2000
|
|
Eta arrazoibidea arrazoizkoago izan zedin, eta sakonago, idazle txekiar buruzuri baten ahotik hauxe adieraziko nuke jarraian: " Gizakiak eternitatea irrikatzen du,
|
baina
ezin lor dezake haren suzedaneo bat baizik: estasiaren unea".
|
|
Egia esatera, hotelera heldu, eta harrera gelan nire izena aipatu dutenean, ez naiz Las Vegaseko hartan bezainbat harritu, zeren Karmeloren deiek jakitun jarri baininduten.
|
Baina
ezin ukatuko dut telegramak niregan hotzikara ttiki bat eragin duela eta aurpegia nola mudatu zaion ikusirik, baita Rubeni ere.
|
|
Txartela hartua neukan, zuekin aireportura joan, eta handik ospa egiteko, baina orain beste moduren bat bilatu behar dut". Hori esanda, ohetik jaikitzen saiatu, saiatu da,
|
baina
ezin izan du. " Ekarridazu nire maletatxoa, otoi", esan dit gero.
|
|
Horixe da harrera gelan giltza eskatzerakoan luzatu didaten mezua. Ni gelara lur joa itzuli naiz, eta haserre samar ere bai Teresa ez dudalako etxean topatu,
|
baina
ezin dut ukatu Rubenen proposamenak on egin didala, on egin didanez. Eta ezin dut ukatu poztu egin naizela telefonoa hartu, eta ordu erdi barru irteteko geratu garenean.
|
|
Biak ere aski diskretoak dira eta bidaia apenas mintzatu gabe egin dugun arren, abiatu berritan barteko kontu batzuk entzun dizkiet: ulertu ahal izan dudanez, bart Adela Dan dantzara ateratzen saiatu omen zen,
|
baina
ezin izan zuen lortu; bestalde, Dan Luisekin haserretu omen zen dantzatokian peta bat erretzen hasi zelako; eta Luis, azkenik, Lola nafarra nabarmen samar xaramelatzen saiatu omen zen, baina hau ere alferrik.
|
|
En plus, gaur ere elkarren alboan etorri dira furgonetan... Bestelako berriak eman gura nizkizuke,
|
baina
ezin. Ez dakit zer gehiago esan.
|
|
Ohi bezala, denok batera abiatu gara eta, ohi bezala ere, hau filmatu, besteari argazkia atera, apurka apurka taldekoak sakabanatuz joan gara. Ruben eta biok bakarrean ibiltzen ahalegindu gara,
|
baina
ezin izan dugu Tom gainetik kendu. Rubeni Tomen pistolarena kontatua nion eta honek, zeharka, EEBBetako arma kontuak ekarri ditu hizpidera; Tomek, ordea, argi baino argiago utzi du armak defentsarako erabiltzeari ongi iritzi arren, bera ez dela batere zalea eta ikusi izan dituen gutxitan hilkutxa hotz baten antzera utzi dutela...
|
|
Horrexegatik, Bill Clintonek kargutik kanporatua izatea merezi du, bere koherentzia eskasagatik, bere animaleko itxurakeriarengatik, behin eta berriro erakutsi duen bere prestutasun ezagatik. Bai, badakit orain emaztea eta abokatu defendatzaileak haren asmo ona eta apaltasuna goraipatzen hasiko direla,
|
baina
ezin izango dute haren errugabetasuna frogatu. Korajea ematen du, baina gure herriak presidentea egokia izan dezan, nik Bill Clintonen kontrako epaia eskatzen dizuet, eta denon artean behingoz kargugabetu dezagula espero dut.
|
|
Baina hotelera itzuli arren, frufrua ez zen berehala amaitu; Luis Adelarekin joan zen Rakelen beraren gelara, eta Esther, ezetz imajinatu, Rubenenera. Luisek berak kontatu dit Esther Rubenen ohean sartu ere egin zela,
|
baina
ezin izan zuela ezer lortu. Antza, bezperan ere harekin ligatzen saiatu ei zen, baina, ezin izan zuela ikusirik, bart eraso bortitzagoa jo du, zuzenean haren ohean sartuz.
|
|
Bai, badakit erantzun nik, irri firfira bat ezpainetan,
|
baina
ezin dut lorik egin eta gaugiro eder hau oso kilikagarria zitzaidan.
|
2001
|
|
Ez duk itsusikeria, lagun... Gustura hartuko nikek,
|
baina
ezin diat... inolaz ere.
|
|
Hasiera eta bukaera oihalkiak, aberats izan nahi,
|
baina
ezin zutenek.
|
|
Aberats izan nahi,
|
baina
ezin zutenek, bi; negurako bata, udarako bestea.
|
|
Orduan, aberatsenek, aberats izan nahi zutenek eta aberats izan nahi,
|
baina
ezin zutenek soineko denak askatu, eta berriak josten hasi behar izan zuten, berriro ere.
|
|
Bai..., zuek barre egiten dozue,
|
baina
ezin izaten genduan trankil ibili... Lehenengoagaz, zure nebagaz, regulatu nintzan; baina, halan eta guzti bere, ez pentsatu, beti bilurretan, beti bilurretan ibili behar izaten genduan...
|
|
Euskal literaturaren lehenbiziko kondaira zein da? Nik esango nuke aita Aranak norbaiten historiaren bukaeran, oker ez banago Labayruren Historia del SeñorÃo de Vizcaya liburuaren azken aldean, sartu zuela zenbait berri euskal literaturaz,
|
baina
ezin esan daiteke, eta Aita Aranak ere ez zuen hori pentsatzen noski, hori euskal literaturaren historia denik. Lehenbizikoa dirudienez Orixerena da, Orixek euskaraz egin zuena8 Nik ez diot Orixerenari deus kenduko, baina esate baterako hau esan daiteke:
|
|
Gizon begiragarria da egiazki, beste edozein adina, Gandhi indiarra,
|
baina
ezin ditzaket ontzat har liburu honek aurrealdean dakartzan haren hitzak4 Ez da egia, aurrenik, europarrok makinak egin ditugunik, makina besterik egin ez dugula adierazi nahi bada. Askozaz goragokoa den jakintza baten umeak baizik ez dira makinak eta jakintza hori ez du aginte  goseak ekarri, jakin goseak baizik.
|
|
Arrazoi dute, beharbada,
|
baina
ezin dezake egungo eguneko inork aldi hartako edozeinek zekiena jakin, ez sentitzen zuena sentitu. Hona zer bertso egin omen zituen Txirritak, eta ez da Txirrita jauntxotzat hartuko duenik jaio, Cánovasen alarguna ikusi ondoan:
|
|
Ez dut esango artea ezin lora daitekeenik askatasunik gabe, aski baikenuke Txillida aipatzea hori egia ez dela erakusteko.
|
Baina
ezin eraman du gogorkeria nagusi ibiltzea, askatasunaren gose egarria bere baitan baitarama, beretzat eta besterentzat. Arteak ez luke etikari loturik egon behar, batez ere etika lege horiek maizegi indarzaleek asmatuak direlako, nahasketaz beste biderik ez baitute aurkitzen bere buruen alde jokatuko badute.
|
|
2 Beste iritzi batzuek anatema bihurtu dute hedabideek gatazkari ematen dioten tratamendua, hedabide" espainolistak" Estatuaren eta Euskadiren aurka hitzarturiko konspirazio baten atala bailiran. Egia da horien artean informazio politikaren gaineko akordio batzuk zehaztu direla, baita hedabideek aginte politikoaren aginduak ere onartu dituztela, eta egia da, orobat, hedabideen jardueraren azterketak manipulazio paradigma baten presentzia salatzen duela;
|
baina
ezin ulertuko genuke hedabideen jarduera konspirazio ikuspegi soil honetatik, hedabideak Estatu aparatuaren propaganda bitarteko huts bailiran, Estatuak bere gogara kontrolatu eta erabiltzen dituen bitartekoak bailiran.
|
|
ETBrena izan zen, zalantzarik gabe, esanguratsuena.
|
Baina
ezin ahantz dezakegu urte hartan Euskadiko Autonomia Erkidegoan (eta Nafarroan zer esanik ez) hedabideen kontsumoaren %85 bideratu zela hain zuzen ere Ermuko espirituaren bertsio manipulatuaren eskutik ziharduten hedabideetan, terrorismoaren aurkako garaipen poliziala eta nazionalisten eskabideak moderatu beharra aldarrikatzen ari ziren hedabideetan alegia. ETBren aldaketa (eta beste hedabide txikiago batzuena) ez da, beraz, arrazoi aski iritzi giro horren agerpena argitzeko.
|
2002
|
|
Aitari buruz ditudan irudiak eta oroitzapenak ugariak dira,
|
baina
ezin dute mataza osorik osatu, album bateko argazki solteetan bezala ikusten baitut, eta ez hasiera eta bukaera duen film batean. Erretiratzeko garaia noiz iritsiko beste ametsik ez zuen, gehien maite zuen zaletasunari, arrantzari, orduak eta egunak eskaintzeko.
|
|
Pertirekin.
|
Baina
ezin naun joan, ezin dinat. Aitarekin gelditu naun...
|
|
Programa akademikotik aske ibili zale, ikasleokin kolega gisa jokatzea gustatzen zitzaion. Haren gauza batzuek Perti gogorarazten zuten, mingainaren zorroztasunak batez ere,
|
baina
ezin zuten elkar ikusi, ez nuke jakingo esaten zergatik. Perti ez zen, Txikierdi bezala, egoera zailetan desagertzen, eta hark esaten zuena bat etortzen zen egiten zuenarekin.
|
|
Auskalo zenbat luzatuko litzatekeen auzia, eta hori ez da kontua.
|
Baina
ezin dugu ezer gertatu ez balitz bezala pasatzen utzi, eta burua jasotzen du, zerbitzariren bat non ikusiko. Mugitu beharra dugu, berandutu egingo zaigu bestela.
|
|
Nire hitzetan jartzeko, orain artekoak gutunetik hartuak baitira: engainatu gaituzte
|
baina
ezin dugu ezer egin. Gutunak saileko goi arduradun baten sinadura darama.
|
2003
|
|
Nik baiezkoa egin nion buruaz,
|
baina
ezin dut ukatu hitz haiek egonezina eragin zidatela. Kezka.
|
|
Txora txora eginda ibili ziren denak haren atzetik.
|
Baina
ezin lehiatu Danirekin.
|
|
Ez zitzaizun batere gustatu, ordea. Beste edozein amak bezala" badakit drogak har  tzen dituzula lagunekin ibiltzen zarenean" edo esan ziezazukeen,
|
baina
ezin geratu ukittu  guay hori eman gabe. Ama txatxu bat bezala azaltzeko beldurra, azken batean.
|
|
Gizonak atera ziren. Oihukatu nahi zuen
|
baina
ezin. Eraman nazazue preso!
|
|
Jakina fidatzen naizela.
|
Baina
ezin dizuet irristagailurik utzi.
|
|
Argi dago ezen teknologiak aberastasun iturri direla,
|
baina
ezin ahaztuzkoa da teknologiek zerbitzu sozialak, kulturalak eta politikoak jartzen dituztela abian. Beraz, Euskal Herriaren garapen integralaz sinetsi ahal izateko, teknologia komunikatiboak eurak oso dira beharrezkoak, bai eta herriaren zerbitzua helburu hartuko dituzten produktuak ekoiztea ere.
|
2005
|
|
Berehala damutu nintzen esandakoaz,
|
baina
ezin hitzak atzera xurgatu eta irentsi. Bizitzan lehenengo aldiz esaten nion norbaiti ez nintzela neure kabuz erori.
|
|
Zur eta lur geratu nintzen; ez nekien zer erantzun. Ez nuen halakorik nahi, ezta inondik ere,
|
baina
ezin nion hotz eta motz ezezkorik bota. Lanaren eta aitzakiak pentsatzen hasi nintzen
|
2006
|
|
Arizonan bero handia zegonan, baina hemen ere ederto jotzen din. Las Vegasen geratzekotan nenbilenan,
|
baina
ezin lorik hartu. Zorriz beteta zegonan motela.
|
|
Oi! Visconti, Mann eta Sokrates," espiritu munduaren esparruan edertasuna dugu zentzumenen bidez hauteman beharreko alde bakarra... zeren hizkuntzak laudatu bai
|
baina
ezin du islatu edertasuna". Batzuetan, iruditzen zait mendebaldeko azken gizaki zibilizatuak garela basamortuaren erdian.
|
|
Hura jakitean, madarikazioa leuntzen asmatu zuen maitagarriak bere bizilekua utzi eta errege jauregira abiatu zen, herrialdeko guztiak sorgintzeko eta lokarrarazteko asmoz, printzesak, esnatzean, den dena utzi bezala aurki zezan.
|
Baina
ezin izan zuen bere helburua bete: Nazioarteko Diru Funtsaren ordezkariek eta zorraren hartzekodunen batzarrak ezin zuten onartu, egoera hartan, erresumaren jarduera ekonomikoaren inolako etendurarik, eta maitagarria deportatu egin zuten.
|
|
–Garai haietan ezin zelako.
|
Baina
ezin zuten elkar ikusi. Ez zuten gela berdinean lo egiten ere.
|
|
Bizirik gorde dut memorian adreilu haren latza neure azalaren kontra.
|
Baina
ezin izan nuen jaurti. Ez une horretan esnatu nintzelako:
|
|
Bezperan aitarekin izan nuen portaeraren ondoren, barrenak eskatzen zidan emateko poz hori aitari,
|
baina
ezin nuen. Gainera, ordu arte lagun izandakoak etortzen zitzaizkidan behin eta berriro burura.
|
|
Ezagutzen diat Anghios deitzen genion bat,
|
baina
ezin diat ezer esan. Ez zekiat haren benetako izenik.
|
|
Parisen egindako urtebetea ez daukat ahazteko,
|
baina
ezin esan dena gozoa izan zenik. Hasteko, alemanok errezelo handia sortzen genien paristarrei, eta nire frantses traketsak, erdia italierazko hitzez josia, ez zuen asmatzen nire jatorrizko hizkuntzaren azentua ezkutatzen.
|
|
mahats gizenenekin eta eguteratsuenekin egiten dute. Hitler eroritakoan zabaldu nahi nuen,
|
baina
ezin dugu egon hori noiz gertatuko. Beraz, pentsatua nuen baino etekin hobeagoa emango diogu ardoari:
|
|
Ez nintzen ausartzen kontu hartze bakar bat egitera, ez nuen-eta lainorik txikiena ere ekarri nahi gure arteko harremanera. Ohart nintzen irakasle izan nuenean ni berarekin hain oies portatu izanaren zerga zela nolanahi ere,
|
baina
ezin nuen gainetik kendu kontzientzia txarraren zama.
|
|
Bukaera zela esan ziotenean ere ez. Zauriak ez zuen hainbestekoa ematen tiroa jaso zuenean,
|
baina
ezin izan diogu garbi eutsi. Gaiztotu eta akabo etxera itzuli eta Matilderekin ezkontzeko bere ametsak.
|
|
Folletin haiek noiz ematen zituzten eta zenbat denboraz. Gaur egun dena aurkitu liteke horretara jarriz gero,
|
baina
ezin hasiko naiz orain horretan, zehaztasun gehiagorik gabe. Igualtsu dio, gainera.
|
|
Zer ote da galdu dugun bestea? Gauza asko etortzen zaizkit burura,
|
baina
ezin ziur esan Amuriza zertaz ari den ERE enigmatiko horrekin. Ziur ez dela txikikeriaren batez ari.
|
|
Ongi egindakoak dira, askotan, edo zehazkiago esateko," zuzenak" dira, baina haiek irakurtzeko garaian euskaldunari sentsazio arraro moduko bat gailentzen zaio: " bai, baina ez; irakurtzen dut, akaso ulertu,
|
baina
ezin dut irentsi". Honelakoak, adibidez:
|
2007
|
|
|
Baina
ezin izan zuen jarraitu, bat batean atea ireki eta, aurrekoetan bezain aztoratuta, bezperako gazteak ziplo oldartu baitziren soto barrura. " Altxa!
|
|
Eskailerak igotzen hasi zen,
|
baina
ezin izan zion jiratzeko tentazioari eutsi. Han ikusi zituen lagunaren esku ahur zabalduak eta masaila lodi izerditua ateko kristalari pega pega eginda, jendetza izugarri batek haren kontra bultzatuko balu bezala.
|
|
Gaur egun, baina, euskararen erronka nagusia ez da Nafarroako erdal herrietan bigarren hizkuntza gisa zabaltzea, lehen hizkuntza gisa hitz egiten den herrietan irautea baizik. Herri horietan bizi diren etorkin berriak eta are gehiago haien seme alabak guretu ditugu,
|
baina
ezin diegu etorkinei eskatu gure buruei baino gehiago. Guk erdaraz egiten badugu, haiek erdaraz eginen dute, euskaltzaletasuna euskaltzaletasun eta ofizialtasuna ofizialtasun.
|
|
Tuteran (Fontellasen hobeki esanda) badute ikastola, Zarrakaztelun ez. Susmatzen dut Iruñeko agintarien egiazko arrazoia,
|
baina
ezin aitortuzkoa, 1982an Foruaren Hobekuntzaz erreferendum bat ez antolatzeko izan zela Nafarroa osoan dudarik gabe baiezkoak irabaziko bazuen ere, tradizio abertzaleko eremuetan ezezkoak irabaziko zuela eta agerian geldituko zela Nafarroa zatitzeko arriskua. Lau urte geroago, beste erreferendum bat egin zen NATOri buruz, eta horixe gertatu zen:
|
2008
|
|
|
Baina
ezin nuen burutik kendu zurekin igarotako asteburua. Eta guztiz arrotza egin zitzaidan hainbat leku eta oroitzapen beste pertsona batekin konpartitu beharra.
|
|
Hainbeste tximistaren ostean, ekaitza hasi da eta pizzeriako toldoaren azpira bildu gara,
|
baina
ezin da sinistu horrela euria egin dezakeenik, eta toldo azpian ere ez dugu lortu ez bustitzea. Nik pentsatu dut nor nahiko nukeen, ekaitzari begira, nire ondoan eserita egotea.
|
|
Baina motorra ez da pizten. Sira behin eta berriz saiatzen da,
|
baina
ezin du motorra martxan jarri.
|
|
–
|
Baina
ezin daiteke esan zure gelan berarentzat tokirik dagoenik ere... –esan dio Sirak Crissi.
|
|
Eta nola berregiten duen bere burua.
|
Baina
ezin dut imajinatu beste ume bat izatea!
|
|
–Ba kontzientzia txarra geratu zitzaigun,
|
baina
ezin genuen ulertu berak azken hilabeteetan seinalerik eman ez izana.
|
|
Horretaz idazten saiatu nintzen,
|
baina
ezin izan nuen ezer bukatu. Hiru gizonak aztertzen saiatu nintzen.
|
|
Eta tripara eraman du eskua, esan nahiko balu bezala" Nik ere badaukat zerbait kontatzeko, nik ere galdu dut norbait".
|
Baina
ezin du.
|
|
Sirak badaki lehen irakurketak irauten duen denboran, elkarketa guztiz erreala izango dela. Gero, mezua behin eta berriz irakurriko du ostera gauza bera sentitzeko,
|
baina
ezin da. Sira beti saiatzen da lehenengo sentimendu hori berreskuratzen; esku bat luzatzea bezala da, eskuratuko ez duen horretara heltzeko alferreko ahalegina.
|
|
Ez dakit egokiena izan ote den Sagranengana jotzea aholku bila.
|
Baina
ezin diot etxeko beste inori kontatu.
|
|
Ara Berlinera zetorrela bai.
|
Baina
ezin zuen sinistu berak Parisen nahitaez egon behar zuen egunetan egongo zela Ara Berlinen. Hain nahitaezko gauza gutxi dagoenean.
|
|
Morboak, segur aski. Ez dakit, eta oraintxe bertan joan egin nahi nuke,
|
baina
ezin dut, esku batek besotik leun bezain fermuki hona eutsiko balit bezalako adakera dut.
|
|
Kalearen izena irakurtzen saiatu naiz poste batean,
|
baina
ezin izan dut. Urrutiegi gaude.
|
|
Eta gaineratzen du: Ehizatik bueltan du,
|
baina
ezin dizut hitzik eman.
|
|
Benetan.
|
Baina
ezin dugu horrela ibili, gaizkileak bagina bezala eta beldurrez. Disgustua disgustuaren gainean, ez nizuke beste ezer emango.
|
|
Konpara zezakeen, ordea, diruarekin ere, diru inportantearekin, kontutik kontura dabiltzan numeroekin: behar, maite, atsegin eman, ezkututik ibili...
|
baina
ezin ukitu, beste hori bezala.
|
|
Saiatu naizela eta saiatzen (ari) naizela. Eta marka da,
|
baina
ezin etsi alferrik dela: ezin etsi!
|
|
Beste froga bat, milaren artetik: errealitatean ugari dira gauza itsusiak eta gaizki egindakoak,
|
baina
ezin litekeena da hizkuntza edo hizkera bat bera ere egotea itsusia edo gaizki egindakoa.
|
|
Adopzioa ez zen erabatekoa, etxera itzulitakoan gauzatu behar zen adopzioa?, baina ez dut uste hura arrazoi nahikoa izan zenik. Egongo zen besteren bat,
|
baina
ezin den dena eta zehatz mehatz gogoratu.
|
|
Sentitzen dut
|
baina
ezin dizuet datu zehatzik eman Beijingen ikusi ditudan gauza guztien inguruan. Yolandak, gure itzultzaileak, dinastiez eta enperadoreez hitz egiten digu etengabe, bertako jendeaz eta ohiturez, eta horrela ezin da, niri datuok ihes egiten didate.
|
2009
|
|
Ez nizun esan behar, zentzudunagoa litzateke agian sinesten uztea zuri zera... kointzidentzia tamalgarri hori, etorkizunean barkaberagoa izan zaitezen, toleranteagoa.
|
Baina
ezin zaitut sufritzen ikusi. Maite zaitut, seme.
|
|
Ez begiratu horrela. Ez naiz demonio bat,
|
baina
ezin dut askatu aginte horretatik. Gizon ahula da, akabatua, arima aspaldi galdu zuen gizajo bat, eta arimaren ordez, neuk gidatzen ditut orain haren bihozkadak, desioak, ekintzak, baita bere ametsak berak ere.
|
|
–
|
Baina
ezin dut, ama, ezta zugatik sentitzen dudan maitasunagatik ere! Ezin dut nire kontzientzia isilarazi.
|
|
Konfiantza dute nigan. Babestuko naute,
|
baina
ezin diet dirurik eskatu, oraindik ez! Medikuak urtean bitan eskatzen ditu ordainsariak eta hori gauza onartua da, errespetatua, baina premia eta behar gorria agerian uztea...
|
|
Nork jakin? Egunero joaten zen Dario La Caravellera; sendatuta zegoen Wardes,
|
baina
ezin zuen, nonbait, Dario gabe bizi, egunero joaten baitzitzaion etxe polit hartara, hainbestetan aipatu zionera, eta printzea balitz bezala hartzen zutenekora.
|
|
Ondoko orduotan, egunero bezala jardun zuen lanean,
|
baina
ezin zezakeen ukatu urduri zegoenik. Zer nahi zuen Kronskyk beragandik?
|
|
ez daki zeintzuk diren irakurri gabe geratuko direnak. Liburuak apaletan geratuko dira,
|
baina
ezin da ziurtasunez esan zeintzuk izango diren irakurriak eta zeintzuk ez. Jabearentzat huraxe da heriotzari aurre egiteko sistema fidagarri bakarra.
|
|
–
|
Baina
ezin dugu burutik kendu hiltzeko beldurra...
|
|
...o niri eskurik erantsi, Ananda, espezialista batengana joan behar duzu, ez zaude ondo, begirada hori, neuk ere begi zorrotzez begiratzen dizudala?, ez, Ananda, saminaren begiak dira, ezinaren begiak, eta deliberamenduarenak ere bai, ez dut jarraitu nahi bide zoro honetatik, ni neu izan nahi dut, ez gehiago manipulaziorik, bizitza normal bat nahi dut, Ananda, ez zaitut salatzen, ez zaitut salatzen,
|
baina
ezin dugu honela jarraitu, Lidia, Lidia gaixoa, ez da inoren errua, ez karma eta ez ostia, Ananda, zentzurik gabeko bizitza puta, zer egin du Lidiak hau merezi izateko, horiek, jakintsu horiek, kaka egin, eta bera bakarrik hortxe gurpildun aulkian utzirik joan dira, hiru zoro horiek, azken batean gizagaixo hutsak, Ananda, ez mehatxurik niri, ez dut nahi horiek bezalakoa izan zaitezen, erotu eging...
|
|
Gutxi gorabehera Ananda eta Sara jeltzale mistiko haiekin ibiltzen hasi zirenetik, arrebak aurpegi txarra zeukaan; ahal nuen guztietan, zelatan egoten nintzaioan; behin, lagun baten etxeko leihotik begira egon nintzaioan; ostia, bihotza irauli zitzaidaan haren itxura ikusita. Maizago zelatatu nian,
|
baina
ezin tartean sartu seinale argirik gabe, are gutxiago azken aldiz hitz egin genuenean bota zidana bota eta gero.
|
|
Ananda, badakizu barru argitzea zer den, zuk zeuk ezagutu duzu zeure baitan; orduan, zertarako nire laguntza?, edozerez harago iristeko ahalmena duzularik, zergatik ba sufritu zure atzetik jarraitzerik nahi ez dudala eta?, ez zenuke inoren laguntzarik behar zure betegintzarre espirituala lortzeko; eta kontu horiek guztiak ipuin huts balira, zer?, zer da ba Kailas mendi sinboliko hori, zer Cervino Materhon gailurraren pareraino lebitatzea?, neuk ere ikusi zintudan lebitatzen Kumbamelan, egia da, lurretik hamar bat zentimetrora, baina orain ez nago erabat ziur, agian ilusio optiko hutsa izan zen; zer da energia zurrunbilo konikoen kontu hori, hor zehar irakurri duzun literatura merke hutsaren emaitza, horixe, lelokeria lelokeriaren atzetik, gaizkiulertuaren atzetik, paranoia paranoiaren atzetik, bai, Ananda, ez zara jabetzen ez zaudela zeure onean, hitzez hitz hartzen dituzula sinboloak; zer diozu, Sara, zuk zeuk ikusi zenuen nola lebitatu nuen Kumbamelako santoi haren aurrean, zuk zeuk ikusi zenuen; berriro esango dizut, Ananda, ilusio optiko hutsa izan zitekeen, beste ezer ez, eta, gainera, eman dezagun lebitatu zenuela, eta zer, argidun bihurtzen ote zaitu horrek, jeloskortasun soil bat gainditzeko gauza ez zara eta, ea konturatzen zaren behingoz segurtasun faltaren konplexuz beterik zaudela, amaren eza nozitzen duzula, zeuretzat bakarrik nahi nauzula, arnasa hartzen ez uzteraino, maite zintudan eta maite zaitut oraindik ere, Ananda, bizitzan gertatu zaidan gauzarik onena zaitut, baina gure harremana itotzen ari zara, ez didazu arnasa hartzen uzten, ez didazu arnasa hartzen uzten, ulertzen, ostia; ez esan hitz zatarrik, Sara; titietatik ateratzen zaidana esango dut, ostia, ostia, ezin dut arnasarik hartu, zu eta zure paranoiak, eman dezagun benetakoa dela zuk esaten duzun hori guztia, orduan bihotz zabala izan zenuke, lasaia, eta zer ipuin da beste hori ere: ...eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena,
|
baina
ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren huts... nire laguntza behar omen duzula argitze iraunkor bat biontzat lortzeko, nola jar dezakezu horrelako proiektu baten oinarrian ni zuri loturik eusteko behar konpultsibo hori, ez al zara jabetzen ama galdu zenuen bezala ni galtzeko beldur zarela; ez jarraitu, Sara, zital hori, erotu egingo nauzu; ikusten nola galtzen duzun kontrola, Ananda, ez erantsi eskurik niri, ostia, nazkaturik nago zure mehatxuez, a zer kaka argia zurea, ez ukitu ni gero, ulertzen, bortxatzailea, ama putaren semea; ez hitz egin horrela, Sara, dena zikintzen duzu, dena pikutara bidaltzen duzu; pikutara bota zer, Ananda, zure paranoiak?, Iñigo eta Xabierren ustekeriak?, nik bizitza bizi besterik ez dut nahi, behin batean ezagutu nuen gazte ezti eta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren hutsunea betetzeko baino ez nau-eta behar; nor zara zu nire amaz mintzatzeko, urdanga, ezta hitz erdi bat ere hari buruz, edo bertan hilko zaitut, entzun?; hil nazazu, ez duzu potrorik, hil nazazu, aurpegian zartako bat emateko baino ez zara gauza, ume negarti baten pare, jo nazazu ukabilez, potrorik baldin baduzu, eta amaitu dezagun hau guztia, ez nazazu besarkatu, ez ezazu negarrik egin, ostia, ume puta, aska nazazu, kendu zeure aho hori nire tititik, aska nazazu, ume gaixo bat besterik ez zara, ez ezazu negarrik egin, tira, zatoz, jarri hemen, kulunkatu egingo zaitut, baina ez jo ni berriro, ez didazu minik egiten, baina umiliatu egiten nauzu, ez didazu minik egiten, baina egunen batean kontrola erabat galduko duzu, zatoz, ez egin negar, maite zaitut, laguntza bilatu behar dugu, espezialista batengana jo, ez begiratu horrela, ongi, ez gara joango, ez baduzu nahi ez gara joango, ez zaitut inoiz utziko, ez izan beldurrik, ez zaitut utziko, maitekorra izan behar duzu nirekin, fidatu nitaz, leial natzaizu, beste inorekin ez nintzateke oheratuko inola ere, non aurkitu zu bezalakorik, galduta nengoen, nerbio arazoekin, bizitzan aurrerabiderik gabe, kaka hutsa nintzen, eta zu ezagutu eta eraldatu egin nintzen, bai, zuri zor dizut dena, buruz ongi samar jantziriko emakumea bilakatu nauzu, eskalatzaile bikaina, yoga irakaslea, eta bizi gogoa dut orain, ez nazazu hain estu hartu beraz, ez ezazu ito nigan jaioarazi zenuen ilusioa, zu ezagutu zintudanean erabat aldatu zen nire bizitza, orduan bezala jarraitu nahi dut, ongi dago, saiatuko gara beste urrats bat aitzina egiten, baina emadazu denbora pixka bat, ulertu egin nahi dut, ez diozu beldurrik izan behar ni galtzeari, heldutasun eta jakinduria handiko pertsona zara, ez utzi ezeri gure harremana zapuzten, gure bide espirituala eteten, egin negar, egin negar, badakit, uste duzu ez dudala ezer ulertzen, zuk dena argi duzu, badakizu nondik jo behar dugun betegintzarrea lortzeko, mendiak eskalatzen ditugunean bezala, halakoetan sokaren buruan jartzen uzten didazu batzuetan, utzidazu orain ere bidea urratzen, jomugara heltzeko denbora gehiago behar badugu ere, maite zaitut, bizitzan ezagutu dudan pertsonarik onena zara, gure artekoa konpondu behar dugu, konponduko dugu, egin negar, hartu titia, har ezazu behar duzun kontsolamendu guztia.
|
|
nire laguntza behar omen duzula argitze iraunkor bat biontzat lortzeko, nola jar dezakezu horrelako proiektu baten oinarrian ni zuri loturik eusteko behar konpultsibo hori, ez al zara jabetzen ama galdu zenuen bezala ni galtzeko beldur zarela; ez jarraitu, Sara, zital hori, erotu egingo nauzu; ikusten nola galtzen duzun kontrola, Ananda, ez erantsi eskurik niri, ostia, nazkaturik nago zure mehatxuez, a zer kaka argia zurea, ez ukitu ni gero, ulertzen, bortxatzailea, ama putaren semea; ez hitz egin horrela, Sara, dena zikintzen duzu, dena pikutara bidaltzen duzu; pikutara bota zer, Ananda, zure paranoiak?, Iñigo eta Xabierren ustekeriak?, nik bizitza bizi besterik ez dut nahi, behin batean ezagutu nuen gazte ezti eta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren hutsunea betetzeko baino ez nau-eta behar; nor zara zu nire amaz mintzatzeko, urdanga, ezta hitz erdi bat ere hari buruz, edo bertan hilko zaitut, entzun?; hil nazazu, ez duzu potrorik, hil nazazu, aurpegian zartako bat emateko baino ez zara gauza, ume negarti baten pare, jo nazazu ukabilez, potrorik baldin baduzu, eta amaitu dezagun hau guztia, ez nazazu besarkatu, ez ezazu negarrik egin, ostia, ume puta, aska nazazu, kendu zeure aho hori nire tititik, aska nazazu, ume gaixo bat besterik ez zara, ez ezazu negarrik egin, tira, zatoz, jarri hemen, kulunkatu egingo zaitut, baina ez jo ni berriro, ez didazu minik egiten, baina umiliatu egiten nauzu, ez didazu minik egiten, baina egunen batean kontrola erabat galduko duzu, zatoz, ez egin negar, maite zaitut, laguntza bilatu behar dugu, espezialista batengana jo, ez begiratu horrela, ongi, ez gara joango, ez baduzu nahi ez gara joango, ez zaitut inoiz utziko, ez izan beldurrik, ez zaitut utziko, maitekorra izan behar duzu nirekin, fidatu nitaz, leial natzaizu, beste inorekin ez nintzateke oheratuko inola ere, non aurkitu zu bezalakorik, galduta nengoen, nerbio arazoekin, bizitzan aurrerabiderik gabe, kaka hutsa nintzen, eta zu ezagutu eta eraldatu egin nintzen, bai, zuri zor dizut dena, buruz ongi samar jantziriko emakumea bilakatu nauzu, eskalatzaile bikaina, yoga irakaslea, eta bizi gogoa dut orain, ez nazazu hain estu hartu beraz, ez ezazu ito nigan jaioarazi zenuen ilusioa, zu ezagutu zintudanean erabat aldatu zen nire bizitza, orduan bezala jarraitu nahi dut, ongi dago, saiatuko gara beste urrats bat aitzina egiten, baina emadazu denbora pixka bat, ulertu egin nahi dut, ez diozu beldurrik izan behar ni galtzeari, heldutasun eta jakinduria handiko pertsona zara, ez utzi ezeri gure harremana zapuzten, gure bide espirituala eteten, egin negar, egin negar, badakit, uste duzu ez dudala ezer ulertzen, zuk dena argi duzu, badakizu nondik jo behar dugun betegintzarrea lortzeko, mendiak eskalatzen ditugunean ...eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena,
|
baina
ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren huts...
|
|
Anandak, hasierako egonezinak bultzatuta, Indiara itzultzea pentsatu zuen, amaren familiaren bila, aitak ez baitzuen ahaiderik.
|
Baina
ezin zuen gogoratu jada ezta amaren aurpegia ere, etxean ez zegoen-eta haren argazkirik; bestalde, aitak kontatuta zekien ezen amaren familiak inoiz ez zuela ontzat eman alabaren ezkontza, nepaldar zamaketari esku hutsik iritsitako batekin uztartzea goiko kastako neska aberatsa. Zer egin behar zuen Anandak halako familia batean, etxekotzat hartuko balute ere?
|
|
zure aita beste gizon guztiak bezalakoa zen, bazituen grinak, ahuleziak, denok bezalako egoa, besteok ez bezala mozorrotua agian, inozoak liluratu eta bereganatzen baitzituen; galdetu al diozu inoiz zeure buruari ea benetan hilik ote duzun ama, ez ote zuen ihes egin senarraren etengabeko desleialtasun" mistikoak" jasan ezinik, beharbada Aurovillen ere efeboak eta dontzeila samurrak limurtzen ibiliko zen yoghi zintzoa. ...mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara,
|
baina
ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, burugabe horrek, baliteke bakarrik berriro igotzea lortzea, baina zuri loturik nago, zutaz maitemindurik, eta nuke bakarrik egin bidaia hori zurekikoa eten gabe, zu nire bizitzatik ezabatu gabe, eta ez zaitut galdu nahi, maite izan dudan emakume bakarra zara, eta bizitza osoan dudan bakarra; hori desira da, Ananda, hara; ez, Sara, maitasuna da; desira, Ananda, ego hutsa, niri aurpegiratzen didazun berbera.
|
|
Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, ...mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara,
|
baina
ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, burugabe horrek, baliteke bakarrik berriro igotzea lortzea, baina zuri loturik nago, zutaz maitemindurik, eta nuke bakarrik egin bidaia hori zurekikoa eten gabe, zu nire bizitzatik ezabatu gabe, eta ez zaitut galdu nahi, maite izan dudan emakume bakarra zara, eta bizitza osoan dudan bakarra; hori desira da, Ananda, hara; ez, Sara,...
|
|
Egingo dizut hitz eurei buruz egunen batean. Esatera nindoana zen akats asko izango dituela aitak
|
baina
ezin daitekeela uka bere borondateak gureak baino emaitza hobeak ematen dituela.
|
|
Eskolak gehiago egin dezakeenez eta zer hobetua baduenez, baina aldi berean bere esku ez dauden beste faktore batzuk ere modu erabakigarrian baldintzatzen dutenez ikasleen euskara gaitasuna, komeni da hizkuntza ikastereduen eragingarritasunari erreparatzea eta eskolarengan jar ditzakegun itxaropenak zehaztea, anbizioz baina ameskerien liluraz erdi gezurretan ibili gabe. Komeni da anbiziodunak izatea,
|
baina
ezin gara itsutu. Horrela, bada, zuzenean esanda, egingarria ote da harako hark dioena, alegia" haur eta gazteen belaunaldiak osorik euskaldundu behar dituela hezkuntzak"?
|
|
Eskolak elebidundu dezake ingurune erdaldunean bizi den ikaslea,
|
baina
ezin zaio eskolari eskatu ikasle horren euskara gaitasuna ingurune edota familia elebidunean bizi den baten mailakoa izatea. Ahalegin berezia egin da gune erdaldunetan, nolanahi ere, eskolaz kanpoko jardueretan euskararen erabilera bermatzeko.
|
|
Arreta emailea publikoa ez bada, ordea, ezin da behartu hizkuntza bat edo beste erabiltzera. Behartu daiteke, eta behartu egiten da establezimendua, kontsumitzaileari nahi duen hizkuntza erabiltzeko aukera librea uztera eta" eskatzen" duena ulertzera,
|
baina
ezin da behartu, eta ez da behartzen, kontsumitzaileak erabilitako hizkuntzan erantzutera. Kontua da harreman pribatuetan gizabanakoaren hizkuntza askatasuna beti bermatu behar dela, kasu honetan bi norabideetan.
|
|
Hori egitearekin batera, gainera, administrazioan eta hainbat hedabidetan ere euskarari sarbidea emanez gero, eta unibertsitatean ere euskarazko irakaskuntzari ateak zabalduz gero, atzera bueltarik gabeko" salbazio" bidean barrena abiaturik izango zen euskara! Badakigu karikaturatik apur bat baduela esandakoak,
|
baina
ezin esan urte askoko ahalegina argitu eta hauspotu duen espirituaren isla nahiko fidela ez denik. Paradigma haren argitan egindako ahaleginari esker iritsi da euskara mendeetako bere historian sekula izan duen aurrerakadarik sendoena izatera; beraz, balorazio positiboa zor zaie bai paradigma hari bai egindako bideari.
|
|
Diru-laguntzek hobetu dezakete gaurko hainbat euskarazko hedabideren enpresa egitura, baina, gure iritzian, mirakulu zain egotea bezain alferrikakoa da uste izatea irakurleak eta ikus entzuleak etengabe gehitzea eta fidelizatzea diru-laguntzak erruz handitzearen eskutik etorriko dela. Diru-laguntzak eskasak balira, tira, ulertu liteke halakorik aldarrikatzea,
|
baina
ezin esan ia sei milioi euroko diru-laguntza zekena denik.
|
|
Gizabanakoarena da, gizabanakoen arteko komunikazio premiak betetzeko tresnarik behinena da, eta, gainera, gizabanakoaren sentimenduen altxorrean du habia.
|
Baina
ezin ahantzi da fenomeno kolektiboa dela hizkuntza, hizkuntza erkidego bat atzean izatea nahitaezko baldintza duela eta gizarte baten edo kultura baten ezaugarri nagusietariko bat dela, ez bakarra, bai ordea bihotz buruak blaitzen dituena. Dimentsio ugari dituzte hizkuntzek, ez dira dimentsio bakarreko objektuak.
|
|
" Zuk eros dezakezu jendearen denbora; zuk eros dezakezu presentzia fisikoa leku jakin batean, baita mugimendu kopuru bat ere orduko.
|
Baina
ezin duzu erosi gogo berotasuna, leialtasuna... ezin duzu erosi bihotz, buru edo arimen dedikazioa. Hori irabazi egin behar duzu".
|
|
Ez nuen han esandakoa errepikatu nahi, errespetua zor nion liburua irakurria izan zezakeen entzuleari?; bestalde, ez nuen hitzaldia prestatzeko asti handirik.
|
Baina
ezin ezetzik esan Jon Benitori. Nire koadernotxoetara jo nuen.
|
|
Hamabost urteko mutiko batek hogeita hamasei urteko emakume bat ezagutzen du, eta bien arteko adin aldea handia bada ere, maitale izatera helduko dira. Mutikoaren familiak susmo txarrik izan ez dezan, oso ordu gutxi egiten dituzte elkarrekin,
|
baina
ezin esan denbora alferrik galtzen dutenik. Irakurlea eleberriko mutikoa da hizketan ari dena:
|
|
Delikatua baitut egungo suieta,/ hasi aintzin egin dut zonbait gogoeta,/ gure arteko asko ele entzun eta,/ euskaldun agertzea ez baita josteta. // Badakit askoz ere nukela hobea/ nehori ez agertu ene dolorea;/ odolaren mintzoa eduki gordea/ nahiko nuke,
|
bainan
ezin dut ordea. // Ama Euskal Herriaz naiz nahigabetua,/ uzterat doalakotz betiko mundua,/ nork barka dezaguke gure bekatua?
|
|
Hori adierazi nahi du biluztasun horrek. Estatuaren balioak ez dira txarrak, erne!,
|
baina
ezin dute herriaren eremuan agindu. Garbi geratzen da?
|
2010
|
|
Patxi Goenaga eta Lourdes Oñederra euskaltzainak egon ziren adibidez, eta Iban Zaldua idazlea, hala nola nire narrazio tailer telematikoko bi ikasle ohi eta Saizarbitoriaren iloba bat, besteak beste. Ibon Sarasolak etorriko zela ziurtatu zidan hasieran,
|
baina
ezin izan zuen azkenean. Iñaki Camino hizkuntzalaria ere egon zela esan zidaten.
|