|
2007
|
|
|
Kasetak dion ere, egunetik harat, paristar arkeologo batzuek ikusterat jiteko xedea dutela. Zerk behar gaitu,
|
orai
–
|
|
|
— Bai zera, aitaginarreba, dretxoa duzu aldekoa, bainan harritzen naiz halere nolaz egun arte, eta hau hamar urte huntan bederen, deusek ez zituen deusetaz ohartarazi, eta hezur puskila txar batzuek nola jatzararazten zituzten
|
orai
bat batean!
|
|
|
— Egungo kaseta? Bai... gogotik... berriz ere irakurtzen hasia zira,
|
orai
–
|
|
|
Beraz gizondua haizelako marka izanen duk hau hiretzat. Jar hadi ene begien aintzinean eta kondatuko deiat
|
orai
nola egin dukan, hemendik aintzina, ene dohainen biltzeko, ene lanaren segitzeko.
|
|
|
— Bai, ugazama,
|
orai
artino ulertzen dut.
|
|
|
— Eta
|
orai
, erran zuen Maddik bere aitaginarrebari, galarazi dautazun baratze lurra itzuliko dautazu?
|
|
|
— bai, berehala, prest nuzu — eta tarrapatan eskalerrak hirunazka jautsiz sukalderat sartu nintzen, beldurrak hartua ni gabe joan zadin — goizik jeikitzen bahiz, enekin eremanen haut — ez bainuen holako paradarik huts egingo etxea lurrerat joan balitz ere — segur, aita? — han zagon, xamarra soinean, makila eskuan, irri ezti batez askaltzerat manatzen ninduela — harazkik indarrak, behartuko zauzkik egun — esne eta ogiz betetako gopor bat iresten nuela kasik itotzeko irriskuan — ago emeki, gaizoa, ez gaituk beranduko, ez — ezpain xokoetako azken esne ttorttak beso sahetsarekin xukatuz — ale, bagoaz,
|
orain
— ezkaratzetik pasatuz kanporat atera ginen, zaldiz atelatutako karrosa beltzean sartu, biak ondoan jarri eta, ene haurtzaroko amentsik bizienaren osatzera nindoan, Donapaleuko merkaturat joaitea aitarekin.
|
|
|
Iribar notarioaren menutan, agertzen dira ere lekuko ziren lau gizonen izenak, bainan denak desagertuak edota lekuz aldatuak zirenez, epailek ez zuten beste xehetasunik aurkitu heien gandik. da haatik, Arkaitz herrian juntatu zenez, gure bikotea han berean kokatu zela behin, auzo herriko etxalde ttipi batetara lekutu arte, han baitira gertatu
|
orai
kondatuko dituztanak.
|
|
|
— Demagun gaizki ulertu dudala... baina
|
orain
... iduri zaitak kameleoia zuela etxean, baratzean bai...
|
|
|
Nola erran duk? Hori zukean behar bada, kamelia, bai,
|
orain
oroitzen nauk, kamelia zuela bere baratzean eta horregatik preso eraman dutela... Ostaler, beste bi, otoi...
|
|
|
Aski hire jakitate madarikatu horrekin! Trenkatu behar duguna duk,
|
orain
eta hemen, zertako jendarmek altxatu duten goiz honetan, argi zirrintan, lore txar baten gaitik. Hor, nonbait zerbait misterio baduk, guk ulertzen ez dugun zerbait.
|
|
|
Eta bai, familia heldu den bezala onartu behar da, ados naiz, bakarrik eneak ez nau ni onartu. Oroitzen naiz nola ama jadanik ari zidan" gazteegi nindian ama izateko, Ion, ez duk hire falta, baina hamazazpi urte nintian bakarrik sortu hintzelarik" eta nik ene esku ttipia luzatzen nioian eskolara laguntzen ninduelarik, eta burua altxaturik galdegiten" Errazu ama,
|
orain
, ama izateko adina jina zaizu, ez?"," bai, laztana, orain bai", erraiten zidan, baina ez dut uste sekulan sinetsi dutan, non beti egiten nion galdera bera.
|
|
|
Eta bai, familia heldu den bezala onartu behar da, ados naiz, bakarrik eneak ez nau ni onartu. Oroitzen naiz nola ama jadanik ari zidan" gazteegi nindian ama izateko, Ion, ez duk hire falta, baina hamazazpi urte nintian bakarrik sortu hintzelarik" eta nik ene esku ttipia luzatzen nioian eskolara laguntzen ninduelarik, eta burua altxaturik galdegiten" Errazu ama, orain, ama izateko adina jina zaizu, ez?"," bai, laztana,
|
orain
bai", erraiten zidan, baina ez dut uste sekulan sinetsi dutan, non beti egiten nion galdera bera.
|
|
|
|
Orain
badu bost urte istorio horiek gertatuz geroztik, bost urte ene habia egin duala, ahal nuen lekuan eta ez nahi bezala. Bost urte, karrikan bizia deramala, ordu artean jasan nituenak ahantziz, ezagutu nituenak ezabatuz, bizi berri bat antolatuz, eta horra non lagun batek eskaintzen didan bezperako kazeta arrunt bat, eta non, sekulan ez eta, irakurtzen hasten naizen ehorzketa abisuak... eta... zer ikusten dut Irrizar, ene izena
|
|
|
Eta
|
orain
, ez dakit zer egin, puta zaharra! Ene aita dela hil hori, ez dut burutik ateratzen ahal, alta ez diot zorrik, nitaz hainbeste axola guti izan duen batentzat ez dut gorrotorik baizik izaten ahal.
|
|
|
Bere aurpegia ez dut hain garbi ikusten, lainotsu baizik. Edozein gisaz, ez dakit zertako horrela mintzo naizen, futitzen naiz azkenean, lehenago nuen haren beharra,
|
orain
hobe dut ahanztea eta hark ere ni.
|
|
|
Orduan naiz ohartu emazte haren ondoan zagola hamar bat urtetako mutiko bat eta eskutik harturik erraten zion: " Ale, goazen etxearat Ion,
|
orain
bukatua da".
|
|
|
—... non dago
|
orain
–
|
|
|
—... baina, hik, beste bat badun
|
orain
–
|
|
|
... ene ar kide maiteari hitzeman lanaren egitera noak, ikatzezko ziriak eskuan, atzo arratsean aterpe zuloko suaren ondoan mintzatu zaitak erranez, habil
|
orain
hire bidean, enea egina dun, har ezatzin umeak, eme lagunak eta zoazte beste tribu baten bila, beste sokorri baten eske, beste babes baten ondotik, basa idia ni baino azkarrago zunan, bere adakerak jo nin zabalean...
|
|
|
... goiza nekez agertzen duk egun, argi izpiek dudatzen bezala die elurrez estalitako landak ezin argituz, ene barneko ikarak eta daldarak hobeki baizik ez baititut...
|
orain
joan behar diaguk, denek elgarrekin, urrun, iguzkirat buruz...
|
|
|
... eta eskuan ditudanak botatzen ditiat, ikatz ziria, errauts gorri kutxa, lastargia eta guziak, azken begirada bat eraman orma marraztuari, gorriz ikurtzen baitu
|
orain
ene senide arraren azken borroka, basa idi piztiaren adarren puntan zendu baita, ni bakarrik utziz, ene umeak hazteko, ene eme lagunak babesik gabe, eta orain norat joan... elurra zuri zuria erortzen duk atertu gabe...
|
|
|
... eta eskuan ditudanak botatzen ditiat, ikatz ziria, errauts gorri kutxa, lastargia eta guziak, azken begirada bat eraman orma marraztuari, gorriz ikurtzen baitu orain ene senide arraren azken borroka, basa idi piztiaren adarren puntan zendu baita, ni bakarrik utziz, ene umeak hazteko, ene eme lagunak babesik gabe, eta
|
orain
norat joan... elurra zuri zuria erortzen duk atertu gabe...
|
|
|
Izan ditaike ere delako ibai harek uholde baten medioz barnealde hau kurritu zuen ondotik eta mekanika eta higatze jokoen eraginez eraikia izan zen zutabe hau. Orain hetsia dago lur lehertze batengatik, baina iruditu behar zaizue gela hau argiz emokatua historiaurreko denbora heietan, eta orduko gizonek bizitegitzat erabiltzen zuketeena,
|
orain
erabat ilunpean balin bada ere.
|
|
|
Historiaurreko denbora haietan, gu giren leku honetan, bazen arkupe erraldoi bat, eguzkiak argitzen zuena nasaiki. Ez da harritzekoa beraz, hemen kausitzen badugu
|
orain
, sute baten lekua, harri xabal batzuez inguratua, ikatz arrastoz ugari, eta aise pentsa dezakegu lehengo gizonak elkarretaratzen zirela su baten inguruan, ehizatik sartu eta, emazteak erretze edo beste lan xumetan ari zirela.
|
|
|
Eta, beraz," gizona" hitza aipatzen dugu lehengo biztanleez mintzatzeko,... hola delako gure mintzairan..." gizona" hitz horrek gizarte osoa izendatzen duelako, bai emazteak bai gizonak hein berean. Bestalde, beti gure arduradunen arabera, pentsatzekoa da denbora basati eta bortitz heietan, emaztea gauza guti zitakela, eta
|
orain
baino zapalduagoa eta menperatuagoa zitakela hain segur...
|
|
|
Gainera, oihalak berak arinagoak diren nagok, hotzetik ez bainaute begiratzen, ez babesten, nola neguan behar ditiat doblatu, galtzoin luzeak jauntziz eta. Zapata lakioak ere laburtu dituzten nagok, heien lotzea bera nekezagoa zaitak
|
orain
. Ez diat erranen lurra apalgoa dela, baina... halere...
|
|
|
Jendeak berak, ni heien adinean nintzen baino gazteagoak dituk. Berrikitan, ene lantegiko erretretadun batzar batetan izan nauk eta harritu nauk ikustearekin zer ñiñiak hartzen dituzten
|
orain
langile gisa! Halere, aitortu behar diat guk ginen baino ongi ikasiagoak direla:
|
|
|
—... begozte, urrun dituk oraino. Kasu emak suari, ahultzen ari duk... eta so egiezak
|
orain
nola deitzen diren goi begiraleak... gure izpiritu sakratuak... hau, hixtu egiteko arnesa duk, Abak aurtiki arrano baten luma hezurrarekin egina duk, hautatua, leundua, zulatua eta ufatuz soinu bereziak ateratzen ikasi diat... xarmagarriko soinuak... hegaztien pareko histuak... beraz, honekin egiten ditiat ene eskariak, baina ere uros naizelarik Abaren oroitzapena jautsarazten diat suaren eta kea...
|
|
|
...
|
orain
duk unea, har ditzagun lastargia, ikatz kutxa, errauts gorria, eta goazen... harkaitz zutabe horren ondotik doa lurpeetarako bidea, xendra... eta han ormaren zabalean ikusiko duk Aba garbitu duen basa idia... gorriz emokatua... gezi bat saihetsean... eta ere abelgorriak, oreinak. Baina, ez dituk bakarrik ikurrak agertzen hemen, orman tilingo diren harkaitz puska horiek erabiltzen ditiat ttunttunaren egiteko, orein adar punta batekin, jo eta jo ari nauk gure arbasoei deika, entzun gaitzaten...
|
|
|
— Ikusiz Pettanek bertza galdu duela eta jandarmek ez dutela nihun ere atzeman, ikusiz ez dela frogarik nola zuk ebatsi duzun, bakarrik Pettanek dituela ikusi hexak zure etxerat buruz joaiten eta hortaz ez dela frogatzen ahal zuk egin duzula ohointza, ikusiz zure kasua, zure familiaren egoera eta gainerat bihurtuak zauzkitzun egintzak ukatzen ditutzula zin eginez, guk epaileek, erabaki dugu kondenarik ezin dauzugula eman eta libro uzten zaitugula, bainan kasu haatik beste gisa hortako afera bat azaltzen balin bazauzu! Hortan bukatua da zure auzia eta
|
orai
zoazi zure etxekoen ganat!
|
|
|
Eta bi oren, bakarrik, eman ditut idazteko... gogoratu ez zautana! Nire izpiritua bihurdikatu orde jakiteko zer ikuspundu agertu behar nuen, ikusle ala jokolari, erromantiko ala egikor, teknikari ala olerkari, edo sinboliko ere, nahiago izan dut utzi ene arkatza zorrokatzerat, eta berarekin ene gogoa,
|
orai
artean nik bakarrik aditzen nintuen" ezkil zeinu" batzu zueri (eta gain gainetik, ene arduradungaldazaleer, nunbaitik ere!) entzunarazteko eta azaltzeko.
|
|
2008
|
|
|
Horra zer izan zen gure lehenbiziko pentsamendua!
|
Orain
badakizue zer tribulazioneren medioz den sortua gure mutiko gogo bihurtua. Ez da harritzeko adimen bihurria balinbadu ere.
|
|
|
Hantxet daukate hoben gabe preso! Jaunak, zuen eskuetan da
|
orai
gure seme maitearen askatasuna.
|
|
|
Jendetze ikusliarrak zorionean ziren, bi alderdiak bete betean eta nehork ez galdu nahi! Hastean, aurpegietan, zuri itxura balinbazuten, izan dituzte gorri eta
|
orai
gorri illunera itzultzen hasiak, indar eginaren medioz. Ikusliarrak, ahoa zabalik zeuden, bi aldetarik lau lerrotan, lepoak luzatuak, gibelekoak aintzinekoen bizkarren gainetik, beren alderdikoen garaipena txalotzeko nahitan.
|
|
|
Hamabi zangotako har baten irudian. Hauen lerroan gibelekoa,
|
orai
gibelkarien aintzinekoa, Petan Gorria, besterik ezinean, elizako atetan sartu da bizkarrez. Beste bostak segidan doazkio gainera.
|
|
|
Katixak ur xorta bat hurrupatu eta auzapezari behatuz erraiten dio:
|
Orain
dira orain xiliportak haste! Behazu honi:
|
|
|
Katixak ur xorta bat hurrupatu eta auzapezari behatuz erraiten dio: Orain dira
|
orain
xiliportak haste! Behazu honi:
|
|
|
Ikus zenezake berrogei urte dituen nere bihotz hau, bizian lehen aldikotz dela amodioaz eskale xumea zu zaren bezalako miresgarriaren aurrean. Sinesten dut, nekezia eta traba aunitz pairatu duzula! Bainan,
|
orain
iduri luke, sakelak bete ondoren, besteak ez deus batzuentzat hartzen dituzula. Iduri zerbait mendekioren menean nahi duzula mundu guzia ezarri.
|
|
|
O, zer ustegabetako atseginaz nauzuna betetzen! Ez uste izan mihise arteko besarkadetara zaitudala gomitatzen. Bainan segurrago, biok
|
orain
artean erabiliak ditugun bideren zehaztera, ez baigara gehiago bihotz guriko haur amorosak! Bestalde, dakizun bezala, gizonkiaren aldera naukan lehia bietan, honen usteldurek, zapuztu edo higuindu baitute! Hirugarrena ni naiz!
|
|
|
Bi kaxketadunek ikusi dute
|
orai
gure Peio amorosa, hesi bazterrez, ixil eta burua apalduz hurbiltzen belartegira. Hortik zurubia hartuz laster xutik ezarri eta mailadiari gora leihoratzen.
|
|
|
Hau, badakigu lilura jokolaria zela, bainan gazterik eritu eta hil zen artixt hori. Mikele gazteari utzi zizkion bere ontasun puxkak, heien artean auto bat, kasik berria, mutikoak
|
orain
ongi baliatzen duena. Beribil horren barne parte bat joko egiteko tresna ttipi eta zingoleriaz betea da.
|
|
|
Hor da izanen gure mozkina. Aldiz, guk
|
orain
emaiten dizuegunaren balioak berdintzen du zure anaiak hartze duenaren saria, ekain undarra gabe ordaindu daitekena. Biziki ongi da hola, dio Maianak.
|
|
|
Hemen Ongi ostatuko ate leihoak zabalik daude, ke beltza pausatu eta garbitu artean. Ilaun beltz horretaz hunkiak ez diren aretoetan daude
|
orai
horgo irensleak. Gela berex batera deramate Peio eta hor jarrarazten.
|
|
|
Peio, telefona utzirik itzuli denean, harritu da ikustean, Marie Leona, bekoz beko, tente xutean zegokiola erranez: Nahi nintuzke xehetasun garbiak
|
orain
artean gorderik zinaukan afera horri doazkionak. Ez du iduri pollitegia dela ere! O, Marie Leona!
|
|
|
Nork erranen dit ez dizkidala beste sei hilabeteren luzamenak galdegingo?
|
Orain
ezin eta gero nolaz liroke. Ez du hitza atxiki eta hanbat gaxto horrentzat!
|
|
|
Andrea, bere semeaz, holaxet mintzo zitzaioten inguruan zitueneri: Harrigarri da nola berkoitua den gure Peio, besten aurka zerbait apostu edo ixpixo irabazi nahi balu bezala. Besten alderako duen mehatxu hori ongi gostatzen zaio
|
orain
!
|
|
|
Ene arreba Maianaren alderat nik ere bete dut ene eginbidea! Hire arreba Maianak hire alderat ere betea dik berea! Ez haizela griñatu,
|
orain
pausa hadi goxoki. Nolaz mintza ahal zindaizke zu hola, ama. Maiana hire ikustera etorri baita gurekin, egun berean, eta zerbait erraiteko ere badiket, hain segur. Orain uzten zaituztet biak buruz buru.
|
|
|
Ez haizela griñatu, orain pausa hadi goxoki. Nolaz mintza ahal zindaizke zu hola, ama. Maiana hire ikustera etorri baita gurekin, egun berean, eta zerbait erraiteko ere badiket, hain segur.
|
Orain
uzten zaituztet biak buruz buru.
|
|
|
Aratsa han harat joana eta, biharamuneko besta gogoan, jendeak doaz
|
orain
beren etxeeri buruz, pausu hon baten hartzera
|
|
|
Bestalari korrikalariak, ongi jan eta edan ondoren. Musika eta kantuz doaz
|
orain
Organtxuri ko eskualdetik Harrigainetako aldera. Eskualde horretan diren etxeetan egonaldi labur bat eginez, diru pixka baten biltzeko ere, ohi den bezala.
|
|
|
Eskualde horretan diren etxeetan egonaldi labur bat eginez, diru pixka baten biltzeko ere, ohi den bezala.
|
Orain
, korrika, Haritzalde-n gaindi abiatu da plazara buruz. Haritxenean, auzapezaren etxean, eginen dute sartze bat, musikari eta dantzariek auzapeza agurtuko dute.
|
|
|
Horra,
|
orain
, korrika plazaratzen, musika ta dantzan. Ainitz jende, zahar eta gazte miresleak dagozkiete haiduru.
|
|
|
Batek ez dio besteari buztana baizik oso utzi. Aharra lekuan ez da
|
orain
bi buztan baizik gelditzen! Bat nahi nuen bildu eta ausiki nau!
|
|
|
Pete!
|
Orain
behar dituk hire eginbideak bete!
|
|
|
Marro buru beltz eta adar bihurriak, hamar metra urrunagotik bolegia harturik, izugarrizko koska batez, ipurdi konkorrean jo eta igorri zuen Gantzelio, bertaldeko sasupera, zerriak multxoan zeuden lekurat. Hauek, alor honetako mugimendu arrotzez asperturik nahi zuten
|
orain
tokitik eskapatu! Punpeka zoatzin, Gantzelio hankapilatuz, alor eta baratzearen arteko pasagiari buruz.
|
|
|
Berrogeitahamar bat lagun da
|
orain
ostatuetan gelditzen denik. Hauek, gehienak gazteak baitira, Piarre Beltxari dei egiten dute ixtorio bat behar dietela kondatu.
|
|
|
Badakizute amentsa ere lotarik baizik ez ditekela egin eta ni
|
orain
lo egitera noala. Goizeko bostak dira.
|
|
|
|
Orain
salatuko dizut, oo, zoriona, gure Bittor, Haranoneko soldado arrado hori joana zela ixil ixila, bere maiteñoarengana. Egia errran, soldadogora joan baino lehenagotik maitatua zuen Bittorrek Leixturreko Helena.
|
|
|
Sakaxuriko Mizeli ere dolutua ziok belaunak baino goragoko hunkitze zerbait eginik, aurpegi osoa aztaparkatu omen ziok neskak. Sekulako zarramaskekin iduri omen dik
|
orain
" zebra" horietarik. Elorri zorrotzak badizkek nonbait arrosa horrek! Errazu, Aitatxi, bainan noretaz mintzo zara. Amatxi txar horrek ote daitak bada gezurra sakatua?
|
|
|
Bi alaba sortu zitzaizkieten Leixturrenean: Helena,
|
orai
hogei urte eta Graxiana hemezortzi urtekoa. Nahigabe latzgarria izan zuten etxean:
|
|
|
Maiana, alargunduz geroz, aunitz nekezia eta akiduren meneko izana da, haurrak oraino gazte eta ikastetxeetan zituelarik. Bainan
|
orai
, berhoiek arintzen diote lana eta arrapizten ere itxaropena.
|
|
|
Badu
|
orai
zenbait aste Balitzaneko karriketan ikusten dutela jaun haundi hau. Ostatuetan ere ibiltzen da.
|
|
|
Uda ala negu, beti bere ardien erdian, sos bat nehun gastatu gabe. Hogei urtez, irabazi arau, banko intres onetan segurtaturik meta haunditu eta ederki borobildurik
|
orai
sorterrira itzulia, diruz hanpatua. Urgulontzi eta bihotz idorreko bat agertzen bazaiote balitzandarreri, segidako ixtorioan ikusiko da zer aldakuntza egin duen Peiok, amodioaren bitartez, gizon sotil eta bihozdun bilakatzerainokoan.
|
|
|
|
Orain
oroit herritarrez
|
|
|
Xorroxtegiko Ama Joanaño eta Aita Ganix, beren seme Peio amerikanoarekin eta hauen alaba Maiana Leixturrekoa bere bi alabekin, Helena eta Graxiena. Hor dira Porroxkeneko Maria eta Xemartin, beren artean daukate, alaba bat bezala, Marie Leona,
|
orain
alde bat berekin etxean daukate, honek ostatuetako zerbitzarigoa utziz geroztik. Gehiago dena, etxea erorgiaz emaiten diote, hauek artatu saritan.
|
|
|
Peio amerikanoa ere hor da. Hemen zuen ezagutua
|
orai
emazte gaitzat hartu duen Marie Leona ederra. Hau ez da gehiago hemengo zerbitzari bainan beti atxikitasuna badauka.
|
|
|
Aro berrieri segitzeak berak mila deabruen lanak emaiten zituela... Panpile Iturhotx holaxet mintzo zitzaioten: Gure mutiko horri uzten diot
|
orai
etxeko segida, bainan horra, nago gorputzez bezain azkar dagoenez izpirituz! Deplauki errana dit ez duela moda zaharrean lan egingo!
|
|
|
Sari eder horiek gure herritar gazteeri doaze. Badakigu ere ongi merezituak dituztela, ainitz lan baitute
|
orain
artean eginik beren doain berezien lantzen. Has bedi beraz gaurko xapelketa: txaloak merezi ditu.
|
|
|
|
Orain
dugu Iturhotxeko Maddalenen aldi. Irri pollit batez argitzen du bere aurpegi xurpail bilo beltxez inguratua.
|
|
|
Karia hortako, nahi nezaikezue, ezustetako opari bat egin. Ongi tinkazkitzue gerri uhalak eta
|
orain
, utz ni bera!
|
|
|
Jakin dudalarik, zer egitateren obratzera doan, goibeldurek estali naute eta nere aurretik haizatu dut zure semea. Bestetaz axola gutti eta ahalgegarriko berekoia delakotz zaizkio
|
orain
erortzen nahigabe horiek. Horretaz kasik segur naiz! Gogorki zauritua zen. Ez diot ongi aski behatu!
|
|
|
Hitz horiekin, negarrez urtu zen Gorrail urrikiz lehertua bezala. Abere batzarrak ez zuen begi berarekin ikusten otsoa
|
orain
. Egoeraz oharturik, Otsogrisek urrats zenbait gibelerat egin zituen.
|
|
|
Doi doietan Gorrailen aurka amorratuenak zirenak,
|
orain
, atxikimendu erakusteko lehiatuenak ziren, Erregearen fagoretan jartzeko hari gomendatzen zirenak.
|
|
|
Itxaropentsu eta alai, paretxoria ohantzerat joan zen, umerik azkarrena hartu eta Gorraili botatu. Azeriak txoritxoa berehala irentsi zuen,
|
orain
eta geroko zauriez sekulako sendatuz. Beste hiruek bide bera segitu zuten eta zorte bera jasan.
|
|
|
Horra,
|
orain
zure zerbitzuko izango naiz.
|
|
|
— Ez zaitez presa, Hazkor maitea, jan ezazu eta egosi gozoan, ez da presarik... Banoa,
|
orain
, Gorrailen bila.
|
|
|
Hezur eta larru ziren Azelina eta bere umeak, eta Gorrail ez zen bere buruaz hain harro
|
orain
, besten trufatzera ez baitzen menturatzen ere.
|
|
|
Gezurtia! Aspaldi du nitaz trufatzen zirela,
|
orain
badakit! Putzu hormatuan arrantzan plantatu ninduzun, ehiztariek garbi nindezaten!
|
|
|
Eta egun, antzara bila igorri nauzu hango zakurrek jan nindezaten! Guzien pairatzeko garaia jina zaizu,
|
orain
.
|
|
|
— Zinez egia duzu, aitortu zuen Gorrailek. Eta, kurios ez banaiz Tiber, zein aldetarat ari gara
|
orain
–
|
|
|
— Ez, gure etxebizitzan berean. Nagusia alorretan da, etxe anderea garbiketetan okupatua, sehia ate guziak zabalik utzita
|
orain
bertan merkatura joana. Eihera batean bezala sar daiteke gure etxean.
|
|
|
Lohiaren biltzeko euritetan? ... arinago izanen zira
|
orain
... lerdenago kurrituko zira...
|
|
|
— Horra! Egin zuen lehoiak, eta
|
orain
nola zuk Gorrail leku onak ezagutzen dituzun, benetako harrapakin bat kausi genezaken pentze, alhagi edo alor zenbait erakutsiko diguzu?
|
|
|
Ustekabeko gertakari zoriontsu hartaz poz zagon, baina ez osoki kontent, zeren eta
|
orain
egarriak erretzen baitzuen. Eguna beroa izan zen, korrika akigarria egin eta nehon ere erreka edo putzurik ez zuen aurkitu.
|
|
|
Ura han zuen bere menean bai, eta nahi bezainbat edaten ahal zukeen, baina ez zuen horri pentsatzen ere, izudurarekin egarria erabat ahantzia baitzuen. Zer bilakatuko zen
|
orain
–... Noiz eta nola aterako zen hortik. Ateratzen balitz bederen?...
|
|
|
— Horra apairu on bat, aitortu zuen, arina baina sentikorra... halere, edan behar nuke
|
orain
... Putzuzilo honetan ur fresko ugari badaiteke, baina nola edan honetarik?
|
|
|
— Alta, ongi ikusi dugu... horra, horra ikusten dut
|
orain
ere... hor... soroan, mizpirondoaren alboan... Bere larru gorristarekin, azeria da!
|
|
|
Horren irakurtzeak momentu goxo batzuen pasatzeko parada emanen dizuetela espero dut, nihaurek lehen eta
|
orain
izan dudan berbera, agian.
|
|
|
— Damu da ez zaretela hortaz goizago oroitu, izeba Otsame. Horra zertan zirezten
|
orain
, hegatza zilo eta urdaiazpikorik gabe.
|
|
|
Arzabal zuhurra, Meharra ongilea,
|
orain
barkatua zaion Marrakos, eta Artase leialek bisitatzen zuten artetan eta xede onetan atxikitzen.
|
|
2009
|
|
|
Dena dela,
|
orain
astelehena hurbil da. Alegretzen naiz, ez dut bertzerik buruan, apartamendua nola antolatuko dugun, zer gisetako mubleak erosiko ditugun eta holako.
|
|
|
Egun osoan xutu izango ziren eta
|
orain
ez zakiten gelditzen. Ni heien esku billakatua nintzen eta nere oijuak eta negarrak iretsiz, noiz bukatuko zen espero nuen.
|
|
|
Goizean goiz jaikitzen nintzen, lanerat joateko.
|
Orain
dutena nuen, eta kanpoan aritziak on handia egiten zian. Eguzkitan, haizetan, eurietan, hotz ero bero, beti han nintzen, nere arbolak hazitzen.
|
|
|
Bere kadiran baluntzaka, eskuak bat bertzeari lotuak, tartezka begi kolpe ximixta baino laburragoa tiratuz kopetaren azpitik. Bizitziaz barkamena galdetzen balu bezin kulpable. Ez, Mayi, ez, joan behar dugu
|
orain
. Beranta da.
|
|
|
Kusinaren ondoan iduri zuen kandel itzali ahantzi bat. Beranta! Gaua
|
orain
hasten da! Behingoan bortxa zaite piska bat!
|
|
|
Eta ez naiz egundaino
|
orain
bezin uros izandu. Piarresek etxe hau erosi du, bere familiarentzat, erraten nauen bezala.
|
|
|
Baino
|
orain
, elkarrekin bizi garenetik, bere balio guzia ikusten diot, eta eskerrak ematen dizkiot destinoari nere birean holako ontasuna jarri duelako. Pozaz txoratua ibiltzen naiz goizetik arrats, etxea moldatzen, haurrekin jostetan, barrengo lanetan.
|
|
|
Beti elkarrekin dire, eta ongi.
|
Orain
esperantzetan da Maitena.
|
|
|
Beñatekin bizi naiz
|
orain
. Neska ttiki bat badugu, Arantxa ite asko omen duena denak dioten arabera.
|