2000
|
|
Izan ere, irakurria nuen
|
nik
nola hartzen zituzten gizon zuriek indiarrak eta beltzak, baita nola hauetarik anitz lehertu eta bizigabetu izan zituzten, tratu ezin gaixtoago eta ezin biolentago baten ondotik; irakurria nuen, eta ikusia nuen, halaber, egun batzuk lehenago, nola tratatzen zituzten Trinidadeko uhartean utzi genituen itsas lapurrek jende miserable haiek, esklabo eta meneko izaiteko baizik nahi ez zituztenak... no...
|
|
Gure taldekooi afaria prestatzea ez zegokigunez, kanpineko garbigailuetara joan naiz arropa zikinarekin. Eta oso berezia izan da han Karmelo bakarrik zegoelako, eta nik badakidalako bera zertan dabilen eta berak badakielako
|
ni
nola nagoen.
|
|
Eta horrekin batera ulertu dut Dabiden aginduz dabilela niri segika eta, neurriak hartu ezean, gisa horretan jarraituko duela didala bidaia amaitu arte. Eta
|
nik
nola begiratuko diot orain, eutsi ahal izango ote dut berari ezer esan gabe. Arestian esan bezala, bidaia aldatu egin da, goitik beheraino aldatu ere (artean telefono kabinaren alboan nengoela, indiar bat mozkor mozkor egina inguratu zait, eta sosik emango ote nion galdegin dit; nik, ordurako guztiz gosegabetua, neure jatekoak eskaini dizkiot, eta hark onartu; bost axola gaur nire GMI a nola dagoen):
|
2001
|
|
Zer obligazio daukat nik hemen egoteko?" baina bestetik: " hau dena gertatu eta
|
nik
nola egingo dut hemendik alde?"
|
|
–Ez al duzu ikusi
|
nik
nola egiten dudan?
|
2002
|
|
Ez dakit
|
nik
nola ez nuen bizkarrezurra hautsi. Halere, Batek ez zuen ahuntza askatu eta eho egin zuen.
|
|
Indarrak auskalo nondik aterata egin nuen harainoko bidea. Ez dakit tarte labur hartan zer pentsatuko nuen, zer hipotesi egingo  nituen amak erakutsi nahi zidanari buruz, baina sukaldean sartu eta mahai gainean egunkaria ikusi dudanean, berehala jakin dut horrexek dakarrela amak ordu arte
|
niri
nola adierazi ez dakien disgustua.
|
|
Ama isilik gelditu zen, aitari niri gertatutakoen berri eman ondoren. Buruari bueltak ematen ariko zen seguru asko, niri zer esan,
|
nirekin
nola jokatu asmatu ezinik. Sukaldean atzera eta aurrera zebilen, gelditu ere egin gabe, egonezina edo nirekin asmatu ezina, zeha  tzago esateko hobeto eramaten baita, zerbait eginez gero.
|
2003
|
|
Eztakit
|
nik
nola edo zegaitik, emaztea ta alabaa atzera berekin bizitzen etorri ziran.
|
|
Espero dut soinean dituzun zozokeriak kenduko dituzula. Erakutsiko dizut
|
nik
nola jantzi behar diren hemengo emazteak.
|
|
Belar deskargagailu bat zen; behin zorura ezkero, sardearekin aldameneko biltegira. Hori dena nire gain utzi zuen Morgan jaunak, azalpen batzuk eman eta
|
nire
nola, rekin batera bakar bakarrik utzi ninduen. Belar
|
2004
|
|
Jolasa zen, baina lehenago iritsi nahi nuen. Orduan orain
|
nik
nola esan behar diet besteei ez dela inportanteena irabaztea. Ez, ez da inportanteena, eta ez diot hasieratik irabazi al duen galdetu behar, baina momentu batean bai.
|
|
Francoren denboretan hori erraz ulertzekoa zen. Gero egokitu zitzaien ikustea
|
ni
nola epaitzen ninduten 1980an, Punto y Horako artikulu bat zela eta. Senadore nintzen ordurako, eta Auzitegi Gorenak epaitu ninduen.
|
|
Alabaina, Jainkoa ez denez engainatzailea, nabarmena da ez dizkidala berak zuzenean bidali ideia horiek, ezta beste sorkari baten bidez ere,(...) joera handia eman dit sinesteko ideia horiek gauza korporaletatik datozela, horregatik ez dakit
|
nik
nola defenditu ahal izango litzatekeen engainatzaile izatearen salaketatik, ideia horiek, benetan, etorriko balira ez gauza korporaletatik, baizik eta beste kausa batzuetatik; eta hemendik ondorioztatzen da gauza korporalak existitzen direla.57
|
2005
|
|
Euskara" asmatutako" hizkuntza dela gaztelera Jainkoek bihotzean jarritakoa ote, dioten espainol horietako batek baino gehiagok, behin eta berriz galdetu didate" ea
|
nik
nola pentsatzen dudan". Pentsatu esaterakoan, barne gogoetak nola harilkatzen ditudan hitz egin arte, alegia.
|
|
Ez zidan ezer galdetzen, eta
|
nik
nola jakin nuen azaldu nion, baita gorpua non zegoen ere, gutuna aipatu gabe, badaezpada; hau da, orriaren alde batez baino ez nion hitz egin.
|
|
Amaitzean soilik sumatu nuen marmolaren gogortasuna nire bizkarrezurrean. Kixmi azkar jantzi zen, eta
|
ni
nola janzten nintzen begira gelditu zen, irriz.
|
|
Eta
|
nik
nola dakit ibilbide luzekoa edo laburrekoa den, niretzat tren guztiak berdinak dira...
|
|
Eta
|
nik
nola dakit ibilbide luzekoa den ala ez, Sergio, nik nola dakit, zer ari zara alanbre horrekin, eta batez ere, zertarako erosi duzu ogia, nora zoaz ogi horrekin, ez al genuen gaur etxe hartako sarraila hura apurtu behar?
|
|
Eta nik nola dakit ibilbide luzekoa den ala ez, Sergio,
|
nik
nola dakit, zer ari zara alanbre horrekin, eta batez ere, zertarako erosi duzu ogia, nora zoaz ogi horrekin, ez al genuen gaur etxe hartako sarraila hura apurtu behar?
|
2006
|
|
ene, amatxo!
|
nik
nola esan
|
|
eta
|
nik
nola oraindik ere jarraitzen nuen gertutik
|
|
Kontatu nizun ikasle garaikoa ere, Sevillako neska batek eta
|
nik
nola hitz egiten genuen egunero pareko erresidentzian bizi ziren mutilekin, leihotik leihora, buila batean.
|
|
Egundaino, esan dit, inor ez da molestatu
|
ni
nola nagoen, ez dut ikusten zertan molestatu zinatekeen zu.
|
2007
|
|
Enpresaren gizarte erantzukizuna baino gehiago, komunikazioaren ingurumariaizango da nire ikuspuntua. Pixka bat azaldu dut gizarte erantzukizuna zerden, baina gehiago gustatuko litzaidake azaltzea
|
nik
nola ikusten dudan gizarteerantzukizunaren gai hau komunikazioan dihardugunon ikuspegitik.
|
|
Labur zurrean itaunduta:
|
ni
nola bizinaiz, ni zer naiz, nazio identitatea osatzen duen sistema sozialaren eta nazionalarenbaitan determinaturik. Zein identitate motaren arabera bizi naiz darabildan hizkuntza darabildanean, bizi nauen kulturak biziarazten nauen moduan biziarazten nauenean, ditudan informazio eta nazio erreferentziak ditudanean?
|
|
Huch, R., Die Romantik, Tübingen 1985, 144 Jendea nola isekatzen zen, baina Fichte-ren
|
niak
nola esan nahi zuen askatasun nahi bat, mendegabetasun eta harrotasun berri bat, gazteria entusiasmatu zuena, ik. Heine, H.,. Zur Geschichte der Religion und Philosophie in Deutschland?, in: Heines ausgewählte Werke, Leipzig d/ g.
|
|
Gorputzak zituzten alde banatara jarriak. Biek izan zituzten senarrak eta seme alabak, ez galdetu
|
niri
nola. Soilik esango dizut munstroaren lekuan, bi aingeru aurkitu nituela nik gorputz bakarrean.
|
2008
|
|
Eta, zera, orain hila zegok, seko hila gainera; ez zekiat nik nork gidatu behar duen ontzi hau.
|
Nik
nola esaten ez badiat, hik behintzat ez, oso oker ez banago. Ba, begira:
|
|
Nik orduan begiak itxi eta beste behin ere miraria gerta zedin egingo nuen otoitz, beste askotan egin izan dudan bezala, trantze horretan emakume bat baraurik uztea gaizkile batek ere ezin baitezake egin, eta banekien aurreikuspen guztien kontra miraria gertatuko zela. Orduan emakumeak, halaxe irudikatu izan dut gero, jainko txiki bati bezala begiratuko zion agerpenari, eta hari begira denboralditxoa galduko zuen alferrik, harik eta
|
nik
nola edo hala eskuak askatu, galtzarbeetatik heldu eta lurretik altxatuko nuen arte.
|
|
Aspalditik nauze euskalkietako ahozkotasuna berreskuratu eta indartzearen aldekoa, baina ez galdetu
|
niri
nola egin behar den zehazki lan hori. Ez galdetu niri ira kaskuntzan zer nolako mailaketa egin behar den, zer adinetan, zer lekutan, non bai eta non ez den sartu behar bizkaiera, gipuzkera, nafarrera edo dena delakoa.
|
|
Zinkunegik, eransten zuen, berak bost urte lehenago Euskal Esnalen esan bezala sortu izan balitz Akademia akaso harrera hobea izango zuela. Edozein kasutan, berak ez zion autoritate osoa ukatzen Akademia honi, eta zain geratzen zen, aurretiaz erabaki gabe hari men egin ala ez («norbaitek galdetu leiket
|
nik
nola artuko ditudan irasi dan «Academia»ren erabakiak[...] darantzuyoket oraindik ez dakidala»).
|
|
Diruagatik egiten duzunean, zure ofizioa maite duzula ahanzten hasten zara agian. Eta
|
nik
nola antzerkia maite dudan, ba, nahiago dut horrelako proiektuetan ibili».
|
|
«Hasieratik azaltzen diet ikasleei guk horrela esaten diogula honi edo hari, baina benetan nola esaten den ez dakidala. Erderaz nola ikasi genuen erakusten diet, lehenik, baita
|
nik
nola euskaratu dudan ere».
|
|
Amak uler nazan azken ahalegin bat egin dut atzerako begirada bat saiatuz. Hantxe dago,
|
nik
nola alde egiten dudan begira, suturik seguru asko, barkamenaren arrastorik ere gabe.
|
2009
|
|
Ihes egiten saiatzen naizenean ere, hor dago nia. Besteei buruz hitz egin nahi dudanean ere, besteak
|
nik
nola ikusten ditudan baino ezin dut azaldu. Aresti aipatzen dudanean, Arestiren hitzak nire egin ditudalako izango da.
|
|
Seroretan ez zuten konprenitzen
|
nik
nola banekien hainbeste politikaz. Xuri gorri kontuak eskolan konprenituak nituen.
|
|
Aitonak eta biok bederatzietan etxean egoteko agindua genuen. Berak afaldu ostean pilulak irentsi behar zituen, eta
|
nik
nola irensten zituen ikusi.
|
|
G ANDIAGAK BETI JAKIN DU
|
nik
nola moduko pentsaera nuen, baina azkenean frantziskotarren erakundea ofizialki utzi nuenean, asko sentitu zuen. Arantzazun ezagutu genuen elkar.
|
|
–Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak? –erantzuten zion Domingok erdi serio erdi txantxetan, esaldi biribilaren atzetik zigarretari xurgada luzea kendu eta kezko uztaiak egiteari ekiten zion bitartean, esaldia bezain biribilak.
|
|
esan zion Miryamek noizbait; eta Domingok erantzun: . Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak?; non zeuden, ordea, Miryamen esmeraldak, heriotzak betiko eramanak, eta non Jainkoa?; Domingok inoiz baino bakarrago behar zuen arren, ez zegoen bakarrik, bai baitzituen taldeko kide batzuk inguruan, animatu eta hitz egiten ziotenak, tartean Chaplin?, lagun alargundu berriari zuzendutako hitz haiek, batzuk egokiagoak, besteak desegokiagoak, guztiak borondate onekoak?
|
|
Beatrizen laguntzarekin ez dudala arazorik kalera irteteko. Ez du ulertzen, baina, nik nahiago dudala zikoinak bezala hemen goian egon, geldirik, mundua
|
nire azpian
nola mugitzen den begira.
|
|
«Neskato egon nintzenean, euskaldunak izanagatik ez zuten hitzik ere egiten euskaraz etxean. Baina
|
nik
nola utziko nuen ba euskara. Ez, gure solasa horixe da, euskara».
|
|
Neskato egon nintzenean, euskaldunak izanagatik ez zuten hitzik ere egiten euskaraz etxean. Baina
|
nik
nola utziko nuen ba euskara. Ez, gure solasa horixe da, euskara.
|
|
Nola idatzi behar da gaur egun, eta zertaz idatzi behar da gaur egun?. Edo,
|
nik
nola eta zertaz idatzi nahi dut?. Zertaz idatzi nahi nuen banekien, mundu bati buruz idatzi nahi nuen, mundu oso konkretu bati buruz.
|
|
Baina normala da iritzi hori, bera pilotari bikaina da eta sasoi onean dago.
|
Ni
nola nagoen, berriz, ikusteko dago, denbora asko da ez dudala jokatu eta nik ere ez dakit nola nagoen?. Bazirudien finala jokatu beharrik ere ez zela, baina Irujok egin zien aurre iritzia ematera ausartu ziren guztiei.
|
|
–Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak? –erantzuten zion Domingok erdi serio erdi txantxetan, esaldi biribilaren atzetik zigarretari xurgada luzea kendu eta kezko uztaiak egiteari ekiten zion bitartean, esaldia bezain biribilak.
|
|
" Nola sinetsiko dut Jainkoagan, hilotz bat ikusten dudan bakoitzean sinesteko gogoa joaten bazait...?" esan zion Miryamek noizbait; eta Domingok erantzun: " Eta
|
nik
nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak"; non zeuden, ordea, Miryamen esmeraldak, heriotzak betiko eramanak... eta non Jainkoa?; Domingok inoiz baino bakarrago behar zuen arren, ez zegoen bakarrik, bai baitzituen taldeko kide batzuk inguruan, animatu eta hitz egiten ziotenak –tartean Ch... kaka Jainkoari!; Domingo gainditua zegoen, durdazatua, ikusten ari zena sinetsi ezinik, alferrik... begien aurre aurrean baitzuen froga:
|
|
Berandu bada ere, bizitzan ikasi dudan lezioetariko bat da gauzak ez direla norberak uste duen moduan gertatu izan. Paperotan kontatu dizut
|
nik
nola ikusten ditudan gure arteko joan etorriak; behin edo gehiagotan esan dizudanez, gustatuko litzaidake zuk zer diozun ezagutzea. Ezin da, eta zer egingo diogu, ba.
|
2010
|
|
ALIZIA. Bost axola
|
niri
nola hil den. Kontua da orain ez zaudetela arriskuan.
|
|
¡ Amatxo!
|
Nik
nola esanZenbat gozatutzen detan!
|
|
Nolabait errateko Jon Sudupek aipatzen ditu gaur egungo filosofiaren olatuaren buruan dabiltzanak, eta erran behar da ezen ez direla oso beroak erlijioa estudiatzean, erlijiogabeak direla erran daiteke, positivisten moduan erlijioa arkaismoen artean lurperatu nahi dutela dirudi, eta Habermas ateoak asmatua omen du pentsamendu postmetafisikoarena, erraten ezen pensamendu horrek integratu lukeela bere baitan fenomeno erlijiosoa ere. Ez dakit
|
nik
nola, zerbait bigarren mailakoa edo, historia zaharrean ageri den baliorik ez duen ilusioren bat (aztiek jucio sinteticoak a priori egiteko bilatze ezinezkoa). Agian marxismoan erraten den moduan kultura materialaren superestruktura bezala, eta egia izan daiteke, baina hemen ere topo egiten dugu, nik behintzat bai, erlijio monoteistarekin, salbuespen batekin.
|
|
Baina, bukatu ondoren, eta hausnarketa egiten dudanean, konturatzen naiz berak direla, egitan, niri erakusten didatenak. Gauero daramat nirekin etxera ikasitako zerbait, beren artean edota
|
nirekin
nola erlazionatzen diren aztertu ondoren.
|
2011
|
|
–Jode, Joxemiel!
|
Nik
nola jakingo nian, ba, hi, itsasertzekoa izanik, hain igerilari txarra hintzela. Nik uste nian putamadrean ibiliko hintzela.
|
|
|
Ni
nola edo hala itzuliko naiz Lurrera.
|
|
ABEL. Bai, tamala da alabak aita ukatzea, baina orain berdin dio
|
ni
nola nagoen. Uxue da garrantzitsuena.
|
|
JOANA. Bai,
|
nik
nola hala uler dezaket baina Naia ere hor dago eta... ez zait gustatzen sufritzen ikustea.
|
|
Hara zer pentsatzen nuen: " Neuk jakin gabe,
|
nire baitan
nola hain errotua dagoen Monjeuren oroitzapena, hango irudi batzuk formatzen dira nigan eta irudi horiek kutsatu egiten dizkiet haurrei. Hain txikiak direnez, nigandik elikatzen da horien espiritua, bularreko haur zirenean gorputza ere elikatzen zen bezalaxe.
|
|
Urruñako arrain usinan egiten nuen lan. Kamioia etortzen zen neskak bila usinarat eramateko eta hango emaztekiak erran zidan
|
ni
nola Ibardinetik hurbil bizi nintzen ia ez nuen edariak ekarriko. Ba, hola, Ricard, Porto eta Martini Benttatik ekartzen hasi nintzen.
|
|
" 18 urtetan hasi nintzen. Urruñako arrain usinean ari nintzen lanian eta kamioia etortzen zen neskak bila usinarat emateko eta hango emaztekiak erran zidan
|
ni
nola Ibardinetik hurbil bizi nintzen ia ez nuen ekarriko edariak eta...".
|
|
Nik esaten nion: " Imanol,
|
ni
nola izango nauk kulturako zuzendaria diputazioan. Hiru mila milioiko aurrekontu bat eramaten ideiarik ere ez diat eta administrazioak nola funtzionatzen duen, nola kudeatzen diren arazo hauek eta mekanismo hauetaz?
|
|
Aukeratxoa ematen zidala ere adieraz zezaketen bigarren esaldi hark eta doinu aldaketak. Galdera erantzutea ere eragozten zuenez, ez zitzaiola axola deliberatu nuen, niri jakinarazten zidala ez zitzaiola axola
|
ni
nola nengoen, ezta ere bera zelan zegoen niri kontatzea. Galdera ergela zela jakinarazi nahi zidan.
|
2012
|
|
eta orain Parisera? Ez du ezer ulertzen, batzuetan iruditzen zait Peruk ez duela ezer ulertzen eta bere kontura doala,
|
ni
nola nagoen kontuan hartu gabe. Paris?
|
|
–Ez, Gilen ez, beste bat, bizardun bat, ingeles tipoko kapela janzten duena, itxura arraroko gizaseme bat. Bai, badakit harrituko zarena
|
ni
nola natorren halako orduetan horien atzetik. Gero kontatuko dizut dena, baina orain deitu poliziari, mesedez?
|
2013
|
|
–Eta ni zuri ere gustatzen natzaizu, erantsi du, aditzarekin berriro katramilatu bada ere, eta barre algara bat egin du?, ondo dakit
|
nik
nola begiratzen didazun.
|
|
Haren begitarte serioari ohartuta, erran zitekeen hil ala biziko egitekoa ezarria zuela norbaitek haren eskuarte tikian. Hark
|
niri
nola, hala egin nion nik hari, zaldunez zaldun.
|
|
Bingley andereñoak nigana bide zuen estimazioaz erabat engainatuta egon naizela aitortzen badut, ene Lizzy maite maitea ez da, ziur naiz, bere adimenaren zorrotzaz nire gain harrotuko. Alabaina, ene ahizpa maitea, gertaerek arrazoia eman dizuten arren, ez ezazu pentsa egoskorra naizela hauxe esaten badizut oraindik ere, alegia, Carolinek
|
nirekin
nola jokatzen zuen aintzat hartuta, nire uste onak zure susmo txarrak bezain legezkoak zirela. Ez dut inondik ere ulertzen zergatik nahi ote zuen nire adiskide mina izan, baina, berriz egoera berean suerta banendi, ziur naiz engainatua izan nintekeela ostera ere.
|
|
Izugarria iruditu zitzaidan hain une laburrean hainbeste gauza batera ikustea diamante argi honetan, eta oso samingarria, gogora etortzen zaidan bakoitzean, argitasunezko garbitasun hartan, hain gauza itsusiak irudikatzen zirela ikustea, esaterako, nire bekatuak. Eta beraz, gogoratzen zaidanean, ez dakit
|
nik
nola eraman dezakedan, eta horrela hain lotsatua geratu nintzen, non ustez ez bainekien non sartu ere?.
|
|
Zakurrak ere askatuko ditugu. Zakurrak! errepikatu zuen burua mugituzez gaude munduko bigarren gerlan! Ikusiko dut, nire erabakia izanen da, hartzen ditut egitekoaren uhalak. Non izanen zarete zuek. Lo eginen dugu Atharratzeko arroztegian eta goizik hartuko dugu mendiko bidea, mugara buruz. Eta
|
nik
nola egin dezaket elkar juntatzeko. Poliziako talkie walkierekin, bertzenez nire mugikorrarekin. Emaiten dizkizut zenbakiak.
|
|
Besteen aurrean
|
niri
nola deitu irakatsi behar dizut.
|
2014
|
|
Hitzik gabe gelditu zara. Zure Gorka
|
nirekin
nola demontre ezkondu ote zen galdetu diozu zeure buruari. Ezin dituzu hariak lotu.
|
|
Nire euskara eta euskal munduaren ezagutzamugatuak dira, gramatika falta zaidalako, hitzak, aditz batzuk(...) Esatendiet lagunei: , zuek ez duzue ulertzen
|
ni
nola sentitzen naizen barrutik egoerabatzuetan?. Tentso, hizkuntza eta egoera ez baititut erabat menperatzen».
|
|
Azpeitian igo egiten da apur bat.
|
Nik
nola mendia egin nuen lehen, badut indarra hanketan. Eta horregatik, aldapa apur bat baldin badago, ondo joaten naiz.
|
|
Nik munduaz zer uste, hura
|
nik
nola antzeman, horixe da mundua niretzat. (Motel, ez muinak hainbeste urtu, munduaren muinean egonagatik ere!)
|
|
Munduak nitaz zer uste, hark
|
ni
nola antzeman, halakoxea naiz orduan munduarentzat.
|
|
Beti arazo ukan dut Egañarekin. Ari izan naiz bakarretan
|
ene baitan
nola ausartzen ahal den Egañari atxikitzea horren bertso bat txarra zela. Segur izan gaitezke ehuneko ehunean dena ulertu dugula. Zeren kasu, bertsolariak bertso egiten ari dira baina eliteko horiek beste anitz gauza egiten dute ere, oraingo hedabideek gidatu jendartean.
|
|
Haurra aita to. (Bere semean) Citoyen Franklin,
|
ni
nola ixena?
|
|
Ez didazu inoiz galdetzen ea nola dauden alabak, edo
|
ni
nola nagoen.
|
2015
|
|
Halaber, Arraio irratiko Izerditan blai saioko podcast a gehitu dut. Azken atalean, informazio gehigarria dago, zein bertsio den eta
|
nirekin
nola jarri harremanetan, besteak beste.
|
|
Isilune bat sortu zen,
|
nik
nola bete ez nekiena. Amak jarraitu zuen:
|
|
–Zer moduz darama hau guztia Gustavok? , galdetu du azkenean,
|
nik
nola daramadan galdetu gabe.
|
|
Eta nola negar malkotan sartzen ninduzun besoetan hartuta errekara? Desio nuen une hura, zuk nola heltzen zenidan,
|
nik
nola lotzen nituen eskuak zure lepaldean, nola lasaitzen ninduzun belarrian muin emanez, nola kilikak egiten zenizkidan nire barre karkara entzun nahian. Plastikozko sandalia haiek jantzita zoriontsu nintzen.
|
|
Handitasun honetan egia bat ulertarazi zitzaidan, egia guztien gauzatzea dena. Ez dakit esaten
|
nik
nola zen, ez bainuen ezer ikusi.
|
|
5 Behin Orduen Liturgian beste guztiekin nengoela, bat batean nire arima bere baitan bildu zen, eta guztia ispilu garbi baten antzekoa iruditu zitzaidan, ez atze, ez hegal, ez goi eta ez beherik ez zuena, guztia argi ez zegoenik; eta haren erdian Kristo gure Jauna irudikatu zitzaidan, ikusi ohi dudan bezala. Uste dut ispilu batean bezala argi ikusten nuela neure arimako alde guztietan, eta ispilu hau ere, ez dakit
|
nik
nola esan, guztia zizelkatzen zen Jaun berarengan, esaten jakingo ez nukeen bat egite guztiz maitetsu batez.
|
|
Izugarria iruditu zitzaidan hain une laburrean hainbeste gauza batera ikustea diamante argi honetan, eta oso samingarria, gogora etortzen zaidan bakoitzean, argitasunezko garbitasun hartan, hain gauza itsusiak irudikatzen zirela ikustea, esaterako, nire bekatuak. Eta beraz, gogoratzen zaidanean, ez dakit
|
nik
nola eraman dezakedan, eta horrela hain lotsatua geratu nintzen, non ustez ez bainekien non sartu ere.
|
|
10 Berriro diot, benetan, ez nekiela
|
nik
nola bizi, batek bere burua pobre eta arimaz nekatua ikusten baitu: gogoa beti Jainkoaz betea izateko agintzen diote eta beharrezko da Harengan izatea arrisku askotatik askatzeko; beste ertz batetik, ikusten du ez dela komeni munduko kontuetan huts egiterik, beren ohorea kontu hauetan jarria dutenei tentaldirik ez ematearren.
|
|
11 Handi handia izan zen liluramendu honetako aintza. Pazkoko aldirik gehienean hain lelotu eta txepeldua ibilirik, ez nekien zer egin, ezta ez nekien
|
nigan
nola kabitzen zen hainbesteko fabore eta mesedea ere. Esaten den bezala, ez nuen ikusten ez entzuten, barruko pozaren handiaz.
|
|
Gizatasun guztiz sakratua ikusi nuen sekula ikusi dudan aintzarik handienean. Aitaren bular artean sartua agertu zitzaidan berri miresgarri eta argi baten bidez. Hau ez nuke jakingo
|
nik
nola den esaten, ikusi gabe Jainkotasun hartan presente sumatu bainuen neure burua. Hain izutua eta hala geraturik, uste dut egun batzuk igaro nituela neure senera etorri ezinik; eta beti iruditzen zitzaidan Jainkoaren Semearen gorentasun hura aurrean nekarrela, lehenengoa bezalakoa izan ez arren.
|
|
Ez dago bihotzik hori pena handirik gabe eraman dezakeenik. Bada, hemen, azken batean, bizitza amaitzean amaituko dela eta amaiera duela jakinda ere, hain erruki handia hartzen badiogu, amairik ez duen beste horren samina ez dakit
|
nik
nola arindu dezakegun, deabruak egunero berekin daramatzan hainbeste arima ikusirik.
|
|
Hau ez da, bada, ezer arimaren agoniaren ondoan: estura bat, itolarri bat, atsekabe minbera bat, hain ezinegon etsigarri eta nekagarriarekin, non ez baitakit
|
nik
nola adierazi. Izan ere, arima bere lekutik ateratzen aritze etengabea dela esatea, gutxi da, bizia beste batek kentzen dizula dirudielako; baina hemen arima bera da bere burua zati zati egiten duena.
|
|
8 Gauzetatik askatze bitxi bat ere uzten du,
|
nik
nola den esan dudana. Uste dut esan dezakedala nolabait desberdina dela,, diot, espiritu hutsezko beste gauza horiek baino gehiago?; izan ere, espirituari dagokionez gauzetatik guztiz askaturik daudenez gero, hemen badirudi gorputzak berak egitez betetzea nahi duela Jaunak, eta lurreko gauzekiko desadostasun berri bat gertatzen da, eta bizitza oso nekagarria da.
|
|
Ez dakit
|
nik
nola gerta daitekeen hau, baina hala gertatzen da; eta, nire ustez, ez nuke aldatuko Jaunak egiten didan mesede hau (haren eskutik baitator, eta esan dudanez, ezertxo ere ez nik lortuta, guztiz naturaz gaindikoa delako) geroago esango ditudan guztiengatik ere; ez dut esaten guztiak batera hartuta, banan banan hartuta baizik.
|
|
2 Nik ez diet kontra egingo, letradunak eta espiritualak direlako, eta badakitelako zer dioten, eta Jainkoak bide askotatik eramaten dituelako arimak.
|
Nirea
nola eraman duen esan nahi dut orain eta irakurtzen nuenari kasu egitearren zein arriskutan ikusi nuen neure burua; gainerako gauzetan ez naiz sartuko. Argi ikusten dut bat egitera iritsi eta hortik aurrera igaro ez den arimak, hau da, liluramendu eta ikuskari eta Jainkoak arimei egiten dizkien gainerako mesedeetara igaro ez denak?, esandako hori hoberentzat izango du, nik egiten nuenez; eta hartan gelditu banintz, uste dut ez nintzela sekula iritsiko oraingo honetara, nire iritziz engainua delako.
|
|
Eta ni orduan moja izatearen guztiz kontra nengoenez gero, atsegin hartzen nuen hain moja onak ikustean, izan ere oso ziren onak etxe hartakoak, onestasun, erlijio eta moduzkotasun handikoak. Hala ere, deabruak ez zion uzten ni tentatzeari, eta kanpoan bilatzeari
|
ni
nola artegatuko mezuen bidez. Horretarako aukerarik ez zen eta, laster amaitu zen, eta nire arima lehen adineko bide onera berriro ohitzen hasi zen eta lagunarte onean ezartzen duenari Jainkoak egiten dion mesede handia ikusi nuen. Jauna handik eta hemendik begira eta begira ari zela iruditu zitzaidan, nondik itzularaz nintzakeen beragana.
|
|
Honek beldurrez ibilarazten nau, burua jasotzen ausartuko ez banintz eta agerian agertu nahi ez banu bezala, jazarpenak ditudanean egiten ez dudana. Arima benetan bere buruaren jabe da, gorputzak sentitzen badu ere, eta bestalde, nahigabeturik nabil; ez dakit
|
nik
nola izan daitekeen hau; baina horrelaxe da: arima bere erreinuan dela dirudi eta guztia bere mende duela.
|
|
Eta honela, Hirutasun guztiz Santuaren egun berean utzi zituen berarekin zihoazen emakume batzuk (aitortzera ez zihoan haren ama, fraide oinutsen monasterioa handik urruti baitzen; han aitortzen zen beti eta limosna handiak egiten zituen eta haren gurasoek ere bai beraren bidez); Jainkoaren mirabe handi bati esana zion eraman zezala eta honek esan zien berarekin zihoazen emakumeei (oso ezaguna zela Sevillan emakume hura, Jainkoaren mirabea zela eta egintza handiak egiten zituela), gero etorriko zela; eta honela utzi zioten joaten. Hartu zituen marregazko bere abitua eta mantua; ez dakit
|
nik
nola mugi zitekeen jantzi harekin, baina barruko pozaz guztia zuen gutxitzat. Haren beldur bakarra oztopoak jarriko ote zizkioten zen eta zama handiaz zihoala jakingo ote zuten, bere usadioa bestelakoa baitzen.
|
|
1 Nik diot, Teresa Jesusenak, Ávilako San Josereneko prioreak, Jeneral txit agurgarri Frai Joan Bautista Rubeo maisuak hainbat agiri utzi baitzizkidan Karmel Mendiko Amaren hasierako eta Ordena santuko monasterioak fundatzeko eta onartzeko, jakin nuela
|
nik
nola Toledoko hiri horretan, Jaunaren graziak eraginik eta Andre Maria gure Zaindariak lagundurik, nahi zuten aipaturiko Ordenarentzat etxe baten limosna egin, eliza eta lau kapilaurekin eta elizaren zerbitzurako litzatekeen gainerako guztiarekin, eta horretan gure Jauna zerbitzatua eta goretsia izango zela konturaturik: neure izenaz sinaturiko gutun honen bidez, diot onartzen dudala karitate eta limosna handiko obra legez.
|
|
12 Nigan itsu itsuan fidatzen dira, ez dakit
|
nik
nola; eta ni neu ere bai, mila edo bi mila dukateko zorra hartzeraino. Beraz, diruak eta tratuak gorroto nituen aldi berean, nahi du Jaunak horretan baino bestetan ez dezadala jardun; ez da hori gurutze makala.
|
|
9 Goraintzi asko aita Garciálvarezi, eta Beatrizi, horren amari eta gainerakoei, eta esan on onak izan behar dutela, Jaunak beraiekin ematen baitio hasiera fundazio horri; izan ere, laguntza kendu die, eta ez dakit
|
nik
nola konponduko diren. Egia da, okerrago litzatekeela oinetakodunekin balitz, beste toki batzuetan bezala, haiek esaten dieten bidetik joango baitira.
|
|
Beharbada, beste inor baino santuago izango da. Ez dakit
|
nik
nola bateratzen den hain espiritu handia hain banitate handiarekin. Ikusiko balu hemen zer gertatzen den ofizioak izate horretan eta saltze kontuan eta zer egiten den, harri eta zur geratuko litzateke.
|