Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 76

2001
‎Don Karlosek, diodan bidenabar, bere libururik mardulena, lodiena ere ez bada, euskaraz argitara izan balu, ez zukeen mundua inarrosiko. Bestela esan, geroxeago inarrosiko zukeen, hizkuntza hedatuagoren batetara irauli ondoan, alegia.
‎lur landuan, nahiz eta erdizka eta exkax landuan, aiseago ereingo dugu erein behar dugun hazi berria. Etxeparek bere liburuaren azken lerroan ipini zuen besteren hura, debile principium melior fortuna sequatur, en  tzun izan bagenu, beste oilar batek joko liguke orain kukurruku.
‎Horiek horrela direlarik, teoria estetiko bat azaltzen digu Oteizak bere liburuan, eta hizkuntza ugari eta sutsuan azaldu ere. Antze bide berria zabaldu nahi digu, euskal arimaren mintzabide gerta dadin, eta antze horren eredua, oker ez banago, neolitikoan erakusten digu, euskal antzeak garaitu duen gailurrik soil eta gorenean.
‎Hor mintzatu nintzaizuen gauza aski ezagunez. Nola nafarrak, esanak hitzez hitz hartu behar badizkiogu, bere liburua idatzi zuen" euskaldunic baizen etzen lekhu batean, eta konpaiñia onean" zeuden lagunen eraginez. Hortxe ere dio harako esaldi ezagun hura:
2002
‎Ez da kezkatzekoa ikustea libururik salduenak, gure idazle ezagunenek idazten dituztenak bainoago batzuetan, EGAko azterketak direla, gramatika osoak eta zatikako hiztegiak? Eta gure idazleak ere behin eta berriz aipatzen ditudala, benetan sinesten dugu Sarrionandiak, Durangoko azokan eta hiru egunez, bere liburu izoztuaren 6.000 ale saldu ondoren, erostunek liburuaren bereganatzeko hartu duten presa berarekin tarrapataka irakurriko dituztela beren etxeko egongeletan egileak idatzitakoak. Benetan sinesten dugu hori hola gertatzen dela?
‎Pentsatzen dut Koldo Zuazok eta Jesus Rubiok ere ikusten dituztela arrisku hauek. Baina bere liburuetan beste arrisku berri batzuk aipatu dituzte. Zuazok bere kezka erakutsi du euskararen batasuna gertatu denetik.
‎Bide batez, Rubiok ongi baieztatzen duen bezala," zein" galdetzailea murrizgarria edo ez murrizgarria izan daiteke, ez dadila estutu horregatik: aski adibide politak aurki ditzake gramatika honetan, aspaldixko emanak, bere liburuaren bigarren argitalpena prestatzen duenean larrixkoena bederen zuzentzeko materiala izan dezan. Ez du egotzi nahi digunaren errestorik ere aurkituko filologo euskaltzainek egindako lan horretan, eta hango egiturak, eta testuan zehar azalpenak emateko erabiltzen diren hainbaten kasuan, Rubiok proposatzen dituenak berberak dira.
‎Erdarazko literaturak ez bezala, unibertsala izatea beste erremediorik ez du euskarazkoak: kapital literarioa meta  tzen jarraitu behar du, munduko literaturen artean bere lekutxoa finkatu nahi badu; auzia oso argi azaltzen du, beste literatura batzuen kasuak aztertuz, Pascale Casanovak La République mondial des Lettres duela gutxiko bere liburuan. Gaztelaniazkoak edo frantsesezkoak urratua dute aspaldidanik bide hori eta, hortaz, hizkuntza horietako idazleek badute, nahi izanez gero, probintziano portatzeko aukera (beste askoren artean).
2003
‎Iztueta ez da mugatzen bere liburuan folkloristaren lana egitera. Dantzen alaitasuna goresten du, Jovellanosen erara, eta ez du bere garaiko apaiz zorrotz bakar baten aipamen txikienik ere egiten; nahiago du ezikusiarena egin, antza (beranduxeago, 1829an, hala ere, izango ditu hizka mizkak frai Bartolomerekin, gehienbat gai filologikoez bada ere Plauto Bascongadoaren eztabaida dela eta).
‎Euskaldunak ez dira, beraz, soilik Espainiako jatorrizko bizilagunak, baizik eta baita erromatar eta gainerako inbaditzaile guztiei aurre egin zien heroiak ere. Lehen ere ikusi ditugu adibideak XIX. mende hasierako Bilboko gabon kantetan, baina beste bat gehitzekotan, hona hemen Pedro Astarloa frantziskotarrak (gero aipatuko dugun euskararen apologista ospetsuaren anaiak), bere liburuaren sarreran, D. Francisco Longa y Anchiari, Napoleonen gudarostearen kontra gogor borrokatu zen euskal jeneralari, zuzentzen dion gorazarrean datorrena. Kantabriarrek Augusto enperadore erromatarraren aurka egin  zuten gerra adoretsua eta Napoleonen kontra egin berri dutenaren arteko konparaketa etengabea da:
2006
‎Meza liburuen mahaira joan ginen gu. Nork bere liburua hartzen ari ginela, Steinitzen ondoko aulkian zegoen emakumea protestaka hasi eta beste aulki batera joan zen zalaparta batean. Gauza bera egin zuten bizpahiru lagunek.
‎Baina behin, mahaian geundela, eta auskalo zer solas klasek ekarrita, Frantziako herri txiki baten izena esan zuen aitak. Niri ezaguna egiten zitzaidan izen hura, irakurri berria nuen-eta Ernst Jüngerrek bere liburuan kontatzen duena Orainvillen gertatutako granada leherketa izugarri bati buruz.
2007
‎Hitlerrek ere noiz noiz bere ratotxoak izango zituen, ez zaizu iruditzen? Bere idazkaria izandakoak halaxe kontatzen du bere liburu batean. Utziko dizut, Albertirena bukatzen duzunean.
2009
‎Dario, berriz, arlotea zen, erlojugile mutil miserable bat, botak zuloz beterik zeramatzana. Clarak aitaren lan mahaiaren gainean jartzen zuen bere liburua, erloju zabaldu haien guztien artean, han baitzeuden bihotz delikatu haiek gelditurik, bizirik gabe; hantxe errezitatzen zituen bere lezioak ahapeka. Kandelari kea zerion gela hotz eta ilun hartan; moilako olatuen hotsa entzuten zuen, baita, tarteka, kabaretetik ateratzen zen soldaduren baten kantua ere, edo autoren baten gurpilen zarata aldameneko bulebarrean edo portuan piztutako liskarren baten zarata.
‎Nizan hartu zuen askaria, jengibre usaina eta te beltzaren aroma fina zerion gozotegi ingeles txiki eta ilun batean. Gauez bueltatu zen; bere liburuen artean murgildu eta erabat zoriontsu sentitu zen. Biharamunean, euria egiten jarraitzen zuen.
‎Danielek bere liburuak hartu eta jaitsi egin zen. Xarmangarria zen liburutegia, Sylvieren egongela txikia izandakoa, liburuz apaindua zutena.
‎Eta, akaso, bere buruari egin ziezaiokeen traiziorik errukitsuena zen. Dagoeneko, bere liburu dendan ez zen literatura bakarrik saltzen; handik aurrera, liburuak ere salduko ziren. Esan nahi baita, erroskilen moduan saltzen ziren produktu betiberak, hitz joskera eta trama mekanismo berak zituztenak, kalko itxurakoak.
‎–Claudiok arrazoia zuen: ez dira gauza bera liburuak eta literatura.
‎Scorciatoie. Bere liburuaren hasieran lasterbideen definizioa dakar Sabak:
‎Julio Ramón Ribeyrok Prosas apátridas izena eman zion bere liburu ezagunenari. Apatrida hori adjektibo nahasgarria gerta daiteke:
‎nahiko aberririk gabea izan). Ribeyrok berak liburuaren hitzaurrean esplikatzen duenez, ez zekien nola sailkatu bere prosak, eta horregatik deitu omen zien apatridak: bere beste liburu konbentzionalagoetan tokirik aurkitu ez duten prosatxoen bilduma da liburua, bertako testuak ezin dira lotu genero jakin batekin.
‎[58] Mark Kurlansky k, La historia basca del món bere liburuan (Columna, Bartzelona, 2000), foruen iraunkortasunak euskal historian zehar erakusten duen funts paktista azaltzen du. Horrek pentsamendu garaikidearen zati handi bat desmitifikatzen du, zeinean euskalduna, politikan?
2010
‎Atxagak bien artean ez zuela baten alde egiten esan zuen, baina lehenengoaren kontra askoz gauza gehiago esan zituen bigarrenaren kontra baino. Ez dut uste Ramon Saizarbitoria oso gustura sentitu zenik han, ordura arteko bere liburuak nolakoak ziren ikusita, garbi baitzegoen lehen familiakoa zela. Urte batzuk lehenagoko beste pasadizo bat gogoratu zitzaidan, zeinean antzeko dikotomia bat agertu baitzen.
‎Gorde nazazu lurpean izenburuko nouvelle bilduman Hernández de Abaitua arabar bat ere agertzen da (berak jakin gabe nire jaiotza agirian" de" horrekin agertzen naizela benetan). Ea zergatik sartzen dituen lagunen izenak bere liburuetan galdetu nion behin, eta sinesgarriagoa gertatzen zaiola horrela erantzun zidan. Nik ere sartu izan ditut, baina ez sinesgarriagoak gertatzen zaizkidalako, bestelako arrazoiengatik baizik.
‎Zer esan zidan? Bere liburuez hain luze idatzi ondoren eskaintza laburregia iruditu zitzaiola edo horrelako zerbait. Ezin izan nion erantzun Miguel de Unamunok" Alma vasca" testuan euskaldunoi buruz idatzitako esaldiarekin," hasta nuestras palabras suelen ser acción", laburrak izanik ere oso esanguraz beteak.
‎Eskandalizatuta zegoen ama. Erlijioa ematen zigun fraideak ez zuen erlijioaz bakarrik hitz egiten, eta bere liburutegi txiki pertsonalaren parte bat eramaten zuen ikasgelara kartoizko kaxa batean, guk bere liburuak klasean irakurtzeko, edo etxera eramateko nahi izanez gero.
‎Lotsatia eta ausarta nintzen batera gaztetan, eta hasieran lotsa pixka bat ematen bazidan ere, laster hasi ginen hizketan era naturalean. Bere liburuak irakurtzeaz gain askotan nuen ikusia telebista espainiarrean, programa bateko aurkezlea zelako. Hain zuzen ere, arrazoi horrengatik begietan zituen arazoez hitz egin zidan, garai hartako fokuak oso txarrak zirelako, oso kaltegarriak begietarako.
‎Baina bilaketa El DÃako orrialdetara mugatu zen eta luzaroan uste izan zen horiexek zirela Lotsatiren olerki guztiak. Julen Urkiza karmeldar ondarrutarrak ezeztatu zuen uste hori eta berak eman zuen Lotsatiren lan guztien bibliografia bere liburu honetan: Aldizkari eta egunkarietako euskal bertso eta olerkien bibliografia (1999 AEK/ Bertsozaleen Elkartea).
‎Jada 2004 urtean Xabier Mendiguren Elizegik Arbelaren gainean [15] izeneko bere liburuan atal zabal bezain jakingarri bat eskaini zion Lotsatiri. Fikzioaren eta saiakeraren mugan dabil bere lana.
‎Joan Paulo Lehenengoaren heriotzari buruz, beste inork baino zehatzago, dena miatu ondoren, berak aurkitu zuen guztia, liburu batean argitaratu zuen 1989an. Kazetari idazlearen izena John Cornwell da eta bere liburuaren izenburua: A thief in the night [3].
‎Enbaxadorea, Carlos Abella y Ramallo jauna zen. Berak bere liburu batean aitortzen duen bezala, oso Aznarren aldekoa da. Nire ustez, onartu ezinezkoa zen enbaxadore batek honelako hitzaldia antolatzea enbaxadan bertan.
‎Arturo Pérez Reverte idazle ospetsua ere joan zen behin Erromara bere La piel del tambor liburua aurkeztera. Ordurako banekien Donostian ere izana zela eta han nire iloba batek bere liburuaren ale batean niretzako hitz batzuk idazteko eskatu zizkiola. Eta baita hala egin ere.
‎Nire izena Arregi baita, Erroman bizi naiz, eta nik ere, zure pertsonaiak bezala nire lana Vatikanon egiten dut". Barre zabal bat egin zidan berehala eta elkarrekin aipatu genuen bere liburuak nitaz izaniko arrakasta. Liburu horretan hain zuzen ere, lehenengo orrietan Padre Ignacio Arregui izeneko jesuita bat azaltzen da.
‎Liburua 1995ean atera zen. Arturo Pérez Reverte berak honako hitz hauek idatzi zizkidan bere liburuaren aleetako batean: " A Ignacio Arregui, S.J., que tiene la bondad de prestarme su personaje para iniciar esta historia.
‎" Ez Batasunak eta ez PPk, bakoitzak bere ikuspegi gogorrez, ez dute ikasi nahi Irlandan gertatua". Bere liburuaren azken aldera, nahiz eta benetan Euskal Herria maite, ez du garbi ikusten euskaldunon etorkizuna politika alorrean. Eta Rodriguez Zapateroren politika, Batasunaren jokabidea edo ETAren joera gogoratuz, honela dio amaiera gisa:
‎" HabÃa solicitado (Lehendakariak) ser entrevistado en Radio Vaticana por el Padre Arregui, jesuita vasco muy cercano a las conocidas tesis del PNV". Carlos Abella y Ramallo jaunaren politika pentsaera zein zen garbi baino garbiago adierazi zuen berak liburu horretan: " A nadie se le ocultaba mi simpatÃa por el Partido Popular y su Presidente (José MarÃa Aznar) a quien yo conocÃa y tengo en alta estima [9]".
‎Mundu osoan zabaldurik dago bere izena, hainbat unibertsitate, ikastetxe edo bestelako etxeetan. Orain ere, etengabe ari dira berari buruzko liburuak ateratzen.
‎Hitz horietan ez da itxaropen arrastorik azaltzen. Paloma Gomez Borrero kazetariak, urte haietan Poloniari buruz Joan Paulo II.ak esandako batzuk adierazten ditu bere liburu batean. Hona hitzez hitz:
‎Joan Paulo II.a eta mendebaldeko nazio aurreratuek ez zuten beti harreman onik izan. Italian, Carlo Cardia Pisako Unibertsitateko maisuak honela dio bere liburu batean: " Jakina da zeinen sendoa, zuzena, izan den (Joan Paulo II.a) komunismoaren aurka, nola asmatu duen Hirugarren Munduari buruz hitz egiten, edo munduko pobreen alde; baina ez zuen asmatzen mendebaldeko herri aurreratuetako gizakien kontzientziari hitz egiten.
‎Lore xumeetan ttattar ugarirenetakoa irudi izan zait ia udaberri oro. Axkar erantsi nizkion antzinako ezinaren ekinez biziriko penak eta nekeak, gure aita Julian Alustizak izen bereko liburu gozo ederrean utzi zigun gisara, artile lanak eta lihoz ehundutakoak beste jantzirik ez zutenekoak.
2011
‎1415eko udan erre zuten, eta bere errautsak Konstantza ibaira bota. Kontzilioaren beste erabaki bat betetzeko, hamahiru urte geroago John Wycliffe ren gorpua hilobitik atera, bere liburuekin batera erre, eta errautsak Ingalaterrako erreka batera bota zituzten, itsasoan gal zitezen.
‎Ez zen itsusia, ez, ez zen itsusia... Eta bestalde, hunkigarria zen maitasun hura... bere liburuen ospeari, orri inprimatu haiek islatzen zuten espirituari zor zitzaiona. A, hark ulertzen zuen, hark sikiera...
‎Hitz egin ahala, intentsitate harrigarriz berrikusten zuen gela ilun hura, pertsiana astun urdinak itxita eta bertan bihotzaren forman ebakiriko zulo bat eguzki izpiek zeharkatzen zutela. Hainbeste aldiz deskribatua zuen ama bere liburuetan ze orain ezin zuen imajinatu irudi desitxuratu haien atzean. Oroitzen zen, halere, amaren perkalezko mantalaz, altzariez, horman esekita zegoen ispilu txikiaz, parket zaharreko oholtxo horiez, Pertsiako tapizaren fruta usainaz, saguek oholak marraskatzean egiten zuten zarataz; eta batez ere bere buruaz oroitzen zen, drillezko praka motxetan, bere mantal arrosarekin.
‎Nire emaztea hasi zen irakurtzen eta kontatzen eta... Orduntxe Aberasturik atera zuen bere liburua. Han Manuel bat aipatzen zen eta... aita zen.
‎2007ko uztailean Josebak Gelditasunaren gorazarrea erosi zuela aipatu zidan. Joxek eta berak liburuaren gaia hizpide izan zuten bazkalorduan; biek ala biek zioten slow kontu hori astiro astiro (zelan bestela?) baina etorri badatorrela gurera ere. Eszeptikoago agertu nintzen ni (Pedrok mugimendu horren aberaskume usainaz esanikoa neukan gogoan), baina nahiago nukeela hala balitz esan nien, premia ederra geneukalako.
‎Min bat daukat izugarria barruan Lluchen erailketa izan dela-eta. Nik ez nuen bera pertsonalki ezagutzen baina jarraitzen nituen bere idatziak, katalanez idatzitako gauzak eta bere liburuak ere irakurri izan nituen eta jarraitzen nuen bere pentsaera eta bere traiektoria, batez ere pentsalari bezala, eta ez diot ez hankarik eta ez bururik, ez zentzurik eta ez justiziarik eta ez gizatasunik aurkitzen Lluchen heriotzari. Hori izan da, beste asko bezala, jakina, disparate bat hain izugarria, hain itxurarik gabekoa, hain zentzurik ez duena...
2012
‎Ez omen dago poz gogobeteagorik ohartzea baino bizitzari buruzko pertzepzioren bat eraldatu zaiola eta berritu. Liburu bat irakurtzen hasitako pertsona aldatu egiten bada azken orrira iritsitakoan, horixe da berarentzat liburu on bat.
‎Metroan doala, neska bat ikusten du bere liburua irakurtzen. Itxura guztien arabera, aldian behin ateratzen zaion irribarreagatik, lapitzarekin azpimarratzen dituen pasarteengatik...?, garbi dago nobela asko gustatzen ari zaiola neskari.
2019
‎Ernatu zuketen. Sukaldean aiduru zeuzkan komandokideak, bata, ohean etzanik El PaÃs egunkariko kirol orrialdeak arakatzen, eta bestea, bere liburu sainduko zurrunbiloen gatibu.
‎Richard niri begira egon da une batez, eta zutitu egin da bera ere. Apokalipsiari buruzko bere liburua hartu du, eta nirea luzatu dit. " Hirugarren kapitulua".
‎Dendariak bere liburuak zabaldu, bilaka aritu eta:
‎Bada joera bat dioena autore bat itzultzeko ia ezinbestekoa dela haren obsesioak, traumak, sexu harremanak, maniak eta bizio ezkutuenak ezagutzea. Alegia, on omen da idazlea bere liburuetatik kanpo ere ezagutzea, eguneroko bizitzaren eta obraren arteko kontraesanak deskubritzea. Hori guztia oso inportantea balitz ere –eta oso garrantzi erlatiboa du nire irudiko–, maiz arreta zorrotzagoa jartzen zaio autorearen biografiari literatur testuak esaten duenari baino.
‎Eztoa ziotsaten Arratzu aldean, Gandiaga anaiak esan didanez, eta berak seinalatu Elorri bere liburu ederrean, bere aita Jose Orbelaungoak, atzamar oker haiekin egiten zueneko lanaz gomutaturik, ederki ziotsana: " Bizitzako miñak arrakalatua, bigurri dago aren subilla, aitak, bere esku garratzekin, okertzen zituan are esirako adaskak bezela".
‎Osteguna, Ortzeguna zuten gure asaba aspaldikoek astearen zutabe eta egonarri. Joxe Miel Barandiaranek, Lehen euskal gizona bere liburuan, gure lurralde honetako aspaldietako denborak aztertu ostean, gure erlijio terrajeak ere arakatzen ditu han, liburuaren azken aldera. Honela dio:
2020
‎Irakurria zuen idazlearen lan bilduma eta gorabeheratsua iruditu zitzaion, baina zenbait puntutan sentibera, zorrotza. Orain, pentsatu zuen, efektu hori ere alferrik galdu zen idazlea ingurune hartan ikusita, espontaneotasun orotatik urrundua, bere liburutik hots handian irakurtzen liburua dagoeneko irakurria zuen audientzia batentzat. Saioaren zurruntasunak liburuko ideiak faltsutzen zituen, idazlea bereizi egiten zuen idazgai zituen jende haiengandik, Trinityko ikasleei haietaz hitz egiteko bestetarako behatu ez balitu bezala.
‎Gauza handi eta gori bat bezala zeraman sekretua, alde guztietara isuri gabe eraman beharreko erretilu edari beroz mukuru bete bat bezala. Mariannek, berriz, beti bezala jokatzen zuen, ezer gertatu ez balitz bezala, takilletan ohi bezala bere liburua irakurriz, funtsik gabeko eztabaidetan sartuz. Asteartean, bazkalorduan, Rob galderak egiten hasi zen Connellen amak Marianneren etxean zuen lanari buruz, baina Connellek jaten jarraitu zuen eta aurpegian ezer ez nabarmentzen saiatu zen.
‎Izutzekoa zen, telebista zirkuitu itxi batean bere burua krimen bat burutzen ikustea bezala. Eta Marianne berehala izango zen institutuan, bere liburuak motxilan sartzen, bere baitarako irribarrez, ezer jakin gabe. Pertsona ona zara eta denek begi onez ikusten zaituzte.
‎Pentsamenduak, gogoetak, urradurak...": horrela ikusten zuen Letek bere liburua.
2021
‎Jainko eta ninfa horiek berberak topatu zituzten Dickinsonek eta Plathek eta Stornik eta Pizarnikek eta halako idazle bikain bezain gaixoberek poesian. Eta Jonane ere haien bidetik abiatua zen bere liburuarekin. Ezin nion, ez, halakorik esan.
‎Hasteko, bere liburuari buruz argitaratu nuen artikuluan poemetako bati egindako oharrak zituen hizpide. Hasteko hasteko, ez; gaiari ekiteko, baizik; ezen, hasteko, maitea deitzen zidan eta adierazten zidan zein gustura egon zen nirekin kafetegian, eta hartu behar genuela beste kafe bat, eta hurrengoan mesedez ez besarkada ukatzeko.
‎Jonanek ez zeukan jostunaren semeak bezainbateko izenik poeta gisa; bere liburu bakarrarekin literaturan sartu irten bat egina zuen, oso duina, baina jarraipenik gabea. Hala ere, jostunaren semearen begietan garbi ikusten nuen zer estimaziorekin mintzo zitzaion Jonaneri; lehen ere belarrira iritsia zitzaidan estimazio horren berri; artikulu bat irakurria nion Hegats aldiz  karian, bere herritarraren poesia goraipatuz, baina ez besterik gabe; argumentazio sendoa eraiki zuen liburu haren alde literario nagusiak aztertuz.
‎✳ A bai! Oso ezaguna da bere liburua... Ogi burua edo holako zerbait, ezta?
‎Alemanian bizi arren, idazleak arabiarra izan behar zuen, damaskoarra, baina nik argiro adierazi nion Estherri sekula santan ez nuela liburu oso bat irakurri, ez arabieraz ez erdaraz, eta nekizkien ipuin eta alegiak oro entzunaren entzunaz ikasi nituela. Alabaina, Esther tematu egin zen eta, gisa hartan, Herrikoia Rafik Schami ezagutu ahal izan genuen, eta bereziki Gaueko ipuin kontalariak bere liburua. Eta Estherrek biharamunean amarengandik jasoko zituen errieta latzak gorabehera, gau osoa ipuin eta musu artean eman genuen.
‎Izan ere, biak ala biak, giza duintasunaren eta eskuzabaltasunaren eredu izan ziren. Landauerrek ondoko hau idatzi zuen Sozialismorako Deia izeneko bere liburuan: Gainbehera eta behartasun gorriko garaietan, ez kulturarik ez asmamenik ez dagoen horietan, min hartzen duten gizakiek, ez kanpotiko mina soilik, baizik eta batik bat barnetikoa, ingurua haien izaera barru barrukoena, haien bizia, haien nahimen, sentimen eta gogamena harrapatzen saiatzen delako?, ideal baten beharra dute horri guztiari aurre egiteko.5
2022
‎Parketik irten zirenean, tranbiara abiatu ziren isilik; baina, han, halakoxe dardarak hartu zuen Sinico andrea, ezen, emakumea berriz ere gainbehera etorriko zen beldurrez, agur labur bat esan eta alde egin baitzuen Duffy jaunak. Handik egun batzuetara, pakete bat jaso zuen, eta, paketean, bere liburuak eta partiturak.
Bere liburuak kantuak dira, baiki. Batez ere, hauxe.
‎Pentsamendu latza: hil egin behar izan zuen, emakume eder baina artifizialegia ahaztu genezan eta azkenean arreta bere liburuetan jar genezan; barruan zeraman argi beltza itzali behar izan zuen argi horrek bere obra ez zezan ilundu. Bizirik zegoela Arcan molestoegia zen, ederregi, itsusiegi edo biluziegi den norbait bezainbat; femeninoaz eskaintzen zigun ispiluak handiagotu egiten zuen ezaugarria, jasanezina izateraino.
‎gose zen. Geldi, isilik, begiak itxita, sufrimendu espresio batez desitxuratuta zeukan aurpegia, bere liburuen lehenengo esaldi lehor eta aratzak osatzen zituen uneetan bezala, horrelakoak maite zituen: arinak eta karrankariak, txitxarrak bezala?.
‎Eskerrak era berean liburu honen erditzea ahalbidetu didaten bi pertsonei: Iosuri eta Yadeli.
‎Idazlearen mundutik abiatu da, bai, huraxe du gida eta mundu, baina, oharkabean, bere liburua idazten ari da autoreak asmatutakoaren gainean. Ez, ordea, osoan:
‎jaso duen eraikina ez da, behintzat, milaka etxe nahiko berdinen beste etxe nahiko berdin bat. Ezta bere aurreko liburuen berdina ere. Esperantza horri eusten dio behintzat...
‎Jakitunek badakite. Ramón Andrés, adibidez, bertara joan zen bizitzera, Elizondora, orain biz  pahiru urte; hain zuzen, Bartzelonako prezio abusuzkoetatik eskapo, bere liburu guztientzako etxe baten bila. Eta ondo etorri zaiola dirudi, FilosofÃa y consuelo de la música argitaratu berri baitu, 1.000 orrialdetik goitiko liburutzarra.
‎Mariana EnrÃquezek gure Indalezio Bizkarrondo Bilintxena jasotzen du bere liburuan, gaztelania batuan, hala baitago idatzia bardoaren hilobian; baina hain da zozo klasikoa, are hildakoaren agoniaren aldean, ez baitu merezi hona ekartzea ere (hara, baduzue aitzakia bat Polloeko hilerria bisitatzeko). Beste idazle batzuk irudimentsuago ibili ziren, eta esaldi gogoangarriagoak utzi zituzten eternitaterako.
‎Nire egiten dut Claude Lévi Straussek bere libururik entzutetsuenean, Tropiko tristeak, idatzi zuen lehen esaldia: " Hastio ditut bidaiak eta esploratzaileak".
2023
‎Han, Iñaki Camino hizkuntzalaria aiduru dute Amiküzeko (h) euskararen berri ematekotz: izenburu beraren liburuaren egilea da donostiar ikertzaile porrokatua. Bide motza dute bidelagunek:
‎Zoo ilogikoa. Luigi Anselmi poetak ere Zoo ilogikoa ezarri zion izenburutzat bere liburu bati. Hitz joko polita da.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
bere 61 (0,40)
Bere 5 (0,03)
berak 3 (0,02)
bera 1 (0,01)
beraren 1 (0,01)
berarentzat 1 (0,01)
berari buruzko 1 (0,01)
bere aurreko 1 (0,01)
berean 1 (0,01)
bereko 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia