2000
|
|
Behin, San Sebastian egun batean,
|
ni
eta beste lagun bat Udaletxera gindoazen danbolintero gala arropak janztera eta bera topatu genuen Kale Nagusitik Santa Maria aldera bakar bakarrik zihoala. Atseginez geratu ginen hirurok hizketan eta nik zirikatzaile:
|
|
apustu bat egin zen elbarri zeuden gure osaba eta bere alabaren alde. Eta
|
nik
eta beste lagun batek Iurrebaso ezagunari jokatu genion apustua, eta bion artean irabazi.
|
|
bata lehen esan dudan ideologien elkarbizitza, bestea homologazio eta dikotomia horien gainditzea (lokalista pobre ustekoa, unibertsal aberats ustekoa), eta hirugarrena kulturgintza eredua. Xabierrek esan duen bezala, nahiz eta hau putakume bat izan
|
niretzat
eta ni berarentzat ere bai, hau atera egin behar dugu aurrera, gustagarria egin behar dugu. Hori da eskema nagusia.
|
|
|
Niaren
eta ingurunearen arteko muga gehiegi azpimarratzean gertatzen daerretroflexioa. Muga hori igaro eta kontaktua ezartzerakoan, gizabanakoa bereburuaren alde edo aurka abiatzen da. Freudek, hain zuzen, norberekiko itzulera mekanismoa deitu zion?, eta besteei egin nahi izango liekeena, norberari egitendio.
|
|
5.11.5
|
NI
eta GU izenordeak
|
|
—Hosto horiek bezala noa goiti beheiti —eta irri egin zidan, irri ezin ederragoa, bere ezintasunetik; eta, segidan—: Otoitz egin Jainkoari
|
ene alde
eta fabore, zeren eta ez baitizut gezurrik erranen: eneak egin du...
|
|
Eta iduri haiek haize bortitz bat bezala sartu zituan ene baitarat, eta haize hark nik ordu arte imajinatu eta eraiki nituen bertze iduri guztiak errotik edeki eta ezabatu zitian. Eta, Michelangeloz eta Michelangeloren buruaz betetzen nintzela,
|
nitaz
eta neure buruaz hustu ninduan. Eta sentitu nian ezen neure historia ere han hasi eta han berean akabatu zela, pintore gisa bai bederen.
|
|
Eta hain ziren guztizkoak ene pentsu haiek eta hain gibelaezina ene deliberamendua, non berehala abiatu bainintzen aitaganantz, oinazturak hartua bezala, Mattin eta Elbira beren atsegin lohian utzirik. Eta banindoan, banindoan... eta mementu batean osaba Joanikoti lotzen ninduen zina oroitu nuen, ohorezko eta odolezko zina; ordea, osabaren bozaren gainetik bertze boz hura —guztiz enea— lehertu zen ene baitan, odolaren boza,
|
ene esku
eta ene begien boza, ene erraien boza eta gorputz osoaren boza, eta boz hark erran zidan ezen ene ohorea —zinezkoa eta minezkoa, eta ez txantxetakoa— jokoan zegoela eta zina hausteko eta hausteko, zeren eta ez bainengoen zinaren betetzerat behartua, zinezko ohorea ohorezko zinaren gainetik zegoenean; eta erraiten zidan, bertze hitz batzuekin, ezen gizon jokatu behar nuela eta ezin jar n... Eta joan nintzen aitaren langelarat, baina ez nuen ediren; eta baterat eta bertzerat joan nintzen, eta hura nehon ez...
|
|
" Ene bigarren amorioa mendozatarren etxeko zaldizaina eta palaferneroa izan zen; nik ez dakit zinezkoa edo despit hutsezkoa izan zen amorio hura —zeren bainekien ezen amorio hark amari min emanen ziola, eta ni aldi hartan amaren kontra bainengoen, bekoz beko—, baina kontua da ezen harekin amorostu nintzela, burua galdu arte. Burua galdu arte erran dizut eta ongi erraiten ari natzaizu, zeren jakizu ezen egun batean ama sutan jarri zitzaidala eta erran zidala etxe hartan berak manatzen zuela eta berak deliberatuko zuela norekin ezkonduko nintzen
|
ni
eta norekin ezkonduko ziren bertze bi ahizpak, eta nik ihardetsi niola ezen, orduan, mendozatarren zaldizainarekin ihes eginen nuela. Eta, uste nuenean belarrondoko bat emanen zidala, zeren lehendanik ere bere onetik kanpoan baitzebilen ama historia harekin, zaldizain hura hutsaren hurrengoa zelakoan osoriotar batentzat, aitzitik, ihardetsi zidan:
|
|
Aditzerat eman gabe ere, ongi bai ongi ohartuko zinen, noski, non egon nintekeen
|
ni
eta zein lekutan doi, izarrak sabai zituèn kakategi arrunt bezain original hartan, zeren eta, bertzeek ez bezala, hertzeekikoa egina nuen arren, ez nuen, ez, eszena hura galtzeko: Villagrandeko dukearen gibelean nengoen, bai, harenganik hiruzpalau urratserat!
|
|
Eta karrika haietan bi emazteki ikusi nituen, ikusi orduko gorputzean halako dardara berezia eragin zidatenak, eta erranarazi zidatenak: " Tentagarriak, zatozte
|
eneganat
eta ez iragan aitzinat, zeren ostatu bila bainabilkizue, eta zeren ez baitago zuen besoak baino ostatu hoberik". Eta nik tentazionearen boza aditu nuen, eta, denbora batean bezala, kasik oharkabean, ezetz erran nion neure buruari, edo ezetz erran zidan, hobeki, kontzientzian gorderik nuen harrak eta betiko harrak, zeina, neure iraganarekin hausterat deliberatu nintzenez geroztik, aurizki eta ito nahi bainuen, zeren eta ez bainuen nahi neure etorkizuna eta neure kontzientziaren gorabehera guztiak haren ezezkoek erabakitzea, baina baiezko batek eta mila baiezkok.
|
|
kirologia, radiestesia, alkimia, bidaia astralak, filosofia tibetarra eta, hutsik egin gabe, horiei denei zegozkien" Taldeak". Kezka bakarra nuen, alegia, horiek guztiek
|
nigan
eta nire bizian ahalik eta eragin gutien izatea. Behin hartara ezkero, gainera, makurragoa zen Kristinaren zaletasunarenganako arretarik den mendrena erakustea.
|
|
Lehenagoko azal leun eta garbia ere oroimenean baizik ez dut bizi: hamar milaka zigarroren muturrek erreduraz bete dituzte ertzak, eta ezagun zaizkio, han eta hemen,
|
nire
eta bertzeren ukaldien hozkak. Horrela, gaineko emokadura osatzen duten paper zahar eta berriak biltzen ditudan aldi bakanetan.
|
|
Hori guztia aski ez, destenorez eta gosaldu gabe behartua nintzen, telefonoz sekulako errosarioa aditu ondoan, jala egiten zidan afera baten berri ematera. Lau gaitz horietarik, lehen hiruren erantzule
|
ni
eta laugarrenarena zuzendariordea izanik, neure burua barkatu eta zuzendariordeaz gaizki erranka urratu nuen autorainoko tarte luzea.
|
|
Lehenago beti galdetzen zidan Kristinaz, nahiz eta inoiz elkar ongi hartu ez. Ohi nuenez, noiz ezkonduko ote zen galdegin
|
nik
eta, usadioan bezala, irribarre erdiz eta eskuei bigunki eraginez ihardetsi hark. Ez mutikotan ezta geroan ere ezagutu genion.
|
|
Ez nion sinetsi. Nire gogotik, ordea, munduko artxibo polizial guztiak gizentzera joaten ahal ziren Ttipik bere bizi osoan
|
nitaz
eta gainerako guztiez bildutako datuak. Pena bakarra nuen:
|
|
Soberako ardura: Potzolok bi informazioak,
|
nirea
eta" bertzeena", erkatzeko lana hartua zuen eta bazekien zer behar nuen. Koadernoko orri koadrikulatuak betetzeari lotu nintzaion, hura mintzo bitartean.
|
|
Hunkituxe ninduen
|
nire
eta aita zenaren oroitzapena sasoiarekin batean joan ez izanak.
|
|
Gero, azalpen horiek egin izanak besteei buruzko informazioa jasotzeko eskubidea eman izan balio bezala, galdezka hasi zait: lehenik
|
nitaz
eta, segidan, bidailagunei buruz. Eta ni, ezin ukatuko dut, deseroso sentitu naiz gizon horren alboan; etengabe egiten zituen korrokada ttikiek eta, bainatu arren, zabaltzen zuen izerdi eta kolonia usain sarkorrek izango zuten horretan eraginik.
|
|
Eta ez zait damutu, ez zait damutu batez ere bartekoa eta gero (Rubeni ezin bada bururatu kondoiak edukitzea), batez ere nire ondoan zetzan mutila ikusirik, batez ere irrikaz nagoelako mutil hori gaur nire jauregira etor dadin. Denda haustu eta zikinak beste izaera bat hartzen du norbaiten bisita espero duzunean, eta gaur Ruben nirean espero dut,
|
nirean
eta, gaur kontzienteki, nire barnean.
|
2001
|
|
Txorakeria dela
|
nirea
eta gertakizunak diren bezala gogoratzea komeni dela. Konforme.
|
|
Baina zu horrela izan zara beti». Nik oso gaizki pasatu izan dut, beti eskolatik bidaltzen ninduten, edo zerbait gertatzen zenean beti
|
ni
eta nire koadrilarengana jotzen zuten errudun bila. Azterketa lapurtu zutela, pintadak agertu zirela...
|
|
Robbe Grillet ek defendatuko duen bezala, nobelak ez du interpretaziorik emango, azaldu besterik ez du egingo.
|
Nia
eta errealitatea banatu ezinezko erlazio fenomenikoan murgiltzen dira: " La relativa subjetividad de mi mirada me sirve precisamente para definir mi situación en el mundo." 7
|
|
(Zutituz eta solemneki) Gaur elkartu gara... ni... zera...
|
ni
eta Miren... Nik...
|
|
Azalpena hauxe izan daiteke: euskal posesioa askoz erelaburragoa da, gauza gutxiago dira
|
nireak
eta gainera, nireak izan beharreangehienetan konpartitu egiten ditugu, eta gureak dira. Horregatik, en mi casa, gure etxean da, edota mi pueblo, gure herria.
|
|
Zaldi zuriak esaten die: Zaldi beltza gaiztoa da, egon zaitezte
|
nire alde
eta inoiz ere ez nire aurka. Zaldi beltzak, ordea:
|
|
Zaldi beltzak, ordea: Zaldi zuria gaiztoa da, egon zaitezte
|
nire alde
eta inoiz ere ez nire aurka.
|
|
Zaila egiten zitzaidan, min egiten zidan nire pozoia kendu beharrak. Baina amak bere eskuarekin hartu zuen
|
nirea
eta argizariari biok batera egin genion tira, zast!
|
|
Nik mendiko aldizkariak baino ez. Zortzimilakoak maite ditut
|
nik
eta harako espedizioak eta hango zerua.
|
|
" Begira, zeure gizonarena ez ezik zeure koinatuaren emaztea ere izan zara. Horrela bizi izan nintzen
|
ni
eta horrela bizi da zure koinata."
|
|
Badakit ez dela heziketa onekoa abisatu gabe sartzeko ohitura hori, norbere etxera sartzeko ere atea jotzea dela egokiena, eta harik eta etxean inor ez dagoela jakin arte giltza ez erabiltzea. Sartu eta bata besteari begira geratu gara Armando eta biok, hara hor Armando eta irin finaren xamurtasuna bere amantal zuriarekin ogia prestatzen, gerla baino inportanteagoa omen den okintzan, eta hara hemen
|
ni
eta nire itzuli beharra poltsa bizkarrean eta giltza eskuan.
|
|
Gure Herria, horra gure xedea, berreuskaldundu nahi genuke osorik âgero eta gehiagok, dirudienezâ, izenezko eta alegiazko Euskal Herria egiaz  ko Euskal Herri bilaka dadin. Bat gatoz horretan Uztaritzekoak, Santamaria,
|
ni
eta aipatuko ez ditudan hainbeste eta hainbeste. Lana gaitza da eta ez genituzke eragozpenak gutietsi behar.
|
|
Baiezkoa du izan erantzunak, ez baitigu ez niri ez beste askori aurpegiz aurpegi esango Txillardegik berak ez duela funtzionario izan nahi; are gehiago, ez dela bera funtzionariotzaren atzetik ibili, irekirik ez zegoen bidetik gainera. Badaki, noski,
|
nik
eta bestek ikusi ditugula Madrilera bidali zituen paper metak. Zertarako, eta lekutxo baten eske jende ustel horren artean.
|
|
Zenbait aldetatik bakarrik begiratuko diot hemen,
|
niri
eta aldizkari honi, nire iritzi apalez, dagokigun aldeetatik.
|
|
Nik, behintzat, ezin izan dut horrelako legerik teorian asmatu. Baina
|
nire alde
eta beste guztion alde zintzo saiatu eta gero ni behartsu egonik eta ni eta besteok maitarion elkarteko kide izanik, deiadar egin dezaket laguntza eske. Eta ez banaiz gauza hitz egiteko, hala ere entzun egin behar didate.
|
|
Nik, behintzat, ezin izan dut horrelako legerik teorian asmatu. Baina nire alde eta beste guztion alde zintzo saiatu eta gero ni behartsu egonik eta
|
ni
eta besteok maitarion elkarteko kide izanik, deiadar egin dezaket laguntza eske. Eta ez banaiz gauza hitz egiteko, hala ere entzun egin behar didate.
|
|
Beorlegi koronelaren mila gizonek Dorreko ezponda gainean tiro egin zuten batera, Gipuzkoa menean hartzera abiatzeko seinale. Bezperako txokolatea dinamita bezala lehertu zen
|
nire baitan
eta Afrikako sua hasi zitzaidan xilko azpiko nire tximeletatik ateratzen, izterretatik beheiti bi erreka mehar egiten zituela. " Ama, odola!", hasi nintzen garrasika.
|
|
Bi metro baizik ez zeuden
|
ni
eta P.P. Carbayok eskuan zuen granada jaurtigailuaren artean. Nireak egin du, pentsatu nuen.
|
2002
|
|
Bai. Eskerrak bukatua nuela, zeren sariak erdian harrapatuz gero, desastrea izango zen
|
niretzat
eta liburuarentzat.
|
|
Zera," Caja Laboral" entzako izen euskalduna. Izen edu autesgarriok eskatu arek,
|
niri
eta beste batzuei ere. Eta batek be, ez eutsan gogoa bete.
|
|
– Nor naiz
|
ni
eta zerk bermatzen duen neure biografiaren jarraipena, etengabe berriztatu behar dira.
|
|
Ekarri Pasifae
|
niregana
eta berehala utziko du zezenarenganako maitasuna;
|
|
atsarte auek iainko bati zor dizkiot: beti ere hura, iainko izango da
|
niretzat
eta aren opalarria, maiz, nere artaldeko bildots xamurren odolez zipriztinduko dut. Dakusunez, ari eskerrak, ene idiak lasa bazka ditezke nun nai, eta neonek ere basatxirulaz zernai io dezaket.
|
|
Euklion. . Zer gaitz egin nizun nik, gazte, horrela jarduteko
|
nire
eta gure seme
|
|
«Squash egiten ari nintzen garaian beti bi betaurreko pare zeuden. Batzuk
|
niretzat
eta beste batzuk niretzako. Mundu guztiak uste du ez diola ezer gertatuko, baina, urtero, begi globoaren leherketa eta plano pentsaezinen haustura duten pilotazo serio batzuk ditugu, eta oso zaila da horiek berreraikitzea.
|
|
Gaixotasunak egin naik naizen bezalakoa.
|
Ni
eta ile zuriduna. Eta ile zuridunak, Maddik, purifikatzeko ordua iritsi dela esan zidak.
|
|
Bakar bakarrekoa.
|
Ni
eta neure buruaren artekoa.
|
|
Alde  guztiak diot, orain ulergaitza egiten bazait ere zein tuntuna izan nintzen ikustea.  Kontua da halako batean bikotekideari
|
nireganako
eta nire lanarekiko mirespena ahitu zitzaizkiola. Pixkanaka, lilura zena axolagabekeria bihurtu zuen egunerokotasunaren herdoilak.
|
|
Ez diat deus kontatuko, ez huke zipitzik ere ulertuko. Hala, bada,
|
nitaz
eta nire oroitzapenez hitz egin ordez, pazientzia bildu, eta beste bide bati ekin nion: gizonezko askok haustura garaietan  bizitzen dutena melankolia dela eta ez bakardadea; melankoliak, iraungo badu, galdu den zerbaiti buruzko bazka etengabea behar duela; melankoliak bere berea duen bazka  horren baitan ulertu behar dela gizonezkoei normalean sartzen zaien seme alaben zaintzarekiko larritasuna ere; baina galdutakoa ordezkatu bezain agudo, bukatu dela melankolia, eta seme alabekiko kezka ere bai.
|
|
Ez dut hil, ez naute bortxatu, ez dut sekula New Yorkeko Metropolitan-en pianoa joko. Nire bizitzak ez du aparteko interesik, ez bada
|
niretzat
eta maite nautenentzat. Hilketa baten lekuko izana ere nire kontu partikular bat besterik ez da.
|
|
Aho zabalik gelditzen da, biziari irteten uzteko seguruenik, arnasa hartzeko baino. Begirada, berriz, galdu egin zaio
|
nire
eta  lorontziaren arteko punturen batean, eta begipean dituen azal malguko bi poltsatxoek areagotu egiten diote begiradaren iluna. Mugimendu txiki ezindu bat egiten du, burua zorutik pare bat zentimetro jasotzeko adinakoa.
|
2003
|
|
Espetxea ezagutzea izugarria da. Ni orduan oso gaztea nintzen eta sartzean bortxatuko nindutela esaten zidaten,
|
niri
eta nire adinekoei. Gu xaxatzen, zirikatzen eta bortxatzearekin mehatxatzen gintuzten, eta hori ez bazuten gauzatzen, gauzak kentzen zizkiguten:
|
|
Are gehiago: ahalegin handiagoa egiten dut
|
nik
eta kariñoz tratatzen saiatzen naiz. Pertsona guztiak.
|
|
Badakizu botere judizialaren erabakiak errespetatu behar direla, zuzenbidezko estatu bati dagokion bezala. Hortik aurrera, bada,
|
ni
eta beste asko harrituta eta gauzak nondik nora doazen ez dakigula gaude.
|
|
A. I.
|
Nik
eta hau ere nire ikuspuntua baino ez da osagarritasuna eta aberasgarritasuna ikusten ditut bi gaien lanketan, bai prozeduraren aldetik eta bai nazio eztabaidak hartzen dituen lurralde eremuen aldetik. Fase honetan beharrezkoa da Euskal Herria osorako planteamenduak egiten dituen foro eztabaida bat.
|
|
Zeuk gura dozun moduan, niri bost ardura. Eta ezkonduaren kontua... txantxetan izan da, txo; hau ez da
|
nirea
eta eraztuna kenduta poltsikoan sartu zuen. Baten batek galdu dau, gero bilatuko dot jabea; hemen topau dodanez, DBHko irakaslea izango da.
|
|
Faulknerren burla honela laburbildu daiteke: " Jenioa naiz
|
ni
eta zu ez." Horregatik egiten zion burla Faulknerrek Matiasi. Mindu egin zuen horrek Matias, eta haserretu egin zen eta oldartu egin zitzaion Faulknerri eta esan zion" Ikusteko dago hori".
|
|
Bere sudurraren hotza gogoratzen dut, igogailuan nire kontra estutu zelarik, eta bere hezurduraren hotzikara sorgorra, piztia izutu batenaren antzekoa. Gogoan dut gero ere ez zela musurik izan, atetik sartu eta gelaraino joan zela
|
nire aurretik
eta, ahots oso apalez," hasi biluzten, berehala nator" esan zuela. Gogoan dut baita ere agindua betetzen hasi nintzela, esaneko bai baina serbilismorik gabe.
|
|
Hainbat aldiz sakatua nuen hirugarren solairuko botoia sakatu eta ispiluari erreparatu nionean, adinak oraindik hondatu gabeko gizaseme bat ikusi nuen, sendo eta gordin, baina hondamendia aldarrikatzen duten iragarpenak agerian. Hamaika aldiz igoa nintzen igogailu horretan bertan, Monikarekin gehienetan, astean hiru egunetan bere etxera erretiratzen ginen bolada hartan, bikoteek hasieran arau ekitatiboak ezartzen dituzte, zuk
|
nirean
eta nik zurean, asteburuak txandaka, dena konpartitu nahi izaten dute. Nik Monikak ukitzen zuen guztia ezagutu nahi nuen, ez bere ohea bakarrik, nahiz eta ohea izan etxeko mobiliario ia bakarra, lo egitea asko gustatzen baitzitzaion.
|
|
Ez genian inori dei egiteko telefono zenbakirik ere, artean apenas erabiltzen zuan mugikorrik. Harrerakoari adierazi genioan bikote bat etorriko zela gugatik galdezka eta izenak eman genizkioan, nik
|
nirea
eta emakumeak berea, ez genian artean batak bestearen izenik ezagutzen. Silaba eta erdiko izen horietako bat zuan berea, jatorrizko izenaren hasiera edo bukaera soilik hartzen zuena.
|
|
Mundua txikia da eta ondoren, erakusleiho batean harro edo norbaiten eskuetan maitekiro ikusten duzularik, apenas jeloskortasunik sentitzen den. Badakit dagoeneko ez dela
|
nirea
eta nire izenik eta babesik gabe egin behar duela gainera bere bidea. Inoiz edo behin nire liburu bati buruz hitz egiten badidate, arreta handiz entzun ohi ditut esanak eta dagoeneko arrotz egiten zaidan istorio horri buruzko xehetasunak eskatu ohi dizkiet, eta ezagunen batek suharki neure lanen bat gomendatu didanean, erostera ere iritsi izan naiz.
|
|
Nire amaren hizkuntza zelako hain zuzen, nire amaren amarena eta neure familiaren oroimena luzatzen ahal zen ama guztiena.
|
Ni
eta nire ahizpak izan ginen lehenengo maila etena, amengandik alabengana zihoan euskararen kate horretan.
|
|
Hori al da jendeari inporta zaion bakarra?
|
Ni
eta Oskar ez ezkontzea. Inori ez zaio inporta maitasuna agortu ote den, haserrea zerk eragin duen, inork ez daki Oskar nik utzi dudala, inork ez ditu ezagutzen benetako arrazoiak.
|
|
Oskar ahaztuta bazegoen ere. Berriz ere,
|
ni
eta bera. Herria.
|
|
Amona hil zenean jaso nuen herentziarik estimatuena manikia izan zen, Greta. Ordurako 25 urte nituen
|
nik
eta herriko piroteknia fabrikan egiten nuen lan. Amona Sararekin bizitzen ohitua nengoen eta bakardadea baretu zidan Gretak.
|
|
Orain artean nire kasa bizi izan naiz, inoren menpe egon gabe, inoren deien zain urduri jarri gabe. Ni,
|
ni
eta gero ere ni. Horratx zoriontasunaren giltza.
|
|
–Hara, Iban,
|
ni
eta Oskar...
|
|
–Bai baina, nire jarrera ere... Zera, Greta oso berezia da
|
niretzat
eta...
|
|
Kepa,
|
ni
eta beste hainbat lagun tren geltokiko barrikadaz arduratu ginen. Harantzean, pontxe batzuk hartu genituen (parentesi artean, txotxak sartu genituen kutxa bateko atean eta baita beste denda batzuetan ere; biharamuneko  greba orokorrak gogoangarria behar zuen).
|
|
Begiradak! Zer naizen
|
ni
eta zer diren beraiek! Lezio ederra eman zieat!
|
|
Garai batean pentsatu nuen, eta halaxe esan, XX. mendearekin batera amaituko nuela neurea ere alor honetan. Baina" ofizio/ afizio" bikoteak tinko dirau
|
nire baitan
eta aurrera segitzekotan naiz," laguntzak lagun". Hain zuzen ere, Gipuzkoako Foru Aldundiarekin azken katalogol iburua argitara eman nuenean horixe esan nuen hango sarreran hitzez hitz, laguntzarik banu aurrera egingo nuela.
|
|
Horrelakoak jasan ditugu
|
nik
eta beste askok satiro honen flauta doinuen eraginez; baina entzuidazue nik bera konparatu dudan satiro horien zein antzekoa den eta zein botere harrigarria duen. Argi eta garbi jakin ezazue zuetako inork ez duela bera ezagutzen, nik erakutsiko dizuet ordea, hasi naizenez d gero.
|
|
— Nola bada, zorioneko hori —esan omen b zuen Sokratesek—, ez naiz estualdian egongo
|
ni
eta beste edozein ere horren hitzaldi eder eta aberatsa esan ondoren hitz egin beharrean egonik. Gainerakoa ez zen horren harrigarri, baina bukaerakoa, hitz eta esamoldeen edertasuna aditzerakoan nor ez litzateke liluratuta geldituko?
|
|
— Zu edan gabe zaude, nik uste, Altzibiades, bestela ez zinateke inoiz hori guztia esateko arrazoia horren itzulinguru landuez estaltzen saiatuko, gehigarri hutsa bezala esanez bukaeran jarri duzuna, hori guztia
|
ni
eta Agaton etsaitzeko esan ez bazenu bed zala, nik zu eta ez beste inor maitatu behar zaitudala ustetan eta Agaton zuk maitatu behar duzula eta beste inork ez. Baina ez zara oharkabean pasa, aitzitik zure drama satiriko eta sileniko hori guztiz agerian gelditu da.
|
|
Baina zu utziko zaitut jada, eta Diotima Mand tineako emakume batengandik behin entzun nuen Maitasunaren inguruko hitzaldia (bera gai horietan eta beste askotan aditua zen eta izurritea baino lehen behin eskaintza egindako atenastarrei gaixotasuna hamar urtez atzeratu zien, eta niri ere maitasunaren ingurukoak erakutsi zizkidan), hark esan zuen hitzaldia bada saiatuko naiz zuei agertzen,
|
nik
eta Agatonek adostutakoak oinarri hartuta, nik neuk neure kasa ahal dudan bezala. Eta beharrezkoa da, Agaton, zuk azaldu zenuen bezala, lehenik bera nor eta nolakoa den azaltzea, bigarrenik bere ekintzak.
|
|
Katalina eta Moisesen zenbakia markatu du. Katalina, ez zaitezte nire etxera agertu neuk esan arte, ezta garbiketa egitera ere, bi ikasle daude hemen
|
nirekin
eta ez genuke nahi inork molestatzerik. Eskegi egin du ondoren telefonoa eta, zer uste zenuen, poliziari deituko niola, ala, esan dio mutil gazteari bekozkoz.
|
|
Errietan egiten ote zidan? Ala, beste barik, horrelaxe adierazi nahi izan zidan
|
ni
eta Elenaren artekoaz jakitun zegoela. Bada, Sailean eman nuen gaua.
|
|
Sinbadek lehenengo
|
niri
eta gero Elenari begira geratu zen.
|
2004
|
|
Baina beti ere jazz eskema tipikoa jarraituz, hau da gaia, inprobisazioa eta amaitzeko berriro gaia. Ia abesti guztietan daude inprobisazioak, bai
|
nireak
eta bai animatu den beste musikari batenak ere. Inprobisazioak egin ditugu, baina jazz eskema hori jarraituz, ez estudiora heldu eta ea zer asmatzen dugun esanaz.
|
|
Ez naiz, arruntean, inkesta soziologikoez gehiegi fidatzen.
|
Nireak
eta bortz bota ohi ditut horien kontra, erdi serio erdi txantxan, batik bat lanaren bultzatzaileen atzetik interes politikoak daudenean, agerian edo ezkutuan. Baina kasu honetan, nire ohiko mesfidantza aparte utzirik, badaude hiru gauza kontuan hartzeko:
|
|
Garai bat islatu nahi nuen bertan, laurogeiko hamarkada, nolabait nire belaunaldiaren munduratzea edo gertatu zen garaia. Herri txiki batekoa naiz
|
ni
eta inguru hori hartu nuen nirea agertzeko. Jakina, nire liburuak nahi duena kontatzen dio bakoitzari »nire ustez irakurleak gutxienez ehuneko berrogeita hamarra jartzen baitu liburu bat irakurtzean», baina niri islatzea interesatu zitzaidana zen nola Euskal Herrian gauza batzuekin egin dugun amets eta gero amets horiek gaurko errealitatearekin kontrastatzea, amets horiek pixka bat komatxo artean edo jarriz.
|
|
|
Ni
eta nire kamera bakarrik ginen. Telebistako lehen bost erreportajeak bakar bakarrik egin nituen.
|
|
" 0, Pello, Pello, logale
|
nik
eta jinen niza oherat. Irun ezan eta gero, gero, gero, irun ezan eta gero, gero, bai..."
|
|
–Gero aldatuko zaren ala ez, hori ez dakigu; ez
|
nik
eta ez zuk. Eta beste gauza bat.
|
|
Onar ezak, jode! Eta
|
nirea
eta Beñatena segituan bukatu zuan. Hik badakik ederki.
|
|
Bai, ba! Utzidazu
|
niri
eta ikasi.
|
|
Teknika hutsezina dut
|
nik
eta.
|
|
Zu,
|
ni
eta Masao.
|
|
Zu,
|
ni
eta Masao.
|
|
Laster iritsi gara Altsasura. Autoan itxoin dut
|
nik
eta Mikel berehala bueltatu da udaletxean izan eta gero.
|
|
Baina egun zehatzez gain, badago egunerokotasunean triztezia sorrarazten didan kontu bat; gure bi iloba maitagarriak ezagutu ez izana. Ni ziur naiz hauek hazten direnean, eta gehiago badatoz, baita besteek ere, hitzez entzunagatik bada ere, beren osaba Iñigo miretsi eta maitatuko dutela,
|
nik
eta inguruko guztiok egiten dugun antzera.
|
|
|
Nik
eta beste kataluniar askok ez dugu inoiz ulertu, ea zergatik ETAk atentatuak egiten zituen Kataluinan. Espainiaren aurka borrokan bada, zergatik Kataluinan?
|
|
Etsi etsian atxiki nintzaion aukera hari: ezin zuten
|
nire
eta Parisko tiroketaren arteko loturarik eduki.
|
|
Erakunde hura gizatxar talde bilakatzen ari zen, inolako diziplinarik gabeko jendaila sartzen baitzen. Horregatik,
|
ni
eta nire antzera pentsatzen zuten anitz, SS berrietan sartu ginen, erakunde horrek ederki islatzen baitzituen gure erreboluzioaren idealak: ordena, garbitasuna, zerbitzu sena...
|
|
Argi zegoen. Nola aurkitu zuten
|
ni
eta Weber standartenführerraren arteko lotura. Misterio hutsa zen, eta nik, gaueko ordu luze isil haietan, misterio haren inguruan ibili besterik ezin nuen egin, kutxa itxi bateko edukia asmatu nahi duenaren antzera.
|
|
–Bai,
|
nik
eta ni bezalako putek, zer. Hogei urterekin hasi behar izan bainuen neure ofizioan, baina ez kapritxoz, halabeharrez baizik!
|
|
Izan ere, emakumeak probatu nahi izan nituen, probatu ere probatu nituen... baina, ororen buruan, aspertuta nengoen emakumeez, ez emakumeengatik, beharbada,
|
niregatik
eta nire haiekiko jarreragatik baizik, ez dakit. Eta, orduan, aspaldiko galdera etorri zitzaidan burura berriro ere:
|
|
Aitortu dut, bi aldiz gutxienez, Montsek sintzeritate handiarekin jokatu zuela
|
nirekin
eta, funtsean, halaxe izan zen, nahiz eta xehetasunei buruz beste zerbait esan dezakedan. Izan ere, nik badakit –ziur– Montse gizon famatuekin oheratu izan zela, baina ez dakit bere zerrenda hartako zenbat gizon ospetsurekin oheratu zen zinez, edo zerrenda osoa asmatu zuen, edo erakutsitako iletxo haiek bereak ote ziren edo auskalo norenak... ez dakidan bezala Montseren antzezpenek zenbat zuten egiatik eta zenbat jolasetik, baina hori zen gutxienekoa, beharbada.
|
|
Jabetzaren argipenean, hau da,
|
nire
eta zurearen arteko bereizketaren oinarrian, alde batetik subjektu bizidun eta gorpuzdunen baldintza dago eta, bestetik, printzipio nagusi bat: jatorriz komuna den lurraren jabetza (res om nium).
|
|
Dena ezagutzeko egarria sentitzen dut
|
nigan
eta ezagutza zabaltzeko ardura lehiatsua edo oraindik hobeto aurrerapen bete ororen gozaldia. Garai batean gizatasunaren ohorea hori zela uste izan nuen eta jendaila ezjakina mespretxatzen nuen.
|