|
2000
|
|
|
berretsi gura
|
genituen
gure paisajeak?
|
|
|
Venezuelan, erosketak egiterakoan paperezko poltsak ematen dituzte gauzak gordetzeko; bada, guk harriz beteta eramaten genituen erosketa poltsak manifestaldietara, ibai bazterretako harri koskor leunduak. Gogoan
|
dut
gure zirkuluan zegoela orduan Balentin Solagaistua.
|
|
|
Aita hildakoan hasi nintzen lanean, hamabi urterekin. Goenaga kutxilleriako ugazabaren emaztearekin adiskidantza
|
zuen
gure amak. Julian Goenaga zen ugazaba, eta Barandiaran emaztea.
|
|
|
Apestatuak ginen gaixook, tuberkuloso apestatuak. Ez
|
zuten
gugan itxaropen handirik. Bazen han zestoar gazte bat, sasoirik onenean zegoen mutila...
|
|
|
Erosoago eta etxekoago sentitzen gara leku batzuetan besteetan baino, ezin dugu hori ukatu. Min egiten digu erdaren nagusigo larderiatsuak, geure herrian erdara beltzean aritu beharrak, karral karral, baina osorik maite
|
dugu
gure eguraldiaren mapa, gure aberria, eta gure aberri osoaz gara, ezertaz arduratzerik dugun neurrian, arduratzen. " Aberria ala hil!" esaten da, baina hil eta gero ere hezur hozten ez den maitasuna da abertzaleak aberriari diona, Lauaxetaren eta bion kasuek erakusten dutenez.
|
|
2001
|
|
|
–Mentsa zara ala? Nahi
|
duzu
gure umea gal dezadan?
|
|
|
–Asuna? –ebaki zuen elkor erdiak– Ba asuna aski
|
badugu
gure etxalde inguruetan eta dailua erabili nahi duen jende gutxi! Haugi mutikoa eta ikusiko duk nola den.
|
|
|
–Non
|
dun
gure gazte denborako Guk taldearen disko hura?
|
|
|
Ospakizunen harian anitzetan, Hiritik etorri olerkari ofizialek Joanesen erranak eta abestiak, amildegietan jartzen zituzten, seriatzen, berriz moldatzen eta munduko edozein mikro populuren egitekoekin abilki erkatzen, ikus entzuleria funtsean harrituz. Elite ikasiaren soaren menpe lerratzen zen, bestela justifikaziorik ez
|
zuen
gure kultura herrikoia. In extremiseko onarpena zen guretzat eta arrail on bat mesedez...
|
|
|
lurrak ezin
|
du
gure mina iragazi
|
|
|
zuhurtzia. Zuhurtzia behar
|
zuen
gure lagunak dena kontrolpean edukitzeko. Ez zuen orain, azken unean, arriskurik hartuko.
|
|
|
Bazekiat orain dena libre dela eta niri bost axola bere ezkutuko zaletasunak baina Peterrek... ziur asko ez dik ondo hartuko. Jende hura ez
|
duk
gu bezalakoa, oso heziketa tradizionala hartzen ditek txikitandik; eskola garestiak, oso kontrol zorrotzak...
|
|
|
Handiak eta ttikiak. Batzuk berdelak beste batzuk atunak; baina den denok
|
dugu
gu baino handiagoa den beste arrain bat gu jateko zain.
|
|
2002
|
|
|
– Gaur ez huen entrenamendurik? Geure gauzez berba egiteko lotuak
|
gintuan
gu biok.
|
|
|
Guda honek
|
badu
gure hilotzak hartzeko lain leku,
|
|
|
Zure eskuen estutasunak ez
|
du
gure errukiaren beharrik,
|
|
2003
|
|
|
Has hadi turistentzat egiten diren postal denetan egiazko izena erreklamatzen eta ikusiko duk. Horretan ere
|
bagaituk
gu baldarrak, urrutiko intxaurra beti duk hobea geurea baino, antza.
|
|
|
Jaionek beste bizimodu bat egiten zian nirekin bukatu ostetik. Eman al zian horren berri inoiz, galdegin dio Izpizuari eta honek buruarekin ezetz adierazitakoan, emakumeak oso desberdinak
|
dituk
gugandik, esan dio Damianek. Ez ditek gurekin zerikusirik ezertan.
|
|
|
–Zer egin behar
|
zuten
gureek, ba? –galdetu nion.
|
|
|
–Bai. Baina horrek zein zerikusi
|
du
gure gaiarekin?
|
|
|
ahots eternalak behar
|
ditugu
gure artean. SOS.
|
|
2004
|
|
|
" Ez duk ezer. Normala
|
duk
gu urduri egotea eta edozein tokitan Polizia ikustea" lasaitu zuen Harakinek ibiliaren aholkuz.
|
|
|
" Baina zoritxarrez ez
|
duk
guk amestu genuena. Jendea bere zortzikotan zebilek.
|
|
|
lau paretatzar
|
ditu
gure mundu honek.
|
|
|
Beroa, ordea, txarragoa da... Larogeita hamabosteko udan, beroa zela eta hiru ume hilik jaio
|
zituen
gure txerramak!"
|
|
|
" Ai!... Nahiago
|
nuke
gure Uxuek ere nobioa baleuka..."
|
|
2005
|
|
|
Zenbait minutu lehenago postan eskuraturiko lizentziamendu gomendatuzko gutuna erakutsi zion: fini
|
duk
guretzat errepikatzen zuen lelotzeraino. Oroitu zen postako funtzionarioaren aurrean lehertzear egon zela, ahalkearen ahalkez.
|
|
|
– Fini
|
duk
guretzat –etsia buhatu zuen berriz, Joanesek aurpegira aurtikitzen zion kea saihesten saiatuz.
|
|
|
– Ez
|
dute
gure baserria ukanen, edo hil naute!
|
|
|
Kutxilloak eta koilarak, beharrezkoak denak. Halako adibideak erabili ohi
|
zituen
gure irakasle zaharrak. Gaspard de la nuit, beraz.
|
|
|
Gure oitura ori Adan eta Eva Purgatorioco atetic irten ziren garayetatic dator seguru asco, ezen eche guztietan sendo errotutaco costumbrea baita, eta neuc ere icusi
|
baitut
gure ama, gure amaren ama eta baita aren ama ere, Chertecha deritzayon landarea corrientqui erabiltzen.
|
|
|
Edo, hobeto esanda, ez zen gertatu. Ez gertaera baten herria
|
duzu
gurea.
|
|
|
– Colonizatu egin dute portua eta laster Pizarrotuko
|
dute
gure disidentzia! Erretratatu ondo!
|
|
|
Kartzelara sartuz geroztik, Garazi ibili zen albiste emaile. Hasieran ez
|
zuen
gure jarrera ulertzen, hain lotsagarria, hain koldarra, horren zekena!, baina handik urtebetera ohitu eta, esango nuke nik, disfrutatzen ere ikasi zuen bere paper berrian. Amezaga zein Kresala jubilaturik eta Gerena kaleraturik, mahaia eutsi beharreko hanka bilakatu zen, zertan eta gutun trukaketan.
|
|
|
" Kontuz!", eta beste ikatz sutu batzuk jaurti zituen Antonek. Garrei erakutsi zizkien eskuak gure zentinelak," Gerra laster amaituko dela komentatzen dute, horrek esan nahi
|
du
guk irabaziko...". Branka izotzetan bezala, hezurren joskuran jo izan balio bezala sartu zen pala gure zentinelaren buruan trebes.
|
|
|
Bi aste egin nituen hiri handi hartan nora ezik, edozelako autuak entzuten ziren, niri" ongi informatuak" zeuden lagunek esan zidaten gure portuan jendea urkatzen ari zirela, eta ikusgarri zeudela garabietan zintzilik ipinita, Soteroren temak bide egin zuen, antza. Errekisa txukun bat egiteko asmoan hartu genuen zenbait lagunek noizbait Eibarrera, kanoiak behar
|
genituen
gure baforeak artilatzeko. Gerrak halakoak ditu, jendea handik hona, urlia ikusi ote duzun, beste hura non ote dabilen, enpatxu handia bazter guztietan, halakoak ditu, gure armadorearen kontadorea iruditu zitzaidan han bertan, hogei pauso ez.
|
|
|
Onena bezalaxe Lizarriturrik" armada liberatzaileari" egindako oparia zen. Hari beha nengoela Denis heldu zen abaorretik, Ferrolgo basetik ekarria
|
zuten
gurera. Hiru traineruk harrapatu zeroi handia.
|
|
|
Ferraila bilakatua
|
zuten
guk espero genuena, guri zor zigutena. Alferrik ari ginen, gerra hotza.
|
|
|
– Baina hauek ez
|
dituk
guk eskatutako emakumeak!
|
|
|
Bere senarrak hemen ibili behar zukeen orain, tabernaz taberna arno eta etzaleku bila, holandar alderraiaren antzera. Horrelaxe, bai, ibili behar
|
zukeen
gurean Mateo Taboadak, alegia, bere espektroak, baldin eta Nemesio Arozena, arrain kaxak egiten zituen zurgina enrolatu izan ez balitz mareaje hartarako, lanean aritzen zen sotoa erosi egin nahi zuela eta dirutxo baten afanean. Berrogei urtetik goitiko bakarra zen eskifaian, baina ongi moldatu zen bakailaoari burua tripak hezurra kentzen ontziko faktorian.
|
|
|
Entzuna edukiko duzu noski izen hori, Francisco Franco, komunismoaren lehen menderatzailea, Espainia handiaren sortzailea, euskaldunen amets zoroak betirako zapuztu nahi izan zituen Kaudilloa, Generalisimoa. Bada hura eta bera heldu zen abuztuak hamabi zituela, prezisamentean, urte zaharrean ez beste noiznahi ere beti ikusgarri usnagarri entzungarri
|
duzun
gure herrira. Abuztu oro bezala, Donostiara etorria zen udako egonalditxoa egitera, eta Kantauria bare zegoen guztietan egin ohi zuenez, Orioko marinelek pilotatzen zuten Azor izeneko yate ospetsuan egin zuen sarrera.
|
|
|
Erkiziak arrazoi zuen, ez zen aski protestatzea, baina sarda senak ekartzen zigun egia haietarik ateratzen zituen ondorioak ez zirela legezkoak, umeak zanpatzen eta bortxatzen zituzten munstroen larruak ziren sotanak, hori uste
|
genuen
guk, frogatua geneukan. Bere parleria burututa eztabaida nahi zuela esan zigunean eskaini genion mututasun hartan Erkizia ikasle ohiarenganako dolua erakutsi geniola esanen nuke, eta aldi berean Erkizia fraidegaiaren azkartasunak piztu zigun gorrotoa.
|
|
|
– Hori ez
|
duk
gure laguna!
|
|
|
Espainiera andaluz doinuan egiten zuen morroia ekarri zuten gerogarrenera, Euzko Etxera deitzeko esan nion. Aita Olaso etorri zitzaigun bila, arrain handiak ginela usteko
|
zuten
gure herri aldezleek. Libre utzi gintuzten, eta Chelseako komisaldegi nagusitik hurre samar zegoen garagardotegi handian bildu ginen hirurok, ospatzeko.
|
|
|
Ez huke laurdenik asmatuko. Telegrafista ontzi barruan gelditua baldin bazen, gure nondik norakoa ematen jarraitzeko gelditzea zen logikoena, hori erraza zeukaten konprobatzea doixtarrek, intertzeptatua eduki behar
|
zuten
gurea. Baina esadak, transmititu zitekek transmisio torreta birrindu diatenean?
|
|
|
erdibidea aurkitu zuen Andoni Olabek, ez duk uste? Ez
|
zuen
gure jaurlaritza lotsagarri uzten, idatzi hartan ageri zen esker onak estali egiten zuen urrikirako nabarmenkeria. Berak ez zuen ordea halakorik aitortuko, bazeukan helburu praktikoagorik.
|
|
2006
|
|
|
Berak bezala, nik ere ezagutuak ditut, bai lehendik eta bai harrezkero, maitaide hobeak. Berak bezala, nik ere biziak
|
ditut
gu bion artekoa baino amodio sutsuagoak, sendoagoak eta iraunkorragoak. Hala ere, samurtasun handi batek estutzen dit barrua autoan Maitasuna mendian gora zihoan bikote haren irudia gogoratzen dudan aldiro.
|
|
|
Ez zaigula sekula barruko mina sendatuko. Elkarrengandik urrun izanagatik ere, euripean amodio zinezkoa aterpetzen duten etxola ttikiak
|
ditun
gure gorputzak, gure gorputz ahantzi eta baztertuak, gutxietsi eta umiliatuak, amodiorako ukatuak, ezerezera kondenatuak.
|
|
|
...atu zen eta han ondo saldu genuen, handik in genuen ondarru, zapatazule, goizian jendiak txitxarroak jaten eta gurerik inork ez, egunez beroarekin ez genekien nora sartu, Mixa etxe bateko ezkaratzian lo gelditu zen, arratsaldian txitxarroak bukatu ziren eta kukani festa zen, guk iluntzian saldu genuen aise, Mixak, hitzak nahasten baitzituen edo zeukan azentuarekin edo eztakit zergatik jendiak uste
|
zuen
gu lapurdikoak ginela eta inork etzigun ezer esan, hurrena ya lesakan in genuen eta han konpetentzia haundia, guk plazan jarri nahi genuen eta lehen egunian haruntzago bidali gintuzten eta bigarrenian batere etziguten utzi eta hanka in behar, jendia moxkor moxkor ina furgoneta gainian saltoka hasi zitzaigun eta nik irten eta mailuarekin uxatu, behintzat egun hartan bukatu genituen haragiak eta ge... ha!
|
|
|
Toki neutro, horixuri koloreko, bonbillekin ongi argiztatutakoa da, bertan gela txiki txiki bat, ia armario bat irudi, bertan laga behar
|
ditugu
gure puskak, han aldatu behar dugu.
|
|
|
Latza izan behar du halako egoera batean egotea, are latzagoa emakume haurdun horren bizia arriskuan egonda. Hauxe
|
duzue
gure Europaren politika, hirugarren mundu delako horretako gizon emakumeekiko elkartasuna. Mugak ixtea inolako gizatasunik gabe eta Europa gotorleku bihurtzea.
|
|
|
Azalpen honek ez
|
zuen
gure gizona lasaitu; izan ere," non fida, han gal" dioenaren esaerari fede emanez gero, konfiantzazko kate luzeegia eratzen zen kasu hartan ezer onerako: bera adiskideaz fio behar zen, adiskidea beste adiskideaz, hau bere anaiaz, anaia conseguidor delakoaz... eta conseguidor delakotik aurrera, auskalo noraino luzatuko zen konfiantza katea, eta nolakoak izango ziren hor sartuko ziren pertsonaiak.
|
|
|
Neskari ulertu diodanez, hiru gauza
|
ditu
gure lagunari esateko.
|
|
2007
|
|
|
Orduan galdegin dit ba ote dudan inor kaxaren barruan sartzeko, horixe duela Don Valentinek kezka, baina galdera batez erantzun diot soilik, ea ba ote dakien zer jaten duten koalek, edo zergatik ezin
|
duten
gure artean bizi panda hartzek, horrelako gauzak ezagutzen ez dituen alkate batek ez duela herritarren aginterik merezi, eta erantzun dit egin ditzakedala nahi ditudan trufa guztiak, baina hobe dudala gaurko ikuskizuna behar bezala egitea, berrehun lagunetik gora espero dituztela antzokian, hiriburutik ere badatozela gonbidatuak, eta munduko onena izan gabe ere onartuko dutela lotsarazteko moduan...
|
|
|
Zer ari haiz hemen esaten ditugunak hor barraren ostetik entzuten? Esan ezak egia, hik ere entzun nahi
|
dituk
gureak. Bai, etorri eta eser hadi heu ere gure artera, gaur ez zabilek bezero askorik eta.
|
|
|
Denok eragiten diogun mesfidantza ezkutatzearren, zurikeriatan ibiltzen da beti, eta jarrera bera espero
|
du
gugandik; baina denok ezagutzen dugu nagusi txikiaren baretasunak ezkutatzen duen zakur amorratua, txinparta txiki bat nahikoa baitu hortzak erakusteko.
|
|
|
– Tira, segi lanera. Hobe
|
dugu
gure kontuetan buru belarri saiatzea. Animo.
|
|
|
Kontu handiz ibili behar
|
dugu
gure iritzia eta borondatea beste norbaiten esku uztearekin. Egiazko eta gezurrezko profetak bereiztea zaila denez, hobe da profeta guztiekiko mesfidantza izatea; hobe da errebelazio moduan erakusten zaigun egiari uko egitea, nahiz eta egia horren sinpletasunak eta argiak distira handia izan, nahiz eta egia hori, doan gureganatzen dugunez, erosoa izan.
|
|
|
Pozik aldarrikatzen zuen bere lana: nire laguntzarik gabe pelikula horiek ez dute argirik, esaten zuen, eta argirik gabe ezin
|
dute
gure bizitzari buruz hitz egin, ezin dute islatu zer moduz gauden. Gure inguruko inork ez zuen Pedroren euforiaren arrastorik ere.
|
|
|
Ez dut berriro eztabaidan hasi nahi. Zure denda ixteak ez
|
du
gure arroparekin zerikusirik. Erosi egin zenigun eta, beraz, ordaindu egin duzu".
|
|
|
– Ez gaitzazuela hil, familiak
|
baditugu
guk.
|
|
|
– Amaia –otoiztu zidan Estevezek–, preseski, betarik ez dugu. Santa Engrazian
|
dituzkegu
gure beste pika beleak. Erna gaitezen!
|
|
|
– Ez zaitez haserretu. Honek ez
|
du
gure harremanarekin zerikusirik.
|
|
|
horrek behar
|
zuela
gure ametsen sabaia
|
|
|
hezur luze bi
|
zituen
gure eztarrira destatzen
|
|
2008
|
|
|
eta nahi
|
dut
gure arratsa
|
|
2009
|
|
|
Baina alferrik izango zen. " Itsututa zaude", erantzungo zidan berriro," itsua da mendekua, mendekuak baino gorago begiratu behar
|
dugu
guk".
|
|
|
Europako laborarien antzera, afrikarrak orokorki jende ezjakintzat hartzen ziren, irakurtzen doi doia zekitela uste
|
genuen
gure hizkuntzen idazkeran baizik zirelarik ez trebe –nola gintezke gu banbara, swahili, wolof edo akaz ez aritzera bortxatuak bagina? –, eta geronen zuritasun handikoi zurrunaren gailurretik gutxiesten genituen, esklabotzen, baztertzen, edo hoberenera jendetasunaren mugagabetasuna ukatzen zuen paternalismo zizkolatsuaz pozoitzen. Bat batean, sortaldekoek kontzebituriko zibilizazioa nazkagarri zitzaion:
|
|
|
– Ez zara konturatzen ala? Bi haur
|
baditugu
gurekin... Bistan da, ez duzu deusen axolarik.
|
|
|
Klandestinoa naiz ni zurekin. Lamdaz eta Aliasez aparte nehork ez
|
du
gure balentriaren berririk. Mireio aldiz guztiek ezagutzen dute, prentsak eta sareko ezkerreko blogariek.
|
|
2010
|
|
|
zeuek
|
zaituztegu
gure aingeruak.
|
|
|
Uzkian nabari
|
dut
gure plana. Zilindro metalikoa gordetzeko nire txanda da.
|
|
|
Xabierrek bizitakoa gogoan nerabilela otu zaidan, gure burua euskal herritartzat
|
dugunok
gure herria deitzen dugun honetako xokoren batean atzerritar sentitzen garen bitartean ez dela Euskal Herririk izango.
|
|
|
Halako batean jabetu nintzen idatzizko munduak gugan sortzen dituen hunkiduren katea ez dela benetako bizitzakoen oihartzun apal bat baino. Gure bizitza erabakiz osatutako kate luzea izanik, erabakiek ondorio ukigarriak
|
dituztela
gure eta besteren bizitzan.
|
|
|
Gurasoek sortu gintuzten unetik, gure birikak lehen aldiz arnasez betetzen diren bederatzi hiletako tarte luzean izan ezik –orduan ez baikara gure buruaren jabe–, bizitza ia osoan
|
dugu
gure ibilbidea hautatzeko aukera.
|
|
|
Ondarretako hondartzan gaude Martin eta biok, harea kiskalita dago, ez gaitu erretzen ordea, sentiberatasuna aspaldi galdua
|
dute-eta
gure oin azpi zailduek.
|
|
|
Aitarik gabeko amaren bakardadea. Aita eta ama biak batera izan behar
|
zuen
gure amak. Frankismo beltzean.
|
|
|
Alaitzen urtebetetze askaria antolatua zuen arratsalde hartan, ama batek bakarrik egin lezakeen moduan. Ikasgelako neskak bakarrik gonbidatu zituen, adin horretan –bost urte
|
zituen
gure alabak– naturalagoa omen delako. Baina, batez ere, egun batzuk geroago aitortu zidanez, Alaitzen ikasgelako mutil baten gurasoak ez zituelako gehiegi maite.
|
|
|
Eta gero hortik bazkalduko dugu. Nahi
|
duzu
gurekin etorri?". " Beno..." hasperena atera zitzaidan.
|
|
|
Biharamunean egun luzea izango genuen, Buenos Airesetik autoz ordubetera zegoen La Plata hirira joatekoak baikinen bi egunerako. Hango unibertsitatean hitzordua
|
zuten
gure katedradunek, bertako ikasleei hitzaldi bana egin eta hurrengo urterako kongresu baten antolakuntza negoziatzeko. Hotelera sartu beste aukerarik ez nuen izan, hortaz, afalostean.
|
|
|
Ez dakit, Peru, gure amak ontziola garaiko oroitzapenak kontatuko ote zizkizun edo sufrimenduarekin zerikusia duten oroitzapen guztiekin batera beretzat gordeko zituen. Zure aititak ez bezala, barrukoak ateratzeko joera
|
zuen
gure amak, baina maite zituenei samina eragingo ziena ezkutuan gordetzen zuen sakon sakonean. Kosta egiten zitzaidan sufrikario abisal horiek azalerarazten.
|
|
|
Ez ditun izaki bizidunak, gu legez? Nor
|
gaitun
gu zein izaki bizidun zapal daitekeen eta zein ez erabakitzeko?
|
|
|
Urte batzuk geroago, Carrero Blanco almirantea Espainiako Gobernuko lehendakariorde izendatu zuten egunaren bezperan erdietsi genuen garaipen txiki bezain garrantzitsu hura. Eskoletan, 1936ko gerrari buruzkoak ezagutarazteaz gain, gerraostekoak ere ezagutaraziko dituzten itxaropena dut, itxaropena
|
baitut
gure historia geure oroitzapenetatik ere kontatzea lortuko duguna.
|
|
|
Alabaina, makilakadak bizkar askoren artean jasotzeak arindu egiten zigun mina, ubeldurek elkartu egiten gintuzten, bat ginen egurra jasotzeko ere. Fanonen teoriek hazitarako lur joria
|
zuten
gure artean. Elkartasun hark ontziolako mugak ere gainditzen zituen, ez ginen geure zilborrei lelotuta begira geratzekoak.
|
|
|
Ez zidan besarkada onartu, ez zituen besoak nire lepotik eskegi. Zabaleran hamar metrokoa zirudien harresi ikusezinak bete
|
zuen
gure arteko metro eta erdia. Harresi ezaguna bera, ezkonduta egin genituen urteetan lantzean lantzean agertzen zitzaiguna, musukatu eta belarrira" sentitzen dut" esatea eragozten ziguna, harresi gupidagabea.
|
|
|
– Beraiek indarkeriarekin lortzen dutena guk zergatik ezin dugun lortu azaldu egiguzue, arren. Sinetsarazi egiguzue, polizien indarrarekin lortzen dutena zergatik ezin
|
dugun
guk koktelen suarekin edota ur hodien presioarekin lortu.
|
|
2011
|
|
|
– Ez, ez didazu ezer esan. Baina orain diostazu albaitari ganorabako batek gura
|
duela
guk hartzea Fostertarren txakurrak. Kopla ederra.
|
|
|
Geriatrikoko aldizkaria ez nuen handik egun batzuetara arte irakurri. Memoriak nahiko argitasun eman ohi
|
du
gure lehentasunez. Lehentasun bilakatzen diren beldurrez, desioez, grinez...
|
|
|
Koktel bat hartzen egon nauk Aleksandraren jauregian esanen niola Gorkari, esan behar niola. Ipurdia larru zuriko sofa batean, oinak larre gorri batean, han dena
|
duk
guk margotu aurrekoa.
|
|
|
Agirre Sesmak ez zuen ondo hartu: " Ez
|
dute
gugatik egiten, haiengatik baizik", argitu zion Lazkanori. " Ez digute kasua prestatzeko denborarik eman nahi".
|
|
|
– Herri txikia
|
duk
gurea.
|
|
|
GLAGOLIEV: Zaldun prestuenen gisan maite
|
genituen
guk emakumezkoak, fedea genuen haiengan, gurtu egiten genituen... haiengan ikusi genituelako gizakiaren bertute onenak... Emakumezkoa gizaki hobea baita gure aldean, Sergei Pavlovitx...!
|
|
|
Izan gaitezen adiskide, baina batak bestearekin jolastu gabe... Hori baino gehiago balio
|
dugu
gu biok!
|
|
|
– Hara, Vargas. Panpina barrakan bezala ari
|
dituk
gurekin, ezin diagu horrela jarraitu. Ez zaik iruditzen?
|
|
2012
|
|
|
Bozkarioaren uhinak eraman ninduen: zenbaitetan egin behar zen amets baikorra, sentitu nehork ez
|
gintuela
gure olde baketsuan geldiarazten, ohartu eta onartu euskaldun baten egunerokoa ez zela beti berri txarrez azpatzen, hizkuntza adibidez ez zetzala oraino autopsia gelaren atarian eta jakin mugak, edozein, gainditzekoak zirela. Printzipio soil horiekin zerbaitetara hel gintezkeela nioelarik nirekiko, hondartzako bostak errondan solasean segitu nituen.
|
|
|
Hilobia zabalduz uste
|
genuen
gure hersturen hondarra helduko zitzaigula, baina misterioa lodiagoa baizik ez zen. Gordinagoa.
|
|
|
Pentsamenduaren eihera izutua martxan zebilkidan haize eskasiagatik. Alabaina Janaren dolua ekartzekoa
|
genuen
guk ere. Nolwenekin Zernaitzera joanen ginen biharamunean berean.
|
|
|
zer edo nork debekatuko zigun bide puska baten elkarrekin aztalkatzeko ahalmena? Anitzetan guhaurk
|
genuen
gure burua bahitzen, jendeak salatuko zituen desira eta nahikunderik ez zezan ukan. Gehiago zena, dena debekatua zen munduan jarduten genuen:
|
|
|
– Ez da parte onekoa! –esango
|
luke
gure aitak.
|
|
|
Zertaz hitz egin behar nuen idazlanetan. Nola ihes egin ia itotzeraino besoetan hartuta
|
ninduen
gure herriko errealitateari. Kaian murgil egitea bezalakoa izango zela esan huen?
|