|
2000
|
|
|
Susmatu bezala, oin haiek ez ziren bereak, nahikoa txikiagoak baizik, beltzaranagoak, sendoagoak, azaz  kal berriekin guztiz ongi egokitzen zirenak. Oinak eta eskuak alderatu zituen gero, zehatz mehatz, eta hainbat xehetasun edo berdintasun edo arrazoi zirela medio
|
baina
guk ez dakizkigunak, eta, beraz, hemen, egiaren ohoretan, aipatuko ez direnak, Brown jaunak ondorioztatu zuen bai eskuak bai oinak gizon ezezagun berari zegozkiola, eta hortik aurrerako juzguetan sartzea gogor debekatu zion bere buru jada sobera nahastuari.
|
|
|
Ez ote zen den dena planta huts izango? Egia edo gezur, gauza da gizonkilo dohakabe haren malkoek eragina izan zutela guregan, eta nolabait ahanzturaren lanbroan galdu nahi izan genuela haren iragana, eta ulertu ez ulertu noski,
|
baina
gure barkazioa, ordea, lortu zuela giza-munstro hark, eta gure errukia, egin zituen bidegabekeria haiengatik guztiengatik. Armando Bonillak, ordea, ez bide zuen nahikoa gure erruki isilekoarekin, Otsotzarmendiren hitz adiskide girokoekin; gonbidatuak Horazioren liburu bat atera zuen patrikatik, anteo  joak jarri, eta, ozenki, kamerari begira, irakurri zuen:
|
|
|
Amak dioenez, Isabelek oinak atera zizkion lehendabizi sabeletik, eta beti izan omen du nekea Isabelen neurri eta tankera egokiko oine  takoak erosten. Eta Karmele; azken urteak ero etxe batean erre zituen apaiz batek bataiatu zuen Karmele,
|
baina
gure arrebak eta apaizak ez dute sinbiosirik izan. Serioegia da gure arreba zaharrena.
|
|
|
Egurrezko mendi errusiarrera igotzeko, esate baterako, ilara luzeegia zegoen, artean bero handia egiten zuen (beti behar da aitzakiaren bat), eta Rubenek eta biok txalupetara jo dugu. Bidailagunen ustetan, hura josteta mengelegia zen,
|
baina
gu gustura ibili gara, gustura hartu ditugu ezustean harrapatu gaituzten bustialdiak. Gainera, ordurako iluna sartzen hasia zen eta, bai han bai izugarri atsegina egin zaidan zabu erral  doian, pozarren ibili gara.
|
|
|
Nik ez dut gehiegi nekatu beharrik izan; Karmelo, Tom bidaiari berria, Jordi eta Laurarekin egokitu naute,
|
baina
guri etzi hastea dagokigunez, gaur lasai ibili ahal izan gara.
|
|
|
jarraitu du begirada apalduz. Aitor  tzen dut axolagabekeriaz jokatu nuela eta lotsagorritu egiten naiz hau esatean,
|
baina
gure presidenteari nirekin une atsegin askoak igaro zitzakeela agindu nion, ezin argiago agindu ere, arazoen zama pixka bat arintzen lagunduko niola eta, horrekin batera, ez nuela inondik ere haren familiaren estabilitatea kolokan jarriko, nik berarekin egotea aski bainuen; baina presidenteak guztietan uko egin zidan, guztietan adierazi zidan ez zuela nahi. Eta Clintonen aldeko goraipamenekin amaitu du.
|
|
|
Xavier eta Olga dexente atzeratuta datoz,
|
baina
guri aurrera egitea komeni zaigu. Hirugarren iturri aldean, ur pixka bat edaten ari ginela, oihu batzuk entzun ditugu.
|
|
|
Bai, badakit orain emaztea eta abokatu defendatzaileak haren asmo ona eta apaltasuna goraipatzen hasiko direla, baina ezin izango dute haren errugabetasuna frogatu. Korajea ematen du,
|
baina
gure herriak presidentea egokia izan dezan, nik Bill Clintonen kontrako epaia eskatzen dizuet, eta denon artean behingoz kargugabetu dezagula espero dut. Eta hori guztia, berriro diot, haren iraganeko lardaskeriak aipatu gabe.
|
|
|
Oro har, bai afalorduan bai afalondoan, bazkaritan baino hobeki sentitu naiz, baina gaur berriro ere atera da hizpidera Clinton eta Lewinskyren arteko kontua (harrigarria zait Dan gidariak gai horrekiko erakusten duen eta grina), eta halabeharrez gogoa Dabidengana joan zait. Bidailagunek, gero eta sutsuago, Espainiako politikari ezagun batzuen izenak eta aferak ere dantzatu dituzte,
|
baina
gure taldearen txanda zenez, nik gaur atseginez hartu dut mahaia jaso, eta harrikoa egitearen ardura (hartara burua beste nonbait izan nezakeen).
|
|
2001
|
|
|
U (txantxaz): Bidea, berez, ez omen da luzea,
|
baina
guk askotan egiten ditugu geldiuneak, maizegi, gasolina hartzeko eta, botatzeko ere bai eta noizbehinka...
|
|
|
Neronek ere ba ote dakit, gainera? " Aukeraren maukera, azkenean okerra", dio Isastik jaso zigun esaera zaharrak,
|
baina
guri, okerra jotzen bagenuen ere begiz, ez zen aukera ugariegirik eskaintzen zigutelako. Badakizue, noski (eta ez badakizue, aski duzue orduko paperak irakurtzea), nolako agortea, idortea eta lehortea eraman behar izan genuen, eta ez zazpi urte ezerezekoa ijito zoriontsuek behiala jasan zuten gisara.
|
|
|
Askozaz hobeki egiten omen dugu gaurkoek antzinakoek baino, eta antzinakoak, badakizu, 1900etik beherako guztiak dira askorentzat. Beste guztiek horrela egitea badaiteke,
|
baina
guk, hemen gaudenok, ez. Haiek baino askozaz kaxkarragoak garelakoan gaude eta horrenbestez hobeengandik eginahalean ikastera behartuak.
|
|
2002
|
|
|
Ez dion entzun gaur goizean sartu digun txapa! Atzoko atentatuaz arituko zunan, auskalo,
|
baina
guk ez zionagu zipitzik ere ulertu. Gaur ere txispatuta zegoela ematen zinan.
|
|
|
Behin Abel hil zuten urteko udaberrian izango zen, errepideetako seinale elebakar gaztelaniazkoak ezabatzen ibili ginen institutuko neska mutil batzuk. Ertzainak agertu zirenean, lasterrari eman genion,
|
baina
gutariko batek ez zen batere ikasle ona atxilotuta pasatu behar izan zituen ordu batzuk. Biharamunean, Pertik atxilotuta egon zen mutilari, gela guztiaren aurrean:
|
|
|
Bueno, gero hobeki pentsatuko zuen eta aurreko astean inprimategira eramandako liburuaren egileari deituko zion, ez Atxagari, eta esango: " Hi, barkatu,
|
baina
gure lanetan halako eta holako arauak ditiagu, badakik, batasuna nahi diagu, hori serioagoa delako, eta hire izenburuan" disko" jarri diagu, hori delako Euskaltzaindiaren gomendioa eta gure ohiko ohitura". Gomendioa edo erabakia, batek daki, edozein gauza.
|
|
2003
|
|
|
Garrasiak direla eta ez direla, behin, ongi gogoan dut, Jeanne xaharra garrasi batean hasi zitzaigun ile apaindegian. Oinazez ikusi genuen, aieneka,
|
baina
gure harridurak goia jo zuen zer eta palankana bat, ur epela eta eskuzapi eske hasi zenean. Koitadua, burua galtzen hasia, guztiz sinetsirik zegoen erditzen ari zela.
|
|
|
Institutuan ez zigutek gure Herria jasaten ari den zapalkuntzaren berririk emango, ez horixe... Institutua kanposantua duk, motel,
|
baina
gure Herria oraindik ez zagok hilik.
|
|
|
Baina ezinezkoa zen Madrid Etorbide luze eta turistikoan telefono publiko bakar bat ez izatea. Bi muturretan akaso izango ziren,
|
baina
gu geunden parean, hau da, erdialdean, ez zegoen telefonorik. Bilaketa burutsu eta urduri baten ondoren, bat aurkitu genuen, ez, ordea, etorbidean bertan, alboko kale batean baizik.
|
|
|
Itxiak omen gara, hedatutako beste estereotipo modernoa da hori. Itxi itxiak... itxiak izango gara, baita hori ere;
|
baina
gure artetik den denak pasatu izan dira, eta asko eta asko gelditu. Ez da gugatik izango, jakina... eguraldi zoragarriagatik izango da, dudarik gabe.
|
|
|
National Geographic argitalpen zientifikokoak behin baino gehiagotan interesatu dira gure herriaz, irakurketa folkloriko antropologiko ederrak utzi dizkigute. Â National Geographiceko lagunak oso jatorrak izango dira,
|
baina
gu irudikatzeko demaseko txapela gorriak eta toponimia osoa gaztelaniaz eskaintzen duen zazpiak bateko mapa bat erakusteak ez nau betetzen, poztu arren. Tamalgarria dena da gure arteko askok eta askok Nationalekoak ematen dutela, galga ederra izanik gurdiarentzat:
|
|
2005
|
|
|
Batzuek Kristo behar dute, edo Buda, edo Krishna, edo Mahoma... mirespen egunerokoen ordez mirespen ideal bat, baina, mirespen ideal hori zehazten ez bada, gizatartzen ez bada, haragizko gizakien itxura ez perfektua hartzen ez badu, imintzio huts bihurtzen da, morfina huts. Eguneroko pertsona arruntek ez dute garbi erakusten non dagoen ongia eta non gaizkia,
|
baina
gure irrika zintzoak laburbiltzen dituzte modu gizatiarrean, gizatiarregian.
|
|
|
Niri ez didazu ziri hori sartuko. Ahalegin guztiarekin egin behar diogu borroka odolzaleari,
|
baina
gu geu odolzale bihurtu gabe. Bitartekoa ere helburu da; hortxe dago koxka:
|
|
2006
|
|
|
Ez naiz ohitzen bere ezpainetatik" Migel" entzutera," aita" ren ordez. Haien arteko elkarrizketetan erabiliko zuen, akaso,
|
baina
gure etxean aita," aita" izan zen beti.
|
|
|
Pentsatzen nuen nik: eten genezake gure jardun alemana eta frantsesez hasi,
|
baina
gure alemantasuna itota geldituko litzateke; oxigenorik gabe.
|
|
|
Harmonia onean zihoazen, inoiz entzun ez nuen hizkuntza batean hizketan. Atzerritarrak izango zirela pentsatu nuen,
|
baina
gurekin zihoan batek sorabieraz ari zirela argitu zigun. Birao bat atera zitzaidan, eramanezina egiten zitzaidan-eta sorabiar haiek, alemanak izan arren, alemana ez zen hizkuntza batean aritzea han, gure lurrean, alemanaren zelai mendietan.
|
|
|
Izan ere, euskaldunok erdaraz pentsatzea ez da kapritxoa, hizkuntza ordezkapen baten ondorioa baizik; eta hizkuntza ordezkapena ukipen egoera batek ekarri du; ukipen egoera, berriz, kolonizazio edo menderakuntza baten emaitza dugu gehienetan... Atzera eta atzera egin genezake zergatietan, dudarik ez dena,
|
baina
gure planetako lehen izaki zelulabakarrera iritsiko ginateke, eta ez gaude horri heltzeko moduan. Gainera, gure ezinaren erru osoa izaki sinple hari leporatzea ere ez litzateke oso zuzena, nire ustez.
|
|
|
" Dakiguketekete", oraingoz bederen, ez da delitu eta ez dago legez zigortua. Saihets ditzagun,
|
baina
guk nahi gabe ere etortzen badira, ez dezagun gure bizkarrean gurutze handiegia ezarri. Zuzentzen eta egokitzen saia gaitezen, eta, bidean erortzen bagara, aditza asmatu eta segi aurrera; edo, bestela, inork epaitu eta kondenatu duen" egoera ez normalizatuari eta minorizatuari" edo" errealitate soziolinguistikoari" leporatu errua, eta segi lasai hizketan.
|
|
2008
|
|
|
Mifuk baietz egin du buruaz," tximinia eta lanpara", baxu baxu. Noski gogoratzen dela,
|
baina
gure artera ekarri nahi nuen inoiz aipatu ez dugun arratsalde euritsu hura. Zein arratsalde xaloa, bion artean bere gela hustu genuen hura!
|
|
|
Sukaldean eserita gaude eta gau osoa daukagu. Hermann bere gelan dago, agian nire zain,
|
baina
guk luzerako daukagu sukaldean. Hiru hizkuntza tartekatuz hitz egiten dugu:
|
|
|
Jakina da Atxagak Obabakoaken erabili zuen forma literario hori ez dela berria. Autoreak berak Mila eta bat gau seinalatu du,
|
baina
guk Boccatioren Dekamerona edo Valoisko Margaritaren Heptamerona aipa ditzakegu. Forma ez da berria, baina bai Atxagak formaz egiten duen erabilera ironikoa.
|
|
|
–Barrutia handiaren hitzetan, jarraitu du?, tyche eta technearen artean. Edo beste modu batera esateko, gure bizitzaren zein alde daude tychearen menera, deitu fortuna, zoria, deitu patu, denak ez dira berdin,
|
baina
guk sinonimotzat joko ditugu, eta zein gure menera, edo, nahi baduzue, gure eskura, techne. Gure bizitza tychez gabetuko bagenu, gure esku geldituko litzateke dena?
|
|
|
[Hezetik ezera.] Halako batean onduak bere ona galtzen du eta edertuak bere ederra. Harria ez da harriarekin aspertzen,
|
baina
gure harrimena oso da suntsikorra, eta pertsona aspertu egiten da pertsonarekin. Elkarren beharra ezbehar bihurtzen da.
|
|
|
Esango balute bezala: " denok gara animaliak; animalia askok beste animalia batzuk jaten dituzte,
|
baina
guk ez; gu gorago gaude, kontzientzia daukagu, hobeak gara, eta hargatik ukatzen diogu geure buruari beste animalia horiek beren buruei opa dietena". Horra begetarianismoa espeziearen patriotismo gisa ikusirik.
|
|
|
Nik bestera esango nuke: abereetan gauza batzuen beldurra egongo da,
|
baina
gure baitan Gauza Baten beldurra dagoela iruditzen zait, zer den ez dakigun gauza edo ideia baten beldurra. (Batzuek" heriotza" deitzen diote; nik ez dakit oraintxe nola deitu).
|
|
|
Handik aurrera" lagun ikusezina" erabiliko genuela esan zuen, zerrenda eta guzti, eta guk, jakina, amen egin genuen. Emozioa galdu genuen
|
baina
gure amak lasaitu ederra hartu zuen.
|
|
|
Ez dakigu etorkizunean zalantza hauek guztiak absurdutzat joko ote ditugun,
|
baina
guri baliagarria izan zitzaigun Txinaren aldeko apustua egiteko orduan.
|
|
|
Iluntzen hasten zenean, neoizko iragarki erraldoiek argitzen zuten kalea, New Yorken bageunde bezala. Ez zegoen ezer berezirik ikusteko,
|
baina
gu gustura joaten ginen, ziurrenik hoteletik gertu zegoelako. Egun, Google Earth programari esker, Beijingeko kaleak satelitez ikusten ditudanean, oso oso gutxi mugitu ginela ohartzen naiz, ez genuela ia ia ezer paseatu, Paris edota Bartzelona bisitatzean ez bezala, Beijingen ez ginela ibili kalez kale eta auzoz auzo mapa soil baten laguntzaren eskutik.
|
|
|
Horiek izan dira gure arrazoiak eta ez alferrik aldatu dut pluraleko lehenengo pertsona" behar" aditza idaztean. Nahi dugu eta ahal dugu, bai,
|
baina
gure nahiak eta ahalmenak hutsalak dira haur horien beharren aldean. Haiek behar dute eta horixe da garrantzitsuena.
|
|
|
Xehetasun horrek, berez, ez dauka inolako garrantzirik, tratu hotza ez baita tratu txarraren sinonimo,
|
baina
guretzat esanguratsua zen, gure susmoa berresten zuelako. Beijingeko egonaldia ez zen Chongqingekoa bezalakoa izango.
|
|
2009
|
|
|
–Existitzen zirela esaten zuen,
|
baina
gutaz paso egiten zutela.
|
|
|
...ak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko,
|
baina
gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen ... Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea da, ulertu dut, berriro hutsetik hasiko dugu harremana, heldutasunez, zuk hasieratik jokatu duzun bezala, neuk bidali nuen dena pikutara, orain neu izango naiz zure atzetik ibiliko dena, bizkor ikasiko dut, fida zaitez nitaz, ez galdu irribarre hori, nik salbatuko zaitut eta gero zuk gidatuko nauzu, nora eraman zaitut, nora, eskerrak garaiz ohartu zaren, bestela erotu egingo nintzen, Iñigo bezala amaituko nuen, hura bai pertsona ona, idealez betea, baina eromenik handienari atxikia; ni haren bide beretik nindoan, baina garaiz konturatu naiz, zuri esker, auto txiki bat erosiko dugu, gainerakoek bezala, hipermerkatuetara joango gara erosketak egitera, pizzak jango ditugu, ez dut berriro jalvarik prestatuko hainbat urtean, haren zaporea ahaztu arte, gauero gauero jalva, aitak erakutsia zidalako, titietaraino zeunden jalvaz, ikusten?, hasi naiz zure lagunak eta neba bezala mintzatzen, gauzak gordin adierazten, mahai gainera potroak atera behar direnean ateratzen.
|
|
|
Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea ...ak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko,
|
baina
gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen ... Sara, eutsi pixka bat gehiago, eutsi, segi irribarrez, elur malutek zure begi ninietan bizitza berri bat argitzen dute, ilun argiekin, garbitasun osorik ez dago, ulertzen dut, ulertzen dut, ikusiko duzu nola aldatuko den guztia, jarri aurpegitxo hori nire lepoaren kontra, hotz zaude, berotu nire lepoan, kilimak egiten dizkidazu sudurraz, ezpainez, segi musu ematen, nolatan ez ote naiz lehenago jabetu zenbat maite nauzun, ergel hutsa izan naiz, ia dena hondatu nuen, eskerrak garaiz konturarazi nauzun, Sara, emadazu beste aukera bat, egin irribarre, zeinen zoriontsu naizen, ostiaputa.
|
|
|
Goizean, elur giro dago, baina zu prest agertu zara igotzeko, eta ni, ba, nola ez. ...bakarrik, irribarretsu zaude, eztiki hitz egiten didazu, mila eta bostehun metroko maila dugu igotzeko, ilunpean egingo dugu lehen zatia, kopetako argiekin; ur gutxi hartu dugu, nik luze irauten dut edan gabe, zuk ere bai, orduko hartan bezala, ez edaten tematu eta kordea galdu zenuen hartan, berriro gertatuko zaizu tematzen bazara, ikusiko duzu, mila eta bostehun metroko maila igotzea gogorra da,
|
baina
gu zailduta gaude; gorakoan, elur ekaitza hasi du, baita laster atertu ere; ez duzu edaten, gorputzak hotzarekin urik behar ez duela sentiarazten dizu, baina beharrezkoa da edatea; Hiru Erregeen Mahaia, esku barruko marrak bezainbeste ezagutzen dut, berdin dio elurra ari badu ere, bi metrora ikusten ez bada ere, bide seguru bat hartuko dugu, kranpoien beharrik gabe, elurra ez dago gogortua, gune ...
|
|
|
Fida zaitez nitaz, ez izan beldurrik; eta, dena dela, huts egingo banu eta elurrak estaliko balitu gu bion gorputz akituak, ez litzateke izango hain izugarria ere, zu eta ni elkar hartuta garbitasun honetan, bi buda izaera uztarturik elurraren lurralde epelean, karmaren lokarrietatik aske, birjaiotzeen gurpiletik aske, nonahiko kontzientziarekin bat eginik; orduan ikusiko zenuke zer nahi izan nuen nik biontzat, zeri uko egin zenion itsumenagatik eta ego hutsagatik, baina ez dizut errurik egozten, ezjakintasuna da gizakion bekatu bakarra, horregatik sufritzen dugu; gogoratzen zer nolako erasoa jo zenidan?, gaixoa, nola salatzen ninduzun: ...a, eman dezagun lebitatu zenuela, eta zer, argidun bihurtzen ote zaitu horrek, jeloskortasun soil bat gainditzeko gauza ez zara eta, ea konturatzen zaren behingoz segurtasun faltaren konplexuz beterik zaudela, amaren eza nozitzen duzula, zeuretzat bakarrik nahi nauzula, arnasa hartzen ez uzteraino, maite zintudan eta maite zaitut oraindik ere, Ananda, bizitzan gertatu zaidan gauzarik onena zaitut,
|
baina
gure harremana itotzen ari zara, ez didazu arnasa hartzen uzten, ez didazu arnasa hartzen uzten, ulertzen, ostia; ez esan hitz zatarrik, Sara; titietatik ateratzen zaidana esango dut, ostia, ostia, ezin dut arnasarik hartu, zu eta zure paranoiak, eman dezagun benetakoa dela zuk esaten duzun hori guztia, orduan bihotz zabala izan zenuke, lasaia, eta zer ipuin da beste hori ere: nire laguntza behar omen duzula argitze iraunkor bat biontzat lortzeko, nola jar dezakezu horrelako proiektu baten oinarrian ni zuri loturik eusteko behar konpultsibo hori, ez al zara jabetzen ama galdu zenuen bezala ni galtzeko beldur zarela; ez jarraitu, Sara, zital hori, erotu egingo nauzu; ikusten nola galtzen duzun kontrola, Ananda, ez erantsi eskurik niri, ostia, nazkaturik nago zure mehatxuez, a zer kaka argia zurea, ez ukitu ni gero, ulertzen, bortxatzailea, ama putaren semea; ez hitz egin horrela, Sara, dena zikintzen duzu, dena pikutara bidaltzen duzu; pikutara bota zer, Ananda, zure paranoiak?, Iñigo eta Xabierren ustekeriak?, nik bizitza bizi besterik ez dut nahi, behin batean ezagutu nuen gazte ezti eta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren hutsunea betetzeko baino ez nau-eta behar; nor zara zu nire amaz mintzatzeko, urdanga, ezta hitz erdi bat ere hari buruz, edo bertan hilko zaitut, entzun?; hil nazazu, ez duzu potrorik, hil nazazu, aurpegian zartako bat emateko baino ez zara gauza, ume negarti baten pare, jo nazazu ukabilez, potrorik baldin baduzu, eta amaitu dezagun hau guztia, ez nazazu besarkatu, ez ezazu negarrik egin, ostia, ume puta, aska nazazu, kendu zeure aho hori nire tititik, aska nazazu, ume gaixo bat besterik ez zara, ez ezazu negarrik egin, tira, zatoz, jarri hemen, kulunkatu egingo zaitut, baina ez jo ni berriro, ez didazu minik egiten, baina umiliatu egiten nauzu, ez didazu minik egiten, baina egunen batean kontrola erabat galduko duzu, zatoz, ez egin negar, maite zaitut, laguntza bilatu behar dugu, espezialista batengana jo, ez begiratu horrela, ongi, ez gara joango, ez baduzu nahi ez gara joango, ez zaitut inoiz utziko, ez izan beldurrik, ez zaitut utziko, maitekorra izan behar duzu nirekin, fidatu nitaz, leial natzaizu, beste inorekin ez nintzateke oheratuko inola ere, non aurkitu zu bezalakorik, galduta nengoen, nerbio arazoekin, bizitzan aurrerabiderik gabe, kaka hutsa nintzen, eta zu ezagutu eta eraldatu egin nintzen, bai, zuri zor dizut dena, buruz ongi samar jantziriko emakumea bilakatu nauzu, eskalatzaile bikaina, yoga irakaslea, eta bizi gogoa dut orain, ez nazazu hain estu hartu beraz, ez ezazu ito nigan jaioarazi zenuen ilusioa, zu ezagutu zintudanean erabat aldatu zen nire bizitza, orduan bezala jarraitu nahi dut, ongi dago, saiatuko gara beste urrats bat aitzina egiten, baina emadazu denbora pixka bat, ulertu egin nahi dut, ez diozu beldurrik izan behar ni galtzeari, heldutasun eta jakinduria handiko pertsona zara, ez utzi ezeri gure harremana zapuzten, gure bide espirituala eteten, egin negar, egin negar, badakit, uste duzu ez dudala ezer ulertzen, zuk dena argi duzu, badakizu nondik jo behar dugun betegintzarrea lortzeko, mendiak eskalatzen ditugunean
|
|
|
Ziztu bizian irten ginen harri azpitik, eta handik puska batera ere lasterka jarraitzen genuen, hankak sentitu ere egiten ez genituela, sabela erabat urraturik,
|
baina
gu beti aurrera, harik eta zorabiaturik eta erdi itsuturik atseden hartzera gelditu ginen arte. Elkarri beroa emateko gorputzak kontra kontra jarrita, lo hartu genuen, harri baten zokoan.
|
|
|
zure aita beste gizon guztiak bezalakoa zen, bazituen grinak, ahuleziak, denok bezalako egoa, besteok ez bezala mozorrotua agian, inozoak liluratu eta bereganatzen baitzituen; galdetu al diozu inoiz zeure buruari ea benetan hilik ote duzun ama, ez ote zuen ihes egin senarraren etengabeko desleialtasun" mistikoak" jasan ezinik, beharbada Aurovillen ere efeboak eta dontzeila samurrak limurtzen ibiliko zen yoghi zintzoa. ...ta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da,
|
baina
gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizul... Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, burugabe horrek, baliteke bakarrik berriro igotzea lortzea, baina zuri loturik nago, zutaz maitemindurik, eta nuke bakarrik egin bidaia hori zurekikoa eten gabe, zu nire bizitzatik ezabatu gabe, eta ez zaitut galdu nahi, maite izan dudan emakume bakarra zara, eta bizitza osoan dudan bakarra; hori desira da, Ananda, hara; ez, Sara, maitasuna da; desira, Ananda, ego hutsa, niri aurpegiratzen didazun berbera.
|
|
|
Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, ...ta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da,
|
baina
gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizul...
|
|
|
Badakigu gaur egun ez dela politikoki zuzena,
|
baina
gure ustez balio eta gaurkotasun erabatekoa dauka Usurbilgo poetak, JoxAnton Artzek, duela urte asko plazaratu zuen leloak: " Hizkuntza bat ez da galtzen ez dakitenek ikasten ez dutelako, dakitenek erabiltzen ez dutelako baizik".
|
|
|
Bestalde, euskarak hedabideetan presentzia sendotuko badu, nahitaezkoa dirudi hedabideen kontsumo ohitura eta modu berriak kontuan hartzea. Urte batzuk badaramatzagu Interneti buruz hitz egiten,
|
baina
gure irudipena da oraindik ere etorkizuneko kontu bat balitz bezala izaten dugula hizketa gai zorioneko Internet hori. Etorkizunean hor izango dela bistakoa da, baina jadanik hemen da, gure artean.
|
|
|
Eta, halakorik balego, bere kultur inguruneko hizkuntzen parekoa ote luke toki horrek? Ez da, noski, erantzun bakarreko galdera,
|
baina
guk oraingoan mutur batetik helduko diogu galdera hariari.
|
|
|
Barroko aldian oso ohikoa den galdera bat da bururatu zaiena,
|
baina
gure bi pertsonaiek hartuko dituzten erabakiak arras desberdinak izango dira: Loiolakoak erlijioaren bidetik joko du; Arrasatekoak, berriz, letrenetik.
|
|
|
Pista batean aurrera denbora dezente ibili eta gero, mendi bide lokaztu batean gora egin behar izan genuen bi bat orduz. Zerua ez zegoen garbi, goiz ganduak ez zuen erretiratzeko asmorik,
|
baina
gu gero eta gorago, gandua beherago uzten ari ginen. Bi mila metro inguru izango zituen bizkarño batera heldu arte, ez genuen atsedenik hartu.
|
|
|
Elizaren itzal luzea zoko eta bazter guztietara iristen zen garaiak ditut hizpide. Giro hartan ez zegoen bizitzaren zoko txikienik ere erlijioaren itzalak bereganatzen ez zuenik,
|
baina
guk arnasa hartzea bezain natural bizi genuen giro hura. Bazegoen besterik?
|
|
|
" Baliteke,
|
baina
gure aita anatopiko hutsa zen. [...] Anakroniko hitzaren antzera esaten da anatopikoa.
|
|
|
Imajinazioak ez zidan ingurduaren atzean gaztelaniazko engrudo ikusteko adina ematen. Harrigarria egiten zait gaztelu ere azpimarratuta edukitzea,
|
baina
guk esaten genuen kastillutik liburuko gaztelura iristeko zubia igaro ezina egin zitzaidalako izango da. Txingarrak eta txartel ere azpimarratuta dauzkat...
|
|
|
Logika gure buruak eta gure arteko pentsalari greziar aspaldikoek asmatu zutenez, errealitatearen logika eta normala ez kabitzen, bada, ezin errenditu gure logika karratu temosoan. Errealitateak nahi duena esango du,
|
baina
gure logika ez da aldatuko berehalakoan...
|
|
|
–Saio eta ahalegin guztiak egin ditugu giro itogarri honetan arnasteko,
|
baina
gure lana alferrikakoa da. Zer gehiago egin dezakegu?
|
|
|
Ez gara adin nagusikoak, beti ordezkatuak gara. Beti beste batzuek gure izenean hitz egiten dute, gure alde edo gure kontra,
|
baina
gure ahotsa ordezkatuz. Ez al zara konturatzen, euskaldun zintzoa, gure izenean hitz egiten dutenek, gure ordez ari direnek ez digutela gure identitatea eskuratzen uzten?
|
|
2010
|
|
|
Interesatzen zitzaion informazioak, gainera, prezio hori merezi zuen. Muturrena ez da erraz aurkitzen den platera
|
baina
gure etxean oso ohikoa, gure aita zena itsua baitzen haragi honekin. Haren oroimenez eskatu nion gutizia Arantxari, eta niri ere ikaragarri gustatzen zaizkidalako, jakina.
|
|
|
Egunero hots egin eta ezin nion berri onik eman. Harrigarria ematen zuen
|
baina
gure arteko harremana izoztuta gelditu zen zorigaitzeko gauaz gero. Ez nuen asmatzen egoera hura gainditzeko egin beharreko urratsa nola egin, zela urguilu kaikuren batek uzten ez zidalako, zela hor nonbaiteko sakontasunean daukagun doilorkeriak umiltzeko paradarik ematen ez zidalako.
|
|
|
mantala jantzi gabe zegoen, artilezko soineko ilunak eta azpitik zeuzkan panty estanpatuak behar bezala luzitu zezaten, belaunetaraino iristen zitzaizkion bota dotoreekin batera. Beste mezu bat zen, aurrez pentsatua edo pentsatu gabe sortua,
|
baina
gure arteko topaketari kutsu berezia ematen ziona, profesionaltasunaren asepsiatik harago.
|
|
|
Konfesatzeko orduan Don Alfredorekin aurkitzen genuen kontsolatzea eta bakea ikara eta kezka bihurtu ziren hurrengoarekin. Gainera, apaiz gazteak ematen zigun kanpoan gertatzen zenaren berri eta hitz egiten zigun ikaragarri estimatzen genituen gauzez, huskeriak ziren
|
baina
guretzako balio handikoak, zer nobedade izan zen herrian, etxe berriak non egin zituzten, denda berririk zabaldu al zuten, edo halako edo bestelakoa ezkondu egin zela. Don Juan Antoniok, berriz, ez zigun ezer kontatzen eta ginena baino bekatariago sentitzera bultzatzen gintuen beti.
|
|
|
–noski. Mikaela amak ulertzen ninduela aitortu zidan,
|
baina
gure bokazioa eta promesak ez nituela ahaztu behar gogorarazi zidan, beraz, kontuz ibiltzeko zer egiten nuen eta ez nabarmentzeko eskatu zidan, gainerakoan gogoz kontrako neurriak hartu zituela Don Juan Antonio kontent uzteko eta denontzako txarra izango zela, ni estima handitan nindukalako eta Raimundorik gabe gelditzekotan ere galera handia izango zelako komunitatearentzako, nolako lana egiten ...
|
|
|
Lehendakaria kongresuaren inauguraziora datorrela ia baieztatu digu kabinete buruak. Inaugurazio ordua aurreratu egin dugu
|
baina
gurekin izango da. Satisfaction!!!
|
|
|
Hasierako bi urteak oso onak izan ziren, ia egunero ikusten nuen gure kapilaua eta oso erraza egin zitzaidan bizimodu berrira egokitzea, kanpoko munduari uko eginda bizi behar izanagatik. Bageneuzkan gure arteko ezin ikusi edo sesiotxoak,
|
baina
gure artean harreman serio baina oso ona geneukan. Jana ere bagenuen behar beste eta otoitz eta etxeko lanekin osatzen genuen eguna.
|
|
|
Gustua emateko bakarrik erabiltzen da. Kopuru handitan afrodisiakoa omen da,
|
baina
guk oso gutxi botatzen diogu. Nahi izanez gero, kenduko diogu.
|
|
|
Eta Gerra Zibilari buruz ezer gutxi mintzatzen zen; gogorregiak izan ziren orduko samin, atsekabe eta sufrimenduak, eta aurretik esan bezala, nahiago zuten horietaz ez hitz egin. Gaur, giroa erabat aldatu da,
|
baina
gure aurrekoek, basoko haritzaren antzeko sendotasunez hazi eta hezi ondoren, bizitzako ekaitz gogorrenei ere nola aurpegi eman erakutsi ziguten, beren hitz eta egitez.
|
|
|
Euskadin autogobernua eratzen aritu garen urteak, gainera, bat etorri dira ongizate estatu deitzen diogunaren garapenarekin. Mendebaldeko Europaren gainerako aldeetan gerraostean gertatu zen garapen hori;
|
baina
guk ez genuen horretarako aukerarik izan askoz geroago arte: demokrazia berreskuratu ondoren, hirurogeita hamarreko hamarkadaren amaiera aldera arte hain zuzen ere.
|
|
|
(...) Hamar urte dira, ETAk Joxe Mari erail zuela. Erail zuten bai...
|
baina
gure baitan bizi bizirik jarraitzen du, gure herriaren onerako eta bera erail zutenen lotsarako".
|
|
|
Hau ere estrategia legitimoa zela esan nuen, baina ziurrenik ez zela ez politikoki zentzuzkoena eta ez demokratikoki defendagarriena ere. Belarriak itxi eta beste aldera begira genezakeela trena ez ikusteko eta ez entzuteko,
|
baina
guk hori egin arren trena berdin etorriko zela eta harrapa gintzakeela. Erabakitzeko eskubidearen errebindikazioa zela tren hori; nortasun propioaren errebindikazioa, subiranotasun partekatuaren errebindikazioa.
|
|
|
2008 urtea amaitu zen,
|
baina
guk ezin genuen etsi bakearen bila. Ezin genuen onartu ETA izatea denborak markatzen zituena.
|
|
|
Eta horixe izango da Gobernuaren eta erakundeen zeregin nagusia datozen garai hauetan. Eta horrek, alde batetik, erakundeak egituratzea eskatuko du. integratu egin behar dugu,
|
baina
gure nortasuna sakondu behar dugu. Kanporantzako autogobernua izango da Legebiltzar honek legegintzaldi honetan, datozen urteetan, izango duen eztabaida handietako bat.
|
|
|
Gero EArentzat eta Ezker Batuarentzat. Nik pentsatzen dut koalizio gobernu barruan lan egitea konplikatua dela,
|
baina
gure hartu emanak oso onak izan dira. Etorkizunari begira ere geratu gara hartu emanak mantentzeko, eta zentzu horretan, eduki ditugun hartu eman politikoak etorkizunean pertsonak izango dira, eta segur aski hori da gauzarik garrantzitsuena.
|
|
|
Nire uste apalean, Eusko Legebiltzarrak 2008ko ekainean onartutako Biktimen Legea gizalegezkoa da ikuspegi etiko eta moral horretan. Neurri horien bitartez ez dugu eragindako samina guztiz konponduko,
|
baina
gure eginbeharra da biktimei gure maitasuna eta elkartasuna ematea.
|
|
|
Horiek dira oinarriak eta lanabesak. Hori da zentzu komunak eman diezagukeen zorua; labainkorra,
|
baina
gure neurrikoa den zorua. Ezagutza eta gaitasun horiekin txirikordatzen da edozein etika osasuntsu.
|
|
2011
|
|
|
serieko hiltzaile baten aurrean gaude. Hiltzaile hauek era askotara sailkatzen dira,
|
baina
guri dagokigunez, sailkapen nagusia hau izan daiteke: hiltzaile ehiztariak eta txoroak.
|
|
|
–Hala dirudi. Orain arte, ikerketa Txekiako lurraldeetara mugatu dugu,
|
baina
gure laguna inguruko herrietan ere ibiltzen omen da ehizan: Europoleko datu baseak aztertzen hasi behar dugu.
|
|
|
–Kostata,
|
baina
gurekin zaudete berriro! –Komentuko zeremonian aurkezpenak egin zituenaren ahotsa ezagutu zuten berehala.
|
|
|
Gurutze, eraztun, koroa, eta abarren nola halako irudiak ateratzen dira inoiz uretatik. Beste hainbat joko ere badaude
|
baina
guk horiek guztiak baino nahiago genuen areto izoztu hartan talde guztiak gauero gauero praktikatzen genuena.
|
|
|
Ez dakit kalkulatzen zenbat jende hurbildu ginen plazara,
|
baina
gure aurreikuspen guztietan baino dezentez gehiago izateak poz urduri halako batez bete zidan barrena. Isilik geunden, han bildutakoren batek noiz iniziatiba hartuko.
|
|
|
Modu lasaituan ari gara biok,
|
baina
gure jardunak badu teatraltasun halako bat. Neskari egindako bisitaren gaira hurbildu ez hurbildu dabil Agustin.
|
|
|
–Nahikoa da Martin! Elur kontu horiek umeei esateko ondo daude,
|
baina
guk nagusiok nola sinistuko dugu" euri zuriaren" ipuina. Ez zaitez nigana adarra jotzen etorri!
|
|
|
Atzerriko ibiltarien artean era askotako jendea egon ohi zen,
|
baina
guretzat beti ziren ongi etorriak. Ez genituen haien kontu gehienak aditzen, txarto egiten zutelako gaztelaniaz eta, jakina, tutik ere ez euskaraz, baina haien jantziak, haien jokabideak eta ohiturak, eta, azken batean, haien izaera beti ziren guretzat gauza berria eta liluragarria.
|
|
|
zergatik beharrera eta laguntzera datorrena arbuiatu eta baztertu? Kanpotik etorri zuan gizon hura eta sekula ere ez zian ukatu bere jatorri euskalduna,
|
baina
gure berbeta ikasi zian, gure arteko egin zuan, eta gureganako begirunea erakutsi zian. Zer egin behar zian hori baino gehiago?
|
|
|
zakurrak. Horiek hemen ere bazituan,
|
baina
gureen aldean, handiak, indartsuak eta gaiztoak zituan haienak. Gainera, sua botatzen zuten makilak zekartzatean eta su horrek berehala hiltzen zian aurrean harrapatzen zuena.
|
|
|
–Biziari eustea, dudarik gabe. Espainolen berbeta ikastea ondo dago eta haien gauza onak hartzea eta ekartzea ere bai,
|
baina
guk geure izaerari eutsi behar diogu.
|
|
|
Gero, garraioaz arduratzen zirenak, gurdiak handik urrun eroan, bertan gorde, eta Basora itzuli dira. Zorionekoak gara,
|
baina
gure artean ere izan dira galtzaile gutxi batzuk. Neu guztietan larriena.
|
|
|
Ni, jakina, kontu handiz ibiltzen nintzen, betiere soldaduen ihesi, baina, bestela, ondo eta eroso eman genuen Cadizko egotaldia. Anton mutrikuarra eta biok ostatu batean hartu gintuzten behargin,
|
baina
gure egitekoa ez zen jendaurrean egotea. Goizean goiz txalupa hartu eta itsasora joaten ginen arrantzara.
|
|
|
Cadiz inguru hura Gaztela baino garbiagoa zen,
|
baina
gure ostatuko jabeek Gaztelako ohitura berberak zeuzkaten. Ugazaba ez zen zikina eta garbia bereizteko gauza.
|
|
|
Haiek guk genitun eta pagatu arte Bartzelonarat ez zirela eramanen erran. Pantxo arront haserre
|
baina
gu ere.
|
|
|
Heldua nintzen. Aipatu bai aipatzen zutela batzuetan zerbait,
|
baina
guri ez ziguten erantzunik ematen galderei.
|
|
|
Bidasoa inguruan esklaboak saldu eta erosten zirela garbi dago. Ekintza hau moralki ongi, gaizki edo... idurituko zaigu,
|
baina
gure gaia kontrabandoa denez, harrigarriena da jakitea zer arrazoi dauden esklaboak Bidasoako alde batetik bertzerat pasatzea ilegala izateko.
|
|
|
Aurreko atalean esan dugunez, 1789an Frantzian Erregimen Zaharraren krisia eta honen kontrako iraultza gertatu zen. Ez gara hemen hasiko zehaztasun guztiak ematen, ez baita lan honen helburua,
|
baina
gure gaiari atxiki dakizkiokeen hainbat argibide azalduko ditugu.
|
|
|
Egia da, kontrabandorik egin ez duten pertsona askok ere badituztela horrelako molda ezineko gaitzak,
|
baina
gure inguru honetan beste toki zenbaitetan baino askoz ere pertsona gehiago dugu bizkarrezur eta/ edo aldakako higadurekin. Garai batean, kontrabandoan ibiltzearekin bat datorrela uste dut.
|
|
|
Euria ari zuen gelditu gabe, eta momentu batean tirorik egin gabe egon ziren, gogorrago eraso ziguten arte. Bazter guztietan jarri zituzten metrailadoreak,
|
baina
gu beti gure lekuan. Pixka batean gelditu zirenean, botila bat koñak hartu nuen eta zurrutada bana eskaini nien, esanez burua ez altxatzeko, bertan zeudela.
|
|
|
|
baina
gu oraindik bizi.
|
|
|
Brigadan atzerritar asko genituen; neronek ere oraindik nirekin nituen frentea defendatzeko bidali zizkidaten hogeita hamar haiek. Atzerritarrek esaten zidaten beren Estatu Nagusia Igualadaren atzealdean zegoela eta lehenbailehen iritsi nahi zutela hara,
|
baina
gure brigada Asensio jeneralaren mende zegoen. Hurrengo egunean, gauza horietaz arduratu behar nuen, baita janari horniduraz ere, Bartzelonatik ekarritakoa bukatzen ari baitzitzaigun, eta egiten zuen eguraldia ere arrunt makurra zen:
|
|
|
Gutako batek tiro batzuk bota zituen eta zeharo beldurtuta korrika alde egin zuten, batek kapa bidean utzita. Ez genituen berriro ikusi,
|
baina
guk hegazkinlari bat galdu genuen eta morroia bidali genuen ea topatzen zuen. Morroiak ez zuen aurkitu, baina hotelean agertu omen zen gainean zeraman Donibaneko plano txiki bati esker.
|
|
|
Hirurak arte itxaron genuen eta Xagura itzuli genuela pentsatzen ari ginenean, tiro gehiago entzun genituen gugandik bostehun metrora eta parean genituen lau karabineroak korrika atera ziren harantz. Guk errepidea zeharkatzeko aprobetxatu genuen, justu gure atzetik jende gehiago zetorrela sumatu genuenean,
|
baina
gu ordurako ibaian geunden, eta lasai
|
|
|
Afaltzera joan zen, eta nik ere sukaldean afaldu nuen oheratu baino lehen. Festak hurrengo egunean bukatu ziren,
|
baina
gu segan aritu ginen hamarrak arte eguzki ederrarekin, eguraldi beroarekin errazago mozten baita, eta ordu horretarako belarra aski lehorra zegoenez, makina sartu genuen. Makina aparta zen, baina behiak nekatu egiten ziren eta ordu erdiro uztarriz aldatu behar zen.
|