2000
|
|
Ai, nola alegeratu nintzen, osaba Joanikot ikusi nuenean! Izan ere, bihotz bihotzez maite
|
nuen
nik neure osaba hura: maite nuen, zuhaitzak urtxintxen antzera igaiten zituelako edo teleskopiotik beha jartzen ninduelako noiznahi den; maite nuen, aritmetikan eta geometrian maisu eta irakasle nuelako, baita bizitzaren bertze mila alorretan ere... edo txakurrei izen xelebreak ipintzen zizkiolako, Greziako edo Erromako historiarekin lotuak...
|
|
Gau hartan haizeak gogor jo zuen, eta iduritu zitzaidan ezen haren txistuak bertze munduko bozak zirela eta guztiek baterat akusatzen nindutela: " Salatu eta saldu duzu zeure anaia, eta norat zoaz, Joanes, norat zoazzz...?" Eta bozak eta txistuak ez ziren isiltzen, eta nola anaiak, ezinaren ezinaz, burkoaren azpian gorde behar izan zuen bere burua, aitak eman zizkion azoteen ondotik, hala gorde behar izan
|
nuen
nik neurea burusien azpian, ahalkearen ahalkez.
|
|
gizon librea nintzela! Baina nola erdietsi eta nola eskuetaratu
|
nuen
nik neure libertate hura. Izan ere, hor nonbait erran dizut ezen libertatea ez dela diruz erosten, eta, alde batetik egia den arren, bertzetik nola uka ezen don Venancioren urrezko hogeita hamar dukatei esker nintzela libre...!
|
2002
|
|
Horren berri eman
|
nuen
nik neuk UEUren Glotodidaktika Sailak 2000koudan Iruñean antolatutako ikastaroan.
|
2004
|
|
Behin edo behin, nire esturari eta nire angustiari ihes egiteko edo, amona Sinforosaz oroitu eta elizaren batean sartzen nintzen, baina bisita haietan ere Jainkoaren ausentzia besterik ez nuen neureganatzen; egoera hartan, liburuekin bakarrik lortzen nuen, maila batean, denboraren joana atseginago egitea –garaitsu hartan irakurri nuen Henry Millerren Trópico de Cáncer–: besteen bizipenak, baina –ez Bukowskyrenak, ez Henry Millerrenak berarenak, ez Saderenak, ez beste inorenak– ez zitzaizkidan aski, eta berandu gabe ulertu
|
nuen
nik neuk bilatu behar nituela neureak. Eta, horrela, egun batean irakurtzeari utzi eta, barrutik jaten ninduèn bakardadeari aurre egiteko, etxetik hurbil nuèn barra amerikano batera joaten hasi nintzen.
|
2006
|
|
Ez. Zer egin
|
nuen
nik neuk. Musika arloan segitu, produzitu, eskatzen zaidalako.
|
|
Halako kirolarientzat neguan zer hoberik Nevada baino. Ortzia beti argi, egunak luze, hotzik hotzena ere lehorraren lehorrez jasangarri, beti udan egotearen sentsazioa izaten
|
nuen
nik neuk ere. Horrexetan dago, nik uste, Nevadako mendien indar misteriotsua.
|
2009
|
|
–Felipe txistularia da, eta osaba ere txistularia du, eta hona etorri nahiko lukete, ahal izanez gero, eta, iraganari beha geratzen zela, gehitu zuen?: Gogoratzen al zara nola esaten
|
nuen
nik neuk ere orain dela urte batzuk txistularia izan nahi nuela?. Eta orain, berriz, zera?
|
|
–Uste
|
nuen
ni neu nintzela benjamina, baina ez? –esan zuen Adak hotsek eta garrasiek baretzera egin zutenean, bere lekua galdu balu bezala, harik eta, bere lekuaren bila abiatzen zela, ezusteko aurkikuntza egin zuen arte?:
|
|
–Uste
|
nuen
ni neu nintzela benjamina, baina ez... –esan zuen Adak hotsek eta garrasiek baretzera egin zutenean, bere lekua galdu balu bezala, harik eta, bere lekuaren bila abiatzen zela, ezusteko aurkikuntza egin zuen arte–:
|
|
–Felipe txistularia da, eta osaba ere txistularia du, eta hona etorri nahiko lukete, ahal izanez gero –eta, iraganari beha geratzen zela, gehitu zuen–: Gogoratzen al zara nola esaten
|
nuen
nik neuk ere orain dela urte batzuk txistularia izan nahi nuela.... Eta orain, berriz, zera...
|
2010
|
|
Bi mirariren lekuko izan denak pozik behar bailuke, baina zuen amak? Eta zu ere kezkatuta bezala zaude, ez niri esan ezetzik?; istantean zabaldu nion bihotza, halakoa
|
nuen
nik neuk ere bihotza norbaiti zabaltzeko gogoa: izebak eskutik heltzen zidan, eta nik kontatu eta kontatu egiten nion kontatzekoa, orain neure buruaren jabe eta orain malkoen artean, neure jokabide hartan lasaibidea harturik; behin kontatzen hasita, neure zalantzak ere kontatu nizkion, jakina, komentura joango ote nintzen edo ez; eta orduan, sekula ahaztuko ez dudan erantzuna eman zidan izebak:
|
|
ABEL. Sekulako sorpresa hartu
|
nuen
nik neuk ere. Bere ideia izan zen, benetan.
|
|
Bi mirariren lekuko izan denak pozik behar bailuke, baina zuen amak... Eta zu ere kezkatuta bezala zaude, ez niri esan ezetzik"; istantean zabaldu nion bihotza, halakoa
|
nuen
nik neuk ere bihotza norbaiti zabaltzeko gogoa: izebak eskutik heltzen zidan, eta nik kontatu eta kontatu egiten nion kontatzekoa, orain neure buruaren jabe eta orain malkoen artean, neure jokabide hartan lasaibidea harturik; behin kontatzen hasita, neure zalantzak ere kontatu nizkion, jakina, komentura joango ote nintzen edo ez; eta orduan, sekula ahaztuko ez dudan erantzuna eman zidan izebak:
|
|
Jose Migel Barandiaran edadetu bat ezagutu
|
nuen
nik neuk Udako Euskal Unibertsitatean, Iruñean, 1978ko uztail beroan, poliziak German Rodriguez hil zuen udan. Bertan euskal etnologiaz eman zigun hitzaldiaren eskuizkribua gorde zuen Jesus Mari Txurruka irakasleak.
|
2011
|
|
Ezin nuen eraman zure jarrera errukibera. Ahuldadetzat neukan, eta kemen gehiago, gizona!, esaten
|
nuen
nik neure artean.
|
|
Saihesbidearen sarbidean, hobeki pentsatu nuen. Hobe
|
nuen
nik neuk bilatzea, edozein matoi zakarrek baino. Deabruari ezin zaio ezetz esan.
|
2012
|
|
Harrigarria da pentsatzea, hainbeste urteren ondoren, gure harremanen bilakaera zehazki huraxe izango zela: hala irudikatzen
|
nuen
nik neure grina eta amets baldarretan. Baina ezin nezakeen aurreikusi nolako sua piztuko zuen, ez eta errautsak, bero oraindik, hainbeste urte igaro eta gero ere bihotza erretzen jarraituko zidanik.
|
2013
|
|
—Bob, lur arruntaren azpian ez dago urrezko txanponik! hots egin
|
nuen
ni neu ere harritu ninduen suhartasunez— Egin ezazu zulo bat baratze honetan, egin itzazu mila zulo satorren moduan, zer uste duzu aurkituko duzula. Urrezko txanponen bat?
|
2014
|
|
Entzuteko prest zirudien, buru erreserbarik gabe, errezelorik gabe, beretzat pentsamendu bat ere gorde gabe. Azkenean, erabaki
|
nuen
ni neu joan, eta haren erretratua eta eskutitz horiek neronek itzultzea. Jakin mina?
|
2015
|
|
Hilabetean astean bi egunetan hartzen nuen EPO. Hasieran Begok jartzen zidan, emazteak, baina laster ikasi
|
nuen
nik neuk ipintzen. Horretarako, xiringa berezi batzuk erabiltzen nituen, behin erabilita bota egiten diren horietakoak.
|
|
Iñaki da lehenengoa, Mendiondo adiskidearen gorazarrezko izena daukana. Ez dago ondo nik esatea, baina Iñakiren jaiotzarekin sentitu
|
nuen
ni neu neure baitatik haruntzagoko animalia nintzela. Nire azal eta haragietatik, zati batek egin zuela alde, eta nirekin edo ni gabe, ez zegoela jakiterik ume hartatik zein gizon osatuko zen gerora.
|
|
Azkenean erabaki
|
nuen
ni neu onartu ninduen herriarena nintzela, izatez, nahiz eta oraindik nire antzinako euskal kutsua ez dudan ahantzi. Urte mordo hauen buruan zer geratzen zait aspaldiko sen hartatik?
|
|
Gogor egin zion Rodríguezek, ordea. . Zergatik alde egin behar
|
nuen
nik neure herritik. Ni kubatarra nintzen, eta Iraultzaren aldekoa.
|
|
4 Kristorenganako debozio handia izan
|
nuen
nik neure bizitza guztian. Izan ere, hau azkenerantz izan zen (hau da, azkenerantz, Jaunak liluramendu eta ikuskarien mesede hauek egin aurretik), eta iritzi horretan hain sendo egoteak oso gutxi iraun zuen.
|
2016
|
|
Hiru urtez egon nintzen han lanean eta printzipioz nire ardura zen unibertsitate eta ikerketa gaiei buruz idaztea, baina neure gaiak ere proposa nitzakeen, eta hor argi ikusi nuen nire interes nagusiak feminismoa, immigrazioa eta arrazakeria zirela. Ondoren krisialdia etorri zen eta erabaki
|
nuen
nik neuk egitea ospa, haiek ni kaleratu baino lehen.
|
|
Ez neukan gogorik zurekin hitz egiten jarraitzeko, eta «zoaz popatik hartzera» beharrean «animo ba, zorte on» esanez moztu nuen elkarrizketa. Nahikoa
|
nuen
nik neure burua engainatzen nuenean engainua onartu behar izatearekin, zure edo beste inoren autoengainuak fitsik esan gabe behin eta berriz irentsi behar izateko. Hoa antzarak ferratzera, speed handiz, laguna, oh yeah!
|
2017
|
|
Karga egokiak zenbatekoa behar zuen eta hura nola prestatu ahaztuta neuzkan; eta denborari zegokionez ere, zalantzak neuzkan. Indarraren gainean ez nuen oso ideia zehatzik; baliatua nuen bai, baina ez
|
nuen
nik neuk neure eskuekin maneiatu.
|
|
Enpresa ikasketak egin nituen unibertsitatean, ez nuen argi hori ikasi nahi nuela, gehiago izan zen irteera askoko karrera bat zelako eta familiak ere nik hori ikastea nahi zuelako. Marketin edo komunikazio arloan gehiago ikusten
|
nuen
nik neure burua. Ikasten ari nintzena ez zitzaidanez gustatzen, konpentsatzeko, tabernetan eta kontzertuak antolatzen hasi nintzen.
|
2018
|
|
bakoitzak aurkitu behar duela bere bidea, medikuntza ofizial edo zientifikoaren kale itsutik kanpora, badaezpada. Ate asko jo eta gero aurkitu
|
nuen
nik neurea, eta funtsean esan nezake botikak utzi ahala irten nuela putzutik. Eta ezin esan gabe utzi lagun on onak izan nituela argia eta ura:
|
2019
|
|
Oliver ikusi nuenean, jakin
|
nuen
ni neu arduratu nintzatekeela.
|
2020
|
|
Itxura batean elkarren kopia ginen arren, keinu eta mugimenduetan aldea sumatu nuen: ni baino seguruago mugitzen zen, erabakimen handiagoz, eta elkarri begira geratu ginenean haren begiradan halako zorroztasun eta indar bat nabaritu
|
nuen
nik neurean ispiluaren aurrean inoiz barrundatu ez dudana. Hark bizi izandakoak ez zuen zerikusirik nirearekin; bizitzea tokatu zitzaion guztiak ni baino gogorragoa egin zuela pentsatu nuen.
|
2023
|
|
XX. mendearen erdialdetik aurrera, hagina buruko pean uzteko ohitura hedatu zen. Txikia nintzela, hantxe uzten
|
nuen
nik neuk ere hagina; eta, lo nengoela, Perez sagutxoa etortzen zen etxera. Hagin zaharraren ordainetan oparitxoren bat uzten zidan:
|
|
Nola erantzun geure gurasoei ez baldin bagenekien zertan zen egiatan guk egindako oker edo bekatua, gerra pelikuletara jolastean. Hala ere, gogoratu, gogoratzen
|
nuen
nik neuk behin ere, aitajauna ez, baina amandrea bai, haren senarra bezainbeste aztoratu egin zela bilobak egongelan zegoen armairuko tiraderetako batean kuxkuxean geundelako. Aztoratu bai, horra hor tiraderan militarrek paparrean atxikita eraman ohi duten domina urrekara bat topatu eta guk eskuan hartu bezain fite gure atzean azaldu zen amamaren ezusteko aldarriaren zergatia.
|