|
2000
|
|
|
Dingletik irten eta Connemararaino. Ez
|
dakit
zenbat kilometro dauden, baina asko, hori seguru. Ehundaka.
|
|
|
Argazkiko itsasoa, berunezko zerua, larreak eta harrizko txabolatxoak. Eta gogoratuko zara, Bitakoratxo, esan nizula gizon bat ere bazegoela txaboletako baten aurrean jesarrita, munduaren zentroa zela eta ez
|
dakit
zenbat txorakeria gehiago. Beno, sentitzen nuena zen, ezta?
|
|
|
Helburu horrekin, txangoak antolatzen dituzte, xake txapelketak, futbola, igeriketa... Ez
|
dakit
zenbat ekintza aipatu zizkidan. Hala ere, orain ez daude haurrekin; izan ere, eurak seiak duela gutxi sartu dira talde horretan, eta elkar ezagutze aldera pentsatu dute egun batzuk batera pasatzea.
|
|
|
Lanera bidean ez dut ardirik ikusi bere baserrian, eta arratsaldean euria egin du. Bisitatzera joan naiz, baina lasaigarria eman diote eta lotan pasatu ditu ez
|
dakit
zenbat ordu.
|
|
|
maite ez dudanarekin bikote bizitza ia normala egiten ari naiz, gerta daitekeenaz beldurtuta. Eta Txemaren lagunik onenarekin larrua jotzen, eta Jabiren antza duen irlandar batekin maiteminduta, eta batek
|
daki
zenbat gauza absurdu gehiago.
|
|
|
ene anaiaren irri sardonikoarena, zeina baita, bertze hitz batzuetan, oinazearen irria. Zeren, ote
|
dakizu
zenbat sufritu zuen anaiak, hark bere buruari egin zizkion zaurien gaizkoaduraren ondorez. Eta, halarik ere, bere irri harekin ikusten genuen beti, edo bere irri iduriko harekin, hobeki, zeren eta irri hura ez baitzen arraitasunarena, baina nigarrarena eta tristurarena, penarik penagarrienarena eta hortz haginen karraskotsena; eta trufarik krudelenaren irria zen, azpian eta bere maskarapean oinaze neurriz gaineko hura gordetzen zuelako, bizi bizia...
|
|
|
Aditua nuen nik noizbait ezen jauregiko paretek gutunen bat gordetzen zutela, etxegoiendarren leinuko arbasoetarik batek skribatua, baina nehoiz ere ez nion inportantziarik eman, zeren gure egunorozko bizitza ipuinez eta asmakizunez betea baitzegoen bertzenaz ere, eta hura bat gehiago izan zitekeen. Alabaina, han berean zegoen gutun hura, jaun Esteban Etxegoienek ez
|
dakit
zenbat urte lehenago skribatua! Jaun Esteban Etxegoienek, bai, etxegoiendarren leinuko ardi beltzak!
|
|
|
Eta, nola baitzen aldi berean salbaia eta eztia, hala maitatu nuen salbaiki eta eztiki handik aitzina behin eta berriro... eta maitatuko nuen ez
|
dakit
zenbat aldiz gehiago, baldin patu gaixtoak harenganik urrundu izan ez banindu ezinbertzez, zeren, bere kantekin nigar egiten zuenean, nigar eragiten baitzidan neuri ere, eta zeren, alegera kantatzen zuenean, inguruko tximeletak ere dantzan jartzen baitzituen... eta zeren, irri egiten zuenean, agerian uzten baitzituen hortzak, marfilezko dorre tipiak iduri.
|
|
|
Eta hiltzerat kondenatuko ninduten, zaude segur, baldin don Venancioren ardurari eta haren dilijentziei esker izan ez balitz, zeren aitortu baitzuen hark, ene kontra jokatu zèn judizioan, ezen hamaika hamabi urtez ezagutu ninduela eta kontzientzia oneko gizona nintzela, giristino zaharra, ohorezkoa, eta ez
|
dakit
zenbat gauza gehiago, eta neke eta gaitz egiten zitzaiola, halatan, ni nehor hiltzeko gai izaitea, defentsa propioan ez bazen, eta guztiz sinetsirik zegoela bera ere, falsoki akusatzen ari zitzaizkidala.
|
|
|
Eta ni hantxe geratzen nintzen bide erdian, nori sinetsi ez nekiela, zeren osaba Joanikot oso jakintsua omen zen, astronomoa, matematikoa eta ez
|
dakit
zenbat gauza gehiago, baina nola nik, artean, Felisa osaba Joanikot baino hagitzez maiteago bainuen, eta, nola maite duen ezjakinak gehiago omen dakien maite ez duen jakintsuak baino, zeren maitasuna baita jakintasun ororen gaineko jakintasuna, hala, Felisaren ipuinekin geratzen nintzen azkenean.
|
|
|
—erran zidan, teatro edo komediako aktoreen gisarat deklamatzen zidala, hitzak eta isiluneak tartekaturik— Baina segur ez bahago, hemendik gutirat egonen haiz...! —eta jaurtiki zuen orria airerat, higitu zuen ezpata baterat eta bertzerat haize errotaren hegala baino arinago, eta apurtu zuen papera ez
|
dakit
zenbat zatitan.
|
|
|
—Bai, fidatzekoak dituk orain ere sainduen erlikiak...! Lehengo batean ere, konparazione, hor ikusi nian Florentziako karriketan ijito iduriko gizon bat, Avilako santaren ile baten erlikia zuena, ez
|
dakit
zenbat mirakulu eragin zituena... haietarik bat karsoil bati, zeinak gauetik egunera ilez eta biloz beterik ikusi ahal izan baitzuen bere burua, halako moldez non baitzirudien ezen mendi gorri bat zegoèn lekuan baso ezin abartsuago bat sortu zela... Baina hik badakik, Joanikot, ezen santaren mirakulurik handiena, halarik ere, haren erlikien ingurukoa dela, zeren, munduan dabiltzan menbroak, ileak, hortzak eta hezur guztiak juntatuko bagenitu, Avilak ehun santa Teresa izanen bailituzke egun, bakarra izan beharrean...
|
|
|
Eta bertze sos parrasta bat, gehigarri, probintzia bakoitzeko marra zapaldu bezalaxe.
|
Badakik
zenbat probintzia genuen tartean. Bortz, jauna.
|
|
|
Horiek guztiak Pleistozenoan geldituak zirela, begi aitzinean nuen froga garbia. Ez
|
dakit
zenbat mega, giga eta istorio gehiagoko memoriadun, kafea zerbitzatzeko izan ezik zernahi egiteko gauza zirudien.
|
|
|
—Kontu horrexekin etortzen zait larunbatero, ez
|
dakit
zenbat denboraz geroztik. Aspertu dela mundu honetaz eta pilula bat emateko, behin betikoz lokarrarazten dutenetarik.
|
|
2001
|
|
|
–Ez, nahiago dut zure eskuek egindako bufanda janztea. Tira, Ales,
|
badakizu
zenbat gustatzen zaizkidan horrelako gauzak. Ales...
|
|
|
Behin baino gehiagotan askatu behar izan zituen korapiloak, askatu eta berriz hasi. Maria pentsatzen hasita zegoen ez ote zuen nahita egingo,
|
bazekielako
zenbat atsegin zuen bere flamenkoa ikustea, bere oin biluzien taupadak sentitzea eta behatzen artean olioarekin laztanak egitea.
|
|
|
Bera ere urduri egongo zen. Ez
|
dakit
zenbat denbora igaro zen. Baina ixteko garaia zetorren.
|
|
|
Ranchin nire ohe ondoan banuen horrelako tunel bat. Ez
|
dakit
zenbat aldiz puskatu nuen tunel hori. Alferrik.
|
|
|
Trivandrum, Keralako hiriburuan gurasoak etengabe arranguratzen ziren, alaba zaharrenak ezkontzerakoan etxetik ez
|
dakit
zenbat diru eraman zuela eta.
|
|
|
Ahmedabaden, Unibertsitateko irakasle asko, indioak, hesteetakoarekin edo urdail minez ibiltzen zirela ikusi nuen aurreneko egunetik. Han zebiltzan egunero ez
|
dakit
zenbat pastilla hartzen.
|
|
|
Halere, inork ez
|
daki
zenbat neskatxa lurperatzen dituzten etxeko larrainetan edo junglako lapardietan. Eskualderik behartsuenetan mirariz bezala atera liteke bizirik neskatxa bat.
|
|
|
‘Batzuek uste dute, ez
|
dakit
zenbat milioi mende barru eguzkia itzaliko denean lur guztia izango denaren antza duela Antarktika honek. Eguzkia amatatzean mundua izoztu eginen da, izotza mundu guztian zehar hedatuko da.
|
|
2002
|
|
|
Burugogorrak halakoak! Itsuegi ibili nahi izan duzue ez
|
zakiat
zenbat urtetan. Erosoago egiten zitzaizuelako.
|
|
|
Gainera, mutil mordo bat ezagutuko dun. Ba al
|
dakin
zenbat dauzkanan atzetik. Nik baino gehiago, agian –irribarre txikia atera zitzaion Alazneri, baina serio jarri zen berehala– Imanol segituan joango zain burutik.
|
|
|
–eta ikusi zuenean aho zabalik geratu nintzela, tutik ere ulertu ez niolako, erantsi zuen–: Hik ba al
|
dakik
zenbat ziren errege magoak?
|
|
|
–Ez
|
dakizu
zenbat sentitzen dudan, Pantxike, baina...
|
|
|
Eta ihes eta ihes egin nuen, egun batean eta bestean, ez
|
dakit
zenbat denbora. Ez nintzen sartu herrietan ez hirietan, zergatik nire orein itxura harekin beldurra neukan, jendeak ikusi eta tiro egingo zidala.
|
|
2003
|
|
|
Euskaldun Fededun, Jainkoak
|
daki
zenbat aldiz entzun ahal den, orobat frantsesen. Catholiques et Français, famatuari zor genion euskal herritarrek erramolde hori, eta ez naiz baitezpada esaldi hori berpiztu beharrez ariko, baina iduritzen zait hausnarketa hauek bururatzean, hitzaldiño hau ere, duela zenbait urte prestatu nuena, Donostiar apezlagun batek eskaturik, hemen berriz ager nezakeela, ene barneko berri jakin gura duenari emaiteko baizik ez balitz ere.
|
|
|
Isildu egin zen orduan Mercedes; sabaiari begiratu, eskumako galtzerdia altxatu eta jarraitu egin zuen. Anaien jokoan, esan zuen, kontuan hartu behar dira ordua, eguraldia eta ez
|
dakit
zenbat gauza gehiago. Jokoa oso oso txarto azaltzen ari zelako inpresioa zuenez, gauzak astiroago azaltzea erabaki zuen Mercedesek, eta esan zuen" Esan nahi dut diferente mugitzen dela pieza bat, esaterako, goizeko hamarrak eta bostean edo arratsaldeko seiak eta hogeita hamahiruan eta, ordu berbera izan arren, ez direla piezak berdin mugitzen eguzkia dagoenean, lau gradu daudenean eta haizea iparretik datorrenean".
|
|
|
Eta horixe galdetu zion. Galdetu zion non zegoen koadro famatu hori, Taumanena, Ustekabeko bisita, gainean inurriak, erleak, libelulak eta batek
|
daki
zenbat intsektu gehiago zituen koadroa. Eta esan zion, bide batez, Malcoren laguna zela, eta bisita egin nahi ziola Malcori, eta koadroa ikusteko interesa ere bazeukala, horregatik sartu zela Museora.
|
|
|
Harrituta zegoen nire aldaketarekin. Lehen ez nintzela horrelakoa, eta ez
|
dakit
zenbat gauza gehiago. Barrenak ederki lasaitu zituen, behintzat.
|
|
2004
|
|
|
Ez
|
dakit
zenbat ordutan egon nintzen lo. Aldarriek eta alarauek itzartu ninduten.
|
|
|
–Hiru edo lau? Ez
|
dakizu
zenbat?
|
|
|
–Adibidez, nire ustez euskararen munduan baikorkeria ikaragarria dago, autista! Jakin nahi nuke zergatik dauden hain pozik ereduan ez
|
dakit
zenbat mila lagun matrikulatzen delako. Ez al dute entzun nola hitz egiten duten ereduko umeek?
|
|
|
Jose Ignacio Ruiz Olabuenagaren ikerketa taldeak orain dela hogei bat urte egindako lanean ondo islatzen da euskaldun berrien arazo latza. Gauzak ez
|
dakit
zenbat aldatu diren, baina orduan behintzat euskaldun berriaren ezpainetan euskararik ez bide zen aditzen. Euskaldun zahar eta berrien euskara erabilera gisa honetakoa omen zen:
|
|
|
–Ez, ez. Livornora –arnasa hartu du gero–
|
Badakizu
zenbat urte diren ez dudala ikusi itsasoa?
|
|
|
Baina nire torturatzaileen hitzek ez zidaten atsedenik hartzen uzten, belarriak zulatu eta bide mingarriak urratzen zituzten garunetan barrena. Ez
|
dakit
zenbat iraun zuen galdeketak. Ideiarik ere ez dut.
|
|
|
–Armaturik dabilen tipo bat atxilotzera goaz –erran zuen Müllerrek– Horrez gain, ez
|
dakigu
zenbat jende dagoen etxe horretan. Judua bera ere armaturik egonen da seguruenik.
|
|
|
–Fisikan doktorea Cambridgeko Unibertsitatean, elektrokimikaren inguruko tesi batekin. Ez
|
dakit
zenbat sari irabazitakoa zientziaren alorrean. Datu ugari, duela bost urte arte, baina hortik aurrera ia ezer ez.
|
|
|
–Albert. Ez
|
dakizu
zenbat pozten naizen.
|
|
|
Futbol izar bat nintzen, bi kirol automobil nituen, ez
|
dakit
zenbat zalditako moto bat, nahi adina neska lirain bezain eder, jendeak kalean geldiarazi eta bizkarrean xafladatxoak ematen zizkidan, kazetari asko belauniko nituen –eta beste asko aurka, derradan bide batez–, baina ez nintzen, ez, zoriontsua.
|
|
|
–esan zuen, etxean sartu orduko, gertatuaren berri ematen ziola; eta ondoren–: Nik ez
|
dakit
zenbat zapata eta oinetako hautsi dituen Enekok, baina gaur, milagarrena jo duenean, urrezko bi bota txiki ikusi dizkiot mutilari.
|
|
2005
|
|
|
–Bonba atomikoa ere dugu, martxa honetan! Atzoko notizia baita gizon batek emaztea hil zuela Bilbon, leihotik bultzatuta; eta beste emakume bat, Gasteizen larriki zauritua, senarrak labana ez
|
dakit
zenbat aldiz sartu ziolako. Eta ez dira azkenekoak izango, zoritxarrez?
|
|
|
–Ai, lehengusina, ez
|
dakizu
zenbat eulimando uxatu behar izan dudan, horretaz bai ondo gogoratzen naizela.
|
|
|
Honen balizko laguntza sinesgarriagoa izan liteke. Ez
|
daki
zenbat ordu daroan han sartuta, ez du batere erreferentziarik, baina pentsatu nahi du Ametsek igarri duela bere falta eta bila dabilela dagoeneko. Bila bai, baina nondik, non dagoen ere ez badaki?
|
|
|
|
Badakizu
zenbat estimatzen zaitudan eta agian estimatu baino zerbait gehiago ere bai. Gaur eskolako lanak egiten egongo naiz Izaga kaleko liburutegian, baina seiak aldera eta eguraldi ona dagoela aprobetxatuz parkera joango naiz.
|
|
|
Nire arrebak etxeko diru iturriak inork baino hobeto ezagutzen zituen,
|
bazekien
zenbat sartzen zen aseguru etxetik eta zenbat bere soldatatik. Ez zuten ezer ordaintzen.
|
|
|
Beti betirako zeure, gogoratzen? Ez dakizu nola faltan botatzen ditudan euripean kantatzen zenizkidan melodiak, eta ez
|
dakizu
zenbat sentitzen dudan elkarrengandik banandu ginen bezala banandu izana... Ez dakit noiz edo nola, baina elkar ikusi behar dugu.
|
|
|
Ez
|
dakit
zenbat denbora igaro nuen postura hartan. Gizona ere urduri zebilen, zakar.
|
|
|
Bost urte gehienez, Piedad.
|
Badakizu
zenbat egun diren bost urte?
|
|
|
Eta misterio bat sobran zegoela konturatzen bazen, atzera egin zuen Julianek armairu osoa. Eta
|
badakizu
zenbat egun ematen zituen zuen aititek holango armairu bat egiteko, hiru atekoa, bitrinarekin. Egunak eta asteak.
|
|
|
Esaten zuen: Zuk
|
badakizu
zenbat disfrutatu dudan nik misterio bat asmatzen. Esaten zuen:
|
|
|
Esaten zuen: Zuk
|
badakizu
zenbat barre egin dudan nik armairu horrekin. Kontuak atera, señe.
|
|
|
–Eta
|
badakizue
zenbat kiwi arbola dagoen? –Gurrek.
|
|
|
Eta aita kondeak jarri zuen alkate Jose Antonio Sanda. Ez
|
dakit
zenbat urte egin zituen harek alkate. Hogei bai.
|
|
|
Ez
|
dakit
zenbat aldiz esan dudan" gura" hitza... Lotsa apur bat ere banuen.
|
|
|
–pena eta irrika guztiak ahaztu zituela zirudien orain, barrezka– Zuk orduan lortu duzu! Ez
|
dakizu
zenbat morroi saiatu den irlandarrari haginka egiten, eta zeu izan behar! Kepa Kuraki, to!
|
|
|
Ez
|
dakit
zenbat denbora igaro zen. Bortizki esnatu nintzen.
|
|
|
Ez
|
nekien
zenbat denborakoa izan zen loaldia; leihoarekin kaskateko bat hartuta esnatu nintzen, bat batean eta minez, Little Nemo ohetik erortzen zenean bezala. Lurrera eroritako betaurrekoak ipini eta ezpainetatik zeridan lerde epela sikatu nuen.
|
|
2006
|
|
|
Ez
|
daki
zenbat denbora igaro duen euriak bustitako bankuan eserita. Berriz euria hasi duen arte ez da handik mugitu.
|
|
|
–Ez
|
dakizu
zenbat gustatzen zitzaion farora joan eta han itsasoari begira egotea. Ez dakizu.
|
|
|
Julian sumatzen nuen aldamenean, arnaskeran antzematen zitzaion esna zegoela. Ez
|
dakit
zenbat denbora emango genuen horrela, kanpoko euria eta geure arnasa beste hotsik entzuten ez zela. Halako batean, Julianek hitz egin zuen:
|
|
|
Uzteko esan nahiko niokeen, nire ondoan gelditzeko, baina ez nuen ez indarrik ez ausardiarik; sukarra eta nekea elkartzen direneko erdi esna erdi ametsezko lo horretan nahastuta geratu nintzen. Eldarnioa eta errealitatea bereizi ezinik esnatu nintzen; ez
|
nekien
zenbat denbora igaro zen, pare bat ordu bai behintzat, argitasun apur bat sumatzen baitzen leihoan. Argitasun sentsazio horrekin nahastu zitzaidan azalean nabaritu nuen umeltasuna; lehengo zeraren oroitzapena ala ametsa ote zen pasatu zitzaidan burutik, baina hatza izterretara eraman, gero sudurrera ekarri, eta ohartu nintzen ezetz.
|
|
|
Ez nion erlojuari begiratu eta ez
|
dakit
zenbat denbora behar izan nuen; garbitzen amaitu eta pijama jantzi nuen, zikintzeko beldurrik gabe oraingoan, eta Oriol oraindik agertzen ez zenez motxila prestatzen hasi nintzen, nire gauza guztiak han sartzen. Ia egina nuen Oriol itzuli zenerako; argi zegoen ordu erdi baino gehiago utzi zidala nire gauzetarako; beharbada berak ere behar zuen, ideiak argitzeko edo.
|
|
|
Beti sentitu dut ni homosexuala izatea beste norbaitek hartutako erabakia zela eta eskuan neukan aukera bakarra horrekin bizitzea zela. Bizitzan zehar ez
|
dakit
zenbat diren hartzen ditugun erabakiak eta zenbat berez erabakitzen direnak, gu aurretik eramanda.
|
|
|
Tentela banintz bezala begiratu zidan, eta te beroaren ketan egin genuen berba ordu luzez. Ez
|
dakit
zenbat te izan ziren edo zergatik zeunden esnatuta iritsi nintzenean. Baina pentsa bizitzan erabakiak hartzen ditugula, eta zure atean jotzea damutzen ez direnetakoa izan zela.
|
|
|
Tabakoa aipatzearekin bat, burua makurtu zenuen, neuregana. Ez
|
dakit
zenbat daukazun luzeran, metro eta laurogeitik gora edo; ez dakit, baina txikituta sentitu nintzen, zu baino hamabost zentimetro beherago, sustraiak lurrean ondo sartuta, nire sudur handiegi eta begi txikiekin. Neure ondorantz pauso bat emanaz tabakoa eskatu zenidan, eta bitxia da nola entzuten dudan oraindik, argi eta ozen, zure ahotsaren zirrara, erreko nuke zigarro bat.
|
|
|
Ernegatu egin nintzen. Tea afaldu nuen eta hozkailuan batek
|
daki
zenbat egun zeramatzaten saltxitxa hotzak. Bigarren saltxitxa bukatzeko pare bat haginkada falta zirenean zirt edo zart erabaki nuen gorroto zintudala.
|
|
|
Horrek, nire ustez, balio berezia ematen dio Albert Pierrepointen bizitza eredugarriari, bere eginkizuna eta langintza herriarekiko betebehar batean oinarrituta egonik ere, ez baitzuen erakunde publiko baten babesean jartzeko eskatu, eta bokazioz betetako militantziaz egin baitzuen beti. Eta hori asko da, jakinik, gainera, ez zela langintza hura bizitzeko adina ematen duten horietakoa, ziurtasunik gabeko ofizioa zela –inoiz ezin
|
jakin
zenbat bezero izango zituen urtean–; halaz eta guztiz, horretatik bizi ezinik beste langintza osagarri batean lan egin behar izanik ere, bereari eutsi zion hainbeste urtez. Hori ez bada bokazioa!
|
|
|
–Ezetz
|
jakin
zenbat itsasargi dauden hemendik Hendaiaraino.
|
|
2007
|
|
|
Baina Russellek, askotan baliatzen zuen ironiaz, hau errepikatzen zuen: . Espantuka hori adierazten bada ere, inor ez da zinez kezkatzen hemendik ez
|
dakigu
zenbat milioi urtetara gertatuko bide denaz?.
|
|
|
–Ez
|
dakizu
zenbat janari behar duten zakur eta katu abandonatuek.
|
|
|
Ama eta aitarik gabe zoriontsu zen hura! Beti eskertu izan diot Astrid Lindgreni heriotzaren desdramatizazioa, guk ere ez
|
dakigu-eta
zenbat negar egiten dugun hala tokatzen delako. Guk ere ez dakigu.
|
|
|
nire maskurian hogeita hamar mila hitz kabitzen dira. Pertsona gehienek ez
|
dakite
zenbat hitz sartzen den euren puxikan.
|
|
|
(Hori Irenek bota zuen, noski, berak ez
|
dakit
zenbat zigarro zeramatzan ordurako, aurreko udatik, ohitura hartu zuenetik; niretzat, ordea, bizio sekretua zen hura oraindik).
|
|
2008
|
|
|
–Ez
|
dakizu
zenbat kostatu zaidan aita kalonjea aurkitzea! –eta, beste irri zabal bat egiten zuela, gehitu zuen?:
|
|
|
–(?) Zure ilusioa nire ilusioa da eta ez
|
dakizu
zenbat poztu nauen zure azkenekoak. (?) Gauza bakarrean nago desados, Nazario, baina seguru nago ongi ulertuko didazula.
|
|
|
hor ikusten baititut bi uso loretan, hegal bakoitzean udaberri bat daramatenak. Ez
|
dakit
zenbat urte bete dituzuen, baina, esango bazenidate ere, ez nizueke sinetsiko, udaberriaren erlojuari udaberria sortu orduko erori baitzitzaizkion orratzak, udaberriaren urtemugan ez urterik ez mugarik. Eta zer berezirik eskaini behar dizuet?
|
|
|
Ez
|
dakit
zenbat emakume joaten diren hitzorduetara nire ordez. Ez dakit errepikatu duten ala ez.
|
|
|
Berandu altxatu eta beranduago abiatu ginen herrirantz, afrikar patxadak geu ere harrapatuta zeiba erraldoiaren inguruan lasai jarrita garagardo bana hartzen. Ez
|
dakit
zenbat denbora joan zen, herriko ume guztiak asaldatzeko beste bai, behinik behin. Sarak hartu zituen eskolatik irteeran, olgetan hasi, eta Tamarak eta berak katalanezko kantak irakasten amaitu zuen bata urdindun bonboiez osatutako korru erraldoian.
|
|
|
Ez
|
dakit
zenbat ordu izan diren lur gorrian. Asko, arnasa hartu, lo apur bat egin eta mugako ardurak berriz hartzerako.
|
|
|
Barbosak
|
bazekien
zenbat gustatzen zitzaion arlote lagunari berriketan jardutea, eta luzatzen utzi zion.
|
|
|
Pasaiari lisboarrak sakabanatu egin ziren, baina turista itxurako gehienak atzeko atetik irten eta aurrekora abiatu ziren berriz, kontrako ibilbideari ekiteko asmoz. Ilaran sartzeko zain zegoen agure portuges bat madarikazioka hasi zitzaien, tranbia hura garraiobidea zela, eta ez turismo bidea, haien erruagatik jesarlekurik ere ez zegoela lisboarrentzat, eta taxia ordaintzeko, eta ez
|
dakit
zenbat gauza gehiago. Atzerritarrek erdizka ulertu zituzten kexa haiek, eta inuxente irribarreaz erantzun, baina agureak eta jarraitzen zioten bi atsoek ukondoka hartu zuten aurrea atea zabaldutakoan.
|
|
|
–Ez
|
dakizu
zenbat kostatu zaidan aita kalonjea aurkitzea! –eta, beste irri zabal bat egiten zuela, gehitu zuen–:
|
|
|
"(...) Zure ilusioa nire ilusioa da eta ez
|
dakizu
zenbat poztu nauen zure azkenekoak. (...) Gauza bakarrean nago desados, Nazario, baina seguru nago ongi ulertuko didazula.
|
|
|
badirudi etxe barruan gauzak guztiz beste modu batean direla, lau urtaroek bat egin ez ote duten... hor ikusten baititut bi uso loretan, hegal bakoitzean udaberri bat daramatenak. Ez
|
dakit
zenbat urte bete dituzuen, baina, esango bazenidate ere, ez nizueke sinetsiko, udaberriaren erlojuari udaberria sortu orduko erori baitzitzaizkion orratzak, udaberriaren urtemugan ez urterik ez mugarik. Eta zer berezirik eskaini behar dizuet?
|
|
2009
|
|
|
Nik ez nituen ezagutzen. Jende batek Gandiagarentzat inportantzia handia eduki du, azken urteetan hain zuzen. Arantzazuko Milikua eta Goiko Bentakoak, Oñati, Plaentzia, Bergarako lagunak?, beraiek ez dakit ba ote
|
dakiten
zenbat esan gura zuten harentzat. Hemen izango dira, bizkaiera erruz entzuten da.
|
|
|
– Guztiz zoriondua urten dot Batikanotik ia ordu bi ta erdietan esaten
|
eztakit
zenbat garrenian: Biba Aita Santu erregea!?
|
|
|
Umeek ez dute Pintxo Pintxo abesten. Horren ordez Arturo erregearen inguruko marrazkiak egiten dituzte, eta koroa britainiarraren gaineko ez
|
dakit
zenbat txorakeria kontatzen dizkiete. Behin batean Terryren marrazki bat ikusi nuen:
|
|
|
Gabi, lanbide ezagunik izan gabe logelak azpi alokatzen zizkigun kabroia (pisuaren jabea bera zela sinestarazi zigun), eskiatzera zihoan (gure diruarekin) etxean sartuta (eta alokairua kobratu gabe) zeukan errubia piercingdun horrekin. Olaf, Leonardo beka batekin arkitektura praktikak egiten zituen mozolo alemaniarra, Leipzigen egongo zen, Leipziger Allerlei eta Leipziger Lerchen eta ez
|
dakit
zenbat Leipziger gauza gehiagorekin sabela puzten.
|
|
|
–Josu, hi haiz, azkenean. Ez
|
zekiat
zenbat ordu eman ditudan hemen.
|
|
|
Ea noiz joango zaren bazkaltzera. Mobilera deitu omen dizu gaur ez
|
dakit
zenbat aldiz, baina ez omen diozu hartu.
|
|
|
Hamaika argazki.
|
Badakit
zenbat diren, denak banan banan errepasatu nituelako lehen bi argazkiak ikusi ondoren. Zortzi ordu behar izan nituen, goizetik gauerainoakoak, argazkilari moduan egindako hamabost urteak goitik behera eta aurpegiz aurpegi errepasatzeko.
|
|
|
Oso lagun egin ginen. Ez
|
dakizue
zenbat barre egin zuen nire Ekialdeko ipuinen zaletasunaren berri eman nionean. Luzaroan Bagdad asmaturiko lekua zela uste nuen esan nion, ipuinetakoa.
|
|
|
esaten genion Eulalik eta biok elkarri, baina betertzetik begiratzen genion txurreroari, adi demonio. Gainera, ez genuen ziur
|
jakiten
zenbat itxaron behar izango genuen, eta artega begiratzen genion arkupeetatik. Behin, oroitzen dut egin ezak, ba!
|
|
|
–Ez
|
dakik
zenbat.
|
|
|
Bidaian zebilela, tarteka hitz egiten zuen irratian, nik entzun izan nuen. Hilabete batzuk pasa zituela Afrikan, eta beste leku batean ez
|
dakit
zenbat eta, hango berri emanaz. Bidean neska laguna ere egin zuen gainera, elkarrekin egin zuten bidaia erdia.
|
|
|
–Zorionak, Teofilo Maria! Ez
|
dakizu
zenbat pozten naizen!
|
|
|
–Bai, katalan horiekin sekulako negozioa egin duzue, baina zu ez zara enteratu ere egiten, Teo; detektibe bat jarri didazu, mila detektibe bihurtzeko gai dena, baina zure detektibe horiek guztiak ere ez dira enteratzen; jokoz kanpo harrapatu nahi nauzu, eta nik zauzkat jokoz kanpo, artaburua: zorionak, bai, Teo, ez
|
dakizu
zenbat pozten naizen?!?; baina Teofilo Mariaz gain, mahaikide guztiak zeuden han, itxura batean, jokoz kanpo, Reginak berak ere, Pagoagako Ama Birjinaren agerketekin gertatzekoa gertatu zitzaionetik gero eta okerrago zebilenak, honako iruzkin hau egin baitzuen jarraian:
|