2000
|
|
Olinpiadetako aroak bezala, nolabait esateko. Eta ezin
|
dut
neure burua askatu, bederatzi urte bizipen asko direlako, lagun asko, elkarrekin eraikitako bizitza luze bat. Askatasuna ez da erraza, batez ere inori minik egin gabe.
|
|
Arratsaldean zuekin hitz egin nahi nuke bakarka, zeren ez bainuke nahi biharko egunean zuen artean liskarrik sor ledin, ene testamenta dela kausa. Eta bihartik aitzina, berriz, xakearen koadro zuri beltzetan barrena galdu nahi
|
nuke
neure burua, jauregiko kontu guztiez ahantzirik —eta bazkaltzen hasi ginen.
|
|
Eta urbiaindar guztiek zerabilten ipuin hura mihian, kezkatsu eta antsiatsu, baita gure aitak eta Mattinek ere... Baina, nola nihaurk izan behar bainuen, handik aitzina, neure anaiaren helduleku, zeren hura ahul baitzegoen eta haren ahuleziak nihaur behar baininduen kontrapisu, hala nuen erabakia ezen gero eta gogorrago izan behar
|
nuela
neure buruarekin, eta ezin sinetsi nuela, hasteko, ipuin hura; derradan, ordea, ezen, neure lehen erabaki haren hartzeko, ez nuela buruhauste handirik izan, zeren, osaba Joanikotekin haserre nengoen arren, ezin ahantzi bainuen ezen haren irakaspenetarik ikasi nuela ez zitzaiela ipuinei kasu handirik egin behar, eta ongi frogaturik nuela, halaber, ezen, puntu hartaz denaz bezainbatean, arrazoin zu...
|
|
Zeren beldur bainaiz kontatu behar ez ote nizun gau hartako hainbat kontu. Eta baietz iduritzen zait alde batetik, eta ezetz bertzetik... nahiz eta badakidan ezen azkenean guztia aditzerat emanen dizudala, deus ere ezabatu gabe, zeren, anitzetan erran dizudan bezala, zintzo eta onest jokatu nahi
|
bainuke
neure buruarekin, eta zure aitzinean naizen eta izan naizen bezalakoa agertu.
|
|
Honezkero izanen da ohartu denik zein barneratua
|
dudan
neure buruaz urrikaltzeko plegua. Ez da oraingo gauza.
|
2003
|
|
–Ez
|
dut
neure burua ofizialki hiltzea beste irtenbiderik ikusten. Horrela bakarrik isilduko dira inguratzen nauten zakur horien zaunkak, baretuko dira nire jazarleen pausoak eta utziko naute bakean.
|
|
–Leihotik behera bota
|
dut
neure burua...
|
|
Sartu eta berriro ikusi bulego haiek, korridore haiek... denak aurrean eduki, esaten ahal zidatena entzun, hitz egin. Ez
|
dut
neure burua hilduratu nahi eta, beraz, zer gertatzen zaidan jakin nahi dut, eromenaz edo morboaz goiti.
|
2004
|
|
–Gogorra izan behar du, ezta? Ezin
|
dut
neure burua imajinatu etxean bakarrik, senarraren deiari itxaroten. Egia esan behar badizut, nahiko larrituta nabil azken aldian kontu honekin.
|
2005
|
|
Aspaldi ez zela, sexologo bat etorri zitzaigun institutura, eta hitz egiten zuen bitartean komikiak irakurtzen egon nintzen ni. Uste nuen Kixmik jakingo zuela zertan zebilen, edo proposatzeak lotsa emango zidan, ez nintzen oroitzen, baina ergeltzat
|
nuen
neure burua, egoera oker hura ez saihesteagatik. Ordaina gogorra zen gero.
|
2006
|
|
" Premia larria: babestu egin behar
|
ditut
neure buru uhinak!"
|
|
Domingo Abaurrek ekarri zigun albistea sukaldean bilduak ginenoi. Hara estalpetua
|
nuen
neure burua, almenetako aldamioetan egun erdia euripean alferrik egin eta gero. Kanoiaren oihartzuna ez nuen denbora osoan entzun.
|
|
Edo, aukera horiek baztertu gabe ere, bi eta bi lau eginda neronek ateratako ondorioa. Ez
|
dut
neure burua arrunt azkartzat, baina Katalina Migel Mailuren alaba bazen eta ni Migel Mailuren iloba, Genebako unibertsitatetik pasatu gabe ergelenak ere asma zezakeen Katalinaren semea izateko aukera batzuk bederen banituela. Banekien, hala ere, ez zela aitatxiren aitzinean aipatzeko afera.
|
2008
|
|
Bada jateari uzten dionik. Nik nahiago
|
dut
neure burua ebakitzea. Gizarteak irtenbide batzuk besteak baino hobeto ulertzen ditu oraingoz, baina funtsean gauza bera egiten dugu guztiok.
|
2009
|
|
–Buelta bat eman genezake, dio eta gorroto
|
dut
neure burua, egin niezakiokeen mina kalkulatzen ari naizelako eta hala ere berarekin joan nahi dudalako.
|
|
ihes egin balio bezala; Adak, jakina, ezin jarri zion ahotsa amorruari, baina amorrua berez mintzo zen, eta halako zerbait esaten ari zen une hartan, beharbada, Adaren bihotzetik: . Ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe, baina pistola bat emango balidate, zuek uxatuko zintuzketet oraintxe bertan: ez naizela bost urteko haurra gero, niri kargua hartzen ibiltzeko?!?.
|
|
horregatik piztu zitzaion, erreakzio gisa, beste txinparta bat begietan, piztu bezain laster itzali zena, itxura egite hartan berezko zerbaitek –ezintasunak eragindako amorruak, ziurrenik– ihes egin balio bezala; Adak, jakina, ezin jarri zion ahotsa amorruari, baina amorrua berez mintzo zen, eta halako zerbait esaten ari zen une hartan, beharbada, Adaren bihotzetik: " Ez
|
dut
neure burua hilko, ez horixe, baina pistola bat emango balidate, zuek uxatuko zintuzketet oraintxe bertan: ez naizela bost urteko haurra gero, niri kargua hartzen ibiltzeko...!".
|
2010
|
|
Nik, funtsean, gizaki arrazionaltzat
|
dut
neure burua, eta horregatik, errealitatearekiko harremana kudeatzeko, aintzakoagotzat hartzen dut arrazoimena irudimena baino, baina gauza bat da hori, eta beste bat ez ohartzea ezen, gizakiaren berezko izatean, badagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea, nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri, ez hankarik ez bururik ez zuèn mundua, errealitate inkontzienteari lotuta zegoen heinean?, halako moldez, non artikulua ebaki eta gorde egin bainuen, hain benetakoa, gogoratu nola ibili zen Ada gaixotu zenean, Gabino, orain buru argi, orain buru ilun, bere baitan bi nortasun balitu bezala, marra argi batek bereiziak!?
|
|
Hamaika hamabi urterekin urte txarra pasatu nuen, Teofilo Maria eta Domingoren artean, batak agintzailearen dohainak zituen eta besteak errebeldearenak? hutsaren hurrengotzat
|
bainuen
neure burua. Egun batean, gainera, amesgaizto bat izan nuen:
|
|
orduantxe sinatu bainuen, institutuko beste irakasle batzuekin batera, idazki bat kondenatuen alde. Karta honetan guztian esan dizut ez
|
dudala
neure burua heroien arrazakotzat, nire ekintza heroiko guztiak Frantzian noizean behin egiten ditudan erosketetara mugatzen dira, Espainian debekatutako libururen bat edo beste tartean?, baina sinadura eskatu zidatenean, zer gutxiago egin nezakeen, heriotza zigorraren aurkakoa naizenez gero!
|
|
Eta horrela pasatu nintzen, hogei urteko atzeratu baten lagun mina eta ia ia andregaia izatetik, sei urteko beste baten irakasle, zaindari eta ia ia aingeru guardakoa izatera. Diferentzia nagusia zen bigarren zeregin honetan ordaindu egiten zidatela, eta, hortaz, ez
|
nuela
neure buruari galdetu beharrik gustuko nuen edo ez.
|
|
Burgosko prozesua... orduantxe sinatu bainuen, institutuko beste irakasle batzuekin batera, idazki bat kondenatuen alde. Karta honetan guztian esan dizut ez
|
dudala
neure burua heroien arrazakotzat —nire ekintza heroiko guztiak Frantzian noizean behin egiten ditudan erosketetara mugatzen dira, Espainian debekatutako libururen bat edo beste tartean—.. baina sinadura eskatu zidatenean, zer gutxiago egin nezakeen, heriotza zigorraren aurkakoa naizenez gero! Sinadura hark bazuen, gainera, Meyer jaunaren aldeko testigantzatik zerbait, ezin ahaztu bainuen naziek garbitu zutela hura, judu odola edukitzeagatik, eta Hitler eta Franco biki politikoak baitziren/ baitira, azken batean.
|
|
Nik, funtsean, gizaki arrazionaltzat
|
dut
neure burua, eta horregatik, errealitatearekiko harremana kudeatzeko, aintzakoagotzat hartzen dut arrazoimena irudimena baino, baina gauza bat da hori, eta beste bat ez ohartzea ezen, gizakiaren berezko izatean, badagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea... nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri —ez hankarik e... artea zen —arte hutsa—, ordu arte egin zèn arterik aurrerakoiena.
|
|
Hamaika hamabi urterekin urte txarra pasatu nuen, Teofilo Maria eta Domingoren artean —batak agintzailearen dohainak zituen eta besteak errebeldearenak— hutsaren hurrengotzat
|
bainuen
neure burua. Egun batean, gainera, amesgaizto bat izan nuen:
|
2011
|
|
Eta, hala ere, egun batzuetan, nekatuta nagoen ilunabarretan bereziki, birentzako antolatuta dauden lekuekin amets egiten dut edo bikoteentzako egoerak ederresten. Samurraren samurrez normalean itogarri egiten zaidan burbuila horietako batean kokatu ohi
|
dut
neure burua; neure etxeko egongelan izaten da gehienetan. Batzuetan Karla jartzen dut leihoaren ondoko besaulkian, modari buruzko aldizkariren bat irakurtzen, edo Nadia bestela, alfonbraren gainean eserita, bere tesirako behar dituen liburuak lurrean anabasan irekita dituela.
|
|
Terriblea litzateke nobela bat hain gogoeta merkeaz amaitzea. Batzuetan ezin
|
dut
neure burua jasan.
|
|
–Ez nuen urtetako prozesurik hasteko gogorik; banekien nolakoak ziren, ezagutzen nituen, eta ez zitzaizkidan gustatzen, ez nituen gorroto, baina ez dakit maite nituen ere, ezin nuen une horretan erabaki; uste dut egin nuela ama bati eska dakiokeen guztia, bazuten adina bakarrik bizitzeko, jasateko ama joan egin zela, beraiek doako amak defendatzen dituzte, nik ez dut horrelako duintasunik behar, orduan dagoeneko ez, momentuz ez, nituen geroago, geroagorik baldin badago, eta ez egotea beti gerta daitekeen zerbait da?. Komuneko papera aluan papurtu zitzaion, hain material arrotza urezko ingurunean, eta bat lehenengo, bi gero, lurrean zimurturik zetzan bainujantzitik atera zituen oinak; muxu eman zien bere belaunei, bere buruari,, urteetan egitearen egiteaz tik eran egiten dut, norbait behar
|
dudanetan
neure buruari musu ematen diot, muak, muak, bana belaun bakoitzari, ezagutu berri banitu baino sendoago, amonago.
|
|
–Ez
|
nuke
neure burua hala definituko, baina ez zen puntu hori eztabaidatzeko momentua. Ez dakit zertarako momentua zen, egia esan?.
|
2012
|
|
eta gorroto
|
dut
neure burua
|
|
Audian sartu eta Jaizkibeldik gora egin genuen. Ez nekien zer egin, inoiz ez
|
nuen
neure burua halako egoera batean ikusi. Horrelakoak ziren, beraz, bizipen dramatikoak?
|
|
Nazkatuta nago duela bi urte gertatu zenaz, oraindik pairatzen jarraitzen dugunaz; ez diot inori aitortuko baina min hartaz atseden hartu nahiko nuke, ez dut Klaudia bera ikusi nahi ere. Era berean, ezin
|
dut
neure burua gertatutakoaz askatu; goizegi ote den. Carlosek ez du horretaz deus esaten, ez du ezertaz ezer esaten, egia esanda, baina egoera berdintsuan dagoela esango nuke, Naroa eta Ander bezala.
|
|
–Maisu, zer egin behar
|
dut
neure burua ezagutzeko?
|
|
Horren ifrentzua argia da: niregan ez dago ezer interesgarririk, ez dut nigana bidaiatu behar, ez
|
dut
neure burua ezagutu behar, ez dago niregan ideia berritzailerik, ez naiz zoriontsu izateko gauza, falta zait zerbait, ez naiz osoa, partziala baizik, eta hori guztia gutxi balitz, ez dut adimenik egoera tamalgarri hau konpontzeko.
|
|
Niri ez iezadazu pisu hori eman. Aski
|
dut
neure buruaren maisu izatearekin. Zuk ez esan. Benitok arrazoi du?, nik ez daukadalako satisfazio horren beharrik.
|
|
–Marco, momentuan nahi dudanari jarraitu nahi diot, zintzoa izan nahi
|
dut
neure buruarekin. Eta horregatik, bakarrik egon nahi dut, nire baitan hausnartu eta nora noan pentsatzeko.
|
|
Ez
|
dut
neure burua ikusten ispiluan; desagertu egin naiz. Ea azkenean egia den nitaz esaten zutena..., ez naizela gauza nire benetako irudia ispiluan ikusteko...
|
|
Publikoari. Tuntuna, ni! Ezin
|
dut
neure burua ispiluan ikusi, espiritua naizelako. Normala!
|
|
Ez. Nik hil baino lehen nintzen bezala ikusi nahi
|
nuke
neure burua. Ze orain, gaixo ez nagoenez, eta nire irudiarekin arazorik ez dudanez eta hori..., ba, nik uste dut kapaz izan nukeela neure burua zera ikusteko... nola zen hura?... distortsionatua, hori da...
|
|
Ni... ni ez nengoen halakoetan pentsatzen jartzeko, entzuteko ere ez, ezertarako ez. Nahikoa
|
banuen
neure buruarekin eta neure sufrimenduarekin. Bai, hasieran, asko sufritzen nuen gosearen gosez; gero ja ez.
|
|
Baina berehala konturatu nintzen nuela ezer egin, itsasoa ikusi bainuen gainera zetorkidala mendi erraldoi baten erara eta etsai bat bezain amorratua, nik, berriz, hari aurre egiteko ez baliabiderik eta ez indarrik ez nuelarik. Egin nezakeen gauza bakarra zen arnasari eutsi, eta ahal
|
banuen
neure buruari uretan sartzen ez utzi, igeri egin, arnasa behar bezala hartu, eta neure burua, nola edo hala, itsasbazterrerantz gidatu; baina orduan kezkarik handiena nuen aurrera egitean itsasoak, itsasbazterrerantz eraman ninduen bezala, atzera egitean, berriro barrualdera eramango ninduela.
|
|
Nahiz eta irla hartan gaizki erabili nindutenik ezin dudan esan, halere aitortu beharra
|
dut
neure burua baztertuegia sumatzen nuela, eta mespretxatua ere bai neurri batean. Zeren eta ez Printzeak ez jendeak ez baitzuten beste jakintza arloekiko jakingurarik, matematika eta musikarekiko izan ezik, zeinetan beraiek baino askoz gutxiago bainintzen, eta ondorioz aintzakotzat hartu gabea.
|
|
Beste gauza batez ere konturatu nintzela esan nion, ontzira igo nintzen lehen momentuan eta marinel guztiek inguratu nindutenean, inoiz ikusitako izaki txiki mespretxagarrienak zirela pentsatu nuela. Zeren eta, egia esateko, printze haren herrialdean egon nintzen bitartean, ezin izan bainuen ispilura begiratzerik jasan, begiak hain gauza handietara ohituak
|
nituenez
neure buruaren oso irudi kaskarra ematen baitzidan konparaketak. Kapitainak esan zidanez, afaldu bitartean gauza guztiei harriturik bezala begiratzen niela ohartu omen zen, sarritan barreari nekez eusten niola ematen zuelarik, eta ez zekiela garbi nola hartu hura, baina nire buruko asalduraren bati egotzi ziola errua.
|
|
Harridura eta alaitasun handiz hartu ninduten emazteak eta etxekoek, hiltzat jotzen baininduten seguru; baina aitortu beharra dut haiek ikusteak gorrotoz, nazkaz eta mespretxuz bakarrik bete ninduela, eta are gehiago haiekiko nuen lotura estua gogoratzean. Zeren eta, houyhnhnmen herrialdetik zoritxarrez deserriratu behar izan nuenetik, behartua
|
nuen arren
neure burua yahooen presentzia jasatera eta Don Pedro de Mendez ekin hitz egitera, halere nire oroimena eta irudimena beti zeuden houyhnhnm paregabe haien bertute eta gogoetaz beteak. Eta yahoo espezieko batekin batzeagatik gehiagoren aita bihurtu nintzela pentsatzen hasi nintzenean, lotsa, nahasmendu eta izu ikararik bizienak jabetu ziren nitaz.
|
|
–Zeren, azken finean, zioen imintzioka?, nik ezin
|
dut
neure burua erbesteratu, haur baten kargua neure buruari leporatu.
|
|
–Egia osoa esango dizut, erantzun diot printzesatxoari?, ez
|
dut
neure burua zurituko, ez neure egintzen zergatia azalduko; ez zaitut maite.
|
2013
|
|
Onartzen dut gerrara joan baino nahiago
|
nukeela
neure buruaz beste egin: ez beste gizaki bat hiltzeko gai ez naizelako, nor bere hiltzaileak bizi du, ni neureak??, gerrarik gabeko idealaren alde bizi nahi dudalako baizik:
|
|
Mukizu horren oharmena gainerako guztiena baino hagitzez handiagoa zen. Ez
|
nuen
neure burua salatzeko asmorik, hala ere.
|
|
Ur uherrak jostailu baten gisara ninderamala, legoa osoa kurritua banu bezala sentitzen nintzen, beharbada laurdena ere ez izanagatik. Nire salbatzailea zelakoan, ibai koleratuaren menera utzia
|
nuen
neure burua, pertsekutatzaileengandik zenbat eta urrunago, hainbat eta hobe niretako. Ahantzia nintzen etsaiaren alabardak baino hilgarriagoa izan daitekeela ura.
|
|
Baita nire desgrazia ere. Ez
|
dut
neure burua defendatzerik, neure kondena berrikusteari uko egin beharrean naiz, abokatuari lan saria ordaintzeko dirurik ez dudalako. Eguna joan eta eguna etorri, negar isiletan urtzen naiz.
|
|
Onartzen dut gerrara joan baino nahiago
|
nukeela
neure buruaz beste egin: ez beste gizaki bat hiltzeko gai ez naizelako –nor bere hiltzaileak bizi du, ni neureak... –, gerrarik gabeko idealaren alde bizi nahi dudalako baizik:
|
2014
|
|
458 Inoiz ez
|
dut
neure burua saldu, baina ez dut esperantzarik galtzen.
|
2015
|
|
Kakingarria!?. Eta orduan, ez bat eta ez bi, zabalik ikusi dudan zabor kontenedore batean bota
|
dut
neure burua. Zoperna jenerala!
|
|
Hain nahi
|
nuke
neure buruaren jabe,
|
|
Ez
|
dut
neure burua Kunderaren pare jarri nahi, ez naiz horren zoroa, ni baino mila aldiz idazle abilagoa baita, baina, horrexegatik, erne ibili behar dudala gogorarazi dit, litekeena dela paperak bete eta bete aritu arren zirrimarra hauek inorentzako interesik ez izatea eta bertan sartzen dena lerroen dantzan galtzea, hastetik buru lotuko den kontakizunik osatzen ez dutenez gero.... Fikzioaren minez ote nago dagoeneko?
|
|
Gaur arte, diot, zeren uste baitut irudimenezko giltzarria ezartzeko tenorea heldu zaiola. Baina ez
|
dut
neure burua engainatzen, badakit kontatze lana ez dela jada lehengo egintza xaloa. Biribiltasuna lortu arren, gaia bizirik ez badago, erraza da testuartekotasunaren nirbanan betiko galtzea.
|
2016
|
|
Ez
|
dut
neure burua arrisku horietan irudikatzen, baina aski nuke irakaslearen aldetik seinale bat, erantzungailuan utzitako mezu susmagarri bat esate baterako, ez du derrigorrean isilune luzeekin eta negar zotin itoekin izan behar, aski luke ahotsean dardara bat, nire laguntzaren beharrean dagoela interpretatzeko. Autoa hartuko nuke presaka, eta bere etxerantz abiatuko nintzateke ziztu bizian.
|
2017
|
|
–Ei, lasai. Nahikoa
|
dut
neure buruarekin beste baten erokeriak jasateko, aurpegiratu zion marrazkiak egiteari ekin zion bitartean.
|
|
Gaur egun, pesimistek esango lukete gauzek ezin dutela okerrera egin, baina, nik, hala ere, baikortzat
|
dut
neure burua, gauzek beti egin baitezakete okerrera.
|
|
Norbaitek molestatzen bazuen ere, bere burua zaintzeko behar
|
zuela
neure buruari sartu nahian ibili nintzen. Baina banekien hori ez zela nire benetako arrazoia.
|
|
MOZKORTU samar nabari
|
dut
neure burua, ez txortan ezin egiteraino, puntu onean bainago, egoerak eskatzen duen mailan desinhibituta, baina urduri xamar ere bai. Agian horregatik ematen ditu pausoak hain irmo Ancik, lagun batek utzi dion etxera gidatzen nauen artean.
|
|
Beti izan baitut sexuan dena kontrolatzeko joera. Nahiago dut noiz zer ematen den nik neuk aurreikustea, nik egitea lehenengo hau eta bestea, eta azkenik besteari uztea errematatu nazan, normalean nik nahi dudan gisan, eta zorteko
|
dut
neure burua orgasmora aise heltzen naizelako ezer gutxirekin. Beti pentsatu izan dut gizona banintz arazo ere bilaka litekeela orain dohain gisa bizi dudana, hots, orgasmorako errazkeria hori, baina egia esan nahiko esker onekoa naiz, ezer gutxi eginda badoazen horietakoa, eta horrek birbalorizatu egin nau sarri andreen artean.
|
|
1984an, esate baterako, hilabete batzuetan ospitalean itxi nindutenean, handik atera eta irakurtzen hastea izan zen nire lehen erantzuna. Haur eroen pabilioia, Baten bat kukuaren gainean hegaldatu zen, Bost urte
|
nituenean
neure buruaz beste egin nuen, eta beste hainbat saiakera psikiatriari buruz, jendea ospitale psikiatrikoetan barneratzeari buruz, zainketari eta nerabezaroari buruz. Hor nituen liburuak, lagunkide, gertakaria gertagarri bihurtzen zuten, esangarri, partekagarri.
|
|
Bulegoetan, dendetan, supermerkatuetan edota tabernetan nahiago dituzte neska gazte katxarroak gu bezalako arlote arruntak baino. Eta nik ez
|
dut
neure burua engainatu nahi, ez dut beste ezertarako balio, Luki.
|
2018
|
|
Nolanahi ere, zuk ederki azpimarratu duzun bezala, arras gogobetegarria zait harekin egokitu izana. Onar dezadan, azken batean, zorionekotzat hartu behar
|
nukeela
neure burua. Zorte handia izan dut, baiki, aukera izan dudalako ez soilik Churchill jaunarekin jarduteko, baizik eta baita beste lider handi eta gizon itzaltsu batzuekin ere, amerikar zein europar.
|
|
Orain nagoen lekutik ikusten dut nola aienatzen den zidorra lokazti sakonetan barrena, baina esan beharrean nago hainbestekoa dela txoko honen xarma ezen iritsi berritan guztiz tentaturik egon bainaiz zidorrari ekiteko. Halako espedizio batean zer ezbehar gerta litezkeen eta bidaia trajea zenbateraino honda nezakeen pentsatze hutsaz, ohartu naiz hobe
|
nuela
neure burua bridatu eta jarleku honetan eseri. Eta hementxe egon naiz azken ordu erdian, ur ertzeko zenbait lekutan kanaberen ondoan lasai eserita dauden irudien mugimenduari begira.
|
|
Azkenean, ohartu nintzen azalbidea soila zela: zeregin gehiegiz zamatua
|
nuen
neure burua.
|
|
–Ez dut ihes egingo, argitu zuen Tinorrek?. Falta zaizkidan urteengatik, ezin
|
dut
neure burua iheslari jaurti mundura.
|
2019
|
|
Naizena naiz. Eta horrelaxe maite
|
dut
neure burua. Ulertzen didazu?
|
|
Amaginarrebak, Versaillestik itzuli, eta bat egin zuen galdetzaileen koruarekin[...] ezin omen zen azaldu nolako jende desitxuratuak ikusiak zituen, apetak asebete ez zituztela eta[...] Neu ere beldurtu egin nintzen azkenerako[...] Gogoan bila ibili nintzen zer ote nuen gustukoena, eta ez zitzaidan ezer bururatu. Azkenean, egun batean, pentsatzen jarri nintzen, anana gozoki bat jaten nuen bitartean, anana oso gauza ederra izango zela[...] Anana jateko apeta
|
nuela
neure buruari sinetsarazi eta gero, gurari bizi bizia sentitu nuen; gero, handituz joan zen Corceletek adierazi zuenean[...] ez zela anana garaia. Oi!
|
|
Nolako alaitasun zintzoz behartu nahi
|
nauen
neure buruaz ditudan ilusio guztiei uko egitera, bata bestearen atzetik. Sekula ez du aukerarik galdu hau eta beste naizela esateko, miserable deitzeko nire lagun guztiz harrituen edo gure zerbitzari txundituen aurrean.
|
|
Jainkoa da, bere buruari so. . Maite
|
dut
neure burua, neu naiz neure Jainkoa!?, zioen Madame Mejerowskyk. Jainkoa izatera iristea ezinezko sintesi bat gauzatzea da, hots, nork bere baitakoa eta norbere buruarentzakoa batzea:
|
|
Beste batean, honela idatzi zuen: . Hainbeste maite
|
dut
neure burua, hain zoriontsu egiten dut neure burua, afarian zoraturik bezala egon nintzen?. Emakumeak, edertasun akasgabekoa ez bada ere, ikusiko du nola agertzen zaizkion aurpegian bere arimaren aberastasun bereziak, eta hori aski izango du horditzeko.
|
2020
|
|
–Badakit –nik ere topatua
|
nuen
neure burua.
|
2021
|
|
Jaitsia nuen aldapa, hirigunean nintzen berriz! Salbatua
|
nuen
neure burua izotzezko infernutik! Zirimiri leuna ari zuen soilik, bedeinkazio baten gisara jaso nuen langar epela.
|
|
Idatzi, idatzi eta idatzi. Idatzi egin behar, Pont des Arts mitikoaren azpian gaua pasatzen ikusi nahi ez
|
banuen
neure burua. Agian, presio horren pean lor nezakeen behingoz nobela santu hura bukatzea.
|
|
" Nola ez haizela akordatzen?" hiratu nintzaion lurrera botatzen
|
nuela
neure burua ere harritu zuen indarrez.
|
|
–Zorigabea! –esan zuen– Niregatik ez balitz, lurra azukre arrosazko gaztelu bat litzateke –irribarre egin zidan– Ezin
|
dut
neure burua ezabatu.
|
2022
|
|
Ni ez nago sozialki ertzean, ezin
|
dut
neure burua engainatu. Ertza estimatzen dut, elikatu egiten nau, interpelatu, nire burua zalantzan jarri, baina ni ez nago hor.
|
|
Samurtasunez erraten dut, baina arrunt pertsona patologikoa zen, matxista, diruduna, pijoa. Ez
|
dut
neure burua zigortzen, ulertzen saiatzen naiz. Hor banuen bizitzeko zerbait, eta sartu nintzen bizitzera.
|
|
Eta neure alaba. Ezin
|
dut
neure burua zaindu ordaindutako lanari kenduta, alabaren beharrei kendu behar diet niri emateko. Horrek ezin du horrela izan.
|
|
–Ez
|
banuen
neure burua bota, izan zen azken momentuan norbaitek besotik heldu zidalako. Adin ertaineko emakume bat zen, traje gris bitxi batekin jantzita, prakekin.
|
|
–Mehatxatutzat hartu behar
|
dut
neure burua?
|
|
Azken egunetan hamaika aldiz irakurri du Gabriela delakoaren aurkezpena. " Alaitzat eta umore onekotzat
|
dut
neure burua". Horra lehen lerroa.
|
|
–Lasai egon zaitezke, ohituta nago halako erreakzioetara. Horregatik ez
|
dut
neure burua gehiago erakusten –esan zion txantxa doinuan. " Pertsona bat da, bere izaerarekin.
|
|
Etengabe ahaztu nahi dudana ahazten saiatzen naiz behin eta berriro, eta etengabe ahaztu nahi dudana gogoratzea baino ez dut lortzen behin eta berriro. Gorroto dut neure barrua, gorroto
|
dut
neure burua. Gorrotoa naiz eta gorroto naiz.
|
|
Batzuetan negarguragoa da, minagoa, eta horrelakoetan ezin ditut begiak kliskatu betazalek begi ninien kontra malkorik sortu gabe. Burua makurtzen dut ez
|
dudalako
neure burua negarrez ikusi nahi kristalean, eta begiak igurzten ditut nekearen kontra ari banintz bezala eta ez tristuraren aurka.
|
2023
|
|
Ez nintzen ausartu Santiri lehenago deitzera galdera gehiegi nituelako eta lehenengo ordenatu egin behar
|
nituelako
neure buruan. Baina ezinezkoa egiten zitzaidan.
|