Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 129

2000
‎Atzeraka egin nuen une batez. Ez nuen horrelakorik espero eta barkatzeko esan nion, banindoala.
‎Polizia agertu gabe zegoen oraino, baina hura ere —Potzolo bera, beharbada— ez zen luzatuko, medikuek Josuren zauriak arma zuriak eginak zirela frogatu bezain sarri. Eta nik ez nuen une horretan ospitalean egon nahi. Banuen bertzelako eginbeharrik.
2001
‎Bestelakorik ez nuen igarri ere egiten, gereziak eta buztana ahaztu egin nituen. Baina musuak bihotz taupadak gerriraino jaitsi eta endredatu zizkidala sentitu nuen une berean, Antoniok mingaina atera zuen nire ahotik, eta gerezi txortenak bi korapilo zituela erakutsi zidan. Anpolai buztana oparitu, altxatu, eskuan musu bat eman eta alde egin zuen.
‎nire senarra. Amorrua, inpotentzia, desesperazioa, negarra... denetik sentitu nuen senarrak amorantea zuela jakin nuen une hartan, eta botagurea nire senarraren orgasmoak grabatutako zinta batean oinarritzen zirela ikustean. Amorrua, tristura eta mendeku mina.
2002
‎Izan ere," Sara Huarte" esan nuen une berean, burua ateratzen zidan neska bat zutitu zitzaidan, gelan sartzeko. Haatik, neskak ez zuen ene arreta piztu, lehenengotik behintzat.
2003
‎–galdegin zuen eta eskuekin laztantzen zuen ile adatsa atzera bota zuen, estalki lodi baten gisan bizkarrean zabalduz. Bere eskua nireetara itzul zedin itxoin nuen une batez, baina alferrik, magalean pausatu baitzituen, izterren artean babesa bilatuz.
‎Sotoan zeuden guztiak niri begira geratu ziren. Eta benetako ezkongaia nintzela sentitu nuen une batez.
2004
‎Nire atzean eskailerako gizonaren talka entzun nuen. Maleta berreskuratuta, ez nuen unerik ere galdu gizona zertan ari zen ikusteko. Betertzetik, argia ikusi nuen sukaldean.
‎Nitaz harro zegoela antzeman nion, eta horrek apur bat hurbildu ninduen gizon ezezagun harengana. Nolanahi ere, ez nuen une hartaz gozatzeko astirik izan, distiratxo hura agertu bezain laster ezkutatu baitzen. Aita leihora hurbildu eta, errezela baztertuta, kanpora begira gelditu zen.
‎–Dena bertan behera uztea pentsatzen nuen –jakinarazi zion Josebak– Arrazoi zenuela pentsatu nuen une batez.
2005
‎–Beste ezer baino lehen, hire lanarekin oso pozik nagoela esan nahi diat –hau zorura begira esan nion; ezer erantzuten ez zuela ikustean, begirada altxatu nuen eta berak begiradari eutsi zion, mutu jarraituz; beldurrez zegoela pentsatu nuen une batez eta horrek beldurtu egin ninduen– Kontua duk ez dakidala zer egin nahi duan etorkizunean, hemen jarraitzeko asmotan habilen edo alde egitea pentsatu duan.
‎Bidaiaren helburu atzeraezina bertan behera, erabakia hitz pare batez adierazita, eztabaidarik ez. Hala ere, ez nuen une haren xarma inongo komentarioz lohituko. Arrankatu, lehenbizikoa sartu, eta aitzina.
‎Elurrak karraska egiten zuen gure oinpean. Arnasa falta sumatu nuen une batez. Idoiak, berriz, indartsu jarraitzen zuen.
‎Tristura sakon batek harrapatu ninduen. Besarkatu egingo nuen une hartantxe, barkatzeko eskatuko nion..., baina ez nintzen mugitu. Ez genuen etxean geure emozioak erakusteko joerarik.
2006
‎Behin, birritan, gogor. Dutxatik burua atera eta eskua geldi utzi nuen une batez," zer" galdetzea lortu nuen, zorionez zertan nenbilen aditzera eman gabe. Tente.
‎Dotorezia eta edertasuna urrun zeuden, ordea, ohe gaineko dama akituarengandik. Garrüzeko borreroaren emazte zalamandrana inoiz baino gehiago gabetsi nuen une hartan, azken hilabeteetako haren hoztasun guztiagatik ere.
2008
‎Norbait nuen atzetik segika, ez nekien nor. Hantxe nire parean, sendagilea muinoan behera zihoan bere erasotzailearen atzetik, eta nik begiztatu nuen une berean guardia jaitsarazi eta atzerantz bota zuen, hankaz gora, ebaki handi batek aurpegia gurutzatzen ziola.
2009
‎Nahiko eztabaida izan genuen aurretik. Fundiziora joatea erabaki nuen une berean bihurtu nintzen konplize. Baina oso argi neukan, aldatzen hasteko, ez zela nahikoa buruak agintzea.
‎Ahoa tapatzeko. Ikusezin bihurtu nahi nuen une hartan. Baina, era berean, Etxeren neskaren aurpegia ikusteko nahia indartsuegia zen.
‎Atea itxi eta gehiago ez zela itzuliko ulertu nuen une hura gogoratu nuen. Hutsune sentipen izugarri hura, geldi, zutik, ateari begira.
2010
‎Esan orduko, ordea, lotsatu nintzen, etxe hartan sarkin sudurluze bat izateaz gain, betaurrekodun itsusi bat nintzen, azken batean!?, errealitatearen zentzua neureganatuta; masailen beroa ere sentitu nuen une batez, zer nenbilen han, abarkadun bat bezala hanka eta abarka sartzen, maitasun adierazpenek amoranteen arteko giro bildu bezain pribatua eskatzen dutenean??. –Barkatu, Amanda??, atera zitzaidan ondotik.
‎doña Primik begien hertsi ireki batean bereganatu??; ez zitzaidan zuzena iruditu; eta hara zer diren gauzak: nahiago izan nuen une hartan euskaraz ez zekièn doña Primi bat, segundo milaren batean aho korapilo haiek guztiak bereganatuko zituena baino, ikasi gabe bereganatu ere; euskararen defendatzaile sutsua nintzen, baina aski izan nuen irudikatzea zer tonto aurpegi jarriko zitzaidan, baldin eta Primi bat batean adizki luze ahoskaezin haietako batekin aterako balitzait, erraien eta beste barruki guztien errebolta eta ... eta ez nuen ni inork tontotzat hartzerik nahi.
‎Zer alde zegoen, ordea, Hitlerren eta Francoren artean? Ai, nola desiratu nuen une hartan Francoren aurkako tiranizidio bat, makiren batek gauzatua?! Tokitan zeuden, baina, makiak, alferreko gudu batean sartuak, guardia zibilek banaka banaka harrapatzen zituztela, banaka banaka hiltzen?!
‎zuri birika bat?; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira? eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar, edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian:
‎zuri birika bat?; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira? eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar, edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian:
‎etxetik kanpora jaisterakoan hori sentitu nuen behintzat, Nikolaik txakurrekin egin zuèn bidegabekeriaren aurrean zernahi egiteko prest nengoela, baita neure burua arriskuan jartzeko ere, txakurren memoriaren aldeko doako eskaintzan. Behin neureganatu nuen sentipen hura aita Pierrerekin, eta berriro neureganatu nuen une hartan, etxeko bi txakurrekin. Bazegoen, baina, bi gertaeren artean bere aldea:
‎Ez dakit zer sentitu zuen berak, baina nik nolabaiteko poza neukan, Alexen hitzek bere edertasunaren parera ekartzen nindutelako. Oinetako mina ukatu behar izan nuen une hura ez hondatzeko.
‎heroitasunaren fruitua... etxetik kanpora jaisterakoan hori sentitu nuen behintzat, Nikolaik txakurrekin egin zuèn bidegabekeriaren aurrean zernahi egiteko prest nengoela, baita neure burua arriskuan jartzeko ere, txakurren memoriaren aldeko doako eskaintzan. Behin neureganatu nuen sentipen hura aita Pierrerekin, eta berriro neureganatu nuen une hartan, etxeko bi txakurrekin. Bazegoen, baina, bi gertaeren artean bere aldea:
‎Esan orduko, ordea, lotsatu nintzen —etxe hartan sarkin sudurluze bat izateaz gain, betaurrekodun itsusi bat nintzen, azken batean! —, errealitatearen zentzua neureganatuta; masailen beroa ere sentitu nuen une batez —zer nenbilen han, abarkadun bat bezala hanka eta abarka sartzen, maitasun adierazpenek amoranteen arteko giro bildu bezain pribatua eskatzen dutenean? —. " Barkatu, Amanda...", atera zitzaidan ondotik.
‎niri hainbeste kostatzen ari zitzaidana —‘esan diezadakezu’ baino zailagoa egin zitzaidan ‘esan geniezazuekeen’— doña Primik begien hertsi ireki batean bereganatu...?; ez zitzaidan zuzena iruditu; eta hara zer diren gauzak: nahiago izan nuen une hartan euskaraz ez zekièn doña Primi bat, segundo milaren batean aho korapilo haiek guztiak bereganatuko zituena baino, ikasi gabe bereganatu ere; euskararen defendatzaile sutsua nintzen, baina aski izan nuen irudikatzea zer tonto aurpegi jarriko zitzaidan, baldin eta Primi bat batean adizki luze ahoskaezin haietako batekin aterako balitzait, erraien eta beste barruki guztien errebolta eta ...
‎Zer alde zegoen, ordea, Hitlerren eta Francoren artean? Ai, nola desiratu nuen une hartan Francoren aurkako tiranizidio bat, makiren batek gauzatua...! Tokitan zeuden, baina, makiak, alferreko gudu batean sartuak, guardia zibilek banaka banaka harrapatzen zituztela, banaka banaka hiltzen...!
‎aski zuen, hartarako, oparien zerrendan hitz bat aldatzea, ni zer baldintzatan nengoen kontuan hartuta: "... Teofilo Mariari tanke bat, Damasori teleskopio bat, Domingori abioi bat, Maria Bibianari tona bat sendagai, Adari zetazko jantzi bat, eta zuri... zuri birika bat"; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira... eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar... edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian: txokolatezko gozoki bat emango zidan, gozokiaren gozo guztia haize bihur zekidan, haize eta hauspo...
‎aski zuen, hartarako, oparien zerrendan hitz bat aldatzea, ni zer baldintzatan nengoen kontuan hartuta: "... Teofilo Mariari tanke bat, Damasori teleskopio bat, Domingori abioi bat, Maria Bibianari tona bat sendagai, Adari zetazko jantzi bat, eta zuri... zuri birika bat"; Helenaren balizko ateraldi hura, baina, errukiarekin lotuko nuen, edo errukikeriarekin, hobeto esanda, gauzak hala gertatu izan balira... eta nik ez nuen une hartan errukirik behar, bizipoza baizik; nik ez nuen une hartan birika bat behar... edo bai, birika bat behar nuen, eta horregatik esan zuen Helenak esan zuena, berak bakarrik baitzekien niri birika bat txertatzeko sekretuaren berri, birikarik ez nuèn tokian: txokolatezko gozoki bat emango zidan, gozokiaren gozo guztia haize bihur zekidan, haize eta hauspo...
2011
‎Armagizon batek isiotu zituen zuziaz ukiturik egur metak banan banan. Zer ukan nuen une haietan gogoan. Hazi egin ziren sei suak.
‎Komunean eserita, bainujantzia orkatiletan, izterren gainera etzan zuen gorputza, pixak ur haren guztiaren jarraipen zirudien. . Ez nuen urtetako prozesurik hasteko gogorik; banekien nolakoak ziren, ezagutzen nituen, eta ez zitzaizkidan gustatzen, ez nituen gorroto, baina ez dakit maite nituen ere, ezin nuen une horretan erabaki; uste dut egin nuela ama bati eska dakiokeen guztia, bazuten adina bakarrik bizitzeko, jasateko ama joan egin zela, beraiek doako amak defendatzen dituzte, nik ez dut horrelako duintasunik behar, orduan dagoeneko ez, momentuz ez, nituen geroago, geroagorik baldin badago, eta ez egotea beti gerta daitekeen zerbait da?. Komuneko papera aluan papurtu zitzaion, hain material arrotza urezko ingurunean, eta bat lehenengo, bi gero, lurrean zimurturik zetzan bainujantzitik atera zituen oinak; muxu eman zien bere belaunei, bere buruari,, urteetan egitearen egiteaz tik eran egiten dut, norbait behar dudanetan neure buruari musu ematen diot, muak, muak, bana belaun bakoitzari, ezagutu berri banitu baino sendoago, amonago.
‎Bertigoa sentitu nuen une horretantxe, zorabio ez literario bat. Ezezko aurpegia jarriz, baiezkoa eman nion.
2012
‎Baina beste batzuetan bai, beste batzuetan behartu egiten ninduten, jatera behartu. Moja batek burutik helduta sudurra estaltzen zidan bitartean, beste batek arnasa hartzeko ahoa ireki behar izaten nuen unea aprobetxatzen zuen koilara goragalea ematen duen tokiraino sartzeko.
‎Gora eta behera plazer txiki hori sentituko nuen unearen bila.
‎Kalera irteteko aukera estomagoan sentitu nuen arte ez nintzen ateratzen ausartu. Egin nuen unea ez dut inoiz ahaztuko. Betiko egurrezko bankuan kendu nituen apretak eta ezker eskuan zintzilik hartu, egunero bezala.
‎Urduri jarri nintzen, urduri edo beldurtuta, triste eta jakin minez eta nitaz hogei urteren ondoren norbait gogoratu zelako pozez. Denak batera eta toki berean sentituko banitu bezala oroitzen dut bisita dun esaldia entzun nuen une hura.
‎Batzuetan tailerrean ere gertatzen zitzaidan. Lana uzten nuen une batez. Arnasa sakon hartu.
‎Zoriontsua nintzela uste nuen unean, zergatik?
‎Ahaztu nuen Benitok nire poema bat musikatzeak sortzen zidan ilusioa, garrantzia galdu zuen bere presentziarekin disfrutatzen ikasi nuen une berean, beste helbururik gabe: elkarrekin egon, hitz egin, orduak samurtu, pultsua baretu, adimena laztandu, oinazeak leundu.
‎Ez zela Aulestin goizero entzuten nuen izena, maistrak zerrenda pasatzen zuenean, edo zazpiko taula errepikatzeko eskatzen zidanean, zazpiko taula madarikatu hura. Beste emakume baten gorputzean sartzen ari nintzela sentitu nuen une hartan. Sugea bezala, azal zaharra utzi, eta mundu berri batean barneratzen nintzela.
‎Ostia! Negar egiten hasi behar nuen une batetik bestera. Eta ez nuen hori nahi.
‎Aurreko egunean talde polita elkartu ginen dena prestatzeko, baina benetako lana edaria atera eta bokatak prestatzea zen. Horretan ari ginen Ola, Etxe, Jokin eta neu, eta ura edateko probestu nuen une txiki hura aurpegiratu egin zidan Olak.
‎Baina zeinen gustura sentitzen zaren batzuetan ihes egiten duzunean, inolako azalpenik eman behar ez duzunean. Atzera begiratu nuen une batez, eta Naroak hantxe segitzen zuen. Utzi nuen leku berean.
‎–Ez zen ezertxo ere izan, laztana. Nik zenbat maite zaitudan jakin nuen une hartan bertan. Zenbat behar zaitudan nire ondoan.
‎Lofodengo barnealdetik igo ginen, eta, hortaz, ez genuen itsasoa ikusi harik eta gailurrera iritsi eta gure aurrean lehertu zen arte. Agurea hizketan ari zela, hots gero eta ozenago bat entzuten zela konturatu nintzen, Ameriketako zelai batean bufalo talde handi batek egiten duenaren modukoa; eta aldi berean sumatu nuen une hartako itsas egoera, itsasgizonek zakartua deritzaten hori zena, aldatzen hasi zela bat batean, eta ekialdera jotzen zuen itsaslasterra bihurtzen ari zela. Begira nengokiola ere, abiada izugarria ari zen hartzen; unetik unera handitzen zen, indarragotzen.
‎»Sekula inork ez du jakingo nolako zirrara sentitu nuen une hartan. Burutik oinetara hasi nintzen dardarka, sukarraldi gogor batek jota bezala.
‎Sabela ondoezik nuen, zorabiatzeko puntuan nengoen, eta senak sabelaren ondoeza kanporarazi zidan. Eta neurriz kanpoko indarrez oka egin ondoren, pixka bat suspertu nintzen, baina ezin izan nuen une batez ere han geratu; beraz, ahal bezain bizkor mendira igo, eta neure bizilekurantz abiatu nintzen. Uhartearen alde horretatik urrundu nintzenean ere, oraindik pixka batean harritua egon nintzen, eta gero, neure onera etorri nintzenean, gora begiratu nuen, arima mindua eta begiak malkoz beteak nituela, eta Jainkoari eskerrak eman nizkion nire lehenengo bizilekua horrelako izaki beldurgarririk ez zen munduaren zati batean jarri zuelako; eta hasieran nire egoera oso tamalgarria iruditu bazitzaidan ere, horrenbeste mesede egin zizkidanez gero, eskerrak emateko arrazoi gehiago nituen kexatzeko baino; batez ere, neure egoera negargarrian Jainkoaren ezagutzak eta Haren bedeinkapenaren itxaropenak sendotu egin nindutelako; eta erraz jar nezakeen zorion hori jasan nituen zoritxar guztien edo jasan nitzakeenen parean.
‎Bihotza ukitu zidan agure gizajoaren zintzotasunak eta gizalegetasunak hura onartu ahal izateko; eta niregatik egin zuena gogoan nuela, nola jaso ninduen itsasoan, zein eskuzabal jokatu zuen nirekin beti, eta batez ere nolako lagun zintzoa nuen une horretan, ia ezin nion negarrari eutsi hitz horiek esan zizkidanean. Horrenbestez, lehenbizi galdegin nion une horretan horrenbeste diru emateko moduan zegoen, eta ez al zen diruz larri ibiliko.
‎Gero, egur fineko zati bat hartu eta orraziaren bizkarraldea bezala landu nuen, tarte berdinetara zenbait zulo eginez Glumdalclitchengandik lortu ahal izan nuen orratzik txikienaz. Neure ganibetaz muturrak karrakatuz eta janez, halakoxe trebetasunez sartu nituenez ileak zulo haietan, orrazi aski itxurosoa egin nuen, behar nuen unean, gainera, nireak apurtuak baitzituen punta asko eta ia erabilezina baitzen; eta ez nuen ezagutzen herrialde hartan hain artisau iaio eta zehatzik, beste bat egiteko ardura hartu nahi zuenik.
‎ez dakit heziketaren ondorioa den ala jainkoak horrela sortu ninduen; bakarrik dakit besteei zoritxarra ekarriagatik ni haiek bezain zoritxarrekoa naizela; jakina, hori kontsolamendu hutsala da haientzat, baina horrela da. Gazte gaztetatik, gurasoen itzaletik alde egin nuen unetik bertatik, neurrigabeki gozatzen hasi nintzen diruz lor daitezkeen plazer guztiez, eta, jakina, plazer horiek nazka nazka eginda utzi ninduten. Ondoren, mundu zabalera oldartu nintzen, eta luze gabe gizarteak ere gogaitu egin ninduen; hamaika emakume ederrekin maitemindu nintzen, eta haiek ere maite izan ninduten; hala ere, haien maitasunak nire irudimena eta neure buruarenganako estimua kitzikatu besterik ez zuen egiten, baina hutsik neukan bihotza...
2013
‎Bidaia luzea izan zen. Ez neukan denboraren zantzurik, baina ama azken aldiz ikusi nuen une hura aspaldi izan zela iruditzen zitzaidan. Bi lagun berri egin nituen bidaian, Tomas eta Mariana.
‎Niri haurtzaroa planeatu egin zidaten. Gerora, eskutitzetan bilatu nuen nire bizitzako ondorengo pausoak izango zirenen berri (alegia, aita gerrara eraman zutela, ama ospitalean hil zela ni Ingalaterrara etorri eta hiru hilabetera, anaia izebaren etxera joan zela eta horregatik ni ez nintzela gehiago etxera itzuliko), baina jakin behar nuen unean nik ez nekien zer gertatzen ari zen. Ez nekien, ezta ere, beste batzuen erabakiak eta egintzak ari zirela nire bizitza baldintzatzen.
‎Gure artean hitzak aspaldi agortu ziren. Kankaletik betiko ospa egin nuen une beretik!
‎Hamar minutu nituen etxera joan eta liburu bat eskuetan nuela besaulkian eserita itxaroten jartzeko. Ez nuen une hori inondik inora galdu nahi, konbentzituta bainengoen egunen batean atetik sartu eta, diosala egiteko moduan, nire langelako atearen aurretik igarotzeko eran, aurkituko nuela egoera argitzeko behar nuen giltza. Ordularia seinalatu nion, beste batean egongo ginela eta banindoala esan aurretik.
‎Kopeta argitu zitzaion. Besarkatu behar ninduela uste izan nuen une batez. Beharrik ez zen halakorik agitu.
‎Eguberri eguneko mezen akabantza. San Zernin nuen une hartan elizarik hurbilena. Ez zen lana izan handik ateratzen ari zirenekin nahastea.
‎Baina niretzat ere ez zen erraza, gertaera gogor eta hain barruko hori nire erizain kuttunari kontatzea. Beti buruan neukan, beti gogoan bueltaka, barruan burrunbaka, baina ez nuen une egokirik aurkitzen horretarako.
2014
‎erreketeen artean emakume bat ikusi nuela iruditu zitzaidala niri, hari ez bezala. Ni ia ziur nago horretaz, emakume bat ikusi nuela ihesi, mosketoia eskuetan, atzera begiratu nuen une haietako batean. Barre egiten didate besteek.
‎Ezin jakin aurreko gauean iratzarri nuen eta, ondorioz, amorratuta jarraitzen zuen, edo kontua askoz ere lehenagotik ote zetorren: Elenak ez zidan hori gauean bertan esan, beti bezala argia piztu nuen unean bertan, biharamunean baizik, lasai lasai bazkaltzen ari ginelarik. Gaia ez zetorren harira:
‎Sabela gogortua nuen. Bainuontziaren ertzean eseri behar izan nuen une batez. Nahikoa da, esan nion neure buruari, ez dauka zurekin zerikusirik.
‎–Kokolo baldar honek ez du polizian karrerarik egingo?, pentsatu nuen hura ikusi nuen une berean. Eta asmatu egin nuen.
2015
‎Eguneko eginbeharrak amaitutakoan, afaltzera joan ginen dorreko jantokira. Egun osoa emana nuen une haren zain, zerbitzari ederra berriz ikusteko. Zerbait erran nahi nion, edozer, nire existentziaren berri izan zezan.
‎Eta nola negar malkotan sartzen ninduzun besoetan hartuta errekara? Desio nuen une hura, zuk nola heltzen zenidan, nik nola lotzen nituen eskuak zure lepaldean, nola lasaitzen ninduzun belarrian muin emanez, nola kilikak egiten zenizkidan nire barre karkara entzun nahian. Plastikozko sandalia haiek jantzita zoriontsu nintzen.
‎Tximaluzea, pentsatu nuen une labur batez, nola tximaluzea. Yonathanek ile motz motz eramaten zuen beti eta.
‎Niri, berriz, neure barne egoeraren isla iruditzen zitzaidan zalaparta ero hura. Eta ez nuen une hartan indarrik ez kanpoko ez barruko anabasa hartaz arduratzeko. Ohera iristearekin baino ez nuen amesten.
‎Baina hala ere, Honda gainean antsikabe eseri eta geldi iraun nuen une batez, zalantzan. Gauloise urdin bat atera nuen.
‎Gaur balitz bezala oroitzen naiz orduantxe eta hitz haietxek esatean izan zela bere azala lehenengoz ukitu nuen unea. Musu eman nion tabernaren erdian, lehenengo musua, lehenengo fereka.
‎Teknikariek telebistako kamerak biratu egin zituzten jendearen builak jasotzeko, nigandik haien lente eta objektiboak lehenengo biderrez apartatuta. Albistegietako izar izateari utzi nion une batez eta irribarre egiteko baliatu nuen unea. Gehiago neure burua lasaitzeagatik, barre egite aldera baino.
‎Eiffel dorrea ere ez zela niretzat helburu txarra izanen pentsatu nuen une batez. Entzute handiagoa izango nuen mundu guztian gainera.
‎Nire bi semeak, adibidez, ataka estu horretan jarri dituzte. Neu, adibidez, Espainiatik joan nintzen, baina nahi izan nuen unean itzuli ahal izan nintzen. Errazago itzuli balira, ez bisitan bakarrik?
‎iritsi zitzaidanean, oso lasai nengoen, eta, salto egin nuen unean,
2016
‎–Arraroa da gero! , idazten du Bevoriskiusek?; baina egitateak benetakoak dira, ezen nire jakin nahiak bultzatu egin nau egitateok nire lumarekin banan banan idaztera; baina txolarre arrak moztu egin zidan ohar honen beste erdia bukatu behar nuen unean, bere txerak hogeita hiru eta erdi bider errepikatuz.
‎Loak nola hartzen ninduen nabaritzea nuen gustuko; burua nola erortzen zitzaidan sentitzea. Horixe zen gehien atsegin nuen unea: arnasa moteldu eta ikusmena lausotzen zitzaidanekoa, aurpegiaren pisua beherantz tiraka nabaritzen nuenekoa, kokotsa paparrera itsatsi eta lepoa desagertzen zitzaidanekoa.
‎Igarri nuen ezerosotasunez gainezka zeundela, guztioi gertatzen baitzaigu ezerosoa hizketan ari zaigunak kontra egitea, bazterrera utzi nahiko genituzkeen egiak aurpegiratzea eta gustuko ez duguna agerian uztea. Gaizki zeunden, eta ez nuen une makal hura zuri erasotzeko baliatu nahi, ez neukan gogorik zu mintzeko pentsatzen nuen guztia esanda, baina ez nengoen prest beste behin ere zure kaka guztia irentsi eta besterik gabe ameto emateko. Absente jarraitu nuen, belarria telefonoari itsatsita, lineako isiltasuna aditzen.
‎Emakume eder bat aldean eramateak, nahiz eta lo eraman, gauzak zenbat errazten dituen pentsatuz atera nuen autoa, jarri nintzen bidean, eta eraman nuen martxarik geldoenean, esnatuko nuen beldurrez, hondartzaraino, eta gelditu nuen une berean esnatu zen. Lipar batez isilik egon zen, begiak itxi eta ireki, bere burua kokatzen, seguru asko.
‎Biharamunean alde egingo nuela erabaki nuen une horretan. Une horretan bertan, hura entzutean.
‎Ulertu nuen une horretan... Ez, une horretan ziurtzat hartu nuen zergatik norbera baino goizago esnatzen den jendeak beti harrotasun punttu bat daukan,, a, ba ni zazpietan jaiki naiz?
‎Tzortxok, aspaldiko anekdota batean berarentzat irabazi zuen goitizena. Eta nik Tzortxok izendatu nuen une horretan, mendekuz. Aspaldi urrunduriko laguna.
‎–Pentsa, erantsi nuen une hartan, dena asmatuz: batek jakin zein demoniok jarri zidan buruan holako istorioa kontatzea?, geltokira itzuli baino lehen, via dell. Ocan begiradatxo bat botatzeko astia ere izan diat.
‎–Egia duk. Kirten hutsa izan arren, ondo pasatzen genian harekin, irribarre egin nuen une batzuk gogoratzean?. Gogoratzen haiz etxeko sukaldean sartu hintzenean,, non zegok Euli burmuin??
‎Zulatu behar banindute bezala begiratzen zidaten Danielen begiek; izpiak zituela ematen zuen. Liburu ireki baten antza izango nuen une hartan: zalantzarik gabe, aurpegian antzemango zitzaidan krimena.
‎Oi, anatomista ikusten dudan bakoitzean, anatomia galtzen dut begietatik! Hitz erditxo bat esanen nioke, osoro maite dudala ikusi nuen une beretik, eta osoro maite dudala berriz ere. Baina nik ez dakit jainkosekin hitz egiten.
‎–gustura nago. Kontratu hori izan ez banu, berdin jokatuko nuen une batetik aurrera. Babilonia argitaratu nuenetik aurrera, zortea izan nuen Elkarrekoekin topo egiteko(?), baina haiekin akordiorik lortu ez banu, asmoa nuen berdin jokatzeko?
‎Behin lagun eta literatur konplize egin ondoren, literatura biltzarren batera elkarrekin bidaiatzea ere egokitu zaigu. Baita mahai inguru berean egotea ere, eta, halako batean, iritsi zen biziki antsiatzen nuen unea: Zalduak ipuin bat eskaini zidan!
2017
‎Eterrez egindako ontzi bat daramat eskuan. Ontzi barruan daramat itsasoa lehenengoz ikusi nuen unea. Xake zaldi txiki zuria.
‎Ez dit axola begiratu egin zigun segi ba haserre joan egin zen Garrasiak eta plisti plastak aditzen hasi ginen; gorputz beltzaran baten distira ikusi nuen une batez.
‎«Txorakeriak», esan zuen Mrs Blandek, baina haren ahotsa itzali bezala egin zen eta begira eduki nuen une batez, eta neskek arnasari eutsi zioten soinu eme bateratu batekin. «Berriketak», esan zuen Mrs Blandek bizkorki.
‎Zu gurekin ahazten saiatzen zinen bitartean, zure maitale ohiok elkarrekin biltzen ginen tarteka?, esan zuen eta begira gelditu zitzaidan. Haren heriotzaren errua niri botako ote zidan ere pentsatu nuen une batez. Badakit burutik ideia horixe pasatu zitzaiola, gauza horiek sentitu egiten dira, baina ez zen esatera ausartu.
‎Eta burutik sekulan pasatu ez zitzaidan posibilitatea aipatu zuenean, ezkontzarena, alegia? sekulako zirrara sentitu nuen, eta ezin erantzunez iraun nuen une luze batez. Neure larriduraz ohartuz, lasai eta ozartu kontatu zidan nola alkateak horixe egin zuen berarekin egun batean, emaztea aurrean aurkitzen zelarik, eta nola herri osoan entzun zen zaplastadarik handiena eman zion, emaztearen aurrean hau ere.
‎Agiriak bete nituen, mailak idatzi, telefonoa erantzun nuen. Amaren karkasa jaso behar izango nuen egun horretan pentsatu nuen uneren batean, eta etxera itzuli nintzenean, atarian aurkitu nituen, karkasa eta eguna.
‎Hori bilakatu nintzen gau hartan garajean Idoia Aitorri, ez da ezer, nire lagunek egiten dute? esaten entzun eta atearen aldamenean gelditzea erabaki nuen une hartatik aurrera.
‎Pentsatu egin nuen une batez, hitz egiten hasi baino lehen.
‎Ez zitzaidan otu ere egin hura erabil nezakeenik. Gertatzen ari zitzaiguna ulertu nuen unetik beretik sinetsita egon nintzen indartsuagoak zirela. Buruak agindu zidan.
‎Ez nuen une horretan kalera, kaleko hotzera, irteteko gogo askorik sentitzen, eta anaiak aurpegian ikusi zidan. Irribarre egin zuen:
‎Agian bai... Neska gazteagan pentsatu, nire desiren jomuga bezala, eta Tiepolo etorri zitzaidan gogora, eta Rubens, eta Battista, eta Susana deitu nuen une horretan neska, Susana bibliko eta bertutetsua, merezi ez zuten agurez inguratua, eta lotsatu egin nintzen emandako arretagatik, ederregia eta agian helduezina zen neska honi.
2018
‎Lalesheko harana. Azkenik, nire begiek berdearekin egin dute topo, faltan sumatu dut Qandilgo mendietatik alde egin nuen unetik.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia