|
2000
|
|
|
zeure oroiz eta zeure faltaz igarotako gau
|
egunak
|
|
|
Porrusalda bikaina prestatu zidaten, inoiz jan dudan ederrena iruditu zitzaidana. Komisaldegiko hamar
|
egunak
ezer probatu gabe pasa nituen.
|
|
|
Orduan ere bake une handirik gabea zen gure kolektiboaren bizitza. Berrogeita hamar urte nituen kartzelara sartu nindutenean; adinaren zama sentitzen hasten den sasoi hori, beraz, eta komisaldegiko tortura
|
egunak
igaro ondoren are gehiago. Baina kartzelak ez dizu bakean bizitzen uzten, nahiz eta zaharra izan eta jubilatzeko garai hobean egon.
|
|
|
Irakurtzen ematen nituen
|
egunak
txapeoan, gaueko ordu biak edo hirurak aldera arte askotan. Zenbat eta liburu lodiagoa, are gusturago.
|
|
|
Lehen
|
egunak
bizkor doaz kartzelan. Kosta egin zait ordutegia ikastea, noiz goazen txaboloetara, noiz jaitsi, nola den bisiten kontua...
|
|
|
Kosta egin zait ordutegia ikastea, noiz goazen txaboloetara, noiz jaitsi, nola den bisiten kontua... Oharkabean joan dira
|
egunak
, eta oharkabean hasi naiz leku berriko trikimailuak ikasten. Irrati txikiarekin ezer gutxi hartzen dut.
|
|
|
Egonezinean eman nituen Bonxeko azken
|
egunak
, kunda heldu zen arte. Fiti, Joxe eta Errotarekin azken solasalditxoak egin nituen leihoetatik, adio gisa, auskalo noiz arte; Itziarri ere agur, bisitetako kabinetako leihotik.
|
|
|
Castellondik honako bidaian egindako
|
egunak
aipatzen ditu:
|
|
|
Arropa eta janzki gehienak Castellonen utzi zituen, bidaian ez ibiltzearren traste guztiekin tatarraka. Bera baino lehen helduko zela hona han utzitako paketea, esan omen zioten, baina
|
egunak
eta asteak aurrera doaz eta paketerik ez da agertzen inon, eta hemen fresko samar egiten du goizetan eta gauetan, hotz ere bai behe lainoa sartzen denean. Batari eta besteari galdezka jarduna da, baina sorbaldak jasotzen dituzte hemen.
|
|
|
" Ezin izango dik jende askok esan Lauaxetarekin batera auto stop egiten ibili denik", esan nion neure buruari. Banuen, gainera, azken
|
egunak
mendian eman eta gero, jende artean galtzeko gogorik, eta oroitzapen onekin lotzen nituen nik Hernaniko tabernak, haietara jotzen baikenuen ia beti lankideen arteko afariak egiten genituenean.
|
|
|
Bergarako kartzela zaharra izandako etxea ikusten izan nintzen biharamunean, Angiolilloz oroiturik, Cánovas del Castillo hiltzeagatik garrotez exekutatu zuten anarkistaz, kartzela hartako ziega batean eman baitzituen hark azken
|
egunak
. Angiolillo Ernioko bileran parte hartu zutenetako bat izan zitekeela otu zitzadan, eta horrek, inolako oinarri logikorik gabe, kartzela zaharraren inguruetan Lauaxetaren berri izan nezakeela pentsatzera eraman ninduen.
|
|
2001
|
|
|
Martxo erditsutan, hormek
|
egunak
zurpailtzen zituztenean, pentze biluzien azaletan sator puloak turrunpilo biderkatzean, ardiak eta bildotsak marrakaz hautematean, etxe gibeleko muinoetara abiatzen ginen, supiztekoak eta xanbraderak eskuan. Kautxuzko puskari su ematen genion eta ote zango zein iratze etzanen azpian aldizka pausatzen, sua hitzez haiatzen genuela, behiala urrunetik begiztatu borobil perfektuaren osatzeko.
|
|
|
Egunkari hark ateratzen zuen berriaren pertsonaia nagusia Maddalen Erreka zela banekien, emaztearen egiazki ezagutzeko parada eduki nuelako ene gazte aroko exilio bideetan. Alabaina, Antonin Artaud poeta iluminatuak azken hatsa eman zuen ospitalea zegoen auzuneko lantoki publiko batean
|
egunak
higatzen nituen orduan: Tarahumara umeak herrokan, konkorturik eta lasaigarriz zintzurreraino emokaturik, jiten zitzaizkidan, gordeka bezala, sos bila.
|
|
|
Bideko une horiek bizitzako momentu oso partikulartzat dauzkat oroz bat. Ene gauak zuen
|
egunak
baino ederragoak dira! oihukatzeko gogoa dut, lanetik kanpoko bazter ekintzetan denbora sobera galtzen dudala leporatzen didaten kolegei.
|
|
|
Eta ohetik altxatzen naiz, makina herdoildu baten gisa. Egoera horretan, errabiak eta animaleko antsiak bihotza hantzen didala,
|
egunak
pasa ditzaket lan edo" borroka" kideekin hitzik trukatu gabe. Gohaina hazterainoko paranoia.
|
|
|
Maiteak berriro utzi ninduenez geroztik,
|
egunak
eta partikulazki gauak bideetan herrestan eta terrentan higatzen nituen, triste pakete baten moldean. Etxeratzean jaten nuen gasna zioneak ez zidan amodio eta intimitate premia ordezkatzen, biak debekatuak bailitzaizkidan.
|
|
|
Nork zekien goizetan, begiak zilar eta idor ohetik ateratzean,
|
egunak
zer ekarriko zion. Beti harritzen ninduten, eguzkiaren oldarretik honen amore ematerainoko denbora zuhurki eta hertsiki planifikatzeko gaitasuna zeukaten jendeek.
|
|
|
Arimarentzat bezainbat gorputzarentzat Argia premiazkoa dela irakurtzen da anitzetan emazteentzat agertzen diren eta medikuaren behatokietan ikuskatzen ahal ditudan aldizkarietan; irudiz fotosintesirik gabe irauten duen hosto lehorra naiz. Lo eskasez iharduki dezaket
|
egunak
egunei hilka, baina loaren garrantzia ezin dut nahitara ere ahantzi, laneko zortzi orduetan zehar kolegen ahoetarik betekizun fisiologiko horren inguruko solas bustiak isurtzen hautematen ditudanean.
|
|
|
Egunak joan
|
egunak
etorri, euri bestak ez zuen atsedenik hartzen, eta jendea lan egitetik gelditzen hasi zen, bideak urratu ahala. Bakoitzaren idorpeari zutik kontzea bihurtu zen pentsamendu ia bakarra.
|
|
|
Urrabia zentzatzen joan zen, guttika guttika,
|
egunak
pasatu ahala. " Mozkorraldi pollita izandu dik oraingoan, alajinkoa!", erran zuen Migel eroak.
|
|
|
ez nintzen gauza izan bideoa, ez ordenagailua, martxan behar bezala jartzeko. Bestalde, hala gertatzen zitzaidan tresna guztiekin; beti okerreko botoia sakatuta,
|
egunak
txandriotik txandriora joaten zitzaizkidan.
|
|
|
ez biografiak, ez hamaseiren bizitzetatik inoiz pasatu zen gizon edo emakumerik, denak elkarlotuko zituenik. Maniako baten pentsamoldea agerian jarriko zuen nolabaiteko serie edo datu sailik (deituren hasierako letraren harremana, krimenak gertatzen ziren asteko
|
egunak
, hilketako tokien artean ezar zitezkeen nolabaiteko erlazioak...) ez zen, edo ez zen inondik atzematen. Pioletak, biktimen buruan aurkitzen denean ere, ez du sekula hatz markarik.
|
|
|
Lurrean eseri eta begiak itxi nituen. Putetxeko
|
egunak
nituen gogoan. Nola, lehendabiziko aldiz akaso, zoriona bete betean dastatu nuen.
|
|
|
hainbeste jarraituko lituzke zure
|
egunak
|
|
|
iraganeko
|
egunak
itzuli ahal direla.
|
|
2002
|
|
|
Galtzaile ikusi duzu zeure burua hamaika garagardo latak inguraturik, besaulki batean hankalatraba, dantzan ibili direnei begira. Amaitu egin dira eskua ipurdiz ipurdi ibiltzeko
|
egunak
. Fiona ondoko gelara sartu da, italiarrek ba omen dute perika ona, beti; berba handiegirik gabe sartu da, fucking bat edo beste, hi haiz kakatia, hi.
|
|
|
baina gaurko
|
egunak
zure ondora narama ezinbestean.
|
|
|
hausterre
|
egunak
ez du behar oso urrun.
|
|
2003
|
|
|
Eta hantxe segitu genuen, isilik, jatekoari eta ardoari ekinez. Mallonaren azken
|
egunak
gogoratzeak min ematen zigun. Bioi.
|
|
|
Elkarrizketa haren ingurukoekin akordatzean, artean
|
egunak
ederrak zirela begitandu zitzaidan. Baina 1937ko Madalen egunaren bezpera, zein egun samina Mallonarentzat.
|
|
|
–1937ko uda haren ostean Madalen
|
egunak
amaituak ziren niretzat. Urteetarako –esan nuen– Baina Mallonaren epaiketa duk orain kontua.
|
|
|
Santoñakoa izan arte. Tartean beste kazetari batzuk joan eta berriak etorri, igaro ziren
|
egunak
. Robert Caparena izan zen tristeena.
|
|
|
Hamabian beharbada. Eguna ziur ziur zehazterik ez badut ere, oso gogoan dut goizetik Areatzan ginela, betiko moduan, Packard haietako bat genuen zain
|
egunak
argitu orduko abiatzeko. Hegazkinen ikaraz hain goiz, argi esanda.
|
|
|
Sinbad joana zen, goizaldean, baina Elena ez zen agertu. Bada,
|
egunak
argitzen hasterako jagita nengoen. Presa nuen, ordurako Gure Gizonaren auziak zirt edo zart egina behar baitzuen.
|
|
|
" Sollubeko batailaren
|
egunak
", pentsatu nuen.
|
|
|
Herritarren oharkabean, jakina. Astia baduzunez, nire jantzi ofizialak non gorde ditudan esango dizut,
|
egunak
argitu orduko batu ditzazun.
|
|
|
Baina ez horri bakarrik –ekin nion– Denei, fedea Jainkoarengan izateko eskatzen zien. Ze, abuztuaren 15aren osteko
|
egunak
arte, Larrinagako kartzelan zirenak indultua etorriko ote zitzaien esperantzan bizi izan ziren. Mallona bera, emaztea, alaba biak eta beste batzuk.
|
|
|
Ez zuen beste ezer eraman, berari eskainia zen kodize eder hura baino. Hura irakurtzen, hura ikasten eta hura gozatzen ematen zituen
|
egunak
. Obispo izendatu zuten, eta hantxe hil zen.
|
|
|
ez zait iruditzen
|
egunak
|
|
|
Etortzekoak diren
|
egunak
irudikatzen
|
|
|
Eta
|
egunak
iristen direnean,
|
|
|
etortzekoak diren
|
egunak
irudikatzen ematen dut.
|
|
|
ematen ditut
|
egunak
, asteak,
|
|
2004
|
|
|
Seme alabarik ere ez genuen! Nik anitzetan gauak eta
|
egunak
egiten nituen etxetik kanpora, kontrabandoagatik. Neronen lanbidea zen, sos pollitak ematen zizkidana.
|
|
|
Egunak joan
|
egunak
etorri, eta Magdalenaren arrastorik ere ez. Herriko inork ere ez zekien deus.
|
|
|
nire urtebetetzean
|
egunak
|
|
|
Kontua da Brauliok karabineroak ikusten dituela, Bidasoaren bi alderdien ertzean guardia egiten. Karabineroek edo eltzetzuek (mendian lanean ari diren bitartean, orduak eta
|
egunak
ere pasatu behar dituztenez, jana eltzetan eramaten baitute), lehengo denbora haietan bezala soborno ttikiak onartzen dituzte. Egia erran, ttikiak eta handiak, egin nahi den lege haustearen arabera.
|
|
|
eta zenduaren borroka
|
egunak
ekarri ditu gogora,
|
|
|
Nonbait haren bila zebiltzaan, nonbait haren zain zeudean Etxaben... Eta nik, Artola hori ez nekiela nor zen eta Tapaxen berri ere ez nekiela aspaldi,
|
egunak
neramazkiela ikusi gabe. Eta:
|
|
|
|
egunak
goizetan zahartzen zitzaizkionetik.
|
|
|
Ortozik zapaltzen ditu
|
egunak
|
|
|
eguzkirik gabeko
|
egunak
eta etxerik gabeko herriak!"
|
|
|
paperezko amets bihurtu zaizkigu
|
egunak
|
|
2005
|
|
|
Maddi sehi zarpail
|
egunak
herrokatu zituenekoaz baizik ez gogoratzen. Ez zuen oroitzapenik.
|
|
|
Harrondo izuak azpatzen zuen ordu haietan. Egunak jin eta
|
egunak
joan, egoera jabaldu eta gertakaria ahantzi zen. Baratzeko pikotzearen maldan abiatzen nintzen bikotea loaldian zegoen arratsaldeetan eta han Eugenia deitzen nuen geldirik gabe.
|
|
|
Lan erritmo handia zuten eta asteburuetan edo igandeetan beharrean, nagusiak eskatzean, beti bai ihardesten zioten:
|
egunak
eta gauak lantokian pasatuko zituzten Etxarri jaunari obeditzeko. Alta alfer eta inutilak bezain axolagabeki haizatuak ziren.
|
|
|
Baina ez. Segur aski Peter amerikar osabarengandik harrapaturiko burua erakusteko jaidura txarra zuen;
|
egunak
joan egunak etorri, amak ez zion besterik errepikatzen, deabruen bisaia!
|
|
|
Baina ez. Segur aski Peter amerikar osabarengandik harrapaturiko burua erakusteko jaidura txarra zuen; egunak joan
|
egunak
etorri, amak ez zion besterik errepikatzen, deabruen bisaia!
|
|
|
Herriko apeza salbu, inor ez zen Ttotteren balizko egoeraz kezkatzen. Funtsean eratorri bereziaren lehen hiru
|
egunak
apezetxean higatu zituen. Ausarki jan zuen.
|
|
|
Ospitale psikiatrikoko ganbarako aulkian
|
egunak
loturik pasatzen zituenean, bizitzaz jada zimiztaka baizik ez zen oroitzen. Lasaigailu txertoak egiten zizkioten orduetan bereziki memoria inarrosaldiak pairatzen zituen eta beti itxura berdinak zetozkion buru zokoaren lardaskatzera.
|
|
|
– Non dira ene
|
egunak
–
|
|
|
Ez zaitut gaitzesten. Sortzen eta hazten garenean ez dakigu
|
egunak
zerekin beteko zaizkigun: bakoitzak bere gurutzea badu ekartzeko eta eramateko.
|
|
|
Solasari eman ziren biak. Elkarrekin iragan
|
egunak
arrapasatu zituzten. Ttotte, azkenean, lorios zen:
|
|
|
Hargatik, Bar des Amis era jinez geroztik bi urte lehenago baino zoriontsuago zen Xarles. Alabaina, Austerlitzen trenetik jaistean, herriko apezak izenpetu zion gomendio gutuna eskuan Neuillyra zuzendu zituen urratsak eta
|
egunak
, egunen ondotik, monsieur eta madamen mutil hezi gisa higatu zituen. Han ezagutu zuen Jeanne jaun andere haien sehia.
|
|
|
Halatan, uda eta larrazkeneko
|
egunak
ederki iragan zitzaizkien. Lasai.
|
|
|
Alta, ziotenaren arabera, nehon ez ziren baserrian baino hobeki hartuak; baina Nakoren errana, buhameek zuten etxekoen laudatzeko ohituragatik, mendratzekoa zen. Egunak joan,
|
egunak
jin, Graxik saldo ibiltariaren itxura burutik ezabatu zuen. Eskolako lanetan zinpurtzen zen eta batez ere, gordean, aitzineko Eguberriko Mehainerako bidaia hartan asmatu kantuaren hitzak paperean etzaten.
|
|
|
Leiho ttipi batetik
|
egunak
oraindik argitu ez zuela ziurtatu, ogiari koskorra kendu eta ahora eraman zuen. Baliatu beharra zeukan.
|
|
|
Gure azken
|
egunak
ziren elkarrekin. Parisera nindoan hurrengo egunean, bolada luze baterako.
|
|
|
Lasarten ere, trenbide ertz batean, giza-enbor bat agertu zela duela hamabost egun eta ea nola konponduko ziren Arruti entomologoaren laguntzarik gabetan. Ea nork lagunduko zien agertutako guztien heriotza
|
egunak
erabakitzen. Bere beharretan zirela eta itzultzeko azkar baino lehen.
|
|
|
Zuk, orduan, gauzak bere girora ekartzeko, txondorra zenbat denbora egongo ote zen piztuta galdegin zenion behin. Ez baitzenekien
|
egunak
edo asteak zituen egur hark guztiak ikatz bihurtzeko. San Joan eguna pasatuta ere, txondorraren sabelean suak iraungo zuela esaten zuten batzuek.
|
|
|
Egon zara inoiz urte zaharrez gure herrian? Herri guztietan bezala zure herrian ere, esanen didazu, abenduko azken
|
egunak
gauerdia eta bere hamabi ezkilak ekartzen dituelarik: bolanderak, suzko erroberak, Japoniako bonbak, hiru buruko txapliguak, umeak elkarri petardoak jaurtika, ehiztariak leihoetarik zerurantz kanoi bikoarekin...
|
|
2006
|
|
|
Joan ziren arrantza
|
egunak
,
|
|
|
|
egunak
ogi apurrak lez atzamarrekin batzeko,
|
|
|
Izango dira
|
egunak
besterik gabe amaituko direnak,
|
|
|
Egonarriz eramaten ditut
|
egunak
,
|
|
|
Egunak eta
|
egunak
etxetik irten gabe igaroz gero, ez naiz dutxatzen, ez naiz garbitzen, ez dut bizarra mozten, edozer moduz jantzita nabil. Hauxe bera nahikoa da adiskideak etsai ere badirela baieztatzeko.
|
|
|
Ezin dut aurrera egin. Duela sei urte Parisen pasatu nituen
|
egunak
datozkit gogora zerua hain gris jartzen denean, dena lanbro mehe eta goibel honek estaltzen duenean. Txapitulako leiho estutik euriari so geundela Michelleri" Il pleut septembre sur Paris" esan nionekoa batez ere.
|
|
|
Ezerk ezin ditu
|
egunak
hautsi eta desitxuratu nahigabeak bezala. Horixe diogu maite nahigabeari.
|
|
|
Beste alde batera, zain egoteak ere batzen ditu nire baitan geografia biak: han ere baziren losak, eta
|
egunak
pasa zain nengoela orduak ematen nituen haiei begira, losa bakar bati begira zenbait ordu ematen ahal nituen, zakar bakoitza, hondakin bakoitza inportantea izan zitekeen orduan, haren garbitzearen perspektibak lasaitu egiten ninduen, banuelako harixe esker egiteko bat, aitzakia bat ofizialen aurrean, nire presentzia toki hartan justifika zezakeena.
|
|
|
Badira
|
egunak
beste batzuk baino txarragoak, Txirenetarrok, egun motelak eta egun biziak, egun hotzak eta gaurkoa bezain sargoritsuak... ez dago zalantzarik, baina gaurkoa, kaleko giroa ez bezala, nahiko goibel agertu da goizean, Santurtziko portuan gertatutakoagatik, eta are goibelago jarri zaigu orain gaueko ordu honetan. Beste heriotza baten berri eman behar dizuegu!
|
|
|
Etortzea erabaki nian... hango kontu guztiak aparkatu eta hona segituan. Behintzat aitaren ondoan eman nitian bere azken
|
egunak
. Ez duk gutxi.
|
|
|
Beste batzuek zera esan zuten, Jaungoikoak olagarro erraldoi bat bidali zuela ontzi hondoratu aldera, San Anton elizatik antolatutako prozesioei esker, eta zortzi besoko munstro hark gizona besarkatu eta Atlantiko erdiko sakonetara eraman zuela... Eta hara joan zen Candida, Punta Roncudoko labarretara, gizona agertuko zitzaion esperantzaz, han eman zituen
|
egunak
eta gauak, eta asteak... denetarik jaten, lanpernak, lapak, itsas kirikinoak eta karramarroak, eta algak eta horrelakoak... eta halako batean, burua erabat galduta, labarretan behera bota zuen burua... Marinel hura, Candidaren gizona, berriro ikusi nuen, handik urtebetera, baina hilda, astelehen euritsu batean, La Najako arkupeetatik, noraezean, uretan bere aurpegia ikusten ez zuelako arduratuta...
|
|
|
Atsegina iruditzen zaio Tuteratik lanera etorritako mutila. Egia esan, hasieran atsegina iruditzen zitzaion, beste barik, baina
|
egunak
pasa ahala erakargarria iruditzen zaio orain. Ile beltzaran kizkurtua, ezpainak, bere ahotsa...
|
|
|
Galiziara joan eta urtebetera ezagutu zuen Urbano Lugris, ostegun goiz lainotsu batean. Ordura arte Coruñan ematen zituen
|
egunak
, gimnasioan batik bat, ostiraleko edo larunbateko konbateak prestatzen, denak amateurrak, ez konbate ofizialak. Hona edo hara joan eta honen edo haren kontra jo, diru apur baten truke.
|
|
|
Bizitza zurrunbilo bat bilakatu da, pentsatzen zuen Goiok berekiko, erle saldo baten burrunba itzalia baina etengabea, zoratzeko modukoa, ezerk ez zuen lehengo kolorea eta distira, lehengo ertz definitua eta forma ezaguna, nabarra urdina nagusitzen zen nonahi, difuminatuak eta zirriborro lausoak, fokutik kanpoko argazkia bezalakoa zen dena, Armanik esan ohi zien bezala sekzioaren bileretan, garai berri hauen ezaugarri nagusia aldakortasuna da, potroak gero, sindikalista bati Armani deitzea, fabrikako sugegorriek ezarritako izengaiztoa zen, maltzurki, gero sekzioko kideek ere onartua, maltzurki eta maiteki aldi berean, Armani ez zen horregatik asaldatzen, ez horixe, ez zen etorri berria, garai haien aldakortasunaren beraren paradigma irizten zion izengoitiari, egokia beraz, eta doike, pena bakarra berari paratu izana edukiko zuen, onartu beharra zegoen besteri esateko oso egokia zela, norberari esanez gero azkura pixka bat sortzen zuen, baina liberatua zenetik asko zaintzen zuen itxura, goiko aginduak dituk, justifikatzen zuen bere burua, baina beste batzuek buzoarekin segitzen zuten, Goiok esaterako, gero eta burusoilagoa zen Goio, Goio bere buzo barruan sarturik –enbutiturik– agorafobia probokatzeko moduko buruko soilunearekin, hestebete zurbil eta ezezagun bat bailitzan, edo okerrago, zakil punta laru bat bezala, gauzak aldatuko ziren noski baina ez Goiorentzat, soilunearen tamaina gorabehera, errealitate aldakorrarena hitz eginda zeukaten bileretan, behin baino gehiagotan, Armanik esaten zuen ez dela lan ideologikoa alde batera utzi behar, besteak konforme zeuden, lehen errealitatearen araberako kontsigna garbiak genituen, esaterako produkzio bitartekoen jabetza langileriaren eskuetara pasatu behar da, orain ezinezkoa da horrelako kontsignarik, teknologia, teknologia, errepikatzen zuen Armanik, teknologia da langileen eskuetara pasatu zena, menderatu zena, baina nondik dator teknologia, nork kontrolatzen du teknologia, pentsa une batez –eta garbi gera bedi, arren, hipotesi zoro bat baizik ez dela–, onenean ere, IBM edo dena delakoa armaz hartzen dugula, eta bertan dauden handi mandi guztiak akabatzen ditugula, gero nork jarriko zuen ordenagailua martxan, nork jakingo zuen zer tekla sakatu behar zen, zuk, Goio? ...an jubilazio egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta
|
egunak
joan egunak etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, dea... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak
|
|
|
Bizitza zurrunbilo bat bilakatu da, pentsatzen zuen Goiok berekiko, erle saldo baten burrunba itzalia baina etengabea, zoratzeko modukoa, ezerk ez zuen lehengo kolorea eta distira, lehengo ertz definitua eta forma ezaguna, nabarra urdina nagusitzen zen nonahi, difuminatuak eta zirriborro lausoak, fokutik kanpoko argazkia bezalakoa zen dena, Armanik esan ohi zien bezala sekzioaren bileretan, garai berri hauen ezaugarri nagusia aldakortasuna da, potroak gero, sindikalista bati Armani deitzea, fabrikako sugegorriek ezarritako izengaiztoa zen, maltzurki, gero sekzioko kideek ere onartua, maltzurki eta maiteki aldi berean, Armani ez zen horregatik asaldatzen, ez horixe, ez zen etorri berria, garai haien aldakortasunaren beraren paradigma irizten zion izengoitiari, egokia beraz, eta doike, pena bakarra berari paratu izana edukiko zuen, onartu beharra zegoen besteri esateko oso egokia zela, norberari esanez gero azkura pixka bat sortzen zuen, baina liberatua zenetik asko zaintzen zuen itxura, goiko aginduak dituk, justifikatzen zuen bere burua, baina beste batzuek buzoarekin segitzen zuten, Goiok esaterako, gero eta burusoilagoa zen Goio, Goio bere buzo barruan sarturik –enbutiturik– agorafobia probokatzeko moduko buruko soilunearekin, hestebete zurbil eta ezezagun bat bailitzan, edo okerrago, zakil punta laru bat bezala, gauzak aldatuko ziren noski baina ez Goiorentzat, soilunearen tamaina gorabehera, errealitate aldakorrarena hitz eginda zeukaten bileretan, behin baino gehiagotan, Armanik esaten zuen ez dela lan ideologikoa alde batera utzi behar, besteak konforme zeuden, lehen errealitatearen araberako kontsigna garbiak genituen, esaterako produkzio bitartekoen jabetza langileriaren eskuetara pasatu behar da, orain ezinezkoa da horrelako kontsignarik, teknologia, teknologia, errepikatzen zuen Armanik, teknologia da langileen eskuetara pasatu zena, menderatu zena, baina nondik dator teknologia, nork kontrolatzen du teknologia, pentsa une batez –eta garbi gera bedi, arren, hipotesi zoro bat baizik ez dela–, onenean ere, IBM edo dena delakoa armaz hartzen dugula, eta bertan dauden handi mandi guztiak akabatzen ditugula, gero nork jarriko zuen ordenagailua martxan, nork jakingo zuen zer tekla sakatu behar zen, zuk, Goio? ...egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta egunak joan
|
egunak
etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, deabru ikusezin... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak
|
|
|
Jakina, hark animorik ez bazuen... Txatok bufaka pasatzen zituen
|
egunak
, baina denean ahalegintzen zen.
|
|
|
– Azkenetako
|
egunak
izango dozuez. Laster edurrak jatozak.
|
|
|
Dantza taldekoek, eta baita nik neuk ere, euren etxeetan hartuko gaituzten familiak ditugu zain. Zuriak dira denak, eta erlijioz gehienak mormoiak edo bestela baptistak dira,
|
egunak
igaro ahala jakingo dugunez. Familiek hona ekarri gaituen Nazioarteko Dantza Jaialdia izango den lekuan hartu gaituzte, hots, Jolas Parkean.
|
|
|
Halako kirolarientzat neguan zer hoberik Nevada baino. Ortzia beti argi,
|
egunak
luze, hotzik hotzena ere lehorraren lehorrez jasangarri, beti udan egotearen sentsazioa izaten nuen nik neuk ere. Horrexetan dago, nik uste, Nevadako mendien indar misteriotsua.
|
|
2007
|
|
|
Ikusten duzu, beraz, ez naizela ematen dudan bezain dohakabea, ezta horren behartsua ere, gaztelurik ez dut edukiko, baina ondamu gutxi sortzen dit Espainiako Erregeak niri, hark lan egin behar baitu gaztelua behera ez etortzeko, edo antzerkia, bederen, eta nik, ostera, pasa ditzaket
|
egunak
eta urteak bi besoak gurutzaturik. Beti izanen da magilariren bat kutxa zatikatzailea erabiliko duenik, eta klinki eta klanka egingo du nire diruen kontuak berriz ere, nekerik batere gabe puztu eta puztu.
|
|
|
Gero esaten zidan ez zitzaizkiola sekula ahaztuko, gure artean film bat egiten ibili zenean bizi izan zituen
|
egunak
. Esaten zuen hozkailuan gogortutako gurinaren antzekoak ginela, aski zela euskaldun bat apur batean kanpoko airetan epeltzea, barneko gurina has zedin urtzen merkurio tantoak bezala.
|
|
|
Jean d’Amouren arrangura arintzen saiatuko nintzen. Diru apurra baztertua nuen eta ikerketaren aitzakiaz Bilbon
|
egunak
pasatzeko xedea gozo zitzaidan. Banuen han adiskide bat.
|
|
|
Oilarraren erpeak, burdinazko kateak eta horrelako gauzak erabiltzen zituzten ospakizunetan, eta aspaldiko jainko eta jainkosek, bakoitza bere zopa ontzian gorderik, mundu honetan jarraitzen zuten oraino. Gordean ibili beharreko
|
egunak
joanak ziren behingoz eta Changok ez zuen Santa Barbararen irudipean zertan ezkutatu. Beltzen artean ez ezik bertze guzien artean ere gero eta jarraitzaile gehiago zeuzkan santeriak Habanan, eta Newtonek berak ere sinetsi ez baina kontuan hartzen zuela aitortu zion.
|
|
|
Ustekabean harrapatu bide zuten Pentagonoa, eta Batistaren erregimena usteldurik zegoen gainetik beheiti. Egunak joan
|
egunak
etorri, jendea ausarki bildu zitzaien, eta bi urte eta erdi bertzerik ez zuten behar izan etsaia mendean hartu eta agintari bihurtzeko. Urtarrilaren 2an sartu ziren Habanako hirian; urte bereko azaroan, Kubako Bankuaren lehendakari izendatu zuten argentinarra.
|
|
|
Patiora ez da irtengo, kideak koaderno bat idazten ari dira sukaldaritza errezetekin eta elikagai baten izena entzute hutsarekin zuku gastrikoak martxan jartzen zaizkio Lukasi. Goizetan, ziegako iturri azpian ipintzen du ur botila, porlanak labe bihurtzen baitu gela, baina
|
egunak
aurrera egin ahala eguzkiak espetxeko hoditeria berotu eta iturriko ura ere bero irteten da. Kefirra konketatik behera bota du, eztarria garrazten zaio ikusi orduko.
|
|
|
Keinu batek erabakitzera bultza lezake, eta berriro orratz hotsa. Basurdea jaten eta pastisari lekuko hartutako ardo lodi bat edaten jarraitu dute bazkalordura arte, eta Lukasek Galderri esan dio hamargarren egunetik aurrera ez duela balio
|
egunak
zenbatzeak, hamar egunetik gorako gose greba, gose greba luzea dela eta kito.
|
|
|
kale arte eta
|
egunak
|
|
|
nahi ditut neure
|
egunak
bizi
|
|
|
eta abaila hartzen du berriro
|
egunak
:
|