2015
|
|
Ahaltsua bazara, eta hala zara, zer dago ezinik guztia ahal duenarentzat? Nahi izan, Jauna, nahi izan, ezereza banaiz ere, bene benetan sinesten dut ahal duzula nahi duzuna, eta zure miragarri handienak entzunik eta oraindik handiagoak egin ahal
|
dituzula
uste izanik, sendoago bihurtzen da nire fedea eta ziurrago sinesten dut egingo duzula Zuk. Eta zer du harritzekorik Ahalguztidunak egiten duenak?
|
|
2 Egia da, duzuela sartu egoitza guztietan zeuen indarrez, handia
|
duzuela
uste baduzue ere, gazteluko Jaunak berak sartzen ez bazaituzte. Horregatik abisu ematen dizuet, inolako erresistentziarik aurkituz gero, ez egiteko indarrik, haserrearaz ez dezazuen, sekula haietan sartzen ez uzteraino.
|
|
Hala ere, obedientziaren indarrak ezinezkoak diruditen gauzak erraztu egiten dituela kontuan izanik, borondateak egitera jotzen du oso gogo onez, berezko izaerak hartan neke handia hartzen duela dirudien arren; izan ere, Jaunak ez dit eman berezko izaeraren kontrakotasun handirik gabe etengabeko gaixotasun eta era askotako zereginekin borrokatzeko bertuterik. Niri mesede egitearren gauza zailagoak egin dituenak egin beza, haren errukian
|
baitut
uste ona.
|
|
4 Oi Jesus, zer da deabruek hemen jartzen duten nahaspila, eta arima gaixoaren atsekabeak, ez baitaki aurrera jo ala berriro lehenengo bizilekura itzuli! Adimenak, bestalde, aurrera dakarkio iruzurra dela lortu nahi duenaren ondoan honek guztionek zerbait balio
|
duela
uste izatea; fedeak zein den komeni zaiona irakasten dio; oroimenak hauek gauza guztiak, berak ikusi dituenak, zertan amaitzen diren agertzen dio, gauza hauetaz asko gozatu zutenen heriotza aurrera ekarriz: nola ikusi dituen batzuk bat batekoak, zein laster ahanzten dituzten guztiek, nola ikusi dituen lurpean zapalduak oparotasun handitan ezagutu zituen batzuk eta are gehiago:
|
|
5 Honela da zer edo zertan gutxietsiak izatea edota izen ona pixka bat galtzea gertatzen zaienean; Jainkoak askotan onez eramateko grazia egiten badie ere (bertutea jendaurrean indartzearen oso zalea delako, haiek
|
dutela
uste den bertuteak berak kalterik izan ez dezan, eta baita zerbitzu egin diotelako ere, oso ona baita gure On hau), han geratzen zaie ezin dutelako kezka, laster batean ezeztatzen ez dena. Oi ene Jainkoa!
|
|
–Alde handia dago nire iritziz; baliteke ni oker egotea. Honetaz dakidana esango dut hauen ondoren datozen laugarren egoitzetan; izan ere, han Jaunak ematen dituen gozotasunez zerbait azaldu beharra izango denez gero, hobeki dator, eta onurarik gabea badirudi ere, izan dezake onura pixka bat, gauza bakoitza zer den jakinez, hoberena denari jarraitzen saia zaitezten; eta hori poz handia da Jainkoak haraino eramaten dituen arimentzat eta nahasmena guztia
|
dutela
uste dutenentzat, eta apalak badira eskerrak ematera joko dute; horren faltaren bat balego, barruko garraztasun batek emango die zertan ez dela; bada, perfekzioa ez datza gozotasunetan, gehien maite izatean baizik, eta saria ere berdin, eta justiziaz eta egiaz ondoen jokatzean.
|
|
1 Laugarren egoitzez hitz egiten hasteko oso beharrezkoa dut egin dudana, hau da, Espiritu Santuari neure burua gomendatzea eta hemendik aurrera nire ordez hitz egin dezala eskatzea, geratzen dena zuek ulertzeko eran esan dezadan; izan ere, naturaz gaindiko gauzak izaten hasten dira, eta oso zaila da aditzera ematea, Haren Maiestateak egiten ez badu, idatzi zen beste leku batean bezala, nik ulertzen nuen heinean, orain dela hamalau urte, gutxi gorabehera. Jaunak arima batzuei egiten dizkien mesede hauetaz pixka bat argi gehiago
|
dudala
uste badut ere, beste gauza bat da esaten jakitea. Egin beza Haren Maiestateak hortik onuraren bat etorriko bada, eta bestela, ez.
|
|
8 Borondateak, nolabait, Jainkoaren borondatearekin bat eginik egon behar
|
duela
uste dut; baina otoitzeko egiak ondorioetan eta geroko egintzetan ezagutzen dira, hori baino arrago hoberik ez baita probatzeko. Gure Jaunaren mesede nahiko handia da, hartzen duenak ezagutzea, eta handi handia atzera ez itzultzea.
|
|
11 Arimak zer eratako otoitza duten ulertzeko ardura handiaz eta otoitzean ari direnean oso kopetilun ikusten ditudanean, izan dituzten gozotasuna eta debozioa joango ote zaien beldurrez zirkinik egiten eta pentsamenduei eragiten ere ez direla ausartzen dirudiela, konturatzen naiz zein gutxi dakiten bat egitea lortzeko bidearen berri, irabazi guztia hartan
|
dutela
uste baitute. Ez, ene ahizpak, ez; egintzak nahi ditu Jaunak, eta gaixo bat ikusten baduzu, aringarriren eman diezaiokezuna, ez zaitez kezkatu otoitzeko bero hori galduko duzulakoan eta errukitu zaitez harekin; eta minik badu, min har ezazu zuk ere; eta premiarik badu, egizu barau hark jan dezan, ez hainbestean beragatik, zure Jaunak huraxe nahi duelako baizik.
|
|
8 Has gaitezen ezer ziurtzat jotzen ez duen aitor entzule hain burutsu eta esperientzia gutxikoa aurkitzearen oinazeaz: guztiaren beldur da, guztia jartzen du zalantzan, ohikoak ez diren gauzak ikusten dituenez gero; haiek dituen ariman inperfekzioren bat ikusten duenean batez ere (Jainkoak halako mesedeak egiten dizkienak aingeruak izan behar
|
luketela
uste dute, eta hori ezinezkoa da gorputz honetan bizi diren bitartean); berehala deabruaren edo malenkoniaren gauzatzat gaitzesten da guztia. Eta mundua honelakoz hain beterik egonik, ez naiz batere harritzen; munduan gaur egun hainbeste dago halakorik eta deabruak hainbeste gaitz egiten du bide honetatik, non oso zuzen baitaude aitor entzuleak horren beldur izatean eta ongi aztertzean.
|
|
Jainkoaren laguntzan
|
du
uste ona eta, bera oroimen kaskarrekoa izanik, Jaunak gogoraraziko dizkiola, uste du, hango (Bizitza Liburuko) gauza asko, adituen iritziz, ongi esanak zirenak; eta gaineratzen du, hala ez balitz, obedientziagatik nekeak hartzeak ez dakarrela inondik ere kalterik, mesedea baizik: –Jaunak ezer berririk esatea nahi badu, Haren Maiestateak emango du edota niri oroimenera ekartzea nahiko du beste batzuetan esan dudana; hauxe ere nahikotzat izango nuke, hain oroimen kaskarra izanik, zoriontsua nintzateke gauza batzuk, ziotenez ongi esanak zirenak, berriro esaten asmatuko banu, galduak balira ere badaezpada?
|
|
15 Bada, otoitza eduki den urteak neurtuz joatea arriskutsua dela diot nik; izan ere, apaltasuna badago ere, zerbitzatu denagatik zerbait merezi delakoa geratzen dela dirudi. Nik ez diot merezi ez dutenik eta ongi ordainduko zaie; baina urte askoan otoitza eduki duelako espirituzko grazia hauek merezi
|
dituela
uste duen edozein espiritual, argi dut nik ez dela haren goi goraino igoko. Ez al da nahiko, otoitza eduki baino lehen bezala, Jainkoak bere eskutik edukitzea merezi izatea, irainik ez egiteko?
|
|
Baieztapen hauen azpian autoreak
|
duen
ustea dago: adimenak bi bide dituela ezagutza lortzeko:
|
|
Nik ez nekien zer egin. Alde batetik arrazoia
|
zutela
uste nuen.
|
|
21 Honelako zerbait honezkero esana
|
dudala
uste dudalako, ez dut esaten hemen gehiago, oraingoan serio agertu zitzaidala baino besterik eta esan zidan soilik inola ere ez nezala errentarik har, eta ea zergatik ez nuen hartu nahi bere aholkua, eta desagertu egin zen.
|
|
Jaunak ez du nahi izan nola den niri aditzera ematerik, eta ni hain ezjakina naiz eta hain adimen kamutsekoa, non, behin eta berriro azaldu nahi izan didaten arren, ez baitut ulertzerik izan nola den. Eta hau egia da; berorrek adimen bizia
|
dudala
uste badu ere, ez dut; izan ere, gauza askotan ikusi dut nire adimenak ez duela ulertzen, esan ohi denez, jaten ematen diotena baizik. Batzuetan nire aitor entzulea harri eta zur geratzen zen nire ezjakintasunez; eta sekula ez nuen aditzera eman, ezta ez nuen nahi ere, Jainkoak nola egin zuen hau eta nola izan zitekeen hau, ezta ez nuen galdetu ere egiten, nahiz eta, esan dudanez?
|
|
Justus es, Domine, eta zure epaiak; pentsatzen hasi nintzen zein egia handia zen, honetan deabruak ez zuela sekula ere indarrik ni tentatzeko, Zuk, ene Jauna, ondasun guztiak dituzula eta fedeko beste ezertan ere nik duda egiteko eran; alderantziz zen: zenbat eta berezko bidetik aldenduago, hainbat sendoagoa
|
nuela
uste nuen, eta debozio handia ematen zidan: ahalguztiduna izatean geratzen ziren nigan burutuak Zuk egin ditzazun handitasun guztiak, eta honetan, diodanez?
|
|
Ez da hemen bezala, bizitza guztia iruzur eta azpilduraz beterik baitago: norbaiten gogoa, itxuren arabera, zeureganatua
|
duzula
uste duzunean, guztia gezurra dela ikusten duzu. Honezkero ez dago inor hainbesteko endredoan bizi daitekeenik, batez ere interes pixka bat tartean bada.
|
|
7 Hain handia izanik aitak zidan maitasuna eta hain disimulu handia nirea, ez zuen sinesten hain gaitz handirik nigan, eta horrela ez zuen nigan
|
zuen
uste ona galdu. Denbora laburra izan zenez gero, zerbait jakin bazen ere, ezin zitekeen ziurtasunez esan.
|
|
Jauna mesede handiak egiten hasi zitzaidan hemen izan nintzen aldi honen amaieran (ia bederatzi hilabete izan ziren bakardade honetan, ez liburuak esaten zidan bezain aparte Jainkoa iraintzetik, baina hala ere aurrera nindoan; ia ezinezkoa iruditzen zitzaidan han bezainbesteko kontua izatea; bekatu astunik ez egiteko banuen, eta Jaunak nahi izan beza beti izan dezadala; arinei ez nien kasu handirik egiten, eta hau izan zen hondatu ninduena...), bide honetatik Jauna dohain ugari egiten hasi zitzaidan, gelditasunezko otoitza ematearen mesedea egiteraino, eta noizean behin bat egitezkoraino ere iristen nintzen, nik bata ez bestea zer eta zein estimagarriak ziren ulertzen ez banuen ere, eta uste dut on handia zitzaidakeela hori ulertzea. Egia da bat egitezko honek gutxi gutxi irauten zuela, ez baitakit abemaria baten denbora zen ere; baina hain ondorio handiak uzten zituen, non, garai honetan hogei urte ere ez nituen baina, mundua neure oinpean
|
nuela
uste bainuen, eta horrela pena ematen zidaten, zilegizko gauzetan izanda ere, munduari jarraitzen ziotenek.
|
|
Bakarrik egotea bilatzen nuen neure deboziozko otoitzak egiteko, eta ugari ziren, batez ere arrosarioa, nire amak hain maite zuena, eta guri maitarazten ziguna. Oso gogoko nuen, beste neska txiki batzuekin jolasten nuenean, monasterioak egitea, mojak bagina bezala, eta nik moja izateko gogoa
|
nuela
uste dut, baina ez esan ditudan gauzak adina.
|
|
17 Bada, esaten ari nintzenera berriro etorriz, arima hura ikusiz pozarren nengoela, Jaunak harengan jarri zituen ondasunak nik argi eta garbi ikustea nahi
|
zuela
uste baitut, eta nire bitartez izateaz egin zidan mesedeaz konturaturik,, neure burua mesede horretarako duin ikusten ez nuenez?, askoz ere estimu handiagoan nituen nik Jaunak hari egindako mesedeak eta gehiago hartzen nituen neure kontuan neuri eginak balira baino eta biziki goresten nuen Jauna Haren Maiestatea nire desirak betez zihoala eta nire otoitza entzun zuela ikusirik, hau da, iratzar zi...
|
|
Bera oso argia eta santua da, eta edozein gaitan aholku ona ematen duena, gaztea izan arren; eta gauza nabarmena izango zela ikusi bazuen ere, ulertu zena egin gabe uztekorik ez zuen ebatzi. Nik mezulariak zer zioen itxaron genezala esan nion, eta ongi iruditu zitzaion; esan nion nik
|
banuela
ustea Jainkoagan Berak jarriko zuela erremedioa. Eta halaxe izan zen; nahi eta eskatu zuena hari eman ondoren, beste hirurehun dukat gehiago eskatu zituen, zentzugabea zirudiena, gehiegi ordaintzen baitzitzaion.
|
|
14 Hilabete eta erdi edo igaro ziren, ez dakit pixka bat gehiago ez ote zen izan. Ordurako eragotzirik
|
nuela
uste nuenean, hona non bidaltzen didaten mezulari bat udalaren gutunarekin; han esaten zenez, udalak bere gain hartzen zuen haiei beharrezkorik ezer falta ez dakien laguntzeko konpromisoa, eta, bestalde, Ervías doktoreak esana dudana hartzen zuen bere gain, eta bi aita agurgarri hauen gutunak ere jaso nituen erregu gartsuz. Ni, ordea, beldur nintzen hainbeste ahizpa onartzeko, gertatu ohi denez, hara joango zirenen aurka bandoren bat sortuko zela uste nuelako, eta baita haiek mantendu ahal izateko gauza ziurrik ikusten ez nuelako ere; izan ere, eskaintzen zutena ez zen nahitaez behartzen zituena; horregatik, nahasmen handian ikusi nuen neure burua.
|
|
Ni oso pozik geratu nintzen eta lan egiteko gogoaz. Eta
|
badut
ustea Jaunaren ontasunean, otoitz hauek bezalako laguntza onaz, zerbaitetan zerbitzatu ahal izango dudala.
|
|
Beste bi aldiz, hitz desberdinez, esan zidan Jaunak ez izateko beldurrik, berak ematen zidala-eta. Eta honela, besterik ez egitea erabaki nuen, eta bizi nintzen artean asmo hartan aurrera egitea, guztian haren iritzia jarraituz, era nabarian Jainkoaren aurka ez bazen, eta hori ziur ziur nago ez dela izango, guztian gauzarik perfektuena egiteko nik dudan asmo bera
|
duela
uste baitut, gauza batzuetatik ateratzen dudanez.
|
|
Gero hemen, Jainkoak egin dizkidan mesedeetan atzera egin ez dudanez gero, nire iritziz, uste dut, askoz ere askatasun handiagoa hartu dudala berriro. Orain arte besteen beharra
|
nuela
uste nuen eta munduko laguntzetan konfiantza handiagoa nuen; orain, argi ikusten dut erromero lehorraren zotz batzuk direla guztiak, eta haiei helduz gero ez dela ziurtasunik, kontrakotasun edota gaizki esateen nolabaiteko pisua gainean izanez gero hausten baitira. Eta horrela, esperientziaz dakit, ez erortzeko benetako erremedioa gurutzeari heltzea dela eta bertan jarri zenarengan konfiantza izatea.
|
|
–Halaxe diot berriro ere: ez dezatela uste izan nahi dutena lortuko dutenik, ezta obedientziaren mugetatik irtengo direnik ere; askatasun hau
|
dutela
uste izatean baitago kaltea. Hala ere, haiek erresistentzia jarriko duten gauza ez agintzea priorearen esku dago, haiek ez dutelako berengan indar egiteko indarrik; beraz, esku onez eta behar den maitasun guztiaz eraman lituzke, ahal izanez gero, maitasunagatik men egin dezaten; askoz ere hobeki litzateke hori, eta hala gertatzen da, benetan maite dituela erakutsiz, eta hitzez eta egitez aditzera emanez.
|
|
Ez dakit zer esan mundu honetako gauzei kasu gutxi egiteari buruz, eta ez dakit nola ez dudan hori guztiz ulertzen. Hau diot, inoiz ez
|
nuelako
uste izango berorrek hain ahaztua izango zuenik Teresa Jesusena, eta, hain hurbil dagoenez gero, ezinezkoa da ahazturik ez izatea, bestela ez baitu itxurarik, berori hemen izanik ere, ez ikustea eta bedeinkapena ez ematea berorren etxe honi.
|
|
5 Inoiz ez zait burutik pasatu Nicolaorena hartu nahi izango nuenik, diru falta handia
|
zutela
uste nuenean izan ezik. Garciálvarezen mila horiek dirutan izanez gero, onak dira.
|
|
3 Gure Jaunak ordain biezaio berorren jauntasunari une oso egokian etorri den limosna, ez baikenuen norengana jo, horregatik pena handirik ez banuen ere. Frantzisko Salcedori guri baino gehiago eman dio, beti
|
baitugu
uste ona Jainkoagan. Lehengo egun batean esan zidan berorren jauntasunari idatzi nahi ziola eta gutunean hauxe esan soilik:
|
|
8 Gutun hori irekirik bidaltzen dut, jasotzen dituen nireak probintzialari emateko agindua baldin badute, berorren aitatasunak aurrez eman diezaion irakurtzeko nire letra ikusteak poztuko lukeen norbaiti. Probintzialak monasteriotik bota nahi
|
zituela
uste da; nobiziek beraiekin etorri nahi zuten.
|
|
Bedeinkatua hor sartu ziren eguna, hain garai zoriontsua prestaturik izan zutelako! ...baitzidaten guztia) eta etxe horretatik bota nahi zituztela, beste hainbat zehaztasunekin batera, une hartan, pena hartu beharrean, barruko poz handi bat hartu nuela, itsasoz harantz joan gabe, gure Jaunak altxor betikoen meatze batzuk erakutsi nahi izan dizkiela ikusirik; horrela, itxaro dut Haren Maiestateagan, oso aberats geratuko direla eta hemen garenokin eskuzabal agertuko direla; izan ere,
|
badut
uste on haren errukian, onez eramango dutela guztia Jainkoa ezertan iraindu gabe; ez nahigabe handirik hartu sentitzeaz, sufritzeko gogo biziaz zeudenean uste zuten bezain sendoak ez direla ulertarazi nahiko baitie Jaunak.
|
|
Berorren aitatasuna galdu egingo zirelakoan kezkaz izan ez dadin idazten dut hau, eta sentitzen dut Joana andereak hainbeste ordaindu izana garraioarena. Berorren otoitzetan
|
dut
uste ona.
|
|
Harrigarria da hark nola sentitzen zituen berorien sufrimenduak eta izan zien maitasuna. Orain ordaintzeko unea da, Jaunari haren alde otoitz eginez, baina haren arimak behar ez balu (ez
|
duela
uste baitut, gure fedeak pentsarazten didanez), egin dezatena, behar handiagoa duten arimei ezartzeko baldintzaz, hartaz balia daitezen.
|
|
4 Ama priorea ongi dago. Berorren otoitzetan
|
du
uste ona. Ongi betetzen du bere ofizioa.
|
|
Nik diotsot, argi agertzen dela nire gutunean, zein on handia egiten duen berorren agurgarritasunak bisita egiten digunean, hori egia baita; gogoko duen edozertaz jardun dezake guri mesede egiteko, moja hauei hori eta gehiago zor baitie, malko ugari kostatzen zaielako. ...nahi hitz egin dezan beste inork, berorren agurgarritasunak eta aita Nicolaok izan ezik; izan ere, gure konstituzioez edota guretzat agintzen denaz, ez dago kapituluan tratatu beharrik ezta ez dute haiek horretan sartu beharrik ere, aita frai Pedro Fernándezek ere (zeruan gerta bedi) berorrekin eta nirekin soilik tratatu baitzuen; eta hasieran jartzen ditudan zortzi gauza horiek garrantzi txikia
|
dutela
uste badu ere, jakin beza handia dutela, eta beraz, haietatik bat ere ez dezatela ken nahiko nuke, izan ere, mojei dagokien kontu honetan neure botoa izan dezaket, gauza asko ikusi baititut, huskeria zelakoan, hondamendia eragin dutenak.
|
|
Andere horien, berorren ahizpen, otoitzetan
|
dut
uste osoa. Gaixoari eman biezaio Jaunak nik eskatzen diodan osasuna, eta berorri, ene alaba horri, beste hainbeste.
|
|
2 Nire nebak dio ea jaso zituen berorren agurgarritasunak gutun batzuk barruan etxe ondoan bizi den botikari batentzat lau erreal zituztenak, hark eman zion ukendu bat ordaintzeko; uste dut zango bat mindurik zuenean izan zela. Hara joan ez badira, ordain bitza berorren agurgarritasunak eta geratu hari idatzi gabe, horren kezka
|
duela
uste baitut, nik berorren mezuak pasatzen badizkiot ere. Guztiei goraintzi asko bidaltzen dizkiet, ama priorearen partez berorren agurgarritasunari; mandazainak eramango dizu haren gutuna, nik garraio kostua txikiagoa izan zedin ez bainion eman, eta uste nuen baino gutun gehiago iritsi dira, eta horrela handia doa.
|
|
delakoari eman dioten erantzunak.
|
Badut
ustea gure Jaunagan dena oso ongi egingo dela. Aita Elias bareago eta gogotsuago dago.
|
|
5 Jainkoak eragotzi ez balit, orain dela egun batzuk egingo nukeen berorrek nahi zuena, baina ez dit uzten, eta Jaunaren zerbitzaria dela ikusten dut; eta horregatik ongi da hura maitatzea, merezi baitu, hark eta lurrean diren guztiek. Haien antz handiagoa
|
dugula
uste dugunean, oso ergelak izango gara; baina ez dago haren antzekoa izan beharrik, harengandik jaso dugun ona eskertu baizik. Eta horrela, berorrek laga bitza milikeria horiek eta ez utzi hari idazteari; saia bedi apurka apurka bere baitan libre izaten, ez baitu lortu oraindik dioen heinean; nik, Jainkoari eskerrak, askatasun handia dut.
|
|
4 Dagoeneko esan diot berorri, gauza batean egin behar
|
dudala
uste dudana eginez, Jainkoak adore eman zidala etor zitezkeen zoritxarrak eramateko; ez naiz kexatuko, behintzat, aurrez iragarri ez zidatelako ezta ahal dudana egin gabe utzi dudalako ere, esan dudanez. Gerta daiteke, berorrek erru handiagoa izatea hori egiteko aginduz, nik obeditu ez izanaz izango nukeena baino.
|
|
1 Jesus izan bedi berorrekin eta ordain biezaio Haren Maiestateak gaur eman didan poza eta laguntza nire desirarekin batera; izan ere, nire desira hori betetzeko berorrek ahaleginik egiten ez badu, uste dut hobe zitekeela ezagutu ez banu, sentituko dudana kontuan izanik; eta kontua da, ez naizela kontentatzen berori zerura joateaz, baizik eta Jainkoaren Elizan handia izan behar
|
duela
uste dut. Bihotzez eskatu diot, ez dezala onar berorrek, adimen hain argi hori horretarako baino bestetarako erabiltzerik.
|
|
Fraide horiek erosi duten etxean hotz badira, zer ez ote dira izango mojak? Beren uste onak salbatuko ditu, nik, egiaz, etxe horri dagokionez, ez
|
baitut
uste onik.
|
|
17 Gutun hau orain dela hamabost egun baino lehenagotik idatzia
|
dudala
uste dut. Oraintsu jaso dut beste bat berorrena eta neure aita Rodrigo Álvarezena; honi asko zor diot etxe horretan gauzak hain ongi egin dituelako, eta erantzun nahiko nioke haren gutunari eta ez dakit nola egin, galdatzen dituen gauza batzuk ez direlako gutunez erantzutekoak; dena dela, ikusiko banu, nire arimaren berri dakienari bezala?
|
|
8 Jaunaren erabakiak ez ditugu ulertzen, eta izan daiteke ni orain beste toki batera joatea komeni izatea; izan ere, artzapezpikuaren aldetik halako erresistentzia izateak, benetan nahi
|
duela
uste baitut, misterioren bat dagoela esan nahi du.
|
|
7 Aita frai Gabrielen bitartez idatzi nion lehengo egunean horko aita errektoreari berorren agurgarritasunak nire berri jakin zezan, ez bainintzen ausartu berorri idazten, idatzi ahal
|
nuela
uste badut ere. Aita hau etorri zen hona eta ez dakit ongi zertara, Villanuevako monasterioarena zekarren baina; orain haren berri ongi jakin dudanez, munduko zentzugabekeriarik handiena litzateke hura onartzea, eta aita frai Antonio Jesusena fundazioa egitearen alde dago.
|
|
6 Nire nebak dio, hona badator, haren amak irudika dezakeela berarekin dagoela; eta han finkatzen bada eta bertutetsua bada, haiekin ikasiko duela San Gilen eta beste inon baino hobeki egongo dela. Eta Joan Ovallek dio (berorren agurgarritasunak nahi duela esan nuenez gero), bete betean hartuko duela arazoa bere gain, eta barre egin nuen; izan ere, nire nebak nik nahi
|
dudala
uste badu, atsegin hartzen du hura egiten; eta horrela, haiek harekin hain adiskide ikusirik, Jainkoagan uste dut asko irabaziko dutela, eta berak ez du haiekin galtzen giro gozoa dutelako.
|
|
Hau ama priorearen informazioa da. Informazio handia
|
dudala
uste dudanean, etxeen onerako izan ohi da eta haien negozioetarako. Ez dakit nola esan dezaketen horrelakorik.
|
|
Baina Jainkoak emango dizkio. Gogoan dut otoitzetan irteteko den itsas ontziteria; konturatzen naiz hor duten nekea eta ardura handiaz nauka; hala ere,
|
badut
ustea Jainkoagan konponduko duela guztia, osasunez ongi bada. Haren Maiestateak gorde diezadala berori eta egin dezala osoa santua, amen.
|
|
6 Atsegin hartu dut berorren aitatasunari Paternako ama prioreak idatzi zion gutuna irakurtzean eta Jainkoak berorren aitatasunari gauza guztietarako ematen dion gaitasunaz konturatzean.
|
Badut
uste onik Jaunagan, fruitu bikainak lortuko dituztela eta fundazioak egiteari ez uzteko gogoa ezarri du nigan. Dagoeneko idatzi nion berorren aitatasunari haietako batez, eta hartaz hain zuzen ere idazten dit gutun hori Medinako ama prioreak.
|
|
Nire iritziz berehala konpontzea komeni da, promes egitetik besterik etor ez dakion, gauza arriskutsua baita. Ez
|
dut
uste desegokia denik berorren otoitzaz noizbehinka aitor entzulearekin tratatzea, azken batean hurbil daude eta hobeki aholkatuko dute, eta ez da ezer galtzen.
|
|
9 Hau ekitaldi bakarrean idazten ez dudanez gero, ez dakit zerbait erantzutea ahazten zaidan. Sarraila horiek daramatzate; horien antzekoak daude hemen koruko burdin sareetan eta ez
|
dut
uste txukunagoak direnik, beraren gogobetekoak ez direla izango konturatzen banaiz ere; baina hemen bezala onar daitezke, ez baitirudi arruntegiak direnik; sarrailatxoak izango lirateke egokiago, ez baitakit nik nolako sarrailak eskatzen dituen. Gurutzeak egiten ari dira, uste dut bakoitza dukat bat izango dela.
|
|
Hala ere, ez dut oso egiazaletzat irakurri zuena, baina uste dut kasu honetan hala zela, eta gauza batzuengatik, ez zuen gezurrik esateko motiborik. Era batera edo bestera
|
badut
ustea Jainkoagan, guztia ongi egingo dela, Paulori ere trebetasuna emanez doalako.
|
|
Emaitza onak aterako dira hortik. Nik
|
badut
ustea Jainkoagan Berak hornituko dituela, behartsuak badira ere. Nik esaten diot, ahizpa S. Frantziskok idazten didala gutuna zuhurtasun handiz.
|
|
Ez
|
du
uste gomendagarria denik; 120 gutunean ere horrekin kontuz ibiltzeko esaten zuen.
|
|
7 Aita frai Nikolasen anai arrebek oso ongi tratatu zuten jenerala, eta horrela oso pozik joan zen. Fraide oinetakodunek, aita frai Nikolasek beraien etxean hartu zuela ostatu ikusi zutenez gero, oinetakodunetara itzuli nahi
|
zuela
uste zuten eta etxe hartan geratzeko esan zioten, aita priore izendatuko zutela; nori eta berari esan behar hori! Baliteke honezkero lurralde honetan izatea, itsasontzietan aukera onik izanez gero berehala irtetekotan baitzen.
|
|
Gure Jaunak nahi beza zerbait esaten asma dezadan, haren errukian eta agindua eman didanaren apaltasunean soilik
|
baitut
uste ona, eta horregatik egingo du Jainkoak ahaltsua denez eta ez dit begiratuko niri.
|
|
52 Hau askotan gertatu zait, eta Jainkoaren mirabe handi handiak diren prioreekin gertatu ere; nik haiei sinetsi egiten nien, besterik ezin
|
nuela
uste bainuen; eta egun batzuk etxean igaroz, harri eta zur geratzen nintzen, esan zidanaren hain kontrakoa ikusirik, eta gauza garrantzitsuren batean, itsukeria zela sinetsarazten zidan eta ia komentu erdia zen, eta bera zen nahasirik zebilena, gero ulertu zuenez. Nik uste dut, deabruak, ahizpa hauek zertan tentatu aukera handirik ez denez gero, prioreak tentatzen dituela, gauza batzuetan haien juzgua egin dezaten; eta guztia nola eramaten duten ikustea, gure Jauna goratzekoa da.
|
|
7 Ausarkeria dirudi hau lortzeko ni zerbait banaizela uste izatea. Nik, ene Jauna, hemen dauden zure mirabe hauengan
|
dut
uste ona, ikusten dudalako eta jakin dakidalako zu poztea baino besterik ez dutela nahi. Zugatik utzi zuten zeukaten apurra, eta gehiago edukitzea nahi lukete harekin Zu zerbitzatzeko.
|
|
1 San Jose monasterioko ahizpek, otoitzaren gaiaz gauza batzuk idazteko, aldi honetan nire aitor entzulea den aita lizentziatu Domingo Bañezen, san Domingo aintzatsuaren Ordenakoaren, baimena nuela jakinik, horretaz zerbait esan diezaiedan hainbesteraino ekin didate, non haien esanera jartzea erabaki baitut, pertsona espiritual eta santu askorekin harremanak izanik horretan asma dezakedalakoan; izan ere, haiek didaten maitasun handiak, akastuna eta hala holako idazkeran adierazia izan arren, oso ongi idatziak dauden eta zer idazten duen dakienaren liburu batzuk baino ere onargarriago egin dezake. Eta
|
badut
ustea haien otoitzetan, haiei esker izan daitekeela, Jaunak nahi izatea etxe honetan egiten den bizierari dagokionaz nik asma dezadala zer edo zer esaten. Eta asmatuko ez banu, lehenbizi ikusi behar duen aita Lizentziatuak zuzenduko du edota erreko, eta nik ez dut ezer galduko Jainkoaren mirabe hauen esana egiteaz, eta ikusiko dute nik neurez zer dudan Haren Maiestateak laguntzen ez didanean.
|
|
Zerikusi handia du beti adi adi egoteak tentaldi honi antzemateko, bai esan ditudan gauzetan, bai beste askotan; izan ere, Jaunak egiaz honelako bertute sendo bat eman dezanean, harekin batera guztiak ekartzen dituela dirudi; hau gauza ezaguna da. Baina berriro ohartarazten dizuet,
|
baduzuelako
ustea izan arren, beldur izateko ez ote zaudeten engainatuak. Izan ere, benetan apala dena beti egon ohi da bere bertuteez zalantzan, eta lagun hurkoagan ikusten dituenak, eskuarki, ziurtzat eta balio handiagokotzat izan ohi ditu.
|
|
Eta gaitz handiak eginda ikusi arte ez itxaroteko diot, hasieran moztu baizik, ahal duzuen eta kontzientzia onez egin dezakezuela uste duzuen era guztietara, moztu ere. Baina
|
badut
ustea Jaunagan, ez duela utziko beti otoitzari emanda dauden pertsonek bihotza inori ireki diezaioten, Jainkoaren zerbitzari handia denari baizik; hau argi dago, edota bestela ez daukate otoitzik ezta perfekziorik ere, hemen lortu nahi den erakorik behintzat; izan ere, beren hizkuntza ulertzen duela eta Jainkoaz hitz egitea maite duela ikusten ez badute, ezin izango dute maitatu, ez delako beraie... Kidekoa balitz, ordea, hemen dituen aukera gutxi gutxirekin, edo oso inozoa da edota ez du nahi izango bere barruko bakea galtzerik ezta Jainkoaren mirabeak asaldatzerik ere.
|
|
Dena dela, horiek adierazteko Jainkoaren laguntza
|
zuela
uste zuen berak: –Eta nik ez nekien ezertxo ere esaten neure otoitzari buruz; izan ere, nolakoa den ulertzen eta adierazten jakiteko mesedea, orain dela gutxi egin dit Jainkoak?
|