|
2000
|
|
|
Gezurra zioen, alu halakoak. Neure burua ispiluaren juzkura emana
|
nuen
etxetik atera aitzin, eta handi samartua nuen.
|
|
|
Ez saiatu haren bila joaten, lo baitago", mezu bera, lehenbiziko galderaz eta hondarreko jakingarriaz arinduta. Giltzak ezin erabili —belarri barnean txistu egiten zidaten oraino egunbete lehenago nire andreak ate horretaz haraindi erran itsuskeria guztiek—, papera ate azpiko zirritutik bulkatu
|
nuen
etxe barnera.
|
|
|
Abuztuko ortziral horretan, nire aierurik beltzenak egiaztatzen ari zirelakoan trabeskatu
|
nuen
etxeko korridorea, kezkak zizta zizta egiten zidala. Ama semeak haurraren ganberan atzeman nituen.
|
|
|
ezin hark egoeraren seriotasunak eskatzen zuen bezalako jarreran iraun, irri ajataka alkoholikoetan eztanda egin gabe. Giltzak eskuetatik kenduta, neronek ireki
|
nuen
etxeko atea, ez baitzen zerraileko zuloan haztatzeko gauza.
|
|
2002
|
|
|
Bi egunetan ez zidan hitzik egin. Eta hirugarrenean nik alde egin
|
nuen
etxetik.
|
|
|
Honekin esan nahi dut Sarak hasieran harrera ona egin zidala, eta ez nintzela ezertaz ohartu. Aurpegia, gainera, pintatua zuen, ohi zuen baino nabariago –nabarmenxko ene gusturako–, baina nahiago
|
nuen
etxean bere buruaz eta bere itxuraz arduratzen zen emakume bat ikustea emakume utzi bat baino. Ordea, galdetu nionean zer moduz joan zitzaion amarekin, negarrez hasi zitzaidan.
|
|
2003
|
|
|
Likore bat eskatu nuen, berdin zitzaidan zer, ez bainuen edateko asmorik, mahai gainean zerbait behar nuen nirekin nekarren aldizkari bat irakurtzen nuen bitartean tarteka zure begiradari erreparatzeko. Ez
|
nuen
etxean sartu eta arropa lisatzen nuen bitartean zurekin pentsatzen jardun nahi, burdina astunarekin nire alkandorak, bularretakoak edo gona arin eta galtza estuak, azken batean neure burua, hain bidegabeki zigortuz. Ez nuen beste behin goizean esnatu eta ohe zabalean iragan minik edo inoren ausentziarik sentitu nahi –esan eta gizona besarkatu omen zuen, nahiz eta ez zeuden emakumearen etxean, hotel hotz batean baizik, eta bezperan arrapaladan armairuetan gorde zituen bere laneko jantzien aztarnak, gabardina distiratsu eta body estu edo barruko arropa koloretsuen dirdaiak, ate zirriztuetatik suma zitezkeen oraindik.
|
|
|
Nik ere bakerik ez ematea erabaki nuen. Ez naiz inoiz gizon baten atzetik horren agerian lehiatu, baina edozer gauza nahiago
|
nuen
etxera joan eta arropa lisatzen hastea baino. Nire kontua ordaindu eta atarian nuen autoan itxoin nizun, eta aireportura zinderamatzan taxiari jarraitu nion ondoren.
|
|
|
Mugan dagoelako zeukan aduana. Iritsi eta segituan ostatuz egon behar
|
nuen
etxera joan nintzen, eta han jakinarazi zidaten beste maistra" guardia zibil batekin esposatue" zela. Horregatik egin nion uko, Mercedes, eskola gaineko etxebizitzan zurekin bizitzen jartzeko eskaintzari.
|
|
2004
|
|
|
Bilatu behar nituen agiriak idazmahaian edo fitxategiren batean egonen ziren seguruenik. Bilaketa azkartzeko, bulego edo langela bat bilatu behar
|
nuen
etxean. Banan banan, beheko solairuko gela guztiak ibili nituen.
|
|
|
Txostenen arabera, batetik bestera ibiltzen ez zenean, Munichen zuen etxetxoan bizi zen... nik," lapur baten antzera" sartu
|
nuen
etxean, hain zuzen. Hasperen egin nuen.
|
|
|
–Uste
|
nuen
etxera itzuliko zela zuzenean. Jarraitu egin behar nuen.
|
|
|
Telefonoz hitz egina nintzen arren, entrenatzaileak astelehen astearteetan atsedena eman zigula aprobetxatuz, joan etorri azkar bat egin
|
nuen
etxera, hegazkinez.
|
|
|
Eta tarteka, halaber, neskatxa bat edo beste eramaten
|
nuen
etxera, haiekin larrua jotzeko, bideoa ipinita betiere, futbol zelaietan bizi izandako estasien irudiek sexua egiten ere lagunduko zidatelakoan.
|
|
2005
|
|
|
Autoan sartu nintzen baina ez nekien nora joan. Ez
|
nuen
etxera joan nahi; bertan bakar bakarrik egongo nintzen, lagunaren hilotza lorategian. Bost minutu geldi auto barnean musika entzuten egin ondoren, martxan jarri nuen.
|
|
|
Mateo. Autobusez etortzen zen jatetxera, eguerdi aldera, eta bertan jaten zuen; gauean, sarritan, neronek eramaten
|
nuen
etxera jatetxea itxi eta gero. Asko aspertzen zenez, bizpahirutan joana zen osagilearengana alta eskatzera; zerbait egin beharra omen zuen, bestela buruan zituen arazoei bueltak ematen hasten omen zen, eta horrelakoetan ez omen zitzaion ezer onik otutzen.
|
|
|
Jatetxeak beste hogeita lau ordutan jarraitu zuen itxita. Goizeko bederatziak eta hogeian telefonoa jo eta jo hasi zenean alde egin
|
nuen
etxetik. Ez nuen beste galdeketa bat jasango; gainera ama izan zitekeen.
|
|
2006
|
|
|
Ez ziren gure solasaldi bakarrak, baina bai pertsonalenak. Telediarioaren ondoren, eta eguraldiak galarazten ez bazuen, paseatzera atera ohi
|
nuen
etxe inguruan. Paseatu, neuk egiten nuen Julianek zioenez, berak gurpil aulkian haizea hartu besterik egin ezin zuelako.
|
|
|
Gogoratzen duzu? Lana ekarri
|
nuen
etxera asteazken edo ostegun iluntze baten. Manchesterreko zerua bere gorringo kolorea biluztuta zegoen eta halako arratsalde ederra lanean pasatzea bekatua iruditu zitzaizun.
|
|
|
Euri jasa amorratuarekin gidatu
|
nuen
etxeraino. Postdata eta guzti.
|
|
|
Izutzen hasia nintzen, malkoak begietara ateratzeraino. Ez
|
nuen
etxe horretatik kanpo lo egin nahi. Eztarria bortxaturik, tartean sartu nintzen.
|
|
2007
|
|
|
–Berarentzat nahi
|
nuen
etxea, baina Madrilera ezkondu zen eta apenas etortzen den. Ez du etxerako joera handirik, erantzun zuen Argiñek?.
|
|
|
Ordura arte, ni bizi izandako bainoago ni egondako etxeak besteenak ziren. Etxea zuten haiek; nik ez
|
nuen
etxerik. Orain, ordea, etxea nuen, etxea genuen:
|
|
2008
|
|
|
Zenbait egunetan, eraman zezakeena baino askoz ron gehiago edaten zuen; eta orduan, eseri eta bere itsas kanta zahar latz, gaizto haiek kantatzen zituen, inoren axolarik gabe; baina beste zenbaitetan edaria eskatzen zuen denontzat, eta bezero kikildu guztiak bere kontuak entzutera behartzen zituen, edo berarekin batera kantatzera. Maiz sentitu
|
nuen
etxe guztia dardarka. Tra la rai, botila bete ron, harekin; auzoko guztiak batera kantari etsi etsian, bizia galdu beldurrez, eta denak nork indartsuago kantatuko, ez nabarmen geratzearren.
|
|
|
Garibaldirekin hitz egiten egon eta astebetera hartu
|
nuen
etxean izen abizenak eta helbidea eskuz idatzirik zituen kartazal bat. Barruan zetorren behinola niri buruz idatzi zuen txostena:
|
|
|
Epaiketa eta guzti izan zuten orduan. Zerbait entzuna
|
nuen
etxean, baina datu zehatzak gura nituen.
|
|
2009
|
|
|
Astebete inguru eman zuen lanetik agertu gabe Manuelek. Igande gauean bere dei bat jaso
|
nuen
etxean, biharamunean bera ere bazihoala esanez, ez hartzeko trenik. Zer gertatu zitzaion galdetu nion, lanean inork ez baitzekien ezer, baina berak birritan, istripua?
|
|
|
Eta biak ziren ekuadortarrak. Oinez egin
|
nuen
etxerantz, hotza egonda ere, ariketa fisiko apur batek on egingo zidan esperantzarekin. Egunak ziren gimnasiotik pasatzeko astirik topatzen ez nuela.
|
|
|
–Inoiz esan ez badizut ere, ez
|
nuen
etxetik aldegin zeuk ere gauza berbera egin zenuelako. Barkatu, bihotza hautsi banizun?.
|
|
|
Mela mela eginda nengoen ordurako; oinetakoak kaleko putzu guztien patrika bihurtuta. Baina, hala ere, ez
|
nuen
etxean geratu nahi nire oihartzunak biltzen. Ugarteri deitu nion.
|
|
|
Ordu batak eta laurden ziren jada. Bai, nik ere hobe izango
|
nuen
etxe aldera egitea. Itzulpenarekin jarraitu behar nuen gero.
|
|
|
Ugartez oroitu nintzen, eta buru-hezurraren kutxari buruz Bordatxon esandakoaz. Sanz Eneatik hartutako liburua ere oraindik ia zabaldu gabea
|
nuen
etxean. Hurrengo egunean errepaso on bat eman behar niola agindu nion neure buruari.
|
|
|
Hilabete eskas lehenago hasi zen, gaizki oroitzen ez banuen. Bai, gogoan
|
nuen
etxera itzuli eta pozez gainezka berria eman zidaneko hura. Dirdiratsu zeuden haren begiak, irribarrea erantzi ezinik.
|
|
|
–Gezurra dirudi atzo non nengoen eta gaur non nagoen, sinesgaitza ere bada: atzo urrezko kaiola bat
|
nuen
etxe, eta gaur haize zabala; eta haize zabala gogorra da, baina ez naiz damu, ez horixe?!?, halako moldez, non atzean geratutako zoritxarreko egun haiek zorionekotzat baitzituen, oro har, ez zoritxarrak zorioneko egiten zuelako, jakina, nola poztuko zuen, bada, hiritik hirira eraman zuèn iheslarien zutabean gertatutako bi urteko haurraren heriotzak, hesteetako infekzio larri batek ahuldu eta bar... senak, beraz, aukera politikoak baino gehiago?
|
|
|
Indaba baten tamaina zuen Sabinek nire sabelaren barruan ezkondu ginenean. Errota zaharrean Isidrok belarrira esandako hitzek txunditu egin ninduten, ez dut gogoratzen ondo zer egin genuen ere, eta handik gutxira haurdun nengoela aitortu behar izan
|
nuen
etxean. Semearekin haserretu zen batean istripua zela esan zion Isidrok, eta nik horrelakorik ez esateko erregutu nion, arren.
|
|
|
Berrogei berrogeita hamar bat urrats eginik, muturrekoak eraitsi ninduen. Nire ihes itsuan, joa
|
nuen
etxe bateko zurezko pareta.
|
|
|
Usteak marroi ordea. Horace McCoy ren Hobe
|
nuen
etxean gelditu eleberri beltzak, Fernando Reyk euskaratuak, gatazka baten berri eman digu, ingelesaren mintzamoldeen arteko desberdintasunen hierarkizatzeak eraginikoa.
|
|
|
" Gezurra dirudi atzo non nengoen eta gaur non nagoen, sinesgaitza ere bada: atzo urrezko kaiola bat
|
nuen
etxe, eta gaur haize zabala; eta haize zabala gogorra da, baina ez naiz damu, ez horixe...!", halako moldez, non atzean geratutako zoritxarreko egun haiek zorionekotzat baitzituen, oro har, ez zoritxarrak zorioneko egiten zuelako, jakina –nola poztuko zuen, bada, hiritik hirira eraman zuèn iheslarien zutabean gertatutako bi urteko haurraren heriotzak, hesteetako infekzio larri batek ah... senak, beraz, aukera politikoak baino gehiago– bihotz berritu balu bezala, baita errotikako jarrera aldatu ere, bere osoa eta bere guztia ematera behartzen zuena, kausa berriaren alde; hala, bada, bere amets hartan sartuta zegoelako edo, Adak ez zituen ikusten, menturaz, borrokan aritutako haur bikiak –bestela ere, egunero ikusten zituen iheslarien seme alabak, adin guztietako haurrak eta umeak, arratsaldero ematen zièn eskolan–, aurrez aurre ikusgai zituen arren; edo ikusi gabe ikusten zituen, hobeto, iskanbilaren xehetasunei antzeman gabe, gorputzaren begiak ere irudimenaren begien mende izaki...
|
|
2010
|
|
|
emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen, aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ...tu beharreko babesarekin ere?, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez, nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten
|
nuen
etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean?, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan?
|
|
|
esan ere, esan nien ildo hartatik, halako batean: . Egun bat dut gogoan, oraindik ere ez baitakit nola ez
|
nuen
etxetik alde egin??.
|
|
|
–Ez
|
nuen
etxetik irteten utzi behar, baina katu demonio hau... Bi egun begirik bildu ezinik?
|
|
|
BIHARAMUNEAN presarik gabe jaiki nintzen; eskolarik ez neukanez, egunkaria erosi, apunteak besapean hartu eta buelta bat emateko asmoa nuen; non edo non bokataren bat jan, liburutegian sartu hurrengo azterketarako apur bat ikasteko... Gero jakin
|
nuen
etxekoak nire bila ibili zirela eginahal guztian: bizilagun batzuen telefonoa lortu omen zuen gure aitak handik edo hemendik, eta bizilagun horrek gure atean jo eta jo jardun omen zuen; unibertsitatean ere eman zuen abisua, eta, normalki halako mandaturik hartzen ez badute ere, saiatuko zirela esan omen zioten, ni bilatzen.
|
|
|
–Atera beharra daukat, laster arte –esan nien pisukideei, egongelan zerbeza batzuk edaten ari zirela, eta galderarik egiteko astirik eman gabe aldegin
|
nuen
etxe hartatik.
|
|
|
Gutuna idatzi
|
nuen
etxera, non bizi nintzen eta zer egiten nuen azalduz, eta nahi bazuten etortzeko egun batean, elkar ikusiko genuela eta lasai hitz egin.
|
|
|
Teofilo Mariarekin nuèn tentsioa gero eta handiagoa zela, eta hargatik, lana utzi eta etxetik alde egiteko gogoa gero eta maizago nagusitzen zitzaidala, Meyer jaunarekin Madrilen pasatutako urteak gogoan... esan ere, esan nien ildo hartatik, halako batean: " Egun bat dut gogoan, oraindik ere ez baitakit nola ez
|
nuen
etxetik alde egin...".
|
|
|
gazteena, berez, Benjamin Maria genuen, baina hura hil eta mundu honetatik joan zen, badakizu; Ada ere, berez, ni baino gazteagoa zen, baina urte haietako gizarteak —baita gaurkoak ere, beste maila batean, Elizak zer esanik ez— emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen —aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ...ko babesarekin ere—, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu nuen gainerakoek zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez —nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten
|
nuen
etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean—, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan...
|
|
2011
|
|
|
Nadiarekin kafetegian egiten nituen saio horietan jaio zirela esan dezaket Zwei Frauen eleberriko istorio nagusiak. Koaderno batean idazten nituen oharrak eta haien gainean jarraitzen
|
nuen
etxean idazten eta, norabiderik gabe geratzen nintzen bakoitzean, Frisch engana jotzen nuen.
|
|
|
Ahots goraz hitz egiten nuen nonbait, lehen solairuko balkoitik gizonezko bat atera zen gaizki esaka eta beste pare bat argi piztu ziren gaineko solairuetan. Berandu bada ere, ohartu nintzen barregarri gelditzen ari nintzela eta erabaki
|
nuen
etxera joatea.
|
|
|
Etxea zargaldurik topatu nuen, atzealdeko tejabana erabat jausita, teilatu parte batzuk hondatuta. Leihotik so eginez ikusi
|
nuen
etxea orain tresneria zaharraren ganbara legez erabiltzen zela. Bazeuden goldeak, gurdiak, narrak eta halakoak barruan gordeta.
|
|
|
Izeko Manoli, etxeko tia, bakarrik topatu
|
nuen
etxean.
|
|
|
Alferrik zen ezer esatea. Nahi ala ez, meriendatuta itzuli
|
nuen
etxera.
|
|
|
Eta korrika alde egin
|
nuen
etxetik.
|
|
|
Etxeratu nintzen arratsalde batean ez
|
nuen
etxean aurkitu eta zorabiatu ere egin nintzen. Gero, sakelako telefonoa piztu eta Jasoneren mezua aurkitu nuen:
|
|
|
Poltsan bilatu eta mugikorra atera zuen?. Telefonoa itzalita eduki
|
nuen
etxetik atera nintzenetik. Herenegun, eraman ninduzun jatetxe hartan, piztu eta berrogeita hamabi dei nituela ikusi nuen.
|
|
2012
|
|
|
Horixe zen esan nion bakarra. Ez nion aitortu beste pertsona batekin elkarbanatzen nuela presaka eta korrika berreskuratu nahi
|
nuen
etxe hura, bizitza hura. Ez nion, ondorioz, bere ondoan esnatu orduko barruan sortu zitzaizkidan kulparen zapaburu ilunez ezer kontatu, ezta memoriak bezperako irudiak ekarri ahala erraietan gizentzen nabaritzen nituela ere.
|
|
|
–Berehala begiratu
|
nuen
etxeko tiradera eta armairu guztietan. Ez zen ezer falta.
|
|
|
Edonola ere, eguerdiko hamabiak ziren eta, ofizialki ez, ez zen bazkaltzeko ordua. Ama ordu eta erdi barru etortzekoa zen, baina nik ez
|
nuen
etxean gelditzeko asmorik. Mugikorra eskuan nuela dei egin nion.
|
|
|
Hori ezinezkoa zen. Ondotxo ezagutzen
|
nuen
Etxe, aspalditik, eta beti azaldu zen mutil tradizional bat bezala. Baita bikote harremanetan ere.
|
|
|
Hura gertatu eta ia urtebete igaro arte ez
|
nuen
etxetik alde egin, baina bitarte horretan lanean hasteko egin zizkidaten proposamen guztiei, temati, entzungor egin nien, eta askotan aitari eta amari aurpegi eman ere bai, oso gogor saiatzen baitziren nire gogoak, ezinbestean, ongi zekiten bezala, harrarazten zizkidan erabakien kontra. Baina Hull en egotea egokitu zitzaidan egun batean, ustekabean, eta orduko hartan ihes egiteko asmorik gabe, esaten ari nintzen bezala, Hull en nengoela eta nire adiskide bat bere aitaren itsasontzian Londresera joateko zorian, berarekin joatea proposatu zidan, itsasgizonei pizgarri gisa eskaini ohi zaiena eskainita, alegia, bidesaririk ordaindu behar ez izatea.
|
|
|
Bitartean, eurite garaia iritsi zen, eta beste garaietan baino denbora luzeagoan egon beharra
|
nuen
etxean; horregatik gure txalupa berria ahal izan genuen leku seguruenean ezkutatu genuen, ibaian gora igo eta, esan dudan bezala, itsasontzitik etortzean alak lehorreratu nituen leku berean. Itsasgora zenean, itsasbazterreraino eraman genuen arrastaka, eta nire zerbitzari Ostirali itsasarte txiki bat palaz zularazi nion, txalupa han gorde ahal izateko adinakoa, eta hura ur gainean egoteko bezain sakona; gero itsasoak behera egin zuenean, ur hesi sendo bat egin genion urari, txalupa barrura sartzen ez uzteko.
|
|
|
Bitarte horretan denbora gehiena nire Poll entzat kaiola bat egiteko lanean buru belarri eman nuen, orduantxe etxekotzen eta nirekin harreman onak izaten hasi baitzen. Gero pentsatzen hasi nintzen biribil txikian itxita utzi nuen antxumean, eta erabaki
|
nuen
etxera ekartzea, edo jaten ematera joatea. Horrenbestez, hara joan nintzen, eta utzi nuen leku berean aurkitu nuen, ezin baitzen irten, baina ia goseak hilda.
|
|
|
Ez da harritzekoa gauza horiek guztiek uhartean egin nuen hirugarren urtearen zatirik handiena hartzea, azpimarratzekoa baita hori egin bitartean uzta berria eta uzta bilketa nituela esku artean. Uzta bere garaian bildu, eta, nola edo hala, eramaten
|
nuen
etxera, eta saski handietan uzten nituen ale buruak, aletzeko denbora izan arte, ez bainuen alea jotzeko zorurik, ez eultzirik edo bestelako tresnarik.
|
|
|
Txundituta nengoen halako ekintza eta jokaerak adimen gabeko piztietan ikusiz, eta herrialde hartako jendeak halako arrazonamendu maila baldin bazuen proportzioan, munduko jenderik jakintsuena izango zela esan nuen neure artean. Gogoeta honek hainbeste adoretu ninduenez, aurrera jarraitzea erabaki
|
nuen
etxe edo herrixkaren bat aurkitu edo bertako norbaitekin topo egin arte, bi zaldiak hantxe utzirik elkarrizketan beren nahierara. Baina lehenengoak, zuri beltzak, isilka banindoala ohartzean, hain modu adierazkorrean egin zidanez irrintzi, uste dut ulertu nuela zer esan nahi zidan; beraz, itzuli egin nintzen eta beraren ondora joan, agindu gehiagoren zain.
|
|
|
Eta hemen baliteke pixka bat entretenitzea jakingurako irakurlea, bederatzi hilabete eta hamahiru eguneko egonaldian herrialde hartan izan
|
nuen
etxeaz eta bizimoduaz zerbait esanez. Oso mekanikazalea naizenez eta beharrak derrigortuta, mahai eta aulki bat nahikoa erosoak egin nituen neuretzat errege parkeko zuhaitzik handienez.
|
|
|
Zoruaren inklinazioa hain txikia zenez, ia milia bat ibili nintzen itsasertzera iritsi baino lehen, arratseko zortziak aldera, nire ustez. Gero beste milia erdi bat edo jarraitu nuen aurrera, baina ezin izan
|
nuen
etxe edo jende arrastorik aurkitu; edo agian, hain ahul nengoenez, ez nintzen haietaz ohartu. Oso nekaturik nengoen, eta horregatik eta eguraldi beroagatik eta ontzitik irteterakoan edandako pinta erdi brandyrengatik, lo egiteko gogo handia nuen.
|
|
2013
|
|
|
Txunditzekoa zen zer guti nekatzen zen bere mandatarien lana ezkutatzen. Hain juxtu ere, Gendulainen etxeko etxezainaz fidatzen ez nintzelako eta barrandaturik egoteaz aspertua nintzelako erabakia
|
nuen
etxez aldatzea.
|
|
|
–Pentsatu
|
nuen
etxean gozoago ariko ginela. Nire Joanikok asmatu du zu hona ekartzen.
|
|
|
Gau osoa eta hurrengo goiza oinez eman nituen, eta eguerdian, indarrak akituta, Utikara ailegatu nintzen. Seme merkatari baten bila nenbilela esan nuen ostatu hartu
|
nuen
etxean, baina ez nuela topatzen. Deskantsatzen geratu nintzen han, bihotzari adi.
|
|
2014
|
|
|
Liburua itxi eta bertan geratu nintzen, eserita, minutu luzeetan zehar. Gero, liburua hartu eta maileguan eraman
|
nuen
etxera. Gau horretan bertan amaitu nuen.
|
|
|
Eserita, ateari begiratu nion, itxita zegoela ziurtatzeko. Ez
|
nuen
etxean inor sumatu. Dani oraindik ez zela jaiki pentsatu nuen.
|
|
|
Txorakeriak utzita, emakume gazte eta erakargarria bihurtuta zegoen Aratz, erakargarriegia, horregatik bidali
|
nuen
etxera. Bazekien ez niola ezer esango poliziari, eta lasai alde egin zuen, ez etxera, noski?.
|
|
|
Ez
|
nuen
etxe azpiko tabernaren izena sekula gogoratzen. Jabea ezagutzen nuen, Basilio.
|
|
|
–Ez. Ezin
|
nuen
etxea ikusi. Errepideak bihurgunea egiten du hor, eta zuhaitzek ez zidaten ezer ikusten uzten.
|
|
2015
|
|
|
itzultzea erabaki nuen, ordurako bere kabuz moldatzen ziren alabak utzita. Hemen erosi
|
nuen
etxea, hilerriaren ondoan, hildakoak ezin omen direlako berriro hil. Eta bai, haien artean lasaiago nagoelako.
|
|
|
Nola? Ez, ez
|
nuen
etxean gosalduko, aireportuan hartuko nuen kafe azkar bat. Berandu egiten ari zitzaidan, laster arte, maitea, bai, badakizu aireportuetara garaiz iristea dudala gustuko, eskerrik asko, nik ere maite zaitut, agur.
|
|
|
Berandu da, badakit? Ordu bietarako behar
|
nuen
etxean baina, gustura geunden dantzan, barrez, lagun artean. Denak joan gara ordu berean.
|
|
|
Ospitale honetatik deitu
|
nuen
etxera
|
|
|
Egia esan, ez nekien nora jo behar nuen, baina argi
|
nuen
etxe hartatik alde egin behar nuela. Eta halaxe egin ere.
|
|
|
Han ez nuen, au pair? zerbitzua eskaintzen
|
nuen
etxeko umeen arropa garbitu beharrik, ezta familiaren seme alabak esnatu eta semearen ohe bustia aldatu beharrik. Plantxa potolo pisutsu horietako bat zuten, ingelesek ez baitute menajean sosik gastatzen, eta esku barruetan maskurrak ateratzen hasiak zitzaizkidan, egunero garbitzen ziren umeen eskolako trajeak plantxatzen.
|
|
|
Trenean, ostera, ez
|
nuen
etxeko jaunaren katu zikinari jaten eman beharrik ere... eta estakuru guztien gainetik zegokeen arrazoi nagusi eta garrantzitsuena zera zen: ez nuela nirea ez zen ingeles trauskil hartan pentsatu beharrik.
|
|
|
Ez nago ingurukoak bezain mozkorra, ezta haiek bezain aldarte onean ere. Hobe izango
|
nuen
etxera joan izan banintz afaltzera, hemen gauza onik ez dago eta. Honezkero alferrik izango da baina.
|
|
|
Hala ere, azaletik antzematen zaio haranari nolakoa duen mamia eta halako zerbait gertatu zitzaidan niri ere Rita ezagutu nuenean: ataritik bertatik ikusi
|
nuen
etxe hark zeukan barnealdea palazio bati zegokiola. Hala iruditu zitzaidan niri, behintzat.
|
|
|
Musika gehiegi nahasten zen nire baitan ganorazko ezer entzun ahal izateko. Ez nekien oso xuxen zertan nenbilen han, Parisen, bakarrik eta ezagutzen ez
|
nuen
etxe bateko argiak nondik pizten ziren asmatu ezinda. Ez nekien zertan nenbilen Joxe Elosegi bezalako txoriburu baten itxaropenean eta okerrena, ez nekien zer arraiotarako deitu nion Louiseri, aspaldiko lagunari.
|
|
|
Ez zion axola hotela hitzemanda banuen eta ez zion ardura nik bestela nahiago izateak. Rue del Sarte 7 bigarrena ezkerrean, hantxe aurkituko
|
nuen
etxea, Porte de Clignancourt inguruan. Atariaren klabe zenbakia 4723 Iristen nintzenean bera ez bazegoen, portzelanazko katu baten irudiaren azpian aurkituko nuen giltza.
|
|
|
Ordu laurdena falta zen ordu baterako. Gabon gaua koadrilarekin ospatzeko geldituta nengoela esan
|
nuen
etxean, eta kanpora irten nintzen, baina kalera jo aurretik, garajera jaitsita, armak atera nituen lur azpian gordeta neukan lata batetik: 38ko errebolber bat eta 9 laburreko pistola.
|
|
2016
|
|
|
Hemezortzi urte nituenean alde egin
|
nuen
etxetik.
|
|
|
Lotsa. Liburuak apalera itzuli nituen eta beste bat irakurtzen jarraitu nuen, egin behar nituen beste gauzak alde batera utziz, eta zarata bat entzun
|
nuen
etxetik kanpo, eskaileretan nonbait. Bere zain nengoen, eta igogailua zela pentsatu nuen,, hemen da?
|
|
|
Ekipajea di da batean prestatu
|
nuen
etxera heltzean. Motxila hartu beharrean kalean topatutako maleta zaharra hartu nuen oraingoan, alkandorak zimur ez zitezen, edo, egia esan, maleta berri zaharra erabiltzeko egunaren zain nengoelako aspaldian.
|
|
|
Baina umetan, zer egingo genuen? Nik maiz alde egiten
|
nuen
etxetik (Albertok ez, bera beti izan da ni baino dexente patxadatsuagoa, askoz esanekoagoa). Bestalde, egun batean berandu arte geratu nintzen Harresien ingurutik, lagun egindako mutil talde batekin, bizikleten barran eserita ibiltzen, haiek eramanda, eta etxera itzultzean estu eta larri ikusi nituen aita eta ama; bada, geroztik (Micòl molde oneko neska da, izan ere, urrezko bihotza duena!), zintzoa izatea erabaki eta ez nuen behin ere alde egin.
|
|
|
Eta ez nuen besterik gaineratu, aitarekin ezinbestez topatu beharrak kolpetik larrituta berriro. Beranduenik, ilunabarrerako itzuli
|
nuen
etxera. Ez neukan beste aukerarik.
|
|
|
Berriro ikusten nituen hango zelai handiak, han hemenka jarritako zuhaitzak, hilarriak eta oroit zutarriak, askoz ere ugariagoak harresien eta barruko sailak banatzen zituzten hormen ondoan, eta, benetan begi aurrean banu bezala, Finzi Continitarren hilobi monumentala: hilobi itsusia, egia da, horixe entzuna
|
nuen
etxean txikitandik?, baina, halere, ikusgarria, eta adierazgarria, familiaren garrantziagatik bai behintzat.
|
|
|
Gure azken topaketatik hamar bat egunera, hilaren 25 aldean, Malnatek telefonoz deitu zidan. Ordura arte ez zen behin ere gertatu horrelakorik, eta telefonoa hartzera ni joan ez nintzenez gero, tentazioa eduki
|
nuen
etxean ez nintzela erantzunarazteko. Baina segituan damutu nintzen.
|
|
|
Esatea lotsagarria den arren, ez nuen Markusengan ezertarako pentsatu. Ihes egitea neukan buruan, eta korrika egin
|
nuen
etxeraino; bularra lehertu beharrean heldu nintzen. Eta, orduan konturatu ere egin ez nintzen arren, ni horma gainetik igaro nintzenerako, kanpoan ez zegoen Gorkaren arrastorik.
|
|
|
Izerdi hotza sentitu
|
nuen
etxea ikustera joan ginen lehenbiziko aldian. Sailaren jatorrizko banaketa bere hartan utzi zuen arkitektoak, eta Revoltako bide zaharra errepide asfaltatua zen orain, urbanizazioaren kale nagusia.
|
|
|
Baldintza nagusia: ezin
|
nuen
etxea saldu, ez eta alokatu ere, eta nire ohiko bizileku bihurtu behar nuen.
|
|
|
Ilunabarrean, eguzkia ezkutatzen hasia zenean, ispiluaren gelan beste gau bat igarotzeko tentazioa sentitu nuen. Gogoan
|
nuen
etxeko liburutegiko apaletan erdi ezkutatuta zeuden liburuetan irakurritako guztia. Zalantzarik ez nuen, bestalde, nik topa nitzan jarri zituztela han liburuak.
|
|
|
Horixe erran nion detektibeari, baina ez zidan sinetsi. Harekin joan behar izan
|
nuen
etxeko armairu eta tiradera guztiak arakatzera.
|
|
|
–Ezin erran. Batzuetan ez
|
nuen
etxean ikusten, eta handik denbora batera garajeko eskaileretan gora entzuten nuen.
|
|
|
–neskak ahots lodia jarri zuen?. Ulertuko duzue zergatik alde egin
|
nuen
etxe alu hartatik.
|
|
|
Uste gabea gertatu zen orduan, Chatouna izena zeukan etxe zahar horren aitzinean. Jada 1972an, ikusia
|
nuen
etxe hori, sartzeko xeilan (portalean) taula baten gainean honelako izkribu batekin: –Maison à vendre.
|