|
2015
|
|
|
Badator, beraz, arnas handiko eta goi mailako emaitza euskararen esparrura. Ongi etorria egin diezaiogun horri eta hurrengo ekimenetarako oinarria izan dadila, urratsez urrats
|
joan
gaitezen guztiok euskara eta euskal kultura aurreratzen eta aitzinatzen.
|
|
|
Eta bai inguratua zaudela, ene Jainkoa, bekatuz inguratua! Nora
|
joan
, oinazetu ez zaitzaten. Alde guztietatik egiten dizkizute zauri hilgarriak.
|
|
|
Beharrezko da jakinaren gainean
|
joan
zaiteztela konparazio honetara. Beharbada, honen bitartez, nahi izango du Jainkoak arimei egin nahi izan dizkien mesedeetatik eta hauen arteko desberdintasunetatik, nik uler ditzakedan heinean, zuei pixka bat aditzera ematea; guztiak ditu inork ulertu, asko baitira; are gutxiago ni bezalako kaskar batek; izan ere, Jaunak egiten dizkizuenean, ez dagoela egin ezinik jakitea, oso pozgarri gertatuko zaizue; egiten ez dizkion hari, berriz, Jaunaren ontasun handia goresteko; zeruan dauden gauzak eta dohatsuek gozatzen dutena gogoan erabiltzeak ez digu kalterik egiten, alderantziz baizik:
|
|
|
dagokien guztian haren errukian jarriz uste osoa. Batzuetan, hartzen dituzten mesede ugariek uzkurrago ibiltzera daramatza, zama handiegiaz doan ontzia hondora
|
joan
ohi denez, beraiei ere hori gertatuko ez ote zaien beldurrez.
|
|
|
Nola geratu zen san Pedro Jaunaren mesede hau jasoz geroztik, edota zer egin zuen? Heriotzara
|
joan
zen berehala; eta ez da Jaunaren erruki txikia heriotza nork eman aurkitzea.
|
|
|
arima oso beldurti ikusten duenez gero, beronen gogoz kontra, neke handiak ematen dizkio, eta irabaziaz ateratzen du; eta gero, arima horretaz konturatzen denean, galdu egiten du beldurra, Hari bere burua gogotsuago eskaintzeko. Gutxi dela esan nahi nuen, asmoak eta hitzak egintzekin batera konparatuz, eta guztia batera ezin duenak egin dezala apurka apurka; bere borondatea makurraraziz
|
joan
dadila, otoitzetik ezer onik atera nahi badu: baztertxo hauetan aukera onik asko izango baituzue hori egin ahal izateko.
|
|
|
Zertarako direla, uste duzue, esan ditudan inspirazio haiek, edota hobeki esan, bihotz eraginak, eta mezu haiek, arimak erdigunetik gazteluko goialdean dagoen jendeari eta bera dagoen egoitzatik kanpo dauden egoitzetara igortzen dizkienak? Lotara
|
joan
daitezen ote da. Ez, ez, ez!, haiekin sufritzen zegoenean baino gerra handiagoa egiten baitie handik, ezer egin gabe egon ez daitezen ahalmenak eta zentzumenak eta gorputzezkoa den oro; izan ere, orduan ez zen konturatzen zein irabazi handia ziren nekeak, beharbada, haiek izango baitziren Jainkoak arima haraino ekartzeko bideak, eta nola lagun duenak ematen dizkion inoiz baino askoz ere indar handiagoak.
|
|
|
12 Hau lortzen saia gaitezela nahi dut nik, ene ahizpak, eta ez gozatzeko, indar hauek zerbitzurako izan ditzagun baizik: otoitzerako gogoa izan dezagula eta otoitzari emanak egon gaitezela; ez dezagula nahi izan inoiz ibili gabeko bidetik joaterik, ustekabean gal ez gaitezen; eta oso berria litzateke Jainkoaren mesede hauek Hura eta santuak
|
joan
ziren bidetik ez baina beste bide batetik lortzea pentsatzea; ez dakigula burutik pasatu ere egin halakorik; sinets iezadazue, Martak eta Mariak elkarrekin ibili behar dutela Jaunari ostatu emateko eta beti beraiekin izateko, eta ez harrera txarra egin, jaten eman gabe utziz. Nola tratatuko zuen Mariak, beti haren oinetan egonez, bere ahizpak lagundu ez balio?
|
|
|
Azken batean, ene ahizpak, honekin amaitzen dut: ez dezagula oinarririk gabeko dorrerik eraiki, Jaunak ez baitu hainbeste begiratzen egintzen handitasuna, nolako maitasunez egiten diren baizik; eta ahal duguna egiten badugu, egunetik egunera gehiago eta gehiago ahal izanez
|
joan
gaitezela egingo du Haren Maiestateak, laster batean nekatu gabe, bizialdi honek dirauen tarte txikian, eta, beharbada, bakoitzak uste duen baino txikiagoa izango da, ahal dugun sakrifizioa barrutik eta kanpotik eskaintzen badiogu Jaunari; Haren Maiestateak gure sakrifizioa gugatik gurutzean Aitari eskaini zionarekin batuko du, gure borondateak merezi duenaren balioa izan dezan, egintzak txikiak izan arren.
|
|
|
Ez izan haien errukirik, zure indarrez lagundurik, neke ugari eraman ditzakeelako; hura hartara jarririk dago eta haiek eramateko gogoaz. Luza ezazu, Jauna, zeure beso indartsua, ez dakiola bizia
|
joan
hain beheko gauzetan. Ager bedi zure handitasuna emakumeen eta behekoen gauzetan, munduak, handitasun hori harena ez dela konturaturik, Zu gorets zaitzan, kosta ahala kosta, hori besterik ez baitu nahi, eta mila bizi emango lituzke, izango balitu, bera dela-eta arima batek Zu pixka bat gehiago gorets zaitzan; eta bizi horiek ongi emantzat izango lituzke eta benetan uste du egiaz ez duela merezimendurik Zugatik neke oso txiki bat eramateko, are gutxiago Zugatik hiltzeko.
|
|
|
Hitz hauei beste esanahi bat ematen zaiela esango dute. Nik ez ditut ezagutzen beste esanahi horiek; honekin, nire arimak beti egia dela sumatu duen honekin, oso ongi
|
joan
zait.
|
|
|
Eta ziurtzat dut jokaera hau ez litzatekeela eragozpena izango, on guztirako laguntza handia baizik; hasieran esan nuen gogoeta egiten lan nekagarria hartzea bai, ordea, eragozpena litzatekeela, eta uste dut ezin izango duela gehiagora iritsi denak. Baliteke hala izatea ere, Jainkoak arimak bide askotatik eraman ditzakeelako; hala ere, ez bitez hortik
|
joan
ezin dutenak, ezta Jesu Kristo gure onaren misterioetan dauden ondasun hain handiez gozatzeko gaitasunik ez dutelakotzat jo ere; inork ez dit buruan sartuko, denik eta espiritualena bada ere, hemendik ongi ez doazenik.
|
|
|
Gauza batez ohartarazten dizuet, ez dezazuela uste izan, Jainkoarenak badira ere, horregatik hobeak izango zaretenik, fariseuei ere asko hitz egin baitzien, eta on guztia honetan datza: hitz haietatik zer onura ateratzen den; eta Eskritura Santuaz bat ez datorren hitzari ez egin deabruari berari entzungo bazeniote baino kasu handiagorik; izan ere, zuen irudimen ahuletik etorri arren, fedeko gauzen aurkako tentalditzat hartu behar dira, eta horrela kontra egin beti, kenduz
|
joan
daitezen; eta kenduko dira, bai, indar gutxikoak direlako.
|
|
|
Hemen jarri nahi ditut (hainbeste pertsona espiritualekin harremanak izan ditudanez gero) neuk ezagutu ditudan liluramendu era batzuk, baina ez dakit asmatuko dudan, beste leku batean idatzi nuenean bezala; hauek eta hemen doazen beste gauza batzuk, zenbait arrazoi tarteko direla, badirudi ez dela gaizki etorriko berriro esatea, egoitzak hemen batera
|
joan
daitezen baino besterik ez bada ere.
|
|
|
errege baten edo jaun handi baten gelan sartzen zarete, uste dut ganberatxoa deritzola; beirazko eta zeramikazko ezin konta ahala mota eta beste gauza asko daude han, halako ordenan jarrita, non sartzean ia guztiak ikusten baitira. Behin honelako gela batera eraman ninduten Albako Dukesaren etxean (nagusien aginduz
|
joan
nintzen, bidez nindoala, andre honek ekin eta ekin egiten zielako), eta sartuaz batera harriturik geratu nintzen, eta gogoan nerabilen zertarako balio izan zezakeen halako gauza multzoak eta ohartu nintzen Jainkoa gorestekoa zela era bateko eta besteko hainbeste gauza ikustea, eta orain grazia egiten dit zein ongi etorri zaidan honetarako; eta zati batean han izan banintzen ere, hainbeste gauza i... (Batera ikusitakoa dut soilik gogoan).
|
|
|
errege baten edo jaun handi baten gelan sartzen zarete, uste dut ganberatxoa deritzola; beirazko eta zeramikazko ezin konta ahala mota eta beste gauza asko daude han, halako ordenan jarrita, non sartzean ia guztiak ikusten baitira. ...zielako), eta sartuaz batera harriturik geratu nintzen, eta gogoan nerabilen zertarako balio izan zezakeen halako gauza multzoak eta ohartu nintzen Jainkoa gorestekoa zela era bateko eta besteko hainbeste gauza ikustea, eta orain grazia egiten dit zein ongi etorri zaidan honetarako; eta zati batean han izan banintzen ere, hainbeste gauza ikusteko egonik, berehala ahaztu zitzaidan guztia eta guztiz
|
joan
zitzaizkidan gauza haiek oroimenetik, sekula ikusi ez banitu bezala; ez nuke jakingo haiek zuten itxura esaten ere. (Batera ikusitakoa dut soilik gogoan).
|
|
|
1 Argiago ikus dezazuen, ahizpak, esan dudana horrela dela eta zenbat eta aurrerago
|
joan
arima, hobeki lagun egiten diola Jesus on honek, egoki izango da azaltzea nola, Haren Maiestateak nahi duenean, Berarekin ibiltzea baino besterik ezin dugun, Haren Maiestatea komunikatzen zaigun eta guri digun maitasuna, agerpen batzuekin eta ikuskari hain miragarriekin, erakusten digun era eta moduetan argi ikusten denez; honelako mesederen bat egiten badizue, izuturik ibil ez zaitezten esan nah...
|
|
|
3 Badakit ikuskari honetaz beldurrez zegoela (irudizkoak bezalakoa ez zelako; hauek laster batean pasatzen dira, beste honek, ordea, egun asko irauten du, eta inoiz edo behin urtebete ere bai), nahiko kezkaturik bere aitor entzulearengana
|
joan
zen. Hark esan zion, ezer ikusten ez bazuen, nola zekien gure Jauna zela; esateko nolako aurpegia zuen.
|
|
|
6 Eta hau hobeki ulertzen da, denbora
|
joan
ahala, ondorioetatik, argi ikusten baita Jainkoa dela gure arimari bizia ematen diona, ezkutuko desira batzuen bidez; sarri askotan hain dira biziak, non ez baitago inola ere zalantzan jartzerik, arimak oso garbi sentitzen dituelako, esaten jakin ez arren; baina sentimendu hau hainbestekoa da, non, esan gabe ezin egon eta, zenbait hitz gozo sorrarazten baititu batzuetan: Oi, ene biziaren bizia eta mantentzen nauzun janaria!, eta honelako gauzak.
|
|
|
Bada, nire arimak, hain kaskarra izanik, hori egiten bazuen, onak eta apalak zirenek askoz ere gehiago goretsiko dute; eta behin gorestearren soilik, oso ongi dator esatea, nire iritziz, eta kontura gaitezela zenbat poz eta atsegin galtzen ditugun geure erruz. Are gehiago Jainkoarenak direnean, maitasun eta sendotasunez beterik datozelako, eta horrela lanik gabe bide luzeagoa egin daiteke eta egintzetan eta bertuteetan haziz
|
joan
. Ez uste izan gugatik ez geratzea garrantzi gutxikoa denik, okerra gurea ez bada, Jauna zuzena baita, eta Haren Maiestateak beste bide batzuetatik emango dizue hemendik kentzen dizuena, Berak dakien bezala, haren erabakiak ezkutuak baitira; behintzat guri gehien komeni zaiguna izango da, inongo zalantzarik gabe.
|
|
|
13 Begira ditzagun geure hutsak eta utz ditzagun besteenak, pertsona hain eratsuen ezaugarria baita edozertaz harritzea; eta, beharbada, harritzen gaituen harengandik izan dezakegu zer ikasirik oinarrizko gauzan; azaleko erabide eta harreman kontuan hura baino aurrerago gaude; eta, ona bada ere, ez da hau garrantzitsuena, ez dago guztiak gure bidetik
|
joan
daitezela nahi izan beharrik, ezta espirituaren bidea irakasten hasi beharrik ere, beharbada, hori zer den ere ez baitaki; Jainkoak arimen onerako ematen dizkigun desira hauekin, ene ahizpak, oker ugari egin ditzakegu; eta, honela, hobe dugu gure Erregelak dioenera etortzea: –beti isiltasunean eta itxaropenean bizi izaten saiatu?, Jaunak bere arimen ardura izango baitu.
|
|
|
Jakinaren gainean egon zaiteztela nahi dut soilik, bide honetan onura handia atera eta nahi ditugun egoitzetara igotzeko, kontua ez dela asko pentsatzea, gartsu maitatzea baizik; eta horrela maitatzera gehien pizten zaituztena, huraxe egizue. Beharbada ez dakigu zer den maitatzea, eta ez naiz asko harrituko; izan ere, maitatzea ez datza gozotasunik handiena izatean, baizik eta gauza guztietan Jainkoa poztu nahi izateko erabakirik sendoenean eta, ahal dugun heinean, Hura ez iraintzen saiatzean, eta beraren Semearen ohore eta aintza beti aurretik
|
joan
daitezela eta Eliza Katolikoaren hazkundea eskatzean. Hauek dira maitasunaren seinaleak, eta ez uste izan kontua beste ezer ez pentsatzea denik, eta pixka bat barreiatzen bazarete dena galdua denik.
|
|
|
5 Kont., 13 zenb.; eta Santuaren gutuna B.M.C., 2 liburukiko, 208 orrialdetik 210.era); 1571n ere sarri izaten zituen, berak lehen baino gutxiago zituela esan arren; pixka bat geroago, data zehatzik ezin dugu eman baina, grazia mistiko honek leku uzten die hain bortitzak ez diren beste batzuei: ?
|
joan
egin zaizkit hiltzeko desira eta bultzada bizi haiek? (21 Kont.).
|
|
|
1574ko lehenengo hileetan gertatu zen. Nagusien aginduz
|
joan
nintzen, bidez nindoala, bi egun han egitera, gehitu zuen Fr. Luis Leongoak. –Beharbada, kontaketa hau Fundazioetako 21 kapituluko 1 zenbakitik 2.era kokatu da.
|
|
|
Izan ere, Toledon 1577ko ekainaren 2an idazteari ekin zionetik, gorabehera ugari izan ditu (ik. hitzaurrea, 3 zenb.). Esaterako, hasi eta hilabete eta erdira 5 Egoitzetako 2 kapitulura arte (hau barru dela) idatzia zuen, beste zeregin eta osasun arazoak zirela-eta, lana askotan eten beharra izan arren (5 Eg. 2, 11). Uztailaren erdirantz, Toledotik Ávilara
|
joan
zenean, etenaldiak ia behin betikoa izateko arriskua zuen. 5 Egoitzetako 3 kapitulua bidaia luze horretan eta Ávilako lehenengo egunetan idatzi zuen; gero, lana bertan behera utzirik zueneko hainbat hilabete igaro ziren eta, azkenik, azaroaren hasieran ekin zion Bosgarren Egoitzetako 4 kapitulua idazteari:
|
|
|
1 Aurrera
|
joan
baino lehen, esan nahi dizuet gogoan izan dezazuela zer izango den gaztelu hain distiratsu eta eder hau, ekialdeko harribitxi hau, biziaren ur bizitan bertan, hau da, Jainkoagan, landatua dagoen biziaren zuhaitz hau ikustea, bekatu astun batean erortzen denean: ez da ilunpe itsuagorik, ezta ilun eta beltzagorik hura baino.
|
|
|
9 Ez dakit ulertzeko ongi adierazirik geratzen den; izan ere, geure burua ezagutze hau hain garrantzitsua izanik, ez nuke nahi horretan inoiz lasaitasunik izan dadin, zeruan goi goian bazaudete ere; bada, lur honetan garen bitartean ez dago apaltasuna baino gauza garrantzitsuagorik. Eta, honela, berriro diot oso ona eta ona baino hobea dela, lehenik honetaz hitz egiten den egoitzara sartzen saiatzea besteetara hegan egitea baino; izan ere, hauxe da bidea, eta bide ziur eta lauan zehar
|
joan
ahal izanez gero, zertarako nahi ditugu hegoak hegan egiteko?; baina bila dezala honetan nola lortu onurarik hoberena; eta nire iritziz, sekula ere ez dugu geure burua ongi ezagutuko, Jainkoa ezagutzen saiatzen ez bagara; haren handitasunari begiratuz, jo dezagun geure ezerezera; eta haren garbitasunari begiratuz, geure zikintasuna ikusiko dugu; haren apaltasuna gogoratuz, apalak izatetik gu zein...
|
|
|
esaten dakidanagatik ulertu egingo didazuela pentsatzea, eta beharbada niretzat izango da soilik. Egin dezagun, zentzumen eta ahalmen hauek (esana dut gaztelu honetako jendea direla, zerbait esaten asmatzearren hartu dudan gaztelukoa), kanpora
|
joan
direla eta egunak eta urteak dabiltzala jende arrotzarekin, gaztelu honen onaren etsaiak direnekin; eta honezkero, beren buruak galduta ikusirik, gaztelura hurbilduz doazela, baina barrura sartzea lortu gabe, izan ere, ohitura hau okerra da?, baina ez dira jadanik traidoreak eta inguruan dabiltza. Gazteluan bizi den Errege handiak haien borondate ona ikusiz, bere erruki handiagatik, bertara itzularazi nahi ditu eta, artzain onak egiten duenez, txistu leun leunaz, ia beraiek ere ezin adituzkoaz, bere ahotsa ezagut dezatela egiten du eta ez daitezela ibil hain galduak baizik eta itzul daitezela beren egoitzara.
|
|
|
Bere ardandegira eraman nau erregeak, edo ardandegian sarrarazi nau dioela uste dut. Eta ez du esaten bera
|
joan
zenik. Bere Maitearen bila batetik bestera ibili zela ere badio.
|
|
|
Baina, zenbat izango diren Jaunak apostolutzarako dei egiten dienak, Judasi bezala, haiekin harremanetan jarriz, eta errege egiteko dei egiten die beste batzuei, Sauli bezala, eta gero beren erruz galdu egiten dira! Gero eta gehiago mereziz
|
joan
gaitezen eta hauek bezala gal ez gaitezen, ene ahizpak, izan dezakegun ziurtasuna obedientzia da eta Jainkoaren legetik ez okertzea; Jaunak halako mesedeak egiten dizkienentzat, esan nahi dut, eta baita gainerako guztientzat ere.
|
|
|
Honekin bigarren galdera erantzunda geratzen da; izan ere, ez dago hain itxitura itxirik, hura sar ez daitekeenik, ezta hain basamortu bazterturik, hura
|
joan
ez daitekeenik. Eta oraindik beste gauza bat esango dizuet, beharbada, Jaunak baimenduko duela, beste batzuen argi egin nahi duen arima hark nola erantzuten duen ikusteko; kaskarra izango bada, hobe da hasieretan izatea, eta ez askori kalte egin dezakeenean.
|
|
|
Eta ikus dezazuen, ene alabak, zer egiten duen bere emaztetzat dituenekin, has gaitezen seigarren egoitzez jarduten, eta ikusiko duzue zein gutxi den zerbitza eta sufri dezakeguna eta hain mesede handiak hartzeko geure buruak prestatzeko egin dezakeguna. Eta gerta daiteke gure Jaunak bultzatzea agin diezadatela niri hau idaztea, begiak sarian jarriz eta zein neurrigabea den haren errukia ikusiz, hartxo batzuei horrela agertu eta haiekin horrelako harremanak nahi baitu, ahantz ditzagula geure lurreko pozalditxoak eta, haren handitasunean begiak jarriz, lasterka
|
joan
gaitezen haren maitasunean isioturik.
|
|
|
Adiskidetzat zituenak, alde egiten dute beraren ondotik eta haiek ematen diote mokadurik hoberena, eta haiena biziki sentitzen dena da: , galdua dela arima hura eta oso engainatua?;, deabruaren gauzak direla?;, harako hura bezalakoa eta galdu zen pertsona hura bezalakoa izango dela, eta bertutea galtzeko bidea?;, aitor entzuleak engainatuak dituela?, eta haiengana
|
joan
eta esan egiten diete, gainera, hemendik galdu ziren batzuen kasuak aipatuz; honelako hamaikatxo iseka eta esaera.
|
|
|
Eta mundua honelakoz hain beterik egonik, ez naiz batere harritzen; munduan gaur egun hainbeste dago halakorik eta deabruak hainbeste gaitz egiten du bide honetatik, non oso zuzen baitaude aitor entzuleak horren beldur izatean eta ongi aztertzean. Baina beldur berarekin ari den arima gaixoa, aitor entzuleagana
|
joan
epaileagana legez, eta honek gaitzestean, ez da oinaze eta nahasmen handia hartu gabe geratuko; hortik igaro dena ohartuko da soilik hori zein oinaze handia den. Izan ere, hauxe da arima hauek jasaten duten beste oinaze handietako bat, batez ere kaskarrak izan badira, hau da, beren bekatuengatik engainatuak izan daitezela baimendu duela Jainkoak pentsatzea; eta Haren Maiestateak mesedea egiten dien unean ziur egon arren eta Jainkoarena ez den beste espiriturik izan daitekeenik buruan sartzen ez bazaie ere, une hori oso azkar igarotzen da eta, bestalde, bekatuen oroipena beti du eta bere buruarengan hutsegiteak ikusten dituenez gero, hauek sekula ere ez baitira falta?, oinaze honek hartzen du.
|
|
|
Hasiera batean, asmo hori ez zen aurrera
|
joan
. Gotzainak ez zion eskuizkribu hura lortu.
|
|
|
Haren Maiestateari horrela izan dadila eta ni berriro Bera zerbitzatzen has nadila eskaturik, esan zidan: Konparazio ona egin duzu; begira, ez ahaztu, beti hobera eginez
|
joan
zaitezen.
|
|
|
Eta argi dago hobea dela. Eta ez dago zerura
|
joan
beharrik, ezta geure buruagandik urruti ere, hori espiritua nekatzea eta arima barreiatzea delako eta gainera ez hainbesteko fruitua dakarrena.
|
|
|
jateko zertxobait harturik, bere nebarekin batera irten zen bere aitaren etxetik, biak, Jesu Kristogatik burua moztuko zieten mairuen lurraldera joateko asmoaz. Eta Adaja ko atetik irtetean, zubian aurrera
|
joan
ziren, beren osaba batek aurkitu eta berriro etxera ekarri zituen arte. Mutilak bere burua zuritzen zuen, arrebak harrarazi ziola bide hura esanez (ik.
|
|
|
Eta santu aintzatsu hauek honelako gauzak izan zituztelako beldur handiagoa ematen zidan niri, eta negar eta negar besterik ez nuen egiten, horrek ez zuela ez buru ez hankarik uste bainuen. Azken batean, bihotzez sentitu arren, aitor entzuleagana
|
joan
nintzen, ezer ezkutatzen ez bainintzen egundo ausartzen, engainatua izateak ematen zidan beldur handiagatik, nahiz eta esatea oso nekagarri izan niretzat. Hark, hain nahigabetua ikusi ninduenean, ederki kontsolatu ninduen eta gauza asko esan zizkidan nire nahigabea kentzeko.
|
|
|
Jauna isileko handi gehiago niri agertuz
|
joan
zait. Izan ere, arimak agertzen den baino gehiago ikusi nahi izateak ez du erremediorik eta ezinezkoa da gainera, eta horrela, ez nuen ikusten Jaunak erakutsi nahi zidana baino gehiago.
|
|
|
9 Egun batean, Espiritu Santuaren bezperan, meza ondoren zen. Oso bazterreko leku batera
|
joan
nintzen, ni askotan errezatzen aritzen nintzen lekura, eta Cartujano batean jai honi buruzkoa irakurtzeari ekin nion. Eta hasiberriek, aurreratuek eta perfektuek, Espiritu Santua beraiekin zela jakin ahal izateko, izan behar dituzten seinaleak irakurriz, hiru egoera hauek irakurri ondoren, iruditu zitzaidan, Jainkoaren ontasunagatik, nirekin zegoela, nik uler nezakeenmoduan.
|
|
|
Jauna hartzera
|
joan
eta ikusi nuen gorentasun handi handi hartaz gogoratzen nintzenean, eta Sakramentu guztiz Santuan zegoena zela ohartzen nintzenean (eta askotan Jaunak Ostian Bera ikustea nahi izaten zuen), ileak laztu egiten zitzaizkidan, eta guztiz ezerezturik geratzen nintzela zirudien. Oi ene Jauna!
|
|
|
23 Behin Jauna hartzera
|
joan
nintzenean, bi deabru ikusi nituen arimaren begiekin, gorputzarenekin baino argiago, itxura guztiz higuingarrian. Adarrek apaiz gaixo haren eztarria inguratzen zutela begitandu zitzaidan, eta neure Jauna ikusi nuen niri ematera zihoan Forman, esana dudan gorentasunez esku haietan, bekatariak zirela garbi ikusten zen haietan, jarria; eta arima hura bekatu astunean zegoela ohartu nintzen.
|
|
|
Pertsona bertutetsua zen. Hil zela jakin nuenean, kezka larria sortu zitzaidan, haren salbamena arriskuan ikusi bainuen, hogei urtean izan zelako prelatu, niri kezka handia ematen didana, egia esan, nik arrisku handikotzat baitut arimen arduraduna izatea, eta neke handiz otoiztegi batera
|
joan
nintzen. Nire bizitzan egin zuen on guztia eskaini nion; oso gutxi izango zen, eta horrela esan nion Jaunari bere irabaziek bete zezatela arima hark garbitokitik irteteko falta zuena.
|
|
|
Ezin jasanezko gauza zen bi hilabetean eraman zuena eta zati zati egiten zuen oinaze artean zen. Ikustera
|
joan
zitzaion nire aitor entzulea, lehenago esan dudan Errektorea, eta pena handia eman zion, eta esan zidan nolanahi ere bisitatzera joateko, nire senidea zelako egin nezakeela hori. Joan nintzen eta halako errukia eman zidan, non Jaunari orduz eta desorduz hasi bainintzaion eskatzen haren osasuna.
|
|
|
Honela nengoela, oso bakarrik dagoen ermita batera
|
joan
nintzen, monasterio honetan asko baitira, eta halako batean, Kristo zutoinari lotua dagoenekoan, mesede hau egin ziezadala eskatzen nengoen, eta ahots oso leuna entzun nuen txistu baten barrutik bezala hitz egiten zidala. Ni ileak lazteraino izutu nintzen, eta zer esaten zidan ulertu nahi nuen, baina ezin, berehala igaro baitzen.
|
|
|
–Garai honetan heriotzara eramango zuen gaitzak eman zion nire aitari eta egun batzuetan iraungo zion. Laguntzera
|
joan
nintzaion ni, ariman bera gorputzean baino gaizkiago nengoela; banitate askotan sartua, baina ez, uste nuenez, diodan garairik galduen honetan bekatu astunean egoteraino; neuk jakinda, inola ere ez bainintzen egongo?.
|
|
|
Jainkoaren zerbitzari honek esan zidan gero, erabaki sendoz hartu zuela arazoa bere gain, hori egitetik aldendu gintezen eginahalak egiteko, herrian sortu zen zalapartaren berri iritsi zitzaiolako, eta zorakeriatzat zuelako, gainerako guztiek bezala, eta berarengana
|
joan
ginela jakinik, abisu eman ziola zaldun batek kontuz ibil dadila esanez eta ez diezagula lagundu guri. Guri zer erantzungo begiratzen eta generaman arazo eta helburuaz eta gure asmo eta erlijiotasunaz pentsatzen hasi zenean, ordea, bete betean sinetsi zuela Jainkoaren zerbitzu handirako zela, eta ez zela egin gabe utzi behar.
|
|
|
Eta, horrela, hura burutzeko presa hartzeko erantzun zigun, eta zer era eta egitamuz gauzatu behar zen esan zigun; eta ondasunak urriak baziren ere, Jainkoagan konfiantza apur bat izan behar zela; asmo horren aurka zegoena
|
joan
zedila berarengana eta berak erantzungo ziola. Eta, horrela, beti lagundu izan zigun, gero esango dudanez.
|
|
|
18 Oso pozik
|
joan
ginen honekin eta baita pertsona santu batzuk, gure aurkakoak izan ohi zirenak, bareago zeudela eta haietako batzuek lagundu egiten zigutela ikustearekin ere.
|
|
|
6 Nik alde batetik asko sentitu nuen
|
joan
zenean, beraren behar handia nuelako, baina ez nion eragozpenik jarri. Hura irabazten irten zela konturatu nintzen; izan ere, hura joan zelako nahigabe handiz nengoela, esan zidan Jaunak pozteko eta ez hartzeko nahigaberik, ongi gidatua zela-eta.
|
|
|
6 Nik alde batetik asko sentitu nuen joan zenean, beraren behar handia nuelako, baina ez nion eragozpenik jarri. Hura irabazten irten zela konturatu nintzen; izan ere, hura
|
joan
zelako nahigabe handiz nengoela, esan zidan Jaunak pozteko eta ez hartzeko nahigaberik, ongi gidatua zela-eta. Hain onura handiaz etorri zen haren arima handik eta hain aurrera espirituzko gauzetan, non, etorri zenean, esan baitzidan, ezergatik ere ez zukeela nahiko hara joan gabe geratzea.
|
|
|
...esusen Lagundiko errektorea hemendik joan ondoren, Haren Maiestateak beste bat ekarri zuen hona oso espirituala eta kemen handikoa eta adimen onekoa eta letraz jantzia, ni premia larrian nengoenean; izan ere, nire aitortzak entzuten zituenak nagusia zuen eta haiek beren nagusiaren nahira ez bada, zirkinik ere ez egiteko bertutea dutenez gero, bera, nire espiritua ongi ezagutu arren eta oso aurrera
|
joan
nendila nahi izan arren, ez zen ausartzen erabakia hartzen, horretarako zituen arrazoi askorengatik. Eta nire espiritua ordurako bultzada handiekin zebilen-eta, gogor egiten zitzaidan loturik edukitzea eta, hala ere, ez nintzen irteten agintzen zidanetik.
|
|
|
Nik argi ikusten nuen neure gain hartzen nuen lana, oso bakarrik nengoelako eta nire ahalmena oso txikia zelako. Gauzak isil isilean eramango zirela hitzartu genuen, eta horrela, hemendik kanpo bizi zen nire ahizpa batek etxea erosi eta beretzat balitz bezala egokitu zezala egin nuen, erosteko Jaunak bide batzuetatik eman zituen diruekin; Jauna nola
|
joan
zen hornituz kontatzeak luze joko luke; izan ere, ni kontu handiz nenbilen obedientziaren aurka ezertxo ere ez egiteko; baina banekien neure prelatuei esanez gero, galdua zela guztia, aurreko hartan bezala, eta honezkero oraindik txarrago izango litzateke.
|
|
|
Ni izu ikaraz geratu nintzen eta arrazoi zuela ikusi nuen. Eta etxetxora
|
joan
eta haren diseinua aztertu ondoren, txikia izan arren, monasterio osoa aurkitu nuen, eta harrezkero ez nintzen arduratu leku handiagoa erosteaz, bizi izateko eran atondua izan zedin baizik, guztia trauskil eta landugabe, osasunarentzat kaltegarri ez izateko eran soilik, eta horrela egin behar da beti.
|
|
|
Handik
|
joan
zen errektorea A. Dionisio Vázquez zen. Haren ondorengoa, berriz,, oso espirituala?
|
|
|
Oso gazterik alargun geratu zen eta bere sorterriko karmeldarretan moja sartu zen. Baina karmeldar berriztatuen fundazioa egiteko deia bere barruan sumaturik, profesa egin baino lehen Erromara
|
joan
zen oinutsik, eta Aita Santuaren Brebea lortu zuen, Granadan komentu bat fundatzeko eskua ematen ziona. Fundazio hori egitea ez zuen lortu, baina bai hurrengo urtean (1563) Alcalá Henaresen egitea. La Imagen?
|
|
|
Gero Ama Nagusiak agindua helarazi zidan laster batean hara joateko. Nik haren agindua ikusi nueneko, neure mojak nahigabe handitan utzirik, berehala
|
joan
nintzen.
|
|
|
Argi ikusi nuen atsekabe ugari zetozkidala gainera; baina egitekoa eginda zegoenez gero, ez nuen kezka handirik. Otoitz egin nuen, Jaunari lagun diezadala, eta neure aita san Joseri bere etxera ekar nazala eskatuz, eta eraman behar nuena eskaini nion eta, beragatik sufritzeko aukera izateagatik eta berari zerbitzueginahal izateagatik poz pozik,
|
joan
nintzen, kartzelan sartuko nindutela sinetsirik. Baina nire iritziz horrek poz handia emango zidan, inorekin hitz egin gabe egon eta bakardadean atseden pixka bat hartuko nuelako, horren premia handia bainuen; izan ere, jendearekin hainbeste ibili beharrez hautsita nengoen.
|
|
|
12 Hara
|
joan
eta Ama Nagusiari neure kontu ematea egin nionean, baretu zen pixka bat, eta guztiek Probintzialari jakinarazi zioten, eta auzia haren aurrerako geratu zen. Eta etorri nintzenean, epaiketara joan nintzen poz pozik Jaunagatik zerbait sufritzen nuela ikusiz; izan ere, kasu honetan ez nuen aurkitzen ezer Haren Maiestatearen ezta Ordenaren aurka ere iraingarri zitekeenik; alderantziz, neure indar guztiez saiatzen nintzen Ordena haz zedin, eta gogo onez hilko nintzatekeen hori lortzearren, nire desira guztia perfekzio osoz bete zedila baitzen.
|
|
|
12 Hara joan eta Ama Nagusiari neure kontu ematea egin nionean, baretu zen pixka bat, eta guztiek Probintzialari jakinarazi zioten, eta auzia haren aurrerako geratu zen. Eta etorri nintzenean, epaiketara
|
joan
nintzen poz pozik Jaunagatik zerbait sufritzen nuela ikusiz; izan ere, kasu honetan ez nuen aurkitzen ezer Haren Maiestatearen ezta Ordenaren aurka ere iraingarri zitekeenik; alderantziz, neure indar guztiez saiatzen nintzen Ordena haz zedin, eta gogo onez hilko nintzatekeen hori lortzearren, nire desira guztia perfekzio osoz bete zedila baitzen. Kristoren epaiketaz oroitu nintzen eta nirea zein ezereza zen ohartu.
|
|
|
17 Hona hemen auzi handi bat hasita; izan ere, hiritik Gortera
|
joan
ziren, eta monasterioaren kontura joan behar izan zuten, eta ez zegoen dirurik, eta nik ere ez nekien zer egin. Jaunak erabaki zuen, aita probintzialak ez ziezadala sekula agindu gauza honekin ez arduratzeko; izan ere, bertute ororen maitale gartsua izanik, lagundu egingo ez bazuen ere, haren aurka egoterik behintzat ez zuen nahi.
|
|
|
17 Hona hemen auzi handi bat hasita; izan ere, hiritik Gortera joan ziren, eta monasterioaren kontura
|
joan
behar izan zuten, eta ez zegoen dirurik, eta nik ere ez nekien zer egin. Jaunak erabaki zuen, aita probintzialak ez ziezadala sekula agindu gauza honekin ez arduratzeko; izan ere, bertute ororen maitale gartsua izanik, lagundu egingo ez bazuen ere, haren aurka egoterik behintzat ez zuen nahi.
|
|
|
Batzuetan guztia falta zela zirudien, batez ere Probintziala etorri baino egun bat lehenago, Ama Nagusiak ezertan ez sartzeko esan zidanean, eta hau guztia uztea zen. Ni Jainkoagana
|
joan
nintzen eta esan nion: –Jauna, etxe hau ez da nirea; Zugatik egin da; orain honen gorabeherez arduratzeko ez dago inor, arduratu bedi Berorren Maiestatea?.
|
|
|
18 Jainkoaren zerbitzari bat, apaiza, beti lagundu izan zidana eta perfekzio ororen zalea, Gortera
|
joan
zen arazo honetaz arduratzeko, eta lan eta lan ari zen; eta zaldun santuak, lehenago aipatu dudanak, asko egiten zuen kasu honetan, eta era guztietara laguntzen zuen.
|
|
|
Ni izu ikaraz geratu nintzen, eta gero beste egun batean zaldunari esan nion gertatzen zena, hartan gehien egiten zuena izanik, harengana jotzen bainuen?, eta ez zezala inola ere errenta edukitzerik onartu esan nion, eta auzia aurrera
|
joan
zedila. Hura ni baino askoz sendoago zegoen horretan, eta biziki poztu zen; gero adierazi zidan zein gogo txarrez hitz egiten zuen akordioan.
|
|
|
...kukoak, zin egin dezaketenak; eta honela eskatzen diot nik berorri Jainkoaren maitasunagatik, hemen idatzirik dagoen gainerakoa apurtzea pentsatzen badu, monasterio honi dagokiona gorde dezala berorrek eta, ni hil ondoren, eman diezaiela hemen egon daitezenei, ondoren etorriko direnei biziki gogoa bizkortuko baitie Jainkoa zerbitzatzeko, eta ahaleginak egiteko hasitakoa eror ez dadin, beti aurrera
|
joan
dadin baizik, Haren Maiestateak ni bezalako bitarteko kaskar eta behe behekoaz baliatuz hura egiten zenbat jarri duen ikusirik.
|
|
|
Eta sinets iezaiozue beti gehiago, lan handiz eta pertsona askoren otoitzez hoberena lortzen ahalegindu zenari; eta etxe honetan gauden urte hauetan guztiok izan dugula ikusi dugun poz eta alaitasun handian eta neke gutxian, eta izan ohi zuten baino askoz ere osasun hobearekin, ikusiko da hauxe dela komeni dena. Eta norbaitek honi latza baderitzo, bota biezaio errua bere espiriturik ezari eta ez hemen gordetzen denari, pertsona ahul eta osasun onik ez dutenek, espiritua dutelako, hainbesteko leuntasunez eraman dezaketelako; [hau latz egiten zaienak]
|
joan
bitez beste monasterio batera, han salbatuko baitira bertako espirituari jarraituz.
|
|
|
Eta on handia egin zidan inorengan ere uste gehiegi ez jartzeko, ez baitago inor iraunkorra denik Jainkoa izan ezik. Proba handi hauetan beti bidaltzen zidan Jaunak, erakutsi zidanez, bere partetik eskua emango zidan pertsona bat, ikuskari honetan agertu izan zidanez, beste ezeri loturik
|
joan
ez nendin, Jaunari poz emateari baizik; nik Zu zerbitzatu nahi izatean nuen bertute apur horri eusteko izan da hori. Bedeinkatua izan zaitezela beti betiko!
|
|
|
Ávilara aldatu zen, fundaziorako etxeak lortzen lan egiteko. Toledora
|
joan
zen, itzuleran Teresari lagun egiteko. Ávilan gaixotu egin zen, eta Teresak lagundu behar izan zion.
|
|
|
Errege Kontseilura bidali zuten agiria: irailaren 12an Errege Kontseilura jotzea erabaki zen eta Alonso Robledo izendatu zuten Madrilera
|
joan
eta San Josereneko mojen arazoaz arduratzeko. Irailaren 22an itzuli zen Madriletik Alonso Robledo jauna Errege Kontseiluaren bi agindurekin, betearazteko Garci Suárez korrejidoreari jakinarazi zitzaizkionak.
|
|
|
Kristo zutoinari lotua dagoeneko ermitara
|
joan
zen. Hala deritzo Teresak berak agindurik eta, nolabait esateko, bere zuzendaritzapean buruturiko koadro bat dagoelako.
|
|
|
Ohiko oka egitea: gauero oka egin behar izaten zuen lotara
|
joan
orduko, minak kentzeko (ik. 7, 11).
|
|
|
Era honetako gauzak jartzen zizkidan batera aurrean, eta beste ezertan pentsatzea ez zegoen nire esku, eta honekin batera atsekabe bat eta goibeltasun eta ilunpe itsua ariman, esaten ere ez dakidana. Neure burua honela ikusi nuenean, Sakramentu guztiz Santua ikustera
|
joan
nintzen, Hari gomendatzea ezina zitzaidan arren. Atsekabe larri batekin nengoela iruditzen zait, hilzorian dagoenaren antzera.
|
|
|
Frantzisko de Salcedo zela idatzi zuen A. Graciánek berak erabiltzen zuen liburuaren ertzean, Teresak zaldun santua(, caballero santo?) izenaz ospetsu bihurtu zuena. 20 urtez Ávilako San Tomaseko Teologiako ikastaldietara
|
joan
izan zen, eta mende hartako benetako gizon espiritual bezala bizi zen. Alargundu zenean (1570), apaiz egin zen.
|
|
|
Geroago Jeronimo dohatsuaren Ordenan sartu zen, baina gaixotasunak jota ezin izan zuen aurrera egin. Ameriketara
|
joan
zen eta 1546ko urtarrilaren 20an hil zen,. Iñaquitos? (Ekuador) izeneko guduan harturiko zaurien ondorioz.
|
|
|
Sendatzera
|
joan
zen tokia Becedas zen.
|
|
|
3 Berehala neure aitor entzuleagana
|
joan
nintzen esatera, nahiko kezkaturik. Zer itxuratan ikusten nuen galdetu zidan.
|
|
|
18 Haren pobretasuna handia zen oso eta baita hildura ere gaztetan; esan zidan, gertatu izan zitzaiola bere Ordenako etxe batean hiru urtez bizi izan eta hango fraiderik ez ezagutzea, ahotsetik izan ezik; sekula ere ez zituelako begiak jasotzen, eta horrela, norabait
|
joan
beharra zuenean, ez zekien nondik jo fraideen ondorik joan ezik. Hau bideetan gertatzen zitzaion.
|
|
|
18 Haren pobretasuna handia zen oso eta baita hildura ere gaztetan; esan zidan, gertatu izan zitzaiola bere Ordenako etxe batean hiru urtez bizi izan eta hango fraiderik ez ezagutzea, ahotsetik izan ezik; sekula ere ez zituelako begiak jasotzen, eta horrela, norabait joan beharra zuenean, ez zekien nondik jo fraideen ondorik
|
joan
ezik. Hau bideetan gertatzen zitzaion.
|
|
|
Eta nahigabea hartzen nuen aitor entzuleari esan niolako, engainatu egin nuela pentsatuz. Hau zen beste negar iturri bat, eta beragana
|
joan
eta esan egiten nion. Ea horrela uste nuen ala engainatu nahi izan nuengaldetu zidan.
|
|
|
Eta ez zen denbora gutxi, gainera, zerbaitetan haren itxurarik izatekotan. Ongi irudika dezake bere irudimenaren aurrean eta pixka batean hari begira egon, eta dituen irudiak eta zuritasuna, eta apurka apurka osatuz
|
joan
eta oroimenaren baitan utzi irudi hura. Hau nork ken diezaioke, adimenaz molda dezake-eta?
|
|
|
Nik noizbehinka izaten nituen hasieretan, eta burua galdua uzten zidaten eta espiritua nekatua, biharamunean eta geroago ere otoitzera ezin itzulirik egoteraino. Beraz, hasieretan kontu handiz ibili beharra dago, guztia leun leun
|
joan
dadin eta espiritua barrualdetik jarduteko prest ager dadin. Kanpoaldekoa saihesten eginahalak egin bitez.
|
|
|
11 Hura nire inperfekzio hain handiak ulertuz
|
joan
zenean, eta bekatuak ere izango ziren (harekin harremana izan ondoren, zentzatuago egon arren), eta argi egin ziezadan Jainkoak egiten zizkidan mesedeak agertu nizkionean, esan zidan bata ez zela bestearekin uztartzen, grazia haiek oso aurreratu eta hilduratuak zeuden pertsonentzat zirela, beldur handia izan beharra nuela, gauza batzuetan parte txarreko espiritua zeritzolako, azken ebatzirik hart... Eta nik ez nekien ezertxo ere esaten neure otoitzari buruz; izan ere, nolakoa den ulertzen eta adierazten jakiteko mesedea, orain dela gutxi egin dit Jainkoak.
|
|
|
15 Elizatik atsekabe honekin
|
joan
eta otoiztegi batean sartu nintzen, egun asko ziren Jauna hartu gabe, neure poza nuen bakardaderik gabe, harremanak norekin izanik ez nuela, guztiak nire aurka zeudelako: batzuek, horretaz hitz egiten zenean, nitaz iseka egiten zutela iruditzen zitzaidan, neure baitan sorturiko begitazioak balira bezala; beste batzuek aitor entzuleari esaten zioten nirekin kontuz ibiltzeko; beste batzuek esaten zuten deabrua zela argi argi; aitor entzuleak bakarrik, ni probatzearren haiekin bat egiten bazuen ere, geroago jakin nuenez?, hark bakarrik kontsolatzen ninduen beti eta esaten zidan, deabrua balitz ere, nik Jainkoa iraindu ezik, ezer ezin ziezadakeela egin, kendu egingo zitzaidala, Jainkoari otoitz egiteko gartsu.
|
|
|
Izan ere, atseginez gertatzen bada ere, geure berezko izaera argalak beldurra sartzen digu hasieran, eta bihotz ausart eta adoretsua behar da, esanda dagoenerako baino askoz ere handiagoa? guztia arriskatuz, datorrena datorrela, eta Jainkoaren eskuetan jarri eta garamatzaten lekura
|
joan
gogoz, nahi baduzu eta nahi ez baduzu ere eramango baitzaituzte. Eta hainbesterainokoa da, non askotan nik kontra egin nahi bainuke, eta neure indar guztiak jarri, batez ere agerian gertatzen den batzuetan eta beste askotan ezkutuan, engainatua izango naizen beldurrez.
|
|
|
16 Ni hasieran beldurrez nengoela (Jaunak egiten dizkidan ia mesede guztietan gertatzen zaidanez, aurrera
|
joan
ahala Haren Maiestateak ziurtasuna eman arte), esan zidan ez beldurtzeko eta mesede hau Berak egin zizkidan gainerako guztiak baino handiagotzat izateko; oinaze honetan arima garbitu egiten zela, eta findu eta araztu urrea arragoan bezala, bere dohainen esmalteak hobeki ezarri ahal izateko, eta han garbitzen zela garbitokian egon behar zuena.
|
|
|
Uste dut, berorrek ni bezalako ezikasi batengan laguntza bilatu nahi izatean erakutsi duen apaltasunagatik eman didala Jaunak gaur, Jauna hartu eta berehala, otoitz hau, aurrera
|
joan
ezin nuelarik, eta konparazio hauek jarri zizkidan eta esateko era irakatsi eta arimak zer egin behar duen hemen; egiaz harri eta zur gelditu nintzen eta bat batean ulertu nuen.
|
|
|
2 Uste dut hemen egoki datorrela, berorri esan zaionez, norbere burua erabat Jainkoaren eskuetan uztea. Zerura eraman nahi badu,
|
joan
bedi; infernura joateko ez du penarik, bere Onarekin joatekotan; bizitza guztiz amaitzea bada, hori nahi du; mila urte bizi izatea bada, hori ere bai. Haren Maiestateak egin beza hartaz bere gauza denaz bezala; arima ez da jadanik berea, Jaunari erabat emana da; ez bedi ezertaz arduratu.
|
|
|
Bada, gauza bat da Jaunak mesedea egitea, beste bat zer mesede eta zer grazia den ulertzea, eta beste bat nolakoa den esaten eta azaltzen jakitea. Eta lehenbizikoa besterik ez dela behar badirudi ere, arima nahasirik eta beldurti ibili ez dadin eta munduko gauza guztiak mende hartuta Jaunaren bidetik kementsuago
|
joan
dadin, ona da eta mesedegarria ulertzea; egoki da halako bakoitzarengatik Jauna biziki gorestea grazia hori duenak eta ez duenak, Haren Maiestateak bizi direnetako norbaiti eman diolako gu guztion onerako.
|
|
|
Trata beza berorrek honaino iritsia den eta letrak dituen pertsona espiritualarekin. Ongi dela esaten badio, sinetsi Jainkoak esan diola eta estimu handitan izan beza Haren Maiestatea; izan ere, esan dudanez, denboraren
|
joan
etorrian asko poztuko da berori zer den ulertzeaz, grazia hori ulertzeko ematen ez dion bitartean (gozatzeko ematen badio ere). Haren Maiestateak lehenengoa ematen dionean, berorren adimen eta letren bidez, ulertuko du hemendik.
|
|
|
Orain arte, Jauna liluramendu hauetako mesede hau egiten hasi zitzaidanez gero, etengabe haziz
|
joan
da sendotasun hau, eta bere ontasunez bere eskutik izan nau, berriro atzera egin ez nezan. Eta ez dut uste, eta hala da, neure aldetik ezer egiten dudanik, baizik eta argi ikusten dut Jauna dela egiten duena.
|
|
|
9 Jainkoak ahalmen guztiak eten nahi dituenean, esanak diren otoitz moduetanikusi dugunez, argi dago, nahi ez badugu ere, kendu egiten da presentzia hau. Orduan
|
joan
bedi zorionean; zorioneko galtzea, galduz doala iruditzen zaigun hartaz gehiago gozatzeko baita; izan ere, orduan arimak, adimenaz ezagutzen bere ahaleginen jomuga izan duena, bete betean maitatzeari ekingo dio, eta ulertu ez duena maitatzen du, eta, diodanez, gehiago irabaztearren bere burua galduz baizik ongi goza ez daitekeenaz gozatzen du.
|
|
|
Harena da arima hau. Hura da hau bere ardurapean duena, eta,
|
joan
ere, horrela doakio. Izan ere, iraindu ez dezan laguntza bereziaz gordetzen du beti, eta zerbitza dezan mesede eginez eta iratzarriz.
|
|
|
Horrela ez da egundo ere iristen espirituaren askatasunera. Jokaera oso ona iruditzen zait ezkonduen bizierarako, haiek egin zaien deiaren arabera
|
joan
behar baitute; baina beste bizierarako, inola ere ez dut nahi aurreratze era hau, eta ez didate sinetsaraziko ona denik, nik neuk probatu dudalako, eta horrela egongo nintzakeen beti Jaunak bere ontasunagatik beste lasterbide bat erakutsi ez balit.
|
|
|
Eta andre ezkondua bada, etxeko gauzetan jardun beharrean, esango dio hobe duela otoitzean jardutea, senarra nahigabetzen badu ere. Beraz, ez daki ez denbora ez gauzak ordenatzen egiaren arabera
|
joan
daitezen. Berak argia falta duelako, ez die ematen besteei nahi badu ere.
|
|
|
3 Gainerako bi ahalmenek laguntza ematen diote borondateari, trebatuz
|
joan
dadin hain on handiaz gozatzeko, zenbait kasutan borondatea bat eginik egon arren, nahiko enbarazu egitea gertatzen da; baina orduan ez haiei jaramonik egin, bere gozotasun eta gelditasunean iraun baizik; izan ere, borondateak haiek bildu nahi balitu, hark eta haiek galduko lukete, orduan usategiaren ugazabak beraiek lanik egin gabe ematen dien jakiaz nahikoez eta beste toki batzuetara janari bil... Jaunak jakia botatzen badie, pausatu egiten dira, bestela bila joaten dira berriro; eta borondateari mesede egiten diotela uste izango dute, eta noiz edo noiz oroimenak edo irudimenak gozatzen duena irudikatzeak, kalte egingo dio.
|
|
|
...enbarazu egitea gertatzen da; baina orduan ez haiei jaramonik egin, bere gozotasun eta gelditasunean iraun baizik; izan ere, borondateak haiek bildu nahi balitu, hark eta haiek galduko lukete, orduan usategiaren ugazabak beraiek lanik egin gabe ematen dien jakiaz nahikoez eta beste toki batzuetara janari bila doazen usoak bezala dira, eta hain lorpen txarra izanik, itzuli egiten dira; eta horrela
|
joan
eta etorri ari dira, ea borondateak berak gozatzen duenetik ematen dien. Jaunak jakia botatzen badie, pausatu egiten dira, bestela bila joaten dira berriro; eta borondateari mesede egiten diotela uste izango dute, eta noiz edo noiz oroimenak edo irudimenak gozatzen duena irudikatzeak, kalte egingo dio.
|
|
|
Eta garrantzi handikoa da honaino iristen den arimak ezagut dezan zein duintasun handian dagoen eta Jaunak egin dion mesede handia eta nola arrazoi onez ez duen lur honetakoa izan behar, haren ontasunak dagoeneko zeruko biztanle egiten duela dirudienez gero, bere erruz geratzen ez bada; eta zorigaiztokoa izango da berriro atzerantz egiten badu. Nik uste dut beherantz joateko izango dela, ni
|
joan
nintzen bezala, Jaunaren errukiak itzul ez banindu. Izan ere, gehienetan, erru larriengatik izango da, nire iritziz, gaitz larrien itsumen handiagatik izan ezik, ezin baita utzi hain ondasun handirik.
|
|
|
4 Bada, Jauna ariman pizten hasten den bere benetako maitasunaren txinpartatxo bat da otoitz hau, eta nahi du arima ulertuz
|
joan
dadila zer den atseginezko maitasun hau, gelditasun eta bildutasun hau eta txinpartatxo hau, Jainkoaren espiritua den ala deabruak emandako atsegina edota guk geuk lorturikoa den. Esperientzia duenarentzat hau ez dela lor daitekeena garbi egon arren, gure izaera hau gauza gozoetara hain joera handikoa izanik, guztia probatu nahi izaten du.
|