|
2000
|
|
|
Ai ene ba!... Esan banuan, esan nuan ura ta ir akurri
|
nuan
nik aldizkarietara bialdua. Jauna lagun!
|
|
|
Ai, nola alegeratu nintzen, osaba Joanikot ikusi nuenean! Izan ere, bihotz bihotzez maite
|
nuen
nik neure osaba hura: maite nuen, zuhaitzak urtxintxen antzera igaiten zituelako edo teleskopiotik beha jartzen ninduelako noiznahi den; maite nuen, aritmetikan eta geometrian maisu eta irakasle nuelako, baita bizitzaren bertze mila alorretan ere... edo txakurrei izen xelebreak ipintzen zizkiolako, Greziako edo Erromako historiarekin lotuak...
|
|
|
Ezpata bat zen, bai, eta jakin gabe bertze fardelak zer gorde zezakeen, ezpata hura nahi
|
nuen
nik ere jadanik.
|
|
|
—Gurutzea defendatzeko nahi
|
nuen
nik, ordea, ezpata...
|
|
|
Gainerat, komunitate tipi bat zen Urbiain, eta han gauzak errazago joan zitezkeen, zuhaurk ere erraiten zenuen bezala, Jainkoaren laguntzarekin. Eta, inguruetako gaixo eta erien begiratzeko, ospitale bat ere eraiki genezakeen komarka hartan, nola egin baitzuen Azpilkuetako Martinek bere herrian... baina, hark ez bezala, bizirik nengoela egin behar
|
nuen
nik hura, zeren jauregi aberats bateko seme eta gizonezko bakarra bainintzen, aita anaiak hil ondoren, eta baliabide guztiak izan nitzakeen, neure xedearen betetzeko, Jainkoaren laguntzarekin. Eta, entseiu hartan neure arartekotasunaz baliatzen nintzela, osaba Joanikot eta ama elkarrenganat biltzea erdietsiko nuen, eta haien eragina erabiliko nuen herriko jende guztien batzeko eta zoriontsu izaiteko, Jainkoaren laguntzarekin...
|
|
|
Hantxe ene urduritasunari eta neure ezinegonari leku emaiteko okasionea! Aitzinetik ere ikusia
|
nuen
nik osaba Joanikot, posizione are irrigarriagoan, noiz eta Urbiaingo jauregian erori baitzen eskaileretan beheiti, kakontzia eskuan zuela; jauregiko egun hartan, ordea, osabak min har zezakeelakoan edo, izutu egin nintzen hatsarrean, eta ez nuen, halatan, irririk egin, harik eta osaba bera irriz hasi zitzaidan arte; lohiaren gainerat erori zen bertze egun hartan, alabaina, nola urduritasunaren er... Berehala joan zitzaidan, ordea, irri egiteko gogoa!, zeren, ene irria aditu bezain sarri, tximistak harturik bezala zutitu baitzen osaba, eta, ukabila altxaturik, erran zidan:
|
|
|
Baina zer nenbilen ni, ezinezko amets hartan denbora alferrik galtzen? Norat joan behar
|
nuen
nik, baldin ez banuen norat joan. Edo, benturaz, bai... zeren eta, bat batean, napolitarraren kontseiluz Pisako katedralean aditu nuen meza etorri baitzitzaidan bururat, eta, harekin batean, oihu erdiragarri hura, erro errotik eta bihotzaren erditik atera zitzaidana:
|
|
|
—Eginkizun bakoitzeko, kurka bat merezi duzue... baina beldur naiz arnorik aski ez ote dagoen etxe honetan, hainbertze eginkizunetarako... —erantsi
|
nuen
nik.
|
|
|
Izan ere, jauregiko oineko harlanduak kentzen ari zirela, larruki honekin etorri zitzaidan egun batean trabailarietarik bat. Aditua
|
nuen
nik noizbait ezen jauregiko paretek gutunen bat gordetzen zutela, etxegoiendarren leinuko arbasoetarik batek skribatua, baina nehoiz ere ez nion inportantziarik eman, zeren gure egunorozko bizitza ipuinez eta asmakizunez betea baitzegoen bertzenaz ere, eta hura bat gehiago izan zitekeen. Alabaina, han berean zegoen gutun hura, jaun Esteban Etxegoienek ez dakit zenbat urte lehenago skribatua!
|
|
|
...baitzuen eta sinetsi beharra baitzuen, are gehiago zirkunstantzia haietan, usterik ezen paradisu hura noiznahi den fina zitekeela eta akaba... zeren eta Gorukik aipatu zigùn mehatxu hura baikenuen, bertzalde, bi tokitatik iristen ahal zitzaiguna, indiar gorrien aurkako borrokan indiar horiak eta gizon zuriak bat eginik zeudenez gero; eta gizon zurien artean jaun Santiago de Tapioles y Vi llarrín
|
nuen
nik gogoan, zeren, jaun hartaz denaz bezainbatean, ezin ahantzi bainituen haren erranetarat trabailatzen zen zaldunaren hitzak, jaun Julián Arévalorenak, noiz eta gomendatu baitzigun ezen ez geniezaiola Calatravako gurutzea zuen gizon printzipal hari ihes egin, erraiten zigula: " Eta, halarik ere, jakizue ezen, ihes eginen bazenute ere, guztia alferrikakoa litzaizuekeela, zeren jaun Santiago de Tapioles y Villarrínen osabetarik bat inkisidorea izan baitzen, eta ene nagusia haren eskolakoa da, eta ez luke, halatan, zuek atrapatu arte etsiko..." Eta bazegoen, finean, bertze mehatxu bat ere, zeren armadako arduradunak ere gure xerka ibil baitzitezkeen, bi soldadu haiek akabatu ondoren...
|
|
|
Ustezkoa erran dut, eta ongi erran dut, zeren eta, oraintsu erran dizudan bezala, egiazkoa eta zin zinezkoa izan ote zen, bada, ene libertate hura...? Edo, aitzitik, ez ote
|
nuen
nik hura neure nahikeriaren nahikeria bihurtu, hau nahi dut eta hura ere nahi dut, eta nahi dudan guztia zilegi dut eta sori dut, zeren halakoa baita zorionaren bidea.... Zeren libertatea ez baitzen, benturaz, arauen guztiz haustea, baina hautsi gabe haustea, eta zeren ez baitzen, berdinzki, neurriz kanpoan neurrigabeki ibiltzea, baina neurriz kanpoan neurriz, libertatearen eskua zorabioaren eskuko izan ez zedin:
|
|
|
Bai, lehenbailehen egin behar
|
nuen
nik handik alde, bataz, Utopiako lurrak nituelako xede, eta, berriz bertzea, bistan zelako ezen ez nintzela kortsario izaiteko jaio, eta ezin nintekeelako, halatan, haiekin geratzeko eta haiekin bat egiteko tentazionean eror; izan ere, zer egiten nuen nik jende haien artean, honek esku galduaren tokian burdinazko gakoa erakusten zuela, horrek haragi hezurrezko zangoaren ordez zurezkoa zeramala, e... Halako moldez, non baitzirudien ezen conditio sine que non a zela, kortsario on baten izaiteko, gorputza zauriz josia edukitzea, edo, bertzenaz, menbro inportant bat galdua —begia, konparazione, Alain Coup d’Œil ek bezala, edo belarria, bertze hainbatek bezala, edo besoa, edo zangoa, arestian erran bezala—, baina nehola ere ez behatz ezdeus guti balio bat, nola galdu bainuen nik Bretainiako kostan, behatzen artean lodiena bazen ere...
|
|
|
ordea, bertzeetan ez bezala, iduri hura bertze iduri batek irentsi zuen segidan, zeren orain bainekien zertarat joaiten zen osaba Joanikot Iruñarat, Donibane Lohizunerat edo Baionarat Pazko Mendekosteetan, urteroko konfesionearen aitzakiaz bekatu bat gehiago egiten zuela eta bekatu bat gehiagorekin itzultzen. Eta, gogoan bertze iduri hura nuela, galdetu nion neure buruari ez ote
|
nuen
nik ere Pazko Mendekosteekin konplituki konplitzeko eskubiderik, nola izan baitzuen osabak, gero gerokoak. Eta, ondotik, zure hitzak etorri zitzaizkidan, jaun André, noiz eta Salamancan nengoela gomendatzen baitzenidan plazerren neurriz dastatzea, nahiz eta ohartarazten zenidan, haren jarraikian, ezen alferrikakoa zela nehori kontseiluen emaitea, gazteei bere batez, nor bere buruaren gainean baizik zentzatzen ez zelako...
|
|
|
Eta, ondotik, zure hitzak etorri zitzaizkidan, jaun André, noiz eta Salamancan nengoela gomendatzen baitzenidan plazerren neurriz dastatzea, nahiz eta ohartarazten zenidan, haren jarraikian, ezen alferrikakoa zela nehori kontseiluen emaitea, gazteei bere batez, nor bere buruaren gainean baizik zentzatzen ez zelako... Eta, zure hitz haiek gogoan nituela, galdetu nion neure buruari zergatik egin behar
|
nuen
nik deus berezirik guztia alferrikakoa zenean, gero gerokoak. Eta kapitainaren irakaspenak nituen, finean, haizea bezalakoa izaiterat bulkatzen nindutenak, baina haizeak ez zuen araurik, eta nik, ordu arte izan nituèn arauen gainetik ibili nahi nuen engoitik, gero gerokoak...
|
|
|
Eta kontzientziaren baitan ostataturik nuen harra nahi nuen ostikatu eta handik igorri, zeren eta har penatzaile eta zehatzaile hark ez baitzuen enetzat, urte luzeetan, hitz gozorik izan, gaixto nintzenean gaixto nintzelako eta on nintzenean hobe ez nintzelako... Eta, Joben liburuan erraiten den bezala, gizona trabailurako eta hegaztia airerako sortuak izan zitezkeen arren, hegazti ere izan nahi
|
nuen
nik, gizon ez ezik. Eta intxaurraren jateko desiros den, baina, azalaren hausteko nekeagatik, barrengo mamia dastatu gabe uzten duen ximinoa ez bezala, guztiz deliberaturik nengoen intxaur haien hausterat ere, zeren eta plazerraren leihoak eta portaleak zabaldu nahi bainituen lau haizeetarat eta plazerrei plazentki emana bizi, eta zeren ez bainuen kastoen kastakoa izan nahi jada...
|
|
|
Eta intxaurraren jateko desiros den, baina, azalaren hausteko nekeagatik, barrengo mamia dastatu gabe uzten duen ximinoa ez bezala, guztiz deliberaturik nengoen intxaur haien hausterat ere, zeren eta plazerraren leihoak eta portaleak zabaldu nahi bainituen lau haizeetarat eta plazerrei plazentki emana bizi, eta zeren ez bainuen kastoen kastakoa izan nahi jada... Eta, gizon zuhurrak ez bezala, zeinak eskuinean prest baitu pozoina duen kopa eta ezkerrean kontrapozoina, bi eskuz edan nahi
|
nuen
nik atsegintasunaren kopa pozoindua... Eta, neure bizimolde berriaren bideratzeko, ez nuen esku hertsirik eta egitekotsurik nahi, zeren eta esku hertsiak itotzeraino eta arnasgabetzeraino hertsi baininduen urte luzeetan, baina esku laxoa eta alferra, zeren hats hartu nahi bainuen, eta biriketan munduko aire guztia sartu nahi nuen...
|
|
|
Egun hartan ez ote
|
nuen
nik inoren hitzik ulertuko?
|
|
|
Migelek galarazia zuen inoren lagun  tzarik gabe igeri egitera joatea, eta ni nintzen Edurneren une hartako kezka nagusia. Hori uste
|
nuen
nik, behinik behin. Anaia ez nuen inon ikusten eta horrek lasaitu ninduen zertxobait.
|
|
|
Gero eta baldarrago
|
nuen
nik gorputza. Giza-usainak nire besapea irabazi zuenean, ez nekien ausartuko nintzen dena esatera.
|
|
|
Gaur bereziki beharrezkoa zait eguneroko hau idaztearen balio terapeutikoa Nola esango nuke. Atzo, taberna irlandarrean, ez
|
nuen
nire egunerokoaren dosi hau osorik hartzerik izan, inpentsan Karmelo sartu zelako eta nik idazteari utzi egin behar izan niolako. Baina edaten hasi ginen eta, garagardoari garagardo, azkenean gertatu egin zen.....
|
|
|
Alferk eriarekin, oro nekhe dira; lanarekin oro erretch dira. Esaldi biribila —esan
|
nuen
nire bostean—, egitekoak eta eginak ondo bereizten dituena. Mahai gainean zegoen liburuak halakoxea zuen azaleko goiburua.
|
|
|
Neu nindoan aurretik eta, besteen zain geratzen nintzen bitartean, autobideari begiratu nion, harriduraz, liluraz. Autobidea bi urte lehenago inauguratu zuten, 1995ean, baina autobidea egin zutenetik Gorritira mendiz heltzen nintzen lehendabiziko aldia
|
nuen
nik orduko hura. Basoaren bihotzean galdurik bat batean autobide batekin topo egiteak halako perplexidade moduko bat sentiarazten zidan niri beti, eta egun hartan egiaztatu ahal izan nuen Gorriti leku ezin aproposagoa zela sentimendu harentzat.
|
|
|
– Hodei ilunak zatozak –esan
|
nuen
nik, zeruari begira– Uste diat iluntzea baino lehen euria izango dugula.
|
|
|
– Tira, garai batean Tolosan bizi nintzen eta toki hau oso maitea nuen... –esan
|
nuen
nik, artean ere neure onera guztiz etorri gabe– Gainera, jakinekoa da –atera zitzaidan, solemnitate arrotz batez, eskuak askatu orduko– euskal bide guztiak Lizardirenganaino heltzen direla.
|
|
|
– Ondo da –esan
|
nuen
nik, Lauaxetari begira.
|
|
2001
|
|
|
Eta «Zeruko Argia»k ere, nahiz hain medio eskasa ikusi, momentu hori harrapatzen jakin zuen. Aldizkari erlijioso sakon bat egiteko asmoa
|
nuen
nik orduan, baina ohartu nintzen horretarako ez zegoela kontzientziarik. Herri kultura, politika eta giza baloreen ordua zen.
|
|
|
Munduaren hasieran/
|
nuen
nik luma hartu,
|
|
|
Orduan, LUR taldeari hurbildu nintzaionean (Gabriel Aresti, Ramon Saizarbitoria, Ibon Sarasola, Xabier Kintana...), ez zitzaidan burutik ere pasatu emakumea izatea oztopo izan zitekeenik. Uste
|
nuen
nire euskararekiko ezjakintasuna zelaoztopoa; eta hori konpontzen saiatu nintzen, Ibon maisu nuela.
|
|
|
Jakin ezazu marmolean zizelkatu jainko greziar bat bezain eder eta liraina zela! Uste
|
nuen
nire sentsualitateaz beldur zela, ile apaindegiko mutil kolega batekin ateratzen zela baimendu nuen arte. Homosexuala zen.
|
|
|
–Ez dut sinesten emazte baten betekizun bakarra lisatzea eta jateko prestatzea denik –marmaratu
|
nuen
enekiko, lankidea elkor geratuko zelako esperantzan.
|
|
|
Burua ahalkez plegaturik gero, jende ez nintzenez ba galdezka, ttume ttumea gasna puska hartu nion, isilik eta mutu, goraintziak etxera ozenik ahoskatu gabean. Kexuaren arintzeko psikoanalista on baten beharra neukala kolpatzen
|
nuen
nirekiko, etsia. Eman nuen denbora alabaina, bilo frisatu berriez harro zegoen emaztea, santsana eta bere nortasunaz ni bezain ahalke zela ulertzeko eta frantses egoki haren aitzinean baliatzen ninduela, ihalozka eroaten ninduen arkaismoaren lohitik atera zela frogatzeko.
|
|
|
– Bizitzaren gora-beherek zenbaitetan aldez aurretik asma ezineko eragina izaten dute guregan... –jarraitu
|
nuen
nik.
|
|
|
Bilera dontsuaren bezpera zen eta nik zenbait puntu argitu nahi
|
nuen
nire ordaintzailearekin.
|
|
|
– Horrenbestez, Darioren armada osoa itsu gelditu zen... –xuxurlatu
|
nuen
nire kolkorako.
|
|
|
– Horrenbestez, ankerkeriaz eta amorruz egindako hilketa baten aurrean gaude... –ondorioztatu
|
nuen
nik.
|
|
|
– Agian –azpimarratu
|
nuen
nik.
|
|
2002
|
|
|
Nori buruz? Ez
|
nuen
nik zuen amona hori ezagutu. Hobe biloba ere, ezagutu izan ez banu.
|
|
|
Osatu bezin laister, esan
|
nuan
nire kolkorako:
|
|
|
Aldi hartan ta ez lehenago ta ezta gero ere, ez
|
nuan
nik Sonia ederrarekin artu emanik izan.
|
|
|
Asarre antza jarri
|
nuan
nik, eta orduan Oianbeltz ek, irripar gozo ta mingotsa eskeiñi izan zidan.
|
|
|
Berdin dio! Arras maitea
|
nuen
nik ama. Ni bezalako batek maitasuna zer den jakitea txit zaila dela irudituko zaio orori.
|
|
|
Artsai hau oso maitea
|
nuen
nik. Ni Erreron nengoen bitartean, ez zen niregandik bereiziko.
|
|
|
Maite
|
nuen
nik osaba Lazaro, baina Kristoren ohorea salbatu beharra nuen, kosta ahala kosta, artean debot samarra bainintzen, korazonistetako anaia egingo ote nintzen zalantzan. Esan nion:
|
|
|
Uste
|
nuen
ni bakarrik nintzela abila kalabazinak ematen, baina zu ere ez zaitut makala. Ate kolpearen neurriari begiratuta, kalabaza ere badela esango nuke.
|
|
|
Buruan
|
nuen
nik ere ordurako kezka hura, eta baietz esan nion, hura ere pentsatua nuela.
|
|
|
Bestea mozkotea zen, atentzioa ematen ez duten horietakoa. Ezagunak nituen, baina aparatua zuenarekin
|
nuen
nik tratua, batzuetan gure koadrilara arrimatzen baitzen.
|
|
|
Telebistak hilketaren inguruko parafernalia emango zuen politikarien joan etorriak, bizilagunen sorpresa, polizia-bururen baten adierazpenak, ez besterik. Baina telebistak emango ez zuen zerbait berritu nahi
|
nuen
nik: hildakoaren eta nire arteko harreman mutua.
|
|
2003
|
|
|
Hemendik atera
|
nuan
nik novela hau egiteko asmoa. Esan dizudan guztia egia hutsa da.
|
|
|
Lehentxuago, gerotxuago. Orduan egon behar
|
nuen
nik. Erlauntzaren ondoan.
|
|
|
Gauez izarren infusioa dirudi batzuetan, zerua oskarbi denean. Edo uralita ilun bat laino denean –jarraitu
|
nuen
nik, baina ordurako itsasoaz harago joanda zebilen Monika eta ez zidan jaramonik egin, nire belarri ertza bere mingain hezearekin miazkatzen segitu zuen eta dagoeneko hatsa berotzen hasia zuen. Norbaitek zintzurra estutzen ziola ematen zuen.
|
|
|
Bazkalondoko kafea luzatu nuen, beraz. Likore bat eskatu nuen, berdin zitzaidan zer, ez bainuen edateko asmorik, mahai gainean zerbait behar
|
nuen
nirekin nekarren aldizkari bat irakurtzen nuen bitartean tarteka zure begiradari erreparatzeko. Ez nuen etxean sartu eta arropa lisatzen nuen bitartean zurekin pentsatzen jardun nahi, burdina astunarekin nire alkandorak, bularretakoak edo gona arin eta galtza estuak, azken batean neure burua, hain bidegabeki zigortuz.
|
|
|
Zertarako? Hori uste
|
nuen
nik, Ana azaldu zen arte. Berak irakatsi zidan nire barne mundutik kanpo ere bazirela bizipen politak.
|
|
|
— Bereganatzea —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
— Ni neu ere harrituta nago horretaz —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
— Zein adibidez? —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
— Baliteke zuk egia esatea —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
— Nik ez behintzat, ala Zeus —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
— Bai —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
— Egia osoa diozu —esan
|
nuen
nik.
|
|
|
Zer uste zenuen, bada. Zuregana jo baino lehen, nahiago
|
nuen
nik beste edonorekin mintzatuta. Ez dut sekula ulertu Jaione zergatik fidatu zen zurekin.
|
|
|
–Ezagutu
|
nuen
nik hori –bota zidan– Herrian eta Madrilen bizi zen, tarteka. Inork kasurik egiten ez ziolako, gehienetan etxean sartuta.
|
|
|
–Eta hona isiltasun horren kumeak –pentsatu
|
nuen
nire artean– Faxistarik faxistenak ere demokrata jator bihurturik! Etiketa hori geuk, antifaxistok emanda, gainera.
|
|
|
–Euzko Abertzale Ekintzako gazteok! –pentsatu
|
nuen
nire artean, mutila EAEkoa zela ziurtzat emanda– Abertzale finak, baina gudari bulartsuegiak. Sardako arrainak sarean legez jausten ari dituk.
|
|
2004
|
|
|
Azkenean, behintzat, ikusi nuen semea eta etxe ingurura arrimatu zirela, zerbait lasaitu, eta gordeleku hobeen bila handik aldendu nintzen. Baina burua ez
|
nuen
nirekin eraman, eta hasieran ez nintzen bizi izan nenbilen lekuan.
|
|
|
Nik liburu hori idatzi nuen Iparraldetik etorritako kazetari bat banintz bezala. Nik 1975ean FRAPeko baten defentsa
|
nuen
nire gain. Aurretik, Juan Paredes Manot" Txiki" defendi nezan eskatzera etorri zitzaizkidan bere amarekin.
|
|
|
Auzokoak, nire estualdiak eraginda lagundu ninduen zuzenduz. Arratsean, irabazitako partidarik gaitzenetakoa bezalako poza eta harrotasuna
|
nuen
nirekin. Orain bi aste, Baionan, emaztea, semea, alaba eta biloba nituen inguruan.
|
|
|
A, hauxe. Aspalditik nahi
|
nuen
nik joko hauxe!
|
|
|
Ene! Beste zerbait espero
|
nuen
nik, baina egia esan, oso merkea zen.
|
|
|
Kate nazionaleko albisteak nahiago ditudala esan nahi
|
nuen
nik.
|
|
|
Eta zuei gustatuko zitzaizuela, uste
|
nuen
nik, zapia ekartzea.
|
|
|
Gorroto
|
nuen
nire alde ilun hura.
|
|
|
Ez nekien. Egia erran, nahiago
|
nuen
nire eginbeharraz ez pentsatzea. Kontu hura erabat zokoraturik neukan.
|
|
|
Dena den, ez ziren laguntza lan horiek nik maiteen nituenak. Zirrara handiagoko zerbait behar
|
nuen
nik. Halaxe errana nion Ibarrari aurreko azaroko egun urrun hartan... eta, antza zenez, nire deiak erantzuna izan zuen.
|
|
|
Eta ni, lehen lezioa hartzen ari zèn haur obedientea banintz bezala, beste aldera begira jarri nintzen, Moneten koadro baten kopia zegoen aldera: une hartan, ordea, zuri zuri
|
nuen
nik burua, eta halaxe ikusi nuen koadroa ere, oihal zuria margo zuriago batez pintatua: koadro suprematista bat zen hura, zinez, Ritxar irakasleak institutuan irakatsiaren arabera.
|
|
|
Aski eta sobera
|
nuen
nik harekin!
|
|
|
Benetako behi izan nahi
|
nuen
nik ere, ahalik eta gehiena bereizi makaldadetik, berriro elkartu La Vache behin bateko lagunarekin; baina behi makalen taldetik berarenganaino zegoen ibilera ez zen xamurra, baizik eta desertuan egin beharrekoa. Eta desertu hark, nire kasuan, izena zuen:
|
|
|
—Pakistan! —errepetitu
|
nuen
nik. Gustatu egiten zitzaidan izen hura.
|
|
|
—Bai, oso ondo —ametitu
|
nuen
nik apal. Oso umea nintzen bere aldean.
|
|
|
—Eta halako batean —jarraitu
|
nuen
nire logikaz, izugarri nekatuz—, mendikoek zakuen bila jaistea erabakitzen dute. Egun horretan, disimulatzeko premiarik gabe, arroza eta gainerakoen tapaki izan den pentsua ematen digute, zorioneko banketea.
|
|
|
Basoa Balantzategi izeneko etxearen terrenoetakoa zenez, bertako ukuiluan egin zidaten tokia, eta erabakita gelditu zen hartara nire mundu honetako txokoa, txokoa edo aberria: balantzategiarra izango nintzen, hantxe pasako
|
nuen
nire bizitzaren aurreneko aldia, aldirik garrantzitsuena; bertan geldituko zitzaidan bihotza itsatsita. Nahiz zaharra izan, nahiz etxe hartatik urruti hil behar gaur edo bihar, nire bihotzak Balantzategi maiterako bidea bilatzen du beti, eta auskalo, agian joan ere joaten da haraino ni lo gelditzen naizen bakoitzean.
|
|
|
Sos horiekin familia bat izanen genuen. Edo hori uste
|
nuen
nik. Inuxente halakoa!
|
|
2005
|
|
|
Bidaia egitekorakoan, sistema zen apunteak hartzea eta ahal zen material gehiena biltzea. Eta jakina, nire ezagupenen arabera, literatura
|
nuen
nik marka eta norabide ere. Maite nituen idazleek, haien lanek eta, markatzen zidaten ibilbidea baita ere.
|
|
|
Eta «Zeruko Argia»k ere, nahiz hain medio eskasa ikusi, momentu hori harrapatzen jakin zuen. Aldizkari erlijioso sakon bat egiteko asmoa
|
nuen
nik orduan, baina ohartu nintzen horretarako ez zegoela kontzientziarik. Herri kultura, politika eta giza baloreen ordua zen.
|
|
|
Fernando hilda zegoen, ez zen berpiztuko; bere amak, gorpua aurkitzen ez zen bitartean, esperantza izpi bat izango zuen, txikia bazen ere. Bestalde, nahiago
|
nuen
nire ilobak euren aita bere burua baino hil ez zuen gizon on bat bezala oroitzea, eta ez errurik gabeko mutil atzeratua garbitu zuen putakumea bezala. Azuak abokatu onak zituen eta ez nuen uste kasuarekin lotzen zuen ezer aurkituko zutenik bertan; bere izena zikintzea lortuko zen, baina ez zuen kartzelarik zapalduko, kartzelan sartu zezaketen denak hilda zeuden eta.
|
|
|
Anderren paperei begirada bat ematea gustatuko litzaidakeela esan nion, agian berari zerbait pasatu zitzaiola kanpoko begi batzuek errazago ikusiko zutena, eta berak ez zuen inolako oztoporik jarri. Arrebak ez zekien ezer lapurreta ahaleginaz, ezta ateko bihotzaz ere; horrela jarraitzea nahi
|
nuen
nik.
|
|
|
Izeko Martinarekin joan ginen atzo ospitalera, eta amarekin ere bai, trenean. Eta albuma eraman nahi
|
nuen
nik ospitalera, aitari erakusteko. Ze kromo guztiak ipini ditut albumean, futbolarienak, eta osorik daukat albuma eta aitari erakutsi nahi nion.
|
|
|
Gurrek ≃ Hori ba. Hori esan nahi
|
nuen
nik. Eta badakizu abade batek asmatu zuela errugbia?
|
|
|
Gurrek ≃ Hori ba. Hori esan nahi
|
nuen
nik... William Webb Ellis.
|
|
|
Fotoan ezin ikus, jakina. Baina oso maite
|
nuen
nik atzealdeko sorotik gora igotzen zen egurrezko mandio zubia. Handixek sartzen ziren, hain zuzen, ganbararakoak oro.
|
|
|
Txikitandik Uruburutarren etxe gorria
|
nuen
nik denotan maiteen: zuhatsu, ilun, hamaika zuhamuxkaren artean misteriotsu.
|
|
|
–Me gustaría despedirme de Edorta y de Eulogio antes de irme –galdetu
|
nuen
nik izuti, eta esaldia tarrapataka ihesi joan bide zitzaidalarik.
|
|
|
Alamedan jende ugari zegoen dantzan; agertokian, ezagutzen ez nuen talde txepel bat. Gabonetan Muguruzatarrak egonak ziren, eta gau hartan bertan, ordu batetik aurrera, Ken 7 Baina gau hartan aski arazo
|
nuen
nik musika gozatzeko.
|
|
|
–Nik traktorea bai –bota
|
nuen
nik.
|
|
|
–Eta surf egingo genuke! –amaitu
|
nuen
nik.
|
|
|
Baietz egin zuen buruaz, eta horrek nire laguntza onartzen zuela adierazten zidan, hori nahi
|
nuen
nik ulertu behintzat.
|
|
|
Nik geldirik jarraitu nuen. Ondoan
|
nuenak
nire eskola Â
|
|
|
Adelak buruz buru begiratu zidan, ea zer egin nahi
|
nuen
nik.
|
|
|
Amari bisita egitera etortzen zenean etxera, harekin topo ez egiten saiatzen nintzen. Uste
|
nuen
nigana inguratzen saiatuko zela Alberto, ea bere sotora eramaten ninduen; alabaina, hura beti zuhurtasunez portatzen zen, eta, topo egiten genuen guztietan, begirunez agurtzen ninduen, besterik gabe. Denbora joan ahala, nion herra epelduz joan zitzaidan pixkanaka, baretzen ari den ekaitza bezala, eta, zine forum erakargarririk edo hitzaldirik zenean, agertzen hasi nintzen berriro ere.
|
|
|
Marx anaien film bat ematen zuten latindar auzoko zinema batean, zaldi karrerei buruzko bat, hara joan nahi
|
nuen
nik. Baina aitari bost axola zitzaion zinema:
|
|
|
Aski da! Gutxi uste
|
nuen
nik... Seguruak huts egin zuen, hori da dena...
|