2000
|
|
Ai, nola alegeratu nintzen, osaba Joanikot ikusi nuenean! Izan ere, bihotz bihotzez maite
|
nuen
nik neure osaba hura: maite nuen, zuhaitzak urtxintxen antzera igaiten zituelako edo teleskopiotik beha jartzen ninduelako noiznahi den; maite nuen, aritmetikan eta geometrian maisu eta irakasle nuelako, baita bizitzaren bertze mila alorretan ere... edo txakurrei izen xelebreak ipintzen zizkiolako, Greziako edo Erromako historiarekin lotuak...
|
|
Gau hartan haizeak gogor jo zuen, eta iduritu zitzaidan ezen haren txistuak bertze munduko bozak zirela eta guztiek baterat akusatzen nindutela: " Salatu eta saldu duzu zeure anaia, eta norat zoaz, Joanes, norat zoazzz...?" Eta bozak eta txistuak ez ziren isiltzen, eta nola anaiak, ezinaren ezinaz, burkoaren azpian gorde behar izan zuen bere burua, aitak eman zizkion azoteen ondotik, hala gorde behar izan
|
nuen
nik neurea burusien azpian, ahalkearen ahalkez.
|
|
gizon librea nintzela! Baina nola erdietsi eta nola eskuetaratu
|
nuen
nik neure libertate hura. Izan ere, hor nonbait erran dizut ezen libertatea ez dela diruz erosten, eta, alde batetik egia den arren, bertzetik nola uka ezen don Venancioren urrezko hogeita hamar dukatei esker nintzela libre...!
|
2004
|
|
Behin edo behin, nire esturari eta nire angustiari ihes egiteko edo, amona Sinforosaz oroitu eta elizaren batean sartzen nintzen, baina bisita haietan ere Jainkoaren ausentzia besterik ez nuen neureganatzen; egoera hartan, liburuekin bakarrik lortzen nuen, maila batean, denboraren joana atseginago egitea –garaitsu hartan irakurri nuen Henry Millerren Trópico de Cáncer–: besteen bizipenak, baina –ez Bukowskyrenak, ez Henry Millerrenak berarenak, ez Saderenak, ez beste inorenak– ez zitzaizkidan aski, eta berandu gabe ulertu
|
nuen
nik neuk bilatu behar nituela neureak. Eta, horrela, egun batean irakurtzeari utzi eta, barrutik jaten ninduèn bakardadeari aurre egiteko, etxetik hurbil nuèn barra amerikano batera joaten hasi nintzen.
|
2009
|
|
–Felipe txistularia da, eta osaba ere txistularia du, eta hona etorri nahiko lukete, ahal izanez gero, eta, iraganari beha geratzen zela, gehitu zuen?: Gogoratzen al zara nola esaten
|
nuen
nik neuk ere orain dela urte batzuk txistularia izan nahi nuela?. Eta orain, berriz, zera?
|
|
–Uste
|
nuen
ni neu nintzela benjamina, baina ez? –esan zuen Adak hotsek eta garrasiek baretzera egin zutenean, bere lekua galdu balu bezala, harik eta, bere lekuaren bila abiatzen zela, ezusteko aurkikuntza egin zuen arte?:
|
|
–Uste
|
nuen
ni neu nintzela benjamina, baina ez... –esan zuen Adak hotsek eta garrasiek baretzera egin zutenean, bere lekua galdu balu bezala, harik eta, bere lekuaren bila abiatzen zela, ezusteko aurkikuntza egin zuen arte–:
|
|
–Felipe txistularia da, eta osaba ere txistularia du, eta hona etorri nahiko lukete, ahal izanez gero –eta, iraganari beha geratzen zela, gehitu zuen–: Gogoratzen al zara nola esaten
|
nuen
nik neuk ere orain dela urte batzuk txistularia izan nahi nuela.... Eta orain, berriz, zera...
|
2010
|
|
Bi mirariren lekuko izan denak pozik behar bailuke, baina zuen amak? Eta zu ere kezkatuta bezala zaude, ez niri esan ezetzik?; istantean zabaldu nion bihotza, halakoa
|
nuen
nik neuk ere bihotza norbaiti zabaltzeko gogoa: izebak eskutik heltzen zidan, eta nik kontatu eta kontatu egiten nion kontatzekoa, orain neure buruaren jabe eta orain malkoen artean, neure jokabide hartan lasaibidea harturik; behin kontatzen hasita, neure zalantzak ere kontatu nizkion, jakina, komentura joango ote nintzen edo ez; eta orduan, sekula ahaztuko ez dudan erantzuna eman zidan izebak:
|
|
Bi mirariren lekuko izan denak pozik behar bailuke, baina zuen amak... Eta zu ere kezkatuta bezala zaude, ez niri esan ezetzik"; istantean zabaldu nion bihotza, halakoa
|
nuen
nik neuk ere bihotza norbaiti zabaltzeko gogoa: izebak eskutik heltzen zidan, eta nik kontatu eta kontatu egiten nion kontatzekoa, orain neure buruaren jabe eta orain malkoen artean, neure jokabide hartan lasaibidea harturik; behin kontatzen hasita, neure zalantzak ere kontatu nizkion, jakina, komentura joango ote nintzen edo ez; eta orduan, sekula ahaztuko ez dudan erantzuna eman zidan izebak:
|
2014
|
|
Entzuteko prest zirudien, buru erreserbarik gabe, errezelorik gabe, beretzat pentsamendu bat ere gorde gabe. Azkenean, erabaki
|
nuen
ni neu joan, eta haren erretratua eta eskutitz horiek neronek itzultzea. Jakin mina?
|
2015
|
|
Hilabetean astean bi egunetan hartzen nuen EPO. Hasieran Begok jartzen zidan, emazteak, baina laster ikasi
|
nuen
nik neuk ipintzen. Horretarako, xiringa berezi batzuk erabiltzen nituen, behin erabilita bota egiten diren horietakoak.
|
|
Iñaki da lehenengoa, Mendiondo adiskidearen gorazarrezko izena daukana. Ez dago ondo nik esatea, baina Iñakiren jaiotzarekin sentitu
|
nuen
ni neu neure baitatik haruntzagoko animalia nintzela. Nire azal eta haragietatik, zati batek egin zuela alde, eta nirekin edo ni gabe, ez zegoela jakiterik ume hartatik zein gizon osatuko zen gerora.
|
|
Azkenean erabaki
|
nuen
ni neu onartu ninduen herriarena nintzela, izatez, nahiz eta oraindik nire antzinako euskal kutsua ez dudan ahantzi. Urte mordo hauen buruan zer geratzen zait aspaldiko sen hartatik?
|
|
Gogor egin zion Rodríguezek, ordea. . Zergatik alde egin behar
|
nuen
nik neure herritik. Ni kubatarra nintzen, eta Iraultzaren aldekoa.
|
2016
|
|
Ez neukan gogorik zurekin hitz egiten jarraitzeko, eta «zoaz popatik hartzera» beharrean «animo ba, zorte on» esanez moztu nuen elkarrizketa. Nahikoa
|
nuen
nik neure burua engainatzen nuenean engainua onartu behar izatearekin, zure edo beste inoren autoengainuak fitsik esan gabe behin eta berriz irentsi behar izateko. Hoa antzarak ferratzera, speed handiz, laguna, oh yeah!
|
2017
|
|
Enpresa ikasketak egin nituen unibertsitatean, ez nuen argi hori ikasi nahi nuela, gehiago izan zen irteera askoko karrera bat zelako eta familiak ere nik hori ikastea nahi zuelako. Marketin edo komunikazio arloan gehiago ikusten
|
nuen
nik neure burua. Ikasten ari nintzena ez zitzaidanez gustatzen, konpentsatzeko, tabernetan eta kontzertuak antolatzen hasi nintzen.
|