2000
|
|
Ez eta probintziako toponimiaz eta arabarren euskarazko deiturez ere.
|
Baina
nik neuk ere aitona nuen arabar euskalduna, eta arbasoen jatorriak etsi ezinezkoak ditut.
|
|
|
Baina
niri ez zait inoiz buruan kabitu ihesalditxoek kolorea hartzeko izan behar dutenik, eta gusturago nabil euriaren mehatxua gordetzen duten hodeien azpietatik. Itxura bakartiagoa ematen diote bati; iheslariagoa, nahi bada.
|
|
Entzuten nituen, noski, nire gelakideen joan etorriak, eta kanpoko trafikoaren hotsak, sirena eta klaxonez hornituta.
|
Baina
nik lasai segitu nuen ohetxoaren babes epelean. Eta berandu esnatze horren erruz, egun erdia galtzeagatik, atzo heldu beharrean gaur heldu naiz Cashelera.
|
|
|
Baina
nik ez dut abortatu nahi. Esango didazu, Bitakora, badirudiela gauzak nahastearen zalea naizela.
|
|
|
Baina
nik zer egiten dut hemen. Zertan nabil?
|
|
|
Baina
ni ez nengoen hain segur, ulu hark bertzerik erran nahi izan balit bezala. Eta aita ez zen itzultzen, eta belarriak adi nituen, neure presagio gaixto hura gezurzta zezakeen berriaren aiduru, alferrik.
|
|
|
Baina
nik gehien igurikitzen nuena, zeren, bai aita Bartolomek jauregian, eta bai jesuitek Iruñako kolejioan, bertzerik ez baitzidaten irakatsi, ez zenuen aipatu ere egin. Eklesiastikoan ez ezik Erran Zaharretan eta Salmoetan ere azaltzen denaz ari natzaizu:
|
|
Eta iritsi nintzenean, solasean hasi zen.
|
Baina
enekin baino areago, bere buruarekin ari zen, eta hala erran zuen:
|
|
Ohartu ote zen, bada, osaba Joanikot, zalantzaz josia nengoela eta ez nekiela norat jo, nahiz eta iduri egin nezakeen ezen osabaren kide ezin leialago nintzela?
|
Baina
nik ez nuen gerlarik nahi, bertzalde... nahiz eta, osabaren hitzen bidetik, gero eta klarkiago ikusten nuen ezen ezin ekidin izanen nuela gerla hura ene hautua egin nezanean eta alde baterat edo bertzerat jo... zeren eta, Italiarantz abiatu aitzineko denboraldi laburrean, behin baino gehiagotan ikusi izan bainituen aita Bartolome etorri berria eta osaba Joanikot kontrakarrean, buruz buru, etsai o...
|
|
|
Baina
nik ezin ahantzi nuen osabaren ukabil jasoa, ezin ahantzi haren mehatxua. Eta ikusten nuelarik ezen arimaren leiho batetik beldurraren itzala ihesi zihoakidala, bertze itzal bat sartzen ikusi nuen bertze leiho batetik, hiraren eta koleraren itzala izan zitekeena, eta belarrirat halaxe mintzatu zitzaidana:
|
|
|
Baina
nik ikusiaren ederrak ez zuen osabaren eta Maddalenen kezka estaltzen, jakina, eta haien kezkaz kezkatzen hasi nintzen. Zeren baitzirudien ezen gure amak izeba Emilianirekin ezkondu nahi zuela osaba Joanikot, baina honek ez zuela nahi; eta amak zerbaiten susmoa eta sospetxa zuen, bertzalde, eta hargatik debekatzen zion Maddaleni osaba Joanikoten dorretxerat joaitea...
|
|
Eta, ondoren, osaba eta biok nor bere ohean sartu ginen eta Arkimedes zoruan etzan zen.
|
Baina
ni ez ninduen loak hartzen. Eta gero eta okerrago iduritzen zitzaidan nola osabak, gitarra jolea gonbidatuz gero, antzarak ferratzerat igorri zuen.
|
|
Izan ere, osaba eta bion arteko anarterainoko harremanetan, hura beti izan zen irakasle eta ni ikasle, halako suertez, non arras egon izan bainintzen, urteetan, haren menerat eta erranetarat, guztiz ere gogara, hori bai...
|
Baina
ni hazten eta hazten ari nintzen, bertzalde, eta ez nuen jada isildu nahi, zeren, apurka, erran eta adierazi egin nahi bainuen nik ere neure begiz ikusten nuena, eta osabaren mundua ere neure baitarik juzkatu nahi nuen, neurtu eta erabaki, eta hari jakinarazi: zu orain hortik zoaz, baina ni hemendik; osaba eta bion arteko elkargo sekeretu hark bi pintore zituen, baina ordu arte osabak egin zuen elkargoaren koadro osoa, marraztu eta koloreztatu, eta nik neure ñabardurak erantsi nahi nizkion, eta neure mugak jarri haren munduari, muga batzuk haratago neramatzala, bertzeak honatago.
|
|
|
Baina
ni ez nengoen, ez, mementu haietan apez izaiteko gogoz, bortxaz ez bazen bederen!
|
|
—eta, hitzak irri maltzur batez laguntzen zituela, segitu zuen—:
|
Baina
enekin ere ibili zuan, hirekin baino lehenago... eta ezin gogarago gainerat! Galde iezaiok hihaurk berari...
|
|
Gizona eta piztia bat batean solasean...? Hori ez duk zientzia, horiek ipuinak dituk, mutila!"
|
Baina
nik hura ikusi nuen, eta ikusi bezala eta ikusiaren arabera kontatzen ari natzaizu, jaun André... Hotzean pentsaturik, ordea, bertze arrazoin bat ere bila daiteke, zeren, nola tigrea jan berria izan baitzitekeen, ase egon baitzitekeen mementu hartan, halako moldez, non, jateko beharrik ezean, ez baitzitzaigun gainerat oldartu.
|
|
|
Baina
nik gau hartan bertan trazatu nuen neure etorkizuna, eta erabaki nuen, ondorez, ezen hiru soineko erosi behar nituela, ez bi.
|
|
|
Baina
ni kezkatzen hasia nintzen, uretan ikusi nuelako, eta neure kezka jakinarazi nion, bertze deusi lotu aitzin:
|
|
Beren orazinoei esker salbatu zela untzia, eta orazino haietan gogoan izan zituztela Jainkoa, Ama Birjina eta saindu guztiak... baita aita saindua ere!
|
Baina
ni ez ninditean engainatu eta, samurtzen eta muturtzen nintzaiela, ihardetsi niean: " Untzi baten barruan kapitaina duk, ordea, kapitain eta aita saindu, eta niri zor zenidaten obedientzia, eta nola ez didazuen obeditu, badakizue...!" Bai, biei pikatu behar niean oina; edo, biak urkatu, hobeki, prometatu bezala...
|
|
—.. Bai, dena ukatzekotan hago —gezurra. Ez nuen solasa luzatzeko estakururik erantsi nahi—
|
Baina
nirekin ez haiteke ezkutukerietan ibil. Nola zuen izena ipurtaundi beltzaran horrek, nik egunkaritik martxa egin baino urtebete lehenago etorri baitzitzaigun...?
|
2001
|
|
Lantokitik beti ekartzen zituen zikinak, eta makinetako iluna sekula ez zitzaion joaten azazkaletatik, ez xaboiz, ez lixibaz ezta amoniakoz garbituta ere.
|
Baina
niri izugarri gustatzen zitzaizkidan zure aitaren eskuak. Handiak eta beltzak zirelako.
|
|
|
Baina
ni horren maiteminduta nengoen. Bai.
|
|
Beti pailazoarena egiten dabilen tipo bat.
|
Baina
ni egoera bertsuan nago, pentsatu du Tasiok Fernandoren kezkak bereganatuz, eta hori ez ditudala 19 urte honek bezala. Baizik 27 dagoeneko.
|
|
|
Baina
nire" bizi-poza" kokakolaren iragarkietakoa zen, artifiziala. Bene benetan –eta orain ohartzen naiz horretaz– nahi nuen gauza bakarra Aitzoli ni ere edozeinekin joan nintekeela erakustea baitzen, nitaz zuen irudia okerra zela frogatzea.
|
|
|
Baina
nik, guretzat ez, erantzun diot, lasai agertu nahian, eskuak dardarka nabaritu arren. Eta bera, Arrillaga, berehala ohartu da nire hitzen arrazoiaz.
|
|
Aspergarria gertatzeraino beharbada zenbaitzuentzat.
|
Baina
ni orduan aurkitzen naiz gustura. Bai, atsegin dudan musika baxu baxu jarri eta irakurtzeko zerbait ateratzen dudanean.
|
|
|
Baina
nik ilunegia eta ezezagunegia ikusten nuen dena.
|
2002
|
|
Eta hik zortea daukak –zapatila bateko lokarria askatuta zeukala ohartu zen. Lotu egin zuen–
|
Baina
nik ez...
|
|
–Bai.
|
Baina
nik magiarekin jarraitzen diat. Beharbada bizitzak gutxi batzuetan irekitzen dik berarenganako atea, eta une horietan aprobetxatu beharra zagok, aukera betiko galdu nahi ez baduk.
|
|
–Giltzak ezkutatu zitian.
|
Baina
nik banekian non gordetzen dituen ordezkoak.
|
|
–Bueno.
|
Baina
nire kasuan ez zakinat, ba. Erantzunak, akaso –ihardetsi zion Alexek.
|
|
Edo berdin zitzaiola.
|
Baina
ni neure jokoa jokatzen ari nintzen, eta joko hartan nahastu nahi nuen neska. Esan nion:
|
|
Egia da Eladiorenaren ondoan beste kasu asko nituela gaizki bukatu zirenak, bat edo beste modu ezin tragikoagoan.
|
Baina
nik Eladioren historia behar nuen gogoan aurrera egiteko. Baikor izan behar bainuen.
|
|
Eta hargatik utzi baininduen Anek ere, gixon bat nintzelako, finean.
|
Baina
nik ere neure duintasuna nuen, eta neure burua defendatu beharra nuen. Eta, aurreko karta lau zati egiten nuela, beste karta bat idazteari ekin nion:
|
|
Guztia nuen, beraz, aurka.
|
Baina
ni ere ez naiz, buruan zerbait sartzen zaidanean, atzera egiten duten horietarik, are gutxiago kasu hartan, gehien maite nuen pertsonaren osasuna eta zoriona –baita nireak ere– arriskuan zeudenean. Eta, hala, goiz batean premiazko bisita bat egin behar nuela profitaturik, haren etxera joan nintzen.
|
|
Txiklea mastekatzen ateratzen nuen soinuaz ari zitzaidan, noski.
|
Baina
ni ere urduri nengoen eta, urduritasunak menperatuta, esan nion:
|
|
Ez zen, ez, erraza hura toreatzea!
|
Baina
nik zortea izan nuen lehen inkontruan. Eta etxean sartzen utzi ninduen.
|
|
Casius Clay handiak Floyd Paterson Las Vegasen k.o. utzi zuen bezala.
|
Baina
nik ez nuen Las Vegasera joan beharrik izan. Herriko plazatik irten gabe ere ederki joan zitzaidan konplexu hura, egun hartan bederen.
|
2003
|
|
Beharbada bila zetorkion atzetik, bidean birao isilak jaurti edo mendeku izugarriak aginduz.
|
Baina
nik ez omen nuen erruki zirkinik ere egin eta emakumeak, duintasun puntua berreskuratuz, niri bizkar emanik, alde egin omen zuen. Berandu, beranduegi, gutuna irakurri ondoren, ohartu omen nintzen gertatu behar zuenaz edo gertatuko zenaz eta alferrik egin omen nuen korrika emakumearen bila, nik neuk martxan jarria nuen heriotzaren gurpil eroa geratu nahirik.
|
|
Hainbeste neke heriotzarekin, gero emazteak tiroa jota hiltzeko.
|
Baina
nik ez nuen nahi, ez nuen hil nahi –errepikatu zuen eta berriro ere, malkoek gainez egin baliote bezala, negarrez hasi zen eta, burua makurtuz, bi eskuekin aurpegia estali zuen, ura ahurka edaten duenaren tankeran, eta berriro burua altxatu zuenean aurpegia erabat desitxuratua zuen, malkoen ordez behazuna edo pozoiren bat xurgatu balu bezala.
|
|
Dakitena da guztiak literatura zaleak direla, Pessoaren miresle itsuak eta askok bidaia luzeak egiten dituztela beren buruaz beste leku horretan egiteko.
|
Baina
nik ez nuen horrelako asmorik, Pessoaren miresle itsua banaiz ere. Nire aulkian eseri baino lehen, Romain eta bere maitale berria zein aldetan egon zitezkeen kalkulatu eta egundokoak esan nizkion, mila kilometroren tarteak ematen duen lasaitasunarekin etorri ahala jardun nintzaion, lotsatzekoak ere izan daitezkeen hitzak erabiliz.
|
|
Galdeketa zeraman poliziak agindu zion baten bati, gazteetako bati, eusteko niri hanketatik, aurrena, eta gainean esertzeko, gero.
|
Baina
nik ez nuen ikusterik izan nork egin zuen eta, gainera, huraxe izan zen irribarre bat eskaini zidan sozial bakarra, gizatasun apur bat erakutsi zidan bakarra.
|
|
Abertzaleei laguntzeko prest azaldu izan den traumatologo baten izena eman dit, joateko harengana.
|
Baina
ni ez naiz traumatologo abertzale bat ikustera joan, ni neu tratatu ninduen traumatologoa ikustera joan naiz ni, nola ez nau gogoratuko ba...
|
|
Badakit asto xamarra dela, zakarra, ume handia da askotan.
|
Baina
nik maite dut. Gehiegi akaso.
|
|
Amonak ama ni jaio eta gutxira hil zela esan zidan.
|
Baina
nik badakit bizirik dagoela.
|
|
" Nolako arropak zintzilik balkoian, halakoxe bizitza etxean" zioen gure herriko esaera zahar batek.
|
Baina
nire amonak beti esaten zuen esaerak esamesak baino arriskutsuagoak direla, jendea gezurti bihurtzen dutela, aurreiritziz josia.
|
|
Amona Sarak ez ninduen ulertzen.
|
Baina
nik gorroto nituen nire begiak. Haurrek burla egiten zidaten eta begi horiek Jainkoak ezarritako zigorra zirela esaten zidaten," bata amaren begia duzu, bestea aitarena".
|
|
|
Baina
nik ez dut zuk adina esplikazio behar, Garazi. Oso garbi dago dena.
|
2004
|
|
|
Baina
nik erabaki bat hartuta neukan ordurako, neu ere berton geratzeko erabakia. Ez zen bat batekoa ideia izan.
|
|
|
Baina
nire harridura handiagoa zen. Gazan geundela esan zidan, eta nik banekien hiri hori non zegoen, banekien Palestinako hiri nagusietariko bat zela.
|
|
Izan ere, kirofano eta urgentzietako lana etengabekoa zen, eta atsedenik hartu ezinekoa.
|
Baina
ni neurean, ezer argitu gabe. Ohituta jada.
|
|
Momentu horretan aurreko eguneko erasoan zauritutako asko zegoen ospitalean.
|
Baina
nik artean ez nuen pentsatzen mediku moduan, erizain legez baizik. Eta erizainaren lana egiten jarraitu nuen.
|
|
Egun baten, bromatan, gure lagunek ez ulertzeko, hebraieraz edo arabieraz mintzatu genukeela otu zitzaion Nathani.
|
Baina
nik ez nekien hebraieraz eta berak ere ez arabieraz. Orduan, bakoitzak zekien hizkuntza irakasten aritu ginen elkarri.
|
|
–Konforme.
|
Baina
nik badakit zein den nire bidea, edo norekin egin behar dudan nire ibilbidea. Zurekin.
|
|
Ez duzu nire aurretik joan beharrik niri bidea erakusten, elkarrekin joan behar dugu.
|
Baina
nire atzetik ere ez jarri, mesedez, ez zaitut gidatu nahi eta. Zatoz nirekin, neska, goazen elkarrekin.
|
|
Berdin zait astebete iraun edo bi urte.
|
Baina
nire bi besoen artean hartu eta nire bularren kontra indar guztiekin estutu arte, ez dut bakerik izango.
|
|
Eta seinale eta guzti, gainera.
|
Baina
nik gordean eramango dut, e!
|
|
–Bakea egin?
|
Baina
ni ez nengoen haserre eta. Gainera, Beñatek deitu didanean, ez al didazue bada esan biok berriro elkarrekin hastera zindoaztela?
|
|
Bazekiat.
|
Baina
ni hire neska laguna nauk, eta halaxe jarraitu nahi nikek. Beraz, gure gaurko diskusio txoro hori ahaztu ezak, eta goazen arratsaldeko planak egitera.
|
|
Hik bai agudo aldatu konbertsazioa!
|
Baina
nirekin alferrik ari haiz. Zer deitu didak, hire amaz hitz egiteko?
|
|
–Normala zuretzat, Aitor.
|
Baina
niretzat oso berezia. Zurekin egotea polita da benetan.
|
|
Ameto.
|
Baina
niretzat euskaltzaletasuna abertzaletasunarekin hain hertsiki bateginda dago non ezinezkoa gertatzen baitzait bata bestearengandik bereiztea. Posibilitate teorikoa onartzen dut, ez pentsa horren trauskila naizenik.
|
|
Batzuetan inposaketaren bidez ikasi behar baduzu, bada, gero erabiliko duzu hizkuntza hori.
|
Baina
nik ikasi ditudan hizkuntzak gero maitatu egin ditut. Gaztelania ere bai, kultura da azken finean.
|
|
|
Baina
nire torturatzaileen hitzek ez zidaten atsedenik hartzen uzten, belarriak zulatu eta bide mingarriak urratzen zituzten garunetan barrena. Ez dakit zenbat iraun zuen galdeketak.
|
|
Nire lan bidaietako batera abiatuko banintz bezala agurtu zintudan.
|
Baina
nik banekien bidaia hartatik ez nintzela sekula itzuliko. Alemanian kokatu nintzelarik, eskutitz bat idatzi nion zure amari, gauzak apur bat baretzearren.
|
|
|
Baina
nik bestela pentsatzen nuen. Westfaliako baso elurtu hartakoak kontatzeko behar larria nuen.
|
|
Txanoa goratuta zeramanez, ez zitzaion aurpegia ikusten.
|
Baina
nik ez nion arretarik eman mamu haren aurpegiari, esku artean zeukan gauzakiari baizik. Txanodunak lantza luze bati eusten zion gora begira.
|
|
Gauza ederra omen zen.
|
Baina
nik oso bestela pentsatzen nuen: halako oinazea ematen zidan grina hura ezin zen parte onekoa izan.
|
|
hutsala.
|
Baina
nik ikerketa guztiak ezagutzen nituen. Perspektiba horrek ikuspegi berria eta osoagoa eskaintzen zidan.
|
|
Egia esan, gu ere oso ondo gaude, nahiz eta tarteka liskarrak izan.
|
Baina
niri gustatzen zait liskar batzuk izatea. Zuri ez?
|
|
Lourdesek ezetz badio, ez da posible, klaro.
|
Baina
nik. Nik zerbait esatea alferrik da.
|
|
Esan nahi baita, egun batean emakumeek gehiago nahi izaten zutela nik haiekin aurrez hitzartutakoa baino; besteetan, ni neu izaten nintzen gehiago nahi izaten nuena, eta hala luzatzen nuen festa goizeko lehen orduetaraino, larrua eta whiskya, whyskia eta larrua.
|
Baina
nire gorputzak bere mugak zituen eta, urtebete baino lehen, nabaritzen hasi nintzen nire gehiegikeria haiek guztiak, bai entrenamenduetan eta bai partidetan ere.
|
|
|
Baina
nik futbolean jokatu nahi nuen oraindik.
|
|
|
Baina
ni gaizki nengoen... edo, hain gaizki ez banengoen ere, gaizki sentitzen nintzen, oso gaizki, oinaze existentzialak inguratutako gauza ezdeus eta itsusi bat banintz bezala, bizitzeko batere gogorik gabe, Garrincha, nombre de un pajarito inútil y feo...
|
|
Hala ere, tabernatik bertan bazegoen zelai txiki bat, eta gehienetan hara joaten nintzen futbolean jolastera... baita Maiderrekin ere, hura etortzen zenean, nahiz eta Maiderrek bere jostailuak ekartzen zituen eta haiekin jolasten zen egongelan, gurera iritsi orduko.
|
Baina
nik baloia hartzen nuenean, atzetik jarraitzen zitzaidan hura ere.
|
|
|
Baina
ni, aitari bizkarra emanda, ziztuan irten nintzen etxetik, negar zotinka.
|
|
Haien artean, baina, anai Benitoren aholku hura zuen gogoko, amonari otoitz egiteko modu hain natural eta hain partikular hura aurkitzen lagundu ziona.
|
Baina
ni ez nintzen amona bezalakoa. Eta, nola mila juramentu eta birao entzuten bainituen tabernan –aitari ere noiznahi entzuten nion mekauenlaostia edo mekauendioren bat–, eta nola gauza jakina baita haurrek lehenago ikasten dituztela ikasi behar ez dituztenak ikasi beharrekoak baino, ni ere noiznahi ateratzen nintzen biraoren batekin.
|
|
Harritu, bai, harritu ninduen aitak, aholku hura ematean!
|
Baina
ni ere izugarri erakartzen ninduen neska hark. Eta ongi baino hobeto ulertu nuen aitaren desira eta irrika, nahiz eta gero gauez, oherakoan, lotsaturik sentitu nintzen... bururatu baitzitzaidan, bururatu ere, aitak, bere iruzkinarekin, ama baztertzen zuela, biak ala biak azken urte haietan aurrekoetan ez bezala konpondu baziren ere, aitak bizitzeko arrazoi bat aurkitu baitzuen nire futbol etorkizunean, eta arrazoi hark halako bizipoza eman baitzion, amarekiko harremanetan igartzen zena:
|
|
|
Baina
nik baloia libre nahi nuen, hura nahi nuen gauza guztien gainetik, eta, hitz haiek entzun orduko, lurrean utzi nuen aiztoa. Baloiak musu bat eman zidan ezpainetan, sari gisa.
|
|
Eskuzabala ere bada, ez dut ukatuko.
|
Baina
niretzat, berekoitasuna malda beherako kontua da, eta eskuzabaltasuna malda gorakoa. Hasiera batean bai behintzat.
|
|
" Si, tu!", esan zidan, hatz erakuslea luzaturik.
|
Baina
nik eutsi egin nion orduan ere, beste segundo batean. Eta erraietan gar bat sentitu nuen, adoretu egin ninduena, guztiz adoretu, are gehiago kikildu beharrean.
|
|
|
Baina
nik lezioa ikasia nekarren, eta aurrera ekin nion, serio serio, Ritxarren beste hitz batzuk oroiturik:
|
|
|
Baina
nik lezioa ikasia nekarren eta, zutik paratzen nintzela, honela mintzatu nintzaion mihi pozoidunari:
|
|
–Zer uste duzue, tontoa naizela eta ez dakidala nire aurretik beste ehun amorante izan dituela?
|
Baina
ni maitemindua nagok, eta momentua bizi nahi diat, gero gerokoak. Beraz, eskertuko dizuet, aipatu ere egiten ez baduzue gai hori gehiagotan.
|
|
|
Baina
ni itsutua nengoen, eta bidean jartzen zizkidatèn oztopo guztiak, atzera eragin beharrean, kitzikagarri gertatzen zitzaizkidan, aurrera eta aurrera egiteko. Eta hain aurrera egin nuen, non berandu baino lehen ezkontzea erabaki bainuen –uda hartan bertan, oporretan–, arauzko ezkontza batek Montsek jar ziezazkidakeèn adarrak eragotziko zituelakoan... edo zailduko zituelakoan, gutxienez.
|
|
|
Baina
nik besotik heldu, eta berriro belaunikarazi nuen, hain gara gizakumeok batzuetan masokistak!
|
|
|
Baina
nire burua ez zegoen geldi eta, mapari begira, beste galdera bat etorri zitzaidan:
|
|
|
Baina
nik Herri bat dut.
|
2005
|
|
Eta garbia, hori bai?
|
Baina
nik ez zakinat zer gertatazen den, bai baitirudi gizonak emakumea beti inauterietan nahiko lukeela, pinturazko maskara batean sartua, eta emakume guztiak amen?
|
|
–Ahazten ez zaiona modeloaren kontua da, modeloa izan nahi bailuke, modeloa eta modeloa?
|
Baina
nik argi eta garbi esaten diot pasarela zer den. Eta zer da?
|
|
Eta are gutxiago ulertzen dut neure lagun batek Jesukristo komunista izan zela esan zidanetik.
|
Baina
ni leninista ere banaiz, eta nahiago nuke, aukeran, Leninen irudiaren aurrean zin egin, igitaia esku batean, eta bestean mailua?
|
|
Laneko zerbait izanez gero, aurrez komentatuko zenidala pentsatu nuen, edo zurekin joatera gonbidatuko ninduzula.
|
Baina
nigandik urrundu beharra zenuela ulertu nuen. Beharbada presio gehiegi ari zinela nozitzen.
|
|
Edo brontzea bezala.
|
Baina
nik nahiago dut iman harria urrea baino, ze iman harriak gauzak egiten ditu, misteriosoak, eta urreak ez. Iman harri batek egiten du, adibidez, burdina harrapatu.
|
|
Horregatik berotu zuen izekok esnea.
|
Baina
nik bota nuen katilura, kafearen gainera.
|
|
Eta ama oso arduratuta egoten da semaforo bat pasatu behar dudanean, eta esaten du Jesus, Jesus eta mila bider Jesus, eta gero esaten dit kontu handiz ibiltzeko, eta askotan esaten dit hori.
|
Baina
nik badakit zelan pasatzen diren semaforoak. Lehenengo semaforoari begiratu behar zaio eta gero autoei, alde batera eta bestera, eta gero pasatu.
|
|
Osaba Abelek esaten du abokatuak ere oso inteligenteak direla.
|
Baina
nik ez dut abokatu izan nahi. Mediku ere ez.
|
|
Osaba Abelek esaten du mundu guztiak izan nahi duela inteligentea, hori ez dela nobedadea.
|
Baina
nik ez dut hori uste. Mundu guztiak ez du inteligentea izan nahi.
|
|
|
Baina
nik aurrera jo dut.
|
|
|
Baina
nik gaur, lehenengo irtenaldi honetan, Labarpeko harralde eta malkorperaino egina diot promesa neure buruari.
|
|
|
Baina
nik(" guk" hobe, erromeson oste gaitzak, alegia) Zelatuna behar.
|