Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 222

2000
‎Izan ere, kontatuaren arabera, pentsa dezakezu ezen hatsarretik gorrotatu nuela nik aita Bartolome, baina ez da egia; edo, beharbada, egia da, baina, hala izan bazen ere, apezari nion beldurrak eta gehiegizko begiruneak estaltzen zuten gorroto hura. Eta bertze galdera hura nuelako buruan sartua:
‎Baina han urte erdia baizik ez nian egin, zeren itsasoak urrunetik berdintsu egiten baitzidan dei. Eta, berriro itsasoratzen nintzela, ohartu ninduan ezen ez nuela nik itsasoa hautatu, baina itsasoak berak hautatu ninduela ni. Eta, handik aitzina, badakik, zein izan den ene bizimoldea:
‎argi dago programa hura ez zela epai bat, edo, hobe oraindik, ni ez nintzela kondenatua izan; zeren, bestela, nola arituko nin  tzen ni orain lekukotza idazki hau zirriborratzen? Zorte hobea izan nuela nik haiek baino. Hobeto gidatu nituela hariak?
2001
‎Nola uste duzu gainditu nuela nik gidatzeko karnetaren teorikoa?
‎Nik orduan txanda bederatzietan amaitzen nuela erantzuten nion, eta mutil eder pila bat izaten nuela nire zain irteten nintzenerako, baina hala nahi izanez gero bera ere saia zitekeela nire faboreak irabazten. Berak orduan irribarre batez ordulariari begiratu eta bale leun batez erantzuten zidan, bederatzietarako ez zela asko falta eta itxarongo zuela.
2002
‎Donostian Mentxu Medelekin hasi nintzen eskolak hartzen, eta azken urtean Donostian bizitzen gelditu behar izan nuen, Madrilera joan ahal izateko beka prestatzen ari nintzelako. Lehenengo gauean, bakarrik gelditu nintzenean jabetu nintzen aurrerantzean bakarrik egongo nintzela, ardura handia hartu nuela nire gain 13 urterekin. Biharamunean klasera joan nintzen berriz, eta ama etorri zitzaidan.
‎Halako zerbat sentitzen bainuen nik ere osaba Lazaro paseatzera ateratzen nuen batzuetan: honekin esan nahi dut neure erara sinesten nuela nik neuk ere orduko, zalantzaz josia nengoen arren. Ez nuen inongo elizan sinesten, baina bai misterioari lotutako beste zerbaitetan.
‎Familia osoa gindoazen, Korrika antolatu denetik egin izan dugun gisa, tartean bi ume txiki, hori guztia nuela nik bueltaka buruan. Lekukoa eskuetan harturik, ez nuen hamar pausorik egin gibelean zetozen lasterketari batzuk, gehienak gazteak, oihuka hasi zitzaizkidala.
2003
‎Erlaxazioa eta yoga egiten hasi nintzen. Ikusten nuen diziplina eta jarraipena falta zitzaidala, eta muturreko egoeretan bakarrik zaintzen nuela nire osasun mentala. Horregatik erabaki nuen psikoterapia talde bat bilatzea.
‎" Tren konpainiakoek deitu zidaten orduan, ingeniari bat behar zutela eta kontratatu nahi nindutela. Behin eta berriro esan nien ez nintzela ingeniaria, Filosofia ikasi nuela nik; Ingeniari esaten zidala Pedrok, mekanikoen jefeak, eta beste mekanikoek ere bai, baina broma zela, Filosofia ikasi nuela nik unibertsitatean eta ez beste ezer. Konpainiakoak esan zidan informazio faltsua neukala, gauzak ez zirela horrela; esan zidan:
‎" Tren konpainiakoek deitu zidaten orduan, ingeniari bat behar zutela eta kontratatu nahi nindutela. Behin eta berriro esan nien ez nintzela ingeniaria, Filosofia ikasi nuela nik; Ingeniari esaten zidala Pedrok, mekanikoen jefeak, eta beste mekanikoek ere bai, baina broma zela, Filosofia ikasi nuela nik unibertsitatean eta ez beste ezer. Konpainiakoak esan zidan informazio faltsua neukala, gauzak ez zirela horrela; esan zidan:
‎Nik lehertzeko zorian zegoen odol mataza bat ematen zuela esan nuen, zeruko ebakuntza gelaren batetik eroritako gibel odoldua, errai zati bat, San Pedroren heste sobrea edo San Pankraziorena, Ataungo mondejua.... Garbi zegoen ez nuela nire egunik, ez nuela bat ere asmatzen. Monikak, ilargia agertu eta gorriturik ezkutatu den astro lotsatia deitu zion lehenik, eta bakardadea ezin eramanik Baigorriko ardoarekin penak itotzen saiatu den gizagaixoa, ondoren.
‎–Ardoaren lamada beroekin batean desioaren ausikiak suma nitzakeen begirada horretan, baina baita beldurra ere. Banekien ez nuela zer eginik han, alferrik luzatuko nuela nire bazkalondoko kafea, lagunak inguruan zenituen bitartean ez zinela niregana hurbiltzen ausartuko, eta lagunik gabe ere ez beharbada, ez zinela inoiz, gizonengan horrenbeste gorrotatzen nituen hantustezko plantak eginez, esku bata galtzen poltsikoan eta bestean edalontzia, nire inguruan itzuli pare bat egin eta" zure aurpegia ezaguna egiten zait" edo gisako esapideren bat erabiliz ni... Bazkalondoko kafea luzatu nuen, beraz.
‎–Ardoaren lamada beroekin batean desioaren ausikiak suma nitzakeen begirada horretan, baina baita beldurra ere. ...iregana hurbiltzen ausartuko, eta lagunik gabe ere ez beharbada, ez zinela inoiz, gizonengan horrenbeste gorrotatzen nituen hantustezko plantak eginez, esku bata galtzen poltsikoan eta bestean edalontzia, nire inguruan itzuli pare bat egin eta" zure aurpegia ezaguna egiten zait" edo gisako esapideren bat erabiliz nire ondoko aulkian eseriko, baina banekien baita ere barru barruan nahiago nuela nik hori, nire arratsalde librea etxean bakarrik igarotzea baino. Bazkalondoko kafea luzatu nuen, beraz.
‎Oraina bizi behar genuela esaten nion nik, eta maitasunak irauten zuen bitartean iraungo zuela. Hori nahikoa zela niretzat, eta etorkizunari batere erreparatu gabe zaintzen nuela nik nire ingurua. Amona Sara galdu izanak eta ama inoiz ez ezagutzeak halakoxea egin ninduten.
‎Eta gorespena bai ederra eta bai jasoa gertatzen da. Baina nik ez nuen gorespenaren mota hori ezagutzen, eta ezjakintasunean zuekin adostu nuen neuk ere goretsiko nuela nire txandan. " Mihiak agindu zuen bada, adimenak ez" 22 Haizea hartzera bada.
2004
‎Bostetik bat hartzeko esan zidaten, baina nik esan nuen ez nuela bat aukeratuko. Gero bosten artetik esan zidaten edo Teo Uriarte edo Mario Onandiaren artean hautatzeko, eta nik ezetz, ez nuela nik aukeratuko. Azkenean Mario eman zidaten.
2005
‎Ez dakit zer santuk deitu zidan, baina izan nuen garai bat apaiz izateko bidea ia hartu nuena. Laster ohartu nintzen, ordea, zelibatoarena oso gaizki biziko nuela nik.
‎Horrela esanda benetan itsusia zirudien. Onargarriago ziur aski aitortzen hasiz gero matxito gisa geratu nahi nuela nire lagunen eta batez ere nire neska lagunaren aurrean, ikus zezan edozer egingo nukeela berak ni maitatzeko eta nigan konfiantza izateko; bai, horrelaxe ekingo nion, suabe suabe. Une horretan, seguru, amak azpimarratuko zidan zaldunek ez dutela familia pozoitzeko ohitura izaten, bazirela moduak nor nintzela erakusteko, eta horretan zuzen ibiliko zen.
‎Ama, handik pixka batera, esne beroarekin eta aspirina batekin gelara sartu zenean, lo itxurak egin nituen, eta bakean utzi ninduen. Gauean, ia ez nuen begirik bildu; alde batera jiratzen nuen burua, eta gero bestera, eta gero berdin gorputza; une batez edo, lasaitzea lortzen nuen, neure buruari esanez Adelak nahi zuena egin zezakeela bere bizitzarekin, ni ikasle mainatu bat baizik ez nintzela azken batean, eta ez zegoela besterik, onartu beharra neukala egoera, eskubiderik ez nuela nire maistraren gauzetan sartzeko; alabaina, berehala hartzen ninduen berriro amorruak, eta, garrasirik ez egiteko, burkoari hozka egiten nion, buruz behera jarrita, aurpegia haren kontra estutuz, ia itoan askatzen nuen arte. Lasaiune labur haietako batean, hondoa jota alderrai nenbilela, apalera joan, iragaitzaz liburu bat hartu, Adelak utzia, eta Esoporen alegia bat irakurri nuen:
‎Soilik esan dezadan, Senpe ur gaineko dilindan ikusi nuenean, zorabioaren antzeko zerbait sentitu nuela. Oinek huts egiten zidatela eta erreka ondoko harri batean pausatu behar izan nuela nire ezinegona. Hainbeste denbora ere ez zen lagunak ginela, baina aitortu behar dut Senpe zaharra zela, bertakoen artean, nirekin gehien lotu zena.
2006
‎Eta egoera horretan irakasle lanean hasi nintzen, frantses eta latina erakusten. Literatura nahi nuen nik estudiatu, baina eri nintzen, eta hain nintzen sufrikarioan etsia, pentsatu nuela ene baitan: «Zendako ez filosofiako lizentzia egin?».
‎Biwarekin hemen kantuan ikusten nauzuenek pentsa dezakezue: " Gizajoa itsu gaixoa", baina zuetako inork ez du jakingo, agian, era oso bitxian galdu nuela nik ikusmena, nire gorputz eta arimarentzako arrisku handiko une batean. Akinosuke Kwaidan ez zen itsua gaztaroan, eta orain ikusten duzuen artista alderrai eta ibiltaria izan aurretik, monje budista baten etxeko musikaria izan zen.
2007
‎Hamabost urte inguru izango nituen astronomiari buruz irakurtzen hasi nintzenean. Eta oso ondo gogoratzen dut egun batean Sobietar Batasunean egindako zientzia fikziozko film bat ikusi nuela nire lagunekin. Egun hura baino lehen, western estiloko filmak besterik ez nuen ikusten; nire film gogokoenak ziren.
‎Klok lehor lehor eta sekulako bat. Neuri ere egin dit min hura entzute hutsak, eta pentsatu dut gauzak katramilatze aldera hasita bazeuden, nuela nik ezer egin horren aurka, eta hobe nuela bai, trikua bezala kizkurtu eta halaxe egotea, nonbaitetik konponbidea etorri bitartean.
2008
‎Ezetz esan nien. Nik ez nuela nire burua lan horretan ikusten. " Norbaitek egin behar zuela eta nor hobeto hainbat eta hainbat urtez diru laguntza horren eske joandako bat baino, profesioa barru barrutik ezagutzen zuen bat baino..." argudiatu zidaten.
‎Oso behean nengoen, ainguralekua ekialdetik ixten duen eta itsasbeheran Eskeleto Uharteari lotzen zaion hondar puntan; eta orduan, zutik jartzean, hondar mutur hartan beherago joanda, eta sasi artetik nabarmenduz, harkaitz bakan bat ikusi nuen, altu samarra eta kolore zuri bitxikoa. Ben Gunnek aipatutako harkaitz zuria izan zitekeela otu zitzaidan, eta egunen batean beharbada txalupa baten premian gertatuko ginela, eta jakingo nuela nik baten bila nora jo.
‎Ziur nengoen, ordea, zerbaitetan baneukala fidatzerik, gure interesak bat zetozen eta puntu batean, hain zuzen ere goleta salbatzeko borondatean. Biok behar bezala hondartuta utzi nahi genuen, toki babes batean, hartara, garaia etorritakoan, ahalik eta lanik eta arriskurik txikienaz jarri ahal izateko ur gainean; eta hori lortu artean, ez nuela nire biziaz kezkatu beharrik pentsatu nuen.
‎KANDIDO: Bai, uste dut horregatik erabaki nuela nik ere ertzaina izatea. Berak kutsatu zidan pasioa.
‎berorren aurrean aitortzen dut goraki ezen errugabea naizela osotara. Orain artean ez diot aditzera eman, baina bada ordua berorrek eta munduak jakin dezaten ez nuela nik asmatu emakumeen, beltzen eta gainerako jende menoxaren zapalkuntza edo dena delako zera. Ez daukat asmorik haien gaitz, oker eta ezbehar guztien erruduna banintz bezala bizitzeko eta ezta neure sexu eta arraza berekoek Historian zehar egin duten guztiaren karga neure gain hartzeko ere.
‎Eiheraldeko bidea hartu genuen. Hatsa purtik jalgitzeko heinean ginoazilarik, ene koinateri erran nieten hatsa faltatzen zitzaidala eta nahi nuela nere burua lurrera aurdiki, zezenak oinpean xehatuko baninduen ere! Ezetz!
2009
‎Leon oso mutil guapoa iruditzen zitzaion, egia. Baina apustu egingo nuke egun hartan, karreran, behin baino gehiagotan harrapatu nuela niri begira. Eta harrapatzen nuen bakoitzean begirada jaisten zuen, lotsatuta bezala.
‎Kaka zaharra. Hura bai ez nuela nik neuk ere sinesten.
‎Pauso biziz. Santa Marina alderako bidea hartu arte ez nintzen konturatu aurreko atsoaren agur berbera errepikatu nuela nik ere. Orduan, bat batean, pausoa, gorputza eta gogoa bera ere makaldu egin zitzaizkidan kolpera.
‎Alargun berri batek inoiz ez luke halako ataka batetik pasatu behar. Aski duzu jakitea, mirail batean ikusi nuela nire semeen etorkizuna. Nostredameren ahotik ikasi nuen Frantziskok urtebete ere ez zuela eginen bizirik, ikasi ere Karlos etorriko zela ondotik eta 14 urtez izanen zela errege.
‎Eta lagunak ere bai. Esaten zidaten aukeratzen nuena aukeratzen nuela nirekin egongo zirela, eta hala izan da beti. Aukera asko neuzkan, baina etxera itzuli nahi nuela argi neukan.
‎Entrenamenduetan bezala arituz gero ez zela finaletik urruti ibiliko irizten dio lesakarrak. Finalerdietan ikusi zen ez nuela nik egiten ahal dudan bezala egin bertsotan, poto bat ere izan zen tartean, eta finaletik hamar puntura gelditu nintzen. Nik uste dut adierazi nahi duela bertsotan egin izan banu pixka bat nik dakidan bezala eta akats hori izan ez banu finalerako aukera izango nuela.
‎Edo garaiko telebista elebakarra ikustean, bestela. Dakidan gauza bakarra da, ikaragarri azkar ikasi nuela nik gaztelania, neba arrebek bezain laster. Gurasoek guk ulertu behar ez genuen zerbait elkarri esan behar ziotenean gaztelaniaz egiten baitzuten.
‎Kontrarioari buruz garbi mintzatu zen: . Zozketa egin zenean hasieratik esan nuen Oinatz ez nuela nire adarrean nahi, baina tokatu egin zitzaidan?.
‎Sukia Leitzan kanporatu zuten, eta hurrengo eguneko irratsaioan bere bertsorik ez jartzea erabaki zuen. Ez zen izan kanporatua izanagatik, ez nintzen saioarekin beteta gelditu, eta aurretik argi neukan ez nuela nire bertsorik botako. Hala ere, entresaka egitea ez zen erraza izan.
‎Gehio eta gehiago, nere bakartasuna pazkatzen ari nintzen, ni eta bertzean tartean paret lodi bat ixatuz. Uste nuen aski nuela nere tokian egotea, bertzena zela nenat etortzea, ez nuela nik deus egitekorik.
‎Gehio eta gehiago, nere bakartasuna pazkatzen ari nintzen, ni eta bertzean tartean paret lodi bat ixatuz. Uste nuen aski nuela nere tokian egotea, bertzena zela nenat etortzea, ez nuela nik deus egitekorik.
‎Orain aitortzen ahal dut beso haren karga maite nuela nere espaldetan, eta zer nahi emango nuela orduan mutiko zirtzil hura ez urruntxago joateko. Ongi nintzen haren kontra, aitz ongi.
2010
‎airean igeri ere egin nuen, nik uste, betaurrekoak begietatik kendu eta laztandu ere ez ote nituen??, nik neuk ere airezko gorputz bat bainuen zamatik aske, eta aireak aireari eusten baitzion: Atlas bera ere ez zen hain libre eta hain pozik sentituko Lurraren zama gainetik kendu baliote, zin degizut halaxe bizi izan nuela nire fede galtzea, irabazi hutsa balitz bezala, Gabino! Eta hura ez zen esperientzia bakarra izan:
‎Une horretan bertan erabaki nuen ipuin honetan Marcus izena erabiliko nuela nire adiski­dearen benetakoaren ordez, New Yorken kokatuko nuela kontakizuna, eta azkeneko eszenan Tiffany, s en aurretik pasatuko ginela, bizkor, gelditu gabe.
‎airean igeri ere egin nuen, nik uste —betaurrekoak begietatik kendu eta laztandu ere ez ote nituen... —, nik neuk ere airezko gorputz bat bainuen zamatik aske, eta aireak aireari eusten baitzion: Atlas bera ere ez zen hain libre eta hain pozik sentituko Lurraren zama gainetik kendu baliote, zin degizut halaxe bizi izan nuela nire fede galtzea, irabazi hutsa balitz bezala, Gabino! Eta hura ez zen esperientzia bakarra izan:
‎Elkarrekin egote hura ez bukatzeko balioko balu bezala, hizketarako gai baten atzetik beste bat atera nuen eta koadroarena bien arteko erregalia izatea ondo pentsatzeko esan nion, ez nuela nire ideiarekin behartuta sentitzea nahi, beharbada Sukruren beste koadroa edo beste edozeinena izan zitekeela. Eta berak ahal zuenean etxerako ere arte lan batzuk erosten joango litzaiokeela erantzun zidan, honetarako neure laguntza estimatuko zuela, prest baldin banengoen, behintzat.
‎Kontua da pixkanaka nigana hurbiltzen joan zela eta bermutarekin batera zetorren oliba eskaini zidala aurrena, goseak akabatzen ariko banintz bezala. Jateko esan zidan, horrela aseko nuela nire gose basatia. Lagunek barre egin zuten eta horrek berak berotu zuen nirekin sartzen jarraitzeko.
‎Hurrengo egunean egingo zen ospakizun handi hura kontuan harturik, iruditu zitzaidan, elizaren dotrina sozialari buruz hitz egin behar nuela nire hitzaldian. Ez nuen asko uste zer gertatuko zen.
‎Nork esan behar zidan, Mary Ann, zuri idatzitako gutunen zirriborroak nire liburuaren ernamuin izango zirela, eta denborarekin bere lehen atal bihurtu. Nork esan behar zidan, era berean, zuri esker hautsiko nuela nire idazteko ezina, eta konplitu egingo zela hartara, nirekin ere, aspaldiko poetek idatzi zutena: " Ez dago probintziarik metropolirik gabe, ez legerik fundatzailerik gabe, ez kanturik musarik gabe".
‎Bestalde aitortu behar dut dezente nahastu ninduela bakarrik hain azkar gelditu nahi izateak. Onar dezaket trantze hartan ez nuela nire burua ondo ulertu.
‎Egun hartan, aitortzen dut herra nuela ene baitan, nik bestek bezala, ezin gaindituzko herra. Beharrik zentzurik aski ukan nuen harmarik ez hartzeko, bestenaz Jainkoak daki zer onart ezinezkoak eginen nituen nik ere?
‎Hasi nintzen nire esaldiaren esanahia argitu nahian, esan nahi nion ez nengoela etsita, ez nuela nire burua biktimatzat jotzen, makuluen gainean ibili behar izateak ez zuela zerikusirik nire idazteko grinarekin; baina nengoen egoeran, kartzelan alegia, ez nuela probetxuzko gauza askorik egiterik, ez zela lehen bezala, aske nintzenean, gora eta behera nenbilenean, lo egiteko denborarik gabe, arnas egiteko denborarik gabe, ez zela borrokan zoriontsu bizi nintzenean bezala. Gogorra izanagatik egin behar nuena zer zen ongi nekienean bezala.
‎Baina barru barruan banekien ez niela hitz horiei nire ahotik ateratzen utzi behar, nire jarrera defendatuko nuela agian, baina ez nuela nire arrazoia aterako horrela. Jarrera neurekoia azpimarratu besterik ez nuela egingo.
2011
‎Hiri eskerrak ikasi dinat-eta, beste gauza anitzen artean, negar egiteko gaitasuna ez dudala galdua, hala uste banuen ere. Urteak ditun, ez huke agian sinetsiko baina, ez nuela nik malkorik isurtzen ez ezergatik ez inorengatik. Eskolan eta, ez ote ziguten bada geuri ere negarrari eusten erakutsi?
‎Goiko pisuko ohe soinuak entzuten hasi orduko, nire berotasunak uxatzeko erabiltzen nuen haizagailua eraman behar nion Loritoari. Egunero zituen kexuen erantzun moduan nindoala, horrelako bezero bat ezin nuela galdu esan, eta pixka bat lausengatuko nuela nire etxeko haizagailua eskainiz. Eta bere etxera sartzen utzi orduko, haizagailuarekin buruan jo eta hil egingo nuela.
‎...a nire buruaz beste egiteko izan zitekeen, hala izanik ez nioke inori kalterik egingo, liburuarekin baino gutxiagori ziurrenik; harritzen ninduen suizidioaren aukerak, hain ekintza dramatikoek lotsa sortzen baitidate, Lurrek bere buruaz beste egin du komentatuko luketenen aurpegiak imajinatzeak bakarrik atzera eginarazten dit, nire uharteratzea guztizkoa ez zen seinale bestalde, baina zin dagit ez nuela nire asmoen berri. –Morir matando, a ere ez doa nirekin; hiltzen garenean guztiz desagertzen garela sinesten dut; aldiz, organo boikot egilearen jario nagusi diren beldurrak nirekiko independenteak diren froga?, heriotza ere kontzientzia arazoekin hasteak izutu egiten nau.
‎Gero, lizeoan, gazteei erakatsiz ikasi dudan dialektika doi hura, Platonen dialogoetan Sokratesen harrapa galderak aztertuz, ohartu naiz berdin aita maitea entzunez nuela entzuna, eta harek ninduela hizkuntzaren mundu miresgarri eta ikaragarrian sartu lehen aldikotz. Aita nuela nire lehen maisua. Eta zer erran osabez?
‎LEONOR. Dena den, orain Nekanek badaki ez nuela nik hil. Eta dena zuri esker.
‎Seguru asko, gauza bera gertatuko zitzaion berari ere nirekin: deskontzertatu egiten nuela nire kontraesan ideologikoekin.
‎Baina Euskal Herria iltzatu zitzaidan. Haraxe joan behar nuela nik sartu zitzaidan kaskoan. Noiz edo noiz, herri hartan egin behar nituela nire ikerketak.
2012
‎Denbora behar izan nuen hark esaten zizkidanak ondo hartzeko, behin eta berriz, beti istorio berberak zirela jakiteak lagundu zidan horretan. Konturatu nintzen gustuko nuela nire alabetako bat zela irudikatzen nuelako askotan.
‎Esan nahi nion, izenez deitzen gintuen eta lagun egin nuen moja azeriari indar bat sentitzen nuela nire barruan, neure buruaren kontra egiteko indarra. Baina ez bizitza harekin amaitzeko, zigortzeko baizik, gaizki egin izanagatik zigortua izatea merezi duenari egin behar izaten zaion bezala, heriotzara eraman gabe zigortu.
‎Oriora jaitsi nintzen eta kantuarekin itzuli Aiara. Kotxean kantua entzuteko tentazioa izan nuen baina oparia Laxarentzat zela pentsatu nuen, ezin nuela nik berak baino lehen entzun.
‎Baina sekula ez nuen pentsatuko barrez lehertuko zenik. Garbi zegoen ama ez nuela nik uste bezain ondo ezagutzen. Malkoak atera zitzaizkion barrearen barreaz.
‎Horrenbestez, lehenbizi galdegin nion une horretan horrenbeste diru emateko moduan zegoen, eta ez al zen diruz larri ibiliko. Esan zidan larri samar ibiliko zela; baina, dena den, nire dirua zela, eta berak baino gehiago nuela nik.
‎Etorkizun goibela eskaintzen zidan neure egoerak, uharte horretara eraman baininduen ekaitz zakar batek, esan dudan bezala, gure bidaldiaren ibilbidetik kanpo, eta gizartearen ohiko merkataritza bideetatik oso urruti, ehunka legoara; eta arrazoiak nituen uste izateko Jainkoaren erabakiz leku ilun horretan eta era ilun eta goibel horretan amaituko nuela nire bizitza. Malkoak erortzen zitzaizkidan aurpegian behera burutapen horiek nituenean, eta haserretu egiten nintzen Jainkoaren ardurak erabat hondoa jota uzten zituelako berak sortutako izakiak, zorigaiztoko egiten zituelako, laguntzarik gabe uzten zituelako, erabat lur jota, bizitzarengatik eskerrak emateko arrazoiak nekez aurkitzeko punturaino.
‎«Salbatuko zaitut», eta ezin nuen burutik kendu nire salbazioaren ezina, eta ezinezkoa zitzaidan itxaropenik izatea. Baina gogoeta horiekin bihozgabetzen ari nintzela, burura etorri zitzaidan, nire atsekabe nagusiak horrenbesteko kezka eman zidanez gero, alde batera utzia nuela nire salbazioa, eta neure buruari honelako galderak egiten hasi nintzaion, hots: ez al naute salbatu, eta mirariz gainera, eritasunetik, izan zitekeen egoera tamalgarrienetik eta horrenbeste ikaratu ninduenetik?
‎Jauna, uste dut bart ikusi nuela nik.
‎Irakurleak atsegin izan lezake ohartzea, askatasuna berreskuratzeko azken arauan, 1.728 liliputiar mantentzeko beste janari eta edari ematea erabakitzen duela Enperadoreak. Handik aldi batera, kopuru zehatz hori finkatzera nola iritsi ziren galdetu niolarik Gorteko lagun bati, erantzun zidan Maiestatearen matematikariek koadrante baten laguntzaz nire gorputzaren altuera neurtu eta berena halako hamabi zela ohartuz, nireak beraien 1.728renen edukiera izango zuela ondorioztatu omen zuten, eta, beraz, liliputiar kopuru hori mantentzeko adina janari nuela nik ere. Hortik atera lezake irakurleak zenbateraino zen argia jende hura, eta zenbateraino zen zuhur eta zehatza Printze handi haren burubidea.
‎Gogoan dut 2004ko urtarrilaren 20an eman nuela nire lehen prentsaurrekoa. San Sebastian eguna, eta ni Gasteizen.
‎Bukatzen ari nintzen Paradisua eta katuak izeneko testu hau, eta ohartu nintzen ez nuela sare unibertsalean begiratu, ez nuela nire kanabera bota piszifaktoria infinitura, eta agian aurki nezakeela han zerbait. Markatu nuen beraz" paradisu" hainbat hizkuntzatan —paradisu, paradis, paraiso, paradise, eta guztira 180.000.000 artikulu edo aipamen inguru atera zitzaizkidan.
2013
‎ados? Eta ez ahantzi, afera honetan guztian, xeik jaunagatik erosi nuela nik traktorea. Eta horrek zer erran nahi du?
‎Banekien zerbait galdu nuela istripu hartan, zerbait falta nuela nire gorputzean, baina ez nuen jakin nahi. Ez nengoen horretarako prestatuta.
‎–Bart gauean Lady Catherineri ezkontza hori gertatzeko aukera asko zirela aipatu genionean, andereak, ohi bezain hurbilerraz, auzi horretaz uste zuena adierazi zuen berehalakoan; eta orduan agerian geratu zen ezen, nire lehengusinaren familiari buruzko zenbait eragozpen zirela medio, Lady Catherinek ez zuela sekula onetsiko berak horren ezkontza laidogarria deitu zion hori. Iruditu zitzaidan eginbide nuela nire lehengusina ahalik eta lasterren honen guztiaren jakitun jartzea, hartara bera eta bere miresle prestua ohar daitezen zertan dabiltzan, behar bezala onetsia izan ez den ezkontza batera itsumustuka abiatu barik». Collins jaunak are gehiago dio:
‎Sekula ere ez zuen susmo izpirik izan. Areago ere esan nion, alegia, uste nuela nire lehengo suposamendu hura, zure ahizpa berarekiko indiferentea zelakoa, oker zegoela; eta, berehala antzeman nuenez Bingleyk zure ahizpari zion atxikimenduak irmo zirauela, ez nuen zalantzarik izan biak elkarrekin zoriontsu izango zirela.
‎ados? Eta ez ahantzi, afera honetan guztian, xeik jaunagatik erosi nuela nik traktorea... Eta horrek zer erran nahi du?
‎Popagainean errezatzen nengoela, luzatzen ari nintzela ikusirik, indio kapitaina zirujauari hoska hasi zen, izenaz deitzen ziola, eta niri ere bai, esanez: " Santa Mara, Vicente, Padre, ilac", alegia," etorri hona"; eta ikusirik zirujaua ez zela ohetik jaikitzen, eta ni ez nintzela jaisten, nire otoitzak esaten ari nintzen lekura igo eta, ondoan kokoriko jarrita, nire errezatzeko modua imitatzen hasi zen, halako eran non ezin izan nion barreari eutsi; eta ikusirik hala jarraitzen bazuen nuela nire egitekoa bete, behera joan eta han itxoiteko adierazi nion keinuka. Halaxe egin zuen berehala, baina itxaron beharrean bere baltsan alde egin zuen ontzira ekarri zuen kapitain berriarekin, zapuztuta bezala utzirik eguneroko pinole oparia."
‎Hizkuntzaren alde normalitzatzaile eta kuantitatiboa aipatzea zegoen orduan indarrean euskalgintzan, eta apur bat gidoitik kanpo zegoen hizkuntzaren sormen balioaz, gozamen balioaz eta aspektu kualitatiboez kezka agertzea. Jendeari apur bat gogorra egiten zitzaion bertsolari euskaltzale bati entzutea —probokatu gabe ez dakigu egoten eta— hizkuntza sortzeko, gozatzeko eta bizitzako funtzioak taxuz betetzeko zela, eta horretara iristen ez zenak hobe zuela hori beste hizkuntza batean egitea, edo nahiago nuela nire semea gazteleradun taxuzkoa izatea, euskaradun eta gazteleradun erdipurdikoa baino.
‎Baina ezin nuen imajinatu lehenengo gauean ikusiko nuela nire Flora!
2014
‎Orain Vienara doa lanera.Zelan bururatu zitzaizun ikasketa bukaerako proiektua trenaren lurperatzean oinarritzea. Ikasketak amaitzerakoan proiektu moduan eraikin bat diseinatzeko eskatzen digute. Argi neukan gaztetxearen ondoko lursailean diseinatuko nuela nire eraikina. Baina Durango bere osotasunean hartu behar nuela konturatu nintzen.
‎Une horretan bertan erabaki nuen ipuin honetan Marcus izena erabiliko nuela nire adiskidearen benetakoaren ordez, New Yorken kokatuko nuela kontakizuna, eta azkeneko eszenan Tiffany, s en aurretik pasatuko ginela, bizkor, gelditu gabe.
‎Emakume txikia zen, nire ama baino dezente baxuagoa eta mozkoteagoa, kolore bizi nahasiez estanpaturiko bata batez estalia. Ziur nengoen lehenago ez nuela nire bizitza osoan ikusi, baina haren soan ezagutzaren zantzuak sumatu nituen, eta haren parean geratu nintzen, zer esan ez nekiela.
‎Beste mondegreen> bat hemen: oilaritez baino oilarreztaturik> edo oilarrez> beterik> irudikatzen nuela nik, alegia, Gernikako arbola, de sicarena baino gehiago Buñuelena zate keen irudi surrealistan. –Axularri kendu zenion hitz ederra oilarite/
‎Norbaitek tratu txarra ematen badizu, neurriren batean aintzakotzathartzen zaituela pentsa dezakezu; ez luke horrela izan behar, baina horrela da, eta hitzikesan gabe abandonatzen bazaituzte berriz, bestearentzat deus baino gutxiago zarelairuditzen zaizu. Kontua da egun haiek sufrimendu handikoak gertatu zitzaizkidala etaez nuela nire penak nori kontatu ere (70). Baina, erabat errukigarria sentitzen nintzelarikere, aldi berean, oso sentsazio gozoa nuen, betetasun bat.
‎Eta berriz abiatzen zen. Oroit naiz hirugarren aldian egin nuela nire baitan: " hea berriz aipatuko duen".
2015
‎" Igande goizetan joaten ginen biok aitarekin Orendaingo frontoira, edo Alegiakora, edo Abaltzisketara... Horretaz ondo oroitzen naiz, eta baita Kalebeherako frontoian irabazi nuela nire lehen txapela".
‎Hor azaltzen zaizkigu estreinakoz Casiopea eta Polux, greziar mitologiako pertsonaiak eta ondoren Etiopiako poema batean ageriko direnak. orduan, arratsero urreztatzen zen hibaiaren ertzetatik ibiltzen nindunan ni jaio aurretik hila hintzela pentsatuz edo nire heriotzeko uda berberan sortuko hinduala lurrak laranja urez elikaturiko sagarrondoaren mihura bezala espaloi orotan bilatzen ninan hire soineko gorri eta urdina gero, zakarrontzietako hondakinen balioaz eztabaidatu gintunan eta bidaia luzeren probetxuari buruz udazken hartan izen ugariko emakumea bihurtu hintzenan Casiopea eta Pollux edo Isis and Pandora eta Bereniceren ilea elemental Mr. Watson astelehen edo artearte batetan gogoa higan nuela nire sexoan arkitzen dun Bagdag nire zerebroan hazten ditun Canadako basoak idatzi ninan gauez baina hi basorik arbatsuena orain hire maitale traketsa naun maitatzen haunat negu bezperetan etcetera etcetera18
‎Baina ez pentsa, Greba Handiak ez zuen ezustean harrapatu. Egunak ziren amarekin sesioan entzuten nuela nire gelatik, ilunabarrak azken hatsa eman orduko etxeratzen zenean. Tailerreko langileen jarrera handiusteaz gaizki esaka hasten zen, lantegia hankaz gora jarri zuen zoro haizeaz, gehiago gobernatu ezin zituen buzo urdin zikindun beharginez.
‎Gogoan dut etengabe jardun nuela nire kristalezko zalditxoarekin hizketan, goraki seguruenik, baina zertaz mintzatu nintzaion guztiz ezabatu da nire gogotik. Agian inoiz ezagutu ez dudan jainkoren bati egin nion otoitz.
‎X hegazkinean doa, lan bidaia batean, eta nik etxean geratu behar izan dut. ...ri, ze hegazkina derrepente ezerezera erortzen hasi da eta maskara barruetan hiltzen diren garrasiak eta maskararik ez daraman haur txiki baten txilioak bere ama zorabiatuta egongo da pentsatu du X k eta ingurura begiratzen du eta dena da kaosa eta jendeak hegazkinetik kanpo soilik puztu behar diren salbamendu jakak puztuta daramatza eserlekuetan ezin kabituta eta orduan konturatu da nik arrazoia nuela nire aieruekin eta nitaz akordatu da baina ez luzaz hegazkineko alarma zarataka ari delako eta lurretik maletak whiski botila txikiak eta inork eskurik ematen ez dion azafata bat daudelako labain egiten eta ez du pentsatzen nigan baizik eta bere bizitza bukatzen ari dela eta ezin du ebitatu kalkulatzea zenbat segundo tardatuko duten ozeanora erortzen eta ea nola hilko den kolpeaz ala uretan itota...
‎Motorra nahi zenuela niretzat. Motorra nahi nuela niretzat. Baina amatxok ezetz, erori egingo nintzela, urraturen bat egin, aurpegian akaso, marka utziko zidala?
‎Atzo, hara joan, eta berehala topatu nuen jende multzo bat Al Hasan Al Malakia kaleko mausoleoan. Haurrak eta nagusiak itsu bati begira begira zeuden, eta orduan ulertu nuen han geratu beharra neukala, hura zela nire kokalekua, agian hantxe ezagutuko nuela nire historia aldatuko zuen pertsona. Hala ere, ikusleen arteko inortxok ere ez zion erreparatzen ez itsuaren txilaba zarpailari ez beraren oinetako maiztuei.
‎Trenean, ostera, ez nuen etxeko jaunaren katu zikinari jaten eman beharrik ere... eta estakuru guztien gainetik zegokeen arrazoi nagusi eta garrantzitsuena zera zen: ez nuela nirea ez zen ingeles trauskil hartan pentsatu beharrik. Hizkuntza sinplifikatu hura, herrialde eta pertsonen arteko distantzia areagotze lanean baizik ez zela trebatzen iruditzen zitzaidan eta zera oldoztera heldu nintzen, bakardadea ez ote den distantziaren aztarna besterik.
‎Egun hartan ezinezkoa zela ohartu nintzen. Ez nuela nire beldurrak ahaztea lortuko. Hori baiesteko edo, Gauloisaren hondarrak hautsontzian itzaltzen ari nintzela, sorbaldatik oratu zidan norbaitek.
‎Lurraldeetatik urrun aldentzen gaitu, ama eta lagunetatik urruntzen gaitu, berriz aurkituko ditugun ziurtasun gabe utzi. Nire bizitza bakartian pentsatu nuen, nire alboan inor ez nuela niregandik hurbil. Olatuei begiratuz, apal apal nola hausten ziren ikusiz, sentimenduen mina nola iristen zitzaidan sumatu nuen.
‎Ez dakit ahalegin eskerga haren ondorioz izan oten zen, kontua da bat batean taula gainean zegoen egiturari antzeman niola. Bi aldiz aztertu behar izan nuen jokaldia, piezaz pieza eta laukiz lauki aztertu ere, baina hasiera hasieratik argi eduki nuen neure sudur aitzinean nuela nire xake liburu kuttunak, irekiera espainarra, deitzen zuena.
‎Beldurrak neurgailurik balu, seguru beldur gehiago nuela nik Ramonekin adostutako hitzorduaren aurrean, Armstrongek ontzia utzi eta ilargira jauzi egin zuenean baino.
‎Eta honela nengoela eta beti otoitz askoren laguntzaz eta etxea toki onean erosita, txikia izan arren...; baina hori ez zitzaidan batere axola niri, Jaunak esan baitzidan ahal nuen bezala sartzeko, gero ikusiko nuela nik Haren Maiestateak egiten zuena. Eta bai ongi ikusi nuela!
‎5 Hemen ere hasi zen deabrua pertsonarik pertsona batzuei eta besteei jakinarazi nahirik afera honetan errebelazioren bat izan nuela nik, eta nigana etortzen ziren esanez, garai larriak zirela eta balitekeela nire aurka gezur beltzen bat aireratzea eta inkisidoreengana joatea. Honek grazia egin zidan niri eta barre eragin, kasu honetan ez bainuen nik sekula beldurrik izan; neure buruaz ongi nekien, jakin ere, fedeko gauzetan inork ikusiko balu Elizaren zeremoniarik txikienaren aurka nindoala, harengatik eta Eskritura Santuko edozein egiagatik mila heriotza jasateko gertu nengokeela.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
edun 138 (0,91)
ukan 84 (0,55)
Lehen forma
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia