Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 256

2000
‎Ni gustora egon nintzen, oholtza gainean aulkian eserita, baina gero han zer edo zer kantatu beharra etorri zenean, gaizki pasa nuen, gero! Nik ordurarte pasa nuen une gogorrena izango zen hura. Estimatu egiten duzu, hainbeste jende joan izana, baina bestetik estuasuna ematen du, nola erantzun behar diot nik jende honi?
‎Atzeraka egin nuen une batez. Ez nuen horrelakorik espero eta barkatzeko esan nion, banindoala.
‎Polizia agertu gabe zegoen oraino, baina hura ere —Potzolo bera, beharbada— ez zen luzatuko, medikuek Josuren zauriak arma zuriak eginak zirela frogatu bezain sarri. Eta nik ez nuen une horretan ospitalean egon nahi. Banuen bertzelako eginbeharrik.
‎Frantzisko izan nuen egun luze haietan lagun bakar. Nire aldamenean izan nuen une guztietan, eta eskolako lanetan lagundu nion.
‎Itsas-ertz aldera alde egin zuen, eta ez nekien ongi jokatu nuen une hartan, bai edo ez. Nire amorruak ez zuen funtsik, eta gainera ni ere irrikaz nengoen itsas-ertzera joateko.
2001
‎Bestelakorik ez nuen igarri ere egiten, gereziak eta buztana ahaztu egin nituen. Baina musuak bihotz taupadak gerriraino jaitsi eta endredatu zizkidala sentitu nuen une berean, Antoniok mingaina atera zuen nire ahotik, eta gerezi txortenak bi korapilo zituela erakutsi zidan. Anpolai buztana oparitu, altxatu, eskuan musu bat eman eta alde egin zuen.
‎nire senarra. Amorrua, inpotentzia, desesperazioa, negarra... denetik sentitu nuen senarrak amorantea zuela jakin nuen une hartan, eta botagurea nire senarraren orgasmoak grabatutako zinta batean oinarritzen zirela ikustean. Amorrua, tristura eta mendeku mina.
‎Eta barre eta algara egin nuen. Aspaldiko barrerik gozoena egin nuen une hartan.
‎Telefonoa hartu eta harrika bota behar nuen unean, Juliaren telefono zenbakia irakurri nuen pantailan.
‎Nik zigarroa lurrera botatzeaz bat lehen hondar parrastada bota zuten zulora. Bertan alferrik nengoela –hiletak ez ditut sekula gustuko izan, are gutxiago Mantxola aurrez aurre dudala– eta Patxiren tabernara tragoa hartzera joatea erabaki nuen une berean gertatu zen. Amorruz esandako purrustada izan zen, ahots lazgarriaz jaurtikitakoa.
‎Atea zabaldu eta kanpora atera behar nuen une bertsuan Amaiak dei egin zidan. Bere ahotsa etsigarria zen, zulo beltzean sartu eta atera ezinik dagoen batena.
‎Ezin nuen burutik kendu, halako txukuntasuna ikusita, zerbait orbandu izanaren sentsazio likitsa. Atea zabaldu eta argia itzali behar nuen une berean, mesanotxeko lanpararen azpitik zerbait ageri zela ohartu nintzen. Bertara inguratu, lanpara baztertu eta kartazala aurkitu nuen.
‎Tabernara sartu behar nuen une berean, norabidea aldatu eta kalean barrena jarraitu nuen. Lehengo kili kiliak bere horretan zirauen.
‎Itxuraz ez zuen deus berririk esaten. Eta alferrikakotzat jo behar nuen unean berean kasik, datu hura azaldu zen. Lerro xume bat baino ez zen txosten hartan eta ez zioten, antza, aparteko garrantzirik ematen aipamenari.
2002
‎Normalean medio batean lanean ari zarenean beste batean aritzea sumatzen duzu faltan. Hau da, orain, nagusiki telebista egiten ari naizenean, antzerkia egiten nuen uneaz gogoratzen naiz; telebistan lan egin aurretik ordea, bertan lan egiten zutenen egonkortasuna desira nezakeen. Dena den, telebistan dena oso azkar egiten da, dena oso azkar baitoa.
‎Gogoratzen naiz berarekin lehen plaza egin nuen unetik, Amurizak asko lagundu zidala. Sekulako aholku piloa eman zizkidan, eta ateak zabaldu.
‎Izan ere," Sara Huarte" esan nuen une berean, burua ateratzen zidan neska bat zutitu zitzaidan, gelan sartzeko. Haatik, neskak ez zuen ene arreta piztu, lehenengotik behintzat.
2003
‎–galdegin zuen eta eskuekin laztantzen zuen ile adatsa atzera bota zuen, estalki lodi baten gisan bizkarrean zabalduz. Bere eskua nireetara itzul zedin itxoin nuen une batez, baina alferrik, magalean pausatu baitzituen, izterren artean babesa bilatuz.
‎Sotoan zeuden guztiak niri begira geratu ziren. Eta benetako ezkongaia nintzela sentitu nuen une batez.
2004
‎Nire atzean eskailerako gizonaren talka entzun nuen. Maleta berreskuratuta, ez nuen unerik ere galdu gizona zertan ari zen ikusteko. Betertzetik, argia ikusi nuen sukaldean.
‎Nitaz harro zegoela antzeman nion, eta horrek apur bat hurbildu ninduen gizon ezezagun harengana. Nolanahi ere, ez nuen une hartaz gozatzeko astirik izan, distiratxo hura agertu bezain laster ezkutatu baitzen. Aita leihora hurbildu eta, errezela baztertuta, kanpora begira gelditu zen.
‎–Dena bertan behera uztea pentsatzen nuen –jakinarazi zion Josebak– Arrazoi zenuela pentsatu nuen une batez.
2005
‎–Beste ezer baino lehen, hire lanarekin oso pozik nagoela esan nahi diat –hau zorura begira esan nion; ezer erantzuten ez zuela ikustean, begirada altxatu nuen eta berak begiradari eutsi zion, mutu jarraituz; beldurrez zegoela pentsatu nuen une batez eta horrek beldurtu egin ninduen– Kontua duk ez dakidala zer egin nahi duan etorkizunean, hemen jarraitzeko asmotan habilen edo alde egitea pentsatu duan.
‎Bidaiaren helburu atzeraezina bertan behera, erabakia hitz pare batez adierazita, eztabaidarik ez. Hala ere, ez nuen une haren xarma inongo komentarioz lohituko. Arrankatu, lehenbizikoa sartu, eta aitzina.
‎Elurrak karraska egiten zuen gure oinpean. Arnasa falta sumatu nuen une batez. Idoiak, berriz, indartsu jarraitzen zuen.
‎Tristura sakon batek harrapatu ninduen. Besarkatu egingo nuen une hartantxe, barkatzeko eskatuko nion..., baina ez nintzen mugitu. Ez genuen etxean geure emozioak erakusteko joerarik.
‎Erortze lasterraren zirimolak inguraturik, hegan ote nindoan lilura sentitu nuen une batez, giza gainbehera orok izan ohi duen halako sorgortasun baten baitan; baina, bat batean, gogor kolpatu ninduen zoruak, infernuaren erraietatik sorturiko ukabil erraldoi baten gisan, erruki izpirik gabe, eta une hartan hauts bihurtu zen nire errugabetasun guztia, nire haur xalotasuna; gizotso baten eskuek harrapaturiko txorimaloa banintz bezala sentitu nintzen; gizotsoak nire hanka hortz ...
‎Ni ohituta nengoen oraingo gazteekin, piercing, argazki makina digitala eta ordenagailu portatilaren belaunaldiarekin, eta bizardun potoloa agertu zitzaidan, orduko argazkietan asko ateratzen ziren bizardun horietako bat. Errebelatzeko laborategian irudikatu nuen une batez, bonbilla gorriaren azpian eta bata txuria jantzita, zigarro beltza ezpainetan, eta negatiboak ilearendako haizagailu batekin lehortzen, kazetariak oihuka ziharduen bitartean, zain zegoelako motorrarekin, aldizkariaren frogak moldiztegira eramateko.
‎Denbora irabazi nahi nuen. Poliki eta oinez dastatu berarekin pasako nuen une bakoitza. Azken une bakoitza.
2006
‎Inoiz kantuan, eta gehienetan entzuten. Joan den urtekoan bizi nuen unerik goxoena, ziurrenik. Gurrutxaga, Jon Martin eta hirurok kantuan izan ginen, eta nahiko ondo atera zitzaigun.
‎Behin, birritan, gogor. Dutxatik burua atera eta eskua geldi utzi nuen une batez," zer" galdetzea lortu nuen, zorionez zertan nenbilen aditzera eman gabe. Tente.
‎Dotorezia eta edertasuna urrun zeuden, ordea, ohe gaineko dama akituarengandik. Garrüzeko borreroaren emazte zalamandrana inoiz baino gehiago gabetsi nuen une hartan, azken hilabeteetako haren hoztasun guztiagatik ere.
‎Halatan, berarekin nahas ez nintzaten, sarritan neu izaten nintzen irakasleari gordinkeriak esaten hasten zena. Ez nuen une batez ere arima ustel bat nintzela pentsatzen. Aitzitik:
‎Piano jolea akatsaren akordera iristen ari zen unean, auto bat pasatu zen nire ondotik. Zori etsaia madarikatu nuen une hartan zinerako dirua lapurtu izan balidate baino zakarrago. Autoaren burrundara estali zenean, piano jolea pieza bukatzen ari zen, eta ezin jakin berriro akats bera egin ote zuen, edo akatsa gainditu zuelako jarraitu ote zuen aurrera.
‎Etxeko atea itxi nuen unean, auzoko zakur bat zaunka hasi zen, gizakiok nagiak kentzerakoan ohi dugun axolagabekeriaz. Haritz aldaxkari begiratu nion.
‎Edo, beste modu batera esateko, Kurten dibertitzeko era bitxiagatik. Triesten egin nituen hilabeteetan egokiera asko izan nuen une hartan ulertzen ez nuenaren lekuko izateko: beste inorengan aurkitu ez dudan umore klase bat zuen Kurtek, umore hitza badarabilt, Kurtek ere halaxe deitzen ziolako da?.
‎Errukia batetik, gorrotoa bestetik, zurrunbilo betean nengoen; judua nintzela jakin nuenetik nozitutako nekeak une hartantxe denak batera pilatu balitzaizkit baino astunago. Orroka hasteko gogoari eutsi behar izan nion, eta neure barrena lasai zezakeen gauza bakarra egin nuen une hartan: hitza eman nion neure buruari Hermannen kontrako mendekua hartuko nuela.
2007
‎" Arraioa, polizia buru bazara, nola heldu honi?" esan nuen nirekiko. Guk Pertur nola ikusten genuen gogoratu nuen une batez: Pertur ñabardurarik gabe esanda ETAko ona zen, borroka armatua uztea proposatzen zuena.
2008
‎Sua pizteko inbitazioa egin zidaten eta, egia esateko, ederra izan nuen une hura, denak erretzen ari zirela ikusirik...
‎Norbait nuen atzetik segika, ez nekien nor. Hantxe nire parean, sendagilea muinoan behera zihoan bere erasotzailearen atzetik, eta nik begiztatu nuen une berean guardia jaitsarazi eta atzerantz bota zuen, hankaz gora, ebaki handi batek aurpegia gurutzatzen ziola.
‎Ez zen momentuko zorionaren izpia, ez, hilabete luze haietan Xabik emandako laguntza guztia aurrerantzean alboan izango nuen sentipenaren argia zen. Eta zoriona ezagutu nuen une batez, ahal izan nuen neurrian, neugandik at bainenbilen oraino.
‎Eta ene burua lasaitzearren edo, aho txikiaz, everything gonna be allright? Marley erregearen reggae doinuak imajinatu nituen, eta gorputza geldoki mugituz, mundu honetatik alde egin nuen une batez. Libre izanen nintzen, bizitzeko gogorik ez zuten nortasun eta gorputz haiengandik urrun.
‎Nire zoriontasuna ezer berezirik ez zeukaten unez beterik dago. Gaztetako akanpalekuetan sartu eta aittona hilberriarekin pentsatzen nuen unea, gimnasiotik bueltan neskarekin ardandegi zahar hartan jaten nuen lukainka mokadua, goizean esnatu berritan ohean ematen dudan tartea... Hau ez dut inorekin komentatu, eta ez dakit bitxo arraro bat naizen edo ez.
‎Ez nion esan, ikusi nuen unean ez nuelako horrela sentitu. Fusilatutakoen hilobiaren aurrean apaiz gazteak emandako mezaren irudia, atzean emakume saldoa, ederregia zen.
2009
‎Ez. Mister Bizkaia titulua jaso nuen unetik, banekien Mister Euskadi lehiaketari aurre egin niola. Hori bai, sekulako babesa eman dit berak.
‎Nahiko eztabaida izan genuen aurretik. Fundiziora joatea erabaki nuen une berean bihurtu nintzen konplize. Baina oso argi neukan, aldatzen hasteko, ez zela nahikoa buruak agintzea.
‎Ahoa tapatzeko. Ikusezin bihurtu nahi nuen une hartan. Baina, era berean, Etxeren neskaren aurpegia ikusteko nahia indartsuegia zen.
‎Atea itxi eta gehiago ez zela itzuliko ulertu nuen une hura gogoratu nuen. Hutsune sentipen izugarri hura, geldi, zutik, ateari begira.
‎Borrokan ibili nintzen azken unera arte, baina azken biran beste pilotu batek atzetik jo ninduen eta aurrean zihoazen pilotuek ihes egin zuten. Podiumean izateko aukera galdu nuen une hartan, hutsegite baten ondorioz.
‎Oso hunkigarria izan zen. Semearen aurpegia lehen aldiz ikusi nuen unearekin pareka daiteke, nahiz eta Xiangek jada bi urte eta erdi zituen.
‎Hitz jario aberatsekoa, garai bateko Joxean Alkorta Herri Irratiko esatari entzutetsuaren antza hartzen zaio, Realeko partidak zuzenean ematen zituenean, eta horretarako, mila eta bat datu historiko ematen dizkigu erreskadan. Atzo, zezenak Sevillako Dolores Agirreren ganadutegikoak eta beste kontuak hizpide zituela, zerako inpresioa hartu nuen une batean: Basarrirekin batera La Voz de Guipuzcoa n irratsaioa egin ohi zuen emakume euskaltzalearen historiala jorratzen hasiko zitzaigula, alegia.
‎–Hasieran ilunagoa zen, baina pelikula arinagoa egiteko gogoa nuen, argitsuagoa. Hala behar nuen une horretan?.
‎Begiak itxi nituen une batez;" total, beste bost minutugatik", esan nuen neure kolkorako. Ondo etorri zitzaidan lo sumustuan eman nuen une hura, indarberrituta iratzarri bainintzen. Begiak ireki nituenean, lehengotan zeuden gauzak.
‎Horrela joan ziren hilabeteak, berriro Mikelekin ateratzen hasi zinela esan zenidan artean, niri jada ohikoa bilakatu zitzaidanean elkarrekin generaman bizimodu hura. Gustuko nuen errutina hausten zitzaidala sentitu nuen une hartan, urte eta hilabete gutxiko errutina, denboraldi hartan bizi izandako guztia aproposkoa edo izan balitz bezala. Goizegi zela berriro elkarrekin hasteko eta ez dakit beste zenbat arrazoi aipatu arren psikologoak eta biok, zuk zeureari eutsi zenion.
‎Egia da, bai, bezperan baino trankilago atera nintzela etxetik eta argi ikusten nuela erabakitakoa bete beharra neukala. Baina duda ere egin nuen une batean. Harritu egingo zaitu nik segurtasun falta izan nuela aitortu beharrak.
2010
‎Esan orduko, ordea, lotsatu nintzen, etxe hartan sarkin sudurluze bat izateaz gain, betaurrekodun itsusi bat nintzen, azken batean!?, errealitatearen zentzua neureganatuta; masailen beroa ere sentitu nuen une batez, zer nenbilen han, abarkadun bat bezala hanka eta abarka sartzen, maitasun adierazpenek amoranteen arteko giro bildu bezain pribatua eskatzen dutenean??. –Barkatu, Amanda??, atera zitzaidan ondotik.
‎doña Primik begien hertsi ireki batean bereganatu??; ez zitzaidan zuzena iruditu; eta hara zer diren gauzak: nahiago izan nuen une hartan euskaraz ez zekièn doña Primi bat, segundo milaren batean aho korapilo haiek guztiak bereganatuko zituena baino, ikasi gabe bereganatu ere; euskararen defendatzaile sutsua nintzen, baina aski izan nuen irudikatzea zer tonto aurpegi jarriko zitzaidan, baldin eta Primi bat batean adizki luze ahoskaezin haietako batekin aterako balitzait, erraien eta beste barruki guztien errebolta eta ... eta ez nuen ni inork tontotzat hartzerik nahi.
‎Zer alde zegoen, ordea, Hitlerren eta Francoren artean? Ai, nola desiratu nuen une hartan Francoren aurkako tiranizidio bat, makiren batek gauzatua?! Tokitan zeuden, baina, makiak, alferreko gudu batean sartuak, guardia zibilek banaka banaka harrapatzen zituztela, banaka banaka hiltzen?!
‎zuri birika bat?; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira? eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar, edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian:
‎zuri birika bat?; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira? eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar, edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian:
‎etxetik kanpora jaisterakoan hori sentitu nuen behintzat, Nikolaik txakurrekin egin zuèn bidegabekeriaren aurrean zernahi egiteko prest nengoela, baita neure burua arriskuan jartzeko ere, txakurren memoriaren aldeko doako eskaintzan. Behin neureganatu nuen sentipen hura aita Pierrerekin, eta berriro neureganatu nuen une hartan, etxeko bi txakurrekin. Bazegoen, baina, bi gertaeren artean bere aldea:
‎Ez dakit zer sentitu zuen berak, baina nik nolabaiteko poza neukan, Alexen hitzek bere edertasunaren parera ekartzen nindutelako. Oinetako mina ukatu behar izan nuen une hura ez hondatzeko.
‎ABEL. (Maitekor) Familiakoa izatea nahi nuen une hau elkarrekin ospatzeko!
‎IBON. Egia, bai, nik zalantzan ibili nintzen: bera zela ere pentsatu nuen une batez.
‎Lasai, pentsatzeko nahi adina denbora duzu oraindik. (. Orduantxe izan zen, beldur guziak albo batera utziaz, kontzientzia lasaiaraziko zidan erreakzioa izan nuen unea). Bazoaz aurrera, hogei minutu igaro dira.
‎heroitasunaren fruitua... etxetik kanpora jaisterakoan hori sentitu nuen behintzat, Nikolaik txakurrekin egin zuèn bidegabekeriaren aurrean zernahi egiteko prest nengoela, baita neure burua arriskuan jartzeko ere, txakurren memoriaren aldeko doako eskaintzan. Behin neureganatu nuen sentipen hura aita Pierrerekin, eta berriro neureganatu nuen une hartan, etxeko bi txakurrekin. Bazegoen, baina, bi gertaeren artean bere aldea:
‎Esan orduko, ordea, lotsatu nintzen —etxe hartan sarkin sudurluze bat izateaz gain, betaurrekodun itsusi bat nintzen, azken batean! —, errealitatearen zentzua neureganatuta; masailen beroa ere sentitu nuen une batez —zer nenbilen han, abarkadun bat bezala hanka eta abarka sartzen, maitasun adierazpenek amoranteen arteko giro bildu bezain pribatua eskatzen dutenean? —. " Barkatu, Amanda...", atera zitzaidan ondotik.
‎niri hainbeste kostatzen ari zitzaidana —‘esan diezadakezu’ baino zailagoa egin zitzaidan ‘esan geniezazuekeen’— doña Primik begien hertsi ireki batean bereganatu...?; ez zitzaidan zuzena iruditu; eta hara zer diren gauzak: nahiago izan nuen une hartan euskaraz ez zekièn doña Primi bat, segundo milaren batean aho korapilo haiek guztiak bereganatuko zituena baino, ikasi gabe bereganatu ere; euskararen defendatzaile sutsua nintzen, baina aski izan nuen irudikatzea zer tonto aurpegi jarriko zitzaidan, baldin eta Primi bat batean adizki luze ahoskaezin haietako batekin aterako balitzait, erraien eta beste barruki guztien errebolta eta ...
‎Zer alde zegoen, ordea, Hitlerren eta Francoren artean? Ai, nola desiratu nuen une hartan Francoren aurkako tiranizidio bat, makiren batek gauzatua...! Tokitan zeuden, baina, makiak, alferreko gudu batean sartuak, guardia zibilek banaka banaka harrapatzen zituztela, banaka banaka hiltzen...!
‎aski zuen, hartarako, oparien zerrendan hitz bat aldatzea, ni zer baldintzatan nengoen kontuan hartuta: "... Teofilo Mariari tanke bat, Damasori teleskopio bat, Domingori abioi bat, Maria Bibianari tona bat sendagai, Adari zetazko jantzi bat, eta zuri... zuri birika bat"; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira... eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar... edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian: txokolatezko gozoki bat emango zidan, gozokiaren gozo guztia haize bihur zekidan, haize eta hauspo...
‎aski zuen, hartarako, oparien zerrendan hitz bat aldatzea, ni zer baldintzatan nengoen kontuan hartuta: "... Teofilo Mariari tanke bat, Damasori teleskopio bat, Domingori abioi bat, Maria Bibianari tona bat sendagai, Adari zetazko jantzi bat, eta zuri... zuri birika bat"; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira... eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar... edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian: txokolatezko gozoki bat emango zidan, gozokiaren gozo guztia haize bihur zekidan, haize eta hauspo...
‎Arnasa hartzeko espazioa eman zidan, baina beti egon zen nire ondoan beraren laguntza behar izan nuen bakoitzean. Baten batek pentsa lezake Iñaki Aldekoa zuzendaritzat hartu nuen unetik aurrera gure afarietan askoz maizago agertu zela tesiaren gaia, baina ez zen horrela gertatu, Saizarbitoriari ez zaiolako inoiz gustatu bere obraz mintzatzea.
‎Ahoskatu zuen modua izan zen, dena eman zuenaren sentsazioa. Nire begietan izoztu nuen unea: Claudiuren malkoak.
‎Lagunari begiratu nion maitasunez eta bueltatu nahian, baina trukean aurkitu nuena ez zen sinestekoa; Robertori ere halako izuren bat igarri nion begiradan, bere aldetik inongo protagonismorik espero eta behar ez nuen unean.
‎Sukaldean eserita egunkaria irakurtzen ikusi nuenean, ordea, itxaropenez betetzen hasi nintzen. Atzetik hurbildu eta senarra besoez inguratzeko gogoa eta guzti izan nuen une batez. Baina ez, beti bezala, senarrak sorpresa bat zeukan niretzat.
‎Ama langile finegia zelako lortu nuen lanpostu hura. nuen une bakar batean ere ahaztu soka gainean dantzan nenbilela.
2011
‎Armagizon batek isiotu zituen zuziaz ukiturik egur metak banan banan. Zer ukan nuen une haietan gogoan. Hazi egin ziren sei suak.
‎Komunean eserita, bainujantzia orkatiletan, izterren gainera etzan zuen gorputza, pixak ur haren guztiaren jarraipen zirudien. . Ez nuen urtetako prozesurik hasteko gogorik; banekien nolakoak ziren, ezagutzen nituen, eta ez zitzaizkidan gustatzen, ez nituen gorroto, baina ez dakit maite nituen ere, ezin nuen une horretan erabaki; uste dut egin nuela ama bati eska dakiokeen guztia, bazuten adina bakarrik bizitzeko, jasateko ama joan egin zela, beraiek doako amak defendatzen dituzte, nik ez dut horrelako duintasunik behar, orduan dagoeneko ez, momentuz ez, nituen geroago, geroagorik baldin badago, eta ez egotea beti gerta daitekeen zerbait da?. Komuneko papera aluan papurtu zitzaion, hain material arrotza urezko ingurunean, eta bat lehenengo, bi gero, lurrean zimurturik zetzan bainujantzitik atera zituen oinak; muxu eman zien bere belaunei, bere buruari,, urteetan egitearen egiteaz tik eran egiten dut, norbait behar dudanetan neure buruari musu ematen diot, muak, muak, bana belaun bakoitzari, ezagutu berri banitu baino sendoago, amonago.
‎Bertigoa sentitu nuen une horretantxe, zorabio ez literario bat. Ezezko aurpegia jarriz, baiezkoa eman nion.
‎Gelari halako argiztatze misteriotsua ematen zion, erdi ilun erdi argi. Aurkitu nuen unea galdetzeko ea lanpara apurtuta zegoen. Ezetz berak, nahita zituen argi barik sei bonbillok.
‎Mikel Laboa azkenez ikusi nuen uneak, aldiz, aldarte goibela utzi zidan. Ez zelako izan ustekabeko halako enkontru bizkor bat agian, aurretik zalaparta handiz iragarritako gertakaria baizik.
‎Ez berarengana joan aurretik, ez egin baino minutu bat lehenago. Galdera entzun nuen unean (entzun nidan esango luke Aitorrek) konturatu nintzen zer galdetu nion. Ezin dut ziurtasunez esan zergatik galdetu nion banaketaz.
‎Halako egoeran, alegia ordura arte inoiz galdetu ez nionaren erantzunaren zain nengoela, beste esku haiek gogoan izateak zerbait adierazten zuen. Arreta osoa banaketaren zergatiez esango zidanaren zain izan behar nuen une hartan, bazen laster erantzungo zidanari lehia egiten zion beste arreta puntu bat. Bi kontu hauek nituen gogoan, ama hitz egiten hasi zitzaidanean, astiro eta ahotsaren tenpleari eutsiz:
2012
‎" Edertasuna bilatzen dugu, eta bilaketan, edertasuna ikusteko gai diren begiak badituzu, poza ematen du horrek, edertasuna bilatzea eta aurkitzea". Izenburua, Oier Guillanek bosniar lagun talde batekin egindako afari batean sortu zen," euren poza ikusi nuen une batez, eta ederra iruditu zitzaidan. Neurri batean, denok gara bosniarrak".
‎Baina beste batzuetan bai, beste batzuetan behartu egiten ninduten, jatera behartu. Moja batek burutik helduta sudurra estaltzen zidan bitartean, beste batek arnasa hartzeko ahoa ireki behar izaten nuen unea aprobetxatzen zuen koilara goragalea ematen duen tokiraino sartzeko.
‎Gora eta behera plazer txiki hori sentituko nuen unearen bila.
‎Kalera irteteko aukera estomagoan sentitu nuen arte ez nintzen ateratzen ausartu. Egin nuen unea ez dut inoiz ahaztuko. Betiko egurrezko bankuan kendu nituen apretak eta ezker eskuan zintzilik hartu, egunero bezala.
‎Urduri jarri nintzen, urduri edo beldurtuta, triste eta jakin minez eta nitaz hogei urteren ondoren norbait gogoratu zelako pozez. Denak batera eta toki berean sentituko banitu bezala oroitzen dut bisita dun esaldia entzun nuen une hura.
‎Batzuetan tailerrean ere gertatzen zitzaidan. Lana uzten nuen une batez. Arnasa sakon hartu.
‎Zoriontsua nintzela uste nuen unean, zergatik?
‎Ahaztu nuen Benitok nire poema bat musikatzeak sortzen zidan ilusioa, garrantzia galdu zuen bere presentziarekin disfrutatzen ikasi nuen une berean, beste helbururik gabe: elkarrekin egon, hitz egin, orduak samurtu, pultsua baretu, adimena laztandu, oinazeak leundu.
‎Ez zela Aulestin goizero entzuten nuen izena, maistrak zerrenda pasatzen zuenean, edo zazpiko taula errepikatzeko eskatzen zidanean, zazpiko taula madarikatu hura. Beste emakume baten gorputzean sartzen ari nintzela sentitu nuen une hartan. Sugea bezala, azal zaharra utzi, eta mundu berri batean barneratzen nintzela.
‎Ostia! Negar egiten hasi behar nuen une batetik bestera. Eta ez nuen hori nahi.
‎Aurreko egunean talde polita elkartu ginen dena prestatzeko, baina benetako lana edaria atera eta bokatak prestatzea zen. Horretan ari ginen Ola, Etxe, Jokin eta neu, eta ura edateko probestu nuen une txiki hura aurpegiratu egin zidan Olak.
‎Baina zeinen gustura sentitzen zaren batzuetan ihes egiten duzunean, inolako azalpenik eman behar ez duzunean. Atzera begiratu nuen une batez, eta Naroak hantxe segitzen zuen. Utzi nuen leku berean.
‎–Ez zen ezertxo ere izan, laztana. Nik zenbat maite zaitudan jakin nuen une hartan bertan. Zenbat behar zaitudan nire ondoan.
‎Lofodengo barnealdetik igo ginen, eta, hortaz, ez genuen itsasoa ikusi harik eta gailurrera iritsi eta gure aurrean lehertu zen arte. Agurea hizketan ari zela, hots gero eta ozenago bat entzuten zela konturatu nintzen, Ameriketako zelai batean bufalo talde handi batek egiten duenaren modukoa; eta aldi berean sumatu nuen une hartako itsas egoera, itsasgizonek zakartua deritzaten hori zena, aldatzen hasi zela bat batean, eta ekialdera jotzen zuen itsaslasterra bihurtzen ari zela. Begira nengokiola ere, abiada izugarria ari zen hartzen; unetik unera handitzen zen, indarragotzen.
‎»Sekula inork ez du jakingo nolako zirrara sentitu nuen une hartan. Burutik oinetara hasi nintzen dardarka, sukarraldi gogor batek jota bezala.
‎Sabela ondoezik nuen, zorabiatzeko puntuan nengoen, eta senak sabelaren ondoeza kanporarazi zidan. Eta neurriz kanpoko indarrez oka egin ondoren, pixka bat suspertu nintzen, baina ezin izan nuen une batez ere han geratu; beraz, ahal bezain bizkor mendira igo, eta neure bizilekurantz abiatu nintzen. Uhartearen alde horretatik urrundu nintzenean ere, oraindik pixka batean harritua egon nintzen, eta gero, neure onera etorri nintzenean, gora begiratu nuen, arima mindua eta begiak malkoz beteak nituela, eta Jainkoari eskerrak eman nizkion nire lehenengo bizilekua horrelako izaki beldurgarririk ez zen munduaren zati batean jarri zuelako; eta hasieran nire egoera oso tamalgarria iruditu bazitzaidan ere, horrenbeste mesede egin zizkidanez gero, eskerrak emateko arrazoi gehiago nituen kexatzeko baino; batez ere, neure egoera negargarrian Jainkoaren ezagutzak eta Haren bedeinkapenaren itxaropenak sendotu egin nindutelako; eta erraz jar nezakeen zorion hori jasan nituen zoritxar guztien edo jasan nitzakeenen parean.
‎Bihotza ukitu zidan agure gizajoaren zintzotasunak eta gizalegetasunak hura onartu ahal izateko; eta niregatik egin zuena gogoan nuela, nola jaso ninduen itsasoan, zein eskuzabal jokatu zuen nirekin beti, eta batez ere nolako lagun zintzoa nuen une horretan, ia ezin nion negarrari eutsi hitz horiek esan zizkidanean. Horrenbestez, lehenbizi galdegin nion une horretan horrenbeste diru emateko moduan zegoen, eta ez al zen diruz larri ibiliko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia