|
2001
|
|
|
Itsas labar baten gainean zaudete, parean itsasoa du, oinetan hondartza eta atzean herria. Bertatik
|
ikusirik
dena da ederra, herria eta guzti.
|
|
|
Horrenbeste hitz daude zerua deskriba dezaketenak... Zerua ederren
|
ikus
daitekeen lekuan gaudela uste dut. Zerua itsasoa amaitzen den lekuan bukatzen dela ematen du hemendik.
|
|
|
Orduan hark irribarretsu begiratu dizu. Aurpegiko zimur guztiak oso garbi
|
ikusi
zaizkio, eta bere begi zaharretatik bi malko lodi atera zaizkio. Eskua patrikan sartu eta liburu bat atera du.
|
|
|
Ez Bihar goizean ez nauzu
|
ikusiko
, ez da zutaz aspertu naizelako eta zuregandik alde egin nahi dudalako...
|
|
|
Leihoko gortinak alde batera bildu zituen eskuaz, kristalaren gardentasuna agerian utziz. Leihotik zehar
|
ikus
zitezkeen zuhaitzak jada zimeltzen hasiak zeuden, eta oraindik ere adar indargabetuei tinko heltzen zieten hostoak harantz eta honantz zebiltzan hego haizeak eraginda. Negu zakarrerako prestatzen hasiak zeuden jada, kolore gorrixkako hasperenez, neguari ongi etorria egiteko asmoz.
|
|
|
Une horretan, martiztarra
|
ikustean
, nire biziko orrialdearen ifrentzua ikusten hasi nintzen...
|
|
|
Une horretan, martiztarra ikustean, nire biziko orrialdearen ifrentzua
|
ikusten
hasi nintzen...
|
|
|
Gau batez, nire ohean lokartu ezinik nintzelarik, kolore guztietako argi diztiratsuak
|
ikusi
nituen.
|
|
|
Zer kolore ederrak: urdina, arrosa, ubela, horia, liranja, berdea... segur nintzen aita Pantxok bere tinduetan baliatuko zituzkeela
|
ikusi
izan balitu.
|
|
|
Bat batean, argiak desagertu, eta nire lehiotik so eginez, bi zentimetroko luzerakoa dirudien etxearen beste aldean dagoen baratzetik rugby baloi baten itxura zuen zera bat airatu zen. Badakizue fikziozko filmetan
|
ikusten
diren ontzi hegalariak bezalakoa. Familiak hori ikus zezan oihu egin nuen, baina baratzera buruz begiratzerakoan dena desagertua zen.
|
|
|
Badakizue fikziozko filmetan ikusten diren ontzi hegalariak bezalakoa. Familiak hori
|
ikus
zezan oihu egin nuen, baina baratzera buruz begiratzerakoan dena desagertua zen. Hori guztia lehenbailehen ahantzi behar nuela erran zidan aitak; amak lokartzeko agindu.
|
|
|
Ezin nituen erakaslearen azalpenak segitu: kurtso osoan martiztarra gogotik ezin uxatuz iragan nuen; ez zen liburuetan
|
ikusten
ohi diren gizon tipi, berde eta irringarri haietarikorik. Zer eginen zion nire anaiari?
|
|
|
Askotan kontrajarriak diren arren, beti baliokideak, biak arbuiagarriak diren neurrian. Batak zein besteak zalantza desegoki
|
ikusiko
du, eta lekuz kanpokoa irudituko zaio, eta haren beldur izango da, eta inporta zaion gauza bakarra bere boterean zirrikiturik ez agertzea izango da eten egin zen momentu batez, jarraian esatera zihoana birritan pentsatu nahian balebil bezala. Hori dela eta, arriskutsua izango zaio, hiritarrek edozelako zalantza argiratu nahi izatea eta, era berean, botereak ez luke inoiz ere onartuko gaurko egunez gauzatu nahian gabiltzan honako zalantzaren apologia hau.
|
|
|
Hala da. Geldo eta ilun doakigu denbora gure herri horretan, aspaldidanik dirudi, denbora eten egin dela, eguzkia izoztu balute bezala eta
|
ikusteko
aukera dugun bezala Ilargi da, bakarrik, aurpegia zurbila duelarik, eta malkoak haren begietan. Beharbada, ilargia askori gertatzen zaigunaren islada besterik ez da, beharbada arrazoi zuen poetak honakoa idatzi zuenean:
|
|
|
Izan ere, oraingo gazte batzuk...! Eskerrak nire Jone ere ondo hezia dagoen, bestela zer esango ote liken jendeak guri buruz lurrean bueltaka
|
ikusiko
bagintu! Agian guraso txarrak izan genituela!
|
|
|
Hi behintzat ez haiz kabala! Ez al huen Maritxu pub etan zebilela
|
ikusi
, ala. Hurrengo egunean ez zian denbora gehiegirik galdu nire ama jakinaren gainean jartzen!
|
|
|
ez! Hala ere,
|
ikusi
al huen zelako atsoa sartu zen tabernan, dantzan monoarena egiten ari ginela?!
|
|
|
Azkenik, lotsaren lotsaz aurpegia gorri gorri jarri eta begiak malkoz betetzen zitzaizkion bitartean, oraindik ez zela momentu egokiena esanez, korrika alde egin zuen, mutilak atzetik jarraitu ziolarik. Egia esan, ordudanik ez ditut berriro
|
ikusi
eta pena izugarria dut horregatik, ederra baitzen horrelako bikote polita zoriontsu zela ikustea.
|
|
|
Azkenik, lotsaren lotsaz aurpegia gorri gorri jarri eta begiak malkoz betetzen zitzaizkion bitartean, oraindik ez zela momentu egokiena esanez, korrika alde egin zuen, mutilak atzetik jarraitu ziolarik. Egia esan, ordudanik ez ditut berriro ikusi eta pena izugarria dut horregatik, ederra baitzen horrelako bikote polita zoriontsu zela
|
ikustea
.
|
|
|
Gibelean zeukan ximiniak berotzen zuen gelatxoa, neguko arratsalde luzeak biziki hotzak baitziren. Urrunago, leihotik elur malutak erortzen
|
ikusten
ziren. Handik hurbil, altzari baten gainean buztinezko ontzi bat pausatua zen.
|
|
|
Goizero bezala, senarraren etorreraren berri bila joan zen portura. Han
|
ikusi
zuen bere bihotzeko kuttuna eraman zuen itsasontzia. Masta xut xuta zeukan, eta gainean itsatsita, euskal ikurrina.
|
|
|
Esku muturretan maukak hetsiak ziren zilarrezko bi borobilekin. Galtza, belauneraino jausten zitzaion; azpitik, mokanes portalezko panti delako bat
|
ikus
zitekeen, aztalak airean utziz. Oinetakoek, behi larru beltzez eginak, mihian urrezko lauki bat zuten.
|
|
|
erakusten zuten gizonaren moltsaren pizua. Baina
|
ikusten
zen asko baliatu zuela eguzkiak ere koloreak higatu zizkiolako ehunari. Erran bezala, Ramuntxok bere etorreraren arrazoia azaldu zion.
|
|
|
Patxada osoan, ur gaziari begira egon zen. Urdin ilunaren azpian zegoena
|
ikusi
ezinik, zeruertzera begiratu zuen: eguzkiak hodeien artetik pasaia bat xerkatzen zuen.
|
|
|
Itsasontzia porturatu zen noizpait. Euskalduna ontzitik jaustean kapitainak erran zion, elkar
|
ikustean
, berriro elkarrekin joango zirela itsasora. Senarra ihes joan zen bere etxeraino.
|
|
|
Ondoko egunetan, eta baita urteetan ere, ez zuten diru eskasik ukan. Zoriontsu bizi ziren eta aitak bere alaba haunditzen
|
ikusi
zuen. Laster ahantziak zituen kortsarioak eta haien gaiztakeriak.
|
|
|
Baina egun batez, Ramuntxo portuan ibilki zela, kortsarioa
|
ikusi
zuen; beti berdina, baina apur bat zahartua, bere ontzia bezala. Itsas ertzean zegoen tente, eta haren begitarte maltzurrak erakusten zuen sator lanean ari zela.
|
|
|
Itsas ertzean zegoen tente, eta haren begitarte maltzurrak erakusten zuen sator lanean ari zela.
|
Ikusi orduko
, xistu egin zion gazteari, hurbiltzeko aginduz. Baina hura, zalu malu, itsasontziko oroitzapen latzak gogoan, ziztu bizian joan zen lasterketa.
|
|
|
Arrantzaleak berriz Ziburura heltzean, harriturik begiratu zituzten bide deseginak, etxe erreak, eta ohartu ziren ez zela nihor kalean. Bakoitza bere bizilekura sartu eta segidan atera zen,
|
ikusiz
dena hutsa zela. Denak elgarretaratu, eta erabaki zuten mendekatzea.
|
|
|
Isil isilik, haienganaino hurbildu ziren eta ustekabean hartuz, denak hil zituzten. Plazarantz begiratu eta ke andana
|
ikusi
zuten hodeiekin nahasten. Egurren artean, gorputz erreak errauts bilakatuak ziren.
|
|
|
Gertatuaz kexu, senarrak
|
ikusten
zuen guziari ostiko emaiten zion. Harri lodi bat mugitzean erori eta azpian egurrezko zerbait topatu zuen.
|
|
|
Ganduzko errealitate hutsal baten agerpena da hau; gure memoriak
|
ikusi
, prezio oso garestian ostatu eman eta gero baztertu egiten duen horietakoa.
|
|
|
apartamendu soil bat Igarobidean egurrezko ohol hautsiak daude elkarren alboan jarrita, bidaiariari oraindik horma bat direla esan nahiz. Amona bat
|
ikusten
da marmolezko lurrean itzalari itsatita. Goian, bonbila bat dantzan aire kirastuari, giro mantsotuari, kolore lausotuari putz egin nahian, baina denboralaren erdian itotako itsasontziaren lanbide alferrikakoa aukeratua du.
|
|
|
Zabaldu. Ohe azpiko kakalardoek izuturik begiratu dituzte amonaren begiak, kutxa barnekoa
|
ikusita
bere aurpegia gozamenez mozorrotu denean. Amonari oharkabean igaro zaion koadro txiki bateko pertsonai irrifartsuak ere, ahoa ertsi du eta begiak itsi.
|
|
|
aizkora, aiztoa eta zerra bat. Gorpua konketaren azpian jarrita, ispiluari so egin dio ia nahigabe, inertziaz, hasera batean bere irudi lausotua
|
ikusiz
. Baina, ondoren ispilua bihurtzen joan zaio eta aldendu ezinezko irudi bat agertu da momenturo, hitz egiten hasi den arte...
|
|
|
Material gogorregia iruditu zaio bere gustorako eta oraindik ageri ez diren odol putzuak desiratuko lituzke. Hanka bakoitza bestearengandik urruti
|
ikustean
ez zaio lehen bezain ederra iruditu.Amona egongela erdian dago lurrean eserita. Aurrean gaztearen burua eta atzean hanka sakabanatuak.
|
|
|
Labana.Gorpua. Labanarekin gorputza moztu nahi dio, baina ezohizko mugimendu bati esker ispiluari so egin dio ia nahi gabe, inertziaz, hasera batean bere irudi lausotua
|
ikusiz
. Baina, ondoren ispilua bihurtzen joan zaio eta aldendu ezinezko irudi bat agertu da momenturo, berriro hitz egiten hasi den arte... Begira nazan eta kontura hadi!
|
|
|
Gorputza ere bi besoen indar bakanez lurperatzen du, bukaerarik ez duela dirudien plastikozko kobazuloan.Azken arnasaldi sakona gelan. Bi eskuek poltsa bizkarrerajaso dute, baina nahigabe, inertziaz, hasera batean bere irudi lausotua
|
ikusi
badu ere, ondoren bihurtu zaio eta irudi herbera agertu da. Kontzientzia izkutuak berriro bisitatu du... Begira nazan eta kontura hadi!
|
|
|
Begira hitzan hire iztar zimurtsuak. Alkarri begiratzen diote, bakoitzak bestearengan horrenbeste tolesdura
|
ikustean
, harrituta. Eta azkenik, amona, begira nazan, begira ezan hire gorputz ahuldua osoki, eta konturatuko haiz gorputz triste bat dunala aurrean, gorputz zahar bat dunala.
|
|
|
Eta han, besteen artean dago amonaren poltsa ere, euriaren eraginez irekia ageri dena.
|
Ikusten
dira han manikiaren gorputz atal birrinduak, bai, baina horren araindi irakurtzen da zahartzaroaren oihu zirraragarria. Latzgarria.
|
|
|
Izenik gabeko kale hartan izenik gabekoak ziren etxebizitzak. Mila bider
|
ikusitako
horma zikinak, zenbakiak ahaztuak zeuzkaten portalen atariak, (batean edo bestean sartzean errealitate berarekin topo egingo zenuela adieraziz) farola eskasen argi ximela... Klarinete baten melodia entzuten zen, deszifratzeke gelditzen zitzaizkion maitasunaren koblak partitura eskas hartan aurkitu nahian.
|
|
|
Begiak irekiak nituela pentsa zitekeen, baina belarriekin aurkitu nuen hura. Ehun bat metro aurrerago egongo zen kale kantoian
|
ikusi
nuen nire maitalea izango zena! Ziur nengoen hura zela, begiratu egin baitzidan, eta ni begiradak irakurtzen ikasia nintzen aspalditik.
|
|
|
Kale laberintikoetan mapa bat eskuratu gura nuen hura aurkitzeko, baina maitasuna ez omen dago paperetan idatzia eta bihotzaren iparrari jarraitzea deliberatu nuen. Korrika jarraitu nuen, kale ertz guztiei ea
|
ikusi
zuten galdetuz, baina ez nuen erantzunik jaso. Etorkizunak ordurarte isilik zeuden desioaren erreka garbiak ilunabar gorriz noiz dindatuko zain.
|
|
|
Herriko gizonak ez zuen sinesten; beraz, buruzagiarengana eraman zuen. Han,
|
ikusi
zuen guzia salatu zuen Pantxok eta, bistan dena, emazteak deskribatzea ahantzi gabe. Buruzagia ondoko gelara joan zen.
|
|
|
Zugarramurdiko jendea abisatu zuten sorginen arazoaz eta joan ziren beste hiru herrietara ere, liburu zaharra ahantzi gabe, haatik, emazte itsusiak
|
ikusten
baldin bazituzten ere...
|
|
|
Bainan bidean sorginak
|
ikusi
zituzten. Buruzagiak liburu zaharrean so egin zuen ikusteko nola hiltzen ahal ziren.
|
|
|
Bainan bidean sorginak ikusi zituzten. Buruzagiak liburu zaharrean so egin zuen
|
ikusteko
nola hiltzen ahal ziren. Irakurgeiak erraiten zuen urak zituela ehaiten.
|
|
|
Herrira heltzean, gizonak bere istorioa kondatu zion
|
ikusi
zuen lehen biztanleari. Herriko gizonak ez zuen sinesten; beraz, buruzagiarengana eraman zuen.
|
|
|
Gaua heldu eta, Pantxok berriz gogoan erabili zuen abentura hori eta zalumalu joan zen buruzagiaren
|
ikustera
, erraiteko gatu beltzak oro ez zituztela eho, ahatze zutela zikin ontzietan bizi zirenak ehaitea. Buruzagiak herritarrak elkartu zituen berri txar horien erraiteko eta denek sorginak eho behar zituztela herrira jiten baziren.
|
|
|
Eskolan denik eta neskatxarik politena zarela errepikatu dizu gaur ere amonak bere eskua zuretik askatu bezain pronto, bekokian muxu epel bat eman eta atean utzi zaituenean. Askotan egoten zara ispiluaren aurrean amaren antzik duzun pentsatzen, aitonak maiz esaten baitizu zuri so den bakoitzean ama
|
ikusten
duela. Horrelakoetan beti negarrez hasten da aitona eta zuk ere negar egin nahi izaten duzu, baina jakin badakizu hobe dela haren magalean eseri eta besarkatu, osterantzean egun guztia igarotzen baitu leihoan bere Dolores agertuko den itsaropenarekin:
|
|
|
Zuk kontinente berria marraztu duzu aurrenik eta atlantiar ozeanoren erdian irla erraldoi bat, zure unibertso zeharkagaitza den irla. Hor ile labur zuriko emakume beltz bat marraztu duzu; ziur zaude amonak bere marrazkia
|
ikusten
duenean barre eginen duela. Besoa amonaren sorbaldan jarrita aitona imajinatu duzu, beste eskuan hainbeste urtean bere maitale izan zuen tronpetarekin, dagoeneko behinola amodio abestiak konposatzeko balio izan zuen tresnak ahots kraskatu mingarri bat besterik ateratzen ez duen arren.
|
|
|
Amonak mila eta bi madarikazio bota ditu arnasestuka; Carmelita, gelditu zaitez, bestela hemen eroriko naiz ziplo, errepikatu dizu behin eta berriz. Etxera iritsi bezain pronto aitona leihoan dela
|
ikusi
duzu, negarrez, ziurrenik amaz oroitzen egon da, pentsatu duzu. Sukaldeko mahaian dagoen gutuna hartu eta ireki egin duzu amarena delako ziurtasunaz.
|
|
2002
|
|
|
Ama, zupozik
|
ikusirik
,
|
|
|
, aitak, etxekoatetiksartueta erratza kendudit. Nik, mugimenduhau
|
ikusirik
, eskuak aurpegian jarriditut, babestekoahaleginakeginez. Badatorzartatekobat, pentsatudut, ezda lehena izangoeta.
|
|
|
Peio, lege berri batek agintzen duenez, ez duzu gehiago familia
|
ikusteko
edota haiekin komunikatzeko eskubiderik Gure kontu zure emaztea abisatzea. Galderarik?
|
|
|
Gorrotoak itsututa zeukan. Ezer erraiten ez zuela
|
ikusirik
berriz bazkaltzera bidali zuten. Eztarria samindurik zeukan eta ezin izan zuen ezer irentsi.
|
|
|
Barrea eta nigarraren arteko zalantza. Seguruenik, hastapenean bere burua kanpoan aske
|
ikusirik
alaitasunak gaihartu zuen, baina laster hodei hartatik jautsi eta hankak non zituen oroitu zen. Izan ere, urrezko kaiola baino nahiago zuen askatasun miserablea.
|
|
|
Iluntasun itogarri honetan arnasa falta dut. Gainera zuek
|
ikustea
galarazi didatenez, eskapatzea erabaki dut. Laguntza txiki bat behar nuke norbait atxemaiteko, orduan aurki ezazu konfiantzazko pertsona bat.
|
|
|
Gertatu dena zuri esplikatzea zail samarra da, baina saiatuko naiz: gizon gaixtoek, zuk diozun bezela, aitari erran diote gintuela gehiago
|
ikusi
orduan erabaki horrekin bat ez zetorrenez, guregana etortea erabaki du. Baina, autorik ez duenez eta gu joan ezin garenez, honaino ekarriko duen norbait xekatzeko galdegin dit bart gizonak ekarri eskutitzean.
|
|
|
ihardetsi zuen Ainhoak, zoriona irrian. Jonek, berriz, hasperen bat egin zuen, umeak
|
ikusten
zuen bezain erraz iraganen zela otoitz eginez. Eskolarako prestatu eta umea han utzi ondoren, lanerajoan zen egun normal bat bailitzan.
|
|
|
Ezkonduta zegoen; ez zeukaten umerik Horregatik, Ainhoarekin oso harreman hurbila zuen.
|
Ikusten
zuen aldi oro, opari bat eskaintzen zion eta umeak bere aldetik bere txiste txarrekin kristoren algarak eta parreak egiten zituen. Idoia bere emaztea, aldiz, nahiko idorra eta isila zen.
|
|
|
Iñaki, aldiz, geldi egon ezinik, oihal baten hila joan zen. Harmar urte iragan ziren, bien artean plater bat bakarrik egonik, elkar
|
ikusi
zutenetik; beti orbainez estalitako berin zikin hura zehatzten zuen giegrada beste urutzatzeko. Itzulitakoan, lagunak hobeki zirudien.
|
|
|
Iñakik etxera sartzean, Jone deitu zuen dena ongi iragan zela eta senarra osasuntsu zuela jakinarazteko. Lehen egunetan elgar
|
ikustearekin
nahiko zuten, zuzendaria harrera ona egitaren zain baitzegoen.
|
|
|
Familia berehala etortzekoa zen; sorpresa gisan. Adiskidea urrundu eta segundu batzu geroago Jone
|
ikusi
zuen berinetik Supituki, Ainhoa iritsi zen korrika.
|
|
|
Zenbat denbora elgar
|
ikusi gabe
! Ezin dut sinetsi!
|
|
|
Bitartean, Iñakik etxe atarira iritsi eta txirrina jo zuen. Nehork idekitzen ez zuela
|
ikusi
eta, bere giltzekin ideki eta sartu zen. Gakoak beren tokian uzterakoan, hots arraro bat entzun zuen logelan eta zerena zen ikustera joan zen.
|
|
|
Nehork idekitzen ez zuela ikusi eta, bere giltzekin ideki eta sartu zen. Gakoak beren tokian uzterakoan, hots arraro bat entzun zuen logelan eta zerena zen
|
ikustera
joan zen. Atea ireki zuenean Idoia ikusi zuen presaka ohetik ateratzen; bitxia iruditu zitzaion.
|
|
|
Gakoak beren tokian uzterakoan, hots arraro bat entzun zuen logelan eta zerena zen ikustera joan zen. Atea ireki zuenean Idoia
|
ikusi
zuen presaka ohetik ateratzen; bitxia iruditu zitzaion.
|
|
|
Batzutan ere, kanpoan hainbat zuhaitzen hostorik gabeko adar ugariak inarrosiz arrabots beldurgarri bat eragiten zuen haize freskoak, sarrerako ateko zirrikitutik lerratzea lortu ondoren Ainhoarengana heltzean halako hotz-ikara izoztu batez gorputza zeharkatzen zion. Oraindik gaua zen eta leihotik izar ugari
|
ikus
zitezkeen beltzez tindatutako zeru amaitezinean. Haurra marrazki bat egiten ari zela, soinu goxo batek gela hartan nagusitzen zen isiltasun pizua eten zuen.
|
|
|
Poliki poliki burua itzuli eta gizon zahar bat begiztatu zuen haurrak gitarra eskutan zuela, begiak itxita, berak abesten zuen kantaz gozatuz. Pentsaketan ari zela, aita jin zitzaion burura; irrikitan zegoen
|
ikusteko
.
|
|
|
Nahiz eta gutxi
|
ikusi
, usu elgar idazten zuten. Gehienetan, marrazkiak bidaltzen zizkion Ainhoak, idazten eta irakurtzen ikasten hasi berria baitzen.
|
|
|
Ama salto batez esnatu zen tren gidariaren erranak aditzerakoan. Ainhoak ez zion ulertu, baina trena pixkanaka gelditzen zihoala
|
ikusita
, iritsi zirela pentsatu zuen.
|
|
|
Iritsi gira. Ainhoa, bildu zure puskak zakuan, aita
|
ikustera
goaz!
|
|
|
Ainhoak, oso urduri zegoenez, beste eskuaz besotik heltzen zion ihes egin ez zezan. Gizon gaizto hura ez zuenez
|
ikusten
ahal, amari begiratzen zion. Bere begi beltzak gorritzen, eta ezpainak aldiz hainbeste estutzearen poderioz ubeltzen hasiak ziren.
|
|
|
Supituki, betileen artetik lerratu zen malko lodi bat itxuri zitzaion masailean. Alabak ez zituen sekulan amaren begiak bustirik
|
ikusi
; ezin zuen gehiago jasan egoera hura. Gizon gaiztoa duela ordu laurden bat bezelaxe zegoen.
|
|
|
Paperetan tronpatu dira eta ez dute gure bisita markatu, hori dela eta seguruenik dugu gaur aitatxo
|
ikusi
; zaintzaileak arratsalderako xekatuko zuela agindu didan arren.
|
|
|
Zimentazko ohe gainean etzan, ohearen erdiraino ere iristen ez zen mihisi zikinaz estali eta orduan hasten zen gogoetan. Inon aurki ez zitekeen berotasun haren hila zelula heze hartan, pixkanaka bere etxea
|
ikusten
zuen, urrutian eta hurbildu einean inguruko sailak ageri ziren. Hango lore sorta bat usaindu nahian azkarki usnartu eta gela itxi hartako kiratsa barneratzen zuen azken odol ttantta bulta baterako hoztuz.
|
|
|
Hango lore sorta bat usaindu nahian azkarki usnartu eta gela itxi hartako kiratsa barneratzen zuen azken odol ttantta bulta baterako hoztuz. Aments, familiari pentsatzean egiten zituen amets luze eta gozoenak Nahiz eta hi astetik hi astero bakarrik
|
ikusi
beti buruan zeraman. Egun hartan gainera etortzekoak zirenez urduri eta kezkatuta zegoen.
|
|
|
Nik ez dakit zuri zer errana zizuten, baina argi diotsut hona ez dela inor etorri. Eta irriño gaizto batez, agian zure emazteak aste bukaera guztiz zu
|
ikustera
etortzea baino ekintza interesgarriagoren bat atxeman du... a, a, a!
|
|
|
Tren bidaiari zirenak ikusle bilakarazi zituzten. Bi burdinen artetik eguzkia jeikitzen eta urrunean desagertzen
|
ikusi arren
, izpiak ez ziren haren begietaraino heltzen; ez zituen lau pareta hertsien artean preso zeudenen bihotzak berotzen. Kartzelako ataria iragan zuenean bere izaite eta arima kanpoan gelditu ziren, egun hartatik ez zen gehiago bere buruaren jabe, agindu edota mehatxu bidez mugiarazten zuten txontxongiloa zeukaten beien menpe.
|
|
|
Gau ilun hartan izar bat zegoen zeru erdian, bihotz bat gorputz hil batean bezela. Peiok 1O urte zeramatzan zerua osorik
|
ikusi gabe
. Kartzelako barrek napa beltza zatitzen zuten xarma guztia kenduz. lritsiko da eguna, non kalpar distiratsu horiek inguratuko hauten bien artean oztoporik egon gabe, ari zen pentsaketan, kaiola honetatik hegaldatuko haizena askatasunari buruz,, sakeletik familiaren argazkia atera eta hari begira, bazenekite zenbat maite zaituztedan; izarrak zeru beltza baino gehiago argitzen duzue nire bihotza!
|
|
|
Ez zagok eskubiderik! Aske bizitzeko sortu hintzen eta kateak jarri ditiate, baina azken aldi honetan familiari ere jarri zizkiotek hi
|
ikustera
etortzen ez utziz. Gizon horiek zer ditek hik baino gehiago hiri halako tratu txarra emaiteko... ezer ez!
|
|
|
Nolaz egin ziezaioketen halakorik Gela hartako giro hilak pentsatzeko eragozten zuenez kanpora irten zen. Ez zen gehiago urrunean
|
ikusten
ziren mendiak begiratzeko gai, parean zuen paretari so zegoen luzaz. Zenbat neurtzen ote zuen?
|
|
|
Gogoratzen dut behin, duela bizpahiru urte, Sergio nire lagun minarekin ari nintzela telebista
|
ikusten
haren etxean, bat batean, zerabilkigun gaiarekin inolako erlaziorik ez zuen galdera bat gin zidala: Yael, gay zara?.
|
|
|
Esan beharra dago garai hau zailena izan zela niretzat, nahiz eta injustiziaren aurka jardun nahi izanak indar handia ematen zidan. Ez nuen ezer garbi
|
ikusten
; nire lagunek mila eratara erreakzionatu zezaketen, batez ere momentu hartan geneukan adinarekin (14 bat urte), eta, ondorioz, denbora bat itxarotea erabaki nuen, nire lagunen heldutasunerainoko bidearen baitan egongo zena betiere, edota nik hala kontsideratuko nuenean.
|
|
|
Alderantziz, gertakari hark inar gehiago eman zidan injustiziaren aurkako nire borrokarako. Oso garbi
|
ikusten
nuen niri mutilak maitatzea tokatu izanak ez zuela inolako eraginik nire jokatzeko moduan, eta inolaz ere ez nintzela joango kaletik edozein pertsonari min emateko intentzioarekin, jendeak uste zuen (eta duen) moduan.
|
|
|
Izan ere, harekin egun osoa barrezka igarotzen nuen, eta hori, bere tratuan azaltzen zuen zintzotasunarekin batera, izan ziren ni Iñigo erakarria sentitzearen arrazoiak. Horrela igaro ziren egunak eta asteak, azkenik elkar
|
ikustea
erabaki genuen arte. Lehenengo egunetik mutil harekin elkartzeko irrikitan nengoen eta Oviedora joateko aukera suertatu zitzaidanean, ez nion, ez, ukorik egin.
|
|
|
Hortaz, ez niela kontatu behar ondorioztatzen nuen, ni bezalako mutil askok beren gurasoei neska batekin ateratzen ari direla kontatzen ez dieten moduan. Jakina, zuetako askok pentsatuko duzue hori ez dela justifikazioa, ea noizbait norbaitek mutil batekin
|
ikusi
nautela kontatzen badie, haientzat oso gogorra izango dela argudiatuko duzue. Baina nire galdera da:
|
|
|
Batek ezer egitekoko gogorik edukitzen ez duen egun horietakoa zen. Fededun zintzoenak meza entzutera joanak ziren, eta umeren bat edo beste, futbol zelairuntz joaten
|
ikusi
nuen. Alperrenok berriz, gehienak, ni legez, etxean geunden, sutondoan bero bero, eguraldi eskas hartatik ihesi eta babesean.
|
|
|
Hori dena
|
ikusirik
alkateak hauxe pentsatu zuen: Herri honetatik zorriak desagertaratzen dituen pertsonari zakukada bat urre emango diot Herritarrok horren berri izan genuenean, berehala hasi ginen zerbait prestatzen.
|
|
|
Lehen aldiz
|
ikusi
nuelarik, ttipia zen, beti bere amaren gonetan gordea. Haren benetako izena Romla zen, baina bere buraso ordeek Ana deitu zuten.
|
|
|
Kontent naiz zuretako,
|
ikusten
duzu laster egin duzula lagun berri bat!
|
|
|
Bere amak ulertu zuen' johan ez zen" zerbait bazela eta Ana
|
ikustera
joan zen:
|
|
|
Anak, bihotzean zuen guzia ezin atxikiz, dena kondatu zion. Amak aholkatu zion elgarrekin joanen zirela epaile baten
|
ikustera
. Neskatxak haren kontseilua segitu zuen, eta herriko justizia jauregira joan ziren.
|
|
|
Epaileak deitu zuen erraiteko jujamendua biharamunean zela eta abokatu bat bazutela. Anak ez zuen onartu epaiketan parte hartzea; ez zuen Maxen bisaia
|
ikusi
nahi. Bakarrik jakin zuen bere lehengo lagunak hiru hilabeteko presondegia bildu zuela.
|
|
|
joa zuten basaki eta zalukara aldegin zuten. Baina bere xoko ilunetik
|
ikusten
zituen eskapatzen, eta urrunetik Maxek zioen:
|
|
|
|
Ikusten
zen uros zela handik joaiteaz, lehengo memento txarren ahantzeko; baina, beste alde batetik, triste zela ere: Max lagun haundia izan baitzuen urte batez.
|
|
|
Gaztea izanik, bizitza osoa aurrean nuela jabetu nintzen eta, egia esan, denek, nik barne, niretzako aurrikusten zuten bizitzak ez zuen ezer apartekorik. Honela, bat bateko bultzada bati erantzunez, ezinbesteko gauzak bildu eta liburuetan ezagutuak nituen ametsezko leku haiek nire begiz
|
ikustera
abiatu nintzen, nire bizitzaren gidari zen inertziari alde egin eta beronen jabe bilakatuz.
|
|
|
Azkazal motzak, pintatu gabeak, hotzaren ondorioz gorritutako azalaren gainean zuri nabarmentzen dira. Eskuz eginiko jertse iluna
|
ikus
dezaket beroki lodiaren azpitik zelaten. Kuzkurtuta doa, hotzagatik izango da agian, edo urte luzeen ondoren pilatutako nekeagatik akaso, baina nabaria da keinu honek ez duela inolako beldur kutsurik.
|
|
|
Miresgarriak iruditzen zaizkit. Begi hauek bizitza oso
|
ikusi
dute igarotzen, baita beste asko aurretik pasatzen ere. Jaso duten guztia aurpegiko zimur bakoitzean bildu dela dirudi, adin horretara iritsi gabe lor ez daitekeen jakituria baliotsua biltzen delarik hauetan, esperientziak eta bizitzak emandako ikasgaia, hain zuzen ere.
|