|
2017
|
|
|
|
Baina
nireganako axolagabekeriak aurrera jarraitzen zuen, eta, handik gutxira, amak dena batu zuen, bolatxoak, koloredun kordelak, bonbillak... Seinale txarra zela susmatzen nuen nik.
|
|
|
Ondoren negarrak entzun ditut; eta nire gorputza dardaraka nabaritu dut orduan. Amatxo eta aitatxorengana joatekotan izan naiz;
|
baina
nire ohe azpian dagoen munstroaz gogoratu naiz. Gauez ohetik jaikitzen banaiz, munstroa haserretu egiten dela esaten dit amak.
|
|
|
Eta jada bere laguna izan nahi ez dudala esan diot. Pixka bat harroputza da Alazne,
|
baina
nire lagunik hoberena da eta barkatu egin behar izan diot" Parkatzen...?" esan didanean.
|
|
|
Lo vas a pagar caro!".
|
Baina
nik ez dut ezer ulertzen. Azaltzeko eskatu nion behin izekori eta ostikoka nire gelara bota ninduen.
|
|
|
Nire lehengusinek albinoa dela esaten dute.
|
Baina
nik ez dakit hori zer den.
|
|
|
|
Baina
niri asko gustatzen zaizkit hiru petalodun hirustak eta baita udaberrian zelaien orlegi biluzia janzten dute margaritatxoak ere. Margaritak gustatzen zaizkit.
|
|
|
Txapeldun berririk balitz berak ikusi luke txapelari zer garrantzi ematen dion edo nola hartzen duen horren representatibidadea edo representaderik eza edo, eztakit hori txapeldun berriak ikusi luke
|
baina
nere kasuan lasai hartuko nukela, lasai eta lasaitasunez, txapelaren erreleboa."
|
|
|
|
Baina
nik uste inportanteena nire kasuan behintzat ez zutik baizik eta oinez egiten dela. Nik gauzarik inportanteenak, edo erabakirik inportanteenak hola hartu ditut, oinez beti, paseoan, mendian, eta...
|
|
|
Hori beste galdera bat da.
|
Baina
nik uste dut sorkuntza jardun bat delako dela lehia ere bestelakoa, eta gure helburuak hizkuntza mailakoak eta kultura mailakoak direlako, eta ez helburu pertsonalak bakarrik.
|
|
|
Nolabait holako tentsio ikaragarri batekin eta kontzentrazio maila ikaragarri batekin lotzen dut, eta ez da beti erreza kontzentrazio maila hori lortzea.
|
Baina
niretzat kontzentrazio puntu hori, trantze puntu hori da, benetan emankorra dena.
|
|
|
Masa nahi baldin bada.
|
Baina
ni ez naiz jendea ikusten ari, bertsoa ikusten ari naiz, eta bertsoa eraikitzen, eta kantatzen. Hori da kontzentrazio goreneko momentuan.
|
|
|
Nik uste dut baita ere ikusi behar dela herri berezi batean gaudela. Nolabait esango nuke arazo existentzial bat daukan hizkuntza komunitate bateko partaide garela, askotan euskal arazoa ere ikusten da gatazka armatu moduan, edo gatazka politiko moduan,
|
baina
nik uste dut geure arazoaren azkeneko muina arazo existentzial kolektibo bat dela, gure euskaltasuna edo gure izaera kultural hau izan edo ez izaneko kinka horretan gaudela. Orduan, eta izan edo ez izaneko kinka horretan geure ardatza hizkuntza dela, eta hori pentsa dezakegu mila teorizazioren bidez, edo baita ere senti dezakegu oso txikitatik oso transmisio natural baten bidez. Eta euskaldun hitzak esaten duen moduan euskaradun, horrek egiten gaitu kulturalki nor, hori da gure arazo kultural politiko eta gatazkaren muina, eta nolabait horrek ematen dio hizkuntzari ere kontzientzia berezi bat, estatus berezi bat norbere baitan.
|
|
|
Hor salto haundi bat egin da dudarik gabe, beharbada, saltorik bortitzena, ezta?
|
Baina
nik uste bertsoetan oraindik ez dugula lortu naturaltasunez eta lasaitasunez emakumearen mundu intimoa azaltzen, ez. Bueno badaude gai batzuk oraindik tabuak direnak gizartean, asko kostatzen zaigunak aipatzea eta geroni ere, inkomodo sentitzen geranak, ba gizartean prestigiorik izan ez duten gaiak direlako.
|
|
|
Modu askotan alderatu daitezke bertsolaritza eta munduko beste inprobisazio generoak.
|
Baina
nik orain arte ez dut ikusi saioak zuzenean ikustera joaten den jendetzaren neurriko ezer beste generoetan. Esate baterako, lehengo Yugoslaviako ekitaldi batean izan nintzen eta han ere milaka ikusle zeuden, baina hura oso saio profesionala izan zen, haien ahozko tradizioa azaltzeko erakustaldia zen, ekitaldia bera baino gehiago, beraz, hein batean ez zen erreala.
|
|
|
Modu askotan alderatu daitezke bertsolaritza eta munduko beste inprobisazio generoak.
|
Baina
nik orain arte ez dut ikusi saioak zuzenean ikustera joaten den jendetzaren neurriko ezer beste generoetan.
|
|
|
Askotan uste dugu sorkuntza sofistikatua dela ba denbora asko etxean, hausnartzeko, behin eta berriz ikusi, behar dena ezta.
|
Baina
niri iruditzen zait sormenak askotan kolpeka funtzionatzen duela, baita idazten ari zarenean ere kolpe bat izaten da, intuizio momentu bat izaten da, eta bertsotan egiten duguna da sormen kolpe hori, intuizio hori, jende aurrean bilatu, sortzen ari zaren momentu berean bilatu, eta jada joan da, beste aukerarik ez daukazu. Bertsotan ere etor daitezke sormen kolpe onak, eta nik uste dut hor inprobisazioak badituela mugak, ezin duelako gero elaboratu eta hobetu, baina sinisten dut jendearen aurrean eta estuasun horretan eta zure burua tentsio goren horretara eraman eta aldi berean erlaxatzeko gai baldin bazara, sormen kolpe bikainak sor daitezkeela eta sortzen direla.
|
|
|
Harengandik jaio zitzaidan, zalantzarik gabe.
|
Baina
nire grinak, nire erabateko eskaintzak egiteko irrikak, nire burutazio eta irakurketek neure neure egin zuten ia ia berez. Gogoan dut apaiz izan nahi nuela santu izatera iristeko.
|
|
|
|
Baina
nik beste zerbaitetan jolas egin nahiko banu, ez luke inork nirekin jolastu nahiko!
|
|
|
Tontoa!
|
Baina
nik esanez gero...
|
|
|
Inor etor dakidake esanez sarea hain zuzen dela egitura bat erdigunerik ez daukana, korapilo guztiak izan daitezkeela erdigune... Zientzia alorretik hola izango da akaso,
|
baina
ni, letretakoa (badakizue," etorkizunik" ez eta fama eskasa duten literatura, filosofia, historia eta horietakoa), konbentzituta nago sareek badutela erdigunea. Non?
|
|
|
Ematen du munstrokeriarako grina duela hiru milioi urtetik daukagula DNAn txertatuta, zutik jarri ginenetik. Are, paleoantropologoek nahi dutena esango dute,
|
baina
nik uste dut zutik jarri ginela hain zuzen ere hurkoari zartada handiagoa eman ahal izateko. Homo erectus aren aldamenean homo zapaldus ik topatu izanaren berri sekula ematen ez badigute ere (eta homo aren azpian mulier a, noski).
|
|
|
Matrailezur baten zatia, lauzpabost hortzekin, topatu dute Etiopian, eta esan digute 500.000 urte zaharragoa dela gure arraza. Ez du gure bizimodua deus aldatuko,
|
baina
ni behintzat liluratu nau. Esan digute, halaber, Martitzen 1.500 milioi urtez urak estali zuela planeta, baina ez zela bizitzarik sortu, Lurrean denbora gutxiagoan gertatu bezala (konparazioa nire terrenora ekarriz:
|
|
|
Hain zuzen ere, zure nortasun agirian agertzen den izen berbera!
|
Baina
niri bost axola dit. Nekatuta naukazu.
|
|
|
|
Baina
niri gustatzen zaizkit, aita, eta ume horri bihar ez diot gozokirik emango.
|
|
|
|
Baina
nik ez nuen ezer esan! Nork esan dio?
|
|
|
|
Baina
nik ez nuen ezer esan! errepikatu du klase osoari begira.
|
|
|
Ene, maitea, ezin dizut hori esan, kartek ez dute nahi duguna esaten, ze bestela denok loteria zenbakia galdetuko genuke.
|
Baina
nik hemen ikusten dut kezka handia daukazula pertsona horrekin, eta osasuna zaindu behar duzula... Beno, ez dakit, nik hemen M handia ikusten dut, baina B ere izan liteke... ez dakit, seme, ez dakit... kartak ez dira argiak.
|
|
|
|
Baina
nik ez dakit...
|
|
|
Eta azken urratsa eramanen dut musikarekin. Maiatzaren 17an milaka kidek Bruce Springsteen miretsi genuen Anoetan
|
baina
nik bereziki gogoan dut Maite Arroitajauregi alias Mursegok Baionako Atalante zinema gelan eskaini zuen berrogeita bost minutako show ahantz ezina, kanta oroigarriak jende gehiengoarentzat frantsesez ere aurkezten saiatuz. Gauza arraroa, seinalatua eta menturaz nolabait eskerrak merezi dituena.
|
|
|
Medikuek esan dutenez, ez dut zer eginik. Hau edo bestea gertatuko da,
|
baina
nik ez dut zeresanik izango horretan. Ez onerako, ez txarrerako.
|
|
|
Joko lagunak berak aukeratzen gaitu.
|
Baina
nik ez ditut iruzurtiak atsegin.
|
|
|
JOK:
|
Baina
nirekin topo egin duzu eta jokatzen hasi zara.
|
|
|
AGU:
|
Baina
nik ez dut oraindik onartu.
|
|
|
AGU: Baliteke gurasoek eta seme alabek elkarrekin zerikusirik ez izatea,
|
baina
ni harro nago alabaz.
|
|
|
|
Baina
nire hankak mugitu egin behar ziren, izan ere ahalik eta arinen joan behar nintzen basamortura landarearen bila bestela... bestela... bestela akabo dena!
|
|
|
Nire jabearen izena Igoa da, Venezuelan bizi da, Caracasen hain zuzen. Beno,
|
baina
ni Euskal Herrira etortzen denean erabiltzen nau (ni eta nire bikia, Klara, a zer harroputza zen!).
|
|
|
Nire izena Joy da,
|
baina
nire lagunek Joy lodia deitzen didate. 11 urte ditut, baina inor ez da gogoratzen.
|
|
|
Eeeee...
|
baina
ni oso lodi nago, ezin dut korrika egin, barre egingo didate eta...
|
|
|
Sentitzen dut andrea, baina zure semeak medikuok ezagutzen ez dugun gaixotasun bat du. Barkatu
|
baina
nik ezin dut ezer egin.
|
|
|
Gelan nengoela, Xabier kontatzen hasi zitzaidan aurreko egunean telebistan eman zuten partidua eta andereñoa azaltzen zegoen eta biak hitz egiten ari ginen eta... harrapatu egin gintuen. Xabier ez zuen kalera botako, noski,
|
baina
ni bai. Ez da ezer berria ni gela kanpoan ikustea beti bainago kanpoko karrajoan norbait nire bila etorri arte eta esan arte:
|
|
|
" Ane, barrura!". Ni orduan gelara sartzen naiz eta nire lekuan esertzen naiz, ezer gertatu ez balitz bezala, baina uste dut andereñoak ez duela berdina uste,
|
baina
niri berdin zait.
|
|
|
|
Baina
nire aitonarik maiteena hemengoa da, nire gurasoak kanpoan daudenean bere etxera joaten naizena, hori aitona Patxi da. Aitonarekin bizitzea asko gustatuko litzaidake, nahi dudan guztia egiten uzten didalako.
|
|
|
Gurasoak nirekin daudenean, zoritxarrez, beraiekin bazkaltzen dut herriko jatetxe batean. Ni ez nago jatetxe batean bazkaltzearen kontra,
|
baina
nire gurasoekin bazkaltzearen kontra bai. Bazkarian mobila txirrinka dago denbora guztian eta hori ez zait gustatzen.
|
|
|
Zigarroa hartu eta erretzeari ekin diot. Hau bukatzerakoan, baietza eman diot,
|
baina
nire kezka bakarra eta larriena non eta noiz egingo genuen izan da. Nire lehengo aldia denez, leku lasai batean egitea pentsatu dugu.
|
|
|
Negar anpuluek nire begietako atera deitu dute. Saiatzen naiz ez zabaltzen,
|
baina
ni baino gogorrago bultza egiten dute eta nire etxera sartu dira. Altxatu eta nire gelara noa, amak ez du ezer egiten ni geratzeko.
|
|
|
Portura heldu gara, itsasontzi baten sartzen gara eta beste bizitza berri baten bila irteten gara.
|
Baina
nire barrualdean zerbait sentitzen dut, eta ez da nire ama uzteagatiko pena.
|
|
|
Bai,
|
baina
nik ez nuen lehoia hil.
|
|
|
Bertan hurrengo egunean itzultzeko esan zidaten. Hurrengo egunean gosaldu ondoren egin nuen lehenengo gauza argazki dendara joatea izan zen, irrikitan nengoen Eiffel dorrea atzean geneukalarik atera ziguten argazki hura ikusteko, beldur nintzen argazkiak hartu eta argazki berezi hura ez irtetea,
|
baina
nire beldur guztiak argazkia ikusi nuenean desagertu ziren. Argazkia eskuartean neukan eta begirada arin bat eman nion.
|
|
|
Bertan hiltzaileak beldurra sartu nahi zidala esan zidaten eta lasai egoteko ez baitzidan ezer egingo. Hori esan zidatenean zerbait lasaitu nintzen
|
baina
nire buruan bueltaka zebilen gutun horrek zioena.
|
|
|
Niri muxuka hasi zitzaidan eta nik medikuari non nengoen eta emakume hura nor zen galdetu nion. Nire ama zen
|
baina
nik ez nuen ezer gogoratzen, medikuak esan zuenez tiroak burua jo zuenez amnesia sortu zidan, eta medikuak hori esan bezain laster, ama negarrez hasi zen bere umetxo txikiak bera ez zuela gogoratzen esanez.
|
|
|
Ez ninduten berdin tratatzen: pertsona ezindua banintz bezala tratatzen ninduten,
|
baina
ni ez nintzen ezindu bat, ni betirako eserita egongo nintzen pertsona bat nintzen, betiko pertsona berdina nintzen. Herrian bertan ere desberdin tratatzen ninduten, ogia erosterakoan nire ordez ordaintzen saiatzen ziren baina ni haserretu egiten nintzen eta nik egin nezakeela esaten nien.
|
|
|
pertsona ezindua banintz bezala tratatzen ninduten, baina ni ez nintzen ezindu bat, ni betirako eserita egongo nintzen pertsona bat nintzen, betiko pertsona berdina nintzen. Herrian bertan ere desberdin tratatzen ninduten, ogia erosterakoan nire ordez ordaintzen saiatzen ziren
|
baina
ni haserretu egiten nintzen eta nik egin nezakeela esaten nien. Hau gauza guztiekin gertatzen zen.
|
|
|
Nire lagun maiteak jadanik 14 urte ditu eta ez dit begiratu ere egiten,
|
baina
ni, hala ere, oso pozik nago, berriz ere ilusioz beterik. Zergatik?
|
|
|
Oharkabean, tren geltokitik gehiegi urrutiratu gabe, okindegi baten erakuts leihora begira jarria nintzen.
|
Baina
nire begiak ez zeuden hango opilei zuzendurik, kristalaren beste aldean zegoen mutiko gazteari so baizik. Ispiluan begiratu eta hogei urte lehenagoko nire irudia ikusi banu bezala izan zen.
|
|
|
Sekulako hutsunea sentitu nuen nire barnean, nire zati bat jada atzean utzi genuen lurraldean geratu izan balitz bezala. Izan ere, Europarantz nindoan,
|
baina
nire bihotzak itsasoaren beste aldean jarraitzen zuen.
|
|
|
Hainbeste urte hemendik kanpo eman ondoren, sustraiak inon erroturik ez banitu bezala sentitzen naiz, ez hemengo eta ez horko.
|
Baina
nire sorterrian nago berriz ere behintzat. Nire asmo berberarekin Europarako bidea hartu zuten asko eta askok, ordea, ez du aukerarik izango bere herrira itzultzeko, bizitza osoan itxaropen horrekin jarraituko badute ere.
|
|
|
Badakit horrelakoetan Aritz urduri jartzen dela. Lasaitzeko edo, musu azkar bat eman diot masailean,
|
baina
nire harridurarako" Hemen ez!" bortitz batekin erantzun dit.
|
|
|
Zuhaitzetako hostoak gorpu gainean erortzen jarraitzen dute, nire malkoen antzera. Garrasi bat egingo nukeen,
|
baina
nire eztarrian ito da. Ez naiz zutik egoteko gauza eta eroritako enbor gainean eseri naiz burua belaun artean sartuta.
|
|
|
Harried ek bizitza transformatu ote zuen auskalo,
|
baina
nik zeharo!
|
|
|
Nire bizimodua aspergarria baino aspergarriagoa da, egun osoak ematen baititut Goraneren logelan dagoen armairu horren apal batean beste hainbat jostailuz eta" pelutxez" inguraturik.
|
Baina
nire bizitza ez da halakoa izan beti, ez pentsa. Zuek hobeto uler dezazuen, neure historia kontatuko dizuet hasieratik:
|
|
|
zaitzala jende orok hastia,
|
baina
nik oroz gainetik!
|
|
|
(ez bide bakarra
|
baina
nirea)
|
|
|
Barkatu kapitaina,
|
baina
nik dakidanez, mandazainek ez dute gauez bidaiatzen eta are gutxiago negu gorrian.
|
|
|
Ni?
|
Baina
nik Hetxon, Aragoi ibaian lan egin dut nire bizitza osoan...
|
|
|
Bai, pentsatu dut horretan ere Kattalin,
|
baina
nik ez diet ezer zor aragoiarrei. Nire bizitza osoa lan horretan eman dut eta nire lepotik, behartsuekin gertatu ohi den bezala, beste asko gizendu dira.
|
|
|
Paradoxak pentsarazi liguke. Ziurrenik politikariak ditugu gizartea dinamizatzeko,
|
baina
nik uste dut goitik datozen gauzek, hizkuntza kontuetan, gutxiespena eragiten dutela. Horrelako adibide gehiago daude.
|
|
|
Eztot holakorik eingo. Nireatik hil ahal zara itxota,
|
baina
nik eztot...
|
|
|
Eztakitx nor naizen, eztakitx zelakua naizen.
|
Baina
nik ez neuke holakorik eingo.
|
|
|
Eta lan bila hasi zinen. Polizi txosten potoloa zenuen,
|
baina
nik lerdo honek, kontratatu zintudan.
|
|
|
Parkatu,
|
baina
nik eztot...
|
|
|
Politikoki zuzenak izateko, badakigu zer esan; baina diogunetik egiten dugunera alde handiegia dago. Egia aitortzeak ez nau besteak baino hobe egiten,
|
baina
nire patologiak zeintzuk diren badakit behintzat; inoiz sendatzea bururatuko balitzait ere.
|
|
|
Geure burua autozentsuratzen dugu modan dauden zenbait prenda ez direlako gure neurrirako asmatuak. Itxurari garrantzi izugarria ematen zaio,
|
baina
ni ohartu naiz neuri ez zaidala nire itxura batere gustatzen. Maite ditudan lagunei, maitaleei, senideei exijitzen ez dizkiegun bertuteak ez izatearren, gutxietsi egiten dut neure burua.
|
|
|
goizero jasotzen dut BERRIA etxean, Euskadi Irratia entzuten dut eta auzokideek euskaraz dakite.
|
Baina
nire auzoa txikia da, eta Karrantzatik Maulerako bidean, herri eta hiri asko daude, zorionez. Meritua ez da erdalduntzat ditugun herrietako jendeak euskara ikastea; meritua da euskaldun zaharron komentarioak jasatea.
|
|
|
Badakit programa igande gauetan ematen duela Espainiako telebista kate batek,
|
baina
nik asteartean ikusi nuen Internetez. Aprobetxatu egin behar dira sinesten ez ditugun jaiegunak ere.
|
|
|
Litekeena da ohikoa izatea bizkaitarrak Athletikecoak izatea, gipuzkoarrak Realekoak, eta nafarrak Osasunakoak. Ohikoa izango da,
|
baina
ni Muxikakoa eta Bizkaikoa izan arren, ez naiz Athletikecoa. Jarraituko duzue denok horrela begira, edo berba egingo dugu beste zerbaitez, mesedez.
|
|
|
ni askoz ere gehiago biluzten naiz hemen, sare sozialetan baino, eta inork ez dit horregatik friki deitzen. Jendeak gutxiesten dituen lekuetan ari direnei deitzen die frikiak,
|
baina
nik maite ditut frikiak. Nahiago ditut, munduko gauzarik arraroenari lotuta bada ere, pasioren bat duten lagunak, edozein gauzaren aurrean sorbaldak jasotzen dituztenak baino.
|
|
|
Bidaiatzea oporrak pasatzea baino zerbait gehiago izan dadin ikusten ditugun lekuetan bizi direnen kezkak, ohiturak, barrea, negarra... entzutea beharrezkoa da. Litekeena da, isilik denbora gutxi aguantatzen dudalako izatea,
|
baina
niri bakarrik bidaiatzeak lagundu dit horretan. Baina, bakarrik aproba egin nahi ez duenak ere badauka aukera Euskal Herritik mundura uda guztietan ateratzen diren brigadetan.
|
|
|
Kokoteraino nago. Ez zait Ternua eta North Face markako mendiko arropa gustatzen; edo bai,
|
baina
nik janzteko ez. Zer nahi duzue esatea?
|
|
|
Ez dakite Berri Txarrak, Gatibu, Ken 7, Esne Beltza edo Bide Ertzean badirenik ere. Badut lagun handi bat, itxuraz munduan gertatzen diren gauzez asko arduratzen dena eta egunkaria sarritan erosten duena,
|
baina
nik azaldu arte ez zuen jakin 18/ 98 zer zen. Ordurako epaiketa ere amaituta zegoen.
|
|
|
Eskolan esan zizkiguten gauza guztiez ez naiz gogoratzen, baina ez egiteko esan zizkiguten gauzarik gehienak egin egin ditugu. Gurasoek esaten ziguten ez dela egin behar,
|
baina
nik egiten nuen. Edariak ez nahasteko esan ziguten, baina txahal eginean majo sufritu eta gero ikasi genuen edariari neurria hartzen.
|
|
|
Aste honetan hileta batean izan naiz, eta, nire logika kutre honetan, heriotza injustua dela pentsatu dut, munduko gauzarik naturalena dela onartu beharrean. Ez dut sinetsi nahi izan hilkutxa barruan zihoana hilkutxa barruan zihoana zenik; beste batek balu bezala,
|
baina
nik maite nuen horrek ez. Halako gertaeren aurrean, errudunak aurkitzen saiatzen gara federik ez dugunok:
|
|
|
Pentsatzen dugu horma horren hoztasunak bihotz on bat babesten duela, eta bilatu egin nahi izaten dugu.
|
Baina
nik bihotza azalean daukat, eta inorenaren bila hormak botatzen hasten naizenean, neurea apurtzen dut. Harresien atzean ezkutatu nahi duenak horretarako eskubide osoa du, baina neuk ere ikasi dut kanpotik begira gelditzen; sartu gabe.
|
|
|
amodioa egin. Baditut lagunak halakorekin eta bestelakorekin amodioa egin dutela kontatzen didatenak,
|
baina
nik nahiago dut halako beharlekurik ez hartu. Izan ere, amodioa gaizki edo ondo, eginda dago.
|
|
|
Arazoa da otsailaren hogeita hirua urtean behin bakarrik izaten dela, eta gainerako egunetan, ez beti baina batzuetan bai, jan egiten ditut lehentasunak urgenteak diren gauzak egin ahal izateko. Ez dakit zenbat aldiz jaio dudan eguneroko zurrunbiloari ihes egiten ikasteko,
|
baina
nire inguruan jende asko dabil neure antzean. Eta ez, askoren gaitza ez da kontsolamendurako arrazoia:
|
|
|
Orain, alderantziz izan da: ama ez da konbentzituta atera,
|
baina
niri itzela iruditu zitzaidan. Bakoitzak bere sasoian bere sasoikoa, bota zidan amak.
|
|
|
Filologoekin hizkuntzaz eztabaidatzea zaila da, eta zientzietan ezjakin hutsa naiz.
|
Baina
nik kazetaritza ikasi nuen, eta asko ez bada ere, zerbait badakit komunikazioaz, artikuluak idazteaz... Jakintza arlo zabala da, ordea:
|
|
|
Idazten duenak ez du inor konbentzitu nahi, irakur dezaten gura eta behar du.
|
Baina
nik diot eskatzen didana bete. Erdi behartuta, erdi gogoz, abentura berrien bila abiatzeko gogoa dudalako, herri honekiko konpromisoa badudalako edo sinple eta laburrago, erabaki bat hartu dudalako, txoko hau beste bati utziko diot.
|
|
|
Ez ditut hona ekarriko, aldi batez behintzat, lotsak, beldurrak, maitasunak, Corte Inglesa, gizonak, andreak, printzeak eta printzesa frustratuak.
|
Baina
nirekin daude, jaso ditudan kritika guztiekin batera. Muxu handi bana!
|
|
|
Ikasketa prozesua bizitzari lotu ordez, karrera bati lotzen diote, eta horri buruzko gauzak bakarrik ikasten dituzte. Ondo dago;
|
baina
nik nahiago dut curriculumerako balio ez didaten gauzak ere ikastea. Agian ez dago ia guztiz kontrolatzen dudan gairik, baina ispiluaren aurrean ikusten dudan neska horrek egunero ikusten dituen hainbat gauzarentzako erantzunak behar ditu.
|
|
|
|
Baina
nire eskuekin...
|
|
|
" gero".
|
Baina
nik diot ezen ez gero, baina orain.
|
|
|
|
Baina
ene kontra dela dirudien arrazoi honek beronek ni adoretzen eta aitzinatzen nau; honek bihotz ematen dit; hau aurkitzen dut nik neure alde eta fabore, zeren entseiukarrean bezala egiten diren lehenbiziko obrek eta entseguek, zenbait huts eta falta izanagatik ere, badirudi ezen, zeren lehenak diren, barkakizun direla eta batbederak disimulatzeko, ez ikusi irudi egiteko eta, are, desenkusatzeko dit...
|
|
|
Lukaniarrek aurkitzen zutenean inork jende alferrei deus prestatzen ziela, ematen zuten berehala sententzia prestatzailearen kontra, zer ere prestatu baitzuen, hura guztia gel zezala (Nikolas Damaszeno, De moribus gentium).
|
Baina
nik uste dut ezen ez zela halako sententzia emateko premiarik, bera baitago emana, zeren ez baitu halakoei prestatzaileak kobratzeko arriskurik.
|
|
|
" Ea, tentagarriak, iragan aitzina; ez da hemen zuentzat ostaturik eta ez pausalekurik". Ez diet etxean barrena sartzen uzten, ez diet begitarterik egiten, ez diet ostaturik ematen, ez naiz haiekin gozatzen eta ez solasean jartzen; berehala jauzi eragiten diet. Eta halatan, ez haiek ni,
|
baina
nik haiek garaitzen ditut.
|
|
|
Bai ihardesten die, zeren zuek bizitzen zareten bezala bizitzen zaretelarik ere, alegeraki, deusen beldur gabe, salbatzeko esperantza eta esportzu handi batekin zabiltzate,
|
baina
ni, beldur naizela, ikara dirakidala, zeren bekatore bainaiz. Beraz, honelatan, zuek nik baino esperantza eta sineste gehiago duzue.
|
|
|
Honetarako, egia hau frogatzeko anitz etsenplu aurki daiteke,
|
baina
nik orain presenteon ez dut bat baizik ekarriko.
|
|
|
Ego autem dico vobis non iurare omnino. Esan bezate bestek nahi dutena,
|
baina
nik diotsuet zuei ez dagizuela inolaz ere juramenturik.
|
|
|
Ego autem dico vobis, diligite inimicos vestros. Nahi duenak esan beza nahi duena,
|
baina
nik esaten dizuet zuei onets ditzazuela zeuen etsaiak.
|
|
|
Anitzetan esan zitzaidan nori berea bihur niezaiola, etsaiarekin adiskide nendila, juramentu egiteko ohitura utz nezala, behar ez zen emakumeari aparta nenkiola, azken finean, kristau bezala Jainkoaren agindu santuen arauaz eta ereduz manten nendila, eta, ezpere, orain naizen egitekoan izango nintzela.
|
Baina
nik, honela esaten zitzaidanean, irri egiten nuen, ez nuen sinesten. Bada, orain paga dezadala leku dolorezko honetan honenbat dolorerekin, eta dolorezko lagunekin, mendez mende, sekulako geldi nadila.
|
|
|
Multi hominum Gehennam tantum formidant, ego autem gloriae illius amissionem Gehenna multo amariorem esse dico. Batzuk infernuaren dira beldur eta ez besteren,
|
baina
niri, guztien gainetik, zeruko loria galtzea iruditzen zait dela garratz eta izugarri; gehienik ni harentzat naiz beldur.
|