|
2001
|
|
|
Oso zaila da bide horretan galtzea, zuzen zuzena baila, baina nik zoritxarrez, bide erdian zegoen harri koxkor batean egin nuen estropozu eta bide zidor batera bota ninduen; bidetxo hau aurrekoa baino ederragoa zen eta atzera bueltatu beharrean bizitzako bidetik jarraitzeko bide zoragarri hartatik jarraitu nuen. Hau
|
gero
eta gogorragoa zen, koskaz betea, aldapaz josta... Nire aurreko bide zuzena nahiago nuen, baina beranduegi zen bueltatzeko, ezin nuen atzera egin.
|
|
|
Esandakoari jaramonik egin baino lehen, kopetan muxu maitagarria eman diozu eta zure indar guztiaz besarkatu duzu. Hark, eskuaz burua laztandu eta
|
gero
liburua eman dizu.
|
|
|
Berria den norbait bisitara sartu orduko, umeak litxarrerietara bezala hurbiltzen zaizkio eta bere izenaz eta bere gurasoez galdezka basten, axola balitzaie bezala, eta titi ume bat balitz bezala goxoki bat eskaintzen diote, oso ederra eta handia dela esan ondoren. Zuri zorionez ez dizute gozokirik eskaini, hala ere gutxi batzuk ez ezik, hauek erdi hilak denak gerturatu zitzaizkizun, Amak esan dizu ez duzula denekin batera egon beharrik, lehenengo egunetan tira, baina
|
gero
baten bat aukeratu eta hura paseatzera eramateko.
|
|
|
Eta natura urte haietan lehor agertzen hasia zen. Egun bateko oihan eta zuhaitzak desagertzen zihoazen eta
|
gero
eta zabalagoak ziren estepa guneak, eta are urriagoa zuhaitz haietatik animalia ezberdinek jan zezaketen elikagaia. Zenbait animalia mota gosez hil zen, egoerak txarrera egiten zuen neurrian eta betidanik bertan bizi izandako tximu (pithecus) talde batek ere, elikagai gabezia zela medio, desagertzeko arriskua zuen.
|
|
|
|
Gero
, isiltasun labur baten ondotik, hau galdetu nion:
|
|
|
Eta Ilargik han datza, zeru partean, beste heriotz baten berri duenean malkoa dariola esan zuen. Halere, kostaldean bizi zarenez
|
gero
ezagutuko duzu, Sokrate, ur arinak nola higatzen duen harkaitza. Ildo horretan, espero dezagun, gizakien bihotzak, batzutan harkaitzen irmotasuna erakutsi nahian dabiltzan arren, egunen batez, ilargiaren malkoen gozotasunaren bidez, biguinduko direla.
|
|
|
Gu bitartean begirik batu ezinik.
|
Gero
esaien, hik ere ia gaupasa egin dunala, haien erruz! Gozoak jartzen ditun bada!
|
|
|
Lehengo larunbatean bere iloba baten ezteiak izan omen zizkinaten eta gauean juergan zebiltzala, Gorkarekin, Pilarren semearekin, topo egin omen zinaten kubatak edaten ari zela!
|
Gero
hala bukatu omen zinan, zutik egon ezinik! Mutil horrek nire semearengan eragin oso txarrak izan ditzaken, neska!
|
|
|
Hi, kasu berezi bat haiz, Gorka! Lehengoan ere, sekulako mozkorra harrapatu huen, eta
|
gero
, gainera, etxera heltzean amak harrapatu egin hinduen!
|
|
|
Ganduzko errealitate hutsal baten agerpena da hau; gure memoriak ikusi, prezio oso garestian ostatu eman eta
|
gero
baztertu egiten duen horietakoa.
|
|
|
Bainan egun batez, gatuak beste egunetan baino goseago zirelarik, Pantxoren inguruan miauka eta miauka ari ziren,
|
gero
eta finkiago. Gizonak espres egin gabe, abere baten pata lehertu zuen.
|
|
|
Pantxok so egiten zien ahoa zabalik eta bere bihotzak
|
gero
eta fiteago joiten zuen beldur zelako. Bat batean, sorgin batek burua itzuli zuelarik gizonari buruz eta aintzinatzen hasi zelarik beregana, Pantxo ziuntaz joan zen herri aldera beste biztanleen abisatzera.
|
|
2002
|
|
|
Hau da, gizon bat etorri zen etxera eta
|
gero
dei ugari egin nituen. Gertatu dena zuri esplikatzea zail samarra da, baina saiatuko naiz:
|
|
|
Izan ere, zaintzaile gizajo horiek hain ziren galduak, non edonoiz oihuka has zitezkeen bezala edonork oihu eginez
|
gero
, umil umilki obeditzen zuten. Bitartean, ordura arte isilik zirauen Peio sukaldeko zakarrontzian sartu zen.
|
|
|
Zein usain ona duen! Badirudi luzaz kontserbatu duela
|
gero
niri eskeintzeko!
|
|
|
Kartzelako ataria iragan zuenean bere izaite eta arima kanpoan gelditu ziren, egun hartatik ez zen gehiago bere buruaren jabe, agindu edota mehatxu bidez mugiarazten zuten txontxongiloa zeukaten beien menpe. Hitzek nigar egin ahala, malkoak mintzatzen ziren; isiltasunean idortutako malkoak, oihartzunik gabeko hitzak Begiak itxiz
|
gero
, segundo batzuez zorigaitzetik at eskapatzen zen, beste mundu batera, bihoztunen mundura. Baina zilo hartako aire hezeak bihotzeko sugarra itzaltzen zion.
|
|
|
Esan bezala, nire barnean sortutako gatazkak sekulako kezka eta ezinegona sortzen zidan eta homosexuala izan nintekeela pentsatzeak beldurtu egiten nim Horrez gain, lagunek edota gurasoek, nire egoeraz jabetu
|
gero
izan zezaketen erreakzioak erabat kezkatzen ninduen. Baina bitartean, eta nahiz eta hori guztia izan buruan, mutiletan pentsatzen jarraitzen nuen, eta, ondo aztertuta, sekulako paradoxa zen hori.
|
|
|
Bat batean, liburua puntu beltzez janzten hasi zen...
|
Gero
eta puntu gehiago zeuden, bat, bi, hiru, ehun, bostehun, mila... eta gainera nire uletik jausten zirela zirudien. Ez dakit orain dela zenbat urteko kromoz, pokemon tazoz, pin ez, amaraunez, eta makina bat hautsez eta zikinkeriaz betetako kajoi txujinetik lupa bat hartu eta puntu beltz baten gainean jarri nuen.
|
|
|
Bertatik jauzi egin diat, eta ortze urdinean hegaldatzeari ekin zioat, hiri eskutik helduta.
|
Gero
lurreratu egin gaituk, eta mendiaren zilborrean pausatu. Udaberriaren lurrina darion larrean.
|
|
|
Hantxe iraunen dugu, txinten bat aterata ere, bertatik jalgiteko zirrikiturik kausitzeke. Gauak bere azken hasperena egin eta
|
gero
, aharrausi egingo du, gure etxaldeko oilarraren goizeroko kantaldiarekin sinkronizaturik. Ordu luzeetako lozorroaren iratzargailu izanen dira.
|
|
2003
|
|
|
Beraz, oraingoan gure aldi da. Urte batzuk lehenago joaten ikusi nituen Nurcan en familia, eta
|
gero
Ayserena. Nork pentsatuko zuen hurrengoak gu izanen ginela!
|
|
|
|
Gero
, berriz Oya ri buruz itzuli zen eta agindu zion berriz jartzea. Beraz, bere gela hertsiko beste berrogeita bost ikasleak bezala bere tokian jarri zen.
|
|
|
Ikusiz ondoan bizi zirela, erabaki zuten arratsean berean Sevim Oyaren etxerat etorriko zela.
|
Gero
, bi ahizpak etxerat sartu ziren, eta lehen aldikotz elgarrekin anitz irri egin zuten. Izan ere, Oya ez zen sekulan hain uros izan Turkiarat etorri zirenez geroztik.
|
|
|
Pixka bat gogoetatu ondoan, Oya ohartu zen egin zezakeen gauza hoberena zela. Nahiago zuen Alemaniarat itzuli diru pixka baten irabazteko eta
|
gero
bere biziaren egiteko, baina, bazekien burasoek ez zutela sekulan nahiko. Beraz, onartu zuen bere amaren proposamena, eta biharamunean berean, Osman eskolarat joan zen bere alaba zaharrenaren izenaren kentzeko.
|
|
|
Zertako bizia eman didate?
|
Gero
ahal bezainbat funditzeko?
|
|
|
Gogoetatu gabe, aiztur pare bat hartu eta bere ile luze eta kizkurretako metxa bat moztu zuen.
|
Gero
, beste bat, eta beste bat. Bukaeran, ile meta haundi bat bazen lurrean.
|
|
|
Bere burasoek galdegin ziotenez pixka bat makiatzea, ezpainetako lodi bat hartu eta animaleko aho bat marraztu zuen bere bisaian.
|
Gero
, bere aitaren bizar makinarekin, bekainak moztu eta horien tokian beltz koloreko arkatz batekin bi marra fin finak marraztu zituen. Momentu horretan senditzen zuen barneko minak izaera inkonziente batetan sarrarazia zuen.
|
|
|
|
Gero
, Oya bere tokian jarri zen, Sevim eta Ahmet-en artean. Jendeak berriz hizketan hasiak ziren.
|
|
|
Bitartean, Himra k bere ahotsa
|
gero
eta gehiago galtzen zuen eta aste baten buruan, ez zen gehiago hitz baten erraiteko gai izanen. Xeleim ez zen gehiago abandonaturik sentitzen.
|
|
|
Baina itsasoaren deia
|
gero
eta ozenagoa zen, eta gero eta jasangaitzagoa berau saihestea. Indar guztiak behar zituen haren hitzari eusteko eta ez zuen beste ezertan erreparatzen.
|
|
|
Baina itsasoaren deia gero eta ozenagoa zen, eta
|
gero
eta jasangaitzagoa berau saihestea. Indar guztiak behar zituen haren hitzari eusteko eta ez zuen beste ezertan erreparatzen.
|
|
|
Ulertzen zuen behintzat berarentzat itsasoa ezinezko maitasun baten gisakoa zela, biziki maite zuena eskuratzea ere espero gabe. Azken finean, bere egoera ere antzerakoa zen, berak ere ikaragarri maite baitzuen Peio eta bere teilatupean, bere alboan bizi zen arren,
|
gero
eta urrutiago sentitzen
|
|
|
Mozkor eginda zeudela pentsatu nuen. Ni
|
gero
eta urduriago nengoen, haiek nigandik gero eta hurbilago baitzeuden, bultzakadak gero eta urduriagoak ziren. Haien ahotsak entzuten nituen:
|
|
|
Mozkor eginda zeudela pentsatu nuen. Ni gero eta urduriago nengoen, haiek nigandik
|
gero
eta hurbilago baitzeuden, bultzakadak gero eta urduriagoak ziren. Haien ahotsak entzuten nituen:
|
|
|
Mozkor eginda zeudela pentsatu nuen. Ni gero eta urduriago nengoen, haiek nigandik gero eta hurbilago baitzeuden, bultzakadak
|
gero
eta urduriagoak ziren. Haien ahotsak entzuten nituen:
|
|
|
80 Km bete dituzu txirrinda gainean zure ohiko bidea utzi zenuenetik, eta zenbat eta urrunago zauden, orduan eta gusturago jartzen zara. Estutzen zintuen kate imaginarioa
|
gero
eta gehiago lasaitzen doa, etxetik ihesi doan txakurraren gisan. Biharko arroza egosi behar duzu, amari hots egin, etxea garbitu...
|
|
|
Trankiltzea erabaki dut azafatari kamamila eskatuz, baina ez dut uste kamamila batek nire ezinegonak baretuko dituenik. Erlojuari begiratu diot eta kalkuluak egin eta
|
gero
, bederatzi ordu falta direla Euskal Herrira ailegatzeko ohartu naiz. Horrek gehiago nerbiostu nau, hau dela eta, behin eta berriz, airea sudurretik sakon hartu dut lasaitu nahian.
|
|
2004
|
|
|
Gauzak ez daude batere lasai.
|
Gero
eta pilatu.agoak gaude hemen eta ez dakigu zein izan daitekeen gure etorkizuna.
|
|
|
Bizia emateko prest zeudenak bere herria nola saltzen duten ikusiz igaro dut denbora. Baina
|
gero
, bakoitzaren izena garrasika esatera behartu gaituzte, banan hanan. Horrela, lagun zen Lenini txanda iritsi zaionean, sutan jarri da etsaien buruzagia.
|
|
|
Urduri nago.
|
Gero
eta gertuagotik ikus daiteke etxean dudan Bilbo hiriko ingurua. Zirrarak sorturiko ezinegona sartu zait gorputzean.
|
|
|
Urbasara goaz. Lehenik, Altsasura eta
|
gero
aitak ibilitako txokoak miatzera.
|
|
|
Laster iritsi gara Altsasura. Autoan itxoin dut nik eta Mikel berehala bueltatu da udaletxean izan eta
|
gero
.
|
|
|
Begirada sakona osaba eta bion artean. Nire izena esan du lehenik, nik esan gabe, eta
|
gero
aitarena. Zimurren artean pilaturiko negar malkoak eroriz doaz.
|
|
|
|
Gero
aitarekin baserri hartatik urrundu gara.
|
|
|
Joan zinen bada; zeharkatu zenuen azkenengo aldiz etxeko atea, inork hura imajinatu izan gabe. Nola pentsatu horren alai etxetik
|
gero
arte irrifartsu batez irten zen poz murkoa hodeiez bete eta etxeko tristuraren ontzia izango zela. Baina halaxe gertatu zen zoritxarrez.
|
|
|
Izugarrizko haserrealdia izan genuen eta azkenean nirekin ez kontatzeko esan nion.
|
Gero
damutu egin nintzen baina beranduegi zen. Hasiera batean, nahiz eta haserre egon, bisitatzera etortzen zitzaidan aldian behin, baina egun batetik bestera etortzeari utzi zion.
|
|
|
|
gero
Elena berriz mintzatu zen; orduan, aldiz, aha
|
|
|
Abendoaren 27tik urtarrila ren 3ra heldu zen. Hastapenean ez zuen ezer inte resgarririk kausitu, baina,
|
gero
, Martxoaren 7koan, zera irakurri zuen:
|
|
|
Segur naiz ongi aterako dela!
|
Gero
denei erraiten diet umezurtza dela eta horrela Kattalin eta ni uros izanen gira betiko...
|
|
|
Frogak bazituen haien kontra. Eskapatu eta
|
gero
Zortatxar jaunaren etxera joan zen. Kittok luze begiratu zuen Zortatxar jauna eta
|
|
|
maitemindu zela, eta Elenak. mutikoa zaintzen ziola. Ametsek esplikatu zion ere delak.o bi gizon itsusiek nola harrapatu nahi zuten
|
gero
berari sosa galdegiteko.
|
|
|
Gainera, bazuen ezagun bat bibolina ongi jotzen zuena eta beharbada kurtsoak emaiten ziz kion bazkari batzuen truk Dena horrela gertatu zen: Mintzor jaunak Kittori kurtsoak emaiten ziz kion, eta
|
gero
bazkari bat zeukan ordainez. Gizon hori zaharra eta gaiztoa zen, baina ikusiz Kittok bibolina zenbat maite zuen, goxatu zen.
|
|
|
Erran dizkiot ene proiektuak. Lehenik ez zekien zer erran, baina
|
gero
aski uros iduri zuen
|
|
2005
|
|
|
|
Gero
arte ahul bat erantzun ondoren,
|
|
|
Carolinak Marie: Josiane ezagutu zuen.
|
Gero
bere ama ikusi zuen. Amaren ondoan, Marie: Josianek ardi bat iduri zuen.
|
|
|
Bera edo Carolina segurenaz ere.
|
Gero
ontzia ireki zuen. Barnean amodio hitz zahartu bat, lore ihartu bat, luma urdin bat eta bizpahiru gutun.
|
|
|
Erran nahi zuen umea sortu zela.
|
Gero
bere gurasoen notarioak erran zuen, Wendy-k sosa umezurztegi batera igorri zuela; erran zuen sosa haur bati igorria zela; eta haur hau bere ahizpa edo anaia erdi handia izan behar zen... Hurrengo goizean, bere izebei bere pentsaketak azaldu zizkienean, harriturik egon ziren.
|
|
|
Baina aldi honetan, Gaellek telefonoa hartu eta notarioa deitu zuen galdegiteko: Egun on, nahi genuke jakin, Wendy-k umezurztegian utzi dituen hamabost mila liberak, nori zuzenduak diren. Hau, ez dakit erraiten ahal dudanez... baina uste dut hamabost urteko haur bati utzi diola sosa.
|
Gero
, bere izena ez dakit. Sosa, etxeko zuzendariari zuzentzen zion.
|
|
|
Ene ustez Josepek ene ama bortxatu du mozkorra baitzen, ene aitatxi bezala.
|
Gero
, Eduardok egia jakin duenean, Josep pusarazi du hiltzera. Ene amak Josep ez zuen maite, ez, bere depresioa bortxaketari zor zion.
|
|
|
Marian ikusiko zaitugu.
|
Gero
arte!
|
|
|
Maiatzaren hirua zen, zortzi egunen buruan bere urte betetzeak izanen ziren. Goizeko eskola egin eta
|
gero
, Mirosak album zahar bat ekarri zuen bere ganbaratik aire serios eta misteriotsu batekin. Gaelle hurbildu zen mahainetik.
|
|
|
Dena isilpean.
|
Gero
, naziak etxetik atera dira, belarra daramatela soinean dirudite, gurutze antzeko irudi beltza dutelarik besoetan. Nazkagarriak!
|
|
|
Eta ate hotsa entzun dugu ondoren.
|
Gero
, pausu azkar eta sakonak, orduan eta hurbilago, orduan eta ozenago. Azkenik geure gelako atea ireki eta...
|
|
|
, Rasha, banoa lanera. Ez gaizki portatu
|
gero
aitarekin, e?
|
|
2006
|
|
|
|
Gero
, ikusi nintzen zortzi urtetan, amak hil aitzin erakutsi zidan bezala pozoitutako bixkotxak egiten eta eguberrirako Kingsley jaunari oparitzen. Bi egun berantago izugarrizko sufrikarioetan hil zen.
|
|
|
Anak bere hemeretzi urteak beteak zituen eta, baitezpada, bere ezkongaia etorri behar zen. Gainera Victor
|
gero
eta presatuago ageri zen, erranez bere mutila ez zela berriz etorriko eta mutxurdin geldituko zela betirako... Orduan, Anak desesperazioz sei hilabeteko epea galdegin zion.
|
|
|
Nanyk bigarren desagertze hau Kingsleyren gainean ezarri zuen. Eta oraintxe kontatu dizuedan Kingsleytarren zorigaitza Nanyren aitaren desagertzetik hiru urte iragan eta
|
gero
gertatu zen. Hara, dena badakizue...
|
|
|
Nanyrenkasuan ni naiz, ene ama Bilbon baita eta Irlandatikarrunt moztua. Zure kasuan, segur aski, Victorrenada; bere arrebaren baitan sartu dena (zure amatxiren baitan) eta
|
gero
zure aitarengandik zuregana.
|
|
|
Borrokaz eta injustiziaz betetako herriak nirea gogoratu zidan, abantzu ber borrokak eta ber bitartekoak baitzituzten, Irlandak Euskal herriak baino gehiago lortu bazuen ere. Baina hori guzia aipatuz, banekien epea
|
gero
eta gehiago ttipitzen zela eta bikain pasatzen ari banintzen ere, malenkonia ilun bat sentitu nuen hurbiltzen. Berak ere segur aski, zeren bat batean noiz joanen nintzen galdegin baitzidan.
|
|
|
S*** era Patek zituen hirian bakarrik atzematen ahal ziren gauzak ekartzen. Herrikomarinelek arrantzatu arrain parte handiena saltzenzen, eta,
|
gero
, jende bakoitzak behar zituen gauzen zerrenda egiten zuen. Pat bere kamioi ttipianabiatzen zen, bakoitzaren beharrak betetzera, arrainen salmentatik lortutako diruari esker.
|
|
|
Dena antolatua zela segurtatu zidan amak: aireportutik landa taxi bat zain nuela,
|
gero
handik eremaiteko nire amatxiren herrixkara, leku galdu batean zena, itsasoaren ondoan, Cudlow deitutako herri ttipitik 50 kilometrotara zena. Onartu nahi ez banuen ere, bidaia ttipi horrek pozten eta jakin minez betetzen ninduen.
|
|
|
Pixkanaka pixkanaka hartzen genituen bideak hertsiagoak eta zaharragoak bilakatzen ziren. Herrixka
|
gero
eta ttipiagoak gurutzatzen genituen eta beldurtzen hasia nintzen, baina Patek bidea lasaiki segitzen zuen kantu irlandar bat ahapeka emanez. Eta melodia goxo horrekin kamioi zikinean lokartu nintzen.
|
|
|
– Ez zenuke beldurtu behar... tira, lehenik bizpahiru kanta eginen dira gorpuaren inguruan,
|
gero
Marge zaharrak diskurtso ttipi bat eginen du eta azkenik gorpua itsasora botako da.
|
|
|
Jack en etxean elkartuko gara denak...
|
Gero
arte!
|
|
|
Arkitekto batek bere arkuak marrazten dituen zehaztasunez leuntzen eta zaintzen hituen orain urratuta daramatzan hatzetako azkazalak. Ordu ugari gastatzen hituen ispiluari so, gainean heraman xarma guztia tentatzen praktikatuz,
|
gero
kaletik gorputzaren mugimendu erakargarri batzuen laguntzaz teknika berarekin inguruko gazte guztien begiradak lapurtzeko. Betileak kartzelako burdin hodiak bezain gogor eta sendoak bihurtzen dituen errimel lodi lodia, begirada lerdenenak sortzeko gauari lapurtutako iluntasunez marrazten duen arkatz beltza, argi izpi batek ur tanta bat zeharkatzen duenean sortzen diren milioika koloreren nahasketa itsasten duten begitako itzalak, Ozeaniako itsaso bareetako berezko kresal distiratsua gomaztatzen duen ezpainetako gloss eranskorra, haur baten masail gorriak opatzen dituen hauts arrosak...
|
|
|
– Bai, nire ama hil zen ni munduan ezarriz eta
|
gero
aita gerlari bilakatu zen gizon anitz bezala eta gerla batera joan behar izan zuen. Ni etxean bakarrik utzi ordez nire izebaren eskuetan utzi ninduen.
|
|
|
Hori entzutean nire gorputzean hotzikara arraro bat sentitu dut, poza zela konturatu naiz. Bi urte eta erdian gerran egon eta
|
gero
ahaztuta nengoen. Zure gorputza berriro ere nire besoetan edukiko dudala pentsatzean oilo ipurdia jartzen zait.
|
|
|
Hil baino lehen lau egunez UCI n izan eta
|
gero
, egun goibel horietako batean, bisitan joan nintzaionean, eskutik heldu eta oso maite ninduela esan zidan, ni bere idoloa izan nintzela beti, eta nire begiekin amesten zuela.
|
|
|
Eskutik heldu eta zoriontsua izan behar nuela esan zidan, bestela amak ezin izango zuela berriz ere zoriontsua izan.
|
Gero
, zerbait esaten saiatu zen, baina ez nion ulertu. Ondoren, liburu baten antzeko zerbait hartu zuen eta ongi ikusteko argia piztu nuenean bere egunerokoaz ohartu nintzen.
|
|
2007
|
|
|
Oin biluziaz zapaldu duzu azeleragailua, eta eskaini zatzaizkio errepideari, hark nora eroango zaituen jakin ere egin barik. Biratu duzu lehenengo ezkerrera,
|
gero
eskuinera, ondoren eskuinera berriro ere, jarraitu aurrera eta ezkerrera ostean, haizearen xuxurlen jarraitzaile.
|
|
|
Egunero parkean egoten ziren iturriaren ondoan, eta egunero familia kontuak ateratzen zituen. Bost urte geroago eskatzen zituen kafeak
|
gero
eta gozoagoak ziren, baina oraindik ere nahiko mingotsak. Orduan, inoiz baino gehiago desiratu zuen zeru beltzean bere inguruko kafeak aberastuko zituen argi izpi bat azaltzea, azukre poltsak katiluetan guztiz hustutzeko momentuaren zain.
|
|
|
Ziutateko mugek jendetza batzen zuten, zeharkatu ezineko harresiak bailiran, eta bihotza
|
gero
eta gehiago uzkurtzen joan zitzaidan, erliebe monokromatiko horrek eragindako klaustrofobiaren erruz, ezin ulertuz nola heldu garen egoera honetara.
|
|
|
Erranbezala, astoaren inguruan itzuli batzuk egin eta, euli anitz harrapatu zituen. Astoa eskertu eta
|
gero
, armiarmarengana joan zen.
|
|
|
Eta ez nuen norbait horrela utzi nahi, erdi hila...
|
Gero
, ikustean hiltzen ari zinela, pixkanaka pixkanaka, ez jateagatik, nire amatxiri galdegin diot zer jaten zenuten armiarmek. Eta azkenik denetan xerkatu dut aurkitu arte.
|
|
2008
|
|
|
Alkandora erantzi dizu, bere besoen barnean hartzeke. Musuz estali dizkizu lehenik sama, eta
|
gero
, sorbaldak; bularretaraino helduz.
|
|
|
Igogailu baten soinua ere entzun zezakeen noizbehinka, urrunean, arnasari eutsiz
|
gero
.
|
|
|
Eraman zintuen honek parkera, eta erakutsi jendea, domeketako arropez jantzia, betiko pausoez, betiko bidean. Pausatu zinen baten sonbreruan, eta
|
gero
beste baten aterkian: urtu zinen haien azalean, zeurea ahantziz, haiena jantziz.
|
|
|
|
Gero
eta hondoratuago, gero eta gatibatuago zinen haizearen korronteengan. Zara.
|
|
|
Gero eta hondoratuago,
|
gero
eta gatibatuago zinen haizearen korronteengan. Zara.
|
|
|
Agur bat murmuratu eta alde egin du, ateak ireki bezain pronto. Zerbait esan nahi diozu, agur edo
|
gero
arte bat baino zeozer gehixeago: geldiarazi egin nahi duzu, besoetan hartu, bere pauso bakoitzean haizearekin endredatzen eta korapila tzen eta berriro endredatzen den suzko ilearen sugar oro zeure eskuekin ferekatu, bere ezpainak musuka lapurtu, zeuon taupaden erritmoaren tangoan galdu; hatsen eta hasperenen eta intzirien zirimolan urtu, bizitzaren pentagrametako montañarusara eroango zaituen herioarengatik hil.
|
|
|
Eskua jaso du berak, eta zure ilean hondoratu, ilea orraztuz, laztanduz. Masailean pausatu dizu
|
gero
, eztizko zirri baten leuntasunaz.
|
|
|
Beste eskua ilean barneratu dizu, saman kili kili finak eginez. Ezpainak, elkarrengandik
|
gero
eta gertuago, hurbiltzen doaz, hurrera tzen, emaro; noiz behinka alderatzen direlarik, atzera ere, gerturatzeko. Bada, ezpainak, ia ia elkar ukituz, ia ia marruskatuz, elkartzen eta deselkar tzen, arnasaren barnatasunean kulunkatuz doaz.
|
|
|
Gertakariak azkarregi jazo ziren gau hartan, inork ez baitzuen denborarik izan gertatutako guztiaz konturatzeko. Dantzariak ez zuen inoiz imajinatu hiltzat eman zuen gizonarekin aurkituko zenik, malko bakar batek bustitako ganibetaz zauritu eta
|
gero
. Bere bizitzako une hartan erokeria hutsa zen bala bat bere barneko argia tupustean itzaltzeko gai izango zela pentsatzea...
|
|
|
elkarri entzungo diogu eta gure arazoez hitz egingo dugu... Zuek hala nahi izanez
|
gero
, behinik behin.
|
|
|
Gau hartan Kuzkora heldu nintzela amets egin nuen, han denak ni pasatzen uzteko baztertzen ziren eta txalo egiten zidaten.
|
Gero
, tenplu handienera igan nintzen eta denak oihuka hasi ziren. Sakrifikatzaileak bihotza urratu zidan eta ikusleei erakutsi zien.
|
|
|
arroilaren bi bazterretan arbola enbor sendo batzuk ezarri genituen eta harriz inguratu ez erortzeko.
|
Gero
, soka batekin lotu genituen eta, horrela, otarre baten gainean alde batetik bestera joaiten ahal ginen.
|
|
|
Halere, populua ados ez bazen ezin nituen gizakien sakrifizioak kendu. Nire buruari hitz eman niona egitea
|
gero
eta zailagoa iruditzen zitzaidan; ez nintzen segur lortzeaz, baina ahal nuen guzia eginen nuen!
|
|
|
Naco eta nire arteko adiskidetasuna egunero pixka bat handitzen zen; ez ginen gehiago lagun sinpleak, egiazko adiskideak ginen! Egunero mintzatzen nintzen berarekin,
|
gero
eta gauza barnekoagoez mintzatzen ginen. Amatxi hil zenetik nire bihotzean sentitzen nuen hutsunea bete zuen Nacok.
|
|
|
Bideak hertsiak ziren eta lohiz estaliak, bezperan Tlaloc-ek bere haserrea erakutsi zuen; ekaitz izugarri bat izan zen. Oihaneko hezetasuna
|
gero
eta gehiago sentitzen zen, burua biratuz arbolak baizik ez ziren ikusten ahal, eta, ehun pertsonako taldea osatzen bagenuen ere, bakarrik sentitzen nintzen, Inken erregina izan zen nire amatxi gabe.
|
|
|
Hala, erabaki nuen urtero Machu Pichutik Kuzkoraino egiten zen bidaia egitea; bidaia horren helburua gerlan preso hartutako gerlariak Kuzkora eramaitea zen,
|
gero
sakrifikatuak izaiteko. Mendeak eta mendeak ziren urtero bidaia hori egiten zutela eta urte hartakoa nik nuen antolatu.
|