|
2000
|
|
|
Hantxe ene orazinoen fruitua...! Zeren eta hura baitzen, zalantzarik gabe,
|
nik
Jainkoari eskatu desgrazia, Jainkoak berak obratu zuena, osaba eta Madda len zentza zitezen amoreakatik!
|
|
|
Zeren eta, jauregiko kantoi batean kapera egiten hasi berriak zirelako edo, anitzetan mintzatzen baikinen aldi hartan orazinoaren inportantziaz. Eta
|
nik
Jainkoa bezain gora nahi nuen, Mattinen gainetik egoiteko. Eta, hala, sinetsi nahi nuena benetan sinetsiko banu bezala, kaperaren obrak ikusterat nindoan egun batean, anaiarekin inkontratu, eta erran nion:
|
|
|
Nik, esate baterako, egundo inori aitortu ez diodana azaldu diot (gaur inon ez da erlijioaz hitz egiten): Maritxu Teilatuko, Ekialdeko Erregeetan edo Olentzerorengan sinesteari uzten zaion bezain molde naturalean utzi niola
|
nik
Jainkoarengan sinesteari; horrekin batera adierazi diot, beharbada haur denboran asko errepikatzearen poderioz, Aitagurea edo Agurmaria bezalako otoitzak zentzurik gabeko zurrumurru baten antzekoak iruditzen zaizkidala (ez diot aitortu, alabaina, beharbada haur denboran Amabirjinaren garbitasun eta errugabetasun erabatekoak hainbeste nabarmen  tzearen poderioz, adoleszentzian Agurmaria errezatz...
|
|
2010
|
|
|
Eskuindarrak tematuta daude terrorista naizela edo babestu egiten ditudala edo narkotrafikatzailea naizela pentsarazten, baina
|
nik
Jainkoarengan eta egian dut fedea, adierazi du Chavezek Caracasen.
|
|
|
Zeinen kontsolagarri gertatu zitzaidan une haietan frai Adrianoren laguntza! Banuen
|
nik
Jainkoaganako konfiantza, eta banuen Domingo eta Ada zeruan zeudelako itxaropena, zeren ez bainuen infernuan sinesten. Baina giroa estua zen, eta, batzuetan, Elizan egunez egun entzundako hitz zurrunak gainjartzen zitzaizkien nire usterik sendoenei, aspaldi isildutako ahotsa iratzartzen zitzaidala, papagai batena iduri:
|
|
|
Badakizu
|
nik
Jainkoagan sinesten dudala, Damaso, nire azken urteotako sinesteko modua ez sinesteko modu bat ere baden arren; esan nahi dizudana da pertsonak ez garela beti bat: horregatik gailentzen ote zait batzuetan, gutxi batzuetan, hobeto?
|
|
|
Zeren beldur zara??;. Zure beldur naiz, eta Gabinoren beldur ere bai, azkenean burua galduko ote duzuen? Izan ere,
|
nik
Jainkoagan sinesten dut, nik erregearengan sinesten dut, nik ordenan sinesten dut, eta nire ordenan ez dira udako elur jasak sartzen, ez ezerezetik bat batean sortutako iturriak, ez sorginak, ezta asto herrenak hegan ere.
|
|
|
Zeinen kontsolagarri gertatu zitzaidan une haietan frai Adrianoren laguntza! Banuen
|
nik
Jainkoaganako konfiantza, eta banuen Domingo eta Ada zeruan zeudelako itxaropena, zeren ez bainuen infernuan sinesten. Baina giroa estua zen, eta, batzuetan, Elizan egunez egun entzundako hitz zurrunak gainjartzen zitzaizkien nire usterik sendoenei, aspaldi isildutako ahotsa iratzartzen zitzaidala, papagai batena iduri:
|
|
|
Zeren beldur zara?";" Zure beldur naiz, eta Gabinoren beldur ere bai, azkenean burua galduko ote duzuen... Izan ere,
|
nik
Jainkoagan sinesten dut, nik erregearengan sinesten dut, nik ordenan sinesten dut... eta nire ordenan ez dira udako elur jasak sartzen, ez ezerezetik bat batean sortutako iturriak, ez sorginak, ezta asto herrenak hegan ere. Eta inoiz ikusiko banitu, erotzen hasia nagoela pentsatuko nuke" erantzun zion aitak;" Ama Birjina sorginekin eta asto herrenekin parekatu nahi al duzu?
|
|
|
Badakizu
|
nik
Jainkoagan sinesten dudala, Damaso, nire azken urteotako sinesteko modua ez sinesteko modu bat ere baden arren; esan nahi dizudana da pertsonak ez garela beti bat: horregatik gailentzen ote zait batzuetan —gutxi batzuetan, hobeto— iraganeko sinesmena?; halakoetan, barrua irauli eta ziurtzat jotzen baitut nire argialdi hura grazia graziatsu bat izan zela, Jainkoak igorri zidana, bizitzan erabateko aldaketa eraginez... hargatik sartu bainintzen handik urte batzuetara Elorrietan frantziskotar, ongi dakizun bezala; eta, hala ere, badakit, bai, niri gertatua esplikatzeko bide horizontalagoak erabil daitezkeela, edo zientifikoagoak, bestela esanda, hain dira ugariak bizi senak asmatzen dituen tranpak eta trikimailuak biziari nola edo hala eusteko, zuk zeure izkribuan aditzera ematen didazun bezala, eta Zapiain estimatuak bere kontsultetan berdin:
|
|
2011
|
|
|
Eta pozik nago sartu izanaz poema hau, ze
|
nik
Jainkoari otoitz bat egin behar banio, gaur, nire pentsamendutik, nire sentimendutik, hauxe izango litzateke. Arren bat da, otoitz bat da, baina era berean kexu bat da, zer esango diegu zanpatutakoei, zer esango diegu tirokatuei, zer esango diegu miserian daudenei?
|
|
2012
|
|
|
–Nik badut erlijioa, nire erlijioa, eta horiek guztiek baino gehiago gainera, beren berritsukeria eta komeriantekeria guztiekin ere! Aitzitik,
|
nik
Jainkoa adoratzen dut! Izaki Gorena, Sortzailea badela sinesten dut, edozein delarik ere, hori gutxi axola, hemen behean ipini gaituena gure hiritar eginkizunak eta familia gurasoarenak betetzeko; baina nik ez daukat joan beharrik eliza batera, zilarrezko ontziei muin ematera eta gu baino hobeto elikatzen diren zurikondo pila hori nire poltsatik gizentzera!
|
|
|
egin ninduenik; baina
|
nik
Jainkoak bultzatuta hartu nuen
|
|
2013
|
|
|
Joxe Arregi frantziskotar ohiak honela deskribatzen du Jainko hori: " Izadiaren barnean bertan, gozatuz eta sufrituz, mundua etengabe berritzen ari den Energia, Misterio, Edertasun eta Maitasun harrigarriari deitzen diot
|
nik
Jainko" (Berria, 2011ko maiatzaren 19an). Kasu honetan ez dago oso garbi Jainkoa transzendentetzat hartu behar dugun edo ez.
|
|
2015
|
|
|
Orain, galdetzen badidazu zer egiten dugun hemen, nork elkartu gaituen zulo zikin honetan, bada orduan ez nizuke erantzuten jakingo. Nolanahi ere den,
|
nik
Jainkoa bakean utziko nuke, Karl. Zeuk esana da oraintxe edo oraintsu:
|
|
|
Horrela begiratuta, askoz ere hobeto. Baina, bizirik gaudenez,
|
nik
Jainkoa bakean lagako nuke, lagun. Segur aski, begira izango dugu ondasun higiezin hauen behatxuloren batetik.
|
|
|
Eta berehala ulertzen da probatze era hau, haiek argi ikusten baitute beren hutsegitea, eta batzuetan, honek, hau da, ahaleginak ahalegin, munduko gauzetara, eta ez hain astunetara, sentibera daudela ikusteak, pena handiagoa ematen die duten penak berak baino. Hau
|
nik
Jainkoaren erruki handitzat dut; eta hutsegitea bada ere, apaltasunerako irabazi handikoa da.
|
|
|
1 Bada, neure bizitzaren kontakizunera itzuliz, ni nahigabe honekin nengoen eta otoitz gartsuekin; esan dudanez, otoitz gartsuak egiten ziren, Jaunak beste bide ziurrago batetik eraman nintzan, neraman bide hau susmagarria zela esaten baitzidaten. Egia da,
|
nik
Jainkoari eskatu arren, eta bestelako bide baten gogoa izan nahi nuen arren, arima hain hobekuntza handiaz sumatzen nuenez gero, noiz edo behin, esaten zizkidaten gauzengatik edota sartzen zizkidaten beldurrengatik oso nekaturik nengoenean izan ezik, ez zen nire esku nahi izatea, beti eskatzen banuen ere. Nik beste bat ikusten nuen neure burua gauza guztietan.
|
|
|
Kontra egitean ez zegoela erremediorik eta, ikuskariren bat ikus nezanean beti aitaren egiteko agintzen zidan, eta puiesak emateko, ziurtzat izan behar nuelako deabrua zela, eta horrela ez zela etorriko; eta ez izateko beldurrik, Jainkoak gordeko ninduela eta kenduko zidala beldurra. Niri horrek atsekabe handia ematen zidan; izan ere,
|
nik
Jainkoa zela baino besterik ezin nuen sinetsi eta, izugarria zen hori niretzat. Ezta ezin nuen desiratu, esan dudanez?
|
|
|
15 Elizatik atsekabe honekin joan eta otoiztegi batean sartu nintzen, egun asko ziren Jauna hartu gabe, neure poza nuen bakardaderik gabe, harremanak norekin izanik ez nuela, guztiak nire aurka zeudelako: ...enean, nitaz iseka egiten zutela iruditzen zitzaidan, neure baitan sorturiko begitazioak balira bezala; beste batzuek aitor entzuleari esaten zioten nirekin kontuz ibiltzeko; beste batzuek esaten zuten deabrua zela argi argi; aitor entzuleak bakarrik, ni probatzearren haiekin bat egiten bazuen ere, geroago jakin nuenez?, hark bakarrik kontsolatzen ninduen beti eta esaten zidan, deabrua balitz ere,
|
nik
Jainkoa iraindu ezik, ezer ezin ziezadakeela egin, kendu egingo zitzaidala, Jainkoari otoitz egiteko gartsu. Eta huraeta harekin aitortzen ziren pertsona guztiak horretan ari ziren eginahalean, eta beste asko ere bai, eta ni neure otoitz osoa horretara bideraturik, eta Jainkoaren zerbitzaritzat nituenak ere berdin, Haren Maiestateak beste bide batetik eraman nintzan.
|
|
|
12 Barka biezat berorrek, gaitik irteten banaiz; eta neure haritik hitz egiten dudanez, ez harritu, arimak horrela hartzen baitu idazten dena, batzuetan aski egiten du Jainkoa goresten aurrera ez joateaz, idazten ari dela hainbeste zor diola iruditzen baitzaio. Eta uste dut ez zaiola berorri desatsegin gertatuko, bion artean gauza bera kanta dezakegula iruditzen zaidalako, era desberdineanbada ere; izan ere, asko da
|
nik
Jainkoari zor diodana, gehiago barkatu didalako, berorrek dakienez.
|
|
|
10 Etengabe san Paulok dioena gogoratzen dudan egunak datozkit, ziur asko niregan horrela izango ez bada ere?, hau da, ni ez naizela bizi iruditzen zait, ez dudala hitz egiten, nik ez dudala nahirik, baizik eta nigan dagoela gobernatzen nauena eta indarra ematen didana, eta ia neugandik kanpo bezala ari naiz, eta horrela, bizitza samingarri zait oso. Eta
|
nik
Jainkoari zerbitzu handitzat eskaintzen diodana da, Beragandik bereizia egotea niri hain samingarri gertaturik, bere maitasunagatik bizi egin nahi dudala. Bizitza hau neke eta jazarpen handiekin izatea nahiko nuke nik; ni probetxurako ez naizenez gero, sufritzeko izan nahiko nuke, eta munduan diren sufrikario guztiak eramango nituzke merezimendu pixka bat gehiago lortzearren, hau da, haren borondatea hobeki betetzearren.
|
|
|
Jakin beza, urteberri bezperan bidali zidala dukesak horrekin berariaz eta beste gutun bat nire berri jakiteko besterik gabe. Berak dioena, berorren aitatasunak dukea gehiago maite nuela esan ziola, ez nion onartu; ez, nik esan nion, berorren aitatasunak hartaz hainbeste gauza on eta espirituala zela esaten zuenez gero, hori pentsatuko zuela; baina
|
nik
Jainkoa bakarrik maite nuela bera denagatik eta berarengan ez nuela ezer ikusten ez maitatzeko, eta gehiago maite nuela. Horrela baino hobeki adierazirik zihoan.
|
|
|
8 Erregu egiten diot berorri, idatz diezadala zer erremedio jar nezakeen
|
nik
Jainkoaren kontrako irainak saihesteko, diodanez, ohorearenak honezkero herriaren iritzian erremedio txarra baitu. Irteera bat etorri zait burura, baina gizonarentzat ez dela ona ohartzen naiz.
|
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorren aitatasunarekin. Atzo idatzi nion zein zentzu oneko eta zein bareturik zeuden aita hauek, eta horregatik
|
nik
Jainkoa goresten nuela. Jakin beza oraindik ez zitzaiela irakurri agindu eta. Motu?
|
|
|
Orain arte idatzi ez badiot ere, ziur egon daiteke berori ez dudala ahazten Gure Jaunaren aurrean neure otoitz apaletan, eta poza eman didala berorrek duen pozak. Gure Jaunak nahi beza goza dezala urte askoan beraren zerbitzuan,
|
nik
Jainkoagan itxaroten baitut ez diola ezerk eragotziko horretan, oztopoak izan arren. Bizitza ezerez honetan ondasunak deitzen direnak halaxe dira, eta horrela on handia egingo dio berorri iraganeko urteak Jainkoaren zerbitzuan eman izanak, gauza bakoitzari bere balioa emateko eta laster amaituko denari merezi duen balioa emateko.
|
|
|
Baina
|
nik
Jainkoa ezagutzen nuen.
|
|
2016
|
|
|
Eta zuk baietz erantzun, betiko lainoetan egonik. Zer egin diodan
|
nik
Jainkoari halako senarra emaiteko!
|
|
2017
|
|
|
Ni, mila urtez bizi banadi ere, naizen guztiaren aztarna bakarra ahokadatxo bat haragi bizi besterik izango ez balitz ere, egun hartan ikusia sekula ezin ahaztuko diat, sekula. Eta baldin gizon bakoitzari zeruan bere gogoko paradisu bat aukeratzea emango balitzaio, horrelaxe izan bailuke hain zuzen, nik benetako paradisua deitzen dudana?, orduan
|
nik
Jainkoari hauxe eskatuko niokek: –Jauna, nire paradisua izan dadila banderaz eta mirtoz xingolatutako Kreta bat, eta mendetan iraun dezala Georgios printzeak Kretako lurra zapaldu zuèn uneak?
|
|
|
Zergatik diodan azken hau? Beharbada ez duzula jakin nahi esango didazu, orain artekoarekin aski eta gehiegi duzula, baina
|
nik
Jainkoak igortzen dizkidan proba guztiak jasan behar baditut eraman ezazu zuk ere beste hau, ziur egonik gainera, ez dizula eragingo nirearen oinazearen laurdenik, ezta zure arimarentzako antzeko kalterik.
|
|
2019
|
|
|
Jainkoa bera sentitzen da triste, ikusten duenean zer begirune gutxi erakusten dioten Berari eta zer errespetu gutxi dieten Haren zerbitzari apalei. Ikusten duzu,
|
nik
Jainkoagatik pena hartzen dut.
|
|
2021
|
|
|
Nik Nahi duzu
|
nik
Jainko maitea.
|
|
2022
|
|
|
Ni Aita Anton naiz, elizakoa, igandeetan meza eman eta kanpaiak jotzen dituena. Nik ez nion begiratu Antoni, zeren, ez dakit zuk, baina
|
nik
Jainkoaz ez dut ezer jakin nahi. Batzuetan herrian zehar harrapatzen nau eta oihu egiten dit:
|