Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 70

2004
‎«Zergatik deritxazu hainbeste neke lan euskaldunen artean
‎Eta buruzagiren batek bere mezua era zabalean hedatu nahi zuenean, euskaraz eta gaztelaniaz hitzaldia egiten saiatzen zen. XIX.mendean zehar horren froga ugari dago eta bildu dira honezkero Bizkaiko Batzar Nagusietako euskarazko testuak A. Irigoien eta A. Urrutiaren lanetan . Euskarak hizkuntza bizia zen eta hainbat eremutan hizkuntza bakarra.
‎Eta gogotik asi zan bere lanean ; sendo ekin eutson, ez iñoren aldetik goralpenak entzuteko asmuz, ez; entzun beren itzak: < < Pozik emongo neuke neure bixitza ori gatik Aberrijari osasuna etortiarren iñork nire barrí jakingo ez ba leuke be> >.
‎Eusebio Erkiaga. Berbalauaren kulunkan, Prosa lanak 11, Sutondo­
‎Hortik sortzen den euskara ereduari «hiperbizkaiera» deituko dio berak (263). Berrikitan ltziar Lakak (264) azaldua du bere doktore­ tesian Aranaren hiperbizkaierak Azkue gaztearen Euskal Izkindea n eta bertan proposatutako aditz sistema berrian duela bere jatorria, nagusiki eta bereziki­ aditz teoriari dagokionez, eta lan hori Astarloaren lanean oinarrituta burutua du­ ela. Era berean, Sabino Aranak Azkueren hainbat proposamen bere egiten ditu, hasierako lanetan ez hainbeste, azken lanetan gero eta nabariago (265), eta ge­ roztik aranazaleen eskolakoak izango dira hauek bereziki eta bakarrik horiek
‎Hortik sortzen den euskara ereduari «hiperbizkaiera» deituko dio berak (263). Berrikitan ltziar Lakak (264) azaldua du bere doktore­ tesian Aranaren hiperbizkaierak Azkue gaztearen Euskal Izkindea n eta bertan proposatutako aditz sistema berrian duela bere jatorria, nagusiki eta bereziki­ aditz teoriari dagokionez, eta lan hori Astarloaren lanean oinarrituta burutua du­ ela. Era berean, Sabino Aranak Azkueren hainbat proposamen bere egiten ditu, hasierako lanetan ez hainbeste, azken lanetan gero eta nabariago (265), eta ge­ roztik aranazaleen eskolakoak izango dira hauek bereziki eta bakarrik horiek
‎Berrikitan ltziar Lakak (264) azaldua du bere doktore­ tesian Aranaren hiperbizkaierak Azkue gaztearen Euskal Izkindea n eta bertan proposatutako aditz sistema berrian duela bere jatorria, nagusiki eta bereziki­ aditz teoriari dagokionez, eta lan hori Astarloaren lanean oinarrituta burutua du­ ela. Era berean, Sabino Aranak Azkueren hainbat proposamen bere egiten ditu, hasierako lanetan ez hainbeste, azken lanetan gero eta nabariago (265), eta ge­ roztik aranazaleen eskolakoak izango dira hauek bereziki eta bakarrik horiek
‎Berrikitan ltziar Lakak (264) azaldua du bere doktore­ tesian Aranaren hiperbizkaierak Azkue gaztearen Euskal Izkindea n eta bertan proposatutako aditz sistema berrian duela bere jatorria, nagusiki eta bereziki­ aditz teoriari dagokionez, eta lan hori Astarloaren lanean oinarrituta burutua du­ ela. Era berean, Sabino Aranak Azkueren hainbat proposamen bere egiten ditu, hasierako lanetan ez hainbeste, azken lanetan gero eta nabariago (265), eta ge­ roztik aranazaleen eskolakoak izango dira hauek bereziki eta bakarrik horiek
‎Ondorioz, uste dugu berezi beharreko sailak direla, mende bukaeran jaio eta XX.aren hasieratik aUITera zabaltzen den bizkaiera idatzi berrian, Aranak irekiriko bidea, hots, orto­ grafia sistema eta neologismo sorta bat edo agian hobe Iitzateke esatea, neologismo hoiek baino ga­ rrantzitsuago bait da, erdal kutsuko hitz guzti guztiekiko jarrera garbizalea, bere jarraitzaileek lútz be­ rrigintzan hasirikoa jarraitu bait zuten, eta bestetik eredu horrek biltzen duen aditz laguntzailearen sistima eta joskerari buruzko zenbait berezitasun, Azkueren eskutik sorturikoak gehien bat, hau mai­ zegi azpimarratu ez bada ere. Urteen buruan, haatik, Azkuek sorturiko ereduaren eragina gero eta na­ bariago egingo da Aranaren lanetan , bakanka aurki daitezkeen adibideetan Iehenik, ugarituz gero, az­ ken lanetan osoro makurtzeraino bere hizkuntza hiperbizkaieraren sistimara> > (Laka, op., 24 or.).
‎Ondorioz, uste dugu berezi beharreko sailak direla, mende bukaeran jaio eta XX.aren hasieratik aUITera zabaltzen den bizkaiera idatzi berrian, Aranak irekiriko bidea, hots, orto­ grafia sistema eta neologismo sorta bat edo agian hobe Iitzateke esatea, neologismo hoiek baino ga­ rrantzitsuago bait da, erdal kutsuko hitz guzti guztiekiko jarrera garbizalea, bere jarraitzaileek lútz be­ rrigintzan hasirikoa jarraitu bait zuten, eta bestetik eredu horrek biltzen duen aditz laguntzailearen sistima eta joskerari buruzko zenbait berezitasun, Azkueren eskutik sorturikoak gehien bat, hau mai­ zegi azpimarratu ez bada ere. Urteen buruan, haatik, Azkuek sorturiko ereduaren eragina gero eta na­ bariago egingo da Aranaren lanetan, bakanka aurki daitezkeen adibideetan Iehenik, ugarituz gero, az­ ken lanetan osoro makurtzeraino bere hizkuntza hiperbizkaieraren sistimara> > (Laka, op., 24 or.).
‎Jarrera zientifikoa erakutsi dutenen artean gehienak hizkuntzalari atzerrita­ rrak ziren, hala nola Schuchardt, Uhlenbeck, Saroihandy, Gavel, etab.; eta ber­ takoen artean, Azkue heldua, Altube eta Urkijo bera. Hauen lanak Urkijok zu­ zendutako RIEV aldizkarian emango dira argitara eta, orobat, hauek izango dira euskalaritza berriaren zimentarriak botako dituztenak Eusko Ikaskuntzako l. eta III. Batzarretan, Oñatin (1981) eta Donostian (1923) egindakoetan, Menéndez Pelayo, Amado Alonso eta Navarro Tomás espainolekin batera (267). Lekuko euskalarien zerrenda honetan, berriro diogu, Sabino Arana ez da agertzen.
‎(269) < < Historia (lariaren) ren subjektibotasuna eta askotariko interes eta ikuspegiak euskala­ ritzaren historiaren esparruan ere antzeman daitezke: Esate baterako, ikerlari batzuk Arana Goiri­ ren lanetan hitz berri ugari sortzea, beste hainbaten asmakizunerako iturri izatea eta, horren bitar­ tez, euskaran tradizio aski luzea zuten mailegu 1atin erromaniko asko ezabatzen saiatzea azpimarratu dute; beste zenbaitek, aldiz, Larramendiren eraginarekiko haustura nabarmendu dute, horre1a euskaldunen jatorri iberikoa eta, ondorioz, euskaldunen Espainiarekiko lotura deuseztu as­ moz> >(! ...
‎Egiazko arazoa, ordea, ez da hori, kritikak aberasten baitu jakintzaren ku­ txa. Arazoa, eta benetan larria, euskal nazionalismoaren familia ideologikoan lerrokatzen diren euskaltzaleen lana akademikoa nahiz bestelakoa sistemaz deskalifikatzearena da. Badirudi horrelako salatzaileak hauek bai oso erudi­ to eta intelektualak inungo nazio eta estaturi atxikirik gabeko hiritar uniber­ tsalak direla, egungo izaki globalizatuak.
‎Sabino Aranak, euskaltzaletasuna abertzaletasunaren zerbitzura jartzean, morrontza lanetan jarri zuen euskara, baina fede onez, uste baitzuen abertza­ letasuna zela euskara sustatzeko biderik behinen eta eragingarriena. Baina ba­ du Abandakoak hori baino oker handiagorik egina, euskarari ez baitzion aitor­ tu nazioaren eraikuntzan zegokion lekua.
‎Baita J.M. Barandiaran antropologoak ere «euskal gizakia» deitu ohi zaionaren jatorriaz jardutean, zei­ naren eboluzio abiapuntua 7.000 urte inguruan finkatzen baitu (277). Honekin adierazi nahi duguna da, bat, arrazaren kontzeptua Sabino Aranaren garaian, eta oraindik geroago ere, diskurtso zientifikoan erabiltzen zen ohiko terminoa zela, eta bi, lan honen hasieran esan bezala, komunitate etnikoaren edo nazio­ aren edukia eman ziola Sabinok arrazari.
‎Luis Mitxelenak, Euskal literaturaren historia idaztean, Aranaren itzala bere sorkuntzazko lana baino harago doala esan zuen: «La actividad de su con­ temporáneo Sabino de Arana Goiri() fue principalmente política(...) No obstante, sería injusto medir su influencia en la literatura vasca por la huella de su obra original.
‎Asko dira jada Sabino Aranaren lanaz aritu direnak. Bibliografía zabala da berari buruzkoa.
‎Mitxe­ lenari jarraiki, hala dio Akesolok ere: «Aranaren euskal lana ondo aztertu ba­ rik dago. Bereak ez dituen eritxiak ezarten ei jakoz askotan.
‎Bereak ez dituen eritxiak ezarten ei jakoz askotan. Aranazale batzu­ en eritxiak alboratu eta bereak dituenak aztertzea lan onuragarria izango ei genduke» (5). Laburki esanda, batean Arana eta bestean aranazaleak kokatze­ ko garaia heldu da.
‎Lenengo, euskaldunak euren lozorrotik itxartu, euskeraren alderako za­ barkeritik eta jaramonik ezetik atera, eta ortik aurrerako ekintza jarri. Euskalerri edo eskualde ba­ kotxetik asiko da lana , lenago euren jabe izan ziran eta egunen baten barriro izateko ustea dau­ ken eskualde bakotxetik. Eskualde bakotxean nagusi dan euskera alik eta batuena egin, osotu eta indartu, guztien arteko izkuntza egin arte, bai literaturan eta bai goikoen eta bekoen, ikasien eta ikasibakoen agotan, kalean eta etxean.
‎Guztien gainetik, agian, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino li­ burua da Aranaren lanik meritagarriena euskalaritzaren sailean, zeinetan soi­ nuez eta letren zeinuez ari baita, ortografiaz eta fonetikaz, ordurarte euskaraz erabili izan diren sistema grafikoez eta euskeralogoek egin dituzten erroreez. Zehatz mehatz aztertzen du euskalkien batasun arazoa, 62 neologismo sortzen ditu, eta euskarazko 123 eta gaztelaniazko 36 hitzen etimologia azaltzen du.
‎Gaurko hizkuntzalariek ez daukate Arana gramatikalaritzat, ez bederen honi eman ohi zaion adiera zabalean hartuta, nahiz eta hilondoko eskuizkribu batean agertu izan haren bizkaierazko aditzaren sailkapen bat, «clasificación del verbo bizkaino» izenekoa (51). Izan ere, gutxitan eta orduan zeharka eta lan desberdinetan, aipatzen ditu sintaxi eta morfologi arazoak. Sail horretan besteek esanera mugatzen bada ere, beste gaietan, hala nola ortografian eta fo­ netikan, etimologian, izendegian, hiztegian eta, oso bere bidetik ibiltzen da.
‎Ortografiari buruzko lehen saioa Pliegos Euskeráfilos (1988) lanean egi­
‎ten du, horko lehen lanean hain zuzen, zeinetan, Miguel Unamunoren «De Or
‎gitaratu zutena. Lan honetan biltzen dira Aranak bizkaierazko aditzaz idatzitakoak eta, oro har,
‎tografía» artikuluari erantzunez, Astarloa eta Mogelen tradizioari jarraiki, e eta q ren ordez, k erabiltzea errebindikatzen baitu. Baina bere lan maisua, esan bezala, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino (1896) da. Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere.
‎Baina bere lan maisua, esan bezala, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino (1896) da. Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere. Lan hau 1885ean hasi zen idazten, baina 200 orrialde Bar­ tzelonan argitaratu eta gero, 1888an argitaratzeari utzi ziola dio berak, zerga­ tik esan gabe.
‎Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere. Lan hau 1885ean hasi zen idazten, baina 200 orrialde Bar­ tzelonan argitaratu eta gero, 1888an argitaratzeari utzi ziola dio berak, zerga­ tik esan gabe. Baina, hau ere berak dio, gaztetan idatzitako Gramatika horretako sei ikasgai letren soinuez eta zeinuez dihardutenak, hain zuzen­ Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino n jasotzen omen dira.
‎Azkuek bi aukera paregabe izan zituen horretarako, baina ez zuen egin. Hasteko, Aldundiaren Katedran hiru urtez la­ nean aritu ondoren, horko maisutza lanaren emaitza gisa 1891n argitaratutako
‎Etimologías Euskéricas (1887) da Aranak euskararen gainean idatzitako lehen lana . Egileak berak esaten duen bezala, bi artikulu dira saio hau osa­ tzen dutenak, Gramática Elemental del Euskera Bizkaino deituaren sarrera gi­ sa eginak, hogei urte zituela (74).
‎Hasiera hasieratik pizten zaio, bada, etimologiarako zaletasuna eta hauxe du bere lehen saioa. Pliegos Euskeraló­ gicos lanean (1892), errotzat hartutako 17 hizkitatik eratorritako hitzen azal­ pena ematen du, ari, argi, agi, adi, ali, eri, egi, eli, eta horrelakoena. Handik hiru urtera Tratado Etimológico de los Apellidos Euskéricos (1895) argitara­ tuko du, eta hemen, bai, bide berriak urratuko ditu.
‎Iturri gisa, Kanpionen Datos Históricos referentes al Reino de Nabarra ere erabiltzen du, harenean azterketa etimologokoa egiteko datu historikorik agertzen delako. Neurri handiko lana da, 5.000 hitzetik gorakoa baita, abizenak 33 espezietan sailkatuta ematen dituelarik. Amorrortu editoreak dioenez, 7.000ko zerrenda egitea pentsatuta omen zeukan.
‎Amorrortu editoreak dioenez, 7.000ko zerrenda egitea pentsatuta omen zeukan. Orobat, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino lanean ere, bertan erabilitako euskarazko 122 hitzen jatorria ematen da, zerrendatuta, eta erdarazko beste 22rena, hala nola vasco rena (lartinezko uasco tik), vascuence rena (gaztelerazko vasconce tik), osco rena (euskaraz­ ko eusko tik) (75). Orobat, Umiaren Lenengo Aizkidia n (76), Euzkera,
‎Pliegos Euskeráfilos eko bigarren lanean planteatzen du lehen aldiz eus­ kal alfabetoaren berrikuntza, horren eredu grafikoa aurkeztuz, zehazki kontso­ nanteetan. Bere euskal alfabeto berrituan bere aurreko tradiziotik zetozen hain­ bat kontsonante kentzen ditu, zehazki, e, h, j, f, q, x, baita beste hainbat zeinu ere (oh, ph, nh, rh, th, w), eta r, 1 eta t bikoiztuak tiletez ematen.
‎Pliegos Histórico políticos (II) izeneko lanean (1889), Kanpion eta Arza­ kekin eztabaidan ari dela (91), euskal poetei atzerriko alderdiek antolatutako lehiketetan parte ez hartzeko gomita egiten die Sabino Aranak, aberriari trai­ zio egin ez diezaioten. Eta, aldi berean, parada horretaz baliatzen da egile ho­ rietako bakoitzaren literatur ikuspegia zorrozki kritikatzeko (92).
‎(97) < < Ir por lana y volver trasquilado> >, Bizkaitarra, 23,; OC, 1, 524 or. (98) La Patria, 9,; OC, III, 2081 2082.orr.
‎Kanpionek ez dio erantzuten, baina ondo gogoan izango ditu Aranaren­ gandik jasoak, handik bi hilabetera, Hondarribiako Batzar Ortografikorako prestaketa lanak direla bide, Guilbeau jaunari 1902ko otsailaren 27an idazten dion gutunean garbi agertzen baita suminduraz zein errea daukan barrunbea:
‎1985ean aranazaleen setakeriari botatzen baitio errua (109). Berrikitan, Hen­ daia eta Hondarribiako Batzarren berri eman izan denean, J. Javier Granja Pas­ cual en lanean bezala, honek ere, ia hitzez hitz, Viiiasante eta Kintanaren ber­ tsio bera ematen du (110). Azken honengan, gainera, geroago ikusi dugun bezala, Sabino Aranaren jarrera intelektuala politikeriaren aitzakiaz satanitze­ ko joera nabarmentzen da, haren hizkuntzari buruzko ikuspegi estu eta politi­ zatuari Azkue edota Kanpionen jarrera zabal eta zientifikoa kontrajarriz.
‎Izan ere, historiografia gezurtatzeko modu asko daude, eta ho­ rietako bat, datuak manipulatzea, edo aipatzeke uztea da. Gu ere ibiliak gara gai honen inguruan Orixeren lana aztertu genuenean, baina lehengo iturriak berrikusi eta berriak aztertzean, orduko balorazio batzuk findu beharrean aur­ kitu garela aitortzeko lotsarik ez dugu (112).
‎hizkun­ tzaren defentsarako bide egokiak hartzea, euskal kultura zabaltzea eta euskal ortografia batzea. Asmo hauek burutu ahal izateko, erakunde bat sortzea, Es­ kualdun Biltzarra (Association dEuskeraphiles/ Liga de Euzkeráfilos) deitu zi­ tzaiona, eta lanerako Batzorde Iraunkor bat eratzea erabaki zuten, honela osa
‎(112) Hitzaldi hau eman eta gero jakin dugu Mikel Zalbidek burutua duela gai honetaz lan bat arras argigarria dena. Ahalegindu garen arren, ez dugu eskuratzerik ahal izan.
‎a) goizez batzarkideak hiru taldetan banatu zirela, ortografiaren batasunari bu­ ruz Batzarrari proposamenak egiteko xedearekin; b) arratsaldez aho batez onartu zela batzordeetako batek, adostua izan zedin, gai horri buruz proposa­ tutako plagintza; e) hurrengo urtean Hondarribian beste Batzar bat egitea au­ rrikusi zela; d) hiruko talde batek osatutako Batzorde bat izendatu zela, tarte­ an Kanpion, Sabino eta Hazpameko Anaia bat zeudela, eta hauek, gela batean sartuta, presaka arautegi moduko bat prestatu zutela, baina Batzar Aretora itzultzean, hutsik aurkitu zutela; e) Eskualdun Biltzarra elkartearen izenaz as­ ko eztabaidatu zela, berdin bere xedeaz; f) Batzorde Iraunkorreko partaideen izendapenari dagokionez, Batzarraren berrespenik ez zuela eta, Kanpion eta Aranaren kasuan, presak eraginda, beren buruak aurkeztu zituztela lehendaka­ riordetzarako (116). Beste nonbait ere esaten du Aranak, gauzak gaiztotzen ha­ si zirenean, hasiera hasieratik lehendakariordea izaki, kargu horri uko egin na­ hi izan ziola (117), baina ez ziotela onartu eta, gainera, askotan idazkari lanak ere egin behar izan zituela (118).
‎Honen 1092ko otsailaren 15eko erantzunean (136), puntu hauek zehazten dira: a) idazkariak ez dituela bete hitz emandako lanak , b) bera izan zela Ortografiaren eta Literaturaren sailak nahastu nahi izan zituena, lortu ez zuen arren, e) Hendaiako batzarkide guztiak ez zirela izan euskalariak (euzke­ rálogos), eta, alderantziz, euskalariak oro ere ez zirela deituak izan, d) arau ortografikoak, ez hitzez berehala, Adema eta Kanpionek nahi zuten bezala, bai­ zik azkerketa sakon baten ondoren finkatu behar zirela, Aranak p...
‎darrabiako Batzarrerako idatziz bidalitako sistema grafikoari buruzko lana , orduan hain eztabaidatua
‎izan zena izango da, hain zuzen, Euskaltzaindiak Oñatin 1918an onartuko duena, Azkue, Bonaparte, Oihenart, Darrigol eta Duvoisinen lanekin balera. Eleizaldek, Sabinoren jarraitzale hurbilekoenak, ho­ nela jasotzen du Euskaltzaindiaren egitekoa bere 6 artikuluan:
‎Biek, bada, gauza bera diote: Sabinoren lanetan ere oinarrituta egin zela, alegia.
‎Eztabaida maila honetan, alde hatera utzita aranazaleek euskalaritzan izan zezaketen gaitasuna, jokabidearen gardentasunean datza arazoaren mui­ na. Sabino Aranari zaio leporatu azpikeriaz jokatu nahi izan zuela, pasarte horretan agerian baitago ortografiaren arazoa Hendaiakoan, azken fi­ nean, lagun gutxiren artean trenkatu nahi izan zutela, aldez aurretik azterketa­ lanik aurkeztu gabe, erabakiak ahoz hartuz.
‎Bizkaian, EAJ Aberrikoen bidetik, beste elkarte bat sortuko da, Euzkeltzale Bazkuna dei­ tua, eta Aranaren jarratzaile hertsienak izango dira hor kokatuko direnak. Guk, batez ere, elkarte horrek argitaratzen duen Euzkerea aldizkariaren eta egiten dituen beste lanen berri ematera mugatuko gara eta, bide batez, RIEV ere ai­ patuko dugu, Aranak Kanpionekin hasitako eztabaida hor luzatzen baita, bai­ na oraingoan beren buruak Aranaren oinordekotzat dauzkatenekin. Kanpionek badaki nortzuekin ari den teke mekean.
‎(161) Egile honek La Gaceta del Norte n idatzitako «De Euzkarología» lana aipatzen du,
‎Bi: ez da egia Aranak aldez aurretik fro­ gatu gabeko printzipio orokorra formulatuz gero ateratzen dituela bere ondo­ rioak, a priori arrazonatuz, alegia, zeren bere lanetan azterketa analitiko des­ kriptiboak egin eta gero iristen baita azalpen sintetiko deduktiboa egitera. Baina Aranak bere une deskribatzailean erabilitako argudioak argitu eta indar­ tzeko balio zezaketen froga historiko berririk ez dakar, eta hori zen Kanpio­ nek eskatzen zuena.
‎Sekulakoa da. Euskalaritzarako gaitasun handia zuela erakutsi zuen bere lanetan .
‎Mintegi horietan Ekonomia, Soziologia, Historia eta Filologiako gaiak harro­ tzen dira. Beraz, ikusten gatozenez, kultur mugimendu trinko eta antolatu bat dago hor lanean ari dena, Sabino Aranaren gerizpean Euskal Pizkundiari bere ekarpena egiten ari zaiona. Noski, beren bidetik.
‎Aranari bakarrik deitzen zaio «Maisua», maiuskulaz, eta haren izena sakralizaturik bezala agertzen da, hark esanak edo idatziak betiko egiak bailiran transkri­ batuz. Aldizkariak ia zenbakiro ekartzen ditu Aranaren pasarteak «Páginas del maestro» sailean, edo haren lanei buruzko iruzkinak, gehienetan hitz be­ rrien inguruan. San Andres egunarekin, 1930eko azaroaren 30ean, Euzkerea­ koek omenaldi hunkigarri bat egin zioten Arana maisuari Bilbon.
‎Euzkerea aldizkarian, 1929ko III. zenbakitik aurrera, atal berezi bat ireki­ tzen da, «Los contradictores del maestro» izenburuarekin, non Abandokoaren iritziren bat edo beste ezbaian jartzera ausartzen zirenak errotarrian xehatzen bai­ tira kupidarik gabe. Konbentzituta zeuden Sabino Arana euskalariaren lana gu­ txiestea zutela xede haren kontraesale horiek (205). Kontraerasoa, gainera, gaz­ telaniaz egitea erabakitzen da, eztabaidaren berri jende gehiagok izan dezan.
‎Arrazoi honek ez du balio, zeren nola esplikatzen da Azkueren Euskelzale bezalako aldizkariak hain agudo desagertzea? Kirikiñoren adibide­ ak ere ez bide du askoz gehiago balio, honen lanak ere, garaiko beste idazle gehienen antzera, gutxi irakurriak baitira. Haren Bigan·en Abarrak liburutik ale bakar batzuk bakarrik saldu zirelako kexu omen ziren argitaratzaileak.
‎«Misibus» delakoak bi zenbakitan emana (234). Bere aurrekoek modu batera edo bestera esana ez duten gutxi dator honen 26 orrialdeko lanean . Neologis­ moen arazoan, berak dioenez, hiru jarrera mota eman daitezke:
‎aldeko euskalkietan, bi hitz erabili zituela, bata irakaslari irakasle profesiona­ la izendatzeko, eta irakasle, pedagogo profesionala ez den maisua izendatze­ ko. Bi hitz horiek, Pierre Lhanderen hiztegian oharrarazten den bezala, Harri­ et kalonjea 1878an egiten hasitako eskuizkribuzko hiztegian baitatoz, litekeena da Arana Goiriren lanak ezagutzea eta hortik hartuak izatea. Odolkiak ordai­ netan izaten direnez, Oxobiren esaera honekin ematen diote bukaera beren orri biko idazkiari:
‎Ro­ ni buruz esan dezakeguna da, euskalaritzaren sailean egin diren ekarpenen bi­ bliografía espezializatua irakurtzean, gaurko euskal hizkuntzalari profesiona­ lek apenas aipatzen dutela Arana Goiriren izena. Hala ere, ugalduz doaz Aranari buruzko lan monografikoak (260) eta horietako batzuen edukia azter­ tzera pasatuko gara.
‎Ikusten da Biltzar horren ondorioz eta bera desiatzen zegoen Akademiaren esanetan jartzeko. Bibliografia ugaria erabiltzen du korrejitze lanerako , lapurte­ razkoan L. Diharassarryren Ciristino Legeaz baliatzen da, horkoan bakarrik
‎Batzar agiriok kronologikoki liburu bildu­ ma legez atera, salgai jarri banaketa eta guzti. Ehun urte geroago, oraintsu hasita egon arren, burutu gabeko lan bat da. Gure historia ikerketak beste emaitza bat izango zuen, proposamen zuhur hori aurrera atera bazen. lkerke­ tetarako argitalpenei balio handia ematen ziola bistakoa da, nahiz eta, orain­ dik, 1+ D, askorentzat gai teknikoentzat bakarrik egon.
‎tzea aski litzateke. Tartean Moyano legea bazebilen mende erdiko kalteak egiten estatu zentralizatu baten, irakaskuntzako hiru mailetan euskara, kata­ lana eta galegoa baztertuz eta maisuen izendapenak ere, gure kasuan, Valla­ doliden egiten ziren gaztelauen mesedetan. Hogei urte geroago, haren ando­ rengo Landeta eta Eleizaldek, «Bizkayaren auzo ikastola» delakoak martxan jarriaz eta Zomotzan Maisu Eskola sortzeko egitasmoa, gauzak bideratzen hasi ziren.
‎Sabinoren lanetan azterketa tematiko zehatz bat egiteko dagoela uste dut eta onuragarria izango litzateke alderdi askotatik. Haren idazlan ezagunetatik azterketa xume bat eginda, hara hor, beste arlo batzuetako erkundetzeaz jaso­ tako adibide zenbait:
‎Euskal abertzaleen­ tzat Sabino euskal abertzaletasun politiko modernoaren sortzailea da; berak gainditu zuen ordura arteko foruzaletasuna eta bera izan zen joera politiko ho­ rren oinarrizko kontzeptuak ezarri zituena, aldaketa sozio-politikoaren eragile bihurtuz kontzeptuok. Guretzat, abertzaleontzat, aipatutako ezaugarri hori ho­ rren garrantzitsu da ze, askotan erabili izan dugula justifikazino nagusitzat eta nahikotzat, eta hori ezagutzearekin asetutzat sentitu garela, eta alde hatera utzi dugu Sabinok landutako esparruetan egin zituen ekarpenak sakontze eta azter­ tzeak eskatzen zuen lana .
‎Beste batzuentzat, espainiazaleentzat, aspaldiko partez oso erasokor ari diren horientzat, Sabino Arana aipatzerakoan badirudi euren aurkako zerbait esan dela, eta gaur eguneko testuinguru europearrean izan litezkeen adierazle­ rik ezezkorrenak egozten dizkiote, batez ere arrazakeriazale eta xenofobo hu­ tsa izan zela. Horretarako, bada, Aranaren mezuak eta lanak berezko duten tes­ tuinguru historikotik atara besterik ez dute egiten behin eta berriz.
‎Eztabaida antzu horren ikus­ pegi estua gainditzeko modurik zintzoena zein den, nire ustez, azpimarratzea besterik ez dut gura: Sabinoren lanaren azterketan sakontzen ahalegintzea; lan­ dutako esparruetan egin zituen ekarpenetan sakontzen ahalegintzea. Horrexe­ gatik, hain zuzen ere, oso erakargarri eta garrantzitsu deritzot mintegiaren helburuari:
‎astintze lana da, hizkuntza biziberrituko zuen osteragoko mugirrÍentuetarako
‎Amaitzeko, nire esker onik zintzoena adierazo gura diot Euskaltzaindia­ ri, mintegia antolatzerakoan izan duen parte hartzeagatik. Zer erakunde hobe­ rik gauzatzeko, bidezkotasunez eta zuzentasunez, Sabino Aranak zeregin ho­ rretan egindako lanaren benetako nondik norakoak, egindakook aztertzeko eta neurtzeko. Beste alde batetik, berton dauden hitzaldien aberastasunak berez eta besterik gabe adierazten du egileek pertsonaiaren beraren eta alor honetan egindako lanaren azterketa egiterakoan jarritako adorea eta ahalegina.
‎Zer erakunde hobe­ rik gauzatzeko, bidezkotasunez eta zuzentasunez, Sabino Aranak zeregin ho­ rretan egindako lanaren benetako nondik norakoak, egindakook aztertzeko eta neurtzeko. Beste alde batetik, berton dauden hitzaldien aberastasunak berez eta besterik gabe adierazten du egileek pertsonaiaren beraren eta alor honetan egindako lanaren azterketa egiterakoan jarritako adorea eta ahalegina. Euroi ere gure Fundazioaren esker ona.
‎Gaur, hain zuzen, euskararen eta euskal kulturaren alde lan handia egin duten pertsona horietako bat dakargu zuen aurrean, eta ez nolanahikoa: Sabi­ no Arana Goiri, bizkaitarra.
‎zitzakeen gauzak berak baino hobeki. Ondokoei egokitu zaigu berak proposa­ turiko bidea arteztu, birrnoldatu eta hobetzea, gure atzetik datozenek gurea zu­ zenduko duten bezalaxe, baina beti ere haren lana kontuan izanda, hark azpi­ marraturiko hutsuneak konpontzea helburu. Edonola ere, ene ustez, ez orduan, ez eta geroago ere euskaraz ezertarako arduratu ez zirenen jarraitzaile ideolo­ gikoak ez dira nor noiz eta orain, ehun urte geroago, Aranaren akatsak dema­ gogikoki salatzen jarduteko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
lana 15 (0,10)
lanean 11 (0,07)
lanetan 11 (0,07)
lan 10 (0,07)
lanak 8 (0,05)
lanaren 4 (0,03)
Lan 3 (0,02)
lanerako 2 (0,01)
lanik 2 (0,01)
lanaz 1 (0,01)
lanei buruzko 1 (0,01)
lanekin 1 (0,01)
lanen 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
lan azterketa 4 (0,03)
lan ere 4 (0,03)
lan hau 4 (0,03)
lan bat 2 (0,01)
lan Urkijo 1 (0,01)
lan aipatu 1 (0,01)
lan akademiko 1 (0,01)
lan ari 1 (0,01)
lan aritu 1 (0,01)
lan aurkeztu 1 (0,01)
lan aztertu 1 (0,01)
lan baino 1 (0,01)
lan bal 1 (0,01)
lan batzorde 1 (0,01)
lan benetako 1 (0,01)
lan berezko 1 (0,01)
lan berri 1 (0,01)
lan bezala 1 (0,01)
lan desberdin 1 (0,01)
lan emaitza 1 (0,01)
lan euskaldun 1 (0,01)
lan ez 1 (0,01)
lan ezagutu 1 (0,01)
lan gero 1 (0,01)
lan hain 1 (0,01)
lan handi 1 (0,01)
lan hitz 1 (0,01)
lan hori 1 (0,01)
lan iruzkin 1 (0,01)
lan jarri 1 (0,01)
lan kontu 1 (0,01)
lan maisu 1 (0,01)
lan meritagarri 1 (0,01)
lan monografiko 1 (0,01)
lan oinarritu 1 (0,01)
lan ondo 1 (0,01)
lan onuragarri 1 (0,01)
lan osoro 1 (0,01)
lan planteatu 1 (0,01)
lan y 1 (0,01)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia