|
2000
|
|
|
Nik, esate baterako, egundo inori aitortu ez diodana azaldu diot (gaur inon ez da erlijioaz hitz egiten): Maritxu Teilatuko, Ekialdeko Erregeetan edo Olentzerorengan sinesteari uzten zaion bezain molde naturalean utzi niola
|
nik
Jainkoarengan sinesteari; horrekin batera adierazi diot, beharbada haur denboran asko errepikatzearen poderioz, Aitagurea edo Agurmaria bezalako otoitzak zentzurik gabeko zurrumurru baten antzekoak iruditzen zaizkidala (ez diot aitortu, alabaina, beharbada haur denboran Amabirjinaren garbitasun eta errugabetasun erabatekoak hainbeste nabarmen  tzearen poderioz, adoleszentzian Agurmaria errezatz...
|
|
2006
|
|
|
Eta meza garaian begiak apaizarengan jarriak izan arren, barrura begira egoten nintzen: Jainkoaren seme naiz, Hitler da
|
nire
Jainkoa; ez naiz Kristoren jarraitzailea, baizik eta Horst Wesselena eta Baldur von  Schirach ena. Ez dago apaizik Hitlerren seme naizela ahaztaraziko didanik.
|
|
2008
|
|
|
[Anabasatik I.] Ni pertsona bat baino gehiago naiz.
|
Ni
jainkoen pare naiz. Laostia naizela, beraz?
|
|
2010
|
|
|
Ildo beretik, honako esaldiak problematikoak dira. "
|
Nik
Jainkoarengan sinesten dut, baina bost axola Jainkoa dagoen edo ez" edo" Bost axola arimak dauden edo ez; uste dut arimak, egon, badaudela". Esaldi horiek, absurdoak (kontraesan hutsak) ez badira ere, oinarrizko zenbait intuiziorekin talka egiten dute.
|
|
2011
|
|
|
Adiskidea, hik ezin jakin zer den hori. Emaztea
|
niretzat
Jainkoa duk.
|
|
|
Eta pozik nago sartu izanaz poema hau, ze
|
nik
Jainkoari otoitz bat egin behar banio, gaur, nire pentsamendutik, nire sentimendutik, hauxe izango litzateke. Arren bat da, otoitz bat da, baina era berean kexu bat da, zer esango diegu zanpatutakoei, zer esango diegu tirokatuei, zer esango diegu miserian daudenei?
|
|
|
|
Nik
Jainkoarekiko eta fedearekiko hiru etapa izan ditut nire bizitzan. Bat, sinestuna izan nintzen hor, 19 urtera arte, gero fedea galdu nuen, baina galdu nuen erabat, eta gero berriz, orain dela, izango dira hogei urte edo gehixeago, Lourdesek eta nik erabaki genuen berriz ere fedean bizitzea.
|
|
|
Ez, ez.
|
Ni
Jainkoarekin ere, bizi naiz halako otoitzean. Nik otoitz egiten dut, baina liskarrean ere bai.
|
|
|
Nik ez dakit Jainkoa zer den, egia esan.
|
Nik
Jainkoa izaki bizardun bezala ezin dut entenditu, uste dut ez dela egiazkoa. Ez dut uste ez zeru ez infernurik egongo denik, besteak beste pentsatzen dudalako gizona aski eskasa eta miserablea dela horrelako sari edo zigorrak merezi ahal izateko.
|
|
2019
|
|
|
" Aurki libratuko gaituzte".
|
Niri
Jainkoaz eta Deabruaz libratzea gustatuko litzaidake, bataz zein besteaz, anaia bikiak dira eta. Barre egiten dut, sakrilegoa naizelako
|
|
|
Amak esaten dit, Jainkoa ezagutzen ez duenez eta arbuiatu ez duenez, nire laguna izan daitekeela. Baina
|
ni
Jainkoaz hitz egin eta berak uko egiten badio, neuk ere uko egin niola haren lagun izateari, ez bailitzateke ona izango niretzat. Hortaz, ahal dudan guztia atzeratu behar dut horretaz hitz egiteko momentua.
|
|
|
Jainkoa bera sentitzen da triste, ikusten duenean zer begirune gutxi erakusten dioten Berari eta zer errespetu gutxi dieten Haren zerbitzari apalei. Ikusten duzu,
|
nik
Jainkoagatik pena hartzen dut.
|
|
2022
|
|
|
Ni Aita Anton naiz, elizakoa, igandeetan meza eman eta kanpaiak jotzen dituena. Nik ez nion begiratu Antoni, zeren, ez dakit zuk, baina
|
nik
Jainkoaz ez dut ezer jakin nahi. Batzuetan herrian zehar harrapatzen nau eta oihu egiten dit:
|
|
|
...memoria galduko banu, garrasi egin berriz ezer aditu beharrik ez izateko, diskurtso baten objektu izan ezin duen batekin itotzeko, zorotasunak nire mundu balizko baten tokia hartu luke, ez gizonik ez emakumerik gabe, letaniaz eta jestu errukarriz, barrealdiz eta kanpandorrez egindako mundu bat, ongi legoke mila beloren azpiko debozioetan galtzea, egurrezko arrosario bat lepotik zintzilik eramatea,
|
nire
jainkoari eskainitako bizkar huts bat baizik ez izan arte makurtuko nintzateke, baina orain beranduegi da, batek ezin du bizimodu hori eraman gauza guztiek oka egiteko gogoa ematen diotenean, hori ez da inoiz gertatuko, bokazioa eta zorotasuna gauza bera izango dira bihar, auzoko dendetako erakusleihoen aurretik igaroko naiz, leiho guztiak aldizkariz beteak, eta aurpegira botatzen digutenari ezin...
|