2015
|
|
Diotenez, gaitzak berak ematen die indar handia izatea; horrela gertatzen da nire Jainkoagandik aldentzen direnekin: gaixoak dira, eta
|
haien
amorru guztia zure aurka da, onik gehien egiten diezun horren aurka.
|
|
Oi, Jainkoaren maitasun ahaltsua, bai bestelakoak direla zure ondorioak, munduko maitasunaren ondoan! Honek ez du nahi izaten ondoan lagunik, berak duena kenduko diotelakoan; nire Jainkoaganako maitasuna, ordea, zenbat eta gehiago izan maitaleak, gehiago hazten da, eta horrela
|
haien
pozak moteldu egiten dira, ondasun hartaz guztiek ez dutela gozatzen konturatuz. Oi ene Ona, Zurekin izan ohi diren gozotasun eta pozik handienen artean, poz hauek nahi ez dituzten eta betiko galduko dituztenen oroipenak dakarren atsekabea!
|
|
2 Baina, ene Aita zerukoa, ez ote litzateke hobe desira hauek arima zure gozotasun gutxiagorekin dagoenerako uztea eta orain oso osoan Zutaz gozatzea? Oi ene Jesus!, hain da handia gizakien seme alabei diezun maitasuna, non guk Zuri egin diezazukegun zerbitzurik handiena
|
haien
maitasun eta irabaziagatik Zu uztea bailitzateke, eta orduan geure bihotzekoago zintuzkegu; izan ere, borondatea hainbeste asetzen ez bada ere, arima gozatzen dago Zuri poz ematen dizula ikustean, eta ikusten du lurreko pozak ez direla ziurrak, mundu honetan bizi garen bitartean, Zuk emanak badirudite ere, lagun hurkoaganako maitasunarekin batera ez badoaz. Lagun hurkoa maite ez duenak ez zaitu Zu maitatzen, ene Jauna; izan ere, hainbeste odolez frogatua ikusten dugu Adamen seme alabei diezun maitasuna.
|
|
Zertarako nahi dut, Jauna, Zuk eman nahi didazuna baino gehiago? Zertarako nahi dut nekatu neure desirak agintzen didana eskatzen, nire adimenak bidera dezakeen eta nire desirak desira dezakeen guztia,
|
haien
helburuekin, Zuretzat ezaguna baita, eta nik ez baitakit haietatik onura ateratzen. Beharbada, nire arimak irabazia lortuko duela uste duen honetan, egongo da nire galera.
|
|
3 Bai kaskarra dela gizakien jakinduria eta ziurtasun gabea
|
haien
burubidea! Har ezazu Zuk behar diren baliabideak nire arimak beraren nahierara baino gehiago zurera zerbitzu egin diezazun.
|
|
1 Hemendik ez duzue atera behar, ahizpak, esan ditudan ondorio hauek beti sen batean daudenik arima hauetan, eta horregatik, gogoratzen naizenean, gehienetan? esaten dut; behin edo behin, gure Jaunak beren berezko izaeran uzten baititu, eta orduan gaztelu honen inguruko eta egoitzetako gauza pozoitsu guztiek elkar hartzen dutela dirudi, arima haiek eskura izateko aukerarik izan ez duten tarteagatik
|
haien
mendekua hartzeko.
|
|
4 Egoki izango da zuoi esatea, ahizpak, Jaunak zertarako egiten dituen hainbeste mesede mundu honetan. Haietara adi egon bazarete
|
haien
ondorioetatik ulertuko zenuten arren, berriro esan nahi dizuet hemen, inork uste izan ez dezan arima hauei atsegin ematearren dela soilik, hori uste oker okerra izango bailitzateke; izan ere, Haren Maiestateak ezin diezaguke egin mesede handiagorik, imita dezagun, bere Seme hain maiteak eraman zuen bizia guri ematea baino; eta horrela, ziurtzat dut mesede hauek gure ahultasuna sendotzeko direla? ... neke handiak eramatean Hura imitatzeko gauza izan gaitezen.
|
|
Nork sartzen zaituzte horretan? Zenbat eta hobeak izan, orduan eta atseginagoak izango dira Jaunari egiten dizkioten gorapenak eta
|
haien
otoitzak on handiagoa egingo dio lagun hurkoari.
|
|
Ahaltsua zara, Jauna, itsasoa eta Jordan handia baztertzeko, Israelgo seme alabei igarotzen utz diezaieten. Ez izan
|
haien
errukirik, zure indarrez lagundurik, neke ugari eraman ditzakeelako; hura hartara jarririk dago eta haiek eramateko gogoaz. Luza ezazu, Jauna, zeure beso indartsua, ez dakiola bizia joan hain beheko gauzetan.
|
|
9 Ez uste izan negar eta negar eginez gero, guztia eginda dagoenik; ez, egintzei eta bertuteei hel diezaiegun, hauek baitira guri dagozkigunak, eta malkoak betoz Jainkoak bidal ditzanean, geure aldetik ekartzeko ahaleginik egin gabe. Hauek lur lehor hau ureztatua utziko dute, eta oso lagungarri izan ohi da fruitu emateko; zenbat eta
|
haien
ardura gutxiago izan, gehiago, zerutik erortzen den ura delako; lurra zulatzen nekaturik ateratzen dugunak ez du zerikusirik honekin, askotan zulatu eta zulatu lur jota geratuko gara, eta ez dugu aurkituko ur potxingo bat ere, are gutxiago iturburua den putzurik. Horregatik, ahizpak, hobetzat dut Jaunaren aurrean jarri eta begira diezaiegula haren errukiari eta handitasunari eta geure ezerezari, eta eman diezagula Berak nahi dezana, ura nahi badu ura eta lehortasuna nahi badu, lehortasuna:
|
|
6 Batzuek uste izan dezakete ezin dutela gogoetarik egin Pasioaz; beraz, gutxiago egin ahal izango dute Birjina guztiz santuaz, eta Santuen bizitzaz,
|
haien
oroipena guretzat hain ongarri eta arnasa emaile izan arren. Ez dakit nik zertan pentsatzen duten; gorputzezkoa den guztitik aldendurik, aingeru espirituak maitasunez sutuak daude beti; gorputz hilkor honetan bizi garenok, ordea, gorputz hilkorra izan eta Jainkoagatik hain gauza handiak egin zituzten haiekin harremana izan, haiengan pentsatu eta haien laguntza izan beharra dugu; are gutxiago aldendu behar da nahita geure on guztia eta erremedioa dugun Jesu Kristo gure Jaunaren Gizatasun txit santutik.
|
|
6 Batzuek uste izan dezakete ezin dutela gogoetarik egin Pasioaz; beraz, gutxiago egin ahal izango dute Birjina guztiz santuaz, eta Santuen bizitzaz, haien oroipena guretzat hain ongarri eta arnasa emaile izan arren. Ez dakit nik zertan pentsatzen duten; gorputzezkoa den guztitik aldendurik, aingeru espirituak maitasunez sutuak daude beti; gorputz hilkor honetan bizi garenok, ordea, gorputz hilkorra izan eta Jainkoagatik hain gauza handiak egin zituzten haiekin harremana izan, haiengan pentsatu eta
|
haien
laguntza izan beharra dugu; are gutxiago aldendu behar da nahita geure on guztia eta erremedioa dugun Jesu Kristo gure Jaunaren Gizatasun txit santutik. Eta ezin dut sinetsi halakorik egiten dutenik, nahasita daudela baizik, eta horrela kalte egingo diete beren buruei eta besteei.
|
|
18 Egia da desira hauek ere naturaz gaindikoak direla, nire iritziz, eta oso maitemindurik dauden arimenak, Jaunari erakutsi nahi baitiote ez dutela zerbitzatzen soldatagatik; eta horrela, esan dudanez? sekula ere ez zaie burutik pasatzen horregatik aintzarik hartu behar dutenik, horrela zerbitzatzen gehiago saiatzeko; maiteari poz ematea, horixe besterik ez da
|
haien
berezko jokaera beti eta mila eratara. Arima, ahal balu, zer asma ariko litzateke harengan bere burua urtzeko; eta, Jainkoaren aintza handiagorako betiko ezerezturik geratu behar balu, poz pozik onartuko luke.
|
|
7 Hirugarren ezaugarria da, ez direla ahanzten hitz hauek aldi luzean eta batzuk sekula ere ez, hemen entzuten direnak, hau da, gizakiei entzuten dizkiegunak ahanzten direnez; gizaki horiek oso serioak eta jakintsuak izan arren,
|
haien
hitzak ez ditugu izaten hain grabatuak oroimenean, eta etorkizuneko gauzak direnean ere ez ditugu sinesten beste hauek bezala; ziurtasun handi handia geratzen delako; noizbait, erabat ezinezkoak diruditen gauzetan, dudaren bat etorri eta hala ote den ez ote den adimena zalantzan ibili arren, ariman bertan ezin etsizko ziurtasuna dago; eta hori, baita gauzak berak ulertu dituen bidetik ez baina ko... Une honetan ez zaio geratzen horrelakorik ezer; are gehiago, bizia emango luke egia harengatik.
|
|
3 Eta honela, agindua betetzeari ekin diot gaur, Hirutasun guztiz Santuaren egunean, 1577 urtean, une honetan nagoen Toledoko Karmengo San Jose monasterio honetan; esan dezadan guztian idazteko agindu didaten
|
haien
iritziaren mende jartzen naiz, pertsona oso jakintsuak baitira. Erromako Eliza Katoliko santuak sinesten duenaz bat ez datorren gauzaren bat esango banu, nire ezjakintasunagatik litzateke eta ez maleziagatik.
|
|
Ezin da esan, uler daitekeen heinean? arima, hau da, arima honen espiritua, Jainkoarekin bat eginik geratzen dela baino besterik; Jainkoa ere espiritua denez gero, Haren Maiestateak erakutsi nahi izan du guri digun maitasuna norainokoa den pertsona batzuei aditzera emanez, haren handitasuna gorets dezagun; izan ere, kreaturarekin horrela elkartu nahi izanik, elkarrengandik ezin bereizi diren
|
haien
antzera, Berak ere ez du nahi harengandik bereizterik.
|
|
Begira, gero, gaztelu honetako egoitza gutxi direla deabruek borroka egin gabe daudenekoak. Egia da, haietako batzuetan zaintzaileek borrokatzeko indarra dutela, uste dut esan dudala arimaren ahalmenak direla hauek?, baina behar beharrezkoa da erne egotea
|
haien
trikimailuak ezagutu eta, argi aingeru bihurturik, atzipetu ez gaitzan; izan ere, gauza ugari erabil ditzake guri kalte egiteko apurka apurka sartuz, eta kaltea egina den arte ez gara konturatzen.
|
|
1 Nik ezagutu ditut arima batzuk, eta asko ere uste dut esan dezakedala, egoera honetara iritsi direnetakoak, eta urte askoan, gorputz eta arima, zuzentasun eta egokitasun honetan egon eta bizi izan zirenak, itxura batean behintzat; eta urte
|
haien
ondoren, ustez mundua mendean behar luketenak, gutxienez hartaz ongi desengainatuak egon behar luketenak, Haren Maiestateak probatu ez hain gauza handitan, eta hainbesteko egonezin eta bihotz esturaz zebiltzan, non ni ergel eta are beldurtua bainengoen. Haiei aholku ematea alferrikakoa da; izan ere, aspaldidanik bertute bidean saiatzen direnez gero, besteei irakasteko gai direlakoan daude eta nahikoa motibo dutelakoan gauza haiek sentitzeko.
|
|
2 Azken batean, nik ez dut aurkitu ezta ez dut aurkitzen ere erremediorik halako pertsonak kontsolatzeko,
|
haien
nahigabeagatik sentimendu bizia erakustea (eta egia esan, errukia hartzen zaie halako miseriaren mende ikustean), eta haien arrazoiari kontra ez egitea baino besterik; izan ere, guztiak bat datoz Jainkoagatik sentitzen dituztelako ustean, eta horrela ez zaie buruan guztiz sartzen inperfekzioa denik; eta hau hain jende aurreratuarentzat beste engainu bat da; ez da zertan harriturik haiek hori sent... Izan ere, askotan Jainkoak bere hautatuek beren ezereza senti dezatela nahi du, eta bere laguntza pixka bat eten egiten du, ez baitago gehiagoren beharrik, laster batean geure burua ezagutzeko.
|
|
2 Azken batean, nik ez dut aurkitu ezta ez dut aurkitzen ere erremediorik halako pertsonak kontsolatzeko, haien nahigabeagatik sentimendu bizia erakustea (eta egia esan, errukia hartzen zaie halako miseriaren mende ikustean), eta
|
haien
arrazoiari kontra ez egitea baino besterik; izan ere, guztiak bat datoz Jainkoagatik sentitzen dituztelako ustean, eta horrela ez zaie buruan guztiz sartzen inperfekzioa denik; eta hau hain jende aurreratuarentzat beste engainu bat da; ez da zertan harriturik haiek hori sentitzeaz, baina, nire ustez, halako gauzek sorturiko sentimenduak laster amaitzekoa izan luke. Izan ere, askotan Jainkoak bere hautatuek beren ezereza senti dezatela nahi du, eta bere laguntza pixka bat eten egiten du, ez baitago gehiagoren beharrik, laster batean geure burua ezagutzeko.
|
|
7 Arima hauek egiten dituzten penitentziak beraien bizitza bezain eratsuak dira; egiaz estimatzen dute bizitza gure Jaunaren zerbitzurako, eta hau guztiau ez da txarra, eta horrela, zuhurtasun handiz jarduten dute haietan osasunari kalterik egin ez diezaioten. Ez izan beren burua hilko duten beldurrik,
|
haien
arrazoia oso bere lekuan baitago; maitasuna ez dago oraindik arrazoitik aterarazteko eran; nik nahiago nuke arrazoiaz baliatzea, Jainkoa zerbitzatzeko era honekin ez kontentatzeko, beti pausoz pauso, sekula ez baikara bide honen amaierara iritsiko. Eta gure iritziz beti ibiliz goazenez eta nekatu egiten garenez (bada, sinetsi bide itogarria dela), onik nahikoa izango ez galtzea.
|
|
11 Hau egia bada, eta halaxe da, zertara datorren esango duzue zeuen baitan barruko mesede hauetaz hitz egitea eta nolakoak diren aditzera ematea. . Nik ez dakit; idazteko agindu didanari galdetu behar, ni ez bainago nagusiekin eztabaidatzera behartua,
|
haien
esana egitera baizik; ez litzateke, gainera, ongi egina izango. Egiaz esan ahal dizuedana da, nik oraindik esperientziaz ez nekienean eta neure bizian jakingo nuenik ere burutik pasatzen ez zitzaidanean (eta arrazoiz, poz handia zitekeelako niretzat zerbaitetan Jainkoari poz ematen niola jakitea edota zantzuetatik hori ateratzea), liburuetan Jaunak bera zerbitzatzen duten arimei egiten dizkien mesedeak eta ematen dizkien pozak irakurtzen nituenean, poz handi handia ematen zidan eta horrek Jainkoa biziki gorestera zeraman nire arima.
|
|
Zuzen jokatuko dute pertsona horiek, Jauna ez iraintzeko erabakirik sendoena hartuak badaude ere, Hura iraintzeko arriskuetan ez sartzeaz; izan ere, lehen egoitzetatik hurbil daudenez gero, erraz itzul daitezke haietara;
|
haien
sendotasuna ez dagoelako oinarri irmoen gainean jasoa, sufrimenduetan zailduak direnak daudenez; hauek ezagutzen dituzte munduko ekaitzak, badakite beldur gutxi izan behar zaiela haiei eta ez dela haren pozen desirarik izan behar eta jazarpen gogor batez, guri kalte egiteko deabruak prestatzen ongi dakienaz, balitekeela itzultzea haietara, eta asmo onarekin joanik, besteen bekatuak kendu nahirik,...
|
|
2 Egoitza hauek Erregea dagoen lekura gehiago hurbiltzen direnez gero, handia da
|
haien
edertasuna eta ikusteko eta ulertzeko hain gauza finak daude, non adimena ez baita gai, esperientziarik ez dutenentzat guztiz ilun ez geratzeko adinako egokitasunez esateko moduari antzik emateko ere; esperientzia duenak oso ongi ulertuko du, batez ere handia badu.
|
|
Kapitulu hau Bizitzako 25 kapituluaren kopia antzekoa da. Bietan ageri den ideia nagusia, hizketa mistikoak (Jainkoagandik eta santuengandik datozenak) batetik, eta
|
haien
deformazioak (irudimenaren trikimailuak eta deabruagandik datozenak) bestetik bereizteko ardura da: ik. Bizitza 25 kap., 2 zenb. eta VI. Egoitzak 3 kap. 4 zenb.. Kapitulu honetan, lehenengo, hizketa mistikoez ari da orokorrean (1 zenbakitik 11.era), eta gero adimenezko ikuskariekin izaten diren berariazko hizketa mistikoez (12 zenbakitik 18.era).
|
|
Pertsona hark dio, hori ulertuko balute, ezinezkoa iruditzen zaiola haietako inork bekaturik egitea, erorbidetik ihes egitearren direnik eta probarik gogorrenak igaro behar balitu ere. Eta, horrela, gogo bizia jarri zuen guztiek uler dezaten; eta zuei ere halako gogoa eman diezazuela, ene alabak, Jainkoari bihotzez otoitz egiteko egoera honetan direnen alde, guztia ilunpea baita haiengan, eta
|
haien
egintzak ere halakoxeak. Izan ere, iturri garden batetik datozen errekatxo guztiak gardenak dira, grazian dagoen arima bezala, eta hortik datorkio Jainkoaren eta gizakien begietan bere egintzak atsegingarri gertatzea, arima zuhaitz bat bezala landatua dagoen bizi iturri honetatik datozelako; handik ez baletor, ez lituzke ez hezetasunik ez fruiturik izango, hark elikatzen baitu eta egiten baitu ez dadila ihartu eta fruitua eman dezala.
|
|
Bigarrena, gure adimena eta nahimena bikainagoak egiten direla eta on orotarako gaituago Jainkoarekin harremanetan jardunez gero; eta geure miserien lokatz artetik sekula irteten ez bagara, eragozpen handia litzateke hori. Bekatu astunean daudenei buruz
|
haien
ur korronteak beltz beltzak eta kirastuak zirela esaten genuenez, halaxe dira hemen ere (haiek bezalakoak ez badira ere, Jainkoak gorde gaitzala, hau konparazioa besterik ez da), beti gure lurreko miserian sarturik, ur korrontea ez da irtengo beldurren, txepelkeriaren eta koldarkeriaren lokatz artetik: begira ote dauzkat, ez ote dauzkat; bide honetatik joanez, gauzak gaizki irtengo ote zaizkidan; ausartu ote naiz lan hari hasiera ematen, harrokeria ote da; egoki ote da hain kaskarra den pertsona batek otoitza bezain gauza goi goikoari ekitea; hobetzat izango ote naute gainerako guztien bidetik ez banoa; bertute gauzetan bada ere, ertzak ez dira onak; bekataria naizenez gero, goragotik erortzea izango da; beharbada, ez dut aurrera egingo eta onei kalte egingo diet; ni bezalako batek ez du berezitasunik behar.
|
|
Baina, deabruak beti asmo txar txarra duenez gero, haietako bakoitzean demonio samalda bat izan behar du gela batzuetatik besteetara igarotzea oztopatzeko eta, arima gaixoa horretaz ohartzen ez denez gero, era askotara egiten dizkigu iruzurrak; erregea dagoen lekutik hurbilago daudenei ezin die egin hainbeste; hemen, ordea, oraindik munduko gauzetan sarturik eta atseginetan murgildurik eta hango ohore eta gurarietan barreiaturik daudenez gero, arimaren zerbitzariek (zentzumen eta ahalmenak) ez dute Jainkoak berezko izaeran eman zien indarrik, eta arima hauek erraz izaten dira mende hartuak, Jainkoa ez iraintzeko gogoaz jardun eta egintza onak egin arren. Beren buruak egoera honetan ikus ditzatenek, ahal duten eran, Haren Maiestatearengana sarri sarri jo beharra dute, haren Ama bedeinkatua hartu bitarteko, eta haren Santuak, hauek haien ordez borroka egin dezaten,
|
haien
zerbitzariek indar gutxi baitute beren burua babesteko. Egia esan, egoera guztietan da beharrezkoa Jainkoagandiko laguntza.
|
|
Egin dezagun, zentzumen eta ahalmen hauek (esana dut gaztelu honetako jendea direla, zerbait esaten asmatzearren hartu dudan gaztelukoa), kanpora joan direla eta egunak eta urteak dabiltzala jende arrotzarekin, gaztelu honen onaren etsaiak direnekin; eta honezkero, beren buruak galduta ikusirik, gaztelura hurbilduz doazela, baina barrura sartzea lortu gabe, izan ere, ohitura hau okerra da?, baina ez dira jadanik traidoreak eta inguruan dabiltza. Gazteluan bizi den Errege handiak
|
haien
borondate ona ikusiz, bere erruki handiagatik, bertara itzularazi nahi ditu eta, artzain onak egiten duenez, txistu leun leunaz, ia beraiek ere ezin adituzkoaz, bere ahotsa ezagut dezatela egiten du eta ez daitezela ibil hain galduak baizik eta itzul daitezela beren egoitzara. Eta hain indar handia du artzain txistu honek, non murgilduak zeuden kanpoko gauzak utzi alde batera eta gazteluan sartzen baitira.
|
|
Bidali, ene Jauna, zerutik argia, nik argi pixka bat egin diezaiedan zure mirabe hauei, haietako batzuek gozotasun hauetaz hain sarri gozatzea nahi izan duzunez gero, atzipetuak izan ez daitezen, deabruak argizko aingeru itxurak harturik,
|
haien
gogo guztia Zuri poz ematen aritzea baita.
|
|
Bai, zera! Niri iruditzen zait gaitzetsiei munduan diren atsegin guztiak aurrean jartzea bezala, ez baitira
|
haien
oinazea arintzeko nahiko, alderantziz, handitu egingo lukete; horrela hemen ere goitik dator, eta ez dira ezertarako ere lurreko gauzak. Jainko handi honek bera erregetzat ezagut dezagula eta geure ezereza ezagut dezagula nahi du, eta hori garrantzi handikoa da aurrerako.
|
|
15 Barruko beste oinaze batzuk esanez joango gara egoitza honetan, otoitzen eta Jaunaren mesedeen arteko aldeak mintzagai hartuz; halako batzuek, sufrimenduari dagokionez, gorputza nola uzten duten ikusita nabari denez, esandakoak baino latzagoak izan arren, ez dute oinaze izena merezi eta ez da bidezko ere izen hori eman diezaiegun, Jaunaren mesede handi handiak direlako, eta
|
haien
erdian arimak halaxe direla ulertzen du eta berak inola ere merezi gabeak direla. Min handi hau dator zazpigarren egoitzan sartzeko, beste min askorekin batera; haietako batzuk esango ditut, guztiak esatea ezinezkoa izango baita; ezta ez dago azaltzerik nolakoak diren ere, esandakoen jatorritik ez baina askoz ere goragotik datozelako; eta haietaz, jatorri apalagokoak izan arren, esan dudana baino gehiago agertzerik izan ez badut, gutxiago izango dut beste hauetaz.
|
|
Bidali, ene Jauna, zerutik argia, nik argi pixka bat egin diezaiedan zure mirabe hauei, haietako batzuek gozotasun hauetaz hain sarri gozatzea nahi izan duzunez gero, atzipetuak izan ez daitezen, deabruak argizko aingeru itxurak harturik,
|
haien
gogo guztia Zuri poz ematen aritzea baita?. (Bosgarren Egoitzak, kap. 1, 1).
|
|
irakur dezala Ama Teresak idatzi zuen bezala, hark ulertzen eta hobeki esaten baitu, eta utz dezala alde batera gehiturikoa eta Santaren testutik ezabatua har dezala ezabatua ez balitz bezala, bere eskuz zuzendua eta ezabatua dena izan ezik, baina gutxi dira halakoak. Eta arren eskatzen diot liburu hau irakur dezanari, begirunea erakuts diezaiela esku santu hark idatzitako hitzei eta letrei eta saia dadila haiek ongi ulertzen, eta argi ikusiko du ez dagoela zertan zuzendurik, eta ulertzen ez badu ere, sinets dezala idatzi zuenak hobeki zekiela; ez dagoela behar bezala zuzentzerik,
|
haien
esanahia guztiz ulertzen ez bada; izan ere, guztiz ulertzen ez badira, ongi esanda dagoena gaizki esandakotzat hartuko da, eta horrela, liburuak hondatzen dira eta alferrik galtzen?.
|
|
Jainkoagan fidatzen dira; horretarako probetxugarri zaie fedez ezagutzen duten egia; eta ez ote gara fidatuko gu haiengan, eta geure neurrira ekarri behar ote ditugu geure gogo motelaren arabera? Ez horrelakorik; eta
|
haien
emaitza eta erabakiak ulertzen ez baditugu, esperientziarik gabe nekez uler baitaitezke, apal gaitezen eta ez ditzagun kondena; haien probetxuari begira ari garelakoan, geure buruaren kaltetan ari gara eta aukera hau galtzen dugu apaltzeko eta zer falta zaigun, eta arima hauek gureak baino hainbat askatuago eta Jainkoagandik hurbilago daudela ulertzeko, Haren Maiestatea hainbestetan heltzen baita...
|
|
Jainkoagan fidatzen dira; horretarako probetxugarri zaie fedez ezagutzen duten egia; eta ez ote gara fidatuko gu haiengan, eta geure neurrira ekarri behar ote ditugu geure gogo motelaren arabera? Ez horrelakorik; eta haien emaitza eta erabakiak ulertzen ez baditugu, esperientziarik gabe nekez uler baitaitezke, apal gaitezen eta ez ditzagun kondena;
|
haien
probetxuari begira ari garelakoan, geure buruaren kaltetan ari gara eta aukera hau galtzen dugu apaltzeko eta zer falta zaigun, eta arima hauek gureak baino hainbat askatuago eta Jainkoagandik hurbilago daudela ulertzeko, Haren Maiestatea hainbestetan heltzen baita haiengana.
|
|
27 Jesusen Lagundiko Ikastetxe batean nintzen, eta etxe hartako anaiak Jauna hartzen ari zirela,
|
haien
buru gainean palio bikain bat ikusi nuen. Hau bi aldiz ikusi nuen.
|
|
15 Aita honen Ordenakoetatik, hau da, Jesusen Lagundikoetatik, Ordena osoan ikusi ditut gauza handiak: batzuetan zeruan ikusi ditut bandera zuriak eskuan dituztela, eta, diodanez, beste gauza batzuk ere ikusi ditut haietaz zinez mirestekoak; eta honela, Ordena honi benerazio handia diot, haiekin harreman berezia izan dudalako eta Jaunak haietaz aditzera eman didanarekin bat
|
haien
bizitza.
|
|
Baina konturatu naiz, ikusi ditudan guztietatik, inor ez dela garbitokira gabe geratu, aita hau eta fraiPedro Alcántarako santuaeta aipatu dudan aita domingotarra izan ezik. Haietako batzuei dagokienez, Jaunak
|
haien
aintzazko maila ikus dezadala nahi izan du, zein lekutan jartzen diren agertuz. Handia da batzuengandik besteengana dagoen aldea.
|
|
Teresaren etxean bazen ur gurpil bat. Riberak haren bizitza liburuan dioenez, Rodrigorekin batera etxetik ihes egin zuenean,
|
haien
ama larri eta estu ibili zen putzu hura arakatzen, bertan ito ote ziren beldurrez.
|
|
5 Gero hemen, diodanez, guztia iruditzen zait erraza, nik han sufritu nuena sufritu beharreko unetxo batekin konparatuz. Harriturik nago, infernuko penak nolabait aipatzen diren liburuak askotan irakurri arren, nola ez nuen
|
haien
beldurrik eta nola ez nituen behar bezala aintzat hartzen. Non nengoen ni?
|
|
Haien lehia Jainkoaren zerbitzuan nola aurrera egin da. Bakardadea da
|
haien
poza, eta norbait ikustean pentsatzea nekagarri zaie, senide senideak badira ere, beren Senarraganako maitasuna biziago egiten laguntzeko ez bada; eta honela, horretan aritzen dena baino besterik ez dator etxe honetara, ez bailituzkete poztuko ez haiek hauek ezta hauek ere haiek. Hauen hizkera Jainkoa ahotan erabiltzea baizik ez da, eta honela, ez dute ulertzen ezta ez die ulertzen ere hizkera bera darabilenak izan ezik.
|
|
Haiek, Jainkoaren beldurreko eta zerbitzari ziren aldetik, beldur ziren ez ote nintzen nolabait beraiekin zaletuko eta maitatzera lotuko, santuki bada ere, eta desatsegin agertzen zitzaizkidan. Hau ni
|
haien
esana egitera jarrita egon ondoren zen, aurretik ez bainien halako maitasunik. Nik barre egiten nuen neure artean, zein oker zeuden ikusirik; hala ere, beti ez nuen erakusten neure barruan nuen bezain argi zein gutxi loturik nengoen inorekin.
|
|
Iruditu zitzaidan urrezko lepoko eder ederra jarri zidala idunean eta gurutze bat berari lotua, oso baliotsua. Urre honek eta harribitxi hauek ez dute hemengoekin zerikusirik, ez dira konparatzekoak; izan ere,
|
haien
edertasuna hemen pentsa dezakegunaren ondoan, guztiz bestelakoa da, eta adimenak ezin du ulertu zerez egina zen arropa ezta Jaunak adierazi nahi duen zuritasuna irudikatu ere; horrela, hemengo guztia, nolabait esateko, kedarrez egindako marrazki bat besterik ez da.
|
|
Kontakizun autobiografikoari heltzen dio berriro. 10 kapituluan etenda utzi zuen, otoitz graduen tratatu txikiari ekiteko (11 kapitulutik 21, era); Jainkoak bere arima otoitz era haietan jarri zuenez gero, barruak eskatzen zion esperientziaz bizi izan zituen egoera
|
haien
berri emanez gainera, teoriazko irakaspen hura ematea. Gero esango du, kapitulu horiek argigarriak izango direla etortzekoak zirenak hobeki ulertzeko.
|
|
Haurra nintzeneko egia: haurtzaroko gogoeta
|
haien
aipua ageri da hemen (1 kap. 4).
|
|
Izan ere, orduan, haiek eta guk geuk batera, aurkakoak garenok, gorrotoizan beharrekoa maitatuz eta estimatuz, kalte handia egingo digute. Geure armekin gure aurka borroka dezaten laguntzen diegulako, geure buruen defentsarako behar ditugun armak
|
haien
eskuetan jarriz. Hau da benetan tamalgarria.
|
|
Jainkoari arren eta arren eskatzen nion engainatua izatetik babes nintzala. Hau beti egiten nuen eta malko ugari isuriz gainera, eta San Pedro eta San Paulori ere bai, Jaunak esan baitzidan,
|
haien
jaian lehen aldiz agertu zitzaidanean, haiek babestuko nindutela engainatua izan ez nendin; eta honela, sarri ikusten nituen ezkerreko aldean argi argi, baina ez irudizko ikuskariaz. Santu aintzatsu hauek nire jaun jaunak ziren.
|
|
eta nik neuk zabaltzen nituela zirudien. Uste dut
|
haien
errurik gabe Jaunak nahi izan duela halaxe, nik sufri nezan. Ez diot nik aitortzan haiekin erabilitakoa esaten zutenik; baina, nik neure beldurrak zirela-eta argi egin ziezadaten neure arimaren kontu ematen nien pertsonak zirenez gero, isilik egongo zirelakoan nengoen.
|
|
Bada, zuhurtziaz abisu emateko diot,
|
haien
gogoa berotuz eta astia emanez, Jaunak lagunduko baitie niri lagundu zidan bezala; bestela, kalte handi handia egingo zidaten, beldurti eta txepela nintzelako. Bihotzeko gaitz handia nuenez gero, harri eta zur nago nola ez zidan kalte handia egin.
|
|
Hark esaten zidanetik ezertan ere ez okertzeko erabakia hartu nuen, eta horrela egin nuen gaur arte. Goretsia izan bedi Jauna, hutsune txikiekin bada ere, neure aitor entzuleen esana egiteko grazia eman didalako; eta ia beti Jesusen Lagundiko gizon bedeinkatu hauek izan dira; diodanez, hutsune txikiekin bada ere,
|
haien
esana egin dut.
|
|
Gugandik hur bizi zen. Ni biziki pozten nintzen haiekin harremana izateaz,
|
haien
harremanen ukitu santua sumatze hutsez handia baitzen nire arimaren probetxua.
|
|
Bat batean hasi zen marmarra eta erasoa eta, nire ustez, arrazoi handiaz; eta horrela ez nintzen haserretzen inorekin, baizik eta Zuri eskatzen nizun begiratzeko horretarako zuten arrazoia. Santu izan nahi nuela zioten eta gauza berriak asmatzen nituela, orduan oraindik hein batean neure Erregela osoa betetzera, ezta etxean ziren moja oso on eta santuen mailara ere, iristen ez nintzelarik (eta ez dut uste sekula
|
haien
mailara iritsiko naizenik, Jainkoak bere ontasunez guztia bere aldetik egiten ez badu); alderantziz: ni gauza onak kendu eta onak ez ziren ohiturak ezartzekoa nintzen; behintzat ahal nuena egiten nuen ezartzen, eta txarrerako ahalmen handia nuen. Beraz, haiek beren errurik gabe egiten ninduten errudun.
|
|
21 Honetan luze eta zabal jardun dut, Jaunak orain toki honetan mesede hauek egin dizkien pertsonak badirela dakidalako, eta
|
haien
gidari direnak ez badira horretatik igaro, beharbada, liluramenduan hilda bezala egon behar dutela irudituko zaie, batez ere letradunak ez badira, eta penagarria da zenbat sufritzen den gauza horiek ulertzen ez dituzten aitor entzuleekin, geroago esango dudanez. Beharbada, nik ez dakit zer esaten dudan.
|
|
Hau ongi dator idazteko agindu didaten jakintsuentzat; izan ere, Jainkoaren ontasunagatik guztiak iristen dira honaino, baina baliteke denbora guztia Eskritura Santuak aplikatzen igarotzea. Eta aurretik eta gero ere letrak ongi etorri arren, hemen otoitzaldi hauetan, nire iritziz, ez dago
|
haien
beharrik, borondatea moteltzeko izan ezik; bada, adimena, orduan, argitik hur hur dagoenez gero, argitasun handi handiaz da, nik neuk ere, naizen bezalakoa izanik, beste bat naizela emateraino.
|
|
13 Bada, esaten ari nintzenera itzuliz, oinarri sendoa da deabruak jartzen dituen trikimailu eta ematen dituen atseginetatik askatzeko, gurutze bideari erabaki irmoz ekitea hasieratik eta atsegin
|
haien
guraririk ez nahi izatea, Jaunak berak erakutsi baitzigun perfekzio bide hau esanez: Hartu zeure gurutzea eta jarraitu niri.
|
|
Orain, bada, maiz gertatzen da adierazi nahi dudan batasun era hau (niri batez ere, Jainkoak sarriegiten dit era honetako mesede hau): Jainkoak hartzen du borondatea eta baita adimena ere, uste dudanez, ez baitu pentsatzen, Jainkoaz gozatzen egon baizik; begira dagoenaren antzera da, hainbeste ikusten du, non ez baitaki nora begiratu ere; banan banan begi bistatik galtzen zaizkio eta du
|
haien
konturik eman. Oroimena aske gelditzen da, eta irudimenarekin batera izan behar du; eta hau, bakarrik dagoela eta, ikustekoa da zer gerra ematen duen eta nola guztia asaldatu nahi duen.
|
|
Aditzera emaiezu zertara dauden behartuak, bada, Zuk lurrean bereizi nahi izan zenituen; halako eran bereizi ere, non, haietako bat eramaten duzunean, zeruan seinaleak izan ohi direla entzun baitut. Egia da, honetan pentsatzean debozioa sentitzen dudala, Zuk, ene Errege horrek, nahi duzulako bizitzan Zu imitatzea, zeruan nolabait seinalea agertzen baita
|
haien
heriotzan, Zu hil zinenean bezala.
|
|
Bada, saia gaitezen beti besteengan ikusten ditugun bertute eta gauza onak begiratzen, eta
|
haien
akatsak geure bekatu handiez estaltzen. Jokaera horrekin, gero guztiz ongi egingo ez bada ere, bertute handi bat lortzen da, guztiak norbera baino hobetzat izatea, eta hortik hasten da lortzen, guztirako behar den Jainkoaren laguntzaz eta, laguntza hori falta denean, alferrikakoak dira ahaleginak, eta eskadiezaiogunBerari bertute hau eman diezagula, ahaleginak eginez gero inori ez baitio Hark huts egiten.
|
|
Horrekin batera letraduna bada, irabazi handi handia da. Baina hiru gauza hauek batera aurkitu ezin badira, bi lehenak garrantzitsuagoak dira; bada, letradunengana jo dezakete haiekin komunikatzeko
|
haien
beharra dutenean. Diodanez, otoitza eduki ezik, hasieratan letrek gutxi balio dute; ez dut esaten ez dutela harremanik izan behar letradunekin; bada, egian bidea harturik ez doan espiritua nahiago nuke nik otoitzik gabe; eta letrak izatea gauza handia da, hauek gutxi dakigunoi irakasten eta argia ematen digutelako eta, Eskritura Santuko egietara iritsirik, behar duguna egiten dugulako:
|
|
18 Eta ez beza bere burua engaina esanez, otoitzik gabeko letradunak ez direla onak otoitza duenarentzat. Nik halako askorekin izan dut harremana, urte batzuez honantz halakoen premia izan dudalako, eta beti izan naiz
|
haien
adiskidea; bada, batzuek esperientziarik ez badute ere, ez dute arbuiatzen espiritua ezta hura kontuan hartu gabe jokatu ere; izan ere, esku artean darabilten Eskritura Santuan beti aurkitzen dute espiritu onaren egia. Nik neure baitan uste dut, letradunekin harremana duen otoitz pertsona, berak burua engainatu nahi ez badu, ez duela engainatuko deabruak ameskeriekin, deabruak apaltasun eta bertutezko letren beldur direla uste baitut, eta badakite agerian geratuko direla eta galtzen irtengo.
|
|
Nik uste dut Jaunak oinaze hauek eta gertatzen diren beste tentaldi asko eman nahi izaten dituela batzuetan hasieran eta beste batzuetan azkenean, bera maite dutenak probatzeko eta kaliza edan ahal izango duten eta gurutzea eramaten lagunduko dioten jakiteko,
|
haien
eskutan altxor handiak utzi baino lehen. Eta uste dut geure onerako eraman nahi gaituela hemendik Haren Maiestateak, zein txikiak garen uler dezagun; izan ere, hain goi mailakoak dira geroko mesedeak, non lehenbizi geure miseria ikus dezagula nahi baitu haiek eman baino lehen, Luziferrena gerta ez dakigun.
|
|
Eta halako edo holako harrokeria dela dirudi guk gorago igo nahi izatea, Jainkoak nahiko eta gehiegi egiten baitu, gu zer garen ikusita, bere ondora eramateaz. Ez da ulertu behar hau diodanik, pentsamenduaren bidez, zeruko edo Jainkoaren goiko gauzak eta han dauden handitasunak eta
|
haien
jakinduria hausnartzera igotzeaz; izan ere, nik sekula ere egin ez arren (ez nuen horretarako trebetasunik, esan dudanez, eta hain kaskar nengoen, non lurreko gauzetaz pentsatzeko ere ez baitzidan Jainkoak egia hau ulertzeko mesederik egiten, eta ez zen ez ausardia txikia, arrazoi gehiagoz zerukoez pentsatzeko), beste pertsona batzuek probetxu aterako dute, batez ere letradunek, jarduera honetarako altxor handia baita, nire ustez, apaltasunarekin bada.
|
|
2 Otoitzaren zutabe sendo honen arrimuan nengoelako, igaro dut ekaitz arteko itsaso hau ia hogei urtean barrena, erortzen eta jaikitzen eta gaizki, berriro erortzen bainintzen? eta perfekzio bizitzan hain behetik, non bekatu arinak ez bainituen ia kontuan ere hartzen, eta astunak,
|
haien
beldur banintzen ere, ez behar bezala, arriskuetatik ez nuen alde egiten eta. Pentsa daitekeen bizimodurik neketsuenetakoa zen; izan ere, ez Jainkoaz gozatzen nuen, ez munduaz nuen pozik.
|
|
gaiztoak, zure izaerakoak ez direnak, on bihur ditzazun, besterik ezean Zu egunero bi orduz beraiekin izan zaitezela ontzat ematearekin, beraiek Zurekin egon ez arren, nik egiten nuenez, arduren mila itzulbirekin eta munduko pentsamenduekin baizik. Hain adiskide onarekin egoteko egiten duten ahalegin honengatik, hasi berritan, eta batzuetan geroago ere bai, gehiago ezin dutela izaten duzu kontuan; deabruak behartu egiten dituzu, Jauna, haiei eraso ez diezaieten eta haien aurka egunean baino egunean indar gutxiago izan dezaten, eta
|
haien
eskuetan jartzen dituzu mendera ditzaten. Bai, Zuk ez duzu hiltzen, bizi guztien bizia!?
|
|
Nik ez dut uste oso osoan egia denik aztikeria kontu hori; baina nik neuk ikusi nuena esango dut, abisu gisa, harreman hau izan nahi duten emakumeekin gizonezkoek kontu izan dezaten, eta sinets dezatela, Jainkoaganako lotsa galtzen baitute (emakumeak gizonezkoak baino gehiago daude behartuak onestasuna gordetzera),
|
haien
gauzetan ezertan ere ezin fida daitezkeela; beren borondatea eta deabruak jartzen dien zalekeria aurrera eramatearren, ez baitute ezer begiratzen. Ni kaskarra izan arren, horrelako ezertan ez nintzen erori, eta sekula ere ez nuen nahi gaitz egiterik, ezta, ahal izan banu ere, ez nukeen nahi izango inoren bihotza behartzerik ni maita nintzaten, Jainkoak hortik gorde ninduelako; baina eskutik utziko banindu, bestetan egin ohi nuen gaitza egingo nukeen, nigan ez baitago ezer fidatzekorik.
|
|
Elkarrekin ibiltzen ginen beti. Maite maite ninduten, eta gogoko zituzten gauza guztiez hitz egiten nien eta
|
haien
zaletasunen gertaerak entzuten nituen eta batere onak ez ziren umekeriak; eta txarrena izan zen, arima jartzea bere gaitz guztiaren susterra izan zenera.
|
|
Haserreegiten zidaten askotan horregatik. Hura etxean sartzeko bidea itxi ezin zutenez gero, alferrikakoak ziren
|
haien
ahaleginak, nire zolitasuna edozein gauza txarrerako handia baitzen. Batzuetan izuturik uzten nau lagun txar batek egiten duen kalteak, eta ni neu hortik igaro ez banintz, nuke sinetsi.
|
|
6 Hasieran kalte egin zidaten esandako gauzek, uste dudanez, eta ez zuen izan behar
|
haien
errua, nirea baizik. Izan ere, gero nahiko zen nire malezia txarrerako, eta horrekin batera neskameak izatea, gaitz guztirako laguntza ona aurkitzen bainuen haiengan; haietako norbaitek onerako aholku eman balit, agian probetxu egingo zidakeen; baina itsutu egiten zituen interesak, ni zalekeriak itsutzen ninduen bezala.
|
|
Jainkoaz eta munduko banitateaz zen. Irakurtzeko eskatzen zidan eta, ni
|
haien
zalea izan ez arren, banintzelakoa erakusten nuen. Izan ere, besteei poz emate horretan ezin gehiagokoa nintzen, neure buruari atsekabe eman arren; hainbesteraino, non besteengan bertutea zena nigan egundoko falta izan baita, askotan zuhurtasunik gabe jokatzen nuelako.
|
|
Nire egintzak kaskarrak eta akastunak izan arren, nire Jaun hau haiek hobetuz eta osatuz eta balioa emanez zihoan, eta gaitzak eta bekatuak ezkutatu egiten zituen gero. Haiek ikusiak dituenaren begiak ere, itsutu daitezen baimentzen du Jaunak eta
|
haien
oroimenetik kendu egiten ditu. Urre kolorez janzten ditu hobenak.
|
|
Gertatzen zait laster batean adimena hartzen duela batzuetan hain garrantzi gabeko gauzetatik, non haietaz barre egingo bainuke nik beste batzuetan; eta nahasia egonarazten du berak nahi duen guztian eta arima han azpiratua, bere buruaren jabe izan gabe eta pentsatzeko ere gauza ez dela berak burura ekartzen dizkion zentzugabekeriak izan ezik, ia funtsik gabeak, ezer egiten ez dutenak; lotu egiten du arima soilik itotzeko, bere baitan kabitzen ez dela egoteraino. Eta horrela gertatu zitzaidan niri pentsatzea, deabruak arimarekin pilotan jostatzen ari zirela, eta berak ezin zuela ezer egin
|
haien
eskuetatik askatzeko.
|
|
17 Beste proba bat ere igaro nuen: irakurtzen nituen liburu guztiak, otoitzari buruz zirenak, guztiak ulertzen nituela eta Jaunak dagoeneko otoitz hura eman zidala iruditzen zitzaidan, eta ez nuela
|
haien
beharrik, eta horrela ez nituen irakurtzen, Santuen bizitzak baizik; izan ere, haiek Jainkoaren zerbitzurako egiten zutenetik hain urri nengoenez gero, honek on egiten eta gogoa berotzen zidalakoa nuen. Apaltasun gutxi izatea neritzon, ni otoitz hura izatera iritsi nintzela pentsatzeari; eta besterik lortu ezin nuenez gero, pena handia hartzen nuen, harik eta gizon jakintsuek eta Pedro Alcántarako bedeinkatuak penarik ez izateko esan zidaten arte.
|
|
Idatzi zidan dagoeneko hain hobekuntza handiaz zegoelarik, hainbat egun zirela bekatu horretan erortzen ez zela; baina tentaldiak hain oinaze handia emanik, sufritzen zuenaren arabera, infernuan zegoela zirudiela; Jainkoari eskatzeko bere alde. Nik hura neure ahizpei gomendatu nien berriro,
|
haien
otoitzei esker Jaunak mesede hau egingo zidalakoan, oso gogotsu hartu baitzuten. Nor zen inork igarriko ez zukeen pertsona zen.
|
|
Kontua da ongi jabeturik nagoela zein ahalmen gutxi duten, ni Jainkoaren aurka ez banago; horregatik, ia ez diet batere beldurrik. Izan ere,
|
haien
indarrak ez dira ezer, beren mende jarrita dauden arimak eta koldarrak direnak ikusten ez badituzte; halakoak ikusiz gero, orduan bai, orduan haiek beren ahalmena agertzen dute.
|
|
Nire arima kikildua zebilen, eta ez nintzen ausartzen arretarik gabe ibiltzen, ezta Jauna ere ez zebilen arretarik gabe. Izan ere, han nengoela mesede handi handiak egin zizkidan, eta hauek askatasun handia ematen zidaten eta ikusten nuen guztia gutxiestera eramaten, eta zenbat eta gehiago izan, gehiago?; eta horrela, andre handiki haiekin, ohore handiz izan nintekeen ni
|
haien
zerbitzari baina, maila berekoa banintz bezalako askatasunez tratatzen nuen.
|
|
Buruan sartua dute ezin direla aberastu hortik izan ezik. Hori da
|
haien
ofizioa, lan egitea. Oi, gauza handia da Jaunak Beragatik sufritzean zenbat irabazten den ulertzeko argi hau ematea!
|
|
Haiei kontuzko arazoa iruditu zitzaien; biek buruan sarturik zuten Teresa engainatua zela eta ikuskari eta ustezko mesede
|
haien
atzean deabrua zebilela. Gehiago ziurtatzearren, teologo batengana, Diego Cetina josulagun gazteagana, jo zezala gomendatu zioten.
|
|
3 Valladolideko toki honetan, delitu larriak egin zituztelako, batzuk erretzera eraman zituzten. Hark, heriotzara behar bezala prestaturik ez zihoazela jakingo zuen, eta hain atsekabe handia hartu zuen, non, neke handiaz gure Jaunagana joan eta, arima
|
haien
salbamenaren alde bihotz bihotzetik eskatu baitzion; eta haiek merezi zutenen truke, edota berak haientzat grazia hau iristearen truke, hitzak zehatz mehatz ez ditut gogoan?, eman diezazkiola bizi osoan berak eraman zitzakeen neke eta atsekabe guztiak. Gau hartan bertan eman zion lehenengo sukarrak, eta hil arte beti sufrituz joan zen.
|
|
Kontuan izan behar dugu ez digula iraungo etxeak betiko, luzeena izanda ere bizitzak irauten duen bezain aldi laburrean baizik; guztia leun egingo zaigu, zenbat eta gutxiago eduki hemen, betikotasun hartan gehiago gozatuko dugula ikusirik, gure Jesus onaren bizitza imitatzean izan dugun maitasunaren araberakoak izango baitira hango egoitzak. Jesusen Amaren eta gure Ama eta Zaindariaren Erregela eraberritzeko hasierak direla hauek badiogu, ez diezaiogun irain egin berari, ezta gure aurretiko guraso santuei ere,
|
haien
antzeko izateari uko eginez. Geure ahultasunagatik guztian ezin badugu ere, biziari eusteko ez egiten ez desegiten duten gauzetan, arreta handiz jardun genuke; izan ere, neke gozoa baino besterik ez da guztia, bi aita hauek zutena bezala; eta onez eramateko erabakia hartzean, zailtasuna bertan behera amaitzen da, neke guztia hasierako pixkatxo hori baita.
|
|
Toki honi Mancera deritzo. Putzuko urik eduki ez arren eta, zirudienez, ezta han edukitzeko modurik ere, jaun honek
|
haien
bizimoduari zegokion erako monasterioa eraiki zien, txikia, eta eliz jantziak eman zituen. Oso ongi egin zuen.
|
|
11 Pixka bat lehenago han egoterik ez zen-eta, etxetxo hura ikusi nuenean, halako espirituaz, begiratzen nuen aldera begiratzen nuela, uste dut? onbideratzeko zerbait aurkitzen nuela, eta konturatu nintzen nola bizi ziren, nolako hilduraz eta otoitzez, eta zein etsenplu ona ematen zuten; izan ere, ikustera etorri zitzaizkidan handik hurbil zeuden jaun bat eta honen emaztea, nik ezagutzen nuena, eta
|
haien
santutasuna eta herri haietan egiten zuten on handia niri kontatzea bukatu besterik ez zuten egin, eta ez nintzen nekatzen gure Jaunari eskerrak ematen, barruko poz handi handiaz, gure Ordenaren onerako eta gure Jaunaren zerbitzurako hasiera emana ikusten nuela iruditzen baitzitzaidan. Haren Maiestateak nahi beza aurrera eramatea, orain doazen bezala, horrela nire asmoa oso egiazkoa izango baita.
|
|
...Sevillako fundaziotik, 1576 urtean, Villanueva de la Jarako elizgizon batek toki horretako udalaren gutuna ekarri zidan; nirekin negoziatuko zuela zioen, monasteriorako onar nitzan bederatzi emakume, orain dela urte batzuk herri hartan ondoan etxe txiki bat duela dagoen santa Ana aintzatsuaren ermitan sartu baitziren guztiak batera; halako bildutasun eta santutasunez bizi zirenez gero, herri osoak
|
haien
gogoa, hau da, moja izatea, bete zedila nahi zuen. Doktore batek ere idatzi zidan, herri honetako apaizak, Agustin ErvÃas zeritzanak, gizon jantzi eta bertute handikoak.
|
|
11 Aita frai Antonio Jesusena bere erbestealdia betetzera etorri zen Laguntzaren Amaren monasteriora, Villanuevako herri honetatik hiru legoara dagoenera, eta monasterio honetara predikatzera zetorrenean eta monasterio honetako priorea, aita frai Gabriel Jasokundekoa, pertsona zuhurra eta Jainkoaren zerbitzaria, sarri etortzen ziren toki berera, ErvÃas doktorearen adiskideak zirelako, eta ahizpa santu hauekin tratatzen hasi ziren. Eta
|
haien
bertuteak erakarririk eta herriak eta doktoreak haienganantz eraginik, arazo hau berena balitz bezala harturik, niri biziki burua berotzen hasi ziren gutunen bidez. Eta ni Malagóngo San Joserenean nengoela, Villanuevatik 26 legoa eta gehiagora, aita priore bera etorri zitzaidan gai honetaz hitz egitera. Eta zer egin daitekeen agertu zidan eta monasterioa eginda zegoenean, ErvÃas doktoreak bere irabazitik hirurehun dukateko errenta emango zuela; eskatzeko Erromaren onarpena.
|
|
Gero konturatu nintzen deabrua zela, Jaunak adorea emanik, halako koldarkerian sartua ninduen, non Jainkoagan inolako usterik ez nuela baitzirudien. Hala ere, arima bedeinkatu
|
haien
otoitzek, azken batean, indar handiagoa izan zuten.
|
|
29 Han fraideen monasterio bat izan zedin gogoa pizten hasi zitzaion, eta gogo horrekin izan zen aldi batean, zein ordenatakoa egingo zuen jakin gabe; eta beti aldean eramaten zuen gurutze bati errezatzen ari zela, gure Jaunak kapa zuri bat erakutsi zion, eta karmeldar oinutsena izango zela konturatu zen; ez zuen egundo izan ordura arte, haiek munduan zirelako berririk. Ordurako
|
haien
bi monasterio zeuden soilik eginak, Manzerakoa eta Pastranakoa. Gero izan zuen honen informazioa, eta Pastranan bazela monasterio bat jakitean eta bera lehenagoko garaietatik Eboliko Printzesaren, Ruy Gómez printzearen emaztearen, lagun mina zenez gero, Pastrana printzesa horrena izanik, harantz abiatu zen gogo biziz nahi zuen monasterio hau nola egingo ikusteko.
|
|
Jan gabe egonez, aurreztu egiten zuten irabazten zutena, nigana zetozen mezulariei ordaintzeko, eta horrela, ahal zuten esker ona agertzen zien beren pobretasunaz beraiei zer edo zertan lagun ziezaieketenei. Argi ikusten dut nik, haiekin harremana izan eta beraien santutasuna ikusi ondoren,
|
haien
otoitz eta malkoek irabazi zutela Ordenak haiek onartzea. Eta horrela, askoz ere altxor handiagotzat izan dut Ordenan halako arimak egotea, errenta handiak dituztenak egotea baino, eta uste dut etxea oso aurrera joango dela.
|
|
41 Pozaren pozez malko artean egin ziguten harrera, eta agerian dago ez direla gezurrezko malkoak eta agerian dago
|
haien
bertute handia ere erakusten duten alaitasunean, apaltasunean eta Prioreari dioten obedientzian; eta fundatzera etorri zirenei nola atsegin emango ari dira. Haien beldur bakarra zen ez ote ziren berriro itzuliko, hango txirotasuna eta etxearen urritasuna ikusiz.
|
|
Hau ez zuten errezatzen kanpokoek entzuteko lekuan. Jainkoak
|
haien
asmo eta ahalegina hartuko zituen kontuan, gauza gutxi esango baitzuten zuzen. Aita Antonio Jesusena haiekin harremana izaten hasi zenean, Andre Mariaren ofizioa baino besterik ez errezatzeko agindu zien.
|
|
Uste dut, nekerik handienak igaro beharra banu ere, ez nukeela nahiko arima hauek kontsolatu gabe uztea. Eta nire lagunetatik hemen geratu direnek esaten zidaten, lehenbiziko egunetan nolabaiteko kontrakotasuna aurkitu zutela, baina gero haiek ezagutu ahala eta
|
haien
bertutea ulertu ahala, haiekin geratzeaz poz pozik zeudela eta maitasun handia zietela. Santutasunak eta bertuteak gauza handiak egin ditzakete.
|
|
2 Niri, arima
|
haien
irrika eta garra ikusi nuenean, eta hain urrutitik zihoazela Andre Mariaren Ordenaren bila, debozioa piztu zitzaidan eta haiei beren asmoan laguntzeko gogoa. Beastik hurbil zela jakinik, bestetan eraman ohi nituen baino moja lagun gehiago eraman nituen, gutunek ziotenez, fundazioa egin gabe ez zela utziko uste bainuen.
|
|
6 Baimena ekarri eta ni harantz abiatzekotan nintzenean, jakin nuen baimenean esaten zela etxea Komendadoreen mendean izango zela eta mojek
|
haien
obedientziaren pean izan zutela; hori nik ezin nuen onartu, Karmengo Andre Mariaren Ordena delako. Horrela berriro eskatu zuten baimena, hemen eta Beasen ez baitzen erremediorik.
|
|
Baimena gero laster ekarri zen. Hala ere, ni hain urruti eta hain lanpeturik nengoenez gero, ezin nuen
|
haien
nahigabea arindu, eta erruki nituen, eta horrela ezin zen haien itxarotea gehiago luzatu.
|
|
Baimena gero laster ekarri zen. Hala ere, ni hain urruti eta hain lanpeturik nengoenez gero, ezin nuen haien nahigabea arindu, eta erruki nituen, eta horrela ezin zen
|
haien
itxarotea gehiago luzatu.
|
|
Izan ere, Jainkoari eskatzen badiozue hori aurrera eramateko eta zeuen buruengan batere fidatzen ez bazarete, ez dizue Hark bere errukia ukatuko; Harengan konfiantza baduzue eta bihotz kementsua. Haren Maiestatea horren zalea baita oso?, ez izan ezer faltako zaizuen beldurrik. Ez hartu gabe utzi egundo ere moja izan nahirik datozenak(
|
haien
desira eta talentuak ontzat badituzue, beren buruentzat erremedio bila soilik etorri beharrean, Jainkoa perfekzio handiagoz zerbitzatzearren datozenean), diru ondasunik ez dutelako, bertuteen ondasunak badituzte; bestalde Jainkoak emango dizue bikoizturik horren bidez etorriko zitzaizuen erremedioa.
|
|
18 Izan ere, ez zen neke txikia herri bakoitzean hainbat pertsonaren izaerak onez eramatea. Eta toki batetik bestera nindoanean neure alaba eta ahizpei agur egitea, badiotsuet, hain maite ditudanez gero, ez zela gurutzerik txikiena, batez ere berriro ez nituela ikusiko uste nuenean eta
|
haien
sentimendu handia eta malkoak ikusten nituenean. Bada, beste gauza batzuetatik askaturik badaude ere, hau ez die eman Jainkoak, beharbada, niretzat oinaze handiagoa izan dadin, ni ere ez bainago haiengandik askaturik, sentimendu hori haiei ez agertzeko eginahalak egiten banituen ere, eta agiraka egiten nien; baina gutxi balio izaten zidan, handia baita haiek didaten maitasuna eta argi ikusten da egiazkoa dela.
|
|
2 Ni atseginez nengoen hain arima santu eta garbien artean,
|
haien
ardura bakarra gure Jauna zerbitzatzea eta gorestea baitzen. Haren Maiestateak eskatu gabe bidaltzen zigun hara behar genuena; eta falta zenean, eta hori oso gutxitan izaten zen, haien poza handiagoa zen.
|
|
2 Ni atseginez nengoen hain arima santu eta garbien artean, haien ardura bakarra gure Jauna zerbitzatzea eta gorestea baitzen. Haren Maiestateak eskatu gabe bidaltzen zigun hara behar genuena; eta falta zenean, eta hori oso gutxitan izaten zen,
|
haien
poza handiagoa zen. Gure Jauna goresten nuen hainbeste bertute goi mailako ikustean, batez ere orotan zuten ardurarik eza Jauna zerbitzatzeko izan ezik.
|
|
6 Bada, pertsona ezerez hau aingeruzko arima hauen artean zegoela, nik halako itxura hartzen bainien, ez zidatelako esan gabe uzten inolako hutsegiterik, barrukoak baziren ere; eta Jaunak egiten zizkien mesedeak eta ematen zizkien desira gartsuak eta askapena oso handiak ziren;
|
haien
pozbidea bakardadean bizi izatea zen, eta horrela baieztatzen zidaten sekula ez zirela asetzen bakarrik egoteaz, eta horrela oinazetzat zuten bisitak hartzea, senideenak baziren ere; ermita batean egoteko aukera gehien zuen hura zen zoriontsuena. Arima hauen ondasun handia eta Jainkoak sufritzeko eta bere zerbitzurako ematen zien adorea, emakumeegan ziurra ez dena, kontuan izanik, iruditzen zitzaidan askotan helburu handiren baterako izango zirela Jaunak haiengan jartzen zituen ondasunak; ez gero izango zena burutik pasatzen zitzaidalako, orduan ezinezkoa zirudielako, hura irudikatzeko oinarririk ez baitzen; izan ere, zenbat eta denbora gehiago igaro, orduan eta gartsuagoak ziren arimaren bati on egiteko nire desirak; eta askotan, altxor handi bat gordeta zuenaren eta hartaz guztiek goza dezatela nahi eta banatzeko orduan eskuak lotuko balizkiote bezala ikusten nuen neure burua; nire arima horrela zegoela uste nuen, Jaunak urte haietan egiten zizkidan mesedeak oso handiak baitziren eta hori guztiori gaizki erabiltzen nuelakoan nengoen.
|
|
1 Ni ardura hauekin guztiekin nengoela, Jesulagunen laguntza bilatzea erabaki nuen, toki hartan, Medinan, oso onartuak zirelako; lehenbiziko fundazioan idatzia dudanez,
|
haien
ardurapean izan nuen urte luzez neure arima, eta arimari on handia egin ziotelako, berariazko maitasuna diet. Gure aita jeneralak agindu zidana idatzi nion hango errektoreari; hain zuzen ere, urte askotan nire aitor entzulea izan zena zen, esanda dagoenez, izenik esan ez badut ere. Baltasar Alvarez zeritzan, une honetan probintziala dena.
|