|
2000
|
|
|
Izan ere, irakurria nuen
|
nik
nola hartzen zituzten gizon zuriek indiarrak eta beltzak, baita nola hauetarik anitz lehertu eta bizigabetu izan zituzten, tratu ezin gaixtoago eta ezin biolentago baten ondotik; irakurria nuen, eta ikusia nuen, halaber, egun batzuk lehenago, nola tratatzen zituzten Trinidadeko uhartean utzi genituen itsas lapurrek jende miserable haiek, esklabo eta meneko izaiteko baizik nahi ez zituztenak... no...
|
|
|
Eta horrekin batera ulertu dut Dabiden aginduz dabilela niri segika eta, neurriak hartu ezean, gisa horretan jarraituko duela didala bidaia amaitu arte. Eta
|
nik
nola begiratuko diot orain, eutsi ahal izango ote dut berari ezer esan gabe. Arestian esan bezala, bidaia aldatu egin da, goitik beheraino aldatu ere (artean telefono kabinaren alboan nengoela, indiar bat mozkor mozkor egina inguratu zait, eta sosik emango ote nion galdegin dit; nik, ordurako guztiz gosegabetua, neure jatekoak eskaini dizkiot, eta hark onartu; bost axola gaur nire GMI a nola dagoen):
|
|
2001
|
|
|
Zer obligazio daukat nik hemen egoteko?" baina bestetik: " hau dena gertatu eta
|
nik
nola egingo dut hemendik alde?"
|
|
|
–Ez al duzu ikusi
|
nik
nola egiten dudan?
|
|
2002
|
|
|
Ez dakit
|
nik
nola ez nuen bizkarrezurra hautsi. Halere, Batek ez zuen ahuntza askatu eta eho egin zuen.
|
|
2003
|
|
|
Eztakit
|
nik
nola edo zegaitik, emaztea ta alabaa atzera berekin bizitzen etorri ziran.
|
|
|
Espero dut soinean dituzun zozokeriak kenduko dituzula. Erakutsiko dizut
|
nik
nola jantzi behar diren hemengo emazteak.
|
|
2004
|
|
|
Jolasa zen, baina lehenago iritsi nahi nuen. Orduan orain
|
nik
nola esan behar diet besteei ez dela inportanteena irabaztea. Ez, ez da inportanteena, eta ez diot hasieratik irabazi al duen galdetu behar, baina momentu batean bai.
|
|
|
Alabaina, Jainkoa ez denez engainatzailea, nabarmena da ez dizkidala berak zuzenean bidali ideia horiek, ezta beste sorkari baten bidez ere,(...) joera handia eman dit sinesteko ideia horiek gauza korporaletatik datozela, horregatik ez dakit
|
nik
nola defenditu ahal izango litzatekeen engainatzaile izatearen salaketatik, ideia horiek, benetan, etorriko balira ez gauza korporaletatik, baizik eta beste kausa batzuetatik; eta hemendik ondorioztatzen da gauza korporalak existitzen direla.57
|
|
2005
|
|
|
Euskara" asmatutako" hizkuntza dela gaztelera Jainkoek bihotzean jarritakoa ote, dioten espainol horietako batek baino gehiagok, behin eta berriz galdetu didate" ea
|
nik
nola pentsatzen dudan". Pentsatu esaterakoan, barne gogoetak nola harilkatzen ditudan hitz egin arte, alegia.
|
|
|
Ez zidan ezer galdetzen, eta
|
nik
nola jakin nuen azaldu nion, baita gorpua non zegoen ere, gutuna aipatu gabe, badaezpada; hau da, orriaren alde batez baino ez nion hitz egin.
|
|
|
Eta
|
nik
nola dakit ibilbide luzekoa edo laburrekoa den, niretzat tren guztiak berdinak dira...
|
|
|
Eta
|
nik
nola dakit ibilbide luzekoa den ala ez, Sergio, nik nola dakit, zer ari zara alanbre horrekin, eta batez ere, zertarako erosi duzu ogia, nora zoaz ogi horrekin, ez al genuen gaur etxe hartako sarraila hura apurtu behar?
|
|
|
Eta nik nola dakit ibilbide luzekoa den ala ez, Sergio,
|
nik
nola dakit, zer ari zara alanbre horrekin, eta batez ere, zertarako erosi duzu ogia, nora zoaz ogi horrekin, ez al genuen gaur etxe hartako sarraila hura apurtu behar?
|
|
2006
|
|
|
ene, amatxo!
|
nik
nola esan
|
|
|
eta
|
nik
nola oraindik ere jarraitzen nuen gertutik
|
|
|
Kontatu nizun ikasle garaikoa ere, Sevillako neska batek eta
|
nik
nola hitz egiten genuen egunero pareko erresidentzian bizi ziren mutilekin, leihotik leihora, buila batean.
|
|
2007
|
|
|
Enpresaren gizarte erantzukizuna baino gehiago, komunikazioaren ingurumariaizango da nire ikuspuntua. Pixka bat azaldu dut gizarte erantzukizuna zerden, baina gehiago gustatuko litzaidake azaltzea
|
nik
nola ikusten dudan gizarteerantzukizunaren gai hau komunikazioan dihardugunon ikuspegitik.
|
|
2008
|
|
|
Nik orduan begiak itxi eta beste behin ere miraria gerta zedin egingo nuen otoitz, beste askotan egin izan dudan bezala, trantze horretan emakume bat baraurik uztea gaizkile batek ere ezin baitezake egin, eta banekien aurreikuspen guztien kontra miraria gertatuko zela. Orduan emakumeak, halaxe irudikatu izan dut gero, jainko txiki bati bezala begiratuko zion agerpenari, eta hari begira denboralditxoa galduko zuen alferrik, harik eta
|
nik
nola edo hala eskuak askatu, galtzarbeetatik heldu eta lurretik altxatuko nuen arte.
|
|
|
Zinkunegik, eransten zuen, berak bost urte lehenago Euskal Esnalen esan bezala sortu izan balitz Akademia akaso harrera hobea izango zuela. Edozein kasutan, berak ez zion autoritate osoa ukatzen Akademia honi, eta zain geratzen zen, aurretiaz erabaki gabe hari men egin ala ez («norbaitek galdetu leiket
|
nik
nola artuko ditudan irasi dan «Academia»ren erabakiak[...] darantzuyoket oraindik ez dakidala»).
|
|
|
Diruagatik egiten duzunean, zure ofizioa maite duzula ahanzten hasten zara agian. Eta
|
nik
nola antzerkia maite dudan, ba, nahiago dut horrelako proiektuetan ibili».
|
|
|
«Hasieratik azaltzen diet ikasleei guk horrela esaten diogula honi edo hari, baina benetan nola esaten den ez dakidala. Erderaz nola ikasi genuen erakusten diet, lehenik, baita
|
nik
nola euskaratu dudan ere».
|
|
|
Amak uler nazan azken ahalegin bat egin dut atzerako begirada bat saiatuz. Hantxe dago,
|
nik
nola alde egiten dudan begira, suturik seguru asko, barkamenaren arrastorik ere gabe.
|
|
2009
|
|
|
Ihes egiten saiatzen naizenean ere, hor dago nia. Besteei buruz hitz egin nahi dudanean ere, besteak
|
nik
nola ikusten ditudan baino ezin dut azaldu. Aresti aipatzen dudanean, Arestiren hitzak nire egin ditudalako izango da.
|
|
|
Seroretan ez zuten konprenitzen
|
nik
nola banekien hainbeste politikaz. Xuri gorri kontuak eskolan konprenituak nituen.
|
|
|
Aitonak eta biok bederatzietan etxean egoteko agindua genuen. Berak afaldu ostean pilulak irentsi behar zituen, eta
|
nik
nola irensten zituen ikusi.
|
|
|
G ANDIAGAK BETI JAKIN DU
|
nik
nola moduko pentsaera nuen, baina azkenean frantziskotarren erakundea ofizialki utzi nuenean, asko sentitu zuen. Arantzazun ezagutu genuen elkar.
|
|
|
–Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak? –erantzuten zion Domingok erdi serio erdi txantxetan, esaldi biribilaren atzetik zigarretari xurgada luzea kendu eta kezko uztaiak egiteari ekiten zion bitartean, esaldia bezain biribilak.
|
|
|
esan zion Miryamek noizbait; eta Domingok erantzun: . Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak?; non zeuden, ordea, Miryamen esmeraldak, heriotzak betiko eramanak, eta non Jainkoa?; Domingok inoiz baino bakarrago behar zuen arren, ez zegoen bakarrik, bai baitzituen taldeko kide batzuk inguruan, animatu eta hitz egiten ziotenak, tartean Chaplin?, lagun alargundu berriari zuzendutako hitz haiek, batzuk egokiagoak, besteak desegokiagoak, guztiak borondate onekoak?
|
|
|
«Neskato egon nintzenean, euskaldunak izanagatik ez zuten hitzik ere egiten euskaraz etxean. Baina
|
nik
nola utziko nuen ba euskara. Ez, gure solasa horixe da, euskara».
|
|
|
Neskato egon nintzenean, euskaldunak izanagatik ez zuten hitzik ere egiten euskaraz etxean. Baina
|
nik
nola utziko nuen ba euskara. Ez, gure solasa horixe da, euskara.
|
|
|
Nola idatzi behar da gaur egun, eta zertaz idatzi behar da gaur egun?. Edo,
|
nik
nola eta zertaz idatzi nahi dut?. Zertaz idatzi nahi nuen banekien, mundu bati buruz idatzi nahi nuen, mundu oso konkretu bati buruz.
|
|
|
–Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak? –erantzuten zion Domingok erdi serio erdi txantxetan, esaldi biribilaren atzetik zigarretari xurgada luzea kendu eta kezko uztaiak egiteari ekiten zion bitartean, esaldia bezain biribilak.
|
|
|
" Nola sinetsiko dut Jainkoagan, hilotz bat ikusten dudan bakoitzean sinesteko gogoa joaten bazait...?" esan zion Miryamek noizbait; eta Domingok erantzun: " Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak"; non zeuden, ordea, Miryamen esmeraldak, heriotzak betiko eramanak... eta non Jainkoa?; Domingok inoiz baino bakarrago behar zuen arren, ez zegoen bakarrik, bai baitzituen taldeko kide batzuk inguruan, animatu eta hitz egiten ziotenak –tartean Ch... kaka Jainkoari!; Domingo gainditua zegoen, durdazatua, ikusten ari zena sinetsi ezinik, alferrik... begien aurre aurrean baitzuen froga:
|
|
|
Berandu bada ere, bizitzan ikasi dudan lezioetariko bat da gauzak ez direla norberak uste duen moduan gertatu izan. Paperotan kontatu dizut
|
nik
nola ikusten ditudan gure arteko joan etorriak; behin edo gehiagotan esan dizudanez, gustatuko litzaidake zuk zer diozun ezagutzea. Ezin da, eta zer egingo diogu, ba.
|
|
2010
|
|
|
Nolabait errateko Jon Sudupek aipatzen ditu gaur egungo filosofiaren olatuaren buruan dabiltzanak, eta erran behar da ezen ez direla oso beroak erlijioa estudiatzean, erlijiogabeak direla erran daiteke, positivisten moduan erlijioa arkaismoen artean lurperatu nahi dutela dirudi, eta Habermas ateoak asmatua omen du pentsamendu postmetafisikoarena, erraten ezen pensamendu horrek integratu lukeela bere baitan fenomeno erlijiosoa ere. Ez dakit
|
nik
nola, zerbait bigarren mailakoa edo, historia zaharrean ageri den baliorik ez duen ilusioren bat (aztiek jucio sinteticoak a priori egiteko bilatze ezinezkoa). Agian marxismoan erraten den moduan kultura materialaren superestruktura bezala, eta egia izan daiteke, baina hemen ere topo egiten dugu, nik behintzat bai, erlijio monoteistarekin, salbuespen batekin.
|
|
2011
|
|
|
JOANA. Bai,
|
nik
nola hala uler dezaket baina Naia ere hor dago eta... ez zait gustatzen sufritzen ikustea.
|
|
2013
|
|
|
–Eta ni zuri ere gustatzen natzaizu, erantsi du, aditzarekin berriro katramilatu bada ere, eta barre algara bat egin du?, ondo dakit
|
nik
nola begiratzen didazun.
|
|
|
Izugarria iruditu zitzaidan hain une laburrean hainbeste gauza batera ikustea diamante argi honetan, eta oso samingarria, gogora etortzen zaidan bakoitzean, argitasunezko garbitasun hartan, hain gauza itsusiak irudikatzen zirela ikustea, esaterako, nire bekatuak. Eta beraz, gogoratzen zaidanean, ez dakit
|
nik
nola eraman dezakedan, eta horrela hain lotsatua geratu nintzen, non ustez ez bainekien non sartu ere?.
|
|
|
Zakurrak ere askatuko ditugu. Zakurrak! errepikatu zuen burua mugituzez gaude munduko bigarren gerlan! Ikusiko dut, nire erabakia izanen da, hartzen ditut egitekoaren uhalak. Non izanen zarete zuek. Lo eginen dugu Atharratzeko arroztegian eta goizik hartuko dugu mendiko bidea, mugara buruz. Eta
|
nik
nola egin dezaket elkar juntatzeko. Poliziako talkie walkierekin, bertzenez nire mugikorrarekin. Emaiten dizkizut zenbakiak.
|
|
2014
|
|
|
Nik munduaz zer uste, hura
|
nik
nola antzeman, horixe da mundua niretzat. (Motel, ez muinak hainbeste urtu, munduaren muinean egonagatik ere!)
|
|
2015
|
|
|
Isilune bat sortu zen,
|
nik
nola bete ez nekiena. Amak jarraitu zuen:
|
|
|
–Zer moduz darama hau guztia Gustavok? , galdetu du azkenean,
|
nik
nola daramadan galdetu gabe.
|
|
|
Eta nola negar malkotan sartzen ninduzun besoetan hartuta errekara? Desio nuen une hura, zuk nola heltzen zenidan,
|
nik
nola lotzen nituen eskuak zure lepaldean, nola lasaitzen ninduzun belarrian muin emanez, nola kilikak egiten zenizkidan nire barre karkara entzun nahian. Plastikozko sandalia haiek jantzita zoriontsu nintzen.
|
|
|
Handitasun honetan egia bat ulertarazi zitzaidan, egia guztien gauzatzea dena. Ez dakit esaten
|
nik
nola zen, ez bainuen ezer ikusi.
|
|
|
5 Behin Orduen Liturgian beste guztiekin nengoela, bat batean nire arima bere baitan bildu zen, eta guztia ispilu garbi baten antzekoa iruditu zitzaidan, ez atze, ez hegal, ez goi eta ez beherik ez zuena, guztia argi ez zegoenik; eta haren erdian Kristo gure Jauna irudikatu zitzaidan, ikusi ohi dudan bezala. Uste dut ispilu batean bezala argi ikusten nuela neure arimako alde guztietan, eta ispilu hau ere, ez dakit
|
nik
nola esan, guztia zizelkatzen zen Jaun berarengan, esaten jakingo ez nukeen bat egite guztiz maitetsu batez.
|
|
|
Izugarria iruditu zitzaidan hain une laburrean hainbeste gauza batera ikustea diamante argi honetan, eta oso samingarria, gogora etortzen zaidan bakoitzean, argitasunezko garbitasun hartan, hain gauza itsusiak irudikatzen zirela ikustea, esaterako, nire bekatuak. Eta beraz, gogoratzen zaidanean, ez dakit
|
nik
nola eraman dezakedan, eta horrela hain lotsatua geratu nintzen, non ustez ez bainekien non sartu ere.
|
|
|
10 Berriro diot, benetan, ez nekiela
|
nik
nola bizi, batek bere burua pobre eta arimaz nekatua ikusten baitu: gogoa beti Jainkoaz betea izateko agintzen diote eta beharrezko da Harengan izatea arrisku askotatik askatzeko; beste ertz batetik, ikusten du ez dela komeni munduko kontuetan huts egiterik, beren ohorea kontu hauetan jarria dutenei tentaldirik ez ematearren.
|
|
|
Gizatasun guztiz sakratua ikusi nuen sekula ikusi dudan aintzarik handienean. Aitaren bular artean sartua agertu zitzaidan berri miresgarri eta argi baten bidez. Hau ez nuke jakingo
|
nik
nola den esaten, ikusi gabe Jainkotasun hartan presente sumatu bainuen neure burua. Hain izutua eta hala geraturik, uste dut egun batzuk igaro nituela neure senera etorri ezinik; eta beti iruditzen zitzaidan Jainkoaren Semearen gorentasun hura aurrean nekarrela, lehenengoa bezalakoa izan ez arren.
|
|
|
Ez dago bihotzik hori pena handirik gabe eraman dezakeenik. Bada, hemen, azken batean, bizitza amaitzean amaituko dela eta amaiera duela jakinda ere, hain erruki handia hartzen badiogu, amairik ez duen beste horren samina ez dakit
|
nik
nola arindu dezakegun, deabruak egunero berekin daramatzan hainbeste arima ikusirik.
|
|
|
Hau ez da, bada, ezer arimaren agoniaren ondoan: estura bat, itolarri bat, atsekabe minbera bat, hain ezinegon etsigarri eta nekagarriarekin, non ez baitakit
|
nik
nola adierazi. Izan ere, arima bere lekutik ateratzen aritze etengabea dela esatea, gutxi da, bizia beste batek kentzen dizula dirudielako; baina hemen arima bera da bere burua zati zati egiten duena.
|
|
|
8 Gauzetatik askatze bitxi bat ere uzten du,
|
nik
nola den esan dudana. Uste dut esan dezakedala nolabait desberdina dela,, diot, espiritu hutsezko beste gauza horiek baino gehiago?; izan ere, espirituari dagokionez gauzetatik guztiz askaturik daudenez gero, hemen badirudi gorputzak berak egitez betetzea nahi duela Jaunak, eta lurreko gauzekiko desadostasun berri bat gertatzen da, eta bizitza oso nekagarria da.
|
|
|
Ez dakit
|
nik
nola gerta daitekeen hau, baina hala gertatzen da; eta, nire ustez, ez nuke aldatuko Jaunak egiten didan mesede hau (haren eskutik baitator, eta esan dudanez, ezertxo ere ez nik lortuta, guztiz naturaz gaindikoa delako) geroago esango ditudan guztiengatik ere; ez dut esaten guztiak batera hartuta, banan banan hartuta baizik.
|
|
|
Honek beldurrez ibilarazten nau, burua jasotzen ausartuko ez banintz eta agerian agertu nahi ez banu bezala, jazarpenak ditudanean egiten ez dudana. Arima benetan bere buruaren jabe da, gorputzak sentitzen badu ere, eta bestalde, nahigabeturik nabil; ez dakit
|
nik
nola izan daitekeen hau; baina horrelaxe da: arima bere erreinuan dela dirudi eta guztia bere mende duela.
|
|
|
Eta honela, Hirutasun guztiz Santuaren egun berean utzi zituen berarekin zihoazen emakume batzuk (aitortzera ez zihoan haren ama, fraide oinutsen monasterioa handik urruti baitzen; han aitortzen zen beti eta limosna handiak egiten zituen eta haren gurasoek ere bai beraren bidez); Jainkoaren mirabe handi bati esana zion eraman zezala eta honek esan zien berarekin zihoazen emakumeei (oso ezaguna zela Sevillan emakume hura, Jainkoaren mirabea zela eta egintza handiak egiten zituela), gero etorriko zela; eta honela utzi zioten joaten. Hartu zituen marregazko bere abitua eta mantua; ez dakit
|
nik
nola mugi zitekeen jantzi harekin, baina barruko pozaz guztia zuen gutxitzat. Haren beldur bakarra oztopoak jarriko ote zizkioten zen eta zama handiaz zihoala jakingo ote zuten, bere usadioa bestelakoa baitzen.
|
|
|
1 Nik diot, Teresa Jesusenak, Ávilako San Josereneko prioreak, Jeneral txit agurgarri Frai Joan Bautista Rubeo maisuak hainbat agiri utzi baitzizkidan Karmel Mendiko Amaren hasierako eta Ordena santuko monasterioak fundatzeko eta onartzeko, jakin nuela
|
nik
nola Toledoko hiri horretan, Jaunaren graziak eraginik eta Andre Maria gure Zaindariak lagundurik, nahi zuten aipaturiko Ordenarentzat etxe baten limosna egin, eliza eta lau kapilaurekin eta elizaren zerbitzurako litzatekeen gainerako guztiarekin, eta horretan gure Jauna zerbitzatua eta goretsia izango zela konturaturik: neure izenaz sinaturiko gutun honen bidez, diot onartzen dudala karitate eta limosna handiko obra legez.
|
|
|
12 Nigan itsu itsuan fidatzen dira, ez dakit
|
nik
nola; eta ni neu ere bai, mila edo bi mila dukateko zorra hartzeraino. Beraz, diruak eta tratuak gorroto nituen aldi berean, nahi du Jaunak horretan baino bestetan ez dezadala jardun; ez da hori gurutze makala.
|
|
|
9 Goraintzi asko aita Garciálvarezi, eta Beatrizi, horren amari eta gainerakoei, eta esan on onak izan behar dutela, Jaunak beraiekin ematen baitio hasiera fundazio horri; izan ere, laguntza kendu die, eta ez dakit
|
nik
nola konponduko diren. Egia da, okerrago litzatekeela oinetakodunekin balitz, beste toki batzuetan bezala, haiek esaten dieten bidetik joango baitira.
|
|
|
Beharbada, beste inor baino santuago izango da. Ez dakit
|
nik
nola bateratzen den hain espiritu handia hain banitate handiarekin. Ikusiko balu hemen zer gertatzen den ofizioak izate horretan eta saltze kontuan eta zer egiten den, harri eta zur geratuko litzateke.
|
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorren karitatearekin, ene alaba. Nire buruko mina eta arazoak balitu, berorren karitateak aitzakia izango luke hain aldi luzean niri idatzi gabe egoteko; baina hori gabe, ez dakit
|
nik
nola ez naizen kexatuko berorren karitateaz eta Katalina Jesusena ene ahizpa maiteaz. Bada, ez didate gutxi zor!; ahal banu, nik hain sarri idatziko nieke, non ez bainieke lorik egiten utziko ni hain ahaztua izateaz.
|
|
|
Besterik egingo ez balu ere, uste dut, kontzientzian behartua zegoela Ordenaren ohorerako. Ez dakit
|
nik
nola zabal daitezkeen hain testigantza larriak. Jainkoak eman biezaie argia.
|
|
|
Sufrimenduez, oinazezko heriotza hain latzaz, egunero irainak jasanez eta barkatuz. Eta ez horien bidez soilik, baita Kanta hauetan esaten dizkiozun eta Zeuri esan diezazkizun irakasten dizkiozun hitz batzuen bidez ere; maite zaituen arimarentzat hain zaurtzaileak izanik, ez dakit
|
nik
nola eraman daitezkeen, Zuk sentitzen dituenari eramaten lagundu ezik, ez haiek merezi duten arabera, gure izaera ahularen arabera baizik.
|
|
|
Nik diot, Teresa Jesusenak, Ávilako San Josereneko prioreak, jeneral txit agurgarri frai Joan Bautista Rubeo maisuak hainbat agiri utzi baitzizkidan Karmel Mendiko Amaren hasierako eta Ordena santuko monasterioak fundatzeko eta onartzeko, jakin nuela
|
nik
nola Toledoko hiri horretan, Jaunaren graziak eraginik eta Andre Maria gure Zaindariak lagundurik, nahi zuten aipaturiko Ordenarentzat etxe baten limosna egin, eliza eta lau kapilaurekin eta elizaren zerbitzurako litzatekeen gainerako guztiarekin, eta horretan gure Jauna zerbitzatua eta goretsia izango zela konturaturik: neure izenaz sinaturiko gutun honen bidez, diot onartzen dudala karitate eta limosna handiko obra legez.
|
|
|
Hau egi egia da eta, hain garrantzitsua delako, gogorarazten dizuet hainbeste bider: ez du jarduten ariman inolako eragozpenik gabe berea duenean jarduten duen bezala, ezta ez dakit
|
nik
nola jardun behar duen; gauza guztiak eraz eta egoki nahi ditu. Bada, jauregia behe mailako jendez eta purtzilkeriez betetzen badugu, nola sartuko da Jauna bere gortearekin?
|
|
|
4 Bada, esaten ari nintzenera itzuliz, adierazten jakin nahi nuke
|
nik
nola dagoen elkargo santu hau gure laguntzailearekin, Santuetan Santuenarekin, berak eta beraren Senarrak duten bakardadea eragotzi gabe, arima honek bere barruan bere Jainkoarekin paradisu honetan sartu nahi duenean, eta bera sartu ondoren munduko gauza guztiei atea ixten dienean. –Sartu nahi duenean?
|
|
|
Hau egi egia da eta, hain garrantzitsua delako, gogorarazten dizuet hainbeste bider: ez du jarduten ariman inolako eragozpenik gabe berea duenean jarduten duen bezala, ezta ez dakit
|
nik
nola jardun behar duen; gauza guztiak eraz eta egoki nahi ditu. Bada, jauregia behe mailako jendez eta purtzilkeriez betetzen badugu, nola sartuko da Jauna bere gortearekin?
|
|
|
Bertsoetako testuari dagokionez, genero ikuspuntutik arreta deitzen duten hamaika gauza daude, tartean, Sarriegiren lehenengo bertsoa. Lehenengo hiru puntuetan botatako «urte mordoa jarraika», «hala nahita» eta «zu bezalako neska polita/
|
nik
nola ez maita» hitz eta esaldiek sistema patriarkalean errotutako ideia batzuk azaleratzen dituzte, hala nola bikote harreman posesiboa eta fisikoaren garrantzia. Era berean, haurra berea al den galdetzen dio, eta horrek berarekin bakarrik ez ote den ibili iradokitzen du.
|
|
|
Ez dio axola
|
nik
nola deitzen diedan.
|
|
2016
|
|
|
Ez derrigorrrean. Esplikatuko dizut
|
nik
nola ikusten dudan kontu hau, baina aurretik utzidazu beste galdera bat egiten: gogoratzen zara non zeunden une hartan, Tejero kongresuan sartu zenean?
|
|
|
Ene Ama maitea, orain Maitearen lurrinen usaina
|
nik
nola ulertzen dudan esan nahi nizuke. Jesus Zerura igo denez gero, nik ezin niezaioke hari jarraitu utzi dituen oinatzetatik izan ezik.
|
|
2017
|
|
|
Hori guztia jakin dut, eta jakitea ez da zaila izan, edozein kaikuk asmatuko zukeen eta. Baina
|
nik
nola harrapatuko duten jakin dut, eta jakintza horrek heriotza arriskua dakar. Eta, horregatik, zendu egin behar izan dut.
|
|
|
Exorzismoa exorzismoaren gainean pilatuz, borrokan ari nintzen nire gogotik kanporatzeko euriz xipaturiko emakume baten gorputza, negu horretako gau guztietan nire begien aurretik mokorrak kulunkatuz igaro eta igaro ari zena. Ez jakin
|
nik
nola edo zergatik, meategiko galeriak ia bizia eraman zidàn egunaz geroztik alargunak ostiko bat eman zuen nire odolean. Deika ari zitzaidan, arreske dagoen piztia baten antzera, hertsakor eta erreportxuz betea:
|
|
|
Bezperako agindua gogoan nuen: ?
|
nik
nola, hik horrela?. Arrotzei beren hizkuntzan mintzo zitzaien, gizonezkoen nahiz emakumezkoen begietara begiratuz, alegia deus ez haien adats estali gabeei eta haien galtza eta kamiseta motxei.
|
|
|
Lo dagoela egiten dituen galdera horiei erantzun azkarra eman behar izaten diet, bestela esnatu egiten delako, eta soineko gorriarekin primeran egongo dela erantzun diot eta poztu egin dela uste dut, irribarre txiki bat egin baitu, soineko gorriarekin zeinen panpoxa egongo zen irudikatuko zuen ametsetan eta berriro zurrunga txikiak eginez lo jarraitu du. Gaur goizean galdetu diot ea gauean afaritarako zer soineko jantzi behar duen eta harritu egin da eta ea
|
nik
nola dakidan lankide batekin duen hitzorduaren berri galdegin dit. –Ah!?, erantzun diot, igarlerena eginez,, intuizio maskulinoa!?
|
|
|
Azkenik, diferentea da norberak bere barrutik duen autoidentitatearen pertzepzioa eta kanpotik besteek dutena. Diferentea da tuterarrak edo kaskantearrak berak nola senti lezakeen (edo ez) bere burua Euskal Herritar, eta
|
nik
nola eduki nezakeen bera halakotzat (edo ez). Beraz, tuterar edo kaskantearra nola har daitekeen Euskal Herritartzat, ezin da egon erantzun bakarra.
|
|
|
horrekin bueltaka. Eta
|
nik
nola pentsatzen nuen ezin sexiagoak zirela, arrasto, haiek.
|
|
2018
|
|
|
|
nik
nola dadukat amore zugana,
|
|
|
Dela Zu izeneko poeman: «Biziak badaki bederen
|
nik
nola zaitudan maitatu/ Nerea inoiz izango ez zaren lilia, otoi ez beldurtu/ Hemen daukazu bihotz bat dena ubeldu ta zahartu/ nahiago dut hau dena isildu, eta ez zu zauritu». Gona arina bihurtzen dena beste batean:
|
|
|
(Baita zera ere! Oso erraza da, begira
|
nik
nola egiten dudan!)
|
|
|
(Bai, posible da! Begira
|
nik
nola egiten dudan!)
|
|
|
Pilarrek, euskarako irakasleak, gehienok gaizki idazten omen dugula eta astero astero gai bati buruz orri erdi bat bete dugula besterik ez du errepikatzen. Eta
|
nik
nola egingo dut hori. Nola deskribatuko dut nire familia, ez badut hitz horren esanahia ere ulertzen?
|
|
|
Mutiko desagertuaren istorioa benetakoa ote zen? Misterioak, orduan, igarkizunak bezalakoxeak ziren niretzat, eta
|
nik
nola edo hala erantzun egokia aurkitu nahi. Urtea joan, urtea etorri, igarkizun hura ahantzi, eta beste batzuk asmatu nahi izan nituen:
|
|
|
". hamar sosekilan zielaik ee bizitzen ziin, eztakit batee
|
nik
nola. Hunat jiten ziin españolak. eskualdunak zitezkeen eta ikusiik heek. eta behar bazen in lur berriik edo zeeit arbole errotik jalitze eta holako balima zien iteko, ogi jorran artzeko ta. hemen emaztiak joaiten tziin ogi jorran artzeat, ta bazen bospasei emazte, eman dezaun, batek zaia gorria, besteak ferdia, besteak xuria, besteak arrosa koloria, ta iziarriko bazen eta lili koloria emazten eta arropa koloria. biziki pollita zen.
|
|
|
Biziak badaki bederen
|
nik
nola zaitudan maitatu Nerea inoiz izango ez zaren lilia, otoi ez beldurtu Hemen daukazu bihotz bat dena ubeldu ta zahartu Nahiago dut hau dena isildu, eta ez zu zauritu
|
|
|
Claire,
|
nik
Nola amaituko dugu?
|
|
2019
|
|
|
Eta handik gutxira etxean zen, betaurrekoak jantzita. Esan zuen ez zela ikaratu toki hartan geldi geldi egon zenean, liztorren ziztada mingarriak jasotzen eta
|
nik
nola ihes egiten nuen ikusten. Bazekielako denbora nahikoa eman behar zidala iheserako, zeren, bestela, liztorrak bion atzetik etorriko ziren.
|
|
|
Zaude lasai baina: jakingo baitut
|
nik
nola jardun auziaren gainean, zu konprometitu gabe.
|
|
|
Ea, poliki hasiko gara, leloaren koreoarekin? Zuek abestu eta ikusi
|
nik
nola egiten dudan.
|
|
|
Estetikoki darion edertasunaz haratago, fotogramak zenbat eta aurrerago, orduan eta identifikatuago ikusten nuen neure burua. Pelikula horrek erakusten du ondoen
|
nik
nola bizi dudan euskaldun izatea. Lurrari eta komunitateari lotuta beti, euskaldunon iruditeria kolektiboa, sinbolikoa zein lurtarra, inoren kontra ez, eta inoren aurrean azaltzeko lotsarik gabe.
|
|
|
Sarritan, amak janari berri bat aurkitzen du, osasunerako bereziki ona dena. Esaten du sasoian egon behar dugula datorkigunerako, eta
|
nik
nola jaten dudan begira egoten da, irribarretsu. Orain Konbutxa landatzen du.
|
|
|
Supituki halako amorru eta sumindura erreakzio batek gorputz osoa zeharkatu zidan. Ergel horrek lortua zuen nire helbidea, ez dakit
|
nik
nola. Aurpegia harrotu zitzaidan, hiraz puztuta gorritu berehala.
|
|
2020
|
|
|
orain ba
|
nik
nola hautsi
|
|
|
" Zer egin behar dut nik orain?", galdetu nion neure buruari. Ertzaina begira neukan; belardiko behiak ere, begira; begira, halaber, mendiak; begira seguruenik ere, zelatan,
|
nik
nola jokatuko, tontorreko hiru laurogeitarrak. Zer egin?
|
|
2021
|
|
|
Zeuk ala neuk hasiko dugu erregua? (Arrese Beitia); Zuk ala
|
nik
nola dakikegu lege batek zer hedadura duen (J. P. Arbelbide).
|
|
|
⣠Eta nola terapiak izugarri ahaldunduta etorri haizen... edozeinek otxantzen hau hi gaur! ⳠDena dela, gizona ona izatea, eta gizon gizona gaiztoa izatea... etzekiat
|
nik
nola jaten den, e?! ⣠Hori esan!
|
|
|
Eta
|
nik
nola jakingo dut nor zaren zaindaria serio jarri zen. Dena dela, eskolako umeekin ezin da hitz egin.
|
|
|
Baina suarekin jolasten ari zara eta
|
nik
nola erretzen zaren ikusiko dut.
|
|
2022
|
|
|
Laster, azaroaren 19an eta 20an, Duzunaritze herrian, bi eguneko egonaldia apailatua du. " Eta
|
nik
nola bizi dut besteen begirada" gaiaren inguruan solastatuko dira. Manera jostagarri eta atsegin baten bidez, desberdintasuna aipatzea du helburu.
|
|
|
Hara. Eta gatia hola jiten zuzun (zen) doaikabe jendeen ondorat, ez dakit
|
nik
nola.
|
|
|
Lanarekiko lotura afektiborik eza (gustatzen ez zaiguna), bizitza xurgatzen digun lana izatea edo oso errepikakorra eta aspergarria izatea dira Daprák deuterofobia jasateko erabiltzen dituen beste arrazoi batzuk. “Azkenean, lan hori nolakoa den edo
|
nik
nola hartzen dudan, nola bizi naizen” esan du terapeutak. Daprák uste du pandemiaren ondoren, dena erradikalizatu eta polarizatu da.
|