Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 409

2000
‎Gezurra zioen, alu halakoak. Neure burua ispiluaren juzkura emana nuen etxetik atera aitzin, eta handi samartua nuen.
‎Ez saiatu haren bila joaten, lo baitago", mezu bera, lehenbiziko galderaz eta hondarreko jakingarriaz arinduta. Giltzak ezin erabili —belarri barnean txistu egiten zidaten oraino egunbete lehenago nire andreak ate horretaz haraindi erran itsuskeria guztiek—, papera ate azpiko zirritutik bulkatu nuen etxe barnera.
‎Abuztuko ortziral horretan, nire aierurik beltzenak egiaztatzen ari zirelakoan trabeskatu nuen etxeko korridorea, kezkak zizta zizta egiten zidala. Ama semeak haurraren ganberan atzeman nituen.
‎ezin hark egoeraren seriotasunak eskatzen zuen bezalako jarreran iraun, irri ajataka alkoholikoetan eztanda egin gabe. Giltzak eskuetatik kenduta, neronek ireki nuen etxeko atea, ez baitzen zerraileko zuloan haztatzeko gauza.
‎Gainera, beharrean ibili, ibili naiz, baina kaskopelatu motel horren ondoan potrojorran jardun dut, eta badakizu hori onena dela pentsa eta pentsa egoteko. Eta a ze amorrazioa hartzen nuen etxera deitu, eta artean zure deia erantzungailuan ez bazegoen! Baina hasi behingoz, Karmelo, zer daukazu kontatzeko?
‎(baleki gai hori kasik tabua zela horrela esaten baldin bazaio Dabid eta bion artean). Nik ezer erantzun ez, eta, Dabid kanpoan zela baliatuz, berehalakoan jo nuen etxera, bainu luze eta epel bat hartzera. Bertan, aintzat hartu nuen Teresaren aholkua:
‎Zortzi ume ginen etxean, eta ez da harritzekoa itolarria izatea. Bi aldiz ihes egin nuen etxetik, eta guardia zibilek ekarri ninduten ostera, Nafarroatik, Faltzestik aldi haietako batean behintzat. Azkenik, 1951ko abenduan alde egin nuen Donostiara, hogei urterekin.
‎Hasieratik baztertu nuen etxetik pasatzeko ideia, baina Egunkaria ko erredakzioan sartzeko gogoa piztu zitzaidan. Bagenekien Lauaxetarentzat arriskutsua zela han sartzea, han bat baino gehiago egon baitzitekeen hura ezagutuko zuenik.
‎Irailaren amaierako egun batean utzi nuen lana eta biharamun goizean aski goizik alde egin nuen etxetik, bakarrik eta oinez, Inazio Loiolakoak bezala, hari buruzko liburu baten izenburuak dioenez. Ez nekien zenbat denbora emango nuen etxetik kanpo, eta ez nion inori abisurik eman.
‎Irailaren amaierako egun batean utzi nuen lana eta biharamun goizean aski goizik alde egin nuen etxetik, bakarrik eta oinez, Inazio Loiolakoak bezala, hari buruzko liburu baten izenburuak dioenez. Ez nekien zenbat denbora emango nuen etxetik kanpo, eta ez nion inori abisurik eman. Nori emanik ez nuen, izan ere.
2001
‎Baiezkoan, badakizue Bannister letraduak Bannister lekukoarekin izan zuen hizketaldi biziaren berri: " Zu, Bannister jauna, non zinen holako egunetan?";" Egia esan, Bannister jauna, ez nuen etxetik alde egin...".
‎gerran, gerrakoak; gero, gerokoak. Zenbait urtez, behin eta birritan, ez nuen etxe teilapearen ardurarik izan, eskatu baino oparoago eskaini baitzidaten. Jan edanaz gehixeago, iturriari etengabe zerion uraz kanpora4.
‎Gaztaroko urteak, be rriz, harat honat eman zituen Zavalak, apaiz ikasketak egiten Jesuitekin. Lehenago ere esan dut ez dela gure gizona jendaurrera azaltzeko zalea, baina, hala ere, non edo han irakurria nuen etxekoei beste inori ezer esan gabe alde egin eta sartu zela Zavala jesuitetan. Kontu hori aipatu diodanean, ez digu horretaz deus ere esan nahi izan:
‎Zer ote zen ikustera hurbildu nintzen... eta muttiko bat izaki! Segituan ekarri nuen etxera, ez hozteko!
‎Vladimirrek, bere tresneria guztia erabili eta gero, ordura arte intzirika eta garrasika ibilitako bai nire amorante ohia, eta bai haren lehengusina ere, plazeraren paroxismoan, bi eskultura postmoderno eginda utzi zituelarik, zupoarekin ekin zien, txandaka, untxi maniako baten gisara, eta batari nola besteari espermazko txorro koloreaniztun emankor, oparo, naro bana oparitu zien, eskuzabal (pitozabal?). ...zitzaidan, txikitan Montjuich en ikusiriko iturria gogorarazi zidan ber. Espektakuluak kemenak oro galarazirik, unaturik, isil isilik gelditu nintzen armairu barruan sexu adulto eta helduaren hiru metalurgikoak elkarri besarkaturik lo gelditu ziren arte; gero, goizetik, lo zeudela, poliki poliki atera nintzen; mekaniko beltzak begi bat ireki zuen, baina maiordomoa nintzela estakuruarekin ospa egin nuen etxe hartatik betikoaren betikoz. Behin kalean, belauniko jarri nintzen bidearen erdian, kotxerik edo autobusik edo bizikletarik edo motorrik edo patineterik edo beste edozein ibilgailurik etorriko ote zen ezaxola, eta besoak zabaldu nituen, gurutzea eginez, eta halaxe hasi nintzen, aldarri handietan:
2002
‎Ez nuen etxera itzultzeko gogorik. Gogoa jada hasieratik estalita genuen, bagenekielako ez ginela joango.
‎Bi egunetan ez zidan hitzik egin. Eta hirugarrenean nik alde egin nuen etxetik.
‎Honekin esan nahi dut Sarak hasieran harrera ona egin zidala, eta ez nintzela ezertaz ohartu. Aurpegia, gainera, pintatua zuen, ohi zuen baino nabariago –nabarmenxko ene gusturako–, baina nahiago nuen etxean bere buruaz eta bere itxuraz arduratzen zen emakume bat ikustea emakume utzi bat baino. Ordea, galdetu nionean zer moduz joan zitzaion amarekin, negarrez hasi zitzaidan.
‎Horrek ahitu zuen nire pazientzia. Ez naiz baldarkeriei baldar erantzuteko gai, eta ihes egin nuen etxe aurreko parkera. Aulki batean eseri eta negarrez hasi nintzen, malkoak isurtzeari irizten diodan ahuldadeari buruzko kezkarik gabe.
‎Horrelakoak gogoan, mojen komentu aurre  ko zumarditik nindoalarik, Perti, kimikako irakaslea, ikusi nuen etxe tarte batetik ni nengoen ingurura hurbiltzen, bere ohiko janzkera soinean: jertse gris lodi bat, lepotik gerrirainoko kremaileraz; mahoizko galtzak; eta gaztaina koloreko zapatila zarpailak.
2003
‎Likore bat eskatu nuen, berdin zitzaidan zer, ez bainuen edateko asmorik, mahai gainean zerbait behar nuen nirekin nekarren aldizkari bat irakurtzen nuen bitartean tarteka zure begiradari erreparatzeko. Ez nuen etxean sartu eta arropa lisatzen nuen bitartean zurekin pentsatzen jardun nahi, burdina astunarekin nire alkandorak, bularretakoak edo gona arin eta galtza estuak, azken batean neure burua, hain bidegabeki zigortuz. Ez nuen beste behin goizean esnatu eta ohe zabalean iragan minik edo inoren ausentziarik sentitu nahi –esan eta gizona besarkatu omen zuen, nahiz eta ez zeuden emakumearen etxean, hotel hotz batean baizik, eta bezperan arrapaladan armairuetan gorde zituen bere laneko jantzien aztarnak, gabardina distiratsu eta body estu edo barruko arropa koloretsuen dirdaiak, ate zirriztuetatik suma zitezkeen oraindik.
‎Nik ere bakerik ez ematea erabaki nuen. Ez naiz inoiz gizon baten atzetik horren agerian lehiatu, baina edozer gauza nahiago nuen etxera joan eta arropa lisatzen hastea baino. Nire kontua ordaindu eta atarian nuen autoan itxoin nizun, eta aireportura zinderamatzan taxiari jarraitu nion ondoren.
‎Mugan dagoelako zeukan aduana. Iritsi eta segituan ostatuz egon behar nuen etxera joan nintzen, eta han jakinarazi zidaten beste maistra" guardia zibil batekin esposatue" zela. Horregatik egin nion uko, Mercedes, eskola gaineko etxebizitzan zurekin bizitzen jartzeko eskaintzari.
‎Ezagutu nuen etxe hori askoz lehenago. Hango isiltasun, soiltasun eta pareta bakoitzari zerion historiarekin txoratuta gelditu nintzen.
‎bestea sukaldean irudikatzen nuen etxeko lanak egiten.
2004
‎Aterkia hartu behar nuen etxetik.
‎Bilatu behar nituen agiriak idazmahaian edo fitxategiren batean egonen ziren seguruenik. Bilaketa azkartzeko, bulego edo langela bat bilatu behar nuen etxean. Banan banan, beheko solairuko gela guztiak ibili nituen.
‎Txostenen arabera, batetik bestera ibiltzen ez zenean, Munichen zuen etxetxoan bizi zen... nik," lapur baten antzera" sartu nuen etxean, hain zuzen. Hasperen egin nuen.
‎–Uste nuen etxera itzuliko zela zuzenean. Jarraitu egin behar nuen.
‎Telefonoz hitz egina nintzen arren, entrenatzaileak astelehen astearteetan atsedena eman zigula aprobetxatuz, joan etorri azkar bat egin nuen etxera, hegazkinez.
‎Eta tarteka, halaber, neskatxa bat edo beste eramaten nuen etxera, haiekin larrua jotzeko, bideoa ipinita betiere, futbol zelaietan bizi izandako estasien irudiek sexua egiten ere lagunduko zidatelakoan.
‎Eta izan ez naizen guztia, pentsatu zuen bere baitarako. Saldu nuen etxea, izan ez nuen amorantea, egin ez genuen iraultza, galdutako gure aiton amonen mundua, borroka istorio ahanztekoa, aitortu gabeko nire aukera sexuala, zure berri ez jakitea, koadro gorri berdeetatik sortzen zen besondo gihartsua, oro bat eginarazten zuen desio kadukatua... hitz batean: beste bizi bat bizigabeko bizitza.
2005
‎Hango nire lana amaitu nuelarik, itzuli nintzen Euskal Herrira, eta historia hori pixka bat baztertu nuen. Nik euskara kiskun kaskun ikasia nuen etxean, eskolan ez genuen euskaraz deus ikasteko aukerarik izan eta, beraz, euskara ez nuen nik biziki ongi landua unibertsitate garaian pixka bat, euskal literatura ikasi bainuen Aurelia Arkotxarekin. Orduan, etxera itzuli eta nire euskara sakontzeko Maiatz aldizkariari buruzko ikerketa lan bat egitea erabaki nuen; biziki eraginkorra izan zen lan hura niretzat, euskara irakurri eta lantzeko aukera eman baitzidan.
‎Autoan sartu nintzen baina ez nekien nora joan. Ez nuen etxera joan nahi; bertan bakar bakarrik egongo nintzen, lagunaren hilotza lorategian. Bost minutu geldi auto barnean musika entzuten egin ondoren, martxan jarri nuen.
‎Mateo. Autobusez etortzen zen jatetxera, eguerdi aldera, eta bertan jaten zuen; gauean, sarritan, neronek eramaten nuen etxera jatetxea itxi eta gero. Asko aspertzen zenez, bizpahirutan joana zen osagilearengana alta eskatzera; zerbait egin beharra omen zuen, bestela buruan zituen arazoei bueltak ematen hasten omen zen, eta horrelakoetan ez omen zitzaion ezer onik otutzen.
‎Jatetxeak beste hogeita lau ordutan jarraitu zuen itxita. Goizeko bederatziak eta hogeian telefonoa jo eta jo hasi zenean alde egin nuen etxetik. Ez nuen beste galdeketa bat jasango; gainera ama izan zitekeen.
‎Joxe Mariren etxeordeko ganbaratxotik erori nintzela esan nuen etxean; izan ere, atea beti zabalik uzten zuen, ez zuen-eta baratzeko tresnarik gordetzen, ez animaliarik hazten. Kontatu nuena oso sinesgarria zen, batik bat Joxe Mariren etxeordean bazegoelako gauza bitxi bat, auzoko haur guztiak erakartzen gintuena:
‎Haurra esnatu eta negarrez hasi zen. Nik alde egin nahi nuen etxe hartatik, eta batez ere, zakila handik atera nahi nuen, baina ez zidan uzten, segi eta segi, gora eta behera zoratuta astintzen zituen aldakak. Azkenean lortu nuen gainetik kentzea.
‎Autobusa hartu behar nuen etxera bueltatzeko. Urrundik bistaratu nuen, eta lasterka iritsi nintzen.
‎Urrundu egin nintzen, ez nuen gelditu nahi izan trenbidetik hurre zegoen autobusaren geltokian, ez nuen ikusi nahi arreba norekin, dei haiek, nahiago nuen deus ez jakin, oinez urrundu nintzen, kilometro batzuk egin nituen bide bazterrik euria hasi zuen arte, egin nion lehen bisitan komuneko uraren jauzia entzun nuenean bezala, ez dakit zer esanda tarrapatan alde egin nuen etxetik Marina korridorera azal zedin baino lehen bata lotzen zuela menturaz, edo zapatillak txinalka zituela, ez nuen horrela ikusi nahi, hori nire arreba zen, komuneko atea ere zabalik uzten.
‎Luzeenetik hartu nuen haren ondotik ez pasatzearren. Ez nuen etxera joan nahi, zaborketariak azaldu arte geldituko nintzen kalean, haiek jakiten zituzten istiluetako zertzeladak, zabalik edukitzen zuten haiendako garbiketan aritzen ziren tabernariek. Odol arrastoak kale nagusian, hiruzpalau metrotara tantak.
2006
‎Oso garbi zeukan berak, eta seguru esan zidan, «hemendik zeruraino». Eta hain zuzen ere, Afrikara iritsi eta handik hiru astera edo jaso nuen etxeko lehenengo karta. Ama hil zela kontatzen zuen.
‎Protagonistakmusikagile afizionatuak dira eta eleberrian zehar maketa bat grabatzen dute. Nikneuk maketa bat grabatu nuen etxean nire traste trauskilekin. Grabazioaren kasetebana oparitu zitzaien liburuaren lehen 500 erosleei.
‎Ez ziren gure solasaldi bakarrak, baina bai pertsonalenak. Telediarioaren ondoren, eta eguraldiak galarazten ez bazuen, paseatzera atera ohi nuen etxe inguruan. Paseatu, neuk egiten nuen Julianek zioenez, berak gurpil aulkian haizea hartu besterik egin ezin zuelako.
‎Gogoratzen duzu? Lana ekarri nuen etxera asteazken edo ostegun iluntze baten. Manchesterreko zerua bere gorringo kolorea biluztuta zegoen eta halako arratsalde ederra lanean pasatzea bekatua iruditu zitzaizun.
‎Euri jasa amorratuarekin gidatu nuen etxeraino. Postdata eta guzti.
‎Izutzen hasia nintzen, malkoak begietara ateratzeraino. Ez nuen etxe horretatik kanpo lo egin nahi. Eztarria bortxaturik, tartean sartu nintzen.
‎ez nuen hautabiderik. Niretzat bakarrik izan balitz, tira, moldatuko nintzatekeen, baina noizean behin Martin hartu nuen etxean, eta zerbait itxurosoa eskaini nahi nion mutikoari. Jolasteko espazio pixka bat sikiera.
‎Urdinaren baretasuna usaintzen nizun eta zirkuluaren sakontasuna entzuten. George Gershwin en Rapsodia, urdinean ahopean kantatzen egin nuen etxerainoko bidea.
‎Eguneroko bizitza arruntaren faltan eta gymnasiumean ikasteko aukerak galduta, hobe handik urruti (ez nengoen gymnasiumera joateko prest, ezta une hartan Nurembergeko legeak deuseztatu zituztela jakin izan banu ere). Baina bakardadearekin lotzen nuen etxetik kanpokoa. Eta, ez dakit zergatik, baita negu gordineko hotzak dakartzan eragozpenekin ere.
‎Polizia noiz agertuko, gurasoek eta zer erabakiko, eta, okerrena zena, neure ahuleziaren esklabo. Ez nintzen ezer, ez nuen etxekoen bizitza hondatzea beste deus ekarri. Aitaren hitzak entzuten nituen gogoari mailuka.
‎Hotsa, ordea, gero eta ozenagoa zen. Hartan, zeppelinaren itzala ikusi nuen etxe aurreko lorategian. Etxe gainetik pasatu zen, eta, apurka apurka, ia osorik estali zuen zeru urdina.
‎Lurrera jaurtitako gauzen eta kristal apurtuen hots etengabeak heltzen zitzaizkidan. Pentsatu nuen etxea miatzen ariko zirela. Komunera ere sartu ziren.
‎Ostatua ez zen garestia, banuen hilabete batzuk arazorik gabe igarotzeko adina diru, eta, txarrenean ere, beti izango nuen etxekoen laguntza izateko aukera, baina horrek, lasaitu ordez, hustu egiten ninduen barrendik eta indarrik gabe lagatzen kanpora begira. Pentsatzen nuen:
‎Kontu horren bukaera izan zen polita. Dei bat jaso nuen etxean, Pasaiatik, hango ikastolatik. Zabaldu egin zen, nonbait, kontua:
‎Eta beste bi semeak ere bai, Manu eta Xabier, bolada batean. Gaixo nengoela konturatu eta alde egin nuen etxetik, andreari esanez: " Banoa etxetik, ez da posible, baina nahi nuke etortzea erabakitzen dudanean etxeko atea zabalik egotea!".
‎Edo bai, agian. Gaizki egin nuen etxera joan nahi izatearekin. Ez, gauzek berezko bidea egingo zutelako.
‎McCarran bulebarrean zuzen jo nuen etxerantz. Ez nuen hirian sartu nahi.
‎oinez jarraitu nuen etxerantz
2007
‎–Berarentzat nahi nuen etxea, baina Madrilera ezkondu zen eta apenas etortzen den. Ez du etxerako joera handirik, erantzun zuen Argiñek?.
‎Ordura arte, ni bizi izandako bainoago ni egondako etxeak besteenak ziren. Etxea zuten haiek; nik ez nuen etxerik. Orain, ordea, etxea nuen, etxea genuen:
2008
‎Handik urte gutxira, hemezortziren bat izango nuen, beste erabaki bat hizkuntzaren bidegurutzera iristean: euskalduna izango nintzen, erabili eta garatu eta barneratu egingo nuen etxean jasotako euskara, nire izaeraren ezaugarri bihurtzeraino. Madrilen bizi nintzen, eta han bazuen euskarak zer afektiboari metatzen zitzaion beste balio erantsi bat:
‎Duela hiru urte hartu nuen etxea, eta ordutik, eguna joan eta eguna etorri, leihoak lurrundu egiten dira, arrazoi nabarmenik gabe, gainera.
‎Zenbait egunetan, eraman zezakeena baino askoz ron gehiago edaten zuen; eta orduan, eseri eta bere itsas kanta zahar latz, gaizto haiek kantatzen zituen, inoren axolarik gabe; baina beste zenbaitetan edaria eskatzen zuen denontzat, eta bezero kikildu guztiak bere kontuak entzutera behartzen zituen, edo berarekin batera kantatzera. Maiz sentitu nuen etxe guztia dardarka. Tra la rai, botila bete ron, harekin; auzoko guztiak batera kantari etsi etsian, bizia galdu beldurrez, eta denak nork indartsuago kantatuko, ez nabarmen geratzearren.
‎Garibaldirekin hitz egiten egon eta astebetera hartu nuen etxean izen abizenak eta helbidea eskuz idatzirik zituen kartazal bat. Barruan zetorren behinola niri buruz idatzi zuen txostena:
‎Epaiketa eta guzti izan zuten orduan. Zerbait entzuna nuen etxean, baina datu zehatzak gura nituen.
‎Isilik ohetik jaiki, lurrean sakabanaturik zeuden arropak eta zapatak eskuetan hartu, eta atearen alboan zegoen idazmahai gaineko paper batean nire izena eta telefono zenbakia idatzita atera nintzen gelatik. Pasilloan arropak jantzi, eta ahalik eta azkarren alde egin nuen etxetik, sarrerako ateak ixtean ateratako hotsak esnatuko zuen beldurrez.
‎Atsegin ninduela pentsatzen nuen. Eta afaltzera gonbidatu nuen etxera.
‎Ostiral gauean etxean egon nintzen film bat ikusten, telefono deiaren zain. Hiru aldiz egiaztatu nuen etxeko telefonoa ondo konektatua zegoen; beste bi aldiz deitu nuen sakelakotik etxeko telefonora, bazebilela egiaztatzeko.
2009
‎Beste baten, haitz baten gainean nengoen olatuei argazkiak ateratzen eta batek bete betean kolpatu ninduen. Astebete eman nuen etxean, gerriko minez, dio irribarrea ahoan.
‎Ez dakit zer bilakatu den. Frantsesa ez zakien eta komitatu nuen etxera, nahi bainuen euskara ikasi... Gero Monzon ezagutu dut, Manu Sota eta hiruak adiskide handiak ginen.
‎Astebete inguru eman zuen lanetik agertu gabe Manuelek. Igande gauean bere dei bat jaso nuen etxean, biharamunean bera ere bazihoala esanez, ez hartzeko trenik. Zer gertatu zitzaion galdetu nion, lanean inork ez baitzekien ezer, baina berak birritan, istripua?
‎Eta biak ziren ekuadortarrak. Oinez egin nuen etxerantz, hotza egonda ere, ariketa fisiko apur batek on egingo zidan esperantzarekin. Egunak ziren gimnasiotik pasatzeko astirik topatzen ez nuela.
‎–Inoiz esan ez badizut ere, ez nuen etxetik aldegin zeuk ere gauza berbera egin zenuelako. Barkatu, bihotza hautsi banizun?.
‎Mela mela eginda nengoen ordurako; oinetakoak kaleko putzu guztien patrika bihurtuta. Baina, hala ere, ez nuen etxean geratu nahi nire oihartzunak biltzen. Ugarteri deitu nion.
‎Ordu batak eta laurden ziren jada. Bai, nik ere hobe izango nuen etxe aldera egitea. Itzulpenarekin jarraitu behar nuen gero.
‎Ugartez oroitu nintzen, eta buru-hezurraren kutxari buruz Bordatxon esandakoaz. Sanz Eneatik hartutako liburua ere oraindik ia zabaldu gabea nuen etxean. Hurrengo egunean errepaso on bat eman behar niola agindu nion neure buruari.
‎Hilabete eskas lehenago hasi zen, gaizki oroitzen ez banuen. Bai, gogoan nuen etxera itzuli eta pozez gainezka berria eman zidaneko hura. Dirdiratsu zeuden haren begiak, irribarrea erantzi ezinik.
‎–Gezurra dirudi atzo non nengoen eta gaur non nagoen, sinesgaitza ere bada: atzo urrezko kaiola bat nuen etxe, eta gaur haize zabala; eta haize zabala gogorra da, baina ez naiz damu, ez horixe?!?, halako moldez, non atzean geratutako zoritxarreko egun haiek zorionekotzat baitzituen, oro har, ez zoritxarrak zorioneko egiten zuelako, jakina, nola poztuko zuen, bada, hiritik hirira eraman zuèn iheslarien zutabean gertatutako bi urteko haurraren heriotzak, hesteetako infekzio larri batek ahuldu eta bar... senak, beraz, aukera politikoak baino gehiago?
‎Indaba baten tamaina zuen Sabinek nire sabelaren barruan ezkondu ginenean. Errota zaharrean Isidrok belarrira esandako hitzek txunditu egin ninduten, ez dut gogoratzen ondo zer egin genuen ere, eta handik gutxira haurdun nengoela aitortu behar izan nuen etxean. Semearekin haserretu zen batean istripua zela esan zion Isidrok, eta nik horrelakorik ez esateko erregutu nion, arren.
‎Berrogei berrogeita hamar bat urrats eginik, muturrekoak eraitsi ninduen. Nire ihes itsuan, joa nuen etxe bateko zurezko pareta.
‎Usteak marroi ordea. Horace McCoy ren Hobe nuen etxean gelditu eleberri beltzak, Fernando Reyk euskaratuak, gatazka baten berri eman digu, ingelesaren mintzamoldeen arteko desberdintasunen hierarkizatzeak eraginikoa.
‎Nerea gaixoa! Nirekin hartu nuen etxean. Ez dakizu zein ondo moldatzen ginen!
‎Han dena ziren pistolak eta labanak, indarkeria eta krimena. Nik, ordea, egun osoa pasatzen nuen etxean gitarra jotzen, hori zelako nire pasioa. Egunez eta gauez, jo eta ke aritzen nintzen gitarra astintzen.
‎Aldaketa handia zen, Mallorcako Hirugarren Mailatik nentorrelako, oso lehiaketa ahuletik. Gainera, lehen aldia nuen etxetik kanpo. Ez nintzen ondo hasi, baina konfiantza eta maitasun handia eman zidaten, eta pozik gelditu ziren nire lanarekin?.
‎" Gezurra dirudi atzo non nengoen eta gaur non nagoen, sinesgaitza ere bada: atzo urrezko kaiola bat nuen etxe, eta gaur haize zabala; eta haize zabala gogorra da, baina ez naiz damu, ez horixe...!", halako moldez, non atzean geratutako zoritxarreko egun haiek zorionekotzat baitzituen, oro har, ez zoritxarrak zorioneko egiten zuelako, jakina –nola poztuko zuen, bada, hiritik hirira eraman zuèn iheslarien zutabean gertatutako bi urteko haurraren heriotzak, hesteetako infekzio larri batek ah... senak, beraz, aukera politikoak baino gehiago– bihotz berritu balu bezala, baita errotikako jarrera aldatu ere, bere osoa eta bere guztia ematera behartzen zuena, kausa berriaren alde; hala, bada, bere amets hartan sartuta zegoelako edo, Adak ez zituen ikusten, menturaz, borrokan aritutako haur bikiak –bestela ere, egunero ikusten zituen iheslarien seme alabak, adin guztietako haurrak eta umeak, arratsaldero ematen zièn eskolan–, aurrez aurre ikusgai zituen arren; edo ikusi gabe ikusten zituen, hobeto, iskanbilaren xehetasunei antzeman gabe, gorputzaren begiak ere irudimenaren begien mende izaki...
‎Itxuragabekeria da. Berriro ikusi nahi nuen etxea. –Eta ahotsa apalduz esan zion?:
‎Haren etxaldera joan nintzen. Botata aurkitu nuen etxea; harrizko horma, desagertuta. Mantentzen zen gauza bakarra haren izena zen:
‎Birrinduta sentitzen nituen erraiak. Ez nuen etxera itzultzeko gogorik. Zer itxura izango ote nuen?
‎Hasiera batean, ibiltzea kostatu zitzaidan gehien gehien. Sorbaldatik eskegi nuen etxean hartutako poltsa beltza. Han eraman nituen amumaren jantzia eta bastoia, batetik, eta zure aldeanatako buruko painelua, bestetik.
‎Aita peskako patroi joan zenean, lehenengo kanpainatik hasi zen arrain asko harrapatzen eta etxera dirua barra barra ekartzen. Hura ikusita, batean sukaldea, bestean komuna, hurrengoan..., urtero berriztatzen edo aldatzen nuen etxeko gelaren bat. Kasinoko bazkide ere egin ginen, eta han joaten nintzen ni Bilbon erositako oinetako, jantzi eta larruzko beroki haiekin, begiak, ezpainak, azkazalak... margotuta, urregorrizko belarritakoak, lepokoak, eraztunak, eskumuturrekoak... agirian nituela.
‎Garaiko gizarteak hori guztia pentsatzen zuen euskarari buruz eta guk iritzi publikoa gizentzen genuen: euskara akzidente bat zen nik txikitan bizi izan nuen etxeko eta inguruko giroan. Baserritarra, edo pobrea edo toki atzeratu batean jaioa edo erremerrea izatea bezalako akzidente bat.
2010
‎Noiz ikusiko zaitugu hemendik. Oraingoz ez didate ezer baieztatu, egoera ekonomikoa ez da oso erraza, eta une horietan dantzak sufritzen du beti. Desilusio handia hartu nuen etxean ezin izan nuelako dantzatu, gogo handia nuelako. Ikuskizun pilo bat bertan behera utzi nituen joan ahal izateko.
‎emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen, aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ...tu beharreko babesarekin ere?, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez, nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean?, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan?
‎esan ere, esan nien ildo hartatik, halako batean: . Egun bat dut gogoan, oraindik ere ez baitakit nola ez nuen etxetik alde egin??.
‎–Ez nuen etxetik irteten utzi behar, baina katu demonio hau... Bi egun begirik bildu ezinik?
‎Bainugelan geunden, eta zakila nire aluan sartzera saiatzen ari zinen enegarrenez. Ordurako ama ezkondua zen berriz, eta aitaordea entzun nuen etxeko atea irekitzen, lanetik bueltan.
‎KEVIN. Jakingo bahu? Hik badakik nolako ilusioa nuen etxearekin?
‎BIHARAMUNEAN presarik gabe jaiki nintzen; eskolarik ez neukanez, egunkaria erosi, apunteak besapean hartu eta buelta bat emateko asmoa nuen; non edo non bokataren bat jan, liburutegian sartu hurrengo azterketarako apur bat ikasteko... Gero jakin nuen etxekoak nire bila ibili zirela eginahal guztian: bizilagun batzuen telefonoa lortu omen zuen gure aitak handik edo hemendik, eta bizilagun horrek gure atean jo eta jo jardun omen zuen; unibertsitatean ere eman zuen abisua, eta, normalki halako mandaturik hartzen ez badute ere, saiatuko zirela esan omen zioten, ni bilatzen.
‎–Atera beharra daukat, laster arte –esan nien pisukideei, egongelan zerbeza batzuk edaten ari zirela, eta galderarik egiteko astirik eman gabe aldegin nuen etxe hartatik.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
edun 295 (1,94)
nu 90 (0,59)
ukan 24 (0,16)
Lehen forma
Argitaratzailea
ELKAR 165 (1,09)
Alberdania 60 (0,39)
Susa 42 (0,28)
Berria 19 (0,13)
Pamiela 19 (0,13)
Argia 18 (0,12)
Open Data Euskadi 14 (0,09)
Booktegi 14 (0,09)
Maiatz liburuak 8 (0,05)
Jakin 6 (0,04)
Karmel Argitaletxea 6 (0,04)
Erlea 4 (0,03)
Goenkale 4 (0,03)
Karmel aldizkaria 4 (0,03)
EITB - Sarea 3 (0,02)
goiena.eus 3 (0,02)
Hitza 3 (0,02)
Euskaltzaindia - Liburuak 2 (0,01)
UEU 2 (0,01)
aiurri.eus 2 (0,01)
alea.eus 2 (0,01)
Consumer 1 (0,01)
Uztarria 1 (0,01)
ETB marrazki bizidunak 1 (0,01)
aiaraldea.eus 1 (0,01)
Guaixe 1 (0,01)
Maxixatzen 1 (0,01)
Bat Soziolinguistika Aldizkaria 1 (0,01)
Urola kostako GUKA 1 (0,01)
Bertsolari aldizkaria 1 (0,01)
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
nu etxe joan 6 (0,04)
nu etxe itzuli 5 (0,03)
nu etxe gelditu 4 (0,03)
nu etxe sartu 4 (0,03)
nu etxe egon 3 (0,02)
ukan etxe itzuli 3 (0,02)
nu etxe atera 2 (0,01)
nu etxe barru 2 (0,01)
nu etxe etorri 2 (0,01)
nu etxe hain 2 (0,01)
nu etxe harta 2 (0,01)
nu etxe ikusi 2 (0,01)
ukan etxe bat 2 (0,01)
nu etxe aita 1 (0,01)
nu etxe aldatu 1 (0,01)
nu etxe alde 1 (0,01)
nu etxe alde egin 1 (0,01)
nu etxe arduratu 1 (0,01)
nu etxe atze 1 (0,01)
nu etxe aurkitu 1 (0,01)
nu etxe baina 1 (0,01)
nu etxe bakarrik 1 (0,01)
nu etxe bat 1 (0,01)
nu etxe begiratu 1 (0,01)
nu etxe bera 1 (0,01)
nu etxe bot 1 (0,01)
nu etxe bueltatu 1 (0,01)
nu etxe ekarri 1 (0,01)
nu etxe eraman 1 (0,01)
nu etxe erditu 1 (0,01)
nu etxe etapa 1 (0,01)
nu etxe euskara 1 (0,01)
nu etxe geratu 1 (0,01)
nu etxe gosaldu 1 (0,01)
nu etxe grabatu 1 (0,01)
nu etxe hori 1 (0,01)
nu etxe hornidura 1 (0,01)
nu etxe hura 1 (0,01)
nu etxe huts 1 (0,01)
nu etxe inguru 1 (0,01)
nu etxe jaun 1 (0,01)
nu etxe katu 1 (0,01)
nu etxe lan 1 (0,01)
nu etxe landa 1 (0,01)
nu etxe liburukote 1 (0,01)
nu etxe liburutegi 1 (0,01)
nu etxe saldu 1 (0,01)
nu etxe teilape 1 (0,01)
nu etxe telegrafiatu 1 (0,01)
nu etxe zerbitzu 1 (0,01)
ukan etxe atera 1 (0,01)
ukan etxe aurre 1 (0,01)
ukan etxe beste 1 (0,01)
ukan etxe egon 1 (0,01)
ukan etxe etorri 1 (0,01)
ukan etxe hau 1 (0,01)
ukan etxe hura 1 (0,01)
ukan etxe joan 1 (0,01)
ukan etxe txikitandik 1 (0,01)
ukan etxe zuri 1 (0,01)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia