Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 897

2000
‎Konturatu denerako ni ez naizela intsektu bat ohartu denerako bere begiak hurbilegi nituen eta hegal hezurtsuarekin igurtzi egin dit aurpegian.
‎Rediosss... Hobe duzu ni ez" etortzea", bestela... Zergatik ezkutatu zenidaten zuen artekoa?
‎Eta Demostenes aipatu zenidan, eta hasi nintzaizun kontatzen ezen izen bereko txakur bat izan genuela etxean, zeren eta osaba bat bainuen, txakurrak halako izenekin bataiatzen zituena. Eta, hari hartatik tiratzen nuela eta hari batek bertzerat ninderamala, osabarekin nuen auziaren berri eman nizun... baita osabak amarekin eta aita Bartolomerekin zuen auziarena ere; ordea, denbora aitzina zihoan eta ni ez nintzen ohartu ere egiten, hain baitzitzaidan eder zure konpainia eta hain bainengoen, hargatik, arrai eta alegera. Eta orduan erran zenidan:
‎Asteazken hartan izan zen, bai, arratsaldeko azken orduan. Eta ni ez nengoen han, eta, halarik ere, handik berehala jakin ahal izan nuen berri gaixtoa, anaiarekin zegoèn sehiak kontaturik. Eta ez zirudien, ez, hura gezurretan ari zitzaigunik, zeren hala egon baitzen Mattin bi egunetan, kordegabe.
‎—erran nion. —Aizak, Joanes, ni ez nagok eroturik gero...! —haserretu zitzaidan.
‎Baina ni ez nengoen hain segur, ulu hark bertzerik erran nahi izan balit bezala. Eta aita ez zen itzultzen, eta belarriak adi nituen, neure presagio gaixto hura gezurzta zezakeen berriaren aiduru, alferrik.
‎Eta numeroen mundu horretan bakoitzak bere inportantzia dik, zeren numero bakoitza izan baitaiteke zurrunbilo baten sorleku edo ustekabeko pintzelada batena. Eta munduaren kontzepzione berri honetan eta magiarekin zerikusirik ez duten numeroen errealitate horretan —zeren eta ni ez bainaiz Ficino edo Pico della Mirandolaren eskolakoa eta ez baitut aritmologia mistiko misteriotsurik sinesten—, goia eta behea eta koadroaren alde guztiak mugimenduak lotzen ditik... eta arestian aipatu numeroen zurrunbiloek lotzen ditiztek. Eta zurrunbilo horiek, pintorearen odolean ere sartzen direlarik, gorputzean eta kontzientzian tenpesta eta ekaitza eragin ziezaioketek.
‎—Ez kezkatu —ihardetsi zion osabak— Bazekiat ezen florentziarrak bankari arrazakoak direla, eta ni ez nauk gutiago —eta eskua barrengo patrikarat eraman eta, ateratzen zuelarik poltsatxo bat urrezko ezkutuz betea, erran zuen—: Bai, banku ibiltari bat nauk, Pedro... eta hire babeslea izanen nauk egunotan, nola izan baitzen Mezenas Horaziorena eta Virgiliorena erromatarren denboran —eta, hamar ezkutu luzatzen zizkiola, erantsi zuen—:
‎—Alferrik habil, Joanikot: ni ez nau nehork etxetik mugituko, neure bertze behar horien egiterat... are gutiago gaur bezalako egun hozminetan.
‎—eta, argumentu hura, Sancho Panzarena berarena izan zitekeena, bertze argumentu teologiko batekin indartzen zuela, don Frantziskok segitu zuen—: Ama Birjinaren zaldia, bertzalde, asto bat zen, eta ni ez naiz Ama Birjina baino gehiago —eta, berriro ere lur gainerat egiten zuela, baina begiak zerurantz iraulirik, akabatu zuen—: Halarik ere, dakizuen bezala, lehengoan san Isidroren iduria erori zitzaigun buruz beheiti elizan, eta bertze san Isidro bat bai, onartuko nizueke, atsegin sari gisa, hautsi zitzaigunaren orde, zeren, dagoen bezala, aingeruek ere ez baitute ezagutuko... eta nekez etorriko dira haiek, halatan, Urbiainerat, nekazarien lurren laboratzerat.
‎Eta, ondoren, osaba eta biok nor bere ohean sartu ginen eta Arkimedes zoruan etzan zen. Baina ni ez ninduen loak hartzen. Eta gero eta okerrago iduritzen zitzaidan nola osabak, gitarra jolea gonbidatuz gero, antzarak ferratzerat igorri zuen.
‎Badakit nik ere zer den imajinazinoa, eta badakit ezen imajinazinoak gal gaitzakeela. Eta segur nago ezen ni ez nintzela horretan zu baino gutiago izan. Erran nizun lehengoan ezen meditazionea mendi bat dela, eta kontenplazionea haren gailurra.
‎Zeren eta ni ez bainengoen, nehondik ere, anaiarenganat barkamendu eske joaiteko, ez horixe!
‎Baina ni ez nengoen, ez, mementu haietan apez izaiteko gogoz, bortxaz ez bazen bederen!
‎—Hori damu duk, baina ni ez...
‎Handik aitzinakoak zuhaurk imajina ditzakezu: mezatarat joaiten nintzen bakoitzean, komunionea egiterat hurbiltzen nintzen, baina guztiz iduri egiterat, ni ez bainintzen, osaba Joanikotek erran zidan bezala, antropofagoa, eta ez bainuen Kristoren gorputza jan nahi, are gutiago haren begiak, orein batenak balira bezala.
‎Memoria claudit, memoria ez da fidela. Eta, nahiz eta badakizun memoria onekoa naizela eta hori dela Jainkoaganik errezibitu dudan dohain bakarretarikoa —halako suertez, non ume umetarik geratu izan baitzaizkit buruan grabaturik hainbat eta hainbat gertaki, baita gertakiokin lotu hitzak eta behakoak ere, harginak harrian zizelkatu zeinuen eta idurien gisarat—, halaz ere, diot, ni ez naiz salbuespena. Eta, horrela, kontuan izanik ezen gizonak berezkoak dituela muga horiek, haien gainean eraiki behar izan dut eraiki asmo izan dudan guztia, bertze aterabiderik ezean.
‎Baliteke, baina ez naiz errai ten ari naizenaz fido. Izan ere ni ere zahartua nago, eta ezagutzen ditut eta ezagutu izan ditut zahar jendeak, eta badakit ezen zahar jende batzuen logikak anitzetan ez duela logikarik... zeren batzuetan ariman edo adimenduan zulo eta hutsune izugarri batzuk bezala egiten baitzaizkie —eta ni ez nago, ez, horietarik libre! —, eta zeren, hutsune haietarik, ez bururik ez buztanik duen edozein zentzugabekeriarekin atera baitaitezke.
‎Mundua egunoroz akabatuko balitz, egunoroz izanen genuke azken judizioko eguna eta egunoroz adituko genituzke turutotsak. Eta ni ez naiz gorra...
‎Izan ere, nor naiz ni aitaren gaitzesteko emaztekiak atsegin izan zituelako? Zeren ni ere ez bainaiz gutiago izan neure bizitzaren mementu batzuetan, nahiz eta ez naizen nehoiz ibili bertzeen bizitza arautzen, nola ibiltzen baitzen aita jauregian, hipokrisia handiz, eta nahiz eta ni ez naizen bertze emazteki batzuekin ibili haietarik bati loturik egon izan naizenean. Eta nor naiz ni aitaren jujatzeko eta kondenatzeko, bertzalde, bere mundu hartan eta handikien mundu hartan salbuespena ez zenean?
‎—eta, sutan erretzen ari ziren skribuei beha, erantsi zuen—: Gai nerat, ni ez nauk Galileo eta ez diat Galileoren Discorsi en antzeko libururik buruan, hemendik norabait alde egiteko eta haren skribatzeko, bistan den bezala... Urrunegi joan nauk, bertzalde, eta ez diat gibelat bihurtzerik...
‎Beren orazinoei esker salbatu zela untzia, eta orazino haietan gogoan izan zituztela Jainkoa, Ama Birjina eta saindu guztiak... baita aita saindua ere! Baina ni ez ninditean engainatu eta, samurtzen eta muturtzen nintzaiela, ihardetsi niean: " Untzi baten barruan kapitaina duk, ordea, kapitain eta aita saindu, eta niri zor zenidaten obedientzia, eta nola ez didazuen obeditu, badakizue...!" Bai, biei pikatu behar niean oina; edo, biak urkatu, hobeki, prometatu bezala...
‎" Kontuz, kontuz eta kontuz..."; aitzitik, bertze hitz haiek etortzen zitzaizkidan bururat, Lutherok Melanchtoni bere gutunetarik batean arteztuak, erraiten zionean: Pecca fortiter, sed fortius fide et gaude in Christo... 23 zeren eta seigarren manamendua urkabilur bat bihur baitzitekeen, libertatearen lepoaren inguruan, eta ni ez nengoen, mementu haietan, libertatearen ukatzeko ez urkatzeko prest, are gutiago osaba Joanikotek bizia libertatearen alde eman zuenetik.
‎—Ez, ni ez! —kontregin zidan, boza goratzen zuela— Zeren ni ez bainaiz zuek bezala hisikaturik ibiltzen, untzitik jaitsi bezain fite nork larrua gehiago joko, zuen ehizaren fruitua bertzeen aitzinean agertzea eta hartaz banaloriatzea kasik obligazino bat balitz bezala... zeren horrela dabilena ez baitabil libreki, baina libertinki!
‎—Ez, ni ez! —kontregin zidan, boza goratzen zuela— Zeren ni ez bainaiz zuek bezala hisikaturik ibiltzen, untzitik jaitsi bezain fite nork larrua gehiago joko, zuen ehizaren fruitua bertzeen aitzinean agertzea eta hartaz banaloriatzea kasik obligazino bat balitz bezala... zeren horrela dabilena ez baitabil libreki, baina libertinki! —eta, boza apur bat eztitzen eta guritzen zuela, eratxiki zuen—:
‎Hainbertze jenderi jatekoa eman beharrak zekarzkion nekeen zerrenda etorri zen gero, baina ni ez nintzen arrosario hori aditzeko. Unai ikusiko ez nuela jakiteak porru eginda nengoen.
‎Hain eskura izan eta, zintzoegi jokatzea zen zauri gainean piko egiteko paradaz ez baliatzea. Eta ni ez naiz hain zintzoa. Batez ere tripa hutsik nagoenean.
‎Aspaldi zuen nire lagunak errieta ematen ez zidala, eta lehenagoko denboretan bezain desatsegin zitzaidan. Urteen bortxaz pairua urritzen zaigu denei eta ni ez naiz salbuespena. Agindutako txostena tarteko ez balitz, mandoaren ipurtzulora igorriko nukeen, inondik ere.
‎Afalondo batean, Ximurrarekin joka lotzeko puntuan egon zen Charly, hain luze, hain estu eta hain nabarmen dantzatu baitzen Josefinarekin. Kristinarekin ere egina zuen inoiz, baina ni ez nintzen horrela sutu. Zibilizatua naiz.
‎Bada jendea, egokiera guztietarako hitz eta jarrera egokia izaten duena beti; ni ez naiz horietarik. Hala ere, bazuten naturaltasun poxi bat, hurrenez hurren, helduendako eta haurrendako ene besarkada eta buru igurtziek.
‎Hamabi urte betez geroztik ez nuen solasaldi transzendenterik amarekin. Biziaren misterioak azaltzeko asmoz ondoratu zitzaidan orduan, eta ni ez nintzen aspaldi handitik Ttipik eskolatua nengoela jakinarazteko bezain krudela izan.
2001
‎–Nora ari hintzen ba begira ni ez ikusteko? –jakin nahi izan du orduan Unaik– Zertan ari haiz gainera hemen bakarrik kafea hartzen?
‎–Ez, ni ez –aitortu zuen nebak– Etxean gaude, Maria: eman aldizkaria.
‎–Ez, ni ez: ordu piloa egiten ditu aitak etxetik kanpo.
‎Eta zapata garbi samarrak. Alkandora azken ezkontzakoa (izan ere" ondo ezkontza polita, e, Lucas"," ni ez nintzen joan") eta gona Corte Inglesekoa.
‎Bere iguana eskuaz alabaren ilea laztantzen ari da eta ni ez naiz ezer esateko gauza. Bere begietan egosi nau, etxera jarraitu orduko.
‎‘Baina ni ez naiz oso ona logika aldetik.’
‎‘Eta ni ez? ’ galdetu zuen Inazitok.
‎The Red, esan du ume horrek. Eta oroimena galdu duela, eta ez duela inor ezagutzen, eta ez dela harrigarria ni ez ezagutzea, gaixotu zenetik Gorriak bere burua ere ez baitu ezagutzen.
2002
‎–Begira: ni ez nauk aditua gai horretan eta badakik. Hobeto moldatzen nauk liburuekin neska batekin baino.
‎Bada, ni ez nintzen jabetu. Hain bainengoen maitemindurik.
‎–Bada, zoaz beste norbaitekin, ni ez noa eta.
‎Eta ez dakit sorgin onak besterik esan zuen edo isildu zen, baina ni ez naiz gehiago gogoratzen. Bakarrik zure amak irri egiten zuela, eta irri harekin gauza asko esaten zituela.
‎Bi aste gehiago egin zituen Leirek gure artean. Ez lagun espezialista ez ni ez baikinen gai izan hesteetako infekzioa mozteko. Ura besterik ez zuen eskatzen, deshidratazioaren eraginagatik.
‎Ez nuen hori esan nahi. Gainera, ni ez naiz hemen dagoen gaixo bakarra. Zure rezolitis hori ere ez da, bada, ahuntzaren gauerdiko eztula...
2003
‎Horretan bederen bat datoz lekukoak, gupidarik gabe baina isilka egiten omen zuen negar, ezbeharraren errudun bakarra bere burua ez baizik magalean zuen pistola beltza izan balitz bezala. Bere bi eskuak esposaturik sentitu zituenean bakarrik itzuli omen zen bere tentura edo adimenera eta, adierazpenak egin aurretik abokaturen bati dei egitea nahi al zuen galdegitean, nire izena eta telefonoa eman omen zituen, mekanikoki, une horretan buruan beste izenik eta telefonorik izan ez balu bezala, nahiz eta bazekien, jakin behar zuen, ni ez naizela abokatua.
‎Sartzeko ordua zela esan zuen ahopeka. Ez bera ez ni ez ginen hizketan jarraitzeko gai. Sarrera nagusira abiatu zen.
‎–Azpildarrok: ni ez nago aurrerapenaren kontra, eta ados nago horretan don Justinianorekin; geure iraultza, guk geuk egin behar dugu, ordea! Besteen laguntza badugu, hobeto, baina laguntza horrek ez diezagula burua makurtzerik eska.
‎Aurreneko egunetan ez didate leihoez bestaldeko inorekin hitz egiten utzi, inkomunikatuta bainago, nik ez dakidan arren. Ama ikusten dut han, harrituta begiratzen didan poliziaren ondoan, ni ez beste norbait zaindu behar lukeela pentsatuko balu bezala. Amak kemena atera du niri irribarre egiteko.
‎Abertzaleei laguntzeko prest azaldu izan den traumatologo baten izena eman dit, joateko harengana. Baina ni ez naiz traumatologo abertzale bat ikustera joan, ni neu tratatu ninduen traumatologoa ikustera joan naiz ni, nola ez nau gogoratuko ba...
‎Atxilotu egin naute, eta ni ez beste norbait atxilotu balute bezala nago.
‎–Hara, ni ez nintzen inoiz Bazar Lolan egon. Katalogoz egiten zituen enkarguak Sarak, eta nik postaz bidaltzen nizkion.
‎–Gazte, ni ez naiz zure bizitzan sartuko. Baina pentsatu egin zenuke maniki bat zergatik den hain berezia zure bizitzan.
‎Bortitz. Goazen, esan zidan, baina ni ez nintzen mugitu. Eskutik heldu zidan.
‎Baina orduan ni ez nintzen Josebaren alde atera, eta zure aurka ere ez. Bakarrik esan nizun pasatu egin zinela zure erreakzioan, gehiegizkoa izan zela.
2004
‎Aitak dio bera joango dela, baina ez dakit. Wualik eta Jamek ezin dute lana utzi, Hoss kanpoan da, Yunes itsasoan, eta zuk ere ezin dezakezu ospitalea utzi; eta ni ez nago hain bidaia luzea egiteko moduan. Ez dakit.
‎Ederki entenditzen diat zer esan nahi duan. Alegia, nik hi ulertzeko eskatzen didak, baina hik ni ez. Ez al duk horrela, Aitor?
‎–Barka ezak, baina ni ez nauk inoren bila joan. Joana etorri duk nigana.
‎–Bakea egin? Baina ni ez nengoen haserre eta. Gainera, Beñatek deitu didanean, ez al didazue bada esan biok berriro elkarrekin hastera zindoaztela?
‎Beñat eta Mirenekin zeundenez, ez nuen uste horrela jarriko zinenik. Hara, zuk ere badituzu zure gauzak Beñatekin, eta ni ez naiz jartzen eroa bezala.
‎Nik nirearekin jarraitzen dut. Bai, badakit zure itxura ez dudala oso gustuko, baina ni ez nintzen zure janzkeraz maitemindu, zure barruko argiaz baizik, zure irribarrearen distiraz. Ni baserrikoa naiz, eta ongi dakit lurrak ematen diola loreari kolorea eta usaina.
‎Oseake, hor daukak nire iritzia. Beraz, disfruta ezak, motel, egin behar duana egin ezak, baina ni ez engainatu, behintzat. Hori ez, faborez.
‎–Begira, Joana, ni ez nago hemen zu engainatzeko. Eta uste dut gauzak errepikatzen ari garela.
‎–Libre haizela, motel, libre, baina niri egia esateko. Buruak ni ez galtzeko esaten dik, baina bihotzak Iratigana eramaten hau. Ez al duk hala, Aitor?
‎–Niri? Bada, ni ez naiz gogoratzen. Eta nik zer erantzun nizun?
‎Eta ez dut uste nire basamortuko bidelagun izan nahiko zenukeenik. Esan dizut, ni ez naiz zuk uste duzun bezain perfektua.
‎Adibide soil bat ipiniko dut tesi honek nora garamatzan jakiteko: egin dezagun kontu, ni ez naizela ideologia jeltzalearen altzokoa, eta ideologia abertzale hori gutxietsi egiten dudala arrazoi batzuk direla medio. Egin dezagun kontu, orobat, ETB informatiboen mezuak delako ideologia jeltzale horren errotan ehoturik ematen dituztela, eta nik muzin egiten diodala telebista kate horretako albisteak ikusi eta aditzeari.
‎Oraindik ere badira horrelako batzuk, baina nahasketa handia dago?. 577 Euskara on hura ezarian ezarian ahitu eta ihartu egin da euskaldunaren mintzoan, interferentzien erasoak erauzi egin dio orduko euskaltasunari zerion sena: . Batzuentzat esaten den guztia da on, baina ni ez naiz iritzi horretakoa, beste hizkuntzen mende baikaude eta frenoa beharrezkoa baita?. 578
‎Garai bateko euskaldun fededunen dogmakeriak ez zuen onartzen beren sokako fedea ez zutenen askatasun hauturik. Oraingo hau, orduko haren pareko dela sinestarazi nahi digu Lertxundik bere talai asketik, baina ni ez nago horren seguru. Besterik uste dut, eta ondoko zentzu honetan oinarrituko nintzateke beste hori argudiatzeko.
‎Batez ere ni: etapa hartan bigarren geratu ninduan, André Trousierren atzetik, eta esan nioan zorionak, eta negarrez erantzun zidaan" ni ez naiz ziklista".
‎Loreak jantzi zizkioten lepotik zintzilik, gizon bat ere etorri zitzaion emozionatuta, malkotan, eta hiru musu eman zizkion masailetan, eta esan zion suhi nahi zuela berak holako mutil puska, eta laugarren musua ere bidean zetorren, baina justu orduan podiumera igo zuten, eta kabaretera biren ondoan jarri zuten eta musuka jan zuten. Ahal zuen moduan arnasa hartuz, Andrék erregutzen zien" ni ez naiz ziklista", baina azafatek berriro itotzen zuten ezpain eta atximurkaden festa hartan, eta ez zen giro. Ikusle batzuk lotsatu ere egin ziren, holakorik sekula.
‎–Han! Beste haren moduan esan dik," ni ez naiz ziklista", zelan zen hura, Ginok askotan kontatzen duena...? –galdetu du Pablok.
‎Ederki ohartzen nintzen burutazio hura ausarkeria hutsa izan zitekeela eta, okerragoa zena, eginbehar osoa zapuztu zezakeela. Baina argi neukan ni ez nengoela halako zaintze luzeetarako. Parkeko eserleku hotz hartan egun bat gehiago emanez gero, erotu eginen nintzen.
‎Harekin bizi nintzenetik lehenbiziko aldia zen arropa haiekin ikusten nuela. Antza zenez, kontu handia hartu zuen gizonak ni ez mintzeko. Horregatik, janzkera haren erranahi ilunak are beldur handiagoa eman zidan.
‎Ordurako, baina, hilabetak ziren Ana hil zela. Nire lankideak, bestalde, ederki zekien ni ez nengoela hilik. Eta Anaren heriotzaren berri inork eman ez zidalakoan, berak jakinarazi zidan.
‎Makal zaude oraindik eta, azken batean, gauza horiek guztiak iraganari dagozkio. Eta ni ez naiz nor zure erabakiak epaitzeko. Sentitzen dut hizpidea atera izana –etenaldi baten buruan, zera erantsi zidan–:
‎Porrot hark, gainera, eragin zuzena izan zuen nire jokoan, bizpahiru hilabeteko beheraldia izan bainuen, azken bi partidetan azpia jo nuen arte: handik aurrera, jakina, entrenatzaileak ni ez zelairatzea erabaki zuen.
‎–Hik heure bikotea behar duk, eta ni ez nauk hire bikotea, ados...?
‎" Eta zer, ni ere homosexuala banintz...?". Eta are urduriago jarri nintzen, eta nik ezetz eta ezetz, hura ezin zitekeela... ni ez nauk, ez, marikoia, mundu guztiari demostratuko zioat...!
‎Baina egoera hartan, ni ez nengoen emakumeetarako eta, galtzontziloak erregalatuta, agurtu egin nuen.
‎–Beraz, ni ez naiz zure bizitzan sartu den lehen mediku psikiatra... –esan zidan Zabaleta jaunak; eta jarraian–:
‎Noiznahi etortzen zitzaizkidan hitz haiek, bai: izan ere, astro brasildarra bezala, ni ere gelako ahate itsusitzat hartu ninduten umetan ikaskideek, nintzelako; nik ere futbola festa bihurtzen nuen baloia hanketan nuenean, kazetariek egindako kronikak eta iruzkinak lekuko, ikusleen pozgarri; ni ez nintzen pattarrean ito, baina, bolada batean, maiz samar mozkortu izan nintzen, eta drogetan ere erori nintzen; nik ez nuen kontzentrazioetatik ihes egiten, baina aitortu izan nuen, behin edo behin, neure nortasuna, etorkizuna arriskuan jarriz; ni ere, bestalde, eskuin hegalean aritzen nintzen, eta zorte onekoa izan nintzen neure karrera profesionalean. Zorteak, ordea, ezin zezakeen luze iraun.
‎alde batetik, neskamea izanik, nagusiaren portaera eredu zuelako: nire amaren portaera, alegia; eta, bestetik, berak ere problemarik nahi ez zuelako, ni ez bainintzen haren odolekoa, azken batean. Eta eskura ematen zidan eskatzen niona:
‎–Ama –protestatu nuen–, ni ez naiz pailazo bat izango! Ni beste Lopez Ufarte bat izango naiz!
‎Haien artean, baina, anai Benitoren aholku hura zuen gogoko, amonari otoitz egiteko modu hain natural eta hain partikular hura aurkitzen lagundu ziona. Baina ni ez nintzen amona bezalakoa. Eta, nola mila juramentu eta birao entzuten bainituen tabernan –aitari ere noiznahi entzuten nion mekauenlaostia edo mekauendioren bat–, eta nola gauza jakina baita haurrek lehenago ikasten dituztela ikasi behar ez dituztenak ikasi beharrekoak baino, ni ere noiznahi ateratzen nintzen biraoren batekin.
‎–Aizue, badakizue ni ez naizela batere santujalea, baina san Asensiori bai, debozio berezia diot, eta zer egingo diogu, bada...!
‎–Lastima ni ez nintzela Beethovenen ile moztailea izan! –esan omen zion aitak–:
‎Montsek hasieratik beretik jokatu zuen egiazaletasun handiarekin, eta nik eskertu egin nion jarrera hura. Ez, ni ez nintzen Montsek oheratu zuen lehen gizon ospetsua, ez bigarrena, ezta hogeigarrena ere, aurretik esperientzia zabala zuenez gero... eta birjintasuna emakume txepelen txepelkeriatzat baitzuen, mojen ikastetxe batean ikasi zuen arren.
‎Montsek poz pozik hartu zuen berria, eta haren aitak ere zer esanik ez: egia esan, ni ez nintzen aitaren aurrean egon honek berria jaso zuen momentuan, baina ongi ezagutzen nuen eta halako zerbait esan ziezaiokeen:
‎Mendiak eta basoak, iluntasunak, argi urratzeak, niretzat umetako presentzia daukate beti. Mendi basoak edo iluna eta argia eta ni ez gara gauza diferente eta aparte. Ni mendi basoetan, ilunean, argian, barruan sentitzen naiz.
2005
‎–Entzun ongi, amona, eten zuen Inesek?: ni ez naiz puta izango, ni modeloa izango naiz!
‎–Aizu, Tommy, ni ez naiz adarretatik dabilen horietakoa, eta jakin nahiko nuke zein den liluratu zintuen txulotxoa, munduaren ederra laburbiltzen duena? –esan zion Inesek, elkar ikusi, elkarren aurkezpena egin, eta elkarri bi hitz egin ondoren.
‎–Aizan, ni ez naun estalinista, are gutxiago errusiarrak Txekoslovakian sartu zirenetik; Stalinen defentsan gauza bat esan behar dinat, ordea. Izan ere, Stalinek hogei milioi pertsona hil zitinan, asko eta asko beren herrietatik deserriratuta, eta ez zagon eskubiderik, horraino ados?
‎–Tomas, beldur naiz gaurko arrautza eta tortila guztiak niretzat ez ote ditudan, eta, nola ohartu baitzen senarra protestatzera zihoakiola, urteetako konbibentziak senarraren balizko erreakzioei antzemateko adina jakituria eman baitzion, honela erantsi zuen?: Aizu, Tomas, gure etxea ez da eliza, eta ni ez naiz kanpaijolea.
‎ez al dakizu, bada, berak Francoren politika egiten zuen bitartean espetxeratu nindutela ni bi urtez, langileen eskubideen alde aritzeagatik? Halakoa baita zuen edukazioa, baina ni ez nauzue engainatzen, bai baitakit maskara horren azpian zer gordetzen duzuen: edukazio onenarekin hiltzen dituzue Afrikako haurrak gosez, edukazio onenarekin bidaltzen tankeak Irakera, eta edukazio onenarekin hondatzen mundua!
‎Hobe lo egiten uztea, nekatuta egongo da, zalantzarik ez. Ez dakit zergatik ni ez naizen batere nekaturik sentitzen. Egia esan, aspalditik lo egin bai, baina logura ez naizela esango nuke.
‎–Esan dizut, ni ez naiz horretan sartzen, ni ikerkuntzaren arrakasta bideratzeaz arduratzen naiz.
‎–esaldia sukaldean hasi eta egongelan bukatu nuen. Bere aurrean eseri nintzenean begiak ibilarazten ari zen gelatik, ni ez naiz sekula honetara ailegatuko espresioa aurpegian.
‎Zure babesle, hezitzaile, zaindari... Eta ni ez naiz hori. Ez dizkizut laranjak eta sagarrak, kiwiak edo madariak zuritu nahi.
‎Baloik ≃ Ez, ni ez; anaia ibili zen seminarioan. Fernando.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia