|
2015
|
|
|
8 Deabruak beste hau ere jartzen zidan aurrean: ea nola nahi
|
nuen
etxe hain estuan neure burua itxi, eta hainbeste gaixorekin, ea nola eramango nituen hainbeste penitentzia, eta etxe hain eder eta atsegina, beti poz pozik bizi izan nintzen etxea, eta hainbeste adiskide uzten nituela; beharbada, hemengoak ez zirela izango nire gogokoak, asko behartzen nuela neure burua, beharbada, etsi gaiztoan eroriko nintzela, eta ziur asko deabruak nahi izango zuela hau, bake...
|
|
|
Gogoan dut, idatzi ondoren hainbeste gauza txar ikusi nituenez gero eta onik ia bat ere ez, nahigabe eta neke min handi handiak jo ninduela. Baita pena hartzen
|
nuen
etxean Jesusen Lagundikoak bezalako jende hain santuarekin harremanetan ikusten nindutelako ere; izan ere, neure kaskarkeriaren beldur nintzen eta halakoa ez izatera behartuago nengoela iruditzen zitzaidan eta neure denbora pasetatik alde egitera, eta hau egin ezik, txarrago zela; eta honela, elizain eta atezainarekin itundu nintzen inori esan ez ziezaioten. Gutxi balio izan zidan horrek, deitu zidatenean, ate ondoan gertatu baitzen komentu guztian zabaldu zuena.
|
|
|
Nik baimena banuen, baina ez
|
nuen
etxerik, ezta zurikorik ere erosi ahal izateko. Nola izango nuen krediturik, bada, Jaunak eman ezik, ni bezalako erromes batek?
|
|
|
Horretan geratu ginen; niri, behintzat, oso ongi iruditu zitzaidan, albait lasterren egitea komeni baitzitzaigun, geure monasterioetatik kanpo geundelako, eta baita kontrakotasunen bat izango ote zen beldur nintzelako ere, lehenengo fundazioan eskarmentua harturik bainengoen. Eta horrela, inork jakin orduko nahi
|
nuen
etxe sartzea eginda egotea, eta horrela egitea erabaki genuen. Aita Domingo ere bat zetorren horretan.
|
|
|
–Niri, behintzat, oso ongi iruditu zitzaidan, albait lasterren egitea komeni baitzitzaigun, geure monasterioetatik kanpo geundelako, eta baita kontrakotasunen bat izango ote zen beldur nintzelako ere, lehenengo fundazioan eskarmentua harturik bainengoen. Eta horrela, inork jakin orduko nahi
|
nuen
etxe sartzea eginda egotea, eta horrela egitea erabaki genuen? (Fund.
|
|
|
Nik diotsot berorri, une txarrak igaroarazi dizkidala, eta Jainkoak nahi beza halako batean guztiz konpontzea. Teresaren profesa honengatik ezinezkoa izan da hara joatea, ezin nuelako neurekin eraman, are gutxiago eskutik utzi; eta denbora gehiago behar da hara eta Albara joateko eta Ávilara itzultzeko; eta horrela, zorte ona izan da Pedro de la Banda eta Manrique hemen izatea eta beste urtebeterako alokatu
|
nuen
etxea, ama priorea lasaitu dadin, eta Jainkoak nahi beza onerako izatea.
|