Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 352

2000
‎Ondoren Tanttakan hasi ginen. Garai hartan ez nuen inoiz pentsatuko lanbide bat izan zitekeenik, baina hara! Pribilegiatua naiz alde horretatik.
‎Edurneren eskuak ohe ondoko mahaitxora bihurtu ziren, ene iratzargailuaren ondoan utzitako larruzko botikinean arakatu beharrez. Ez nuen inoiz amestuko Edurne halako botikin baten jabe. Hura gabe larrialdi zerbitzuetara bidean izanen nintzatekeen.
‎Baina lagunekin ez. Lagunekiko hitzorduetan ez nuen inoiz maite lehenbizikoa izatea. Bigarrena gehienez ere.
‎neure zer guztiak paper beldurgarri hartan hizki larriz eta argazkiz inprimatuta ikusteak zeharo inpaktatu ninduen, erraz ulertuko den moduan. Ez nuen inoiz halako shock latzik jaso.
‎Hamabi urte izango dira Antxon Garcia del Molino ikusi gabe, Herreran egon ginenetik hain zuzen. Han ere modulu ezberdinetan egon ginen, baina bisitara bidean ikusi izan nuen inoiz edo behin, eta ez zait akordu hartatik bere irudia ezabatu. Orduan bezala darama, orain ere, txapela buruan.
2001
‎Batasuna prozesuan une batzuetan 4.000 pertsonek parte hartu zuten gehienez, eta beste batzuetan 3.000 pertsonek. Esate baterako Aralarko jende askok ez genuen parte hartu; nik neuk ez nuen inoiz bozkatu. Orain gugana hurbiltzen ari den jendean, batzuk lehen HBn egondakoak dira, baina badira ezker abertzalekoa izanik ere mugimendu egituratuetan sartu gabekoak.
‎Dena den, Nafarroako «Delegacion de Informacion» delakoarekin suerte ikaragarria izan genuen. Nik entzun nuen inoiz, hango delegatuaren ordez euskara kontuak eramaten zituenaren aita abertzalea izan zela... Harekin konpontzen nintzen ni, beti apal apal, han harrotasunak ez baitzuen ezertarako balio, baina laguntza handia lortu nuen harengandik.
‎Humboldt eta Humboldten ingurumariko euskaldunez eta orduko Euskal Herriaz, Justo Garatek aztertu du, Justo Garatek daki eta Justo Garatek erakutsi du. Harenez baliaturik prestatu nuen inoiz" Guillaume de Humboldt et la langue basque" zeritzan artikulua, Lingua e stile, 8 (1973), 107, gero Wilhelm von Humboldt nella cultura contemporanea (cur. L. Heilmann) liburuan, Bologna, il Mulino, 1976, jasoa11 Jakina denez, orain badugu hontaz eta hartaz, euskal hizkuntzalaritzaren aldameneko pasarte xelebreak eta negargarriak kontatzen dizkigun Tovarren liburu ezaguna:
‎Gogoratzen nintzen, kenketak eta gehiketak, lanean hasi nintzenean, bortxaz ikasi nituela eta ez naizela oraino sobera trebe; hiru ezezagunekiko ekuazioen paperean agertzeko hitzak falta nituen. Arima arras gal beldurrez, ez nuen inoiz indar minimorik egin. Ene matematikako irakasleez ez dut hatz mental izpirik atxiki, ez ohorerik, ez traumarik, haiek aldiz, kurtsoko plomuzko borobila bide nintzela, nitaz biziki ontsa oroitzen direlarik.
2003
‎" Zure amak berdeak zituen", erantzuten zidan," Gretarenak bezalakoak". Aitaren berri ez nuen inoiz izan. Ez nekien ez bere izenik, ez izanik.
‎Neu ere nahastuta nengoen: ez nuen inoiz halakorik entzun. Manuel lagunak, solaskideen jarrera ezbaikor eta harriduraz betetakora ohituta, patrikara sartu zuen eskua eta hatzen artean trabatuta, froga ezin gezurtatuzkotzat, NANa erakutsi zigun.
2004
‎Neronek ere ez nuen inoiz pentsatuko hilabeteroko bi orrialde hauek idazteagatik ordainduko zidatenik, hizki bakoitzeko ordaindu didatenarekin, urtean zehar irakurtzeko erosten ditudan aldizkari eta liburuak kostatzen zaizkidanaren erdia jaso dut. Ez da gutxi!
‎Emilio Lopez Adan jarri nahi dut hizketan, eta gehienetan bezala, egia antzeko ustekizunak larrutuz arazoaren barrenak argitzeko gaitasuna erakusten duten aholkuak emango dizkigu: . Ez nuen inoiz ulertu zergatik ezker abertzaleak onartu zuen felipeen ikusmoldea: –Euskadin lan indarra saltzen duena, hori da euskalduna?.
‎Ez nuen inoiz halako arrainik harrapatu lehen.
2005
‎Dena den, Nafarroako «Delegacion de Informacion» delakoarekin suerte ikaragarria izan genuen. Nik entzun nuen inoiz, hango delegatuaren ordez euskara kontuak eramaten zituenaren aita abertzalea izan zela... Harekin konpontzen nintzen ni, beti apal apal, han harrotasunak ez baitzuen ezertarako balio, baina laguntza handia lortu nuen harengandik.
‎Vicente Blasco Ibañez idazle eta pentsalari errepublikarraren El intruso zen liburua. Blasco Ibañez ezagutzen banuen ere, ez nuen inoiz haren libururik irakurri. Liburuaren testuingurua eta bertan kontatzen den historiaren berri izanda, ordea, Azken Portuko jaiak igaro eta ahal izan bezain laster ekin nion irakurketari.
‎Uste dut ingurukoek pentsatu zutela hura «Loloren bitxikeria bat gehiago» zela. Ez nuen inoiz guzti haren arrazoirik azaldu baina gizonak emakume gazteekin askoz atseginagoak, askoz zuzenagoak, askoz jatorragoak, askoz edukazio hobeagokoak direlako egin nuen eta beraiekin, gazteekin, jarrera ez hain agresiboa dutelako. Nagusia zarenean ez zaitu inork errespetatzen ez zaituztelako gustuko.
‎Valcornejan eta besteetan egon nintzen urteetan, ez nuen inoiz dardara mota hura sekula sentitu.
‎Jende gutxik ezagutzen ninduen, nire lagunak sobera ezagunak izan arren. Inoiz ez ninduten delegatu izendatu, ez nuen inoiz ezer esan biltoki nagusian egiten ziren asanbladetan, nire gelako kideek ez ninduten kalean agurtzen. Ikusezina nintzen, antza.
‎Ez nuen inoiz usteko nik ezagututako Idoia hura, aurrerakoia, modernoa, sexu gozamenera emana, askea... halako ezertan sartuko zenik. Ez nuen ezer ulertzen; hainbeste denbora elkarrekin ibili eta gero, gauetik goizera beste bat bihurturik ikusten nuen nire maitalea, bere baitan ernamuin bat hazi balitzaio bezala; ordura arte, bera ere konturatu gabe, barruan eduki, nonbait, hazia.
‎maite zaitut. Ez nuen inoiz jakinen.
‎Ez nuen inoiz irribarretsu ikusi. Bazuen amorru isila, barruak jaten zizkion zerbait.
2006
‎Eta prostituzioa ere izugarria da, hamar edo hamabi urteko neskatxak ikusten dituzu goizeko ordu bietan, bide bazterrean zain. Hori nik ez nuen inoiz ikusi, ezta Somozismoan ere. Esango nuke orain Nikaragua Somozismoan baino okerrago dagoela.
‎Ikastaroa bukatu eta urte dezente igaro ziren. Baina harremana ez nuen inoiz galdu. Egun batean, deitu ninduten eta negutegiak lagatzeko asmoa zeukatela esan zidaten, landaketa aurrerakoi batzuk egin nahi zituztela eta.
‎Bien artean inon erdibiderenbat bazen, ez nuen aurkitu. Ez nuen inoiz istorio hori idatzi.
‎Pote pare bat edanda gaixotu egitennintzen. Gipuzkoan garai hartan ez nuen inoiz ezagutu ETAren kontra zegoelaesatera ausartzen zen gazterik. Ergel sentiarazi nahi ninduten inguruko guztiek, politika axola ez zitzaidalako eta ETAren alde ez nengoelako.
‎Izerditan nintzen. Ene bestea nitan sentitzen nuen inoiz baino gehiago. Baina jada banekien nor zen beste hura.
‎Zergatik ez nituen nik ere belarrietako tapoiak erabiltzen? Probatu, probatu nuen inoiz, baina ez nengoen batere gogara: alde batetik, deserosoa egiten zitzaidan neure anatomian gorputz arrotz bat sartu behar hori:
‎Plazaren amaierako balkoi zabalera hurbildurik, luzaz egon nintzen portura begira, aurrez aurre neuzkan ontzietatik zein zen gerraontzi eta zein merkataritzakoa erabakitzen. Ez nuen inoiz portu bat ikusi nobeletan eta zinean baizen, baina aurrean neukan estanpa ez zitzaidan nekazari giroko eszena bat baino arrotzagoa. Erakargarriagoa eta misterio gehiagokoa, bai behar ere, baina ez urrunagokoa.
‎Taldeko gehienoi, justu kontrakoa gertatzen zitzaigun, eta garagardo eta snaps batzuk edan orduko, hark baino errazago galtzen genituen piura onaren neurriak. Hermann, ordea, ez nuen inoiz neurritasuna galduta ikusi. Hori ere alde zuen:
‎Segi eta segi lanean, horixe egiten nuen nik ten eta ordu erdi bat bertan egon behar nuen. Pentsatuko duzunez, ez nuen inoiz egin. Zer egin nuen orduan?
2007
‎(?) Hamabost egunean ikusi nuen aurpegi bakarra zaindariarena izan zen, zeinak debekatua zuen hitz egitea eta nire galderei erantzutea. Ez nuen inoiz ere giza ahotsik entzun. Inongo zentzumenek ez zuen estimulu txikienik ere jaso hamabost egunean.
‎Gure inguruko inork ez zuen Pedroren euforiaren arrastorik ere. Nik, adibidez, ez nuen inoiz zinemara joateko ohiturarik izan; areto ilun horretan denak isilik pantailari begira egotea pixka bat denbora galtzea iruditzen zitzaidan eta, bestela ere, Pedroren pelikula haietako kontuak, pare batenak salbu, urruti gelditzen zitzaizkidan. Beste mundu batean bizi nintzelako izango zen agian.
‎Onartu egin nituen eta oheratu egin ginen. Ez nuen inoiz berarekin hitz gehiegirik egiten, baina egun hartan, saioa gauzatu eta txabusinaren gerrikoaren bila ari ginela, gertatutakoa aipatu nion. Eve nire ohe azpia arakatzen ari zela kontatu nion, errapeen zanbuluari begira kontatu nion, eta berak, bederen, heroi izatea zer zen sentitu ahal izan nuela esan zidan.
2008
‎–Ez nuen inoiz ulertu zergatik ezker abertzaleak onartu zuen felipeen ikusmoldea: –Euskadin lan indarra saltzen duena, hori da euskalduna?.
‎Ondokoak eskaini zion musuzapiarekin lehortu zituen malkoak, eskuko poltsatik ezpainetako margoa atera eta bi igurtzirekin txukundu zituen ezpainak eta irmo geratu zen, zutik. Erruki gutxikoa izango zela pentsatu nuen inoiz alderdiko agintaritzan zenbait erabaki hartzeko orduan, krudela izaten ere irudika nezakeen, baina baita onbera, samurra, amultsua, eta are beroa izaten ere. Negarra gainditu zuela adierazteko edo, eguzkitako betaurrekoak kendu zituen.
‎Baita nire amari ere, ilobekin txanda bat baino gehiago egitea egokitu baitzaio. Familiaren sostengurik gabe, ikerlan hau ez nuen inoiz bukatuko.
‎Nik ez nuen inoiz superguay horietako bat eduki, ordua, egutegia, alarma eta kronometroa baizik ez zituen F91 xaloa baizik, joko bakarra kronometroa segunduan doi gelditzea zuena. Orain, retro garaia bizi dugunez, G Shock en vintage bertsioak atera dituzte.
‎Inoiz ez dut pentsatu horretan. Irratian nenbilela ez nuen inoiz pentsatu telebistan lana egingo nuenik. Halere, irratiko jendeak esaten zidan nire etorkizuna telebista izango zela; baina ez nien aintzat hartzen.
‎«Ez nuen inoiz imajinatu egiten ari nintzena nire lanik pozgarrienetakoa izango zela»
‎Ondo ezagutzen genuen elkar, eta hiru astetik behin gutxi gorabehera izaten genituen telefono elkarrizketa luzeak eten izanak arrazoiren batengatik izan behar zuen. Norbait ezagutu ote nuen inoiz galdetu bazenidan ere, inkontzienteki elkarrizketa beste gai batera desbideratu nuen beti. Ez dakit ziur zergatik.
‎Mifuk baietz egin du buruaz," tximinia eta lanpara", baxu baxu. Noski gogoratzen dela, baina gure artera ekarri nahi nuen inoiz aipatu ez dugun arratsalde euritsu hura. Zein arratsalde xaloa, bion artean bere gela hustu genuen hura!
2009
‎Estefania besarkatzeko gogoa piztu zitzaidan, baina nik ez nuen inoiz Estefania besarkatu.
‎Isildu eta ahaztu egin nuen. Ez, ez da egia, ez nuen inoiz ahaztu. Ez zait inoiz ahaztu, badakizu?
‎Patetismo zerrenda hau gehiegi ez luzatzearren, EAJ eta PPren arteko harremana aipatu behar dugu.EAJk ukatu egin du, baina alderdi horrek duen boterearekiko atxikimendua ikusirik, zerbait erreala zela pentsatu behar dugu. Nahiz eta nire harridurako ahalmena nahikoa higatua izan, dudan adina kontuan harturik, ez nuen inoiz pentsatu herri honetan, frankismoaren ordezkariei Lizartza herrian beraien demokrazia kontzeptua gorpuzten ari direnei EAJk gobernatzeko eskaintza bat aurkeztuko zienik.
‎Ustekabea izan zen. Uste nuen inoiz ez zuela ulertuko.
‎Etxeberriak pozez hartu du liburua eskuetan: . Ez nuen inoiz pentsatu liburu bat aterako nuenik. Duela urte batzuk proposatu zidaten, baina ez zen aurrera atera.
‎Baina horrek kilometro mordoa egitea eskatzen du, eta ni ere A biktima bihurtu naiz. Azkenaldian, Bilbon asko ibiltzen naiz, nahiz eta ez nuen inoiz pentsatuko hiri handi batean bukatuko nuenik.
‎–Ez dakit nola ausartu naizen zure etxean azaltzen. Askotan izan dut etortzeko gogoa, baina ez nuen inoiz ere aitzakiarik aurkitzen.
2010
‎botatzen zidanean. Ez nuen inoiz estimuan izan animalia hura, ez, eta Sararen gurasoen etxetik gurera ekartzea onartu banuen emaztearekiko maitasunagatik onartu nuen, halako hutsune afektiboa betetzen laguntzen ziola iruditu zitzaidalako. Andrea jaio zenez geroztik, ostera, soberan zegoen niretzat, eta umearen erasoa gertatu zenetik aurrera inoiz baino soberago ikusi nuen, begi bakarrarekin itxura higuingarria izateaz gain halako jarrera oldarkorra erakusten baitzuen nirekin.
‎Hiriaren hizkuntza. Jendeari pop kulturagustatzen zaio.RANAEz nuen inoiz pentsatu liburu bat egingo nuenik. Bilketa lanean nenbilen bidaiatzen Damasko, Egipto ta Beirutenbarna, eta Damaskon azpiko arropa harrigarriak ikusi nituendendetan zintzilik.OUT:
‎Iritsi orduko, Ainara eta biongana etorri da eta biok estuestu besarkatu gaitu. Ez nuen inoiz ama horrela ikusi. Imajinatzen nuen oso gaizki egongo zela, baina kemen tsu nabari zen.
‎Musu eman dit ezpainetan. Ez nuen inoiz horrelako musurik jaso. Goxoa izan da, gustatu zait.
‎Gaztetxo nintzenean nik ere futbolerako zaletasun handiagoa nuen. Umetan ez nuen inoiz ere antzerkirik egin.Noiz gerturatu zinen antzerki mundura. Dakizuna zeure kabuz ikasi duzula esango al zenuke. M.A.:
‎Nik, bitartean, ateak eta bihotza zabal zabalik utziko nizkion, sartu nahiz irteteko. Erabakia nuen inoiz ez nintzela izango ez pisu, ez lakio, ez lokarri. Begirada pare bat hilabete atzera botaz gero, aski eta sobera iruditzen zitzaidan berriki egindako aurrerakuntza; mirari horren aurrean esker oneko sentitzen nintzen, eta ezer esijitzea zapokeria edo zekenkeria baten pare ikusiko nukeen.
‎Euskal Idazleen Elkarteak antolatutako kongresu batean bi hitzaldiren arteko atsedenaldian taberna batean pintxo bat jaten ari nintzelarik hurbildu zitzaidan eta nire bigarren liburua asko gustatu zitzaiola esan zidan. Urte haietan oso iruzkin gutxi entzun edo irakurri nituen nire liburuez eta horregatik ez nuen inoiz ahaztu egin zidan ilusioa.
‎Irakaslegai asko ginelako, nire azterketa irakurtzeko data egun asko geroago egokitu zitzaidan. Baina ez nuen inoiz leituko, eguna iritsi baino lehenago bukatu nituelako katedrako oposizioak. Hauek Donostiako Zubiri institutuan egin behar ziren, Zurriolako hondartzaren aurrean (sasoi hartan askoz txikiagoa eta itsusiagoa).
‎Ez nuen inoiz etxean gorabehera horren berririk entzun baina ez ninduen harritu, izateko erak eskatzen zion jarrera baitzen Antton Karlista hura bere lekuan jartzea. Barrua lehertuko zitzaion Raimundoren alde egin ez balu, erasotzailea herriko jauntxoetakoa bazen ere.
‎Nola esango nion, ordea. Zerealak jaten ari zenez, gogoratu nuen inoiz eskatu izan niola ostatuetan zerealik ez gosaltzeko, zerealek gure adin tartea nabarmentzen zutelako gainerako bezeroen aurrean. Txantxa hura erabiltzerik ote neukan, bueltaka ari nintzen, harik eta bera mintzatu zitzaidan arte.
2011
‎Hauteskundeak iristen ari ziren eta lehengo alkateak uzteko asmoa zeukan. Nik herrian gauza askotan parte hartu izan dut, baina udalean zuzenean ez nuen inoiz jardun. Udaletxean lan egiten duen lagun batek esan zidan" gaur arratsaldean hirekin hitz egin behar diagu", eta eurek proposatu zidaten zerrendaburu izatea.
‎"... ez nuen inoiz pentsatu bizitza lotu zitekeenik hizkuntza desberdinekin").
‎Max Frisch en eragin nabarmenegia zuen eleberri labur bat argitaratu nuen ondoren eta ez nuen inoiz eragin hori ukatu edo ezkutatu, alderantziz baizik, egin zizkidaten elkarrizketa apurretan berariaz bezala goraipatzen bainuen suitzarrarekiko nuen zorra eta batez ere mirespena. Mirespena ez ezik mendetasun modu bat ere izan zen neurea, goizetan haren orrialde pare bat irakurri gabe ezin izaten bainion aurre egin egunari eta, haren eleberri guztiak buruz nekizkienez, berdin izaten zitzaidan nondik hasi, plazer bertsua sentitzen bainuen edonondik hasita ere eta, delirio moduko horren gailurra jo nuelarik, mundua haren begiz ikusten nuen irudipena izan nuen.
‎Birjiliok irudikatu zidan tramankulu hura gaztelaniazko, rueca? hitzarekin erlazionatu nuen beti, baina ez nuen inoiz euskarazko izenik entzun, agian ez nuelako argazkitan baino ikusi. Mojekin hitz egin eta bat lortzen saiatuko nintzela agindu nion, baina zertarako zen jakin beharra nuela, azalpenik eskatzen bazidaten edo.
‎Basati amaieran. Ez zen horrelakorik entzuten nuen lehen aldia, ohe zaharra zelako hura, baina, hala ere, ez nuen inoiz antzekorik sentitu. Ohe zaharraren mugimenduek ez zuten zalantzarako tarterik uzten, baina leihoaren zabaletik azalpen oihuak iristen ziren.
‎Amak txikitandik erakutsi zidan gurean diru beharra genuela, eta ez zegoela jai hartzerik. Horregatik, ez nuen inoiz oporraldirik ezagutu, ez eta jai hartu genuen iganderik ere. Gure amak beti zioen bizitza aurrera ateratzeko lan egin beharra dagoela, eta gaur aurreztutako diruak biharko beharrak uxatuko dituela.
‎Miguel Angel Blancoren heriotzak gaixotu egin ninduen. Ez nuen inoiz gehiago oihurik egin.
‎Ni ere harritzen nau pistola bat erosi izanak. Liburua idaztera nentorren eta ez nuen inoiz pentsatuko armak erosten dituztenen perfilean nengoenik; baina perfil hori naiz erosi dudanetik (Ez daukazu eskubiderik dena lokazteko zure trauma pare batengatik). Sudanek ez du beti balio, dirudienez.
‎Ez nuen inoiz pentsatuko hain handia izan zitekeenik.
‎KARLOS. Ez nuen inoiz ikusi lehenago.
‎Dena dela, axola zitzaidan gauza bakarra zen berak barkatzea, erreguka barkamen eske joan behar banintzaio ere, edo beste ezer egin behar banuen ere, prest nengoen, eta hori ez nuen inoiz jakingo. Denboran atzera egin izan ahal banu...
‎Ez nuen inoiz ulertuko. Amets bat beste amets baten barruan.
‎Zer ari haiz, mezu gakotuak interpretatzen harriko abizen galego euskaldunetan? Larruzko zamarra horrekin bateriajolea edo, neure artean, kontzertuondoren batean agurtuko nuen inoiz Bixarberderekin solasten nintzela. Agur aita, hor zaude, zaude bai ordu estrak sartzen zeure mandrinadora maitean beti hanpatu zintuen Propiedad de patetiko horren azpian hezurgorri, “neskaren bat gonbidatzeko” dirua ematen zidan izebaren aldamenean.
‎– Ikaragarri gustatu zaio Fuchsi zurekin egin dudan lana, beti izango nauzu zorretan, Javier. Zu gabe ez nuen inoiz...
2012
‎Ez ninduen ezagutu. Aulkian esertzen hasi nintzen berriro ere, egunen batean gerturatuko zitzaidalakoan, baina ez nuen inoiz gehiago ez dantzan ez irribarrez ikusi. Urtebetera, betiko desagertu zen.
‎Korrika ibiltzen zen batetik bestera, azeri aurpegia zuen eta irribarre egiten zuen bakarra zela uste dut. Gainontzekoek hortzik zuten ez nuen inoiz jakin. Azeri aurpegia zuenarekin konfiantza pixka bat hartu nuen.
‎Ez nuen inoiz itxaropena galdu. Ama edota ahizparen bat agertuko zela irudikatzea gustatzen zitzaidan, gero bisita nuela jakinarazita ez ateratzea erabaki nezakeela jakin arren.
‎Saiatu izan nintzela esango nuke, gertatu zitzaidanetik saiatu nintzen behin baino gehiagotan egoera hura errepikatzen, amestu nuena errepikatu zedin batez ere. Baina ez nuen inoiz lortu, eta ez dut jakiterik izan zerk eragin zuen nire aldarte hura. Ezin da nahita eragin, antza.
‎Eta, zintzoa banaiz, aitortu behar dut inor nire kargu ez izateagatik pozik nengoela. Zalantza egiten nuen inoiz haiek izateko gogorik izan ote nuen.
‎–Ez nuen inoiz ama horrela ikusi, kontatu dio azkenean, begiak distiratsu. Isildu egin da kolpera berriz, gertatu berri dena oroituz zalantza gabe?.
‎Behin baino gehiagotan saiatu zinen zer egiten zenuen azaltzen, baina ez nuen inoiz guztiz ulertu. Badakit bezeroek sortu nahi duten enpresa baten proiektua aurkezten dizutela, bideragarria den edo ez jakiteko.
‎Esan zidan bazekiela alferrikakoa zela aitari gai horretaz hitz egitea, hark oso ongi zekiela zer komeni zitzaidan, eta ez zidala baimenik emango nire kalterako izango zen zerbait egiteko; harritua zegoela, aitarekin izan nuen hizketaldiaren ondoren, eta, berak jakin zuenez gero, aitak nirekin erabili zituen hitz atsegin eta maitasunezkoak entzun ondoren, gauza horiek bururatu zitzaizkidalako; eta, hitz batean, neure burua alferrik galdu nahi baldin banuen, ez zegoela zereginik, baina ziur egon nintekeela haiek ez zutela horretarako baimenik emango. Berari zegokionez, ez zuen nire hondamenean esku hartu nahi, eta nik nuen inoiz esan amak baimena eman zidala aitak ukatutakoa egiteko.
‎Jaiki, gelatik irten, eta ingurura begiratu nuen. Ez nuen inoiz horrelako ikuskizun tamalgarririk aurrean izan: itsasoa mendien neurriraino altxatu zen, eta hiruzpalau minuturo gainera erortzen zitzaigun.
‎Han geratu nintzen, eta ezin esan badezaket ere Jainkoari han egoteagatik eskerrak eman nizkionik, benetan eskerrak eman nizkion begiak ireki zizkidalako, bide mingarriak erabilita, nire aurreko bizitzaren egoera ikusi, maltzurkeriez errukitu eta damuarazteko. Ez nuen inoiz Biblia ireki ez itxi Jainkoa neure arimaren barru barrutik bedeinkatu gabe, Hark bultzatu zuelako Ingalaterrako adiskidea, nik ezer esan gabe, liburua nire beste gauzekin batera jartzera, eta gero itsasontzi hondoratutik ateratzen lagundu zidalako.
‎Beraz gauza on guztiak galduta eta nolakoa nintzen edo nolakoa izan behar nuen susmorik izan gabe, unerik zoriontsuenetan ere, hala nola, Saletik ihes egin nuenean, ontziko kapitain portugaldarrak jaso ninduenean, Brasilen arazorik gabe bizi izan nintzenean, Ingalaterratik bidalitako zama hartu nuenean eta antzekoetan, ez nuen inoiz «eskerrak, Jauna» ez pentsatu eta ez esan; zoritxar handienetan ere ez nuen Jainkoari otoitz egiteko edo «Jauna, erruki zakizkit!» edo horrelako zerbait esateko pentsamendu bakar bat ere izan. Ez, ez nuen Jainkoaren izenik aipatzen, birao eta zin egiteko izan ezik.
‎Horrek bihotza poztu zidan pixka bat, batez ere ordu erdi geroago itsasoko haize kirria haizete leun samar bihurtu zenean. Ordurako uhartetik tarte ikaragarrira nengoen, eta, eguraldi hodeitsua edo lainotsua izan balitz, beste egoera batean egongo nintzateke, ez bainuen txalupan iparrorratzik, eta ez nuen inoiz asmatuko nora jo, uhartea ikusmenetik galdu izan banu. Baina eguraldiak argi iraun zuen, eta masta jaso eta haize oihala zabaltzen ahalegindu nintzen, ahal nuen gehiena iparralderantz gidatzen, ur lasterretik irteteko.
‎Esker oneko jarrera hori nuela neure gaztelura itzuli nintzen, eta nire segurtasunari zegokionez ordu arte baino errazagoa egin zitzaidan; izan ere, konturatu nintzen izaki beldurgarri horiek ez zirela inoiz uhartera zerbaiten bila etorri, agian ez zutelako ezer aurkitzea espero, edo ez zutelako ezer nahiko; eta, zalantzarik gabe, askotan uhartearen alderdi itxienean eta adartsuenean egongo zirenez gero, ez zutela gauza erabilgarririk aurkituko. Ia hemezortzi urte neramatzan han, eta ez nuen inoiz inoren oin aztarnarik ikusi, eta beste hainbeste eman nitzakeen ordu arte bezain ezkutuan, ez baninduten aurkitzen, eta ez nien horretarako aukerarik emango, nire eginkizun bakarra nengoen lekuan erabat ezkutuan egotea baitzen, baldin eta ez banituen aurrean ikusten kanibalak baino izaki egokiagoak neure burua agerian jartzeko.
‎Ez nuen hitzik aurkitzen, hura ikustean barruan sortu zitzaizkidan irrikak eta gogoak nahikoa indarrez adierazi ahal izateko, eta batzuetan hitz hauek esanarazten zizkidaten: «Gutxienez bat edo beste, edo hobeto esan, arima bakar bat itsasontzitik onik atera balitz, edo ihes egin balu eta niregana etorri, eta horrela lagun bat, adiskide bat izan, niri hitz egiteko eta nik harekin hitz egiteko!» Nire bizitza bakartian ez nuen inoiz horren gogo bizi eta gartsua izan adiskideen laguntasuna izateko, edo ez nintzen hura galtzeagatik horrenbeste damutu.
‎Atsekabea arindu zitzaidan, bizilekua erabat eroso bilakatu, eta pentsatzen nuen zokoratua izan nintzen bizitza bakarti horrek ez zidala soilik zerura begirarazi hara eraman ninduen Eskuaren bila, baizik eta tresna bat nintzela Goi arduraren mendean basati gizajo hari bizia eta, zalantzarik gabe, arima salbatzeko eta erlijioaren eta Kristau ikasbidearen benetako ezagupenera eramateko, Jesukristo ezagutu zezan, eta hura ezagututa betiko bizitza. Esan bezala, gauza horiei buruz gogoetan aritzen nintzenean, ezkutuko poz bat jabetzen zen nire arimaren alderdi guztiez, eta askotan atseginez hartzen nuen inoiz leku horretara eramana izatea, askotan eta askotan atsekabe guztien artean ikaragarriena zela uste izan banuen ere.
‎Etxeko kontuak antolatzen ari nintzela, ikusi nuen gauza askoren premia nuela, eta hasieran nituela egin iruditu zitzaidan, eta hain zuzen ere, hala gertatu zen horietako batzuekin. Adibidez, ezin izan nuen inoiz upel uztaidunik egin. Gurbil bat edo beste banuen, lehenago esan dudan bezala, baina ez nuen inoiz horrelakorik egitea lortu, lan horretan aste asko eman nituen arren.
‎Adibidez, ezin izan nuen inoiz upel uztaidunik egin. Gurbil bat edo beste banuen, lehenago esan dudan bezala, baina ez nuen inoiz horrelakorik egitea lortu, lan horretan aste asko eman nituen arren. Ezin nituen bi muturrak lotu edo upel oholak elkartu, urari barruan eusteko moduan, beraz lan hori ere bertan behera utzi nuen.
‎Munizioa lekuz aldatu nuenean, aukera izan nuen irekitzeko itsasontzian hezea aurkitu nuen upela, ura alde bakoitzetik hiruzpalau hatzetaraino sartu baitzitzaion; baina bustitakoa gogortu eta trinkotu ondoren, erdigunea babestua geratu zen, alea oskol barruan bezala, eta, horrenbestez, upelaren erdialdean ia hirurogei libra sutauts bikain aurkitu nituen. Hori aurkikuntza pozgarria izan zen niretzat une horretan, beraz leize zulora eraman nuen, eta gazteluan ez nuen inoiz bizpahiru libra baino gehiago utzi, ezusteren bat gertatuz gero, hari aurre egiteko. Era berean, balak egiteko nuen berun guztia ere hara eraman nuen.
‎Ordura arte nire bizitza osoan sekula izan gabea nintzen Gorteetan, ez bainintzen horretarako gai neure maila apalagatik. Egia da dezente entzun eta irakurria nuela printze eta ministro handien aldarteez; baina ez nuen inoiz pentsatu izan berorien eragin beldurgarriak hain herrialde urrunean aurkitzerik, Europakoen aldean oso arau ezberdinez gobernatua zegoela uste bainuen.
‎(24:53) Nik ez nekien, ez nuen inoiz pentsatu... Gogor egin dut
‎lan bizitza guztian. Ez nuen inoiz pentsatu honela bizi
2013
‎Nire belaunaldiko literatoek ez bezala, nik ez nuen inoiz pentsatu liburu bat idaztea. Hogei urterekin publikatzeari ez nion zentzurik ikusten.
‎Bai, ezin da konparatu. Beste denboraldietan ere jokatu ditut partida batzuk, baina sasoi honetan bezalako jarraitutasunik ez nuen inoiz izan, eta Osasunan nire urterik onena dela argi dago. Denboraldia amaitu arte partida asko geratzen dira, dena dela, eta jokatzen jarraitu nahi dut.
‎Alemanian egon nintzenen erresidentzian, nire gela pareko atean mutil norvegiar bat zegoen, Rainer. Berarekin izan nuen afera bat baino gehiago, azkenerako nire logela bihurtu zen bion etxebizitza, baina han denboraldi baterako bakarrik nengoelako egiten nuen hura guztia, kontzienteki ez nuen inoiz seriotasun gehiegiz hartu erlazio hura.
‎Gainera, ohitura makabro samar bat neukan. Ideia besterik ez zen izaten, ez nuen inoiz pentsatutakoa gauzatzen. Baina, hala ere?
‎–Hau finitzen delarik, hemendik urrun, arrunt urrun eramanen nauk?, erran zidan behin batean. Ez nuen inoiz inora eraman. Hark egin ninduen gizon.
‎Horiek guztiak horrela izanik ere, ez nuen inoiz sumatu bere edertasunaren amuak batera eta bestera jaurtitzen. Nirekin zegoen, eta punto.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
edun 220 (1,45)
nu 111 (0,73)
ukan 21 (0,14)
Lehen forma
Argitaratzailea
ELKAR 105 (0,69)
Open Data Euskadi 80 (0,53)
Berria 27 (0,18)
Alberdania 26 (0,17)
Susa 24 (0,16)
Booktegi 21 (0,14)
Argia 16 (0,11)
Pamiela 11 (0,07)
Bilbao Bizkaia Kutxa Fundazioa - Euskaltzaindia 5 (0,03)
Jakin 3 (0,02)
UEU 3 (0,02)
ETB dokumentalak 3 (0,02)
Guaixe 3 (0,02)
ETB serieak 2 (0,01)
Karmel Argitaletxea 2 (0,01)
ETB marrazki bizidunak 2 (0,01)
Maiatz liburuak 2 (0,01)
Urola kostako GUKA 2 (0,01)
goiena.eus 1 (0,01)
Uztarria 1 (0,01)
HABE 1 (0,01)
Goenkale 1 (0,01)
Karmel aldizkaria 1 (0,01)
Sustraia 1 (0,01)
erran.eus 1 (0,01)
aiurri.eus 1 (0,01)
alea.eus 1 (0,01)
hiruka 1 (0,01)
Maxixatzen 1 (0,01)
Jakin liburuak 1 (0,01)
Bat Soziolinguistika Aldizkaria 1 (0,01)
Anboto 1 (0,01)
Hitza 1 (0,01)
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
nu inoiz pentsatu 31 (0,20)
nu inoiz jakin 8 (0,05)
nu inoiz imajinatu 6 (0,04)
nu inoiz ez 5 (0,03)
nu inoiz ikusi 4 (0,03)
nu inoiz ezagutu 3 (0,02)
ukan inoiz ere 3 (0,02)
ukan inoiz jakin 3 (0,02)
nu inoiz ezer 2 (0,01)
nu inoiz gehiago 2 (0,01)
nu inoiz halako 2 (0,01)
nu inoiz lortu 2 (0,01)
nu inoiz ulertu 2 (0,01)
nu inoiz uste 2 (0,01)
ukan inoiz ezer 2 (0,01)
ukan inoiz horrela 2 (0,01)
nu inoiz ahaztu 1 (0,01)
nu inoiz aipatu 1 (0,01)
nu inoiz ama 1 (0,01)
nu inoiz amestu 1 (0,01)
nu inoiz antsietate 1 (0,01)
nu inoiz asmatu 1 (0,01)
nu inoiz b 1 (0,01)
nu inoiz bera 1 (0,01)
nu inoiz Biblia 1 (0,01)
nu inoiz entzun 1 (0,01)
nu inoiz eragin 1 (0,01)
nu inoiz eskailera 1 (0,01)
nu inoiz espero 1 (0,01)
nu inoiz espresio 1 (0,01)
nu inoiz estimu 1 (0,01)
nu inoiz etxe 1 (0,01)
nu inoiz euskara 1 (0,01)
nu inoiz gainditu 1 (0,01)
nu inoiz gizon 1 (0,01)
nu inoiz guzti 1 (0,01)
nu inoiz hain 1 (0,01)
nu inoiz hori 1 (0,01)
nu inoiz horrela 1 (0,01)
nu inoiz horrelako 1 (0,01)
nu inoiz ikusmen 1 (0,01)
nu inoiz inor 1 (0,01)
nu inoiz irudikatu 1 (0,01)
nu inoiz leitu 1 (0,01)
nu inoiz ni 1 (0,01)
nu inoiz ondo 1 (0,01)
nu inoiz oporraldi 1 (0,01)
nu inoiz otordu 1 (0,01)
nu inoiz parte 1 (0,01)
nu inoiz proiektatu 1 (0,01)
nu inoiz sinetsi 1 (0,01)
nu inoiz topo 1 (0,01)
nu inoiz txapel 1 (0,01)
nu inoiz ukan 1 (0,01)
nu inoiz zalantza 1 (0,01)
nu inoiz zinema 1 (0,01)
ukan inoiz deuseztatu 1 (0,01)
ukan inoiz espero 1 (0,01)
ukan inoiz ikusi 1 (0,01)
ukan inoiz magia 1 (0,01)
ukan inoiz portu 1 (0,01)
ukan inoiz ulertu 1 (0,01)
ukan inoiz usteko 1 (0,01)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia