|
2017
|
|
|
Baina nireganako axolagabekeriak aurrera jarraitzen zuen, eta, handik gutxira, amak dena batu zuen, bolatxoak, koloredun kordelak, bonbillak... Seinale txarra zela susmatzen
|
nuen
nik. Ez nekien zer gertatuko zitzaidan, baina ezin zen oso ona izan.
|
|
|
Harriduraz irakurtzen dut, nola kaligrafia eskas eta letra okerrez deskribatzen nuen mundua. Nola deskribatzen
|
nuen
nire mundua, zein errealitatetik at, haraindi baitzegoen. Nola ametsa bailitzan kontatu nituen gaueko oihu ikaragarri haiek, aita horditurik heltzen zenetan.
|
|
|
Berak orduan, lau petalodun batekin egin zuen topo eta petalo bat kendu ondoren, nire ileen artean kateatu zuen. Orduan arazo bat izan
|
nuen
nik. Belarri ostean jarri behar izan nion hirusta, ilerik ez zeukalako.
|
|
|
Aspertuta nengoen aspertuta egoteaz. Azkenerako ulertu
|
nuen
nire burua jarraitzen aritu nintzela". Jendeari gustatu zitzaizkion argazkiak.
|
|
|
Emakume hura gauero agertu zen, eta gauero ohean iltzaturik ikusi
|
nuen
nik, altxatu edo ezer esan ezinik, berak mahaiko paper batean tinta ikusezinez idazten zuen bitartean. Egunez egun, ikaratik jakin minera igaro nintzela ere esango nuke.
|
|
|
Irain eta birao baizik ez zen. Izerdia perlatzen nabaritzen
|
nuen
nik ere mateletan behera:
|
|
|
Gnomon delakoa hargatik ez zen piztia bat, ez zen mehatxu bat, ez zen izu birla bat. Fikzioaren baheetatik iraitzi bizitza baizik ez zela erran
|
nuen
nirekiko kanpoko berotasun epelera jalgitzean. Han nuen adiskidea aiduru.
|
|
|
Pixkanaka pixkanaka dena gogoratzen hasi nintzen eta terapia hasi eta bi hilabetetara guztiz osatuta nengoen memoria aldetik, baina fisikoki ez nintzen oraindik errekuperatu, bular aldean jo zidan tiroak batetik bestera zeharkatu ninduen eta bertebra bat ukitu zidan ni betirako eserita utziz.
|
nuen
nire lagunekin jokatzen nituen partiduak jokatu, nuen lehen dantzatzen nuen bezala dantzatu eta txarrena, ezin izango nuen hainbeste gustatzen zitzaizkidan nire herrialdeko mendiak berriro igo, nituen mendi tontorrean txori askeen kantuak sentitu eta nuen mendi tontor hartan txoriek daukaten askatasunaz gozatu.
|
|
|
Orduan akabo larritasun guztiak! Akabo miseria hau!" pentsatzen
|
nuen
nire baitan. Horrela igaro nituen haurtzaro nahiz gaztaroko urteak, janariz baino, ametsez elikatuz.
|
|
|
Isilik egin genuen bidaiaren gehiengoa, inor ezer esatera ausartu gabe. Sekulako hutsunea sentitu
|
nuen
nire barnean, nire zati bat jada atzean utzi genuen lurraldean geratu izan balitz bezala. Izan ere, Europarantz nindoan, baina nire bihotzak itsasoaren beste aldean jarraitzen zuen.
|
|
|
Ezin izan
|
nuen
nire jabearen eta dendariaren arteko elkarrizketa entzun, poltsa baten sartuta nengoelako. Baina kontua da, bat batean, begiak ireki, eta traste zahar pilo baten erdian aurkitu nuela nire burua.
|
|
|
Ez dut indarrik hemendik aurrera gertatu zena kontatzeko. Ez
|
nuen
nire buruaz beste egitea lortu. Saiatu nintzen ganibeta eztarrian barrena sartzen... aintzira batera neure burua jaurtitzen... denetik probatu nuen, baina alperrik!
|
|
|
Mundakatik behera nentorren arratsalde hartan Gernikarantz, goiza Bermeo inguruetan egin nuela, baina lehenagoko mendixka batean gelditu nintzen, hegazkinek Gernika inguruan botatzen hasi ziren lehergailuek kamioiaren hotsa ere mututu baitzuten. Ahal bezala errepidetik atera
|
nuen
nire zisterna kamioi zaharra, baserri baten ondoan utzi, eta bailaran zehar luzatu nituen begiak, gerra labur baina hondoratzaile hartan behin ere ikusi ez nuen bezalako bonbaketa haren aurrean. Kea beltzegi zen Gernika gainean, eta suteen dirdira beroek eduki geldiarazlea zemaioten hiri gaineko masa beltzari.
|
|
|
Kea beltzegi zen Gernika gainean, eta suteen dirdira beroek eduki geldiarazlea zemaioten hiri gaineko masa beltzari. Bertan galdu
|
nuen
nire kamioia, etsaien ekintzak uste baino gehiago iraun baitzuten. Gure inguruetara ere iritsi ziren kaza batzuk, eta haietako batek gogor heldu zion neureari, gasoilaren leherketak ondoko baserria ere pikutara eraman zuelarik.
|
|
|
Haec et illa pereant, et his omnibus terrenis maledicunt, qua ipsis discordiae materiam praebuerunt. Zer premia
|
nuen
nik egiteko hauetan sartzeko. Diferentziatan ibiltzeko?
|
|
|
Ene zoro adimengabea! Zertan pentsatzen ote
|
nuen
nik bizi nintzen denboran, neure burua neure eskuko nuenean. Anitzetan esan zitzaidan nori berea bihur niezaiola, etsaiarekin adiskide nendila, juramentu egiteko ohitura utz nezala, behar ez zen emakumeari aparta nenkiola, azken finean, kristau bezala Jainkoaren agindu santuen arauaz eta ereduz manten nendila, eta, ezpere, orain naizen egitekoan izango nintzela.
|
|
|
Erabakia agertu zen hamabost egunen buruan batzordearen sartzean Verrerie karrikan. Bi hilabeteko opor aldia eskatu nuen auzitegian zeren eta beranta hartu
|
nuen
nire lanean eta ondotik auzitegiko oporrak ziren irailaren erdi arte.
|
|
|
Orduan justiziako oporrak iraila arte irauten zuten. Larrazkenean ene gutuna bidali
|
nuen
nire demisioa aurkeztuz sobera gogoetarik egin gabe. Ez nintzen joan Georges Dreyfus agurtzera.
|
|
|
Karga egokiak zenbatekoa behar zuen eta hura nola prestatu ahaztuta neuzkan; eta denborari zegokionez ere, zalantzak neuzkan. Indarraren gainean ez nuen oso ideia zehatzik; baliatua nuen bai, baina ez
|
nuen
nik neuk neure eskuekin maneiatu.
|
|
|
Apurtutako eskaileran behera joan nintzen motel eta, oinatzak estaltzeko, lastoa sakabanatu
|
nuen
nire atzean. Gauza bera egin nuen errotako zoruan, baita erlaitzean ere; atea banda apurtutik zintzilika zegoen han.
|
|
|
Guztiak landari begira zeuden, errepide zuriaren norabidean. Espero
|
nuen
nire arrastoari harantz jarraitzea.
|
|
|
Bat batean, beste auto baten klaxona entzun
|
nuen
nire ezkerretara eta izu handiz konturatu nintzen errepidera ematen zuen bide pribatu baten zutoinekin talka egitear nengoela. Nire klaxonak alarau ahula atera zuen, baina beranduegi zen.
|
|
|
Horrek bost bat minutu iraun zuen eta, gero, izutu egin nintzen. Ezin
|
nuen
niri begira zegoen aurpegi zuri hura jasan; mahai zapi bat hartu, eta gorpua estali nuen. Gero, armairu batera balantzaka hurbildu nintzen, brandya atera eta zurrutada handi batzuk egin nituen.
|
|
|
Royer jenerala Doverren lurreratuko zen; Sir Walter planak prestatzen ari zen Ingalaterran sekretua ezagutzen zuten pertsona bakanekin eta, iluntasunean, nonbait, Harri Beltza lanean ari zen. Arriskua eta hurbileko hondamendia sentitzen nituen eta, aldi berean, sentitzen
|
nuen
nik eta nik bakarrik saihets nezakeela, neuk bakarrik borrokatu nintzatekeela haren aurka. Baina orain jokoz kanpo nengoen.
|
|
|
Argi zegoen norbaitek zaintzen zuela. Ziur nengoen etxe batera helduko zela eta erabaki
|
nuen
ni ere etxe horretara joango nintzela. Ordura arte, zortea aldekoa izan nuen eta, beharbada, nire aukerarik onena urrutiko bizileku hori izango zen.
|
|
|
Hartxintxarrezko bidexketan gora, oinpekoei eragin nien, egunsentiak zerua argitu zuen arte. Eguzkia behe lainoa kentzen ari zela, mundu berde eta zabal batean aurkitu
|
nuen
nire burua; haran txikiak alde guztietara eta urruneko zeruertza urdinerantz zabaltzen ziren. Han, behintzat, berehala jabetuko nintzen etsaien presentziaz.
|
|
|
Oheratzea zuen helburu nagusitzat, baina nik uste botilan ere pixka bat geratzen zitzaiola. Espero
|
nuen
nire lagunak iritsi baino lehen gizona tapaki artean egotea.
|
|
|
Gerra Ministroari utzi nion galdera egiten. Uste
|
nuen
nik galderak egitea lekuz kanpo zegoela irudituko zitzaiola.
|
|
|
Ene, Peter Pienaar... xuxurlatu
|
nuen
nire baitan, eta, istant batez, nire burua ia memelotzat hartu nuen eta haiei barkamena eskatu.
|
|
2018
|
|
|
Baina diamante hura ez zuan inoiz agertu, preso hartzean nik ostu banioan beste inor konturatu aurretik. Edo hori pentsatzen
|
nuen
nik, bederen (7). Baina laster jakin nuen erratuta nintzela.
|
|
|
Niko Etxart kantari zuberotarrak zioen bezala, hura tumatxa zen! Izerdi hotz bat sumatu
|
nuen
nire gorputz osoan. Eskuak, urduri, mukizapia bilatu zuen poltsikoan eta orduan topo egin zuen, hau da, sakelako telefonoarekin.
|
|
|
Harekin nintzenean ez
|
nuen
nik besteren beharrik.
|
|
|
Gaitzez zegoela entzun nuen, baina ez
|
nuen
nik errurik.
|
|
|
Zilegia da erabakia noski, baina jatorrizko poemak errimaz beteta daude eta hori kenduz gero, musikarik gabe geratzen dira bertsioak. Hori dela eta, euskarazko bertsioak musikarekin ezkontzea erabaki
|
nuen
nik. Eta kasu batzuetan errimak mantentzen saiatu naiz.
|
|
|
Orduan erotu egin nintzen. Zuhurtasuna baztertu eta erabat ahaztu
|
nuen
nire haragitan neraman bizitzeko gogoa. Artean Begi Gori orroka ari zela, gainera oldartu nintzaion atzetik.
|
|
|
Haurtzaroan askotan izan
|
nuen
ni geldirik egoten nintzen amets hori; ekintza bat baino egoera bat izaten zen areago. Bat batean, ordea, oldeka sartzen zitzaizkidan amets horren erdian forma bitxiak, gertaera lazgarriak, trumoia eta ekaitzaren eztanda, edota iratzarririk nengoenean inoiz ikusi ez bezalako parajeak.
|
|
|
Antzeko oihuak iritsi zitzaizkigun urrutitiko lekuren batetik, beheragoko doinu batean, baxu baten orroak bailiran. Une batetik bestera ozenago bihurtu ziren, eta berehalaxe entzun
|
nuen
nire aita hurbiltzen; garai hartako frogak ikusita behintzat, aita zela atera dut ondorioa.
|
|
|
Eta begira nengoela, adarrik adar jauzika abiatzeko irrika pizten eta handitzen sentitzen
|
nuen
nire baitan eta nire giharretan; eta nire baitan eta nire giharretan horretarako gaitasunaren bermea sentitzen nuen, orobat. Zergatik ez, bada?
|
|
|
topatu
|
nuen
nire burua, nire gorputza,
|
|
|
Horrela, hotz ikaragarria egiten zuen arratsalde batean, nagusiak gure etxetik atera eta kamioi batean sartu ninduen. Ordu erdi eskaseko bidaiaren ostean, kamioitik jaitsi eta baserri ikaragarri bat antzeman
|
nuen
nire begien aurrean. Beste etxe batera sartu ninduten.
|
|
|
Egin ahalak egin arren, ez ninduten inoiz harrapatzen eta gero eta indartsuago sentitzen nuen neure burua. Merke saltzen
|
nuen
nik bizitza. Eskolako umeei drogak saltzeari ere ekin nion eta gainera, berdin izaten zitzaidan haien adina, nik ongi ezagutzen bainuen krudela izateak ez duela adinik; niretzat, objektuak besterik ez ziren deabrutxo haiek.
|
|
|
Egunak eta gauak igarotzen nituen egindakoaren azterketa sakona egiten, buruan mareatu arteko jira-birak emanez. Egoera hura nuela gainditu iruditzen zitzaidan, eta lotsa sentitzen
|
nuen
nire gurasoen aurrean. Baina mundua buru gainera eroriko zitzaidala uste nuenean Mirari agertu zitzaidan.
|
|
|
Telebistarekin? erantzun
|
nuen
nik harrituta. Zertarako telebista?
|
|
|
Ez dago beste inor mementoz. Biharko bai espero dut jendea baina gaur aukera guztiak zuentzat dituzue, dena eskura, esaten den bezala dena eskura pentsatu
|
nuen
nire artean. Hori egia balitz eskuak marmitan sartuko nituzke bete betean.
|
|
|
Ni isilik gelditu nintzen baina hazkura eta presioa ez ziren ezer nire zakila hartzen ari zen tamaina ikusita, edo hori uste
|
nuen
nik. Ez nuen txintik bota baina odolkia azkarregi gizentzen ari zen, inoiz ez bezala, aspaldiko partez.
|
|
|
Baina zer zen hura? Begiratu
|
nuen
nire hordialdian, presioa sumatzen nuen organorantz eta organoa baino hordagoa zegoen Rosauraren eskuetan. Sekulako adarra, nik ez dakit noiz, aspaldiko loalditik atera eta gela hartako kutsadura akustiko zein atmosferikoa usnatu nahian bezala sabaira tinko baino tinkoago begira zegoen zakilotea.
|
|
|
Nik badaezpada alde egingo nuke hemendik bota
|
nuen
nik, beti bezain segurola.
|
|
|
Aski dugu, aski dugu pentsatzen
|
nuen
nire artean, buruz behera zintzilik Jabugoko izter bat bezain saldurik nengoela. Joan hadi hire emea estaltzera adardun arraio hori eta utz nazak bakean.
|
|
|
Ikusi? Zer ikusi behar
|
nuen
nik ba 4x4 batekin. Ez nintzen ni ba abenturazale horietarikoa eta jakin banekien Joxemielek gustukoa zuela mendi puntako bazter eta zokoak azken zuloko pista ziztrin eta malapartaturaino ranroverrakin zeharkatzea.
|
|
|
B asteroidearen bila abiatu behar
|
nuen
nik ere
|
|
2019
|
|
|
Horrelakoa da ezjakintasuna eta horrela erantzun
|
nuen
nik. " Ah, bale" natural natural batez.
|
|
|
Beijingeko hotelean, esaterako, meriendaren ordua sufrikario itzela izaten zen. Enararen ezinegona hain handia zen non moketaren gainean etzaten zen eta halaxe jarri behar izaten
|
nuen
nik zerbait jango bazuen. Hura bai ikuskizuna, hura!
|
|
|
Horixe baietz, horixe baietz. Hori bera esan behar
|
nuen
nik.
|
|
|
Baina ez dute ogiaren gain ezer esaten eta Huckek. Ikusi
|
nuen
nik eta ez zuten ezertxo ere esaten.
|
|
|
Egia esateko, sufrimendua besterik ez zidan ematen, baina zenbait poz ere bai tartean. Eta zenbat maite
|
nuen
nire barruan, ez dago esan ere egiterik.
|
|
|
Ia etxe guztia hankaz gora jarri zuen. Jainkoak barka nazala, baina Tomen burua koskorrez bete
|
nuen
nire titarearekin. Orain bukatu dira bere buruko minak.
|
|
|
Hirietan aspaldian dago gure iruditeria kolektibotik desagertuta. Nik ere, arrunt ahantzia nuen, ezabatuta
|
nuen
nire gogoeta magikoetatik. Ustekabean, laborari saratarrak apezaren zakurrak aditu zituela kontatu zidalarik, nire gogoak gibelera jauzi egin zuen eta garai bateko oihartzuna ekarri.
|
|
|
Behin eta berriz nire loreak ureztatzeko zer erabiltzen nuen galdetzen zidaten. Nik ezin nuen ulertu zergatik galdetzen zidaten hura, baina berehala jakin
|
nuen
nire loreak ureztatzeko hura filtratu egiten zela hormapetik eta alkatearen tomateak zapuzten zituela.
|
|
|
A! ze miseria, oraingoan zuloak bai, baina belarritakorik ez, pentsatu
|
nuen
nire baitan, bi haritxo paratu zizkidan eta.
|
|
|
Garai hartan mutil bat ezagutu
|
nuen
ni bezala astelehenero ikastera Donostiara joaten zena, eta harekin lehendabiziko aldiz maitemindu nintzen. Astebururo poltsa bete arrautza itzuli behar:
|
|
|
Berrogeita hamar urte beteta itzuli nintzen bailara hartara. Etxetxo bat erosi nuen, ilusio handiz konpondu nuen eta hantxe antolatu
|
nuen
nire grabatu estudioa. Bidegurutze batean zegoen, berrogei metro koadroko zoruan eta atariaren gainetik bi solairu zituen:
|
|
|
Jabetza erregistroan alboko jabetzen ohartxo bat eskatu nuen. Harrituta irakurri
|
nuen
nire lorategia zapaldu eta bizilagunak ataka eraiki zuen tokian hauxe jartzen zuela: " Kanakonea etxeko lurra".
|
|
|
Ai, Mwezi, ez
|
nuen
nik honelakorik espero! erdi oihu bezala atera zitzaion, pentsatuz bizitzak aukera paregabea ematen ziola bere aitaren sustraiekin bat egiteko.
|
|
|
Gure aitak irratian egiten zuen lan, kazetaria zen hura ere, eta haren bila joaten nitzen lanera, estudioan sartu eta argi gorria piztuta ikustea asko gustatzen zitzaidalako. " Kontatzen ari diren hau milaka etxetan ari dira entzuten, eta magikoa da", esaten nion neure buruari, eta nahi
|
nuen
nik ere magia hori egin. Erabaki behar izan nuen zer ikasi, garbi neukan gauzak kontatu nahi nituela, beharrezkoa ikusten dudalako ahalik eta informazio gehiena helaraztea herritarrei, eta Kazetaritza aukeratu nuen.
|
|
|
MAULEKO GAZTELUKO maldako jargian pausatu
|
nuen
nire ipurdi mardula. Urratsean eta hatsa trenka hurran igo nintzen.
|
|
|
Olaizola eta Irujo eskutik pairatzen zeuden eta Xala alaina arras gaizki zen, bizkarretik minez, lehiaketatik kanpo Retegi eta Rezustaren aurka abandonatu zuenetik. Lekorneko txapeldunaren dolorea dastatzen
|
nuen
nik ere zutabea irakurtzean. Anartean, Ezkurdia eta Zabaleta gazteak izar nagusi gisa aitzina zihoazen baina ororen buru, ez bide zuten lehiaketa eramango.
|
|
|
Abokatua etorri zen azkenean. Ondo eza nabari
|
nuen
nigan deskarga ezberdinetan barreiatu gorpu zatiak aipatzen zituenean. Argitasun kaltekorra pizten zitzaion ninika dilatatuetan.
|
|
|
Spinozaren haurrideek lasaitasuna merezi zuten. Vivaldiren negua musikaldiaren bigarren mugimendua ozendu arazi
|
nuen
nigan eta autoraino eraman ninduen musikaren eta errealitatearen arteko egokitasunak haziriko hunkidurak: aharra partida bat edo beste, Nolwen maite nuen eta haren premia neukan.
|
|
|
Paperak aldiz gorde nituen eskumako kaxan. Ez
|
nuen
nire nortasuna sobera laster salatzeko gutiziarik, zer gerta ere. Nehork ez zuen jakin behar noren manuaz ari nintzen gorotza harrotzen, hori baitzen hondarrean maite nuen ekintzarik eraginkorrena eta ez nuen arranguratzekorik.
|
|
|
Maddi Oihenarten basahaide bat neukan kitzikari eta neurona jazarrien harrotzaile. Abeslariaren ahots biribilketa bakoitzean, nabaritzen
|
nuen
nigan, kuraia gehiago, kemen gehiago.
|
|
|
KURIOSITATEZ, eskuan neukan zakar poltsaren pisatzeko jaidura zapaldu
|
nuen
nigan. Bainugelan geneukan balantza numerikoaren gainean pausatzea nahikoa nukeen baina ez nuen ezer egin:
|
|
|
izan ere, gehienetan, pieza bukatu ondoren, hark zein zen esan arte, ez baikenion doinuari antzik ere hartzen. Etxetik joaten zenean, segituan jotzen
|
nuen
nik balkoira. Handik begiratzen nion nik, gabardina zarpail, begi urdin eta soinu txikiak osaturiko agure hari.
|
|
|
Gure auzokide batek Basilia zuen izena, baina denok La Basi esaten genion. Beraz, horixe pentsatzen
|
nuen
nik: emakume hura kantariek ere ezagutuko zutela, eta aipamentxo bat egin nahi ziotela, omemaldi gisa edo.
|
|
|
Sorbona bat batean utzi eta batxilergoan ahozko azterketatik alde egin zuenean bezala, Mouriezi suspentsoa jarri ziotelako... Zenbat jestio egin behar izan
|
nuen
nire aitarekin batera, huraxe bezalako egun bero batean, Renaud (Rennesen artillero zegoena) Legiora joateko konpromiso batetik askatzeko, zergatik eta brigada sadiko batek mutil ergel bat martirizatzen zuelako... Eta nola baztertu zuen (egun batetik bestera) dotorezia sotil baina zorrotza, eta jertse eta txapinezko zabarkeriara nola eman zen, zergatik eta miresten zuen gizon bat, familia ospetsu bateko nagusia, eskrupulurik gabeko Tartufo bat baizik ez zela frogatu ahal izan zuelako...
|
|
|
Eta orduan nire ilobari begiratzen zion, lehenengo egunetik bertatik izan zuen onespenezko espresio irribarretsu eta aldi berean serio harekin. Eta nik asaldaturik sentitzen
|
nuen
nire ilobaren arima berak eraikia zuen espetxe haren barruan; seinale askotan igartzen nion, eta ez zen txikiena behatzetan zuen dardaratxo bat. Eta Werner von Ebrennac ek isiltasun hura, leunki eta talkarik gabe, bere ahots marmariozkoaren xarmaz azkenean ezabatzen zuenean, bazirudien arnasa libreago hartzen uzten zidala.
|
|
|
Elkarrekin ez bazen ez genuen ezer egiten: haren aurrean jotzen
|
nuen
nire musika; hark bere olerkiak irakurtzen zizkidan. Sentibera eta erromantikoa zen.
|
|
|
Haietakoa nintzen, besterik gabe. Herrestan garraiatzen
|
nuen
nire zama, haiek bezala, eta nire gorputz hondatua, haiek bezala. Nekea eta oinazea beste oroitzapenik ez nuen.
|
|
|
Ilobak begiratu zidan, eta katilua mahaian utzi zuen. Nik eskuetan atxiki
|
nuen
nirea.
|
|
|
Hitz eman behar izan nion, hiltzeko gutxi falta baitzuen. Gerra hasi zenean, Europa osoa ezagutzen
|
nuen
nik, Frantzia salbu.
|
|
|
Isil isilik bukatu
|
nuen
nire pipa. Eztul pixka bat egin eta esan nuen:
|
|
2020
|
|
|
Garbiñe Ubedari irakurri dizkiodanak denak egin zaizkit atsegingarriak: Ideia zabaldu tour 95, Negu Gorriak musika taldeak Europan zehar eginiko bira baten kronika (zeinarengandik atera
|
nuen
nire banda maiteenaren gaineko artikulu bat idazteko aitzakia); Hobe isilik, aitona noiz desagertu zen, nora, galdu ote zen erabat eta benetan ezagutu nahi duen bilobaren eleberria (zeinaz kritika batean esan nuen urte luzetako esperientziarekin ondua zegoela zirudiela); ahaztu gabe, noski, ugari sinatu dituen kazetari lanak.
|
|
|
Kasu horretan, baten ordez bi aurkezle izanik, nahiago izan
|
nuen
nire liburu horri buruz labur hitz egin. Hala ere, hiru" hitz gako", behintzat, aipatu nituen:
|
|
|
Andrés Sorelek, frankismoaren urte beltzetan" Radio Pirenaican" aritu zen kazetari klandestinoa izan zena eta Santiago Carrillok PCtik botatako kulturaren militantea, asko eman zuen idazleen lana defendatzearen alde, baina 2019ko urtarrilaren 7an hil zen. Bera gogoratzeko honako hau idatzi
|
nuen
nire blogean (://www.naiz.eus/eu/ blogs/ kalendak>):
|
|
|
Hori guztia ekarri zuen erromantizismoak. Eta hori azalarazteko idatzi
|
nuen
nik Faustoren Itzala (Utriusque Vasconiae 2004).
|
|
|
Saiakelen hautuarekin ezabatu nahi izan
|
nuen
nik ohiko izan den literatur genero bereizketa gaizto hori eta, bide batez, aspaldiko ahotsak entzun eta idazteko praktika zaharrak (literaturaren hasieran bertan aurki daitezkeenak...) berreskuratu eta aldarrikatu, nahiz eta, Jerusalem honetan bezala, hori egiteagatik ez zegozkidan kritikak jaso behar.
|
|
|
Jaiotzez gasteiztarra izanik, 1813ko ekainean, Wellingtonen tropek Gasteizen Napoleonen armadari sekulako jipoia eman zioteneko bigarren mendeurrena oroitzeko ere idatzi nuen liburua, eta, abuztuan, berriz, Donostia suntsitu zutenekoa gaitzat hartu
|
nuen
nire liburuetako batean (Ikastolak eta euskal eskolak; Orain, 1996) idatzi nuen bezala," Gasteizen jaiotako idazle donostiartua" naizelako.
|
|
|
Jose Luis Alvarez Enparantza zena hil zenean" Txillardegi" liburuxka kaleratu
|
nuen
nik (2012an), haren ekarpenetara hurbiltzeko saiakera lana. Sei ataletan banatu nituen Erein argitaletxearekin kaleratutako testuan.
|
|
|
Pena handia ematen dit bere garaian EIEk Galeusca zenarekin moztu izanak, eta egun arlo horretan behar bezalako arreta ez jartzeak. Beste zenbait Galeuscatan ere parte hartzen segitu
|
nuen
nik, baina, goian esan bezala, errepikapenak ez du merezi berrikuntzarik gabe eta, kasu honi dagokiola behintzat, ez dut gauza berria errepikatu nahi alferrik.
|
|
|
Ez dakit nik Otamendik leporatzen didana erdietsi ote
|
nuen
nik nire liburu horrekin baina, zalantzarik gabe," pentsamendurako giltza" izan dadin literatura egitea izan da, hasiera hasieratik, nire helburuetariko bat.
|
|
|
Goian esan bezala, biktimei buruz pentsatzeko eta nire gogamenak partekatzeko aforistika ere hautatu
|
nuen
nik, kontuan hartuta, hedabideen erabilera politikoa medio," terrorismoak" eragindako biktimak soilik direla aintzakotzat hartuak izan direnak, haiek bakarrik. Beste motetakoak, tortura kasuetakoak esaterako, frogaren indarra falta ohi denez, ezin dira kontuan hartuak izan.
|
|
|
" Torturari buruzko astea" antolatu zen gure Zorroagako Fakultate zaharrean ni atxilotu nindutenean. Nola edo hala lortu
|
nuen
niri egindako torturen kontakizuna idatziz ateratzea eta lagunei helaraztea. Nire idazkia euskaraz bidali nuen eta horrela argitaratu zen jardunaldiak gauzatu ondoren argitaratutako liburuan (Tortura y Sociedad.
|
|
|
Neurez ikasi behar
|
nuen
nik
|
|
|
Eta absurdoago litzateke galdutako denbora berreskuratzen burugabe saiatzea, irudi barregarri bat bihurtuta, gaztetxo baten portaerarekin gure adinean. Ez zen galdutako denborarik, orduan nahi nuena egin
|
nuen
nik. Hiru seme alaba izan nituen, egun hiru gizon emakume heldu, osasuntsu eta ondo heziak direnak, eta apur bat pureta ere, dena esan beharra badago.
|
|
|
Nire hasierako komikiek, guztiz osatutakoek, zirriborro hutsak ez ziren lehenengoek, asko zeukaten nobela grafikoz. Edo hori uste
|
nuen
nik marrazten ari nintzenean. Conraden" The Shadow Line" en edo Jamesen" The Turn of The Screw" ren bertsioak marraztu nituen, adibidez.
|
|
|
Horrenbestez, pentsatzekoa denez eta honez gero susmatzen hasita zaudetenez, COVID birusaren berri zabaltzen hasi zenean berehala pentsatu
|
nuen
ni ere kutsatuta nengoela, sintoma guztiak bainituen bete betean: sasoi gero eta hobea, aldarte orekatu eta serenoa, enpatiarako eta erruki laguntzailerako joera, inoiz baino adimen argiagoa eta, horrekin batera, hori guztia dotorezia eta probetxuz baliatzeko ezinbestekoa den apaltasuna.
|
|
|
Baina birusaren eta hark eragiten zituen sintomen berri izan ahala, gero eta lotura handiagoa sumatzen
|
nuen
nire aldaketen eta haien artean. Azkenik, testa egitea eskatu nuen eta emaitza argia izan zen:
|
|
|
Nire emaztea ederra bezain harroa zein gogorra zen aitzitik. Horrexegatik argi eta garbi esan behar dut, Maria Martinez de Ollauri emazte nahi
|
nuen
nire hiriko goi mailakoenen artera igotzeko asmoz, hau da, nire leinu madarikatukoek belaunaldirik belaunaldi egin bezala euren buruak babestu zein onera egite aldera.
|
|
|
Sorginkeria! esan
|
nuen
nik.
|
|
|
Begira pastel bila dabilen bat pentsatu
|
nuen
nirekiko.
|
|
|
Nik ez nuen lorik galdu. Ez nuke xentimorik ere emango Phillipsi buruz ezer jakitearren pentsatu
|
nuen
nire golkorako.
|