Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 235

2001
‎Zuk irribarre egin diozu, eta hark berehala itzuli dizu. Horrela, denbora luzez, isilik gelditu zarete, irribarrez eta elkarri begira, maiteminduak dirudizue, baina ez duzue elkar ezagutzen, batak bestearen izena besterik ez dakizue eta.
‎Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete (ez dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
‎Zuk oso ondo dakizu zergatia. Denek alferra zarela uste dute, baina ez da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik ez da, eskolan ez duzu lagunik, baztertuta zaude. Honen arrazoia ez dakizu; seguruenik, hasiera batean lagunak oso gaizki tratatu zenituelako:
‎Hura isilik geratu da, itsasoari gogor begira eta zuri ezin egona sortu zaizu, ezin dituzu zure lagunak burutik kendu, norbaiti kontatzeko beharra sentitu duzu, beste askotan ere gauza bera gertatu izan zaizu, baina ez zenuen inor ondoan, eta, beraz, gose hura asetzeko idazten basten zinen, burura etortzen zitzaizuna, poesia bat, kontakizun bat... Baina hori ez zen nahikoa.
‎Hurrengo goizean esnatu bezain} aster, itsas labarrera joan zara, badakizu ez dela inor egongo baina ez duzu Abelio ahaztu nahi. Zuhaitz azpian eseri zara eta atera berri den eguzkiari begira gelditu zatzaizkio.
‎Azken begirada bat bota zuen bere ingurunera eta euritako ontzirantz so eginez, han aurkitzen zen aterkia hartu zuela pentsatu zuen. Baina ez zen horrela izan, bere pausoak taupada batean gelditu baitziren.
‎Eta gogoan izango duzu, ziurrenez, haren filosofia dialektikan oinarritzen zela. Baina ez zen zure dialektika bera. Zureak arrazoimena hartu zezakeen sinonimo gisa eta jakinbide autonomo batean datza; aitzitik, haren dialektikak ideien kontrastean zuen oinarria, gerra da ororen jaiotza, zeren beti egongo dira bi sujetu kontrajartzen direnak.
‎Ez al da grisa deritzogun kolore berria sortzen? Baina ez pentsa grisa kolore bakarra denik, bere barman zuriari eta beltzari kontrajartzen zaizkion kolore guztiak baitaude: horia, gorria, berdea, urdina...
‎Nahiago nuke, bai, dena nire irudimenaren kontua balitz, baina ez da horrela, herri hori zinez bizi baita eta bizi gainera, kontatu dizudan egoera horretan. Segurtasun osoz mintzo zela zirudien.
‎Herri honetan badakigu zergaitik egiten den negar baina ez zertarako bat gehiago edota bat gutxiago esan behar den ez dakigun bezala
‎Oilategiaren ondoan xerria gizentzen eta bizpahiru untxi hazten zituen. Lan hori guzia egiten zuen, senarrik gabe bizi ahal izateko; baina ez zituen denak jaten, gehienak azokan saltzen zituen. Etxeko jaunak, aldiz, altzariak zizelkatzen zituen oso ederki.
‎Hilabeteak ziren arrantzan ari zirela eta lanaren fruituak agertzen hasiak ziren. Baina ez zituzten arrainak bakarrik harrapatzen. Tarteka, itsasontzi batzu kausitu eta kapitainak agindurik, ezagutzen ez zituzten ontzietako gizon harrituak hil ondoren, aurkitzen zituzten urre zaku guziak hartu eta ihes egiten zuten.
‎Senarra ihes joan zen bere etxeraino. Han, emaztearekin egon zen hizketan; baina ez zion deus erran kortsarioekin eginiko lapurketez.
‎Eta bere aurrean, ispilu aurrean, kontzientziaren aurrean, bere burua, bere izatea ahul, makal, zahar, triste, zatar, bakar, mehar, koldar, txiki, ezdeus kikil, biduin, ttipi, eskas sentitu du. Baina ez luzaroan ordea. Gaztetasuna gehiegi maitatzen du.
‎Ez dakit jenderik ba ote zebilen, baina nik arima erratuz zipriztindua aurkitu nuen karrika. Niri begira ote zeuden iruditu zitzaidan, baina ez nuen haietako bakar baten begiradarik topatu. Nonbait bihotzeko ispiluak apurtuak zeuzkaten, baina zazpi urteko madarikazioa baina luzeagoa suertatu zitzaien bizi hartako ikusezina, sentiezina...
‎Kale laberintikoetan mapa bat eskuratu gura nuen hura aurkitzeko, baina maitasuna ez omen dago paperetan idatzia eta bihotzaren iparrari jarraitzea deliberatu nuen. Korrika jarraitu nuen, kale ertz guztiei ea ikusi zuten galdetuz, baina ez nuen erantzunik jaso. Etorkizunak ordurarte isilik zeuden desioaren erreka garbiak ilunabar gorriz noiz dindatuko zain.
‎Azkena ezkapi zen. Bainan ez zen problema handi bat, ez beitzen aldizkatzen ahal.
‎Nire aitatxo ez dut marrazkian marraztu, ez dakit eta benetan non dagoen. Egia esan, ez nuen ezagutu, ni jaio nintzenean alde egin baitzuen nonbaitera, baina ez dakit nora. Amak esan zidan behin oso gizon ederra zela, baina nahiko inozoa.
2002
‎Badatorzartatekobat, pentsatudut, ezda lehena izangoeta. Baina ez, erratzahartueta lurrerabota du; ikara zainetara nola sartzenzitzaidanere
Baina ez, nire burakez du egia sinetsinahi. Baina, badakitegia ezin dadenaarrosakolorekoa izan.
‎, arantza batek ziztatu zuen. Ximiko baten moduan min pixka bat egin zion baina ez zen odolik atera. Eriari begira zegoen.
‎Ia ia automatismo bat bihurtzen ari zen, parekoak delako Bonjour hura erran ez zion arte. Hitz horren zain zegoen platera hartu eta betikoa egiteko; baina ez zuen aditzen. Errota itzulika ari zen oraindik ere eta han segitzea errezagoa zen geldiaraztea baino.
‎Zelai hartan ibiltzeak oinak bigundu zizkion; bere etxegaineko aldapa igotzeko gogortu zituen. Baina ez zuen gehiago dudarik, familia sano zegoen; Iñakiren begietan igarri zuen. Egunak joan arau, kanpora joaiteko irrika haundiagoa zuen.
‎ea zer ikasten nuen, ea haren kuadrilarekin atera nahi nuen... era horretako gauzak galdetu zizkidan. Oso mutil atsegina iruditu zitzaidan hasiera batetik, oso irekia, baina ez hori bakarrik, oso erakargarria ere egin baitzitzaidan. Dena den, hasiera batean nahiko gaizki pasa nuen, mutil oso lotsatia bainintzen, baina ahalik eta era atseginenean mintzatzen saiatuz, azkenik hasierako urduritasun hori alde batera uztea lortu nuen.
‎Ez, erantzun nion. Ea ba, zuri neska bat gustatzen zitzaizun, baina ez zuen. Zein problema dago orduan hasiera batetik ezinezkoa zela esateko?.
‎Ezin daiteke esan harro nagoela, nire ustez pertsona bat ezin baitaiteke harro egon bizitzak zoriz eskeini dionaz. Konforme nago, hori bai; baina ez konforme horrela maitatzea tokatu zaidalako, baizik eta nire buruan bueltaka egon den egoerari azkenik irtenbidea eman diodalako. Izan ere, nire lagun guztiek badakite eta errespetatzen naute, eta, bestalde, mutil bat ezagutu dut, eta harekin nago; eta ez dut uste egoera transmititzen dizkidan zirrara eta emozioak beste gizakiek bizi dituztenetatik bereiztu daitezkeenik.
‎Horietako bat da, noski; baina zuk esandako esaldi hau ondo azter dezazun nahi dut, akats bat baitago: Zuri neska bat gustatzen zitzaizun, baina ez zuen esaldi horretan zeozer gaizki dago, esan nion orduan. Momentu batez buruari eragin zion, eta, azkenik, lagunak bere ondorioztapena egin zuen:
‎Noiz arte jarraitu behar dugu mespretxuzko jarrera honen aurrean borrokatzen? Dena den, eta nahiz eta nik hala pentsatu, lagunekin horrelako eztabaidak izan ondoren, nire jarrera aldatzea erabaki dut eta gurasoei kontatzea planteatzen ari naiz, baina ez aburuz aldatu dudalako, injustiziaren aurkako borrokan eta normalizazio prozesu horretan pausoz pauso joan behar naizelako baizik; agian arrazoi duzu: gurasoei ezin diet eskatu halako erreakzio positiborik, oraindik homosexuala hitza aipatzea arrotza egiten zaion gizarte honetan.
Baina ez pentsa gu ginela herri hartako zorritsu bakarra.
‎Bazirudi ipar haize indartsu batek bultzatu nauela higana. Baina ez dik putz handirik egin. Marruskadura ttipi bat aski izan duk, hire enborraren aldamenean pausatzeko.
‎Gorria da, eta beste ezer baino garbiago ikus dezaket. Baina ez zait laket. Ez dut inongo gutiziarik sentitzen atearen beste aldeko eremua zapaltzeko.
‎Ez dut inongo gutiziarik sentitzen atearen beste aldeko eremua zapaltzeko. Baina ez dut beste erremediorik, ezen ipurterre hauek akuiluaz ziztatzen ari baitzaizkit. Banoa!
2003
‎Gurpildun aulkian zegoen, baina ez bakarrik. Nire txikitako panpin batek ostontzen zuen bere besoek osaturiko otzara, berau zen bere bakardadea laguntasun bihurtzen etenik gabe musukatzen zuen, eta ni soilik gauza batez ohartu nintzen, soilik gauza batek jo zidan begi ninietako aldaba:
Baina ez zituen une txarrak bakarrik ezagutu. Zenbaitetan ere, mundu osoa ezagutu, ulertu eta hobetu nahi zuen.
‎Aste bat koman egon ondoren, Himra esnatu zen. Esnatu zen, baina ez xutitu. Ezin zen gehiago xutitu.
‎Xoriño bat kaiolan bezala sentitzen zen. Asko bilatu zuen, baina ez zuen ulertu biziaren legea. Proiektuz betea zegoen gazte eder bat zergatik zen kondenatua bere egunak gurpildun kadira batean egoitera?
‎Biak bakarrik euren logelan gelditu zirenean, pasioak txinpartak ateratzen zituen. Mariñeren zapia leunki burutik kendu eta bere adats ilunen lurrinean korapilatu zenean, itsasoaren gesala ahaztuko zuela iruditu zitzaion; bere begietan murgiltzeak ur zabalean galtzeko desira estaliko zuela, baina ez zen hala izan. Gau bakarra iraun zuen horrek, ez baitzuen ezer berririk aurkitzen Mariñerengan.
‎Zure afizio eta gogoez ahazten joan zara, nolabait. Sistemaren esklabu bihurtzen ari zaren heinean; familia, ikasketak... Baina ez duzu larregi pentsatzeko betarik ukan, txirrinda bere lekuan laga eta eraikin handiko ate automatikoa zure sudurraren aurrean ireki da. Bigarren geltokia.
‎Bidegurutze batera iritsi zara, baina betiko erabaki berbera hartu ordez, ezkerreko errepidean zehar jarraitu duzu norabide zehatzik gabe. Bosgarren geltokia jadanik zure zain dago, baina ez dizu axolarik, edo hori uste duzu bederen. Hau zure filosofiaren erabat kontra doa!
‎Tamalez, gisa honetako gauzek ez dizute guztiz inguratzen zaituen paisaia zoragarriaz gozatzen uzten, baina ziur zaude denborarekin lortuko duzula, bada gaurkoa lehen pausoa besterik ez baita izan. Badakizu ezin diozula naturari kontra eginez mutil arduratsua izateari utzi, baina ez duzu zalantzarik modu honetan zure bizimodua hobetu dezakezula, eta ere berean, zeure burua zoriontsuago egin. Nahiz eta ezagutzen ez den horri buruz iritzi hobea edukitzen den sarri (ia beti), proba egin zenukeela uste duzu, lotura gutxiagorekin lortu ote daitekeen zoriontasun bedeinkatu hori.
‎Heldu den astean (beti bezala) elkar ikusiko dugu, baina ez didazu astero kontatzen didazun gauza bera kontatuko. Hurrena zure bizitzaren kontakizuna egiten dudanean, ez baita inolaz ere berdina izango.
‎Hau gurutzea! Trankiltzea erabaki dut azafatari kamamila eskatuz, baina ez dut uste kamamila batek nire ezinegonak baretuko dituenik. Erlojuari begiratu diot eta kalkuluak egin eta gero, bederatzi ordu falta direla Euskal Herrira ailegatzeko ohartu naiz.
2004
‎Ez dakigu ezer oraindik. Mezulariak bidali ditugu baina ez dira oraindik ageri. Denbora luze den honetan beldurraren beldurrez, zergatia bilatu nahian gabillza denak.
‎Tipo serioa dirudi, baina umore onekoa da. Sorbaldetara iristen zaizkion tximek oso irudi traketsa ematen diote; baina ez da dirudiena.
‎Berak egin ez zuena alegia. Baina ez dakit egin behar zuenik ere. Anaia hil zuen, etsai bilakatu zen, berak zioen bezala, bere burua saldu zuen.
‎Aitak lasaitu duenean, gainean jarri gara bideari jarraitzeko. Lehengo batean ikusitako baserriaren larre batekoa izango zela pentsatu dut, bertatik. oso urrun ez baikeunden, baina ez dut komentatu atzoko ikuskizun lazgarri hura ez gogoratzearren. Zaldi honen gainean bidaiatu dugu orain aurkitzen garen lekuraino.
‎Horrela zailagoa da basoan zer jatekorik topatzea. Hala ere aurrera gelditu gabe goaz, baina ez dugu helmugarik, izkutatzea da egiten duguna, beldurragatik izkutatu.
‎Arrapalada bizian etxera joan naizenean ama negar batean ikusteak ezer onik ez zela gertatzen sentiarazi dit, eta seguruenik ez nenbilela oker. Aitak gelara segituan joateko agindu didanean, ea zer gertatzen den galdetzekotan egon naiz, baina ez naiz ausartu.
‎Horregatik, gauean, besteak lo daudelarik, alde egin dugu. Nik hala ere, genuen guztia galdu dugunez, nire pardelean aurkitu ditudan bitxiak soinetik kendu eta gordetzen hasi naiz, baina ez diot aitari esan.
‎Ez nion benetako zentzua hartzen negar egiteari, ez bainuen sinesten sekula ikusiko ez zintudanik. Gogorra izango zelakoan nengoen, sufrimendu hura besteongan ikustean, baina ez nuen zure betiereko ihesaldia zela sentitu. Denboraldi luzea pasa behar izan zen nik hau ulertu ahal izateko.
‎Ama eta aita ez zeudenez, dena prestatu zuten gauerako. Bukatu zutenean, ama iritsi zen baina ez zuen ezer esan. Egun horretan goiz joan ziren ohera.
‎Judu bat da eta beti sosez hetea da! Egia erran, ger­ lan denbora txarrak pasatu ditu, baina ez du jokoen gustua galdu! Are, banoa.
‎Kitto, hala ere, pixka bat larritua zen. Elena hobeki zen, baina ez zen xutik izanen, bederen hilabete bat eta erdi batez. Horretan pentsatzen egon gabe, burrasoen ganbarara joan zen, liburu urdina hartu eta hasi zen irakurtzen.
‎Kale ederren erdian. Oso zaharra da, baina ez biziki kario! Orotara 70000 libera ditut:
‎Gainera, ez da nehor ohartu, Amets ere ez! Baina ez naiz penatua, zeren egia erran, hartaz jelos naiz: badu emazte eder, serios, gazte eta abil bat.
‎Sosa badu bere salerosketa ttipiak eginez, eta ni zer­ bitzari egon behar naiz! Baina ez luzaz, ainitz sos iraba­ ziko dut eta nire ostatua sortuko dut.
2005
‎Carolinaren begi argietan itzal bat pasa zen, baina ez zuen malko bat isuri, soinu bat egin eta ez zen mugitu ere. Gizonek tristurazko krisi bat goaitatzen zuten, baina ikusiz neska gaztearen sentimendu eskasa segitu zuten:
‎Aldiz, Josep bada, biek elkar maite dute; baina Josepek, Marie: Josianekin ezkondu behar du; orduan bere buruaz beste egiten du. ...a eta, gainera, oso triste (beharbada depresio bat egiten du), zer egin ez jakinik, bere aitari dena erraiten dio; berak Frantziara eramaiten du eta ninia sortzen edo hiltzen da.Bi izebek neskaren argitasunaz harriturik egon ondoren, Mirosak erran zuen pentsakor: Ez, bi kasuak ez dira posible, edo bederen lehena, zeren Eduardo ez zen batere horrelakoa, bere alaba asko maite zuen, beharbada sobera, baina ez zuen sekula, sekula bortxatuko, eta sinets nazazu, ene anaia baitzen! Aldiz, beste ideia posible da, baina elkar maite bazuten ere, Wendy ez zen sekula esperantzetan izanen bere ahizparen senargaiarekin.
‎Nazkagarriak! Gu baino arraza nagusiagokoak direlakoan daude, baina ez dira ohartzen gizakion artean ez dagoela mailaketarik egiterik, guztiak berdinak baikara, guztiak ahalguztidunaren semeak. Arrazista nazkagarriak!
‎Gehiago sartu dira gela ilunera, eta lan berberean hasi. Une batez denak joango zirela pentsatu dut, eta apur bat lasaitu naiz, baina ez. Buruko poltsa kendu didate eta begiak irekitzeko astirik gabe nire bi lehortu dituzte, benda zati batez baliatuaz.
‎Ingurura begiratu, ez zegoen inor. Belarriak findu zituen, baina ez zen zaratarik entzuten, kalean zebiltzan lagunen pausoak eta gurdien zaratez aparte. Arrotza egin zitzaion egunsenti hura, sekula ez bezain arraroa.
‎Baina, zer zen t: xarre­ na? ltxaropenez sorturiko helmuga hura ez zela exis­ titzen, ispilu atzean ikusten nuenak iruzur egiten ziharduen deabrua zelako, baina ez nintzen kon­ tziente, neure begiek ikusten zutena baitzen ekintza gogaikarri haiek egitera bultzatzen nindutena. Bitartean, pisuko orratzek ezkerrerantz desplazatzen jarraitzen zuten, neure pisuak isiltasunaren ezintasu­ nean disolbatzen jarraitzen zuen.
‎Bera ere, lur jota dago, jakina! Azkenean armada honetatik irtetea lortuko dut, baina ez zen hau nik espero nuen irteera! Egoera honetan egotea baino nahiago nuen soldadu traketsa izaten jarraitu.
‎Triste nago gaur goizean, baina atzo arratsaldez ere triste nengoen. Triste bizi naiz, baina ez dakit zergatik. Esan dezakegu nire bizitza tristeturik dagoela jaio nintzenetik eta horrela jarraitu behar duela bukatu arte.
‎da. Nik askotan irakurri dut baina ez dut gustoko. Ikastolan erakutsi zidatenaren arabera, zientzia fikzio sailean sartzen den liburu horietarikoa da, zeinetan gauza irrealak eta fantastikoak ageri diren.
‎Nire osaba Martin deitzen zen, hil zen arte. Baina ez Martin egunkari saltzailea bezala, baizik eta Maaaaarchin Ingalaterran jaio zelako. Hala ere, euren izenak berdin idazten dira.
‎Zeruan ezagutuko ditut amonaren Bibliaren esanetan, baina ni zerura helduko ez naizela ez dut uste, carabela baino askoz garestiagoak direla esan zidaten Carrefour-en. Carrefour-en egon naiz, baina ez esan ezer okindegiko jabeari, zin egin nion ireki zutenean ez nintzela joango baina... polita da Carrefour, handia baita. Ordenagailu politena ikusi nuen han, ederra, baina han ez zen Margerine ageri eta horrek triste jarri ninduen.
2006
‎Borda eder baina zahar baten aitzinean aparkatu zuen, eta bordak ez zuen palaziotik deus! Baratze handi bat zegoen, baina ez zen batere artatua.
‎Eta bere familiako emazteguziak sorginak zirela denek bazekiten. Orduan, begiradak harengana joan ziren, baina jendea beldur zen edo ez dakit zendako, baina ez dio inorksekula deus galdegin... Eta autoan zuen ber melodia xistu egin zuen.
Baina ez zidan gehiago kasurik egiten beremarrazkiko kolore bat ari baitzen aldatzen.
‎Orduan, norbaitek Victor Kingsley luzaz Anari so egiten ikusi zuenean, sekulako zurrumurruak hedatu ziren eta neska gazteek deia asmatzen zuten zein arropa ezarriko zuten bien ezkontza egunean. Baina hastapenean, edo Ana ez zen ohartu edo ez zuen nahi horri garrantzirik eman, baina ez zion kasu berezirik eman, ez zuelako batere gogorik Victorrekin ezkontzeko eta espero zuen hari kasu ez eginez ahantziko zuela azkenean. Baina alderantziz gertatu zen:
‎Eta iragan nituen hamazazpi urte haiek koloregabeak bezala ikusi nituen. Egia da ez nuela nahi ene bizia horrela pasatu, baina ez nuen sekula holakorik bizi eta pozik nintzen. Baina jakin minez istorioaren bukaera entzun nahi nuen:
‎Arazoa da ez dakidala... Zinez, etsigarria da, baina ez dut batere ideiarik nola konpontzen ahal duzuen zortea. Jakinak diren kasuetan, hilek ametsak igortzen dituzte, zigortua ez den norbait hiltzeko, edo barkamena galdegiteko.
‎Banekien berak ere borrokatu behar izan zuelabere baitan, baina ez nuen gaiaz mintzatu nahi...
‎Atea nahi baino bortizkiago hetsi nuen eta hustuta bezala ene ohean etzan. Akitua nintzen, baina ez nuen nahi lo egin ametsen beldurrez. Orduan, etxea hurbilagotik miatzea erabaki nuen.
‎Norbaitek jo zuen atean. Espero nuen Tom zela, baina ez, Pat zen, bere ile laranja mordoska eta boz alaiarekin. Ene lo jauntzi zaharrei kasurik egin gabe, gelako mahaitik hurbildu zen eta eskuetan zuen poltsa lodia han pausatu zuen.
‎– Barkatu, baina ez ginen ohartuak gauzak behar zenituela... Eta hor, Cudlowetik heldu bainaiz, zuri pentsatu dut...
‎Bere begietan ber gauza gertatzen zitzaiola sumatu nuen eta horrek oraino gehiago sufriarazten zigun, elkartu nahi baikenuen ezer baino gehiago; baina gure baitan ziren etsaiek eta gure, self control, ak gelditzen gintuelako. Bagenekien hori guzia gelditzen ahal genuela eta nerabe arrunt batzuk bezala maitatu, baina ez genekien nola eta segundo bakoitza zailagoa zen. Ene baitan ene joaitea salbamen bat bezala sentitzen nuen, baina baita ere zatiketa bat bezala.
‎Haitzulora heldu ginen ura bezain bustiak eta han jarri ginen hatsantuak. Izugarri hotz genuen, baina ez genuen ezer sua pizteko; hala ere ez ginen ausartzen elkar berotzera. Ene hankak bildu nituen eta ene besoez inguratu; burua belaunen gainean pausatu nuen.
‎Bere ile beltzak bere kopetaren gainean zapalduak ziren. Inoiz baino gehiago besarkatu nahi izan nuen momentu hartan, baina ez, beti bezala ene gogoak gorde nituen. Euria lasaitzen hasi zenean Tomek isiltasuna hautsi zuen:
Baina ez zuen esplikatzeko edo barkamena eskatzeko astirik ukan, zeren Sabina hurbiltzen baitzen bi te eskuetan. Bakotxari bat eman eta Tomen ondoan jarri zen gu biak begiradaz segituz.
‎Bere beste dohain bat zen, erran dudan bezala, pentsamenduetan irakurtzea. Baina ez zuen bakarrik irakurtzen, pentsamenduak aldatzeko edo emozioak emateko ere gai zen. Hala ere, nik dakidanez, ez zituen inoiz asmo txarrarekin erabiltzen...
‎Nanyren heriotzaz geroztik gauza miresgarri batzuk gertatzen zaizkigu. Adibidez, biek amets gaiztoak egiten ditugu hartaz eta... Kingsley familiaz, eta iduritzen zait Kingsley familiak eta Nanyk zerbait galdetzen digutela, baina ez dakigu zer. Nahi genuke gehiago jakin S*** en historiaz, eta Kingsley familiari buruz dakizkizunez.
‎Eta harritua izan nintzen, zerenTomek ere nik bezalako amets ber berak baitzituen. Baina ez zuen hitz egin. Amildegiko hilketaren, ametsaz, non Kingsley gizon ilunak Nanyrenama bota zuen amildegitik behera.
‎Akituegiak baikinen dena kontatzeko edo gezurretan aritzeko, Tomek boz bortitz batekin erantzun zion Margeren etxean ginela. Bekain galdetzaile bat altxatu zuen Sabinak, baina ez zuen deuserran eta inportantea izan ez balitz bezala, bestezerbaitetaz hasi zen mintzatzen. Min bainuenburuan, ez nion entzun eta ene pentsamenduakairatzera utzi nituen.
‎Eta orai, bere ama, ene amatxi, zendu zen, eta ni nintzen joan behar herri hotz, hodeitsu eta ezezagun hartara bera lanpetuegi baitzen. Segur nintzen ez zela arrazoi bakarra, baina ez nuen deus erran. Beharrik, ingelesa guti gorabehera banekien.
‎Berrehun metrotara zen etxe baten atean bi aldiz jo zuen. Erantzunik ez baitzuen ukaiten, segidan sartu zen, baina ez zen nehor. Hala, antzekoak ziren bizpahiru etxetan jo zuen atea, baina nehor ez!
‎Irlandan sartunintzeneko beste norbaiten presentzia ni baitansentitzen nuen eta Sabinak egia zioen, gauza misteriotsu batzuk gorde behar ziren horren azpian. Baina ez nuen pentsatzeko denbora gehiagorik ukan, zeren oren laurden bat pasatu zen eta Jacken etxean goaitatua nintzen.
‎Baina denek jarraitzen zioten musikari. Esango nuke, baltsea zela une hartan haizeak markatzen zuen melodia, baina ez nago ziur. Izan ere, tarteka tangoaren tankera ere hartzen baitzuen haizeak ematen zituen golpe gogorrekin.
‎Ez hituen hamar minutu ere behar izan kalimotxo hotzez betetako katxi parea hire eztarrian barrena hustutzeko, eta horren efektu huen hire gorputzaren oreka falta. Arkaitz pareko zegoan, baina ez lurrera amiltzeko adina, hire kasu. Bion eskuak gerrian ez ezik, atal ezberdinetan ferekak opatzen pausatzen zenbiltzatela, hitz trukaketa barik alde egin zenuten jendearen begiradak iristen ez ziren txoko batera, bion laztan egarri itsuak gidatuta.
‎Baïchak liluratua zirudien eta galdegin zuen non zen azti zaharra. Emazteak, bere gelan zela erran zuen, baina ez zela gogaitu behar. Neskak, orduan, irritxo bat egin zuen; dena ulertu zuen.
‎Baïcha ametsetan zen, arratsalde honetan, bazekien azti zaharrak egiten zuena eta berarentzat opari handi bat izanen zen. Baina ez zekien oraindik bere aita bizi zenentz eta bakarrik Bobok erraiten ahal zion hori. Botanikak deitu eta iratzarri egin zen bere amets guziak desegiten zirelarik:
‎Gizon handi bat ilerik gabekoa. Alik, pixka bat lasaiturik, baina ez arras, ikusi zuen gizonak jantzi pizuak ekartzen zituela. Baina, momentu batean...
‎Ez bazen oraindik hil, errango ote zien non zen neskaren aita? Ali entseatu zen galdera trabagarri horiek goma imajinatu batekin ezabatzera, baina ez zuen lortu. Bere amak galdetu zion ongi zenentz eta mutikoak baietz erran zion, nahiz eta xuri xuri izan.
‎Juanitaren bi semeak hil dira, baina ez dituzte gorpuak bidali behar. Desertoreak Frantziara abiatu dira.
‎Atzo zure urtebetetzea zen. Arrosa hartu nuen zuretzat, sasi artean ezkutaturik zegoen bat, baina ez dakit nola bidali, eskutitzak soilik onartzen dituzte postako kanpadendan. Patrikan gordeta daukat, etxera itzultzen naizen egunean zuri emateko.
‎Bideko harri eta ekaitz guztiak baino gogorragoa egin zait, pauso bakoitzean zugandik urruntzen ari nintzela pentsatzea. Hostoak mugiarazten dituen haizean zure xuxurla entzuten dut, eta bilatzen zaitut, baina ez zaude han... Bihotzeko taupada bakoitzak zure oroitzapenak dakarzkit.
‎Eskutik heldu eta zoriontsua izan behar nuela esan zidan, bestela amak ezin izango zuela berriz ere zoriontsua izan. Gero, zerbait esaten saiatu zen, baina ez nion ulertu. Ondoren, liburu baten antzeko zerbait hartu zuen eta ongi ikusteko argia piztu nuenean bere egunerokoaz ohartu nintzen.
‎Amak behar zaitu, eta aitak are gehiago. Baina ez zaituzte horrela ikusi behar, lehengo Dafneren moduan baizik. Egun osoa barrez igarotzen zuen neska hori bezala.
‎Egun osoa barrez igarotzen zuen neska hori bezala. Badakit ez zarela inoiz nitaz ahaztuko, baina ez dut nahi nire oroitzapenek zu negarrarazterik, nitaz gogoratzen zarenean zoriontsu nahi zaitut. Lagunak oso arduratuta daude zure jarrera dela eta, emaiezu laguntzeko aukera, ez zara damutuko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia