitako hitz hauen bidez; hala ere, esaten duenetik ateratzen da, ordurako maitasunak itzarririk
|
egon
behar duela. Izan daiteke ni oker egotea, baina arrazoi hauekin noa:
|
|
10 Berarenak gara, ene ahizpak; egin dezala nahi duena gurekin; eraman gaitzala nahi duen lekutik. Nik uste sendoa dut, egiaz apaltzen eta askatzen dena (egiaz diot, ez baitu izan behar gure pentsamenduz soilik, hauek askotan engainatzen gaituzte-eta, guztiz askaturik
|
egon
gaitezela baizik), ez duela utziko Jaunak mesede hau eta beste asko, gure desiren gainetik daudenak, egin gabe. Izan bedi goretsia eta bedeinkatua beti betiko, amen.
|
|
Horregatik, kontuan izan ezazue, zeuengan horrelakorik sumatzen baduzue, nagusiari jakinarazteko eta diberti zaitezte ahal duzuen adina eta nagusiak ez diezaiela halakoei utz otoitzean hainbeste ordu egoten, oso denbora gutxi baizik, eta saia bedi ongi lo egin eta jan dezaten, berezko sendotasuna berreskuratzeko, motibo horrengatik galdu bazuten. Berez hain ahulak izanik horrekin nahikoa ez balitz, sinets iezadazue halakoa ez duela nahi Jainkoak bizitza aktiborako baino bestetako, monasterioetan era guztietakoak
|
egon
behar baitute; jar dezatela etxeko zereginetan, eta kontu izan ez dezala bakardade handirik izan, osasuna guztiz galtzera etor daitekeelako. Hori nahiko penitentzia izango da berarentzat; horrela probatu nahi du Jaunak arima hark dion maitasuna, beraren absentzia nola daraman ikusiz, eta denbora pixka bat igaro ondoren Jaunak hari berriro sendotasuna ematea nahi izango du, eta bestela, ahozko otoitzaz eta esana egiteaz, irabaziko du hemendik irabaziko zukeena eta, beharbada, gehiago.
|
|
Ametsetakoa diot, arimak horrela dagoela dirudielako lotan bezala, ez baitirudi ez lotan dagoenik ezta itzarrik sentitzen denik ere. Hemen guztiak munduko gauzetarako eta geure buruarentzat lokarturik gaude, ongi lokarturik
|
egon
ere (egia esan, horrek irauten duen une laburrean konorte gabe bezala geratzen da, ez baita pentsatzeko gaitasunik, nahi izanda ere), hemen ez dago pentsamendua artifizio bidez geldiarazi beharrik; [4] maitatzea bera ere, egintza hori burutzen badu, ez daki nola egiten duen, ez zer maitatzen duen ezta zer nahi lukeen ere; azken batean, mundurako guztiz hil den baten antzera Jainkoagan gehiago bizi ahal izateko, horrelaxe gertatzen baita:
|
|
9 Bada, egiazkoa dela diodan seinale horretara itzuliz, hemen duzue arima hau, Jainkoak guztiz ergela egin zuena, harengan hobeki errotzeko benetako jakinduria, ez ikusten, ez entzuten, ez ulertzen duena horrela dagoen unean; une hori betiere laburra da, eta egiaz izan behar duen baino ere askoz laburrago iruditzen zaio berari. Jainkoak bere burua arima haren barnean finkatzen du, arima bere senera etor dadinean bera Jainkoagan eta Jainkoa beragan
|
egon
zela inola ere zalantzarik ez izateko eran. Hain gogor itsatsia geratzen zaio egia hau, non, Jainkoak berriro halako mesedea egin gabe urteak eta urteak igaro arren, ez baitu ahazten ezta dudarik egiten ere han egon zenik.
|
|
Jainkoak bere burua arima haren barnean finkatzen du, arima bere senera etor dadinean bera Jainkoagan eta Jainkoa beragan egon zela inola ere zalantzarik ez izateko eran. Hain gogor itsatsia geratzen zaio egia hau, non, Jainkoak berriro halako mesedea egin gabe urteak eta urteak igaro arren, ez baitu ahazten ezta dudarik egiten ere han
|
egon
zenik. Utz ditzagun oraingoz alde batera ariman geratzen diren ondorioak, horietaz geroago hitz egingo baitut; hau da kasu honetarako hari harira datorrena.
|
|
harako Emaztearena, Jainkoak ardandegian sarrarazi eta berarengan maitasuna ezarri zuenekoa. Bada, hauxe da; arima hark Harengan uzten du dagoeneko bere burua eta maitasun handiaz hain mendeko du, non ez baitaki eta ez baitu nahi ere Jainkoak berarekin nahi duena egin dezala baino besterik (nik uste dudanez, Jainkoak sekula ez dio egingo mesede hau inongo arimari oso osoan beretzakotzat hartzen duenari izan ezik); berak nola ez dakiela, Jainkoak nahi du bere zigilua jarrita irten dadila handik. Izan ere, arimak egiaz han ez du egiten argizariarena baizik, beste batek zigilua inprimatzen duenean, argizariak ez baitu bere burua inprimatzen, prest dago soilik, hau da, bigun; eta prest
|
egon
ahal izateko ere, bera ez da biguntzen; geldi geldi geratzen da eta hala egotea onartzen du. Oi Jainkoaren ontasuna, guztiak zure kontura izan behar duela!
|
|
8 Bi gauza hauek betetzen ditugulako ezaugarririk ziurrena, nire iritziz, lagun hurkoaganako maitasunaren agindua ongi betetzea da; izan ere, Jainkoa maite dugun ala ez ezin dezakegu jakin, maite dugula ikusteko zantzu handiak izan arren; lagun hurkoa maite dugun ala ez, ordea, bai jakin dezakegu. Eta
|
egon
ziur, lagun hurkoaren maitasunean aurrerago, Jainkoarenean ere aurrerago zoaztela; bada, Haren Maiestateak guri digun maitasuna hain handia izanik, lagun hurkoari guk diogunaren ordain-sari, mila eratan gehituko digu Berari dioguna. Honetan nik ezin dezaket zalantzarik izan.
|
|
7 Baina, gehienetan, bestelako oinaze handiei eta era askotako gaixotasunei dagokienez, nik ezagutzen dut pertsona bat, Jauna aipaturiko mesede hau egiten hasi zitzaionetik, eta berrogei urte dira harrezkero, ezin duena esan egiaz egun bat bera ere
|
egon
denik minik gabe eta beste era bateko sufrimendurik gabe, gorputzeko osasunik ezaz, hau da, beste sufrimendu handirik gabe. Egia da oso kaskarra izan zela, eta merezi zuen infernuaren ondoan gutxitzat jotzen du guztia.
|
|
Baina beldur berarekin ari den arima gaixoa, aitor entzuleagana joan epaileagana legez, eta honek gaitzestean, ez da oinaze eta nahasmen handia hartu gabe geratuko; hortik igaro dena ohartuko da soilik hori zein oinaze handia den. Izan ere, hauxe da arima hauek jasaten duten beste oinaze handietako bat, batez ere kaskarrak izan badira, hau da, beren bekatuengatik engainatuak izan daitezela baimendu duela Jainkoak pentsatzea; eta Haren Maiestateak mesedea egiten dien unean ziur
|
egon
arren eta Jainkoarena ez den beste espiriturik izan daitekeenik buruan sartzen ez bazaie ere, une hori oso azkar igarotzen da eta, bestalde, bekatuen oroipena beti du eta bere buruarengan hutsegiteak ikusten dituenez gero, hauek sekula ere ez baitira falta?, oinaze honek hartzen du. Aitor entzuleak ziurtatzen dionean, arintzen da, gero berriro lehengora egiten badu ere; baina, hark oraindik beldur handiagoaz laguntzen badio, ia ezin jasanezkoa bihurtzen da; batez ere, hauen ondoren halako lehortasunak datozenean, Jainkoaz sekula gogoratu ez balitz eta gogoratuko ez balitz bezala, eta Haren Maiestateaz hitz egiten entzutea, pertsona batez urrutitik entzuten dena bezala gertatzen baitzaio.
|
|
11 Dirudienez, honezkero ez du gogoeta egin beharrik hau ulertzeko, hortik igaro izanaren esperientziak, bere burua erabat ezgaitua ikusirik, gure ezerezaz konturarazten zion, eta zein gauzaezak garen; izan ere, grazia (hura gabe, antza denez, ez du
|
egon
behar, ekaitz honen guztiaren tartean ere ez baitu Jainkoa iraintzen eta ez bailuke irainduko munduko ezergatik ere) hain dago ezkutuan, non Jainkoaren maitasunaren txinpartatxorik ere ez duela ikusten eta sekula ere ez duela izan iruditzen baitzaio; izan ere, ezer onik egin badu edota Haren Maiestateak mesederen bat egin badio, guztia ametsetako gauza eta irudipena begitantzen zaio. Bekatuak egin zituela, ordea, ziur ikusten du.
|
|
Erremediorik onena, ez diot kentzeko, sufritu ahal izateko baizik? karitatezko eta kanpoko egintzetan aritzea da, eta gero Jainkoaren errukiaren zain
|
egon
, Beragan itxaroten dutenei ez baitie sekula huts egiten. Izan bedi betiko bedeinkatua, amen.
|
|
23 Jauna hartu nuen eta mezatan
|
egon
nintzen, eta ez dakit nola egon ahal izan nuen. Tarte oso laburra izan zela iruditu zitzaidan.
|
|
23 Jauna hartu nuen eta mezatan egon nintzen, eta ez dakit nola
|
egon
ahal izan nuen. Tarte oso laburra izan zela iruditu zitzaidan.
|
|
Uste dut, Jaunak nahi izan balu beste garai batean nik hau ikustea eta Bera iraintzen dutenek ikustea, ez zuketela bihotzik izango, ezta ausardiarik ere hori egiteko. Iruditu zitzaidan, badiot nik ezer ikusi dudan edoez ziurtasunik gabe, baina zerbait ikusi behar delakoan nago, nik konparazio hau jar dezakedalako; dena dela, hain era mehe eta leunez da, non adimenak ez baitu ulertzen, edota nik ez dakit ulertzen ikuskari hauen izaera, ez baitute irudizkoak ematen, eta batzuetan honelako zerbait
|
egon
behar du; dena dela, liluramenduan gertatzen denez gero, ahalmenek ez dute jakiten gero Jaunak han irudikatu zion bezala eta gozatzea nahi izan zuen bezala hari forma ematen.
|
|
21 Beste batzuetan egoera oso berezian
|
egon
ohi naiz, bizi naizenik sentitu gabe, eta ustez hiltzeko gogorik ere izan gabe; halako moteltasun eta iluntasun batean gauza guztietan, nahigabe handien artean askotan izaten dudala esan dudanez; eta Haren Maiestateak egiten dizkidan mesede hauek agerian ager daitezela Jaunak nahi izanik, orain dela urte batzuk hala izango zirela esan baitzidan?, nahigabe handiak hartu ninduen, eta orain arte ez ... Izan ere, neure aitor entzuleei eta nik jakinean zeudela nekien pertsonei bakarrik esanez kontu handiz eta oso zuhur ibili naiz; eta ez apaltasunagatik, aitor entzuleei beraiei esatea ere, esan dudanez, nekagarri egiten zitzaidalako baizik.
|
|
3 Behin horrela
|
egon
nintzen ordubete baino gehiagoan Jaunak gauza miresgarriak erakusten zizkidala; uste nuen ez zuela alde egiten nire ondotik. Esan zidan:
|
|
Arimak, horren ondoren, beti
|
egon
nahi luke han eta ez itzuli bizitzara, hemengo gauzen mespretxu handia geratu baitzitzaidan: zaborra neritzon eta ikusten dut zein behetik ari garen horretan denbora ematen dugunok.
|
|
Behin eginkizun latza izan zuen, eta oso pertsegitua izan zen, eta nahigabe handitan ikusi zuen bere burua. Behin, ni meza entzuten ari nintzela, Ostia jasotzen zuenean Kristo gurutzean ikusi nuen; hura kontsolatzeko hitz batzuk esateko ziostan, eta beste batzuk, etortzeko zenaren aurrean erne
|
egon
zedin eta beragatik sufritu zuena aurrean jarriz, eta presta zedila sufritzeko. Honek kontsolamendu eta adore handia eman zizkion, eta gero Jaunak esan zidanez gertatu zen guztia.
|
|
29 Nire etxean bertan hil zen beste moja bat: hamazortzi edo hogei urte zituenez gero, beti gaixorik
|
egon
zena eta Jainkoaren mirabe zintzoa, koru zalea eta oso bertutetsua. Nik, egia da, ez nuen uste garbitokian sartuko zenik, igaro zituen gaixotasunak asko izanik, merezimenduak sobera izango zituelako.
|
|
Zein nagi zure zerbitzurako! Egia da, batzuetan konorterikgabe
|
egon
nahi nukeela, nigan den hainbeste gaitzez ez konturatzeko. Berak, egin ahal du eta, erremedia beza.
|
|
Guztiz elbarri zortzi hilabete
|
egon
zen: 1539ko abuztutik 1540ko apirilera arte.
|
|
Gaixo
|
egon
zeneko lehen hilabeteen aipua da (1538/ 39).
|
|
Ik. 19, 4 Urte eta erdi
|
egon
zen otoitzik gabe.
|
|
Eta lehenengo eta behin, Haren Maiestateak erlijio bizitzara egin zidan deia jarraitzea zela pentsatu nuen, neure Erregela albait ondoen gordez. Eta, ni nengoen etxean Jainkoaren mirabe ugari egon arren eta Jainkoa han ongi zerbitzatua izan arren, premia handia zutelako, mojak askotan irteten ziren lotsa onez eta erlijiotasunez
|
egon
gintezkeen lekuetara; eta Erregela ere ez zegoen bere hasierako zorroztasunean ezarria, Ordena osoan gordetzen zen bezala baizik, hau da, lasaiturikobuldan xedatua zen bezala. Eta bazen beste eragozpenik ere; erosoegi egiten zitzaidan hango biziera, etxea handi eta atsegina zelako.
|
|
Baina etxetik irtetearen oker hau, ni neu izan arren gehientsuen irteten zena, jadanik handia zen niretzat; izan ere, nagusiek pertsona batzuei ezin zieten ezezkorik eman eta hauek gogoko zuten ni beraiekin egotea, eta, ekin eta ekin egiten zietenez gero, azkenik joateko agintzen zidaten. Eta horrela, agindu ahala, nik monasterioan gutxi
|
egon
ahal izaten nuen, alde batetik deabruak berea egingo zuelako ni etxean egon ez nendin, bada, nirekin harremana zuten haiek irakasten zidatena nik etxeko batzuekin partekatzen nuen eta on handia egiten zen.
|
|
Baina etxetik irtetearen oker hau, ni neu izan arren gehientsuen irteten zena, jadanik handia zen niretzat; izan ere, nagusiek pertsona batzuei ezin zieten ezezkorik eman eta hauek gogoko zuten ni beraiekin egotea, eta, ekin eta ekin egiten zietenez gero, azkenik joateko agintzen zidaten. Eta horrela, agindu ahala, nik monasterioan gutxi egon ahal izaten nuen, alde batetik deabruak berea egingo zuelako ni etxean
|
egon
ez nendin, bada, nirekin harremana zuten haiek irakasten zidatena nik etxeko batzuekin partekatzen nuen eta on handia egiten zen.
|
|
ez hartzeko nola agindu zioten dio eta hura eskutik utzita
|
egon
zen denbora
|
|
4 Hemen irakatsi zidan Jaunak zein on handia den Beragatik neke eta jazarpenak eramatea; izan ere, Jainkoaren maitasuna eta beste gauza asko neure ariman hainbesteraino hazten ikusiz, harriturik nengoen; eta honek sufritzeko gogoa pizten zuen nigan. Beste pertsonek, ordea, lotsa lotsa eginda nengoela uste zuten, eta
|
egon
ere hala egongo nintzen, Jaunak hain mesede handiaz erabateko laguntza eman ez balit.
|
|
Eta neure aita domingotar honekin hitz egin nuen; izan ere,, diodanez? oso jakintsua zen eta hark esan ziezadanaz ziur
|
egon
nintekeen; eta orduan ikuskari guztiak eta neure otoitz era eta Jaunak egiten zizkidan mesede handiak kontatu nizkion ahal nuenik eta argien, eta eskatu nion ongi bai ongi ikusi eta esan ziezadala Eskritura Santuaren aurkako ezer ote zegoen eta guztiaz zuen iritzia. Ziurtasun handia eman zidan eta, nire ustez, on egin zion berari ere; bada, bera oso ona bazen ere, handik aurrera otoitzari gehiago eman zitzaion eta bere Ordenako monasterio batera baztertu zen, bakardade handia zegoenera, otoitzean hobeki jardun ahal izateko.
|
|
7 Bada, bost edo sei hilabete
|
egon
nintzen isiltasun honetan eta afera honetan esku hartu gabe eta hartaz hitz egin gabe, eta Jaunak ez zidan tarte horretan inoiz agindu. Nik ez nuen ulertzen horren arrazoia, baina burutik ez zitzaidan kentzen egin egingo zela.
|
|
Irmo
|
egon
: arimak.
|
|
Luisa de la Cerdaren etxetik. 1562ko urtarrilaren hasieratik ekainaren amaiera edo uztailaren hasierara arte
|
egon
zen haren etxean. Ik. 34, 1
|
|
Otoitz egin nuen, Jaunari lagun diezadala, eta neure aita san Joseri bere etxera ekar nazala eskatuz, eta eraman behar nuena eskaini nion eta, beragatik sufritzeko aukera izateagatik eta berari zerbitzueginahal izateagatik poz pozik, joan nintzen, kartzelan sartuko nindutela sinetsirik. Baina nire iritziz horrek poz handia emango zidan, inorekin hitz egin gabe
|
egon
eta bakardadean atseden pixka bat hartuko nuelako, horren premia handia bainuen; izan ere, jendearekin hainbeste ibili beharrez hautsita nengoen.
|
|
Agiraka serio egin ondoren, baina ez delituak eta Probintzialari askok esaten ziotenak merezi zuten bezain latz, nik ez nukeen neure burua zuritzerik nahi, hartara etsi etsian nindoalako; alderantziz, barkamena eskatu nion eta zigortu nintzala eta ez zedila nirekin gozakaitz
|
egon
.
|
|
23 Bada, hiria pixka bat baretu zenean, ongi baliatu zen aukeraz aita Domingotar Lizentziatua, guri laguntzen ziguna; hemen ez bazegoen ere, Jaunak ekarri zuen hainbeste on egiteko garaian eta Haren Maiestateak honetarakoxe soilik ekarri zuela zirudien, berak esan baitzidan gero ez zuela zertan etorririk, baina ustekabean jakin zuela. Behar zen adina denboran
|
egon
zen. Itzultzerakoan, bide batzuetatik saiatu zen gure aita probintzialak baimena eman ziezagun ni etxe honetara etortzeko beste batzuk nirekin zirela, (ia ezinezkoa zirudien hain tarte laburrean ematea) ofizioa errezatzeko eta han zeudenei irakasteko.
|
|
...erio honen kontaeraluzea egin dudalako; hala ere, oso labur doa honetan izan diren neke eta Jaunak egin dituen gauza miragarrietarako, asko baitira horren lekukoak, zin egin dezaketenak; eta honela eskatzen diot nik berorri Jainkoaren maitasunagatik, hemen idatzirik dagoen gainerakoa apurtzea pentsatzen badu, monasterio honi dagokiona gorde dezala berorrek eta, ni hil ondoren, eman diezaiela hemen
|
egon
daitezenei, ondoren etorriko direnei biziki gogoa bizkortuko baitie Jainkoa zerbitzatzeko, eta ahaleginak egiteko hasitakoa eror ez dadin, beti aurrera joan dadin baizik, Haren Maiestateak ni bezalako bitarteko kaskar eta behe behekoaz baliatuz hura egiten zenbat jarri duen ikusirik.
|
|
Hemen jauntzat ditugunak bezalakoa ez dela konturatzen naizelako, hauek jauntasun osoa azaleko aparatuetan ezartzen baitute: hitz egiteko orduak
|
egon
behar dute eta pertsona izendatuak hartarako; negozioren bat duen gizagaixoren bat bada, itzulinguru eta mesede eta neke handiagoz lortuko du hitz egin ahal izatea! Oi Erregearekin balitz!
|
|
8 Egia da gaur Jaunarekin gozatzen
|
egon
naizela eta Haren Maiestateari kexua agertzen ausartu naizela, eta esan diot: –nola da hau, ene Jainko, zorigaiztoko bizitza honetan ni edukitzea gutxi balitz, zure maitasunagatik ontzat ematen dut, eta Zutaz gozatzeko oztopoa baino besterik ez den tokian bizi nahi dut, jan egin behar, lo egin behar, eztabaidatu, harremanak izan behar guztiekin, eta guztia daramat zure maitasunagatik, ongi baitakizu, ene Jauna, oinaze gorria dela hori niretzat, eta Zutaz gozatzeko ditudan bitarte txiki txikietan nola ezkutatzen zatzaizkit?
|
|
–Bai, badut lotsarik, ene Jauna; baina neure aldetik kontatzeko besterik ez izateak eraman nau hain hasiera apalak kontatzera, gauza handiak egin dituenak itxaropena izan dezan, bada, Jaunak hauek aintzat hartu baditu, haiek errazago onartuko ditu. Haren Maiestateak eman diezadala grazia beti hasieretan
|
egon
ez nadin. Amen.
|
|
Eta gero gertatu diren gauzetarako oso komenigarria izan zen Gotzainaren eskumenean egotea. Baina orduan ez nuen ezagutzen nik, ezta ez nekien zein prelatu izango zen ere; eta Jaunak nahi izan zuen etxe honetarako, hemen
|
egon
zen kontrakotasunerako, gero esango dudanez, eta orain dagoen egoeran ipintzeko behar zen bezain ona izan zedila eta etxe honen alde egin zezala.
|
|
20 Behin egonezinik eta asaldatua, neure barnean ezin bildurik, eta gudu eta borrokan, onak ez zirenetara pentsamendua ihes zihoakidala, oraindik ez dut uste
|
egon
ohi naizen bezain deslotua nengoenik?, neure burua hain kaskar ikusirik, beldur nintzen Jaunak egin izan zizkidan mesedeak ez ote ziren irudipenak izango. Azken batean, arimako ilunpe handian nengoen.
|
|
A. GarcÃa Toledori ahoz esandakoen aipamena. Gertakari hau, ziur asko, Teresa Toledon
|
egon
zenekoa izango da (1562ko urtarriletik uztailera).
|
|
Eta kasu hau dela-eta ez zen zabaldu ezer, hala ere pertsonaren batzuek zerbait susmatzen zuten, baina ez zuten oraindik sinesten. Gauza harrigarria izan zen, ez zela gaixorik
|
egon
doi doi arazoa konpontzeko behar zen tartean baizik eta, behar zen unerako sendatu egin zela, ni hartaz okupatua egon ez nendin eta berak etxea libre utz zezan; Jaunak sendatu zuen eta bera harri eta zur zegoen.
|
|
Eta kasu hau dela-eta ez zen zabaldu ezer, hala ere pertsonaren batzuek zerbait susmatzen zuten, baina ez zuten oraindik sinesten. Gauza harrigarria izan zen, ez zela gaixorik egon doi doi arazoa konpontzeko behar zen tartean baizik eta, behar zen unerako sendatu egin zela, ni hartaz okupatua
|
egon
ez nendin eta berak etxea libre utz zezan; Jaunak sendatu zuen eta bera harri eta zur zegoen.
|
|
Ni neu izan nintzen abitua ematen, eta kanpoan gertatu ziren gure etxe bereko beste bi moja. Monasterioa egin zen etxe hau nire koinatua
|
egon
zena izanik (esan dudanez, berak erosi zuen arazo hau hobeki ezkutatu ahal izateko), ni behar zen baimenaz nengoen han, eta adituen iritziaz izan ezik ez nuen ezer egiten, puntu batean ere obedientziaren aurka ez joatearren. Eta haiek arrazoi askogatik Ordena osorako guztiz onuragarri ikusten zutenez gero, ezkutuan eta nire prelatuek jakin ez zezaten kontuz ari banintzen ere, egin nezakeela esaten zidaten.
|