|
2015
|
|
|
Baraiazarrak beregain
|
hartu
du behinola Sauveur Arotçarena apaiz eta kazetari euskaldunak idatzi zuena: Faudra t il donc condamner les Basques à ne connaître les chefs d?, uvres littéraires que dans une langue qui n, est pas «la leur»?... Erantzuna ere berak ematen du, argi eta zoli:
|
|
|
nola lortu zenuten haren bidez halako ondasun amaigabea? Lagun iezaguzue, iturritik hain hurbil zaudetenez gero;
|
hartu
ura, hemen egarriz noiz hilko gaudenontzat.
|
|
|
Oi zeru lurretako Jauna!, eta hauek bai direla edozein bekatarik itxaropena ez galtzeko hitzak! Beharbada, norekin atsegin
|
hartu
falta zaizu, Jauna, ni bezalako usain txarreko hartxo batengana jotzeko. Bataioan entzun zen ahots hark dio, zeure Semeagan hartzen duzula atsegin.
|
|
|
esan nizuen beste leku batean, batzuetan deabruak desira handiak ipintzen dizkigula, egin ahal diren gauzetan eskura ditugunak erabil ez ditzagun gure Jauna zerbitzatzeko, eta ezinezkoak direnak desiratzeaz pozik gera gaitezen. Otoitzean asko lagunduko duzuela kontuan
|
hartu
gabe, ez dezazuela mundu guztiari probetxu egiterik nahi izan, zeuekin batera daudenei baizik, eta horrela handiagoa izango da egintza, behartuago zaudetelako haien alde egitera. Irabazi txikia dela uste al duzue zuen apaltasuna hain handia izatea, eta buru ukatzea, eta guztiak zerbitzatzea, eta haiekiko karitate handia, eta haren sutan guztiak isiotuko dituen Jaunaganako maitasuna, eta gainerako bertuteak etengabe iratzartzen jardutea?
|
|
|
Oi, bai behartuak daudela indar guztiekin Jaun hau ez sumintzen saiatzera hain goitiko bidez abisuak jaso dituztenak! Beragatik eskatzen dizuet, ene ahizpak, Haren Maiestateak mesede hauek edo antzekoak egin dizkizuenoi, ez zaiteztela axolagabeak izan
|
hartu
besterik ez eginez. Kontu izan asko zor duenak, asko ordaindu behar duela.
|
|
|
Honelako beste gauza batzuk ere esan nitzake hemen, hainbeste pertsona santu eta otoitzari emandakoekin harremana izan dudanez gero, asko dakizkit; baina neure buruaz ari naizela uste izan ez dezazuen, mihiari galga emango diot. Hau probetxu handikoa dela uste dut, kontura zaitezten zenbateraino pozten den gure Jauna, guk geure buruak ezagutzen eta geure txirotasun eta ezereza behin eta berriro begiratzen saiatzen garela, eta
|
hartu
gabekorik ez dugula ezer konturatzen garela ikustean. Beraz, ene ahizpak, honetarako eta Jaunak maila honetan duena arima bati eskaintzen dizkion gauza askotarako, adorea behar da; eta, nire iritziz, azken honetarako beste ezertarako baino gehiago, apaltasuna izanez gero.
|
|
|
Erruki zakizkio, ene Jainkoa; bidera itzazu gauzak hark bere desirak zerbaitetan bete ahal ditzan zure ohore eta aintzarako. Ez
|
hartu
gogoan haren merezimendu txikiak, ezta haren izaera kaskarra ere. Ahaltsua zara, Jauna, itsasoa eta Jordan handia baztertzeko, Israelgo seme alabei igarotzen utz diezaieten.
|
|
|
...erariaz komunikatzen zaien arima hauek (batez ere mesede hauetara iritsi ez direnek pentsa dezakete esango dudan hau, hauetaz gozatu badute eta Jainkoarenak badira, nik esango dudanaz konturatuko baitira) ziur egongo direla betiko gozatuko dutela Jainkoaz, eta ez dutela beren bekatuen beldur izan beharrik ezta haiengatik negar egin beharrik ere; eta engainu handia izango da oso, zenbat eta gehiago
|
hartu
gure Jainkoagandik, handiagoa izaten baita bekatuen samina. Eta nik uste dut, ezerk saminik ezin sor dezakeen lekuan egon gaitezen arte, ez dela kenduko samin hau.
|
|
|
ez dakit zergatik, baina gehienetan ezin du. Hala ere ez du izango, hau da, ez du arrazoirik izango, misterio hauetan ez dela gelditzen eta ez dituela haiek askotan, batez ere Eliza Katolikoak ospatzen dituenean, gogoan erabiltzen esaten badu; Jainkoagandik hainbeste
|
hartu
duen arimak halako maitasun agiri ederrik ahanztea ere ezinezkoa da, gure Jaunari dion maitasunean bera gehiago sutzeko txingar pizgarri biziak baitira; gertatzen dena da ez dela konturatzen, arimak misterio hauek era bikainagoan ulertzen dituelako: izan ere, adimenak agertzen dizkio, eta oroimenean josirik geratzen dira; beraz, Baratzean izerdi izugarri harekin Jauna eroria ikusteaz besterik gabe, nahikoa du ez ordubeterako soilik, egun askotarako baizik, begirada xumeaz Hari erreparatuz, nor den eta zein esker gaiztokoak izan garen hain oinaze handiaz; gero borondatea dator, samurtasunez ez bada ere, mesede hain handiaren ordainez zer edo zertan zerbitzu egin nahirik eta hainbeste sufritu zuenagatik sufritu nahirik eta antzeko gauza egin nahirik, horietan oroimena eta adimena jardunez.
|
|
|
...arekin batera, baina gauza hauek eragiten dituzten ondorioez hainbeste esan eta esango denez gero, ez dut nahi neure burua eta zuek nekatzerik; biziki ohartarazten dizuet, ordea, Jaunak arimei mesede hauek egiten dizkiela jakin edo entzun dezazuenean, bide horretatik zuek eraman zaitzatela sekula ere ez eskatzeko ezta desiratzeko ere; [15] oso ona iruditzen bazaizue, eta estimu eta begirune handiz
|
hartu
behar bada ere, ez da komeni arrazoi batzuengatik: lehenengoa, apaltasunik eza delako inoiz merezi ez duzuena zeuei eman dakizuela nahi izatea, eta hala uste dut ez duela apaltasun handirik izango desira hori izan dezanak; izan ere, nekazari xume bat errege izatea nahi izatetik urruti dagoenez, ezinezkoa iruditzen baitzaio, merezi ez duelako, horrelaxe dago pertsona apala ere halako gauzei dagokienez; eta nik uste dut ez dela inoiz gertatuko, Jaunak mesede horiek egin aurretik norbere buruaren ezagutza handia ematen duelako.
|
|
|
18 Egia da desira hauek ere naturaz gaindikoak direla, nire iritziz, eta oso maitemindurik dauden arimenak, Jaunari erakutsi nahi baitiote ez dutela zerbitzatzen soldatagatik; eta horrela, esan dudanez? sekula ere ez zaie burutik pasatzen horregatik aintzarik
|
hartu
behar dutenik, horrela zerbitzatzen gehiago saiatzeko; maiteari poz ematea, horixe besterik ez da haien berezko jokaera beti eta mila eratara. Arima, ahal balu, zer asma ariko litzateke harengan bere burua urtzeko; eta, Jainkoaren aintza handiagorako betiko ezerezturik geratu behar balu, poz pozik onartuko luke.
|
|
|
3 Espiritualki bere emaztetzat
|
hartu
duen arima honek Berarenganako desiragatik sufritzen eta sufritu duenaz gure Jaunak erruki hartzea nahi duenean, espirituzko ezkontza burutu aurretik, bere egoitzan sartzen du, hau da, zazpigarren honetan; izan ere, zeruan duen bezala, ariman beste egoitza bat izan behar du, Haren Maiestatea bakarrik bizi dena, hau da, beste zeru bat. Izan ere, zerikusi handikoa da, ahizpak, arima gauza ilun edo halakotzat ez hartzea; ikusten ez dugunez gero, gehienetan, ikusten dugun hau izan ezik gainerako barruko argirik ez dela irudituko zaigu, eta gure arimaren barruan nolabaiteko iluntasuna dagoela.
|
|
|
3 Egia esan, otoitza kentzeko ardura
|
hartu
behar da, eta eginahalak egin ditzala halako gauzei jaramonik ez egiten; deabrua gaixo dauden arima hauetaz baliatzen delako, beraren kalterako ez bada, besteenerako; beraz, nahiz gaixoak nahiz osasuntsuak izan, gauza hauetan beldurrez ibili beharra dago, espiritua ulertuz joan arte. Eta hasieretan hoberena beti da desegitea; izan ere, Jainkoarena bada, laguntza handiagoa da aurrera egiteko, eta, gainera, probatua denean hazi egiten da.
|
|
|
Gauza batez ohartarazten dizuet, ez dezazuela uste izan, Jainkoarenak badira ere, horregatik hobeak izango zaretenik, fariseuei ere asko hitz egin baitzien, eta on guztia honetan datza: hitz haietatik zer onura ateratzen den; eta Eskritura Santuaz bat ez datorren hitzari ez egin deabruari berari entzungo bazeniote baino kasu handiagorik; izan ere, zuen irudimen ahuletik etorri arren, fedeko gauzen aurkako tentalditzat
|
hartu
behar dira, eta horrela kontra egin beti, kenduz joan daitezen; eta kenduko dira, bai, indar gutxikoak direlako.
|
|
|
2 Orain begira dezagun, aurreko kapituluan esan dizuedanez, nola dagoen Jaun hau, urrezko gauza batean balio eta bertute handi handiko harribitxi preziatua edukiko bagenu bezala baita; sekula ikusi ez arren, ziur ziur dakigu han dagoela; baina harribitxiaren bertuteek ez gaituzte onurarik gabe uzten, aldean badaramagu. ...ik gure estimua galtzen, esperientziaz ikusi dugulako, hartarakoa izanik, gaitz batzuetatik sendatu gaituela; baina ez gara ausartzen hari begiratzen, ezta erlikia ontzia irekitzen ere, eta gainera ezin dugu, hura irekitzeko modua bitxiaren jabeak dakielako soilik, eta hartaz balia gaitezen utzi bazigun ere, giltzarekin bera geratu zen eta, berea duenez gero, erakutsi nahi digunean irekiko du, eta
|
hartu
ere, egin ohi duenez, berak deritzonean hartuko du.
|
|
|
Jainkoak mesede hau egiten duen lehenengo aldian, Haren Maiestatea bere Gizatasun guztiz santuaren irudizko ikuskariaren bidez agertu nahi izaten zaio arimari, ongi uler dezan eta hain dohain zoragarria hartzen duenik jakin gabe izan ez dadin. Beste pertsona batzuei beste era batera agertuko zaie, baina ahotan darabilgun pertsona honi, Jauna
|
hartu
ondoren, distiratsu, eder eta handi, piztu zenean bezala, agertu zitzaion Jauna, eta esan zion, harrezkero bazela garaia beraren gauzak arimak beretzat har zitzan, eta Bera arduratuko zela arimaren gauzez, eta beste hitz batzuk, esateko baino sentitzeko gehiago zirenak.
|
|
|
2 Otoitza edukitzen hasten direnez eta lehen egoitzetan ez geratzea zein garrantzitsua den ulertu dutenez ari gara, baina oraindik ez dute erabakirik
|
hartu
han behin eta berriro egotetik irteteko, erorbideak ez dituztelako uzten, eta hori arrisku larria da. Hala ere, nahikoa erruki da suge eta gauza pozoitsuetatik ihes egiten saiatzea, eta haiek alde batera uztea ongi dela konturatzea.
|
|
|
8 Guri begitanduko zaigu, erlijioko abitua soinean daramagunok eta geure borondatez
|
hartu
genuenok eta Beragatik munduko gauza guztiak eta geneukana alde batera utzi genuenok (san Pedroren sareak badira ere, daukana ematen duenak nahiko ematen duela uste izango du), horrekin dena eginda dagoela. –Jarrera ona da oso, hartan irauten badu eta lehen egonlekuetako zomorro artean berriro sartzen ez bada, gurariz baizik izan ez arren; ez baitago zalantzarik biluztasun honetan eta guztia alde batera uztean irauten badu, lortuko duela nahi duena.
|
|
|
Baina, eta begira diotsuedan hau, bere burua zerbitzari gizagaixotzat izatekotan, san Paulok dioenez, edo Kristok? eta ez duela behartu Gure Jauna halako mesedeak egitera sinestekotan; aitzitik, zenbat eta gehiago
|
hartu
hainbat zordunago geratzen denaren antzera. Zer egin dezakegu hain Jainko eskuzabalaren alde, gugatik hil baitzen eta sortu baikintuen eta izatea ematen baitigu, zerbitzatu gaituenagatik zor diogunetik pixka bat kitatuz doalako geure buruak zorionekotzat hartu besterik (gogo txarrez esan nuen hitz hau, baina halaxe da, munduan bizi izan zen bitartean ez baitzuen beste gauzarik egin), berriro mesedeak eta gozotasunak eskatu gabe?
|
|
|
eta ez duela behartu Gure Jauna halako mesedeak egitera sinestekotan; aitzitik, zenbat eta gehiago hartu hainbat zordunago geratzen denaren antzera. Zer egin dezakegu hain Jainko eskuzabalaren alde, gugatik hil baitzen eta sortu baikintuen eta izatea ematen baitigu, zerbitzatu gaituenagatik zor diogunetik pixka bat kitatuz doalako geure buruak zorionekotzat
|
hartu
besterik (gogo txarrez esan nuen hitz hau, baina halaxe da, munduan bizi izan zen bitartean ez baitzuen beste gauzarik egin), berriro mesedeak eta gozotasunak eskatu gabe?
|
|
|
13 Eta miseria hauek ez diete guztiei niri eman didaten adina nahigabe emango ezta niri bezain gogor erasoko ere, urte askoan kaskarra naizelako, nik neuk neure buruaren mendekua
|
hartu
nahi nuela baitzirudien. Eta niretzat hain gauza mingarria izanik, zuentzat ere, beharbada, hala izango delakoan, alde batetik eta bestetik esan eta esan baino besterik ez dut egiten, zuei aditzera eman nahirik nola den halabeharrezkoa, eta ez zaitezten ibil kezkaz eta nahigabez; utz diezaiogun ibiltzen errotako kalaka honi eta eho dezagun geure irina, borondatearen eta adimenaren jarduera eten gabe.
|
|
|
1 Ene Jainkoa, zertan sartu naizen! Ahaztua nuen zertaz ari nintzen, eginbeharrek eta osasun kontuek esku artekoa hoberenean utzarazten didatelako; eta oroimen kaskarra dudanez gero, loturarik gabe joango da guztia, berriro irakurtzeko astirik
|
hartu
ezinagatik. Eta, beharbada, diodana ere nahaspila besterik ez da izango; hori da behintzat sentitzen dudana.
|
|
|
–horrelaxe da, nik neuk ikusi dut-eta?. A. Riberak, oraingoan, ontzat eman zuen A. Graciánen zuzenketa, baina Fr. Luis Leongoak bere argitalpenean ez zuen kontuan
|
hartu
.
|
|
|
Baina, deabruak beti asmo txar txarra duenez gero, haietako bakoitzean demonio samalda bat izan behar du gela batzuetatik besteetara igarotzea oztopatzeko eta, arima gaixoa horretaz ohartzen ez denez gero, era askotara egiten dizkigu iruzurrak; erregea dagoen lekutik hurbilago daudenei ezin die egin hainbeste; hemen, ordea, oraindik munduko gauzetan sarturik eta atseginetan murgildurik eta hango ohore eta gurarietan barreiaturik daudenez gero, arimaren zerbitzariek (zentzumen eta ahalmenak) ez dute Jainkoak berezko izaeran eman zien indarrik, eta arima hauek erraz izaten dira mende hartuak, Jainkoa ez iraintzeko gogoaz jardun eta egintza onak egin arren. Beren buruak egoera honetan ikus ditzatenek, ahal duten eran, Haren Maiestatearengana sarri sarri jo beharra dute, haren Ama bedeinkatua
|
hartu
bitarteko, eta haren Santuak, hauek haien ordez borroka egin dezaten, haien zerbitzariek indar gutxi baitute beren burua babesteko. Egia esan, egoera guztietan da beharrezkoa Jainkoagandiko laguntza.
|
|
|
14 Kontuan
|
hartu
behar duzue, lehen egoitza hauetara ia batere ez dela iristen oraindik Erregea dagoen jauregitik irteten den argirik; izan ere, [egoitza hauek] arima bekatuan dagoenean bezain ilunduak eta beltzak ez badaude ere, nolabait ilundurik dago ez ikusteko, bertan dagoenak ez ikusteko, esan nahi dut, eta ez gelaren erruz, ez dakit nola esan?, baina berarekin batera sartu ziren suge, sugegorri eta gauza pozoitsuekin, ez diote uzten argiari erreparatzen.
|
|
|
esaten dakidanagatik ulertu egingo didazuela pentsatzea, eta beharbada niretzat izango da soilik. Egin dezagun, zentzumen eta ahalmen hauek (esana dut gaztelu honetako jendea direla, zerbait esaten asmatzearren
|
hartu
dudan gaztelukoa), kanpora joan direla eta egunak eta urteak dabiltzala jende arrotzarekin, gaztelu honen onaren etsaiak direnekin; eta honezkero, beren buruak galduta ikusirik, gaztelura hurbilduz doazela, baina barrura sartzea lortu gabe, izan ere, ohitura hau okerra da?, baina ez dira jadanik traidoreak eta inguruan dabiltza. Gazteluan bizi den Errege handiak haien borondate ona ikusiz, bere erruki handiagatik, bertara itzularazi nahi ditu eta, artzain onak egiten duenez, txistu leun leunaz, ia beraiek ere ezin adituzkoaz, bere ahotsa ezagut dezatela egiten du eta ez daitezela ibil hain galduak baizik eta itzul daitezela beren egoitzara.
|
|
|
5 Ez dela ametsetako gauza nioen, esanda geratu den egoitzan, esperientzia handia izan arte, hura zer izan ote zen arima zalantzan geratzen zelako: ea begitazioa ote zen, lo ote zegoen, Jainkoak emana ote zen, deabruak argizko aingeru itxurak
|
hartu
ote zituen. Susmoz beterik geratzen da, eta ongi da susmoak izatea,, esan dudanez?
|
|
|
Eta jakina ahal dugula!, ez Jainkoa kendu ezta jarri ere, geugandik kendu eta jarri baizik, hartxo hauek egiten duten bezala; oraindik ahal dugun guztia amaitzeko izango genuen, ezereza den lantxo hau, Jainkoak bere handitasunarekin bat egiten duenean eta obra honen saria Jauna bera izaterainoko balioa ematen dionean. Eta beraz, kosturik handiena bere gain
|
hartu
zuenez gero, gure lantxoak Haren Maiestateak eraman zituen lan handiekin bateratzea nahi du eta guztia bat izan dadila.
|
|
|
1 Bada, gatozen berriro geure tximeletatxoagana eta ikus dezagun Jainkoak egoera honetan ematen duenetako zerbait. Betiere kontuan izan behar da gure Jaunaren zerbitzuan eta bere buruaren ezagutzan aurrera egiten saiatu behar duela; baina mesede hau
|
hartu
baino besterik egiten ez badu eta, segurutzat joz, bere bizitzan axolagabe aritzen bada eta zerurako bidetik, hau da, Jainkoaren aginduetatik, okertzen, harretik irteten denari bezalakoa gertatuko zaio: hazia botatzen duela beste batzuk sor daitezen, bera, berriz, hilik geratzen dela betiko.
|
|
|
10 Zenbait unetan atsegin zait arima batzuei erreparatzea; otoitzean ari direnean, iruditzen zaie, Jainkoagatik eraitsiak eta agerian gaitzetsiak izatea nahi luketela, eta gero beren hutsegite txiki bat ere estali egingo lukete ahal izanez gero, edota halakorik egin ez eta egozten badiote, Jainkoak gorde gaitzala. Bada, hau jasan ezin duenak begira biezaio ongi bere buruari, bere iritzira, bakarrean
|
hartu
zuen erabakiari jaramonik ez egiteko; benetan ez zelako izan borondatearen erabakia, benetan borondate hau dagoenean beste gauza bat izaten baita; irudimenaren zerbait izango zen, honen bidez deabruak erasoak egin eta ziriak sartzen dituelako; eta emakumeei eta letrarik gabeko jendeari, beharbada, gehiago, ez dakigulako bereizten ahalmenen eta irudimenaren eta barruko milaka gauzaren arteko aldea... Ene ahizpak, zein argi antzematen den lagun hurkoaganako maitasuna zuetako nortzuengan dagoen benetan, eta nortzuengan ez dagoen hain perfekzio handian!
|
|
|
Izan ere, asko dira erasotzen dioten gauzak hain minbera eta jasangaitza den barruko estura batekin, non nik ez baitakit zerekin konparatu, infernuan sufritzen dituztenekin ez bada; bada, ekaitzaldi honetan ez da onartzen inolako pozbiderik. Aitor entzuleagandik
|
hartu
nahi izanez gero, badirudi deabruek jo dutela harengana arima oraindik gehiago oinazetu dezan; eta honela, aitor entzule batek oinaze honetan zen batekin hitz eginez, halako unea igaro ondoren (estualdi arriskutsua baita hainbeste gauza batera direlako), esaten zion jakinarazteko horrela zegoenean, eta betiere are okerrago zen hori, hura konturatu baitzen ez zegoela bere esku. Bada, pertsona batek erromantzezko liburu bat eskuetan hartu nahi badu, irakurtzen ongi jakin arren, letrarik ere ez dakienak baino gehiago ez zuela ulertzen gertatzen zitzaion, gai ez zela zegoelako adimena.
|
|
|
Aitor entzuleagandik hartu nahi izanez gero, badirudi deabruek jo dutela harengana arima oraindik gehiago oinazetu dezan; eta honela, aitor entzule batek oinaze honetan zen batekin hitz eginez, halako unea igaro ondoren (estualdi arriskutsua baita hainbeste gauza batera direlako), esaten zion jakinarazteko horrela zegoenean, eta betiere are okerrago zen hori, hura konturatu baitzen ez zegoela bere esku. Bada, pertsona batek erromantzezko liburu bat eskuetan
|
hartu
nahi badu, irakurtzen ongi jakin arren, letrarik ere ez dakienak baino gehiago ez zuela ulertzen gertatzen zitzaion, gai ez zela zegoelako adimena.
|
|
|
...iren gozotasunen ondoan, guztiz bestelakoa da, eta askotan pertsona bera axolagabe eta gogoa Jainkoagan izan gabe dagoelarik, Haren Maiestateak iratzarri egiten du, arin arin igarotzen den kometa baten antzera, edota trumoi baten antzera, burrunbarik entzuten ez bada ere; hala ere, arimak garbi jakiten du Jainkoak dei egin diona, eta hain garbi jakin ere, non, batzuetan, batez ere hasieran, ikarak
|
hartu
eta are kexarazten baitio, minik ematen ez diona izan arren. Era gozo gozoan zauritua dela konturatzen da, baina ez du igartzen nola ezta nork zauritu duen ere; baina ongi daki gauza zoragarria dela eta ez luke nahi egundo ere zauri hartatik sendatua izaterik.
|
|
|
–Ene Jainkoa, zertan sartu naizen! Ahaztua nuen zertaz ari nintzen, eginbeharrek eta osasun kontuek esku artekoa hoberenean utzarazten didatelako; eta oroimen kaskarra dudanez gero, loturarik gabe joango da guztia, berriro irakurtzeko astirik
|
hartu
ezinagatik. Eta, beharbada, diodana ere nahaspila besterik ez da izango; hori da behintzat sentitzen dudana?
|
|
|
Orain haren mireslerik finenetakoa da. Sevillako ama priorea, Maria San Joserena,
|
hartu
zuen Teresak bitarteko, eta honek irakurri zizkion jesulagunari ahots ozenez 7 Egoitzetako lau kapituluak. Arretaz entzunik, autografoa bereganatu eta azken egoitzaren ondoren, orrialde gogoangarri hau idatzi zuen, amaieran bere sinadura jarriz.
|
|
|
23 Jauna
|
hartu
nuen eta mezatan egon nintzen, eta ez dakit nola egon ahal izan nuen. Tarte oso laburra izan zela iruditu zitzaidan.
|
|
|
Badakit ikuskari hau mesede handikoa izan zitzaidala, gogora etortzen zaidan guztian, batez ere Jauna
|
hartu
berri naizenean. Aditzera eman zitzaidan, arima bat bekatu astunean egotea ispilua behe laino itsuaz estaltzea dela eta oso beltz geratzea, eta honela ezin daiteke Jaun hau irudikatu ezta ikusi ere, betiere guri izaera ematen presente egon arren.
|
|
|
Oi, ene Jainkoa, zein itsumen handia nirea! Sarri
|
hartu
nau izuak idatzi dudan honetan. Eta ez bedi izutu berori; izutu bedi, ordea, gauza hauek ikusi eta neure buruari begiratu ondoren, oraindik bizi naizelako.
|
|
|
16 Erregu egin zidan pertsona batek Jainkoari eskatzeko, aditzera eman ziezaiola ea beraren zerbitzurako ote zen gotzain kargua hartzea. Jauna
|
hartu
berri nintzela esan zidan Jaunak: Benetako nagusitza ezer ere ez edukitzean dagoela egiaz eta argi uler dezanean, orduantxe har dezakeela gotzain kargua; aditzera eman nahirik, prelatutzak izango zituenak ez zuela inola ere halakorik nahi eta desiratu behar, edota behintzat, ez zuela halakorik lortzen saiatu behar.
|
|
|
17 Mesede hauek eta beste asko egin eta egiten dizkio etengabe Jaunak bekatari honi; uste dut ez dagoela haiek esan beharrik, esan denetik ezagut baitaitezke nire arima eta Jaunak eman didan espiritua. Bedeinkatua izan bedi beti betiko, nitaz hain ardura handia
|
hartu
duelako.
|
|
|
...batzuetan egoera oso berezian egon ohi naiz, bizi naizenik sentitu gabe, eta ustez hiltzeko gogorik ere izan gabe; halako moteltasun eta iluntasun batean gauza guztietan, nahigabe handien artean askotan izaten dudala esan dudanez; eta Haren Maiestateak egiten dizkidan mesede hauek agerian ager daitezela Jaunak nahi izanik, orain dela urte batzuk hala izango zirela esan baitzidan?, nahigabe handiak
|
hartu
ninduen, eta orain arte ez ditut gutxi jasan, berorrek dakienez, bakoitzak deritzon erara hartzen duelako; nire erruz ez dela izan, horrek pozten nau. Izan ere, neure aitor entzuleei eta nik jakinean zeudela nekien pertsonei bakarrik esanez kontu handiz eta oso zuhur ibili naiz; eta ez apaltasunagatik, aitor entzuleei beraiei esatea ere, esan dudanez, nekagarri egiten zitzaidalako baizik.
|
|
|
A. Graciánek, berak zeukan liburuaren ertzean, erabakia
|
hartu
ez eze, ihesari ekin ere egin ziotela dio eta hau gaineratzen du hitzez hitz: jateko zertxobait harturik, bere nebarekin batera irten zen bere aitaren etxetik, biak, Jesu Kristogatik burua moztuko zieten mairuen lurraldera joateko asmoaz.
|
|
|
1 Gau batean oso gaizki sentitu nintzen, eta otoitza edukitzeari utzirik, arrosario bat
|
hartu
nuen ahoz jarduteko, baina adimena biltzen saiatu gabe, kanpotik otoiztegi batean bildurik egon arren.
|
|
|
Haiek ikaraturik eta izuturik bezala zeuden zure aurrean, eta, itxura batean, gogoz ihes egingo zuten, Zuk joaten utziz gero. Eman zidan nahasmenaz, ez dakit nola Jauna
|
hartu
ahal izan nuen, eta beldur handiaz geratu nintzen, pentsatuz Jainkoaren ikuskaria izanez gero, Haren Maiestateak ez lukeela utziko arima hartan zen gaitza ikusten. Jaunak berak esan zidan haren alde otoitz egiteko, eta sagaratzeko hitzek duten indarra uler nezan baimendu zuela, eta hitz haiek esaten dituen apaiza denik eta gaiztoenaizanda ere, ez ziola han egoteari uzten Jainkoak, eta baita bere onberatasun berdingabea ikus nezan ere, nola jartzen den bere etsaiaren esku haietan, eta dena nire eta guztien onerako.
|
|
|
Hura ordurako oso zaharra zen, baina hogeita hamar urte ingurukoa ikusi nuen, eta, beharbada, gutxiagokoa iruditu zitzaidan, eta aurpegi distiratsuaz. Ikuskari hau laster batean igaro zen; baina hain kontsolatua geraturik, ezin nuen nahigaberik
|
hartu
inoiz heriotza harengatik, pertsona asko harengatik nahigabez ikusten banituen ere, estimu handitan zutena zelako. Nire arimak zuen poza hainbestekoa izanik, ez zitzaidan axola ezer, eta ikuskari ona zenik ere ezin nuen zalantzan jarri, hau da, garbi nuen ez zela begitazioa.
|
|
|
Hamabost egun baino gehiago ez zen hil zela. Hala ere, ardura
|
hartu
nuen Jainkoari haren alde eska ziezaioten eta nik neuk ere gauza bera egiteko; dena dela, ezin nuen egin ikusi ez banu egingo nukeen bezain gogotsu; izan ere, Jaunak hala erakusten didanean, gero Berari haren alde eskatu nahi izatea, iruditzen zait, ezinbestean, aberatsari limosna ematea bezala. Geroago jakin nuen, hemendik oso urruti hil baitzen, Jaunak eman zion heriotza oso eredugarriaren berri; guztiak harri eta zur utzi zituen, ezagueraz, negar malkoz eta apaltasunez hiltzen ikusirik.
|
|
|
1 Ni zordun ninduen pertsona bati ikusmena eman ziezaion, ia guztiz galdua zuen-eta, Jaunari etengabe eskatu eta eskatu ari nintzela, erruki handia
|
hartu
nion eta beldur nintzen neure bekatuengatik Jaunak entzun gabe ez ote zuen utziko. Besteetan bezala agertu zitzaidan eta ezkerreko eskuko zauria erakusten hasi zitzaidan, eta beste eskuaz han sartua zuen iltze handi bat ateratzen zuen.
|
|
|
Agustinek entzundako ahotsa, tolle et lege? izan zen, hau da,
|
hartu
eta irakurri.
|
|
|
(Teresaren pasarte hau ez dute guztiek era berean interpretatu eta transkribatu. Guk arrazoizkoena begitandu zaiguna
|
hartu
dugu itzultzeko).
|
|
|
11 Behin, Jauna
|
hartu
ondoren, Haren Maiestateak neure indar guztiekin horretan saia nendila agindu zidan, monasterioa egin egingo zelako promesa handiak eginez, eta han atsegin handia izango zuela Berak, eta San Jose izena emateko, beronek zainduko gintuela ate batean eta Andre Mariak bestean, eta Kristo gurekin ibiliko zela, eta distira biziz argi egingo zuen izarra izango zela, eta Ordena erlijiosoak zabarkerian er...
|
|
|
Monasterioa egin nahi zuen andre hark hitz egin zuen berarekin. Eta probintzialak oso ongi
|
hartu
zuen asmoa; erlijioko gauza ororen zalea izanik, behar zuen laguntza guztia eman zion, eta berak onartuko zuela etxea esan zion. Izan zuen errentaz hitz egin zuten.
|
|
|
Jainkoaren zerbitzari honek esan zidan gero, erabaki sendoz
|
hartu
zuela arazoa bere gain, hori egitetik aldendu gintezen eginahalak egiteko, herrian sortu zen zalapartaren berri iritsi zitzaiolako, eta zorakeriatzat zuelako, gainerako guztiek bezala, eta berarengana joan ginela jakinik, abisu eman ziola zaldun batek kontuz ibil dadila esanez eta ez diezagula lagundu guri. Guri zer erantzungo begiratzen eta generaman arazo eta helburuaz eta gure asmo eta erlijiotasunaz pentsatzen hasi zenean, ordea, bete betean sinetsi zuela Jainkoaren zerbitzu handirako zela, eta ez zela egin gabe utzi behar.
|
|
|
7 Bada, bost edo sei hilabete egon nintzen isiltasun honetan eta afera honetan esku
|
hartu
gabe eta hartaz hitz egin gabe, eta Jaunak ez zidan tarte horretan inoiz agindu. Nik ez nuen ulertzen horren arrazoia, baina burutik ez zitzaidan kentzen egin egingo zela.
|
|
|
8 Egun batean aitor entzuleak ez zidala sinesten uste nuelako nahigabe handian nengoela, Jaunak esan zidan ez hartzeko nekerik, nahigabe hura laster amaituko zela-eta. Nik egundoko poza
|
hartu
nuen laster hilko nintzela pentsatuz, eta hori gogora zetorkidan guztian poz pozik geratzen nintzen. Gero argi ikusi nuen esan dudan errektore horren etorreragatik zela; izan ere, nahigabe hartarako motiborik ez zen izango aurrerantzean, etorri zen errektoreak ez zuelako geldiarazten nire aitor entzule zen ministroa, bestera baizik:
|
|
|
Gero argi ikusi nuen esan dudan errektore horren etorreragatik zela; izan ere, nahigabe hartarako motiborik ez zen izango aurrerantzean, etorri zen errektoreak ez zuelako geldiarazten nire aitor entzule zen ministroa, bestera baizik: ni kontsola nintzala esaten zion, ez zegoela zertan beldur izan eta ez nintzala eraman hain bide estutik, utz ziezaiola Jaunaren espirituari lan egiten, batzuetan bazirudiela espirituaren bultzada handi hauekin arimari ez zitzaiola geratzen arnasa nola
|
hartu
ere.
|
|
|
Txiki egiten zitzaidan etxea; halaxe zen izan ere, eta ez zirudien monasterioa izateko bidean zihoanik; beste bat erosi nahi nuen (ez zegoen zerekin, ez zegoen erosteko erarik, ezta ez nekien zer egin ere) haren ondoan zegoena, nahiko txikia hau ere, eliza egiteko; eta egun batean, Jauna
|
hartu
ondoren, esan zidan Jaunak: Esan dizut sartzeko ahal duzun bezala.
|
|
|
Saiatzeko esan zidan eta aurrera jotzeko hasitakoan, berak lagunduko zidala-eta. Nik debozio handia
|
hartu
nion, eta egia bihurtu zen esandakoa; izan ere, haren Ordenako mojen monasterio bat honengandik hurbil dago eta mantentzen laguntzen digu; eta garrantzitsuagoa izan dena, apurka apurka nire desira hau perfekzio handira ekarriz, Santa dohatsuak bere etxean zuen pobretasun bera dago hemen ere, eta limosnatik bizi gara; ez zait gutxi kosta izan finkotasun osoz eta Aita Santuaren aginduz izatea hau, ... Hori eta gehiago ere egiten du Jaunak, eta, beharbada, Santa dohatsu honen otoitzei esker izango da, guk ezer eskatu gabe Haren Maiestateak hornitzen baikaituegoki behar dugunaz.
|
|
|
Medina, Salamanca eta Villagarcía de Campos ikastetxeetako errektorea izan zen, behin baino gehiagotan Probintzial eta Bisitaria. 25 edo 26 urte zituen Teresaren arimaren ardura
|
hartu
zuenean.
|
|
|
grazia mistikoen bidetik. Horregatik ez zen fidatzen bere buruaz, eta Teresari hainbat proba jarri zizkion, esaterako, 20 egun Jauna
|
hartu
gabe eduki zuen, nola zeraman ikusteko.
|
|
|
Esaldi honek argi adierazten du, behin baino gehiagotan
|
hartu
zuela grazia hori.
|
|
|
A. Dionisio Vázquez San Frantzisko Borjaren aitor entzulea zen eta Jesusen Lagundian ospe handikoa Felipe II.arekin, Inkisizioarekin eta Aulki Santuarekin Espainiako Jesulagunen etxeak Erromako Jeneralaren eskumenetik bereizteko izan zituen eztabaidengatik. Gaspar Salazarrek
|
hartu
zuen haren lekua errektoretzan 1561ean. San Gil Ikastetxearen eta Ávilako gotzainaren, Alvaro Mendozaren, artean sortu ziren diferentzia batzuengatik, Bisitariak, A. Nadalek, kargutik kendu egin zuen A. Salazar.
|
|
|
Bada, hau igarorik, bazkal ondoren atseden pixka bat
|
hartu
nahirik (gau osoan ia ez bainuen atsedenik izan, ezta beste batzuetan ere lan eta ardurarik gabe egoterik, eta egunero neka neka eginik bainengoen), nire monasterioan eta hirian eginda zegoenaren berri izan zelarik, zalaparta handia zen esan ditudan arrazoiengatik, nolabaiteko aitzakiaren bat bazegoela zirudien-eta.
|
|
|
21 Honelako zerbait honezkero esana dudala uste dudalako, ez dut esaten hemen gehiago, oraingoan serio agertu zitzaidala baino besterik eta esan zidan soilik inola ere ez nezala errentarik har, eta ea zergatik ez nuen
|
hartu
nahi bere aholkua, eta desagertu egin zen.
|
|
|
25 Ofizio liturgikoak ospatzen hasita, herria etxe honi lege handia izaten hasi zitzaion. Moja gehiago
|
hartu
ziren, eta Jauna gure aurka gehien nabarmendu zirenak mugitzen hasi zen, benetan guri lagundu eta limosna egin ziezaguten; eta horrela, onetsi egiten zuten hain gogor gaitzesten zutena, eta apurka apurka auzia alde batera utziz zihoazen eta konturatzen zirela, zioten, Jainkoaren lana zela, hainbeste kontrakoren artean Haren Maiestateak aurrera joatea nahi izan baitzuen. Eta une honetan ez dago inor fundazioa egin gabe uztea zuzena zela uste duenik, eta honela, hain arduratsu hartzen dute gu limosnaz hornitzea, non, eskean jardun gabe eta inori eskatu gabe, Jaunak iratzartzen baititu bidal diezaguten, eta behar duguna falta ez zaigula igarotzen dugu; Jaunagan itxaro dut hala izango dela beti; gutxi direnez gero, egin behar dutena egiten badute, Haren Maiestateak orain egiteko grazia ematen dienez, ziur nago ez zaiela beharrezkoa falta izango eta ez dutela astunak izan eta inor nekarazi beharrik izango, Jaunak ardura hartuko baitu orain arte bezala.
|
|
|
Horrela da, ene Jauna, ez baitakit nola jasan dezakeen nire bihotzak, ezta hau irakur dezanak nola utz diezaiokeen ni gorrotatzeari ere, hain mesede handiak hain gaizki erantzunda ikustean, eta ez dudala lotsarik zerbitzu hauek, azkenik, neureak balira bezala kontatzean. . Bai, badut lotsarik, ene Jauna; baina neure aldetik kontatzeko besterik ez izateak eraman nau hain hasiera apalak kontatzera, gauza handiak egin dituenak itxaropena izan dezan, bada, Jaunak hauek aintzat
|
hartu
baditu, haiek errazago onartuko ditu. Haren Maiestateak eman diezadala grazia beti hasieretan egon ez nadin.
|
|
|
Sarrerari kalezulo luze luze eta estua bezalakoaren antza
|
hartu
nion, behe beheko labe ilun eta estuaren antza. Lurra lokatz oso zikin eta kirasduna iruditu zitzaidan, eta zomorro ugari eta gaiztoak zituela bertan.
|
|
|
2 Beste hau, berriz, nola den adierazten hasterik ere ez dago, ezta ulertzerik ere; baina ariman berariazko sua sentitu nuen, nolakoa den esaten ez dakidana. Gorputzeko minak ezin jasanezkoak; bizitza honetan oso larriak igaro banituen ere eta, medikuek diotenez, hemen sufri daitezkeenik handienak (izan ere, elbarritu nintzenean nerbio guztiak uzkurtu zitzaizkidan, izan ditudan beste era askotakoak, eta are gehiago deabruak eragindako batzuk ere, kontuan
|
hartu
gabe), ez dira ezer ere han sentitu nituenen ondoan, eta amaierarik gabe eta sekula ere eten gabe izango zirela jakitea.
|
|
|
irudiei sortatxoak eta loreak jartzera, erratza pasatzera, otoiztegi bat jartzera, hain gauzatxo apalak egitera, non lotsarazten baininduten. Penitentzia pixka bat egiten banuen edo egiten badut, gutxi eta, Jaunak borondatea
|
hartu
ezik, garrantzirik gabea zela ikusten nuen, eta nik neuk ere barre egiten nion neure buruari.
|
|
|
idatzi zuen bere liburuan, baina oker. Joan Blázquez (Velázquez) Dávila zen, Lorianako jauna eta Ucedako kondearen aita, A. Pedro Alcántarako bere etxean
|
hartu
ohi zuena.
|
|
|
Hauek ziren abitua
|
hartu
zutenak: Antonia Henao (Antonia Espiritu Santuarena), Maria de la Paz (Maria Gurutzekoa), Ursula de los Santos eta Maria de Ávila (Maria San Joserena), Julian de Ávilaren arreba.
|
|
|
Gure etxe bereko: Gizakundeko monasteriokoak Ines eta Joana Tapia, moja karmeldar oinuts egitean Ines Jesusena eta Ana gizakundekoa izenak
|
hartu
zituztenak.
|
|
|
Hogeita zortzi urte eta gehiagoan naiz moja: 1536 urtearen amaieran
|
hartu
zuen abitua. Beraz, 1565.aren amaieran ari da hau idazten.
|
|
|
23 kapituluko 6 eta hurrengo zenbakietan aipatu du. Abuztuaren 30eko batzar nagusian esku
|
hartu
zuen, aktetan ageri denez.
|
|
|
Abuztuaren 30eko, batzar nagusian? esku
|
hartu
zuen A. Pedro Serranorekin batera; hau Ávilako Akinoko San Tomas monasterio eta etxeko priorea zen.
|
|
|
Teresak bere San Jose monasterioan Karmengo gure Amaren Erregela gordetzen dugu, eta hau lasaitu gabe dagoena idazten duenean, Gizakundeko monasterioan indarrean zeuden Eugenio IV.aren lasaitze klausulak alde batera utziak zituztela esan nahi du. Berak eta San Josereneko mojek Inozentzio IV.ak onarturiko Erregela
|
hartu
zuten bizi arautzat. Hori zen Erreformaren abiapuntu juridiko eta espirituala.
|
|
|
Esperientzia hau, doktrina aldetik, oso aberats gertatu zitzaion, eta hor
|
hartu
zuen mistikako obrarik gorena, Egoitzak, burutzeko oinarria.
|
|
|
5 Guztia eraturik zegoela, Jaunak hala nahita, san Bartolome egunean, batzuek abitua
|
hartu
zuten eta Sakramentu Santua jarri zen, eta aginpide eta indar osoz egina geratu zen gure aita aintzatsu san Joseren gure monasterioa, mila bostehun eta hirurogeita bigarren urtean. Ni neu izan nintzen abitua ematen, eta kanpoan gertatu ziren gure etxe bereko beste bi moja.
|
|
|
Alonso Álvarez Dávila zen hau, A. Riberak dioenez, jatorriz aitoren semeetakoa eta bertuteetan oraindik goragoko mailakoa; horregatik esaten omen zioten Alonso Álvarez, santua?. Honen alabetako bat karmeldar sartu zen Ávilako San Jose monasterioan eta Maria San Jeronimorena izena
|
hartu
zuen.
|
|
|
1536ko azaroaren 2an
|
hartu
zuen abitua, mojagai gisa urtebeteko prestaeraren ondoren; 21 urte zituen.
|
|
|
San Pedro aintzatsuaren egun batean otoitzean ari nintzela, neure ondoan ikusi nuen edo sentitu nuen, hobeki esateko, ez gorputzeko begiez eta ez arimakoez ez bainuen ezer ikusi, baina iruditu zitzaidan Kristo zegoela nire ondoan eta ikusten nuen Bera zela hitz egiten zidana, nire ustez. Ni guztiz ezjakinean nengoen halako ikuskaririk izan zitekeenik eta, beldur ikarak
|
hartu
ninduen hasieran, eta negar eta negar besterik ez nuen egiten, ziurtatzeko niri hitz bakar bat esaterakoan, beti bezala geratzen banintzen ere: lasai eta atseginez, eta inolako beldurrik gabe.
|
|
|
Hemen, ordea, ez dago horrelakorik; lehen egiten zuen apurra, hau da, entzutea soilik, hori ere kendu egiten zaio. Guztia aurkitzen du prestatua eta jana; gozatzea baino beste zereginik ez da; irakurtzen jakiteko ikasten eta lanean saiatu ez den baten, eta ezer ikasten jardun ez duenaren antzera da, eta, hala ere, jakintza guztia aurkitzen du bere baitan, nola eta nondik ez dakiela, abezea ikasteko ere ez baitzuen sekula lanik
|
hartu
.
|
|
|
Zein ohoretsu izango den Berarengatik ohorerik nahi izan gabe, beheratua izatea nahi izan zuena! Zein jakintsua zorotzat hartua izatea nahi zuena, zorotzat
|
hartu
baitzuten Jakinduria bera zena! Zein gutxi dauden orain horrelakoak gure bekatuengatik!
|
|
|
7 Behin, arrosario batean nekarren gurutzea eskuan neukala, bere eskuan
|
hartu
zidan, eta berriro eman zidanean, lau harribitxi handiz apaindua zen, diamanteak baino preziatuagoak, konparaziorik gabe, ia ez baita konparatzerik, nire iritziz, naturaz gaindikoarekin. Diamanteak itxuragabea eta akastuna dirudi han ikusten diren harribitxien ondoan.
|
|
|
Hemen ere arrazoiak eragotz dezala brida estutzea, berezko joera lagungarri izan daiteke-eta; etor dadila berriro gogoetara, ez dela dena perfektua gogora ekarriz, hein handi batez sentsuala baizik; eta isil dezala haur hau maitasunezko opari batekin, hari maitatzera eraginik baliabide bigunez eta ez ukabilka, esaten duten bezala. Jaso dezatela maitasun hau barruan, eta ez gehiegi egosten duen eltze baten antzera, egurra neurri gabe jartzen delarik isuri egiten baita dena; neurrira ekar dezatela su horretarako
|
hartu
zuten sugarria eta saia daitezela garra eztitzen malko gozoekin eta ez desatseginekin; malko desatseginak dira, izan ere, sentimendu hauenak eta kalte handia dakarte. Nik noizbehinka izaten nituen hasieretan, eta burua galdua uzten zidaten eta espiritua nekatua, biharamunean eta geroago ere otoitzera ezin itzulirik egoteraino.
|
|
|
Mina hain bizia zelarik, intziri haiek eginarazten zizkidan, eta hain gehiegizkoa zen min bizi bizi honek jartzen zidan gozotasuna, non ez baitzen kentzea nahi izaterik, eta arima ez zen asebetetzen Jainkoa baino gutxiagorekin. Ez da gorputzeko mina, arimakoa baizik, gorputzak ere hartan pixka bat esku
|
hartu
arren, eta batzuetan pixka bat baino gehiago ere bai. Arimaren eta Jainkoaren artean gertatzen den maitasun solas hain gozoa delarik, nik eskatzen diot haren ontasunari, probatzera eman diezaiola gezurra diodalakoan dagoenari.
|
|
|
Nik, haren erabakia ikusi nuenean berehalako batean gauzatxo haietatik irteteko, diodanez, hainbesteko perfekzioz irteteko sendotasunik ez nuen-eta, nahigabea
|
hartu
nuen; eta nire arimako gauzak kolpe batean konpondu nahi zituela ikusi nuenez gero, askoz ere kontu handiagoz jokatu behar zelakoan nengoen.
|
|
|
18 Kontsolaturik eta adorez beterik utzi ninduen, eta Jaunak lagundu zidan, baita berari ere nire egoera eta nola gidatu behar ninduen uler zezan. Hark esaten zidanetik ezertan ere ez okertzeko erabakia
|
hartu
nuen, eta horrela egin nuen gaur arte. Goretsia izan bedi Jauna, hutsune txikiekin bada ere, neure aitor entzuleen esana egiteko grazia eman didalako; eta ia beti Jesusen Lagundiko gizon bedeinkatu hauek izan dira; diodanez, hutsune txikiekin bada ere, haien esana egin dut.
|
|
|
Ni oso pozik gelditu nintzen, eta zaldunak ere egundoko poza
|
hartu
zuen Jainkoa zela esan zuelako, eta beti laguntzen zidan eta abisuak ematen ahal zuen neurrian, eta asko zen ahal zuena.
|
|
|
5 Aita hau perfekzio handiagoan jartzen hasi zitzaidan. Esaten zidan Jainkoa guztiz pozik edukitzeko ez dela egin gabe ezer utzi behar; era berean trebetasunez eta leun
|
hartu
ninduen, nire arima ez baitzegoen batere sendo, oso ahul baizik, batez ere nituen adiskidetasun batzuk hausteko. Haiekin Jainkoa iraintzen ez banuen ere, haiekin biziki loturik nengoen, eta esker gaiztokoa izatea iruditzen zitzaidan haiek uztea, eta honela esaten nion, Jainkoa iraintzen ez banuen, zer dela-eta izan behar nuen esker gaiztokoa.
|
|
|
Aurrerantzean ez dut nahi gizakiekin harremanik izan dezazun, aingeruekin baizik. Harri eta zur gelditu nintzen; izan ere, arimaren mugimendua handia izan zen, eta hitz hauek espirituaren barru barrutik esan zitzaizkidan, eta horrela beldurrak
|
hartu
ninduen, baita bestalde pozak ere, poza geratubaitzitzaidan, nire iritziz, gauza berriak eragin zuen beldurra kendu zitzaidanean.
|
|
|
Beraz, ez zen izan niri berriro agindu beharrik; aitor entzulea, honetan ni hain atxikia ikusten ninduenez gero, ez zen ausartu erabaki sendoz haietatik askatzeko esaten. Jaunak noiz esku hartuko zain egon behar zuen, eta esku
|
hartu
zuen. Ez nuen pentsatzen lortzerik, aurrez nik neuk bilatu nuelako, eta halako pena ematen zidan, non, kaltegarri ez zen gauza zelakoan, utzi egiten bainuen; hemen jada Jaunak askatasuna eta indarra eman zizkidan egitez betetzeko.
|
|
|
Uste dut bost edo sei zirela, guztiak Jainkoaren zerbitzari zintzoak. Eta esan zidan neure aitor entzuleak guztiak bat zetozela deabrua zelako ustean, ez nezala hain sarri Jauna
|
hartu
eta saia nendila gogoa barreiatzen bakardaderik ez izateko eran.
|
|
|
15 Elizatik atsekabe honekin joan eta otoiztegi batean sartu nintzen, egun asko ziren Jauna
|
hartu
gabe, neure poza nuen bakardaderik gabe, harremanak norekin izanik ez nuela, guztiak nire aurka zeudelako: batzuek, horretaz hitz egiten zenean, nitaz iseka egiten zutela iruditzen zitzaidan, neure baitan sorturiko begitazioak balira bezala; beste batzuek aitor entzuleari esaten zioten nirekin kontuz ibiltzeko; beste batzuek esaten zuten deabrua zela argi argi; aitor entzuleak bakarrik, ni probatzearren haiekin bat egiten bazuen ere, geroago jakin nuenez?, hark bakarrik kontsolatzen ninduen beti eta esaten zidan, deabrua balitz ere, nik Jainkoa iraindu ezik, ezer ezin ziezadakeela egin, kendu egingo zitzaidala, Jainkoari otoitz egiteko gartsu.
|
|
|
8 Ez dut esaten konparazioa denik, hauek sekula ez baitira izaten bete betekoak, egia dela baizik; biziaren eta pintatuaren artean den aldea dagoela batetik bestera, ez gehiago eta ez gutxiago. Izan ere, irudia bada, irudi bizia da; ez gizon hila, Kristo bizia baizik; eta gizona eta Jainkoa dela aditzera ematen du; ez hilobian zegoen bezalakoa, handik pizturik irten zen bezalakoa baizik; eta batzuetan halako handitasunez dator, non ez baita inor Jauna bera dela zalantzan jar dezakeenik, batez ere Jauna
|
hartu
ondoren; badakigu han dagoela, fedeak esaten digulako. Egonleku haren jaun jaun agertzen delarik, guztiz ezerezturik dirudi arimak eta bere burua Kristogan urtuz doala ikusten du.
|
|
|
Ni pentsatzen nengoen hau idatzi nahi izan nuenean, Jauna
|
hartu
berri eta idazten ari naizen otoitz honetantxe egon berri, zer egiten zuen arimak tarte hartan. Jaunak hitz hauek esan zizkidan:
|
|
|
Gauza handia da hau beti gogoan izatea, batez ere hasieretan; gero hain argi ikusten da, non lehenago baita ahaztu behar izatea bizi ahal izateko, hura lortzen saiatzea baino: gogora ekarri zein laburra den guztia eta ezereza dela guztia eta ezereztzat
|
hartu
behar dela atsedena.
|
|
|
Izan ere, esan dudanez eta ez nuke nahi hau ahazterik, bizi dugun bizitza honetan arima ez da gorputza bezala hazten, baietz esaten badugu ere, eta egiaz hazten da. Baina haur bat, hazi ondoren eta gorputzak bere garapen handia
|
hartu
eta gizaki heldu baten tamainakoa denean, ez da berriro txiki bihurtzen eta berriro gorputz txikia izatera etortzen; hemen, berriz, Jaunak nahi du baietz, nik ikusi dudanez, beste inorenetik ez dakit baina. Gu apalarazteko izango da geure on handirako eta erbeste honetan gauden bitartean axolagabe egon ez gaitezen, zenbat eta gorago egon, beldur handiagoa izan behar baita eta norbere buruaz gutxiago fidatu.
|
|
|
Uste dut, berorrek ni bezalako ezikasi batengan laguntza bilatu nahi izatean erakutsi duen apaltasunagatik eman didala Jaunak gaur, Jauna
|
hartu
eta berehala, otoitz hau, aurrera joan ezin nuelarik, eta konparazio hauek jarri zizkidan eta esateko era irakatsi eta arimak zer egin behar duen hemen; egiaz harri eta zur gelditu nintzen eta bat batean ulertu nuen.
|
|
|
6 Oi, ene semea! (hain apala izanik, honela deitzea nahi du honen hartzaileak eta hau idazteko agindu zidanak), berorrentzat soilik izan daitezela neure arlotik irteten naizela ikusten dituen gauzetako batzuk; izan ere, ez dago arrazoirik aski ni horretatik ez ateratzeko, Jaunak neure baitatik ateratzen nauenean, eta ez dut uste ni neu naizenik hitz dagidana gaur goizean Gure Jauna
|
hartu
dudanez geroztik. Ikusten dudana amesten dudala dirudi eta nik orain dudan gaitz hau duten gaixoak besterik ez nuke nahi ikusterik.
|
|
|
3 Azken batean, bertuteak orain sendoago daude igarotako gelditasunezko otoitzean baino, eta arimak ezin du kontuan
|
hartu
gabe egon, bere burua beste bat dela ikusten baitu eta ez daki nola den hori. Gauza handiak egiteari ekiten dio loreei darien usain gozoarekin, arima bertuteak dituela ohartu dadin Jaunak nahi baitu irekitzea; argi ikusi arren bertuteak ezin zituela, eta ezin izan dituela?
|