|
2000
|
|
|
—Hosto horiek bezala noa goiti beheiti —eta irri egin zidan, irri ezin ederragoa, bere ezintasunetik; eta, segidan—: Otoitz egin Jainkoari
|
ene alde
eta fabore, zeren eta ez baitizut gezurrik erranen: eneak egin du...
|
|
|
Eta iduri haiek haize bortitz bat bezala sartu zituan ene baitarat, eta haize hark nik ordu arte imajinatu eta eraiki nituen bertze iduri guztiak errotik edeki eta ezabatu zitian. Eta, Michelangeloz eta Michelangeloren buruaz betetzen nintzela,
|
nitaz
eta neure buruaz hustu ninduan. Eta sentitu nian ezen neure historia ere han hasi eta han berean akabatu zela, pintore gisa bai bederen.
|
|
|
Eta hain ziren guztizkoak ene pentsu haiek eta hain gibelaezina ene deliberamendua, non berehala abiatu bainintzen aitaganantz, oinazturak hartua bezala, Mattin eta Elbira beren atsegin lohian utzirik. Eta banindoan, banindoan... eta mementu batean osaba Joanikoti lotzen ninduen zina oroitu nuen, ohorezko eta odolezko zina; ordea, osabaren bozaren gainetik bertze boz hura —guztiz enea— lehertu zen ene baitan, odolaren boza,
|
ene esku
eta ene begien boza, ene erraien boza eta gorputz osoaren boza, eta boz hark erran zidan ezen ene ohorea —zinezkoa eta minezkoa, eta ez txantxetakoa— jokoan zegoela eta zina hausteko eta hausteko, zeren eta ez bainengoen zinaren betetzerat behartua, zinezko ohorea ohorezko zinaren gainetik zegoenean; eta erraiten zidan, bertze hitz batzuekin, ezen gizon jokatu behar nuela eta ezin jar n... Eta joan nintzen aitaren langelarat, baina ez nuen ediren; eta baterat eta bertzerat joan nintzen, eta hura nehon ez...
|
|
|
" Ene bigarren amorioa mendozatarren etxeko zaldizaina eta palaferneroa izan zen; nik ez dakit zinezkoa edo despit hutsezkoa izan zen amorio hura —zeren bainekien ezen amorio hark amari min emanen ziola, eta ni aldi hartan amaren kontra bainengoen, bekoz beko—, baina kontua da ezen harekin amorostu nintzela, burua galdu arte. Burua galdu arte erran dizut eta ongi erraiten ari natzaizu, zeren jakizu ezen egun batean ama sutan jarri zitzaidala eta erran zidala etxe hartan berak manatzen zuela eta berak deliberatuko zuela norekin ezkonduko nintzen
|
ni
eta norekin ezkonduko ziren bertze bi ahizpak, eta nik ihardetsi niola ezen, orduan, mendozatarren zaldizainarekin ihes eginen nuela. Eta, uste nuenean belarrondoko bat emanen zidala, zeren lehendanik ere bere onetik kanpoan baitzebilen ama historia harekin, zaldizain hura hutsaren hurrengoa zelakoan osoriotar batentzat, aitzitik, ihardetsi zidan:
|
|
|
Aditzerat eman gabe ere, ongi bai ongi ohartuko zinen, noski, non egon nintekeen
|
ni
eta zein lekutan doi, izarrak sabai zituèn kakategi arrunt bezain original hartan, zeren eta, bertzeek ez bezala, hertzeekikoa egina nuen arren, ez nuen, ez, eszena hura galtzeko: Villagrandeko dukearen gibelean nengoen, bai, harenganik hiruzpalau urratserat!
|
|
|
Eta karrika haietan bi emazteki ikusi nituen, ikusi orduko gorputzean halako dardara berezia eragin zidatenak, eta erranarazi zidatenak: " Tentagarriak, zatozte
|
eneganat
eta ez iragan aitzinat, zeren ostatu bila bainabilkizue, eta zeren ez baitago zuen besoak baino ostatu hoberik". Eta nik tentazionearen boza aditu nuen, eta, denbora batean bezala, kasik oharkabean, ezetz erran nion neure buruari, edo ezetz erran zidan, hobeki, kontzientzian gorderik nuen harrak eta betiko harrak, zeina, neure iraganarekin hausterat deliberatu nintzenez geroztik, aurizki eta ito nahi bainuen, zeren eta ez bainuen nahi neure etorkizuna eta neure kontzientziaren gorabehera guztiak haren ezezkoek erabakitzea, baina baiezko batek eta mila baiezkok.
|
|
|
kirologia, radiestesia, alkimia, bidaia astralak, filosofia tibetarra eta, hutsik egin gabe, horiei denei zegozkien" Taldeak". Kezka bakarra nuen, alegia, horiek guztiek
|
nigan
eta nire bizian ahalik eta eragin gutien izatea. Behin hartara ezkero, gainera, makurragoa zen Kristinaren zaletasunarenganako arretarik den mendrena erakustea.
|
|
|
Lehenagoko azal leun eta garbia ere oroimenean baizik ez dut bizi: hamar milaka zigarroren muturrek erreduraz bete dituzte ertzak, eta ezagun zaizkio, han eta hemen,
|
nire
eta bertzeren ukaldien hozkak. Horrela, gaineko emokadura osatzen duten paper zahar eta berriak biltzen ditudan aldi bakanetan.
|
|
|
Hori guztia aski ez, destenorez eta gosaldu gabe behartua nintzen, telefonoz sekulako errosarioa aditu ondoan, jala egiten zidan afera baten berri ematera. Lau gaitz horietarik, lehen hiruren erantzule
|
ni
eta laugarrenarena zuzendariordea izanik, neure burua barkatu eta zuzendariordeaz gaizki erranka urratu nuen autorainoko tarte luzea.
|
|
|
Lehenago beti galdetzen zidan Kristinaz, nahiz eta inoiz elkar ongi hartu ez. Ohi nuenez, noiz ezkonduko ote zen galdegin
|
nik
eta, usadioan bezala, irribarre erdiz eta eskuei bigunki eraginez ihardetsi hark. Ez mutikotan ezta geroan ere ezagutu genion.
|
|
|
Ez nion sinetsi. Nire gogotik, ordea, munduko artxibo polizial guztiak gizentzera joaten ahal ziren Ttipik bere bizi osoan
|
nitaz
eta gainerako guztiez bildutako datuak. Pena bakarra nuen:
|
|
|
Soberako ardura: Potzolok bi informazioak,
|
nirea
eta" bertzeena", erkatzeko lana hartua zuen eta bazekien zer behar nuen. Koadernoko orri koadrikulatuak betetzeari lotu nintzaion, hura mintzo bitartean.
|
|
|
Hunkituxe ninduen
|
nire
eta aita zenaren oroitzapena sasoiarekin batean joan ez izanak.
|
|
2001
|
|
|
Zaila egiten zitzaidan, min egiten zidan nire pozoia kendu beharrak. Baina amak bere eskuarekin hartu zuen
|
nirea
eta argizariari biok batera egin genion tira, zast!
|
|
|
Nik mendiko aldizkariak baino ez. Zortzimilakoak maite ditut
|
nik
eta harako espedizioak eta hango zerua.
|
|
|
" Begira, zeure gizonarena ez ezik zeure koinatuaren emaztea ere izan zara. Horrela bizi izan nintzen
|
ni
eta horrela bizi da zure koinata."
|
|
|
Badakit ez dela heziketa onekoa abisatu gabe sartzeko ohitura hori, norbere etxera sartzeko ere atea jotzea dela egokiena, eta harik eta etxean inor ez dagoela jakin arte giltza ez erabiltzea. Sartu eta bata besteari begira geratu gara Armando eta biok, hara hor Armando eta irin finaren xamurtasuna bere amantal zuriarekin ogia prestatzen, gerla baino inportanteagoa omen den okintzan, eta hara hemen
|
ni
eta nire itzuli beharra poltsa bizkarrean eta giltza eskuan.
|
|
2002
|
|
|
Gaixotasunak egin naik naizen bezalakoa.
|
Ni
eta ile zuriduna. Eta ile zuridunak, Maddik, purifikatzeko ordua iritsi dela esan zidak.
|
|
|
Bakar bakarrekoa.
|
Ni
eta neure buruaren artekoa.
|
|
2003
|
|
|
Faulknerren burla honela laburbildu daiteke: " Jenioa naiz
|
ni
eta zu ez." Horregatik egiten zion burla Faulknerrek Matiasi. Mindu egin zuen horrek Matias, eta haserretu egin zen eta oldartu egin zitzaion Faulknerri eta esan zion" Ikusteko dago hori".
|
|
|
Bere sudurraren hotza gogoratzen dut, igogailuan nire kontra estutu zelarik, eta bere hezurduraren hotzikara sorgorra, piztia izutu batenaren antzekoa. Gogoan dut gero ere ez zela musurik izan, atetik sartu eta gelaraino joan zela
|
nire aurretik
eta, ahots oso apalez," hasi biluzten, berehala nator" esan zuela. Gogoan dut baita ere agindua betetzen hasi nintzela, esaneko bai baina serbilismorik gabe.
|
|
|
Hainbat aldiz sakatua nuen hirugarren solairuko botoia sakatu eta ispiluari erreparatu nionean, adinak oraindik hondatu gabeko gizaseme bat ikusi nuen, sendo eta gordin, baina hondamendia aldarrikatzen duten iragarpenak agerian. Hamaika aldiz igoa nintzen igogailu horretan bertan, Monikarekin gehienetan, astean hiru egunetan bere etxera erretiratzen ginen bolada hartan, bikoteek hasieran arau ekitatiboak ezartzen dituzte, zuk
|
nirean
eta nik zurean, asteburuak txandaka, dena konpartitu nahi izaten dute. Nik Monikak ukitzen zuen guztia ezagutu nahi nuen, ez bere ohea bakarrik, nahiz eta ohea izan etxeko mobiliario ia bakarra, lo egitea asko gustatzen baitzitzaion.
|
|
|
Ez genian inori dei egiteko telefono zenbakirik ere, artean apenas erabiltzen zuan mugikorrik. Harrerakoari adierazi genioan bikote bat etorriko zela gugatik galdezka eta izenak eman genizkioan, nik
|
nirea
eta emakumeak berea, ez genian artean batak bestearen izenik ezagutzen. Silaba eta erdiko izen horietako bat zuan berea, jatorrizko izenaren hasiera edo bukaera soilik hartzen zuena.
|
|
|
Mundua txikia da eta ondoren, erakusleiho batean harro edo norbaiten eskuetan maitekiro ikusten duzularik, apenas jeloskortasunik sentitzen den. Badakit dagoeneko ez dela
|
nirea
eta nire izenik eta babesik gabe egin behar duela gainera bere bidea. Inoiz edo behin nire liburu bati buruz hitz egiten badidate, arreta handiz entzun ohi ditut esanak eta dagoeneko arrotz egiten zaidan istorio horri buruzko xehetasunak eskatu ohi dizkiet, eta ezagunen batek suharki neure lanen bat gomendatu didanean, erostera ere iritsi izan naiz.
|
|
|
Nire amaren hizkuntza zelako hain zuzen, nire amaren amarena eta neure familiaren oroimena luzatzen ahal zen ama guztiena.
|
Ni
eta nire ahizpak izan ginen lehenengo maila etena, amengandik alabengana zihoan euskararen kate horretan.
|
|
|
Hori al da jendeari inporta zaion bakarra?
|
Ni
eta Oskar ez ezkontzea. Inori ez zaio inporta maitasuna agortu ote den, haserrea zerk eragin duen, inork ez daki Oskar nik utzi dudala, inork ez ditu ezagutzen benetako arrazoiak.
|
|
|
Oskar ahaztuta bazegoen ere. Berriz ere,
|
ni
eta bera. Herria.
|
|
|
Amona hil zenean jaso nuen herentziarik estimatuena manikia izan zen, Greta. Ordurako 25 urte nituen
|
nik
eta herriko piroteknia fabrikan egiten nuen lan. Amona Sararekin bizitzen ohitua nengoen eta bakardadea baretu zidan Gretak.
|
|
|
Orain artean nire kasa bizi izan naiz, inoren menpe egon gabe, inoren deien zain urduri jarri gabe. Ni,
|
ni
eta gero ere ni. Horratx zoriontasunaren giltza.
|
|
|
–Hara, Iban,
|
ni
eta Oskar...
|
|
|
–Bai baina, nire jarrera ere... Zera, Greta oso berezia da
|
niretzat
eta...
|
|
2004
|
|
|
–Gero aldatuko zaren ala ez, hori ez dakigu; ez
|
nik
eta ez zuk. Eta beste gauza bat.
|
|
|
Onar ezak, jode! Eta
|
nirea
eta Beñatena segituan bukatu zuan. Hik badakik ederki.
|
|
|
Etsi etsian atxiki nintzaion aukera hari: ezin zuten
|
nire
eta Parisko tiroketaren arteko loturarik eduki.
|
|
|
Erakunde hura gizatxar talde bilakatzen ari zen, inolako diziplinarik gabeko jendaila sartzen baitzen. Horregatik,
|
ni
eta nire antzera pentsatzen zuten anitz, SS berrietan sartu ginen, erakunde horrek ederki islatzen baitzituen gure erreboluzioaren idealak: ordena, garbitasuna, zerbitzu sena...
|
|
|
Argi zegoen. Nola aurkitu zuten
|
ni
eta Weber standartenführerraren arteko lotura. Misterio hutsa zen, eta nik, gaueko ordu luze isil haietan, misterio haren inguruan ibili besterik ezin nuen egin, kutxa itxi bateko edukia asmatu nahi duenaren antzera.
|
|
|
–Bai,
|
nik
eta ni bezalako putek, zer. Hogei urterekin hasi behar izan bainuen neure ofizioan, baina ez kapritxoz, halabeharrez baizik!
|
|
|
Izan ere, emakumeak probatu nahi izan nituen, probatu ere probatu nituen... baina, ororen buruan, aspertuta nengoen emakumeez, ez emakumeengatik, beharbada,
|
niregatik
eta nire haiekiko jarreragatik baizik, ez dakit. Eta, orduan, aspaldiko galdera etorri zitzaidan burura berriro ere:
|
|
|
Aitortu dut, bi aldiz gutxienez, Montsek sintzeritate handiarekin jokatu zuela
|
nirekin
eta, funtsean, halaxe izan zen, nahiz eta xehetasunei buruz beste zerbait esan dezakedan. Izan ere, nik badakit –ziur– Montse gizon famatuekin oheratu izan zela, baina ez dakit bere zerrenda hartako zenbat gizon ospetsurekin oheratu zen zinez, edo zerrenda osoa asmatu zuen, edo erakutsitako iletxo haiek bereak ote ziren edo auskalo norenak... ez dakidan bezala Montseren antzezpenek zenbat zuten egiatik eta zenbat jolasetik, baina hori zen gutxienekoa, beharbada.
|
|
2005
|
|
|
ni naiz, ni naiz eta ni naiz, edo nik dut, nik dut eta nik dut:
|
ni
eta ni, nik eta nik. Eta lehia hark nekatu zuen, lehia hark agortu zuen, eta lehia hark, ondorioz, zoritxarreko egin zuen Ines.
|
|
|
ni naiz, ni naiz eta ni naiz, edo nik dut, nik dut eta nik dut: ni eta ni,
|
nik
eta nik. Eta lehia hark nekatu zuen, lehia hark agortu zuen, eta lehia hark, ondorioz, zoritxarreko egin zuen Ines.
|
|
|
–Naroa, ez eskatu hori, ez dut sekula berriro makina bati lotuta egon nahi. Uler ezazu, horiek burua aldatzen didate, egiten dudan bakoitzean ilunago ikusten dut nor naizen
|
ni
eta nor sasikume horiek gura duten panpina. Ez dut zabor gehiago gura, orain artekoarekin nahikoa eta sobera dut.
|
|
|
–Iñigo gu bakarrik ez uzteko etorri zen, baina bera ez egitearen aldekoa zen. Dirua behar zuen, besteok baino gehiago ziurrenik, eta Anderrek esan zion bere zatia emango ziola, ez zuela zertan etorri, Azuak usteko zuela
|
nik
eta Iñigok burutu genuela, baina hala ere etorri egin zen.
|
|
|
Monika Itziarrekin mahaiak zerbitzatzen ari zen. Laguntzaile bezala nuen Monika; sukaldaria zen bera, ez zerbitzaria, bazeraman urte eta erdi
|
nirekin
eta oso pozik nengoen berarekin. Sukaldean aritzen zen bezeroak azaldu artean eta orduan sukaldari praka nasaiak kendu eta zerbitzari gona estua janzten zuen.
|
|
|
Litro erdiko zerbeza
|
niretzat
eta tomate zukua nire laguntzailearentzat.
|
|
|
Hilabete falta zen hamasei gurpileko kamioi hozkailu bat bere gainetik igaro aurretik, eta jadanik ez zuen ingurua aztertzen Irantzuren bila; horren ordez ni hartzen ninduen interes handiagoz, autotik jaitsi bezain azkar hasten zen nire hanken artean intzirika, eta ni ere, errukituta, haren burua laztantzen hasia nintzen. Nolabait ulertu nuen Irantzuk ez ninduela ni bakarrik utzi,
|
ni
eta Kodak baino, eta biok geunden minduta, gutxienez biok igartzen genuen haren falta.
|
|
|
–Begira, ez dut uste, oraingoz behintzat, ez
|
ni
eta ez zu horretaz hitz egiteko prestatuak gaudenik, agian geroan, hemendik urte batzuetara.
|
|
|
–Burua galdu diat. Gelditu egin nahi nian eta besoek ez zidatean jaramonik egiten –burua jaitsi zuen, ezetz egin zuen buruarekin eta negarrez hasi zen, negar isila, eta ez zuen ezer egin matrailetatik behera erortzen zitzaizkion malkoak geldiarazteko– Agian hobe diat giltzapean egotea, hobe
|
niretzat
eta hobe mundu guztiarentzat.
|
|
|
–Egin zuena gaizki dago, baina ez zuen beragatik egin, ez bakarrik behintzat,
|
nigatik
eta umeengatik ere egin zuen. Eta ez litzateke bidezkoa izango bakarrik uztea.
|
|
|
Edo ume umeak ginenean. Zaharra naiz
|
ni
eta ez daukat horren akordurik. Ebanista ona zela bai, baina konpetizioaren konturik ez.
|
|
|
Bestela etxera etortzen da Piedad. Goizean lanean egoten naiz
|
ni
eta eguerdirako etortzen da bera. Elkarrekin bazkaltzen dugu.
|
|
|
Eta ez zen eszena txarra helikoptero batetik ikusteko, hainbeste pertsona eskailerak igotzen eta jaisten, eta hainbeste pertsona golf zelaitik. Eta baten batek esan zuen Guztiz legala ere ez da izango hau eta beste batek esan zuen Belar hau guztia erosiko nuke
|
nik
eta beste batek esan zuen Zertarako. Eta belarra erosi nahi zuena Lantako mediku bat zen, anbulatoriokoa.
|
|
|
Eta gertatzen ari zenaz jabetu zenean, amorratu egin zen, eta ernegatu, eta sosegua galdu zuen. Eta zaindariari esan zion Zer da hau Jeremias eta zaindariak esan zuen Ez dakit jauna
|
nik
eta zuzendariak Nondik sartu da hainbeste jende eta zaindariak Ez dakit jauna nik eta zuzendariak Zeri begira egon zara Jeremias eta Jeremiasek Jauna nik, eta dardarka zegoen Jeremias. Eta unean unean ernegatuago zegoen golf zelaiko zuzendaria, eta esan zuen Halakorik eta esan zuen Lotsagarria eta esan zuen Gure sasoian.
|
|
|
Eta gertatzen ari zenaz jabetu zenean, amorratu egin zen, eta ernegatu, eta sosegua galdu zuen. Eta zaindariari esan zion Zer da hau Jeremias eta zaindariak esan zuen Ez dakit jauna nik eta zuzendariak Nondik sartu da hainbeste jende eta zaindariak Ez dakit jauna
|
nik
eta zuzendariak Zeri begira egon zara Jeremias eta Jeremiasek Jauna nik, eta dardarka zegoen Jeremias. Eta unean unean ernegatuago zegoen golf zelaiko zuzendaria, eta esan zuen Halakorik eta esan zuen Lotsagarria eta esan zuen Gure sasoian.
|
|
|
Eta Mateo lehengusua ere bai, osaba Abeli begira. Eta paseatzera atera gara Iñes, izeko Martina eta
|
ni
eta katu bat. Ze katu bat hasi da gurekin paseatzen.
|
|
|
Eta orain gaua da, eta izeko Martinak esan du txarra dela etxean gelditzea gaur, eta egin behar dugula paseatu. Horregatik egon gara paseatzen izeko Martina eta Iñes eta
|
ni
eta katua. Ze gauza asko pasatu dira gaur.
|
|
|
Elkarrekin igo ginen hirugarren pisuraino. Aurrena Kixmi, gero
|
ni
eta Halim azkena. Oin puntetan genbiltzan, etxe hartara gaiztakeriaren bat egitera joango bagina bezala.
|
|
|
Denek batera kaos zaratatsu eta alai bat osatzen zuten, zementua, galipota eta jendea edonon, arbolatxoren bat han hemenka. Askok esaten zuten herri itsusia zela;
|
niretzat
eta handik ikusita, ostera, munduko ederrena zen. Bai, herrian dena zen ñir ñir; mendian, berriz, dena ilun, lainotsu eta isil, betiko moduan.
|
|
|
Institutuko irakasleren bat prest egongo zen neure arazoak entzuteko, baina gero, jakina, ez zuen jakingo zer egin
|
nirekin
eta psikologoarengana bidaliko ninduen. Ikasturte hura azkena nuen baina Institutua oihan basatia iruditzen zitzaidan oraindik.
|
|
2006
|
|
|
X.L. Oso gogorra izan zen, bai.
|
Niretzat
eta, agian gehiago, neure emaztearentzat. Ohean izorratuta zaudenen, han zaude, eguna egunari lotuz; angustia larriak igarotzen dituzu, gune beltzak.
|
|
|
Bittori zen Izagirre jatetxeko sukaldean gidari eta arduraduna, eta gidari direnek duten begiradarekin begiratzen dio kamerari. Hemen
|
ni
eta nire neskak esango balu moduan.
|
|
|
Harro. Hemen
|
ni
eta nire neskak. Kanpoan egindako urteek halako nagusitasun natural bat eman ziotela entzun dio noizbait izekori.
|
|
|
Bai, hala da, baina harakoa diferente ikusten nuen. Falkultateko kafetegia esparru zaindua zen nolabait,
|
niretzat
eta batik bat zuretzat; hiri ezezagunaren anonimotasun horrek bestelako itxaropideak, aukerak, ametsak piztu zitzakeen zure baitan, nahi gabe ere. Aukeratzen zenuen egunean zereginen bat asmatzekotan izan nintzen, baina ez zen oso jokabide zuzena izango nire aldetik, eta gainera alferrik zatekeen, zuri ez baitzitzaizun beste jestio haiek egunez aldatzea, nirekin biltzearren.
|
|
|
Beste milioika maitemindu dira eta mintzen dira munduan zehar. Sei mila milioi lagun; banekien zein nahi nuen
|
niretzat
eta ez naiz sekula hain bakarrik sentitu. Sentitzen nuena ulertzeko hitza nahi nuen.
|
|
|
Goizean goiz eta zutunik. Udaberriko hamaikagarren laneguna
|
niretzat
eta hamaikagarren lanpostua zuretzat. CDak enpaketatzen dituzten lantegi baten zortzi orduko txanda zeneukan.
|
|
2007
|
|
|
Bere gorputza piezaz pieza adjektibo ponpoxoekin goratu ez ezik gozatu ere egiten nuen, zertzuk egingo nizkion azalduz eta, ur handitan sartu gabe hala ere, xehetasunetarako ezjakinegia bainintzen ni artean, eta
|
nire esku
eta ezpainak beste tresnarik aipatu gabe, hortik aurrerakoetarako lotsaz edo. Hori dena esan eta gero lotsa aipatzea lekuz kanpo ez baldin badago.
|
|
|
Nazionaletan 14 urte arte ikasi ondoren, institutuan hasi zen Edu aurreko urtean. Ikasteko gogo gutxi zekarren, erraztasun handirik ere ez, eta eskola profesionalean hobe zuela aholkatu zioten lehengo maisuek, ofizio bat ikasteko, baina Rober,
|
ni
eta gainerako lagun gehienak institutuan hasi ginenez, nik uste horregatik nahi izan zuela hara joan, elkarrekin ibiltzeko; etxean ere ez zioten eragozpenik jarri, ilusioa egingo zien beren seme bat unibertsitatera bidean egon zitekeela jakiteak. Gurasoen ilusioak laster geratuko ziren zapuzturik, ordea, errenkadan suspenditu baitzituen azterketak, ebaluazio batean bai eta hurrengoan ere bai.
|
|
|
Bazekiat hark ere ez duela benetan sinesten; Suedian ez diagu-eta etsenplu beharrik horretarako, are gutxiago hemen. Denoi pasa zaiguk burutik noizbait; hiri,
|
niri
eta gure amari ere bai; hori jakina duk.
|
|
|
Ezkondu? Zu
|
nirekin
eta ni zurekin. Zertara dator hori?
|
|
2008
|
|
|
norgehiagokarako joera bertsua errotua? Bi gizakiren artean beti baitago distantzia bat, bien arteko bereiztasuna dakarrena automatikoki?
|
ni
eta zu, zu eta ni?, baita, ondorioz, mota guztietako konparazioak dakartzana ere, fisikoak nahiz psikikoak; eta, behin konparazioetara jota,, nik zuk baino gehiago izan behar dut?, jakina. Horra hor esaldi bakarrean laburbildua gizakiaren joera guztien joera, motor psikologiko nagusia, gizakiaren jokabide asko eta asko, guztiak, ausaz??
|
|
|
nik nahi zurekin lan, bai, eta ni zure neskame, bai?? , esan zion Reginak, markesaren parez pare paratu zenean, estropezuka, eskuin eskuko hatz erakuslearen mugimenduak hitzen esanahira egokituz,
|
ni
eta zu, zu eta ni.
|
|
|
Baso ertzetik hoska ari zitzaigun ahots garbi, adiskidetsu batek esnatu ninduen
|
ni
eta esnatu zituen, egia esan, beste guztiak, zentinela ere, ate zangoaren kontra lokartua, bere burua zuzentzen ikusi bainuen.
|
|
|
–Begira, jauna, jarraitu zuen kapitainak?, nik ez dakit nork daukan mapa hori, baina, berriro esanda ere, isilpean gorde beharrekoa da, baita
|
nigandik
eta mister Arrowgandik ere. Hala ez izatera, nire postuari uko egiteko baimena eskatzen dizuet.
|
|
|
Nik uste nire pozak ez zuela hutsik izango ez balitz izan kontramaisuaren begiengatik, burlati segitzen baininduten kubiertan nenbilela, eta bere aurpegian etengabe ageri zen irribarre arraro harengatik. Aldi berean mina eta ahuldura adierazten zituen irribarrea zen; gizon zahar baten irribarre nekatua; baina, hori guztia ez ezik, gizon haren espresioan bazegoen burla tanta bat ere, saldukeriazko itzal bat, hantxe, maltzurki,
|
niri
eta nire lanei zelata eta zelata eta zelata zegoen bitartean.
|
|
|
Itsasontziaren makurtze hura zela eta, mastak ur gainera okertuta zeuden oso, eta nik gurutze besoetan hartutako tokitik ez neukan behean badiako itsas azala baino. Handsek ez zuen hain gora igotzerik izan, eta, ondorioz, bertago zeukan itsasontzia, eta
|
nire
eta karelaren arteko tartera erori zen. Behin bakarrik atera zen ur gainera, apar eta odol zurrunbilo batean, eta gero hondoratu egin zen betiko.
|
|
|
nik nahi zurekin lan, bai, eta ni zure neskame, bai...? –esan zion Reginak, markesaren parez pare paratu zenean, estropezuka, eskuin eskuko hatz erakuslearen mugimenduak hitzen esanahira egokituz,
|
ni
eta zu, zu eta ni.
|
|
2009
|
|
|
Etxeren nobioa, Ros eta Elena.
|
Ni
eta?
|
|
|
Amak gorroto du aita, eta haren aztarnarik txikiena ere ezabatu egin nahi izan zuen etxetik, horrek bere burutik eta bizitzatik aldentzen lagunduko balio bezala. Azken batean, hemen gauzka
|
ni
eta nire arreba, Maria. Biak gara aitaren seme alabak.
|
|
|
Inork ez dezala pentsa Elenari deitu diodala ergela. Azken batean,
|
ni
eta neure burua izan gara nahastea sortu dugunak. Nik sinistu nahi izan dut, agian, Elena eta bion artean zerbait egon zitekeela eta?
|
|
|
Burua jiratu zuen
|
niregana
eta nire begiradari eutsi zion. Gero, ezetz egin zuen buruarekin bizpahiru aldiz, indartsu.
|
|
|
Primitiboarentzat norbere arima edo nortasuna, norbere
|
nia
eta norbere bizia, ez dago, guretzat bezala, norbere barruan mugatua. Norbait hiltzen da eta harekin hobiratzen dira haren jantziak, armak, jaiegunetako pitxi baliosak, errituetan eraman zituen ontziak, errepresentazioetan bera seinalatzen zuten ornamentuak.
|
|
|
E NTZUTEA arimako jarrera sakon bat da. Zeure ezaskitasuna apalki ezagutzea, barnea konfiantza osoz ireki, entzuten jartzea konfiantza ematea da eta irekitasuna bestelakoarekiko?, gure baitaratzen utzi munduari, hustu geure
|
nia
eta leku egin, etortzen zaigun munduarekin neure ni berria egiteko: izadia gure baitan hartzea da eta geu harengan eraldatzea.
|
|
|
ez dagoena)? Ez nire
|
nia
eta ez Jainkoa ikusi dut inoiz agertzen, baina izatea (existentzia) aitortzen diet. Aparte orain zein justifikaziorekin bati eta besteari euren izatea aitortzen diedan (gero zer izatearen itaunarekin jarraitzen dena), biei aitortzen diedana, pentsatzen ari naizen honekiko erreferentzia puntu baten errealitatea da, nire, esperientzia, baten objektutasuna, nirekiko independentzia bat eta presentzia bat une berean ene aurrean.
|
|
|
Ni azpian edukitzeko azken oinarria galdu zuen. Etsita jarri zen eta etsipenak
|
ni
eta bi alabak gero eta basatiago hartzeko putzak eman zizkion.
|
|
|
Guardia jaisten hasia da azkenean? Mandarinari heldu dio, eta hain dago kontzentratuta azal likatsuarekin, non
|
nitaz
eta Guy z ahaztu dela pentsatzen dudan. Baina ez.
|
|
|
Marketing sail guztia sartuta zegoen saltsan:
|
ni
eta nire bekaduna, Complutensean Publizitateko 5 maila ikasten zuen mutil halopeziko hura. Nik unibertsitate pribatu batean ikasi eta Las Rozas en biziko zen neska pinpirin bat espero nuen eta, horren ordez, Moratalazgo 22 urteko burusoil bat ekarri zidaten.
|
|
|
Izozkiaren atzetik banilla eta kanela usaina duen tea
|
niretzat
eta gorria beretzat. Sei plater dituen afaria ahal bezainbeste luzatzen dugu baina azkenean kamareroek mahaia libratu nahi dute eta joan egin.
|
|
|
–Rosa Busturi naiz
|
ni
eta senarrik gabe hilko naiz.
|
|
|
Beti erantzun berbera. Beti Rosa Busturi naiz
|
ni
eta senarrik gabe hilko naiz.
|
|
|
Ez du esaten baina ederto entzuten diot.
|
Nik
eta inguruan ditugun guztiek.
|
|
|
N EBRASKAN jaio nintzen eta Deustun hilko naiz baina naizen gizona Bagdaden sortu zen, txikitan amak irakurtzen zizkigun mila eta bat ipuinen orrialdeetan. Gauero etortzen zen
|
nire
eta Sararen ohera, Ozeano Atlantikoa zeharkatzen zuen itsasontzian lapurturiko liburuarekin. Bere ahotsean mirariak ekartzen zizkigun, lapurrak, kobazulo magikoak, ametsetan bidaiatzen zuten gizasemeak.
|
|
|
Pasea zen ordurako txikitero eta langileen olatua eta ia hutsik zegoen taberna. Ohiko txakolinarekin itzulpen lanen etena egitera jaitsia nintzen
|
ni
eta betiko txokoan eserita nengoen, sukaldetik gertu, Davidoffa piztu berritan. Aukera hartaz baliatu zen Xanti.
|
|
|
–
|
Nitaz
eta Virginiaz. Ez zineten luze arituko orduan.
|
|
|
Botilari heldu eta edalontziak berriz bete zituen segidan. Berea,
|
nirea
eta Xantirena. Begira geratu ginen hirurok edari marroixka argiari.
|
|
|
Motxila hartuta ikusirik, isilpean ganbararaino jarraitu ez zidala? Madarikazio bat isildu nuen
|
nire baitan
eta Ugarteren amaz gogoratu nintzen. Kontuak kontu, han behean seguruago egongo nintzen.
|
|
|
–Ni,
|
ni
eta ni: neu naiz beti erruduna!
|
|
|
Beñardo, izan ere, etxeko ardi beltza da, eta nik ez ditut etxeko ardi beltzak etxekotzat. Esan nahi dizudana eta esan nahi dizuedana da Beñardok etxetik alde egin zuèn egunean hil zela
|
niretzat
eta hil zela guretzat. Horregatik, ez dut haren izenik etxekoen artean entzun nahi, ezta deskuidu batean ere, eta, begietako gezia seme alabei banan banan jaurtitzen ziela, amaitu zuen?:
|
|
|
Margaritak negar egin zuen gau hartan, Rodanok ebatsi zizkion jantzi, soineko, zapata, kapelu eta gainerakoengatik. Gero,
|
nire
eta Gillonneren besoen artean lokartu zen, eztiki.
|
|
|
Abuztua zen, berriz ere, eta eguzkia zen zeruaren jabe Frantziako erresumako hiriburuaren gainean. Egun hartakoz barkatu nion
|
nire
eta bertzeen izerdia. Arroxela parean geundela, duda egina nintzen eguzkiaren berotasunak berriz ere larruazala ferekatuko ote zidan inoiz.
|
|
|
–Gaurkoz, ostatu on bat bilatuko dut
|
niretako
eta nire gauzendako. Bihar, hotel bat atzeman nahi nuke.
|