2001
|
|
Hura isilik geratu da, itsasoari gogor begira eta zuri ezin egona
|
sortu
zaizu, ezin dituzu zure lagunak burutik kendu, norbaiti kontatzeko beharra sentitu duzu, beste askotan ere gauza bera gertatu izan zaizu, baina ez zenuen inor ondoan, eta, beraz, gose hura asetzeko idazten basten zinen, burura etortzen zitzaizuna, poesia bat, kontakizun bat... Baina hori ez zen nahikoa.
|
|
Gorroto duzun zure aitona harekin egotea; ondotxo dakite gurasoek; kexaka ibiltzen zaizu eta, hori gutxi balitz, dena gaizki egiten duzula iruditzen zaio. Eta amonarekin, aldiz, ezinegona
|
sortzen
da zure barruan, gehiegi zaintzen zaitu eta.
|
|
Bat batean oroitzapen mingarriak iritsi zitzaizkion. Gogoan zuen alkohol eta tabakoaren gehiegikeriak
|
sorturiko
kirats higuingarri hura, momentu hartan usainduko balu bezala oroitzen zuen; aho handi hartatik etengabe, milaka irain eta garrasirekin nahastuz, etxe guztian zabaltzen zen usaina.
|
|
Kanpoko kaleargi piztuek eroapen handiz eramaten zituzten ondoan aurkitzen ziren zuhaitzen hostoen jolas etengabeak, aldizkako izpiak igorriz. Tarteka
|
sortzen
ziren argi haiek itzal mugikorrez jantzi zuten gela, bukaezinak ziruditen jauziak balira bezala. Irri alaien doinuan zebiltzan itzalek nekaezinak ziruditen, alde batetik bestera gelditu gabe.
|
|
Berriro hasi ziren galderak nire baitan
|
sortzen
(erantzunik gabekoak) eta plan bat asmatu behar nuela pentsatzen hasi nintzen.
|
|
Orduan, bizidun grisak eskua hartu zidan eta bere komunikatzeko moldean esplikatu, ez zela lurreratu, sinestarazia zidan bezala, Oiher martitzera eramateko, baizik eta gu bion artean bakea
|
sortzeko
.
|
|
Pentsa ezazu, adibidez, zer gerta daitekeen zuria eta beltza nahasterakoan. Ez al da grisa deritzogun kolore berria
|
sortzen
–Baina ez pentsa grisa kolore bakarra denik, bere barman zuriari eta beltzari kontrajartzen zaizkion kolore guztiak baitaude:
|
|
Plazerra zen harentzat zura lantzea. Oraindik arta gehiagorekin, bere haurra
|
sortuko
zenerako sehaskatxo fina eraikitzen ari zen. Ez zen batere alferra gazte hura, eta ez zen sekula gelditzen lan egitetik.
|
|
Baina gaixoarentzat, langilea izaitea ez zen aski, lan on bat aurkitu behar zuen, arrantzale izateak ez baitzuen aski diru ematen. Gainera,
|
sortuko
zen alabatxoarekin ezin izango zuten gehiago oraingo moldean bizi edo iraun.
|
|
Kale izkinean, sakatrapu bat bezala beztitutako gizon zahar bat gurutzatu zuen. Orduan, haur
|
sortu
berriaren aitak jainkoari erregutu zion, ez zezan gizon hura bezain premia gorrian ezar. Geroago tabernara sartu zen, bere lagunei berri ona emaitera.
|
|
Hik badakin denborak, denboraren gatibu den denborak, osatzen duela musika latzena. Hortaz kontura hadi garai batean maitasun fruitu hezeak izan ziren ezpainak, erabat zartaturik eta agorturik erakusten ditunala eta adinak
|
sortutako
lerro, marra paraleloan artetik, izkutatua dunan zera hori... hire ahoa dunala. Begira nazan, eta ohartu hadi burugogortasunak bultzatzen haunala hire memoriaren pantailan kiskalitako gomutak proiektatzera.
|
2002
|
|
Ez zagok eskubiderik! Aske bizitzeko
|
sortu
hintzen eta kateak jarri ditiate, baina azken aldi honetan familiari ere jarri zizkiotek hi ikustera etortzen ez utziz. Gizon horiek zer ditek hik baino gehiago hiri halako tratu txarra emaiteko... ezer ez!
|
|
Esan bezala, nire barnean
|
sortutako
gatazkak sekulako kezka eta ezinegona sortzen zidan eta homosexuala izan nintekeela pentsatzeak beldurtu egiten nimHorrez gain, lagunek edota gurasoek, nire egoeraz jabetu gero izan zezaketen erreakzioak erabat kezkatzen ninduen.
|
|
Esan bezala, nire barnean sortutako gatazkak sekulako kezka eta ezinegona
|
sortzen
zidan eta homosexuala izan nintekeela pentsatzeak beldurtu egiten nimHorrez gain, lagunek edota gurasoek, nire egoeraz jabetu gero izan zezaketen erreakzioak erabat kezkatzen ninduen.
|
|
Nire bizitzako momenturik gozoena izan zen hura, lehen aldiz benetako maitasunak transmititzen zizkidan sentsazioak dastatzen nituela. Horrela eman genuen egun osoa, biok elkarturik, batasun gaindiezin bat
|
sortuz
. Betea sentitzen nintzen, nire bizitzako helburuetako bat erdiestea lortu bainuen, eta munduko pertsonarik zoriontsuena eta, aldi berean, homosexuala nintzela transmititu nahi nion jende guztiari.
|
|
Izan ere, nire bizimoduarekin gustura nengoen, ez zitzaidan ezer falta eta maite ninduten pertsonez inguraturik bizi nintzen. Baina azken boladan nire bizitza ziklo monotono baten harrapaturik zegoela iruditzen zitzaidan eta nire barnean ezinegona
|
sortzen
hasi zen. Bizitza osoa bihotzari kasu eginez dena atzean utzi eta bizimodu berri bati ekiten dioten pertsonen bizipenak irakurtzen pasatzen dugu, baina, harrigarriro, inor gutxik hartzen du erabaki hau errealitatean.
|
|
Zoriontsu izanen gara, geuk
|
sortutako
burbuilaren barruko belardiaren erdian.
|
|
Negar eginen dut. Malko aberatsak isuriko ditut, ikuiluko belardian darraiten bi zuhaitzek, beren hostoen berdetasunaz amodiozko bekaizkeria goxoa edonori
|
sor
diezaioten, eternitatean.
|
|
Ez nitian begi bistan nitian objetuak baino erreparatzen, gertuago dauden sentimen horiei kasu zipitzik egiteke. Inoiz
|
sortu
izan zitzaizkidan barne zirrarak uxatu egin ohi nitian, kulunkan zarraitean zenbait zalantzak niri laket ez zitzaidan bidea hartuko zuten ikaraz. Neu ninduan koldar bakarra.
|
2003
|
|
Kanita lidiak larruan zilo fin luze bat ideki zuen. Odola iturri batetik ura ateratzen zen bezala isurtzen zen lurrerat, eta fite kabalaren ondoan putzu gorri bat
|
sortu
zen. Lazgarria egundaino sekulan abererik hiltzen ikusi ez zuten bi neska gazteentzat.
|
|
Kolpez, gizon bat sartu zen, gela guztia zutitu zen alemanari harridura handi bat
|
sortuz
. Denek elgarrekin egun on erran ondoren, gizonak jartzea agindu zuen, eta segidan turkieraz eskolako lege, ordu eta beste anitz gauzaz mintzatzen hasi zen.
|
|
Maisua sartu zelarik, ulertua zuelako, Oya besteak bezala zutitu zen eta egun on erran zion. Horrera arte dena ongi pasatu zen, baina arazoak
|
sortu
zitzaizkion maisua abots azkar batekin zenbaki batzuen erraiten hasi zelarik. Izan ere, deia egiten ari zen neska bakoitza bere zenbakiaz deituz.
|
|
Beraz, egunaren bukaeran, segidan Sevimengana joan zen zinez honekin harremanen
|
sortzeko
asmoz. Oren laurden bat elgarrekin pasatu ondoren, biak ohartu ziren anitz pundu amankomun zituztela.
|
|
Etxe osoan paretak hezetasunaren ondorioz
|
sortutako
ondoz beteak ziren, eta urrundik ikusiz marroin kolore itsusi bat emaiten zien.
|
|
Hori zen istorio guztia, lehenik Oya ri plazer egiteko eta giro on baten
|
sortzeko
, egun polit hori prestatu zuten. Baina, denek bazekiten bukaeran zer gertatuko zen.
|
|
Ez dut arretarik jarri eguraldian. Etxepeko zozo geraezinaren kantu goiztiar eta larrosa baten hostoan behera zetorren ihintz tantaren abiada geldoak
|
sortutako
zirrarak egun berezi baten atarian nagoela iragarri didate.
|
|
Igande iluntzeetan auzokide guztiok biltzen ginen lekua, gerizpe ederraz jazten zuen haritza ere ez zegoen lehengo lekuan. Norajoan ote dira bere ezpal eta gihar sendoak, bere ezkur ederrak, bere hosto gorrizkez udazken oro
|
sortzen
zuen harmonia.
|
|
Behin, Berlin-en, Alemanian, bizitzeko aski diru zuen familia batean, Himra deitutako neskatila eder bat
|
sortu
zen otsail hotzean. Ez zuen beti nahi zukeen guzia beretako ukaiten, bera baino negu bat gehiago ikusi zuen ahizpa haundiagoa aldean baitzuen, eta hoberena harentzat baitzuen.
|
|
Lekaroz herriko Behitikoxar baserrian
|
sortutakoa
naiz, Antonio Etxeberria eta Dominika Garaikoetxea senar emazteen semea. 1941 urteko otsailaren azkenengo egunean sortua.
|
2004
|
|
Nire euskaldun senitartekoak lehen aldiz nortzuk ziren ikusteak, emozio hutsez
|
sorturik
, begiak lausotu dizkit, erraietako nortasuna are euskaldunagoa bilakatuz. Bizitza osoa igaro dut euren berri jakin gabe, bizi zirela ere ez nekien eta.
|
|
Hegazkinean egoteko gogoa galdu dut une batez. Jaioterria, nire nortasuna, aitarena, amarena... begien aurrean izateak
|
sortuko
didanaz pentsatzen jardun dut. Ikara, zirrara, poza... zer eta nola sentitzeak sorturiko hutsunean murgildu naiz eta irakurketarekin jarraitzea hobe izango dela erabaki ondoren, hartu dut eskuetan nire aita zenaren liburuxka.
|
|
Jaioterria, nire nortasuna, aitarena, amarena... begien aurrean izateak sortuko didanaz pentsatzen jardun dut. Ikara, zirrara, poza... zer eta nola sentitzeak
|
sorturiko
hutsunean murgildu naiz eta irakurketarekin jarraitzea hobe izango dela erabaki ondoren, hartu dut eskuetan nire aita zenaren liburuxka. Aita hitza erabiltzeak ere sortarazten didanaz jarduteko gogoa ere sartu zait, baina beste une baterako uztea erabaki dut.
|
|
Mendi gailurrean haizeak tinko astintzen duen ikurrina ikusteak
|
sorturikoa
defendatu nahian, ametsa lortzeko gogoa gorputzean, merezitakoa irabazteko aukerak itsuturik, ihintzari ere agertzeko gogoa joan zaion une berean agertu da eguzkia. Eta berarekin ekarri digu argia.
|
|
Aitaren antzera, zergatia eskatzen diot neure buruari. Kontakizunak
|
sorturiko
korapilo sakona askatu nahian altxa egin naiz berriro ere, lasaitzeko asmoarekin. Gogorregia da inoiz aitaren berri jakin ez duen batentzat.
|
|
Herriko kaleetatik ibiltzea arrotz egin zaidan unean konturatu naiz. Herritar zirenak, hasiera batean gurekin zeudenak, beren eskuineko eskuak altxaturik zituztela
|
sortutako
pasabide inprobisatutik igarotakoan bota dizkigutenak entzunda, tristura sakon batek hartu nau. Etsaiak herria hartu eta bertan eginiko desfilearen zatirik garrantzitsuentzat hartu gaituzte.
|
|
Horrela, denek abestu dute aho batez etsaiaren abestia. Eskuineko eskuak egindako irudian itotzen nintzela nabaritu dut, desesperazio hutsak
|
sorturiko
ondoeza, tristuran, lotsan nola hondoratzen nintzen nabaritu dut. Esnatu egin nahi dut, zure alboan, txikiaren ondoan, esnatu nahi dut.
|
|
Gero eta gertuagotik ikus daiteke etxean dudan Bilbo hiriko ingurua. Zirrarak
|
sorturiko
ezinegona sartu zait gorputzean. Sakon hartu dut arnasa.
|
|
Baina hain da handia zure hutsunearen mina, urte madarikatu hartatik, ezin izan garela baserrira joan, senitarteko guztiak elkartzen ginen txokora. Gehiegizkoa da lehengusuak, osaba izebak, ilobak eta guztiak bertan ikustean, zure aulkia hutsik ikusteak
|
sortuko
ligukeen zirrara. Baina egun zehatzez gain, badago egunerokotasunean triztezia sorrarazten didan kontu bat; gure bi iloba maitagarriak ezagutu ez izana.
|
|
Abuztuaren 6a.Haurra martxoaren
|
sortu
beharra da. Espero dut galduko duela Goizederrek!
|
|
Hara, ninia
|
sortu
da! Zinez ederra da!
|
|
dautzut: duela zazpi urte, nire lagun baten emaztea hil zen zuri
|
sortzea
emanez, zure aitak, tristurak joa, gurekin utzi zintuen. Ordutik, guk gure biho tzean zuretzat leku bat atzeman dugu eta zuk gu zure egiazko burrasoak bagina bezala maitatu behar gaituzul
|
|
Sosa badu bere salerosketa ttipiak eginez, eta ni zer bitzari egon behar naiz! Baina ez luzaz, ainitz sos iraba ziko dut eta nire ostatua
|
sortuko
dut.
|
2005
|
|
Europa osoan ezagutua zen jokalari gisa. Wendy-k, bere lanbidea ontsa hasita zeukan, horregatik zen Carolinaren
|
sortzea
ez hain ongi etorria izan. Wendy emazte antolatu eta agintari bat zen.
|
|
Aldiz, Josep bada, biek elkar maite dute; baina Josepek, Marie: Josianekin ezkondu behar du; orduan bere buruaz beste egiten du. Wendy esperantzetan da eta, gainera, oso triste (beharbada depresio bat egiten du), zer egin ez jakinik, bere aitari dena erraiten dio; berak Frantziara eramaiten du eta ninia
|
sortzen
edo hiltzen da.Bi izebek neskaren argitasunaz harriturik egon ondoren, Mirosak erran zuen pentsakor: Ez, bi kasuak ez dira posible, edo bederen lehena, zeren Eduardo ez zen batere horrelakoa, bere alaba asko maite zuen, beharbada sobera, baina ez zuen sekula, sekula bortxatuko, eta sinets nazazu, ene anaia baitzen! Aldiz, beste ideia posible da, baina elkar maite bazuten ere, Wendy ez zen sekula esperantzetan izanen bere ahizparen senargaiarekin.
|
|
lehenik, Eduardo eta bere alaba sei hilabetez egon ziren Frantzian. Erran nahi zuen umea
|
sortu
zela. Gero bere gurasoen notarioak erran zuen, Wendy-k sosa umezurztegi batera igorri zuela; erran zuen sosa haur bati igorria zela; eta haur hau bere ahizpa edo anaia erdi handia izan behar zen...
|
|
1956ko primaderan zen Carolina
|
sortu
. Wendy-k, bere amak hogeita bat urte zituen eta ezkondu berri zen banka gizon batekin.
|
|
Carolinaren
|
sortzean
, amaren bizi antolatua pixka bat mugitu zen, baina pentsatuz nini bat ez zela munduaren bukaera, eta erditzetik landa umea norbaiten eskuetan ezartzen zuela, hobeki sentitu zen. Dena pentsatu zuen bezala pasatu zen:
|
|
Honek ontsa bazekien, baina begirada hesten zion amodioz betetako neska honi. Hala portatzen zen, Carolina itsusia zelako; beharbada ez higuingarria izaiterainokoan, baina nehork ez zuen ulertzen nolaz Wendy bezalako emazte batek halako haur bat
|
sortzen
ahal zuen. Wendy-k, begirada kritiko hauek gaizki hartzen zituen eta bere kexa guztia alabarenganantz itzultzen, hari bost minutu guziz oroitaraziz higuina, zikina, tuntuna.... zela.
|
|
Esperantzetan da; orduan, Eduardo oso gaizki sentitzen da, eramaiten du Frantziara denei erranez Wendy-k depresio bat egiten duela, nire ustez egia dena. Eta ninia
|
sortzen
edo hiltzen da. Aldiz, Josep bada, biek elkar maite dute; baina Josepek, Marie: Josianekin ezkondu behar du; orduan bere buruaz beste egiten du.
|
|
Ahizpak bere mutilaren argazki zahar zimurtua du eskuartean, eta honi laztanak eta muxuak ematen hasi zaio. Begietatik kristal malkoa erori zaio, maiteminak
|
sorturiko
negar malkoa. Ondoren elkarri begiratu diogu, konplizitateak sorturiko begirada umilarekin eta elkar besarkatu dugu gogor, sutsuki.
|
|
Begietatik kristal malkoa erori zaio, maiteminak sorturiko negar malkoa. Ondoren elkarri begiratu diogu, konplizitateak
|
sorturiko
begirada umilarekin eta elkar besarkatu dugu gogor, sutsuki.
|
|
Jada bost minutu besterik ez zaizkit gelditzen. Une honetan, erloju guztien orratzak gelditzea nahiko nuke, eta zoriontsu bizitu, nire familiarekin, hemendik urrun, geure mundu berria
|
sortuaz
. Baina ezinezkoa dela ohartzen naiz eraikin honetako oihuak entzuten ditudan bakoitzean, tiro soinuak entzuten ditudan bakoitzean, negar zotinez beteriko malko suiziden hotsak entzuten ditudan bakoitzean.
|
|
Hiri gorria deritze batzuek. Iluntzean eguzkiaren perfil obalatuaren islak harresietan
|
sortzen
duen argitasun magiko horregatik, akaso. Aukeren hiria deitzen diote beste batzuek.
|
|
Egunerokoa nik neuk
|
sortutako
dieta hertsiz eta egunean zehar egiteko asmoa nuen plan gogaika
|
|
rantzizkoa egiten nuen. Gose nintzenean, zigarro bat pizten nuen, neure gosea asetzen zuelakoan, eta nahiago nuen neure idea kuttunarekin jarrai tzea
|
sorturik
nuen helmuga oztopatzea baino.
|
|
Kalorien etsai nagusiena nintzen, beraien aurka borrokatzea zen neure jar dun garrantzitsuena. Bakardadean bizi nintzen, nik arauturiko mundu batean, nik
|
sorturiko
helmugara heltzeko ahaleginak eginaz... Baina, zer zen t: xarre na?
|
|
Baina, zer zen t: xarre na? ltxaropenez
|
sorturiko
helmuga hura ez zela exis titzen, ispilu atzean ikusten nuenak iruzur egiten ziharduen deabrua zelako, baina ez nintzen kon tziente, neure begiek ikusten zutena baitzen ekintza gogaikarri haiek egitera bultzatzen nindutena. Bitartean, pisuko orratzek ezkerrerantz desplazatzen jarraitzen zuten, neure pisuak isiltasunaren ezintasu nean disolbatzen jarraitzen zuen.
|
2006
|
|
Azken esaldi horrek ene bizkarrean hotz ikara bat
|
sortu
zuen. Baina berak segitu zuen:
|
|
Eta egia erran, benetan,, beste? hau nigan sentitzen nuen, ez
|
sortzen
baina agertzen. –Beste?
|
|
–Beste? hura Irlandan
|
sortu
zen eta azkenik berriz hara itzultzean ni baitan gordea bazen bezala, bizitzen hasten zen. Ez dakit nola azaldu, baina sentsazio horrek beldurtzen eta azkarrago sentiarazten ninduen.
|
|
Momentu bat berantago berriz heldu zen, baina txalupa hutsa zen. Ene begietan
|
sortzen
ziren malkoen gordetzeko burua itzuli nuen eta amildegiko arroketara so egin nuen. Eta hor, bihotzean ziztada bat ukan nuen:
|
|
Bi bikoteek hiru urte zoragarri pasa zituzten. Eta ber urtean ni eta Nany
|
sortu
ginen. Lagunak izateko sortuak ginen:
|
|
Berak ere jauts ahala ari zuen euriari begiratzen zion. Bere ukondoa ene sorbaldaren ondoan sentitzen nuen, eta bere arnasak lurrun arin bat
|
sortzen
zuen. Bere ile beltzak bere kopetaren gainean zapalduak ziren.
|
|
Duela hamazazpi urte, gau batez emazte bat etorri zen ene atera jotzera Tom besoetan. Tom
|
sortu
berria zen. Emazteak erdi eroa zirudien eta ez dut inoiz jakin bere ama zenez.?
|
|
– Bai ene
|
sortzean
.
|
|
Ez nintzen sekula hara joana eta ez nuen sekula hara joaiteko gogo berezirik ukan, jakin mina baizik. Ene ama hangoa zen, baina bere amarekin kexu izanki, ez zen hara itzuli bere aitaren heriotzaz geroztik, 1974an,
|
sortu
nintzen urte berean. Eta orai, bere ama, ene amatxi, zendu zen, eta ni nintzen joan behar herri hotz, hodeitsu eta ezezagun hartara bera lanpetuegi baitzen.
|
|
Eta, konturatu nintzen, farolaren eskuinaldean eserleku bat zegoela, zuri zuri, huts hutsik, nire zain bezala. Beraz, bertarantz abiatu nintzen, farolaren umiltasunak
|
sortzen
zidan halako zera hori albo batera utzita. Pauso batzuk eman eta laster batean heldu nintzen; hogeita hamasei denera.
|
|
Hamaika urteko umezurtza hintzen emakumeontzako urreak berak baino balio handiago daukan hileroko lehen odol jarioa beheratu zitzainanean. Ia ito hintzen amak emakume errendatu hintzela eta zoriondu hinduenean barnean
|
sortu
zitzaizkinan tximista eta trumoien artean. Hormona orok beti harrotzen duen itsaso astindua baretu ostean, heldu sentitzen hintzela eta amaren takoi findun zapatak jantzi hituen lehen aldiz.
|
|
Ordu ugari gastatzen hituen ispiluari so, gainean heraman xarma guztia tentatzen praktikatuz, gero kaletik gorputzaren mugimendu erakargarri batzuen laguntzaz teknika berarekin inguruko gazte guztien begiradak lapurtzeko. Betileak kartzelako burdin hodiak bezain gogor eta sendoak bihurtzen dituen errimel lodi lodia, begirada lerdenenak
|
sortzeko
gauari lapurtutako iluntasunez marrazten duen arkatz beltza, argi izpi batek ur tanta bat zeharkatzen duenean sortzen diren milioika koloreren nahasketa itsasten duten begitako itzalak, Ozeaniako itsaso bareetako berezko kresal distiratsua gomaztatzen duen ezpainetako gloss eranskorra, haur baten masail gorriak opatzen dituen hauts arrosak... Hamalau udaberri soilik heuzkan begiztaturik horrelako armekin gudu guztietan garaile irteten hintzenean.
|
|
Ordu ugari gastatzen hituen ispiluari so, gainean heraman xarma guztia tentatzen praktikatuz, gero kaletik gorputzaren mugimendu erakargarri batzuen laguntzaz teknika berarekin inguruko gazte guztien begiradak lapurtzeko. Betileak kartzelako burdin hodiak bezain gogor eta sendoak bihurtzen dituen errimel lodi lodia, begirada lerdenenak sortzeko gauari lapurtutako iluntasunez marrazten duen arkatz beltza, argi izpi batek ur tanta bat zeharkatzen duenean
|
sortzen
diren milioika koloreren nahasketa itsasten duten begitako itzalak, Ozeaniako itsaso bareetako berezko kresal distiratsua gomaztatzen duen ezpainetako gloss eranskorra, haur baten masail gorriak opatzen dituen hauts arrosak... Hamalau udaberri soilik heuzkan begiztaturik horrelako armekin gudu guztietan garaile irteten hintzenean.
|
|
Kanpaiek seigarren astinaldi lehorra jaurti dinate zuzen belarrietara. Kupre eta burdinaren arteko elkar jotzeak airean
|
sortutako
uhinek bizien mundura ekarri haute berriz ere. Jada berrogeita hamar metro luze utzi ditun atzean, baina badakin ez dela nahikoa.
|
|
Mutikoa joan zen. Bidean, galdera ainitz
|
sortu
zitzaizkion. Nola hartu treina?
|
|
Besterik ez. Neke handia, Kristobal, egunero sukaldeko leiho ondoan jarri eta itxarotearen nekea, erantzunik gabeko eskutitzak idaztearen nekea, zure faltak
|
sortzen
didan mina jasatearen nekea. Eta oso nekatuta nago, Kristobal.
|
|
Ez nekien zer egin etaberriz ere dardarka nengoen. Imanol bere aulkitikjaiki eta nire ondoan zegoen aulkian eseri zen.Eskutik heldu zidan eta elkarri begiratu genion.Nahigabe bezala, gure ezpainek bat egin zuten eztizaporedun musu epel bat
|
sortuz
. Momentu hartanez nekien musu horrekin jarraitzea ongi zegoen, baina nire bihotzari kasu egin nion.
|
2007
|
|
Musikaren tonu sarkorrek bihotza baretuko dizutelakoan edo, piztu duzu irratia. Biolineko kordei laztan egiten dien arkuaren ferekak, ferekak izango lirateke, pentsatu duzu, ahalik eta igurzketek
|
sortutako
soinuek ez balute zeure errealitatearen notak zapalduko. Eta, horrela, bidean zoaz, Tchaikovsky ren biolinerako kontzertuko Allegro Moderato aren re mayor eko nota bortitzek egunsentiko eguzki izpi lokartuak minez janzten dituztelarik, zeure bihotzeko saminaren eramaile.
|
|
Zuk ez dituzu nire anai arrebak ezagutu. Zure barnean
|
sortutako
hitzak izango ziren, eta horrexegatik eskerrak ematen dizkizut.
|
|
Bost urte egon gara etxeko selauruan gorderik. Han
|
sortu
da ene haurra, urrian. Baina barazki saltzaileak gure lagunak lehen baino gehiago erosten zutela ohartu dira eta gure etsaiei erran diete.
|
|
Oroitzapen liluragarriak datozkizu burura, bizikletan lehen aldiz bi gurpilen gainean ibiltzea lortu zenuenekoa, lehen mozkorraldia hartu zenuenekoa, lehen elkar musukatzea, lehen maitalea, lehen... hain zoriontsu izan zinen, eta orain hain galdua... zorioneko biderantz zindoazela, ohartu ezean, bidegurutze batean, okerreko bidezidorra hartu eta... orduan ere, hipokresiak ziria sartu zizun. Oroimenen zurrunbilo liluragarriak indarra galdu du, oroitzapen hoberenak agortu ostean, amets txarrak
|
sortzen
hasi baitzaizkizu, eta bat batean pentsamendu guztiak ezabatuz, zuri utzi duzu pentsamenduen habia, huts.
|
|
Eta zure hanken erritmo biziak, ia kez itorik dauden biriken arnas estuak, inguruan duzun iluntasunaren sakoneko monotonia errege eta hipokresia erreginaren gaztelupeko maltzurkeriak... Buruko min nabaria
|
sortu
dizu, bat batean burua lehertzear duzu; eta iraganean gatibatutako une latzenak, duela pare bat minutu, zure pentsamendu eta oroitzapen onen habia ordezkatzen saiatu diren amets txarrak, gogora etorri zaizkizu. Ondoren, zure gorputza goitik behera igaro duen zirrara hotz eta desatseginak guztia hankaz gora jarri ostean, gogoan zenuen guztiaz ahaztarazi eta zure bidearekin jarraiarazi dizu.
|
|
Ondoren, zure gorputza goitik behera igaro duen zirrara hotz eta desatseginak guztia hankaz gora jarri ostean, gogoan zenuen guztiaz ahaztarazi eta zure bidearekin jarraiarazi dizu. Baina buruko mina ez du uxatu, bertan dihardu zuri molestia
|
sortzen
.
|
|
Zure burua behartuta egongo balitz gisan, adi adi zaude aparatu zaratatsuak dioenari, baina jaramon egin arren ezertaz ohartzen ez zarela konturatu ostean, zure ingurua behatzeari ekin diozu. Taberna ilun eta hezearen ertzean kokatua dagoen zakur edadetuaren begirada zorrotz eta sarkorrak, zure barnean hutsunea
|
sortu
du, barru barruraino barneratu zaizu, bihotza ostuko balizu bezala. Instante horretan erabat biluzik sentitu zara:
|
|
Tabako kaxa desitxuratutik, azken zigarroa atera, eta sutsuki erretzeari ekin diozu. Zure biriketan
|
sortuko
duen kalteari erreparatu gabe. Egia esan, une honetan, ez dizu ezerk ere axola... ke iluna zure barnean sartzen doan heinean, zu baretzen zoaz.
|
|
Eta ohartu zara, zuk izan duzula ia guztiaren errua. Bere garaian, lagunei laguntza eskatu ordez, drogei eskatu izanak, orain amorrua
|
sortzen
dizu. Baina zuk erabaki zenuen drogen lagun izatea, laguntza eskaintzen zizutenengandik urruntzea, zure pentsamolde bera ez zutenei gaizki begiratzea...
|
|
Hortik hara, ez da nehor sekula Haizez trufatu eta, gainera, hari ugari du geroztik. Usoak segitzen dit bera harat honatak eta arazo bat
|
sortzen
delarik beti hor da.
|
2008
|
|
Zure malko baten ihesa bere lepoan behera labaindu da, irristatu: zure saminarekin ibaia
|
sortuz
. Eta, erreka ikusezin hura isuri den itsaso txikian, azalean, musu txiki bat eman diozu; bertan jarrai dezan, iraun.
|
|
zikin sentiarazten zion gezurrezko aurpegi hura garbitzeko, izaren zabaltasun itogarrian babes sentitzeko. Berak
|
sortutako
bakardadearen olatuak ito zezaten desiratu zuen. Alde egin nahi zuen soilik, ihes, korrika, hegaz, bere existentziaren mugatzaile zen ekaitzaren bihotzera, jendetzaren epeltasun krudeletik at.
|
|
Estalingradon froga batzuk pasa ondoren Estatu Batuetara bidaiatzeko aukera eskaini zioten beste hainbat emakume dantzari errusiarrekin. Garai hartako ikuskizunik harrigarrienetako batean parte hartzaile izateak harrotasun puntu bat
|
sortu
zion bere baitan. Baina haurtzaroan sentitutakoak ez bezala, tximista bezain azkar egin zuen alde.
|
|
Ikuskizunerako pare bat egun geratzen ez zirela, berokia eta lepokoa jantzi zituen antzokitik gaueko bederatzietan atera zenean. Josephine Bakerren ahots leuna zuzenean entzuteak nolabaiteko lasaitasun sentsazioa zabaldu zuen bere gorputzean zehar, egun latz eta nekagarrien ondorioz
|
sortutako
ezinegona ezabatu zuten nota musikalek bezala. Abeslariaren ahotsa paisaia izoztu bateko lore gorri eta bizia bezala ikusten zuen; irudi esanguratsua benetan.
|
|
Haren amaren aurpegia nire amaren aurpegiaren berdina da, haren albotik joan nintzen momentuan... Aita gaur lanean da eta haur bat
|
sortu
da bere besoetan; batzuk hil eta besteak sortu: biziaren legea.
|
|
Haren amaren aurpegia nire amaren aurpegiaren berdina da, haren albotik joan nintzen momentuan... Aita gaur lanean da eta haur bat sortu da bere besoetan; batzuk hil eta besteak
|
sortu
: biziaren legea.
|
|
–Ulertzen dut sentitzen duzuna, badakit gizakiak direla, baina mundua
|
sortu
denetik Inkek sakrifizioak egiten ditugu eta gizakien odolari esker da eguzkia egunero jaikitzen. Beraz, urte honetan ere eguzkiaren egarria ase behar dugu!?
|
|
Limaren azalak zulotxo nabariezinak baititu, bete ezinak. Eta berak ere bai, ikusi ezinak
|
sortzen
dizkion hutsuneak. Baina, horren gainetik zoriona ukitzeko gai omen da hatz muturrez, berdetasunari eusteko gai, Edurneren laguntzaz paseatuz eta irri eginez.
|
2009
|
|
Sarritan neuk
|
sortu
behar ditut hizkuntzak lehendik daudenek asetzen ez nautenak idatzitako letra bakoitza hegaka eta astitro pausatzeanloreen petaloetan loreen petaloetan loreen petaloetan
|
|
–Adifquidea hitza ecen gure bicibide?. Orain egin beharreko bideak
|
sortutako
kezkak bultzaturik laguntza eske doakie, ordea. Erregearen agindua argia zen, bakarrik joan behar zuen arabiarrenera, baina, hurrengo ilabeterako itzuliko ez balitz, haren bila irten lirateke,, hatzaman içanen bainaute?.
|
|
Arazoa, hori nola lortu izanen litzateke. Pedrok bi aldeentzako onuragarria izango litzatekeen paktua
|
sortzen
du eta mahai gainean bi agintariek sinatzeko moduan uzten du. Bertan aipatzen diren baldintzak, hauek dira:
|
|
Tupustean
|
sortzea
da nire izana, zerua oskarbidagoenean, eguzkiak bere besoen luzakin direnizpiez mundua berotzen duen bitarteanbertaratzea nire egitekoa.
|
|
Ozeano erdian hiltzen naiz egarriz. Ezin jasandezaket, beraz, egun eguzkitsu eta lainobakobatek
|
sorturiko
guztia: Loreak, haiengan bilduakegoteari utzita, zabaldu egiten dituzte besoakargitasunak guztiz zipriztindu ditzan.
|
|
Hala, konturatzerako, nik
|
sortutako
haizekorronte handiek astinduko dute ingurua, hainbestetan astintzen nauen inguru bera. Eta ondoren, indarrak ahiturik, alde egitera beharturik aurkitzen naizenean, euri zaparrada utziko dut atzean.
|
|
Izaren antzera gauero biltzen nauten sentsazioak ezberdinak izango dira, ordea. Nire antzera, pertsona anitz izango dira eta loak hartu ezinik, arratsalde partean altxatu den haize bolara trinko hark
|
sortutako
estuasun eta urduritasuna kanporatu ezinean.
|
|
Baina, ez duzu halakorik sumatu oraino. Nekagarria iruditu zaizu biren artean
|
sortu
beharreko goxotasuna zuk soilik eraikitzea. Hain erraza egiten zaio berari, hain zauzka aseguratuta...
|