|
2000
|
|
|
Hantxe ene orazinoen fruitua...! Zeren eta hura baitzen, zalantzarik gabe,
|
nik
Jainkoari eskatu desgrazia, Jainkoak berak obratu zuena, osaba eta Madda len zentza zitezen amoreakatik!
|
|
|
...ta nahaste borraste guztizko bat sortzeko ez bazen bederen, nola erraiten baitzuen Kopernikok; eta ohartu nintzen, hondarrean, ezen Zeuxisena ez zela ene desira eta ez ene gutiziamendua, zeren bakoitza zen bezala maite nahi bainuen, bere bertuteekin eta bere akatsekin, eta zeren ene besarkada bertute eta akats ororen gainetik baitzegoen eta haiek baino urrunago zihoan, amorioaren gaineko amorioan,
|
ene baitarik
Jainkoaren baitaraino.
|
|
|
Zeren eta, jauregiko kantoi batean kapera egiten hasi berriak zirelako edo, anitzetan mintzatzen baikinen aldi hartan orazinoaren inportantziaz. Eta
|
nik
Jainkoa bezain gora nahi nuen, Mattinen gainetik egoiteko. Eta, hala, sinetsi nahi nuena benetan sinetsiko banu bezala, kaperaren obrak ikusterat nindoan egun batean, anaiarekin inkontratu, eta erran nion:
|
|
|
Nik, esate baterako, egundo inori aitortu ez diodana azaldu diot (gaur inon ez da erlijioaz hitz egiten): Maritxu Teilatuko, Ekialdeko Erregeetan edo Olentzerorengan sinesteari uzten zaion bezain molde naturalean utzi niola
|
nik
Jainkoarengan sinesteari; horrekin batera adierazi diot, beharbada haur denboran asko errepikatzearen poderioz, Aitagurea edo Agurmaria bezalako otoitzak zentzurik gabeko zurrumurru baten antzekoak iruditzen zaizkidala (ez diot aitortu, alabaina, beharbada haur denboran Amabirjinaren garbitasun eta errugabetasun erabatekoak hainbeste nabarmen  tzearen poderioz, adoleszentzian Agurmaria errezatz...
|
|
2003
|
|
|
" Nere bigarren albo aingeru,
|
nere
Jainko erakusle, il arte lagun: ortik onera etxegok len ainbat bide.
|
|
|
–Permin, nik hemendik atera beharra dut, hil edo biziko kontu batekin. Zu, gelditu don Justinianorekin, eta izan zaitez haren esaneko,
|
nire
Jainkoa alde izan dezazun. Hala ere, datorren igandean, ez ezazu Azpilgo lurrik uki, ai bestela, ai bestela...!
|
|
2004
|
|
|
Eta konturatzen naiz, era berean,
|
ni
Jainkoaren eta ezerezaren bitartean nagoela, hau da, izaki gorenaren eta ezerezaren artean kokatua, honela izaki gorenak sortu nauen neurrian ez litzateke ezer egongo errura eraman nazakeenik, baina ezerezaren edo ez izatearen partaide naizen neurrian (hau da, ni neu izaki gorena ez naizen neurrian) orduan gauza askoren faltan egongo naiz, eta niretzat ez du harritzekoa izan huts egiten badut.38...
|
|
|
Descartesek frogatutzat joko du Jainkoa existentzia berezkoa zaion izakia dela, Jainkoak existitu beharra daukala, Jainkoaz dugun ideiak horrela eskatzen duelako, eta hori izango dela gizakiaren eta Jainkoaren artean ezberdintasuna markatzen duen bereizgarria. Niri dagokidanez Jainkoak ematen dit izatea ezerezaren gainean, baina ez dit ematen izatearen osotasuna, Jainkoak ez du beste Jainko bat sortzen, ez du bere burua bikoizten, ez naiz
|
ni
Jainkoa izango, ezta Jainko txikia ere, baizik eta ezerezaren eta izatearen artean dagoen zerbait. Gizakiak, beraz, ez du berezko existentziarik izango.
|
|
|
Are gehiago, Descartesek beharrezkoa du modu batean edo bestean Jainko iruzurtiaren hipotesi hori baliogabetzea, gero Jainkoaz hausnarketa egin ahal izateko. Gainera, Jainkoaren ideia ez da orain burura datorkion ideiarik bakunena, Jainkoaren ideiatik abiatuko balitz
|
Nia
Jainkoaren atal eta luzapena bihurtu luke-eta. Izan ere, Jainkoak eragin baditu nire ideiok —pentsatu genuke—, Jainkoaren ideiak izango dira, niregan islatzen diren Jainkoaren ideiak; eta, orduan, ni Jainkoaren zatia izango naiz, eta berak bila diharduen bakuntasuna hautsiko litzateke.
|
|
|
Gainera, Jainkoaren ideia ez da orain burura datorkion ideiarik bakunena, Jainkoaren ideiatik abiatuko balitz Nia Jainkoaren atal eta luzapena bihurtu luke-eta. Izan ere, Jainkoak eragin baditu nire ideiok —pentsatu genuke—, Jainkoaren ideiak izango dira, niregan islatzen diren Jainkoaren ideiak; eta, orduan,
|
ni
Jainkoaren zatia izango naiz, eta berak bila diharduen bakuntasuna hautsiko litzateke.
|
|
2006
|
|
|
Eta meza garaian begiak apaizarengan jarriak izan arren, barrura begira egoten nintzen: Jainkoaren seme naiz, Hitler da
|
nire
Jainkoa; ez naiz Kristoren jarraitzailea, baizik eta Horst Wesselena eta Baldur von  Schirach ena. Ez dago apaizik Hitlerren seme naizela ahaztaraziko didanik.
|
|
2007
|
|
|
Jarraiko idealismo alemanean, Kant-en ni transzendental ia ez izale hori, ezagutzaren esfera subtil estriktokoa, ideala, subjektu ontologiko absolutu bihurtu da izate ororentzat Fichte, Schelling, Hegel-ekin, guztiaren hastapen eta indar,
|
ni
jainko bat unibertsoaren barruan, noren baitan dena den sortu eta dena den bizi. Fichte-k ateismoaren (edo panteismoaren) eskandaluagaz bere katedra galduko du berehala.
|
|
2008
|
|
|
–
|
Nik
Jainkoari zor diot, lehenik eta behin, obedientzia, eta Jainkoaren armadara bilduko naiz! –eta, argudio hura aski ez balu bezala, gehitu zuen?:
|
|
|
|
Nire
Jainkoa
|
|
|
|
Nire
Jainkoa da Bere herria askatu zuena despotismo batetik, eta salmoetan halako Jainkoari deitzen zaio, eta Jesusen amak bere otoitzean ere halako Jainkoaz hitz egiten du esanez ezen apalak jaso egiten dituela eta harroak, ostera, beheratzen. Bai, Moisesen historian ageri den Jainko hura da nire Jainkoa.
|
|
|
Nire Jainkoa da Bere herria askatu zuena despotismo batetik, eta salmoetan halako Jainkoari deitzen zaio, eta Jesusen amak bere otoitzean ere halako Jainkoaz hitz egiten du esanez ezen apalak jaso egiten dituela eta harroak, ostera, beheratzen. Bai, Moisesen historian ageri den Jainko hura da
|
nire
Jainkoa.
|
|
|
[Anabasatik I.] Ni pertsona bat baino gehiago naiz.
|
Ni
jainkoen pare naiz. Laostia naizela, beraz?
|
|
2009
|
|
|
1997an, Ahotsik behartu gabe bilduma prestatzen ari dela, bere traiektoriako testigantza marjinalak bezalakoak, iruzkin hau erantsi dio poematxo bati: ?
|
Nik
Jainkoaren aldeko ozeano amaigabean egin nuen murgil eta harrezkero hemen nabil batzuetan ziurrago eta dudatsuago bestetan, betiere Erromako Elizan ditudalarik begiak eta belarriak eta arreta guztia. Jesusen ebanjelio bideak ahaleginak eskatzen ditu, bai, baina poza ematen du eta itxaropena?
|
|
|
(?
|
Nik
Jainko kristaua eta Jainko denak ukatzen ditut, esatea, solemnitate pixka bat tentelkeria bati beztitzea baizik ez da.
|
|
|
–Bai, baina Damasok ni ezpataz akabatu baino lehen,
|
ni
Jainko bihurtuko naiz, eta zu eta zeure neba guztiak akabatuko zaituztet: Teofilo Maria eta Damaso, Gabino eta Domingo.
|
|
|
Eta arrazoi zuen.
|
Nire
Jainkoa, zure Jainkoa eta haren Jainkoa, izan ere, Jainko mirrinak dira, hitzezko sare batean harrapatu eta hitzezko kaiola batean sartzen ditugunak, munduan gero halaxe ibiltzeko, kaiola bat erakusgai. Otoitz egiten dugunean ere, zer gertatzen da, bada?
|
|
|
–Bai, baina Damasok ni ezpataz akabatu baino lehen,
|
ni
Jainko bihurtuko naiz, eta zu eta zeure neba guztiak akabatuko zaituztet: Teofilo Maria eta Damaso, Gabino eta Domingo.
|
|
|
Eta arrazoi zuen.
|
Nire
Jainkoa, zure Jainkoa eta haren Jainkoa, izan ere, Jainko mirrinak dira, hitzezko sare batean harrapatu eta hitzezko kaiola batean sartzen ditugunak, munduan gero halaxe ibiltzeko, kaiola bat erakusgai. Otoitz egiten dugunean ere, zer gertatzen da, bada?
|
|
|
Jainko deituriko" izaki" horrek errealitatea formalki, ez objektiboki, gordeko du.
|
Niak
Jainkoaren existentzia epistemologikoki frogatzen du.
|
|
|
Baina, jada azalduta dago niak epistemologikoki" sortzen"," eraikitzen" duela Jainkoa.
|
Niak
Jainko perfektua ezagutzen du Aro Modernoan Descartesen eskutik. Badauka, orduan, lehenengo lotura bat kontzientzia subjektibo modernoarekin.
|
|
|
Epistemologikoa eta ontologikoa.
|
Niak
Jainkoa ezagutzen du eta Jainkoak nia egiten du. Niak Jainkoa epistemologikoki" egiten" du eta Jainkoak nia ontologikoki" eraikitzen" du.
|
|
|
Niak Jainkoa ezagutzen du eta Jainkoak nia egiten du.
|
Niak
Jainkoa epistemologikoki" egiten" du eta Jainkoak nia ontologikoki" eraikitzen" du. Arrazoizko lotura bat da.
|
|
|
ez zara
|
nire
jainkoa!
|
|
2010
|
|
|
Eskuindarrak tematuta daude terrorista naizela edo babestu egiten ditudala edo narkotrafikatzailea naizela pentsarazten, baina
|
nik
Jainkoarengan eta egian dut fedea, adierazi du Chavezek Caracasen.
|
|
|
Zeinen kontsolagarri gertatu zitzaidan une haietan frai Adrianoren laguntza! Banuen
|
nik
Jainkoaganako konfiantza, eta banuen Domingo eta Ada zeruan zeudelako itxaropena, zeren ez bainuen infernuan sinesten. Baina giroa estua zen, eta, batzuetan, Elizan egunez egun entzundako hitz zurrunak gainjartzen zitzaizkien nire usterik sendoenei, aspaldi isildutako ahotsa iratzartzen zitzaidala, papagai batena iduri:
|
|
|
Badakizu
|
nik
Jainkoagan sinesten dudala, Damaso, nire azken urteotako sinesteko modua ez sinesteko modu bat ere baden arren; esan nahi dizudana da pertsonak ez garela beti bat: horregatik gailentzen ote zait batzuetan, gutxi batzuetan, hobeto?
|
|
|
Ez zen hurrengorik izan, handik astebera hil baitzuten Alberto maiatzeko greba egun batean, manifestazio batean, beste langile batzuekin batera. Baina, esatea gogorra bada ere, hura
|
niri
Jainkoaren grazia iruditu zitzaidan hasieran, aste osoan aritu bainintzen Jainkoari errezatzen eta eskatzen, Ada sugearen esanetara makur ez zedin, fedeak itsutua bainengoen, Gabino, edo fedeak ezkutatutako zeloek, okerreko fedeak, beraz?, ez dakit orain zer esan.
|
|
|
Zeren beldur zara??;. Zure beldur naiz, eta Gabinoren beldur ere bai, azkenean burua galduko ote duzuen? Izan ere,
|
nik
Jainkoagan sinesten dut, nik erregearengan sinesten dut, nik ordenan sinesten dut, eta nire ordenan ez dira udako elur jasak sartzen, ez ezerezetik bat batean sortutako iturriak, ez sorginak, ezta asto herrenak hegan ere.
|
|
|
Ez zen hurrengorik izan, handik astebera hil baitzuten Alberto maiatzeko greba egun batean, manifestazio batean, beste langile batzuekin batera. Baina, esatea gogorra bada ere, hura
|
niri
Jainkoaren grazia iruditu zitzaidan hasieran, aste osoan aritu bainintzen Jainkoari errezatzen eta eskatzen, Ada sugearen esanetara makur ez zedin... fedeak itsutua bainengoen, Gabino, edo fedeak ezkutatutako zeloek —okerreko fedeak, beraz—, ez dakit orain zer esan.
|
|
|
Zeinen kontsolagarri gertatu zitzaidan une haietan frai Adrianoren laguntza! Banuen
|
nik
Jainkoaganako konfiantza, eta banuen Domingo eta Ada zeruan zeudelako itxaropena, zeren ez bainuen infernuan sinesten. Baina giroa estua zen, eta, batzuetan, Elizan egunez egun entzundako hitz zurrunak gainjartzen zitzaizkien nire usterik sendoenei, aspaldi isildutako ahotsa iratzartzen zitzaidala, papagai batena iduri:
|
|
|
Zeren beldur zara?";" Zure beldur naiz, eta Gabinoren beldur ere bai, azkenean burua galduko ote duzuen... Izan ere,
|
nik
Jainkoagan sinesten dut, nik erregearengan sinesten dut, nik ordenan sinesten dut... eta nire ordenan ez dira udako elur jasak sartzen, ez ezerezetik bat batean sortutako iturriak, ez sorginak, ezta asto herrenak hegan ere. Eta inoiz ikusiko banitu, erotzen hasia nagoela pentsatuko nuke" erantzun zion aitak;" Ama Birjina sorginekin eta asto herrenekin parekatu nahi al duzu?
|
|
|
Badakizu
|
nik
Jainkoagan sinesten dudala, Damaso, nire azken urteotako sinesteko modua ez sinesteko modu bat ere baden arren; esan nahi dizudana da pertsonak ez garela beti bat: horregatik gailentzen ote zait batzuetan —gutxi batzuetan, hobeto— iraganeko sinesmena?; halakoetan, barrua irauli eta ziurtzat jotzen baitut nire argialdi hura grazia graziatsu bat izan zela, Jainkoak igorri zidana, bizitzan erabateko aldaketa eraginez... hargatik sartu bainintzen handik urte batzuetara Elorrietan frantziskotar, ongi dakizun bezala; eta, hala ere, badakit, bai, niri gertatua esplikatzeko bide horizontalagoak erabil daitezkeela, edo zientifikoagoak, bestela esanda, hain dira ugariak bizi senak asmatzen dituen tranpak eta trikimailuak biziari nola edo hala eusteko, zuk zeure izkribuan aditzera ematen didazun bezala, eta Zapiain estimatuak bere kontsultetan berdin:
|
|
|
Ildo beretik, honako esaldiak problematikoak dira. "
|
Nik
Jainkoarengan sinesten dut, baina bost axola Jainkoa dagoen edo ez" edo" Bost axola arimak dauden edo ez; uste dut arimak, egon, badaudela". Esaldi horiek, absurdoak (kontraesan hutsak) ez badira ere, oinarrizko zenbait intuiziorekin talka egiten dute.
|
|
2011
|
|
|
Adiskidea, hik ezin jakin zer den hori. Emaztea
|
niretzat
Jainkoa duk.
|
|
|
Eta pozik nago sartu izanaz poema hau, ze
|
nik
Jainkoari otoitz bat egin behar banio, gaur, nire pentsamendutik, nire sentimendutik, hauxe izango litzateke. Arren bat da, otoitz bat da, baina era berean kexu bat da, zer esango diegu zanpatutakoei, zer esango diegu tirokatuei, zer esango diegu miserian daudenei?
|
|
|
|
Nik
Jainkoarekiko eta fedearekiko hiru etapa izan ditut nire bizitzan. Bat, sinestuna izan nintzen hor, 19 urtera arte, gero fedea galdu nuen, baina galdu nuen erabat, eta gero berriz, orain dela, izango dira hogei urte edo gehixeago, Lourdesek eta nik erabaki genuen berriz ere fedean bizitzea.
|
|
|
Ez, ez.
|
Ni
Jainkoarekin ere, bizi naiz halako otoitzean. Nik otoitz egiten dut, baina liskarrean ere bai.
|
|
|
Nik ez dakit Jainkoa zer den, egia esan.
|
Nik
Jainkoa izaki bizardun bezala ezin dut entenditu, uste dut ez dela egiazkoa. Ez dut uste ez zeru ez infernurik egongo denik, besteak beste pentsatzen dudalako gizona aski eskasa eta miserablea dela horrelako sari edo zigorrak merezi ahal izateko.
|
|
2012
|
|
|
–Nik badut erlijioa, nire erlijioa, eta horiek guztiek baino gehiago gainera, beren berritsukeria eta komeriantekeria guztiekin ere! Aitzitik,
|
nik
Jainkoa adoratzen dut! Izaki Gorena, Sortzailea badela sinesten dut, edozein delarik ere, hori gutxi axola, hemen behean ipini gaituena gure hiritar eginkizunak eta familia gurasoarenak betetzeko; baina nik ez daukat joan beharrik eliza batera, zilarrezko ontziei muin ematera eta gu baino hobeto elikatzen diren zurikondo pila hori nire poltsatik gizentzera!
|
|
|
Zeren eta Jainkoa ohoratu liteke era berean baso batean, landa batean, edo baita ortzi sabaiari so ere, antzinakoek bezala.
|
Nire
Jainkoa, neurea, Sokratesen Jainkoa da, Franklinena, Voltairerena eta Berangerrena! Ni, bikario saboiarraren Fede aitorpenaren eta 89.eko printzipio hilezkorren alde nago!
|
|
|
Nire errua al da? O,
|
nire
Jainkoa! Ez, ez, ez iezaiozu leporatu halabeharrari baino!».
|
|
|
egin ninduenik; baina
|
nik
Jainkoak bultzatuta hartu nuen
|
|
|
Allahouma.
|
Nire
Jainkoa. Djamihal euskalduna.
|
|
2013
|
|
|
–Ederto esaten zuen gure ama zenak, Joxe Upel Txikikoaz eta Joxepa Upel Handikoaz ari zenean: goian beude, nahiz eta,
|
ni
Jainkoa banintz, infernura kondenatuko nituzkeen, halaxe ibili baitziren gizon emakume haiek, beti diskutitzen, inoiz mutur joka ere bai, nor bere astoari arre.
|
|
|
–Mundu guztiak huts egin diezazuke, baina Jainkoak ez? eta nik ere ez,
|
ni
Jainkoarena naiz-eta dagoeneko!?.
|
|
|
–Ez ezazula
|
nire
jainkoa ahoan erabil.
|
|
|
Paula ikusi ez beste, besoetan hartu eta traizioaren itzalak hartu zuen bere mende berriro, bestela ez baitago esplikatzerik zelan, hamaika muxu eman ostean, esan zion: " Mundu guztiak huts egin diezazuke, baina Jainkoak ez... eta nik ere ez,
|
ni
Jainkoarena naiz-eta dagoeneko!".
|
|
|
–Ederto esaten zuen gure ama zenak, Joxe Upel Txikikoaz eta Joxepa Upel Handikoaz ari zenean: goian beude, nahiz eta,
|
ni
Jainkoa banintz, infernura kondenatuko nituzkeen... halaxe ibili baitziren gizon emakume haiek, beti diskutitzen, inoiz mutur joka ere bai, nor bere astoari arre. Azkenean, biek amaitu zuten eroetxean:
|
|
|
Joxe Arregi frantziskotar ohiak honela deskribatzen du Jainko hori: " Izadiaren barnean bertan, gozatuz eta sufrituz, mundua etengabe berritzen ari den Energia, Misterio, Edertasun eta Maitasun harrigarriari deitzen diot
|
nik
Jainko" (Berria, 2011ko maiatzaren 19an). Kasu honetan ez dago oso garbi Jainkoa transzendentetzat hartu behar dugun edo ez.
|
|
2014
|
|
|
Erakar indar hauen guztien gainetik giza askatasuna dago; eten eta horietatik guztietatik alden naiteke, arrotzengana joan eta errege Dabiden amonarekin esan: zure herria izan bedi nire herria eta zure Jainkoa
|
nire
Jainkoa. Herriaren kontzeptua ezaugarri objektibo hutsekin tinko zedarritu ezin da egin, sentipen subjektiboa galdatzen du.
|
|
|
Ni, musulmana.
|
Nire
Jainkoa, Ala: bedeinkatua Haren izena.
|
|
|
|
Nik
Jainkoa aukeratu nuen.
|
|
|
|
Ni
Jainkoa nintzen. Ez.
|
|
2015
|
|
|
Orain, galdetzen badidazu zer egiten dugun hemen, nork elkartu gaituen zulo zikin honetan, bada orduan ez nizuke erantzuten jakingo. Nolanahi ere den,
|
nik
Jainkoa bakean utziko nuke, Karl. Zeuk esana da oraintxe edo oraintsu:
|
|
|
Horrela begiratuta, askoz ere hobeto. Baina, bizirik gaudenez,
|
nik
Jainkoa bakean lagako nuke, lagun. Segur aski, begira izango dugu ondasun higiezin hauen behatxuloren batetik.
|
|
|
Sainte Victoire mendi biderkariari begiratu zion bezala begiratzen dio, orain, nire mendiari. Aix en Provencen margotu zuen koadro berbera ari da margotzen, kolorez kolore,
|
nire
jainko mendian. Zuria eta grisa harriarentzat, berde nabartua belarrarentzat, urdina eta horia zeruarentzat, oliozko adreiluak jartzen ditu oihalean, arbelezko teilaz estaltzen du paisaia.
|
|
|
Bihar margotuko duena ari da iragartzen, gaur, kolorez kolore. Debekaturik baitaude
|
nire
jainko mendian bainuzaleak, parkeak, boulevard jendetsuak eta neskatxa irribarretsuak.
|
|
|
Oi
|
nire
Jainkoaren zauriei darien iturri biziak, bai oparo jarioko duzuela beti gu elikatzeko eta bai ziur joango dela bizitza dohakabe honetako arrisku artean jainkozko likore honetatik elikatzen saiatzen dena.
|
|
|
Zer egin, ene Jainko, zoro gaixotasun honekin daudenei? Diotenez, gaitzak berak ematen die indar handia izatea; horrela gertatzen da
|
nire
Jainkoagandik aldentzen direnekin: gaixoak dira, eta haien amorru guztia zure aurka da, onik gehien egiten diezun horren aurka.
|
|
|
1 Oi jadanik gozatzen zaudeten arimak, zoriona galtzeko beldurrik gabe eta
|
nire
Jainkoaren gorespenetan murgildurik zaudetenak! Dohatsua zuen zoria.
|
|
|
Dohatsua zuen zoria. Bai arrazoi handia duzuela beti gorespen hauetan aritzean eta bai inbidia handia dizuela nire arimak, garai zorigaiztoko hauetan
|
nire
Jainkoari egiten zaizkion irain handiek ematen duten atsekabetik, eta hainbesteko esker gaiztoa ikustetik, eta Satanasek daramatzan arima ugariei ez ikusi egin nahi zaiela ikustetik aske baitzaudete.
|
|
|
Zentzugabekeriak esaten ari naizela iruditzen zait, galduriko denbora ez dela berreskuratzen esaten baitute. Bedeinkatua izan bedi
|
nire
Jainkoa!
|
|
|
Oi, Jainkoaren maitasun ahaltsua, bai bestelakoak direla zure ondorioak, munduko maitasunaren ondoan! Honek ez du nahi izaten ondoan lagunik, berak duena kenduko diotelakoan;
|
nire
Jainkoaganako maitasuna, ordea, zenbat eta gehiago izan maitaleak, gehiago hazten da, eta horrela haien pozak moteldu egiten dira, ondasun hartaz guztiek ez dutela gozatzen konturatuz. Oi ene Ona, Zurekin izan ohi diren gozotasun eta pozik handienen artean, poz hauek nahi ez dituzten eta betiko galduko dituztenen oroipenak dakarren atsekabea!
|
|
|
1 Ai ene, ai ene, Jauna, bai luzea dela erbeste hau eta samin handien artean igarotzen dena
|
nire
Jainkoa ikusteko bihotz minez! Jauna, zer egingo du arima batek kartzela honetan sarturik?
|
|
|
bizitzaren zentzu sakona: (. Oi bizia, bizia?!?); heriotzaren desira; Jainkoaren absentziaren sentimendua; Jainkoaren bikaintasun eta errukia; Kristoren gizatasuna(. Oi
|
nire
Jainkoaren zauriei darien iturri biziak?!?); bekatuaren eta infernuaren zentzu ezin biziagoa; dohatsuen aintzan esku hartzeko irrika(. Oi jadanik gozatzen zaudeten arimak?!?).
|
|
|
4
|
Nire
Jainko eta Jaun hau zerbitzatzen zuei laguntzeko nolabait parte hartzeko dudan gogo handiagatik, eskatzen dizuet, hemen irakurtzen duzuen bakoitzean, nire izenean Haren Maiestatea biziki gorets dezazuela eta eska diezaiozuela bere Elizaren hazkundea eta luterotarrentzat argia; eta niretzat, barka diezazkidala nire bekatuak eta atera nazala garbitokitik, jakintsuek ikusi ondoren ikusteko eran bale... Eta zerbait oker badago, nik ulertu ez dudalako da, eta gauza guztietan men egiten diot Erromako Eliza Katoliko santuak ontzat duenari, horren baitan bizi naizela eta biziko eta hilko naizela adierazten eta agintzen dut.
|
|
|
Eta berehala ulertzen da probatze era hau, haiek argi ikusten baitute beren hutsegitea, eta batzuetan, honek, hau da, ahaleginak ahalegin, munduko gauzetara, eta ez hain astunetara, sentibera daudela ikusteak, pena handiagoa ematen die duten penak berak baino. Hau
|
nik
Jainkoaren erruki handitzat dut; eta hutsegitea bada ere, apaltasunerako irabazi handikoa da.
|
|
|
VI. Egoitzak 2 kapituluko 4 zenbakian: ?
|
nire
Jainkoa den sutontzia?.
|
|
|
–Ez dakit; badakit erraietaraino iristen zaiola min hau, eta zauritzen duenak gezia ateratzen duenean, egiaz erraiak beraren ondoren daramatzala dirudi, hain da handia sumatzen duen maitasun sentimendua! Buruan nerabilen oraintxe
|
nire
Jainkoa den sutontzi isioturiko su honetatik txinparten batek jauzi egin eta ariman jotzen ote duen, era horretara su isiotua sentiturik, eta arima erretzeko nahiko ez eta bera hain atsegingarria izanik, min harekin geratzen da eta ukitzean ekintza hura gauzatzen du; eta uste dut hauxe dela asmatu ahal izan dudan konparaziorik egokiena. Izan ere, min gozo hau, eta ez da mina?
|
|
|
Batzuetan guztia falta zela zirudien, batez ere Probintziala etorri baino egun bat lehenago, Ama Nagusiak ezertan ez sartzeko esan zidanean, eta hau guztia uztea zen.
|
Ni
Jainkoagana joan nintzen eta esan nion: –Jauna, etxe hau ez da nirea; Zugatik egin da; orain honen gorabeherez arduratzeko ez dago inor, arduratu bedi Berorren Maiestatea?.
|
|
|
1 Bada, neure bizitzaren kontakizunera itzuliz, ni nahigabe honekin nengoen eta otoitz gartsuekin; esan dudanez, otoitz gartsuak egiten ziren, Jaunak beste bide ziurrago batetik eraman nintzan, neraman bide hau susmagarria zela esaten baitzidaten. Egia da,
|
nik
Jainkoari eskatu arren, eta bestelako bide baten gogoa izan nahi nuen arren, arima hain hobekuntza handiaz sumatzen nuenez gero, noiz edo behin, esaten zizkidaten gauzengatik edota sartzen zizkidaten beldurrengatik oso nekaturik nengoenean izan ezik, ez zen nire esku nahi izatea, beti eskatzen banuen ere. Nik beste bat ikusten nuen neure burua gauza guztietan.
|
|
|
Kontra egitean ez zegoela erremediorik eta, ikuskariren bat ikus nezanean beti aitaren egiteko agintzen zidan, eta puiesak emateko, ziurtzat izan behar nuelako deabrua zela, eta horrela ez zela etorriko; eta ez izateko beldurrik, Jainkoak gordeko ninduela eta kenduko zidala beldurra. Niri horrek atsekabe handia ematen zidan; izan ere,
|
nik
Jainkoa zela baino besterik ezin nuen sinetsi eta, izugarria zen hori niretzat. Ezta ezin nuen desiratu, esan dudanez?
|
|
|
15 Elizatik atsekabe honekin joan eta otoiztegi batean sartu nintzen, egun asko ziren Jauna hartu gabe, neure poza nuen bakardaderik gabe, harremanak norekin izanik ez nuela, guztiak nire aurka zeudelako: ...enean, nitaz iseka egiten zutela iruditzen zitzaidan, neure baitan sorturiko begitazioak balira bezala; beste batzuek aitor entzuleari esaten zioten nirekin kontuz ibiltzeko; beste batzuek esaten zuten deabrua zela argi argi; aitor entzuleak bakarrik, ni probatzearren haiekin bat egiten bazuen ere, geroago jakin nuenez?, hark bakarrik kontsolatzen ninduen beti eta esaten zidan, deabrua balitz ere,
|
nik
Jainkoa iraindu ezik, ezer ezin ziezadakeela egin, kendu egingo zitzaidala, Jainkoari otoitz egiteko gartsu. Eta huraeta harekin aitortzen ziren pertsona guztiak horretan ari ziren eginahalean, eta beste asko ere bai, eta ni neure otoitz osoa horretara bideraturik, eta Jainkoaren zerbitzaritzat nituenak ere berdin, Haren Maiestateak beste bide batetik eraman nintzan.
|
|
|
12 Barka biezat berorrek, gaitik irteten banaiz; eta neure haritik hitz egiten dudanez, ez harritu, arimak horrela hartzen baitu idazten dena, batzuetan aski egiten du Jainkoa goresten aurrera ez joateaz, idazten ari dela hainbeste zor diola iruditzen baitzaio. Eta uste dut ez zaiola berorri desatsegin gertatuko, bion artean gauza bera kanta dezakegula iruditzen zaidalako, era desberdineanbada ere; izan ere, asko da
|
nik
Jainkoari zor diodana, gehiago barkatu didalako, berorrek dakienez.
|
|
|
Hau azkenerantz izan zen,
|
ni
Jainkoaren laguntzaz arrisku handietatik alde eginez nindoanean; hala ere ez nintzen guztiz aldentzen okasioetatik. Desira onekin eta otoitzari emanda ikusten nindutenez gero, asko egiten nuelakoan zeuden; baina nire arimak bazekien hori ez zela hainbeste zor zionagatik behartua zegoena egitea.
|
|
|
1 Egunotan erabaki hauetan ari nintzela, burua berotu nion neure neba bati fraide sar zedin, munduko huskeria aipatuz. Eta biok egun batean oso goiz nire adiskide hura, nik maitasun bizia niona, zegoen monasteriora joatea hitzartu genuen, izan ere, azken erabaki honetan
|
ni
Jainkoa hobekien zerbitzatzen dela uste nuen edota nire aitak nahi zezan edozeinetara joatekotan nintzen; honezkero arimaren erremedioa zen gehien kontuan nuena, atsedena ez bainuen ezertarako aintzat hartzen.
|
|
|
Kontua da ongi jabeturik nagoela zein ahalmen gutxi duten,
|
ni
Jainkoaren aurka ez banago; horregatik, ia ez diet batere beldurrik. Izan ere, haien indarrak ez dira ezer, beren mende jarrita dauden arimak eta koldarrak direnak ikusten ez badituzte; halakoak ikusiz gero, orduan bai, orduan haiek beren ahalmena agertzen dute.
|
|
|
3
|
Ni
Jainkoarena zelako ziurtasun handiaz geratu nintzen, aldi luzez izan nituen, eta men egin nien eta asko zor nien bi aitor entzulek kontra gogor egin arren (batez ere haietako batek egiten zidan gogorren, eta bidegabekeria egiten niolakoan nintzen, hari nion begirune eta maitasun handiagatik); hemendik geratu zitzaidan hura komeni zitzaidalako ziurtasuna eta nindoan alde bakoitzean iritzi desberdi... Beste bi aldiz, hitz desberdinez, esan zidan Jaunak ez izateko beldurrik, berak ematen zidala-eta.
|
|
|
10 Etengabe san Paulok dioena gogoratzen dudan egunak datozkit, ziur asko niregan horrela izango ez bada ere?, hau da, ni ez naizela bizi iruditzen zait, ez dudala hitz egiten, nik ez dudala nahirik, baizik eta nigan dagoela gobernatzen nauena eta indarra ematen didana, eta ia neugandik kanpo bezala ari naiz, eta horrela, bizitza samingarri zait oso. Eta
|
nik
Jainkoari zerbitzu handitzat eskaintzen diodana da, Beragandik bereizia egotea niri hain samingarri gertaturik, bere maitasunagatik bizi egin nahi dudala. Bizitza hau neke eta jazarpen handiekin izatea nahiko nuke nik; ni probetxurako ez naizenez gero, sufritzeko izan nahiko nuke, eta munduan diren sufrikario guztiak eramango nituzke merezimendu pixka bat gehiago lortzearren, hau da, haren borondatea hobeki betetzearren.
|
|
|
5 Hor bidaltzen diot fundazio honetan gertatu denaren kontaera,
|
ni
Jainkoa gorestera bultzatzen bainau, gertatzen dena eta hiri honetako karitatea eta borondate eta debozioa ikusteak. Jainkoari eskerrak eman bekizkio eta guztiek eman diezazkiotela Jainkoak egiten digun mesedeagatik.
|
|
|
Jakin beza, urteberri bezperan bidali zidala dukesak horrekin berariaz eta beste gutun bat nire berri jakiteko besterik gabe. Berak dioena, berorren aitatasunak dukea gehiago maite nuela esan ziola, ez nion onartu; ez, nik esan nion, berorren aitatasunak hartaz hainbeste gauza on eta espirituala zela esaten zuenez gero, hori pentsatuko zuela; baina
|
nik
Jainkoa bakarrik maite nuela bera denagatik eta berarengan ez nuela ezer ikusten ez maitatzeko, eta gehiago maite nuela. Horrela baino hobeki adierazirik zihoan.
|
|
|
8 Erregu egiten diot berorri, idatz diezadala zer erremedio jar nezakeen
|
nik
Jainkoaren kontrako irainak saihesteko, diodanez, ohorearenak honezkero herriaren iritzian erremedio txarra baitu. Irteera bat etorri zait burura, baina gizonarentzat ez dela ona ohartzen naiz.
|
|
|
5 Mesedez, idatz biezat zehatz mehatz zer egingo dudan eta zer egin dezakedan, hauek ez baitira hain ilun idazteko diren gauzak. Eta erregutu beti bihotzez
|
nire alde
Jainkoari, oso zahartua eta nekatua bainago, baina ez desiretan. Nik emango dizkiet ahizpei berorren gomendioak.
|
|
|
6 Berorren aitatasunak izan beza
|
ni
Jainkoari gomendatzeko ardura, premia handia dut-eta. Gera bedi berorren aitatasuna Berarekin, toki askotara idatzi baitut eta nekaturik bainago.
|
|
|
10 Ez ahantz ni Haren Maiestateari gomendatzeaz aurrean dituen arimengatik,
|
nireaz
Jainkoari kontu eman diola badakielako.
|
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorren aitatasunarekin. Atzo idatzi nion zein zentzu oneko eta zein bareturik zeuden aita hauek, eta horregatik
|
nik
Jainkoa goresten nuela. Jakin beza oraindik ez zitzaiela irakurri agindu eta. Motu?
|
|
|
Argi ibil bedi, hark bera nor den seinaleak emango baititu.
|
Nik
Jainkoari gomendatuko diot, eta Angelak beste batean esango du kasu honetaz uste duena. Nahiko kontuz ibiltzea izan zen negozio hau aitortzako sekretupean tratatzea.
|
|
|
Orain arte idatzi ez badiot ere, ziur egon daiteke berori ez dudala ahazten Gure Jaunaren aurrean neure otoitz apaletan, eta poza eman didala berorrek duen pozak. Gure Jaunak nahi beza goza dezala urte askoan beraren zerbitzuan,
|
nik
Jainkoagan itxaroten baitut ez diola ezerk eragotziko horretan, oztopoak izan arren. Bizitza ezerez honetan ondasunak deitzen direnak halaxe dira, eta horrela on handia egingo dio berorri iraganeko urteak Jainkoaren zerbitzuan eman izanak, gauza bakoitzari bere balioa emateko eta laster amaituko denari merezi duen balioa emateko.
|
|
|
Baina
|
nik
Jainkoa ezagutzen nuen.
|
|
2016
|
|
|
Eta zuk baietz erantzun, betiko lainoetan egonik. Zer egin diodan
|
nik
Jainkoari halako senarra emaiteko!
|
|
|
Nire dirua, nire etxea, nire autoa, nire askatasuna, nire denbora, nireak dira. Orain badakit
|
nire
jainkoa nire barnean dagoela. Ondo pentsatuta, bai, berriz hasi naiz bizitzen.
|
|
|
Horretarako landatu nituen apirilean zortzi kalamu landare balkoian,
|
nire
jainkoarenganako bidea egiteko. Hemen nagoenean ezin diet begirik kendu gainetik:
|
|
|
Azken sinestuna galduta altxatu da gosaritara
|
nire
Jainkoa. Motorrik gabeko hegazkinetik basamortuan napalmezko bonbak hedatzen diren eran zabaldu du sagar marmelada ogi xigortuan.
|
|
|
Lapikoa ekonomikaren gainetik erretiratu dut esne garratzak gainezka egin aitzin. Fededunik gabe geratu den
|
nire
Jainkoari zerbitzatu diot horixka txikorian alferrik disimulatua laurogeita biko mundialeko Naranjitoren katiluan. Aurrez aurre eseri natzaio aurrerantzekoaz galdezka:
|
|
|
|
Ni
Jainkoa bezalakoa naiz.
|