2000
|
|
Hantxe ene orazinoen fruitua...! Zeren eta hura baitzen, zalantzarik gabe,
|
nik
Jainkoari eskatu desgrazia, Jainkoak berak obratu zuena, osaba eta Madda len zentza zitezen amoreakatik!
|
|
...ta nahaste borraste guztizko bat sortzeko ez bazen bederen, nola erraiten baitzuen Kopernikok; eta ohartu nintzen, hondarrean, ezen Zeuxisena ez zela ene desira eta ez ene gutiziamendua, zeren bakoitza zen bezala maite nahi bainuen, bere bertuteekin eta bere akatsekin, eta zeren ene besarkada bertute eta akats ororen gainetik baitzegoen eta haiek baino urrunago zihoan, amorioaren gaineko amorioan,
|
ene baitarik
Jainkoaren baitaraino.
|
|
Zeren eta, jauregiko kantoi batean kapera egiten hasi berriak zirelako edo, anitzetan mintzatzen baikinen aldi hartan orazinoaren inportantziaz. Eta
|
nik
Jainkoa bezain gora nahi nuen, Mattinen gainetik egoiteko. Eta, hala, sinetsi nahi nuena benetan sinetsiko banu bezala, kaperaren obrak ikusterat nindoan egun batean, anaiarekin inkontratu, eta erran nion:
|
2003
|
|
–Permin, nik hemendik atera beharra dut, hil edo biziko kontu batekin. Zu, gelditu don Justinianorekin, eta izan zaitez haren esaneko,
|
nire
Jainkoa alde izan dezazun. Hala ere, datorren igandean, ez ezazu Azpilgo lurrik uki, ai bestela, ai bestela...!
|
2008
|
|
–
|
Nik
Jainkoari zor diot, lehenik eta behin, obedientzia, eta Jainkoaren armadara bilduko naiz! –eta, argudio hura aski ez balu bezala, gehitu zuen?:
|
2009
|
|
1997an, Ahotsik behartu gabe bilduma prestatzen ari dela, bere traiektoriako testigantza marjinalak bezalakoak, iruzkin hau erantsi dio poematxo bati: ?
|
Nik
Jainkoaren aldeko ozeano amaigabean egin nuen murgil eta harrezkero hemen nabil batzuetan ziurrago eta dudatsuago bestetan, betiere Erromako Elizan ditudalarik begiak eta belarriak eta arreta guztia. Jesusen ebanjelio bideak ahaleginak eskatzen ditu, bai, baina poza ematen du eta itxaropena?
|
|
(?
|
Nik
Jainko kristaua eta Jainko denak ukatzen ditut, esatea, solemnitate pixka bat tentelkeria bati beztitzea baizik ez da.
|
|
–Bai, baina Damasok ni ezpataz akabatu baino lehen,
|
ni
Jainko bihurtuko naiz, eta zu eta zeure neba guztiak akabatuko zaituztet: Teofilo Maria eta Damaso, Gabino eta Domingo.
|
|
Eta arrazoi zuen.
|
Nire
Jainkoa, zure Jainkoa eta haren Jainkoa, izan ere, Jainko mirrinak dira, hitzezko sare batean harrapatu eta hitzezko kaiola batean sartzen ditugunak, munduan gero halaxe ibiltzeko, kaiola bat erakusgai. Otoitz egiten dugunean ere, zer gertatzen da, bada?
|
|
–Bai, baina Damasok ni ezpataz akabatu baino lehen,
|
ni
Jainko bihurtuko naiz, eta zu eta zeure neba guztiak akabatuko zaituztet: Teofilo Maria eta Damaso, Gabino eta Domingo.
|
|
Eta arrazoi zuen.
|
Nire
Jainkoa, zure Jainkoa eta haren Jainkoa, izan ere, Jainko mirrinak dira, hitzezko sare batean harrapatu eta hitzezko kaiola batean sartzen ditugunak, munduan gero halaxe ibiltzeko, kaiola bat erakusgai. Otoitz egiten dugunean ere, zer gertatzen da, bada?
|
2010
|
|
Zeinen kontsolagarri gertatu zitzaidan une haietan frai Adrianoren laguntza! Banuen
|
nik
Jainkoaganako konfiantza, eta banuen Domingo eta Ada zeruan zeudelako itxaropena, zeren ez bainuen infernuan sinesten. Baina giroa estua zen, eta, batzuetan, Elizan egunez egun entzundako hitz zurrunak gainjartzen zitzaizkien nire usterik sendoenei, aspaldi isildutako ahotsa iratzartzen zitzaidala, papagai batena iduri:
|
|
Badakizu
|
nik
Jainkoagan sinesten dudala, Damaso, nire azken urteotako sinesteko modua ez sinesteko modu bat ere baden arren; esan nahi dizudana da pertsonak ez garela beti bat: horregatik gailentzen ote zait batzuetan, gutxi batzuetan, hobeto?
|
|
Ez zen hurrengorik izan, handik astebera hil baitzuten Alberto maiatzeko greba egun batean, manifestazio batean, beste langile batzuekin batera. Baina, esatea gogorra bada ere, hura
|
niri
Jainkoaren grazia iruditu zitzaidan hasieran, aste osoan aritu bainintzen Jainkoari errezatzen eta eskatzen, Ada sugearen esanetara makur ez zedin, fedeak itsutua bainengoen, Gabino, edo fedeak ezkutatutako zeloek, okerreko fedeak, beraz?, ez dakit orain zer esan.
|
|
Zeren beldur zara??;. Zure beldur naiz, eta Gabinoren beldur ere bai, azkenean burua galduko ote duzuen? Izan ere,
|
nik
Jainkoagan sinesten dut, nik erregearengan sinesten dut, nik ordenan sinesten dut, eta nire ordenan ez dira udako elur jasak sartzen, ez ezerezetik bat batean sortutako iturriak, ez sorginak, ezta asto herrenak hegan ere.
|
|
Ez zen hurrengorik izan, handik astebera hil baitzuten Alberto maiatzeko greba egun batean, manifestazio batean, beste langile batzuekin batera. Baina, esatea gogorra bada ere, hura
|
niri
Jainkoaren grazia iruditu zitzaidan hasieran, aste osoan aritu bainintzen Jainkoari errezatzen eta eskatzen, Ada sugearen esanetara makur ez zedin... fedeak itsutua bainengoen, Gabino, edo fedeak ezkutatutako zeloek —okerreko fedeak, beraz—, ez dakit orain zer esan.
|
|
Zeinen kontsolagarri gertatu zitzaidan une haietan frai Adrianoren laguntza! Banuen
|
nik
Jainkoaganako konfiantza, eta banuen Domingo eta Ada zeruan zeudelako itxaropena, zeren ez bainuen infernuan sinesten. Baina giroa estua zen, eta, batzuetan, Elizan egunez egun entzundako hitz zurrunak gainjartzen zitzaizkien nire usterik sendoenei, aspaldi isildutako ahotsa iratzartzen zitzaidala, papagai batena iduri:
|
|
Zeren beldur zara?";" Zure beldur naiz, eta Gabinoren beldur ere bai, azkenean burua galduko ote duzuen... Izan ere,
|
nik
Jainkoagan sinesten dut, nik erregearengan sinesten dut, nik ordenan sinesten dut... eta nire ordenan ez dira udako elur jasak sartzen, ez ezerezetik bat batean sortutako iturriak, ez sorginak, ezta asto herrenak hegan ere. Eta inoiz ikusiko banitu, erotzen hasia nagoela pentsatuko nuke" erantzun zion aitak;" Ama Birjina sorginekin eta asto herrenekin parekatu nahi al duzu?
|
|
Badakizu
|
nik
Jainkoagan sinesten dudala, Damaso, nire azken urteotako sinesteko modua ez sinesteko modu bat ere baden arren; esan nahi dizudana da pertsonak ez garela beti bat: horregatik gailentzen ote zait batzuetan —gutxi batzuetan, hobeto— iraganeko sinesmena?; halakoetan, barrua irauli eta ziurtzat jotzen baitut nire argialdi hura grazia graziatsu bat izan zela, Jainkoak igorri zidana, bizitzan erabateko aldaketa eraginez... hargatik sartu bainintzen handik urte batzuetara Elorrietan frantziskotar, ongi dakizun bezala; eta, hala ere, badakit, bai, niri gertatua esplikatzeko bide horizontalagoak erabil daitezkeela, edo zientifikoagoak, bestela esanda, hain dira ugariak bizi senak asmatzen dituen tranpak eta trikimailuak biziari nola edo hala eusteko, zuk zeure izkribuan aditzera ematen didazun bezala, eta Zapiain estimatuak bere kontsultetan berdin:
|
2012
|
|
–Nik badut erlijioa, nire erlijioa, eta horiek guztiek baino gehiago gainera, beren berritsukeria eta komeriantekeria guztiekin ere! Aitzitik,
|
nik
Jainkoa adoratzen dut! Izaki Gorena, Sortzailea badela sinesten dut, edozein delarik ere, hori gutxi axola, hemen behean ipini gaituena gure hiritar eginkizunak eta familia gurasoarenak betetzeko; baina nik ez daukat joan beharrik eliza batera, zilarrezko ontziei muin ematera eta gu baino hobeto elikatzen diren zurikondo pila hori nire poltsatik gizentzera!
|
|
Zeren eta Jainkoa ohoratu liteke era berean baso batean, landa batean, edo baita ortzi sabaiari so ere, antzinakoek bezala.
|
Nire
Jainkoa, neurea, Sokratesen Jainkoa da, Franklinena, Voltairerena eta Berangerrena! Ni, bikario saboiarraren Fede aitorpenaren eta 89.eko printzipio hilezkorren alde nago!
|
|
Nire errua al da? O,
|
nire
Jainkoa! Ez, ez, ez iezaiozu leporatu halabeharrari baino!».
|
2013
|
|
–Ederto esaten zuen gure ama zenak, Joxe Upel Txikikoaz eta Joxepa Upel Handikoaz ari zenean: goian beude, nahiz eta,
|
ni
Jainkoa banintz, infernura kondenatuko nituzkeen, halaxe ibili baitziren gizon emakume haiek, beti diskutitzen, inoiz mutur joka ere bai, nor bere astoari arre.
|
|
–Mundu guztiak huts egin diezazuke, baina Jainkoak ez? eta nik ere ez,
|
ni
Jainkoarena naiz-eta dagoeneko!?.
|
|
–Ez ezazula
|
nire
jainkoa ahoan erabil.
|
|
Paula ikusi ez beste, besoetan hartu eta traizioaren itzalak hartu zuen bere mende berriro, bestela ez baitago esplikatzerik zelan, hamaika muxu eman ostean, esan zion: " Mundu guztiak huts egin diezazuke, baina Jainkoak ez... eta nik ere ez,
|
ni
Jainkoarena naiz-eta dagoeneko!".
|
|
–Ederto esaten zuen gure ama zenak, Joxe Upel Txikikoaz eta Joxepa Upel Handikoaz ari zenean: goian beude, nahiz eta,
|
ni
Jainkoa banintz, infernura kondenatuko nituzkeen... halaxe ibili baitziren gizon emakume haiek, beti diskutitzen, inoiz mutur joka ere bai, nor bere astoari arre. Azkenean, biek amaitu zuten eroetxean:
|
2014
|
|
Erakar indar hauen guztien gainetik giza askatasuna dago; eten eta horietatik guztietatik alden naiteke, arrotzengana joan eta errege Dabiden amonarekin esan: zure herria izan bedi nire herria eta zure Jainkoa
|
nire
Jainkoa. Herriaren kontzeptua ezaugarri objektibo hutsekin tinko zedarritu ezin da egin, sentipen subjektiboa galdatzen du.
|
|
Ni, musulmana.
|
Nire
Jainkoa, Ala: bedeinkatua Haren izena.
|
2015
|
|
Orain, galdetzen badidazu zer egiten dugun hemen, nork elkartu gaituen zulo zikin honetan, bada orduan ez nizuke erantzuten jakingo. Nolanahi ere den,
|
nik
Jainkoa bakean utziko nuke, Karl. Zeuk esana da oraintxe edo oraintsu:
|
|
Horrela begiratuta, askoz ere hobeto. Baina, bizirik gaudenez,
|
nik
Jainkoa bakean lagako nuke, lagun. Segur aski, begira izango dugu ondasun higiezin hauen behatxuloren batetik.
|
|
Sainte Victoire mendi biderkariari begiratu zion bezala begiratzen dio, orain, nire mendiari. Aix en Provencen margotu zuen koadro berbera ari da margotzen, kolorez kolore,
|
nire
jainko mendian. Zuria eta grisa harriarentzat, berde nabartua belarrarentzat, urdina eta horia zeruarentzat, oliozko adreiluak jartzen ditu oihalean, arbelezko teilaz estaltzen du paisaia.
|
|
Bihar margotuko duena ari da iragartzen, gaur, kolorez kolore. Debekaturik baitaude
|
nire
jainko mendian bainuzaleak, parkeak, boulevard jendetsuak eta neskatxa irribarretsuak.
|
2016
|
|
Eta zuk baietz erantzun, betiko lainoetan egonik. Zer egin diodan
|
nik
Jainkoari halako senarra emaiteko!
|
|
Nire dirua, nire etxea, nire autoa, nire askatasuna, nire denbora, nireak dira. Orain badakit
|
nire
jainkoa nire barnean dagoela. Ondo pentsatuta, bai, berriz hasi naiz bizitzen.
|
|
Horretarako landatu nituen apirilean zortzi kalamu landare balkoian,
|
nire
jainkoarenganako bidea egiteko. Hemen nagoenean ezin diet begirik kendu gainetik:
|
2017
|
|
Ni, mila urtez bizi banadi ere, naizen guztiaren aztarna bakarra ahokadatxo bat haragi bizi besterik izango ez balitz ere, egun hartan ikusia sekula ezin ahaztuko diat, sekula. Eta baldin gizon bakoitzari zeruan bere gogoko paradisu bat aukeratzea emango balitzaio, horrelaxe izan bailuke hain zuzen, nik benetako paradisua deitzen dudana?, orduan
|
nik
Jainkoari hauxe eskatuko niokek: –Jauna, nire paradisua izan dadila banderaz eta mirtoz xingolatutako Kreta bat, eta mendetan iraun dezala Georgios printzeak Kretako lurra zapaldu zuèn uneak?
|
|
Zelibatoak dakarren sexuarekiko nolabaiteko tabua, errudun sentipena, kondena, eta horrekin batera norbere buruarekiko idealizazioa: ?
|
Ni
jainkoaren ordezkoa naiz, perfektua naiz, besteen maisua, eredua?. Baina beste edonor bezalakoak dira apaizak eta erlijiosoak, eta hor barne borroka ilun bat sortzen da, horren berri nik ere badakit pertsonalki, eta hor barruan ulertzekoa da sexu jokabideak ez izatea naturalak?.
|
|
Zergatik diodan azken hau? Beharbada ez duzula jakin nahi esango didazu, orain artekoarekin aski eta gehiegi duzula, baina
|
nik
Jainkoak igortzen dizkidan proba guztiak jasan behar baditut eraman ezazu zuk ere beste hau, ziur egonik gainera, ez dizula eragingo nirearen oinazearen laurdenik, ezta zure arimarentzako antzeko kalterik.
|
2019
|
|
–
|
Ni
Jainkoa banintz, asmatuko nuke hori baino loria hoberik; igelei ez nieke utziko ni molestatzen, esan zuen zaldun gazteak gaitzituta?. Inola ere ezin ditut jasan animalien zaratak, ez ditut atsegin haien hotsak, izan txakur, katu, asto edo ahuntzenak, tormentu zaizkit oro.
|
2021
|
|
Eskolan irakasten zizkiguten erlijioen garaiak etorri zitzaizkidan burura. Giza sormena izango zen
|
nire
jainkoa garai haietan bizi izan banintz.
|
|
Ereduzko Prosa Gaur atariak, 1875ean antzeman du lehenengoz atzerritar: " Badakizue lastima zaioela judutar bati atzerritar batekien baltsatzea edo haren ganat hurbiltzea, baiñan erakutsi izan darot
|
niri
Jainkoak ez dela gizonik iduki behar profanotzat edo lohitzat" (Haraneder, Joanes, Apostoluen eginkariak, 1740).
|
|
" Badakizue lastima zaioela bilbotar bati aldeana batekin baltsatzea edo haren ganat hurbiltzea, baina erakutsi izan darot
|
niri
Jainkoak ez dela emakumerik iduki behar profanotzat edo lohitzat", (H) Aran (eder) ak hala egokiturik bere egin zezakeen Sabinena.
|
|
Gero, Holroydek jipoitu zuen hurrengo aldian, berehala Dinamoen Jainkoarengana joan eta xuxurlatu zion," Ikusten duzu, oi
|
nire
Jainkoa!", eta bazirudien makineriaren burrunba haserreak erantzun ziola. Handik aurrera iruditzen zitzaion ezen Holroyd estalpera sartzen zen bakoitzean dinamoak hots desberdina ateratzen zuela.
|
|
–Ohartarazita dago –esan zuen Azuma zik bere artean–
|
Nire
Jainkoa egonarri handikoa da, bai horixe.
|
|
–Ez dut ba
|
nire
Jainkoa zerbitzatu? –esan zuen Azuma zik isilka, bere itzaletik, eta dinamo handiaren errepika bete eta argia entzun zen.
|
2022
|
|
Oso gaizki portatu/ antolatu gara.
|
Ni
Jainkoa banintz (ez naiz, baina ni behintzat existitzen naiz), ez nuke bitan pentsatuko. Itzali eta kitto.
|
|
Eta nik erantzun: Zapi hau ezin dut kendu,
|
nire
jainkoaren eta nire senarraren errespetuz".
|