Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 50

2000
‎Zehaztu ditugu horiek: halakoak dira erregelok, ezen gizaki baten zentzua ere ezin legearen gainean ezarri, horixe baita arrazoi publiko bakarra.
2001
‎Nirekiko ari naiz galdezka ea auzi horrek –gaia eta tratatzeko modua direla  eta eta ez idazleen erruz– ba ote duen behar bezalako funtsik. Esaldi horiek badute noski zentzurik, baina ez dakit musika eder edo poema bikain baten zentzua oso bestelakoa ote den.
‎Garbi esan behar da Kantek substantziaren ulermenean aldaketa izugarria eragin duela. Bere zentzu ontologikoa desagertzen da, denboraren iraunkortasunarekin harremanean jarri delako, eta erlazio huts baten zentzua hartzen du. Substantzia kategoria gisa, alegia, adimenaren ekintza gisa ulertzen duenez, substantziaren filosofiatik ekintzaren filosofiara igarobidea abian jartzen du Kantek.
2003
‎abstrakzio baten zentzua bezala,
2004
‎Printzipio horretan oinarrituta, adierazpen oso baten zentzua eta erreferentzia, harenosagaien zentzu eta erreferentzien funtzio bat da. Horrexegatik du garrantzi handia izenhutsek zentzurik badutela onartzeak, gainerakoan horiek osagaitzat dituzten perpausek ezbailukete zentzurik, eta, jakina,. Olentzero ikazkina da?
‎–lauren erro karratua? deskribapcnak, adibidez, zenbaki bera dcnotatzen du mundu posibie orotan.7 HIZKUNTZA ETA TESTUINGURUA; INDEXIKOAKFregeren arabera, perpaus baten zentzua pentsamendu bat da. Fregek, pentsamendu?
2007
‎Non eman bilketa bukatutzat? Gero, gertakari mugatu baten zentzua eta analisi, historikoa, erakar daiteke eskema sinple batera:
‎Egin behar duzuna da zentzu transferentzia bat. Hitz baten zentzu transferentzia bat egin duzu. Hitz baten berezko esanguratik bestelako esangura zehaztura, matizatura, zehatzera egingo duzu ihes.
‎Erretorika klasikoaren ikuspuntutik begiratuta, metafora tropo bat da, alegia, hitz baten nahiz lokuzio baten zentzu aldaketa bat; autore batzuentzat, gainera, troporik biribilena da, goren gorengoa.
2009
‎eta herrien askatasun borrokak aspektu ekologikoak ere barnebil ditzake, esaterako. ETAren atentatu baten zentzua, orduan, ikusten da dagoela, Euskal Herriaren egoeraren analisi, herrien zerizanaren eta eskubideen teoriaren bati loturik, gizatasunaren kontzeptu bat, historiaren filosofia, etika, politika, desira pertsonalen batzuk, itxaropenen batzuk, azkenean mundu ikuskera oso batean bildua eta eraikia (zentzua beti eraikuntza bat da); edo ez du zentzurik, eraikuntza hori partekatzen ez bada.... Orduan, euren instinto kriminalek edo psikopatologiaren batek itsuturiko jende batzuen desmasia soila izango da.
2011
‎Baina badago beste arrazoi bat funtsezkoagoa. Lehenik eta behin, giza ekintza orotan jokoan dagoena, azken helburuari begira, balioak dira (askatasuna, etc.), eta ekintza edo ekinaldi jakin baten zentzua helburu harekiko erlazioan bakarrik baliozta daiteke. Gero, gizakiak gizakiaren historia juzgatzea, horregatixe, momentuko irabazi edo galera itxuren gainetik, balorazio kontua da, eta, beraz, erabiltzen den balio sistemaren pean dago epaia.
2012
‎Baina badago beste arrazoi bat funtsezkoagoa. Lehenik eta behin, giza ekintza orotan jokoan dagoena, azken helburuari begira, balioak dira (askatasuna, etc.), eta ekintza edo ekinaldi jakin baten zentzua helburu harekiko erlazioan bakarrik baliozta daiteke. Gero, gizakiak gizakiaren historia juzgatzea, horregatixe, momentuko irabazi edo galera itxuren gainetik, balorazio kontua da, eta, beraz, erabiltzen den balio sistemaren pean dago epaia.
‎Itzulpenaren teoria postmodernoak aztertuta (itzulpen ikasketa deskribatzaileak, ikasketa kulturalak, dekonstrukzioa, teoria postkolonialak, teoria hermeneutikoak, itzulpenaren poetikak...), ikusiko dugu itzulpenaren epistemologia postmodernoan jatorrizko testua ez dela berezko zentzu objektiboa duen entitate itxi eta bukatutzat jotzen, milaka interpretaziotara irekita eta etengabe mugimenduan dagoen izatetzat baizik. Teoria modernoek testu baten zentzua objektiboki interpretatzea eta zentzu hori beste hizkuntza batean bere horretan ematea posible zela defendatzen bazuten, teoria postmodernoek aldarrikatuko dute testuek ez dutela berezko zentzurik, eta zentzua irakurleak edota itzultzaileak ematen diela. Teoria modernoek a priorizko egiatzat jo izan duten, jakintza?, beraz, ez da itzulpenean baizik gauzatuko:
‎Idazketaren hizketarekiko menpekotasuna bezala, itzulpenaren jatorrizkoarekiko menpekotasuna ere zalantzan jarriko dute itzulpenaren teoria postmodernoek. Dekonstrukzioak, esate baterako, episteme modernoak mantentzen zuen hierarkia irauli eta jatorrizko testua itzulpenaren menpe dagoela aldarrikatuko du; itzulpenik gabe jatorrizko testuak existitzeari uzten diola; testu baten zentzua jatorrizkoan ez, baizik eta itzulpenean bilatu behar dela; jatorrizkoak ez duela identitate finkorik, eta itzulpen bakoitzean birmoldatu eta birdefinitzen dela. Foucault, Derrida, Barthes eta beste hainbat dekonstrukzionistarentzat eredu bihurtu zen, eta, esan dezagun bide batez, Sarrionandiak eta Pott bandak hainbeste miresten zuten?
‎Itzulpenaren teoria postmodernoek zalantzan jartzen dute jatorrizko testuaren (eta oro har, edozein testuren) zentzu transzendental, puru, finko, itxi eta zehatzaren ideia. Positibismoa indarra galtzen joan ahala, gero eta aditu gehiago hasiko dira onartzen testu, esaldi nahiz hitz baten zentzua ez dela hor kanpoan (munduan, errealitatean) dagoen zerbait, subjektuok objektiboki hauteman dezakegun zerbait, subjektu eragileek (norbanakoek eta kulturek) eraikitzen duten zerbait baizik. Horrexegatik definitzen dira itzulpenaren teoria postmoderno gehienak teoria konstruktibista gisa.
‎Mendebaldar tradizioan itzultzaileari eskatu izan zaion otzantasun, fideltasun eta pasibotasuna salatzeko, postmodernismoko itzultzaileek jarrera aktiboagoa erakutsiko dute, itzultzailearen erabaki ahalmena, boterea eta erantzukizuna agerian jartzeko. Izan ere, dagoeneko azaldu dugun moduan, testu baten zentzua ez da itzulpenaren nahiz idazketaren aurretik hor zegoen zerbait, idazleak, irakurleak eta itzultzaileak osatzen, aldatzen eta birmoldatzen duten zerbait baizik. Birmoldaketa horretan, beraz, itzultzailea behartuta dago erabakiakhartzera, ezin du, besterik gabe?
‎Ondorioz, testu bat ongi aztertu ahal izateko, irakurleak ongi ulertu behar du lan hori nola erlazionatzen den bere buruarekiko duen kontzeptu pertsonalarekin. Nork bere buruaz duen pertzepzio horrek izugarrizko garrantzia du norberak testu baten zentzuaz egiten duen interpretazioan. Bigarrenik, autoreak bere testuari eman asmo dion zentzua bigarren mailakoa da irakurleak hautematen duen zentzuaren alboan.
‎kontzeptua proposatu zuen (Jauss 1972). Harrezkero, beraz, gero eta zailagoa izango zen testu baten zentzua autorearen intentzioan bakarrik oinarritzen zela defendatzea.
‎Testu baten zentzua modu oso, zehatz eta erabatekoan interpretatzea ezinezkoa dela frogatzen du Derridak. Izan ere, testu orok, beste elementu batzuekiko diferentziazko prozesu baten ondorioz sortzen du zentzua; diferentzia harreman hori ez da soilik hizkuntzako beste elementuekin gauzatzen, baizik eta baita sare handiago bateko elementu sozial, kultural, politiko, sexual, familiar eta abarrekin ere.
‎Dekonstrukzioaren arabera, beraz, irakurlearen interpretazioak eta testuinguru edo espazio kultural berri bakoitzak ezartzen dituen irakurketa baldintzek osatu eta birmoldatzen dute testu baten zentzua. Ondorioz, irakurketarik edo interpretaziorik gabe ez dago zentzurik, eta are urrunago joanez, itzulpenik gabe ez dago jatorrizkorik.
‎Itzulpena etengabeko sorkuntza lana dela eta jatorrizko lana itzulpenari esker osatzen dela defendatu zuten, nork bere erara, beste hainbat itzultzailekere. Ezra Poundek, esaterako, artelan baten zentzua inoiz ez dela finkoa erakutsi zuen bere itzulpen eta saiakeretan. Zentzu hori birmoldatuz doa hizkuntza aldatu eta garatu ahala.
‎Horixe da hain zuzen dekonstrukzioak aldarrikatu duena: ez dago testu edo literatura original edo jatorrizkorik, testu nahiz literatura oro baitago milaka faktore desberdinek osatzen duten sare handi bateko beste elementuen menpe, eta elementu horiekin mantentzen dituen harremanek osatzen baitute testu baten zentzua. Alegia, lehen esan duguna errepikatuz,. Beste, rik gabe ez gara existitzen.
‎101 Lehen kapituluan ikusi dugunez, Spivakek bezala Derridak, Foucaultek eta beste hainbat dekonstrukzionistak ere itzulpenetan gertatutako isilune eta hutsuneak sintomatikoki irakurtzearen beharra aldarrikatzen dute testu baten zentzua ulertu edo osatzeko.
‎Hain zuzen ere, itzulpenaren sorkuntza ahalmen harrigarria erakutsi nahi izan du Sarrionandiak ziurrenik existitzen ez den sorburu testu baten hiru bertsio desberdin proposatuta. Edozein testuk milaka interpretazio izan ditzakeela gogorarazten digu horrela, testu baten zentzua irekia eta mugikorra dela, eta ez dela finkatzen norbaitek bere irakurketa edo itzulpenaren bidez, bere, zentzua ematen dion arte.
‎Horixe erakutsi dute itzulpenaren teoria postmodernoek, baita Sarrionandiak ere. Izan ere, itzulpenaren epistemologia postmodernoan, testu baten zentzua ez da finkoa, aldaezina eta transzendentala, itzultzaileak metodologia egokia erabiliz dezifratu eta, bere horretan, itzuli behar duena; aitzitik, testu bakoitzak zentzu ireki, aldakor eta plurala du, irakurketa, interpretazio, itzulpen eta berridazketa bakoitzean irakurlearen edo itzultzailearen imajinazioaren arabera birmoldatu eta osatzen dena:
‎formaren eta edukiaren edota hitzaren eta zentzuaren arteko bereizketa dualista, esate baterako, behin eta berriz aipatzen da, batzuek lehena eta besteek bigarrena hobesten dutelarik, baina itzulpenean egindako hautuak ez datoz beti bat aldez aurretik hartutako erabakiekin. Izan ere, itzulpenaren teoria postmodernoek erakutsiko duten bezala, testu baten zentzua ez dago elementu formaletatik bereizterik, zentzua ez baita testua sortu aurretik existitzen zen zer objektibo bat, hitzak eta bestelako elementu estilistiko eta formalak elkarrekin harremanetan jartzean sortzen den zerbait baizik.
‎Gauzak horrela dira esaten den orotan, baina bestela ere... erantzutea. Zentzua, hitz, praktika edo sinbolo baten zentzua aldatzen hasten denean, autonomiaren nor hura sortzen da. Batzuetan, zentzu aldatzailea lagun bakarra da, instituzioen kontra bere burua altxatu duena, baina nabarmendu dudan bezala, zentzuari buruzko jardun polemikoa politikoa da izatez.
2013
‎Alde batetik, hitzen esanahia argitzeko erabiltzen da (neologismoak, hitz ezezagun edo teknikoak, atzerriko hizkuntzetakoak, latinetikakoak, eta abar). Bestetik, aurreragoko enuntziatu oso baten zentzua edo interpretazioa argitzeko erabiltzen da.
2014
‎nazioaren ikusmolde ilustratua versus erromantikoa, unibertsalista vs. partikularista, indibidualista vs. holista, konstruktibista (edo hautazko) vs. naturalista, zibikoa vs. etnikoa, etab.; h. d., Renan versus Herder, non ez Herder Herder eta ez Renan Renan izaten diren, manipulazio interesatuen arranpaloak baizik. ...arazoei erantzun bila, beren adierazpenak ez baitago parean jarri eta kontrastatzerik alderik ez balego bezala denboran nahiz funtsezko planteamolde eta asmoetan, zehatz bereizi gabe zein den beren esanen tokian tokiko esanahia edo balioa, eta zein ezin den oraino izan testuinguru sozial eta politiko nahiz teorikoagatik, alferrik delako haiek nazioaren teoria akabatutzat hartu gura izatea ikerketa baten zentzu abstraktuan. Herder XVIII. mendekoa da, Iraultzaren aurrekoa, eta haren nazioaren kontzeptua ez da politikoa (subirania, etc.), nazioa Estatuari kontrajartzea aski politikotzat uler badaiteke ere; hots, bere ideia politikoak baditu ere Estatuaz eta nazioaz, ez da zuzenki nazioaren edo Estatuaren teoria politikorik egiten ari2030 Nazioaren muinean hizkuntza ezartzeagatik, esentzialistatzat kritikatzen da Fichte (hori arrazismoaren aldakitzat jotzen ez zaionean!); baina nazioaren sorgian hizkuntza dagoela, hari baino lehen Voltaireri irakur dakioke berdin berdin, eta beste hamaikari Alemanian nahiz Frantzian (Renani halaber, ikusi denez) 2031 Orokorki unibertsalista versus partikularista ezaugarritu nahi badira posizioak, nekez ukatuko da, Voltairek adina bilatzen duela Kantek arrazoimenaren unibertsala, edo Herderrek humanitate unibertsala; bestetik, Kantek autodeterminazio pertsonala adina, edo banakoaren eta partikularraren zale itsua ei den Herderrek adina, indibiduoaren autonomia bilatzen duela azken finean Voltaire txit unibertsalistak.
2015
‎Era berean, Virginia Woolfen obran trataera berezia du denborak: unean uneko gertaera bakoitzak askotan txertaturik darama denbora unibertsal baten zentzua, lehenagoko eta ondorengo esperientziekin kateatua. Ildo beretik doa ikuspegi desberdinen erabilera, hainbat narratzaileren esku utziz kontaketa lana.
‎Gure mundua gero eta bisualagoa da, eta zientifikoki frogatuta dago gure burmuinak nahiago duela datuak bisualki jaso. Gure burmuinaren ia% 50ek estimulu bisualen prozesaketan parte hartzen du; gure hargailu sentsorialen% 70 begietan daude, eta segundo hamarren batean baino gutxiagoan jaso dezakegu eszena bisual baten zentzua; esaten dutenez, ikusten eta egiten duenaren% 80 gogoratu ohi du jendeak, baina entzuten duenaren% 10 eta irakurtzen duenaren% 20 besterik ez18.
2016
‎Bikain eginak daude, bai, estilo handiz, eta oso entretenigarriak dira. Baina bere osotasunean, ez dute pelikula baten zentzu epikoa, ez daude luzaroan irauteko sortuak. Behin betiko filmak sortu barik, kate mailen izaera dute, trantsizio hutsa dira.
‎Hiztegi zabal hau, gaiaren eremu hedatuaren isla da. Hitz bakoitzak esanahi desberdina du, garai bat, helburu bat, proiektu baten zentzua daramana berarekin, nabardurak. Ideia deskribatzaile soil bat dakarte hitz horietako batzuek.
‎Eduardo Momeñe: " Obra baten zentzua ulertzen lagun behar luke kritikariak"
‎Zein da egungo egoera. Nire ustez, argazki “kritika” ez litzateke obra bat ona edo txarra den epaitzen duen testu bat izan behar, obraren osagaiak ezagutaraziz ikuslearen begirada aberasten duen iritzia baizik. Obra baten zentzua hobeto ulertzen lagundu behar luke kritikariak. Velazquezen obrari buruzko liburu bat irakurtzean ulertzen dugu ideia hori ondo:
2017
‎batzuk erregistro hutsa izatetik besteak baino hurbilago egonik, jakina. batzuetan, produktuak edo produkzioa neurtu arren, produktuaren inguruko praktika hartu ahal da kontuan (hau da, produktua egiteko edo erabiltzeko jardunak). beste batzuetan, zuzenean praktikak zenbatu beharrean, testuingurua eta harreman zein praktikaren harreman komunikatiboak izan daitezke aztergai. horrela edo hala izan, badugu nondik jo praktikei zuzenean eragitea helburu duten politikak sustatu nahi izanez gero. badugu praktiken politikak sustatzeko, neurtzeko, ebaluatzeko ikerketa eredurik. errealitate Soziolinguistikoa eraikuntza praktiketan oinarrituz gero, praktiketara bideratu behar dira neurriak: ikerketaneurriak eta ekite neurriak. esan bezala, alderdi kuantitatiboa eta kualitatiboa jorratu behar dira. kualitatiboak esango digu zein den praktika baten zentzua, bere inguruan, bere jokoan, bere horretan. hori arizale edo jarduleekin ikertu beharra dago, maiz haien esanahi partikular eta zentzu bizi eta oharkabeetatik abiatuta. arlo kuantitatiboan, berriz, honako bi ezaugarri hauek betetzen dituzten erregistroak lehenesten ditugu: (1) praktika jakin bat bere testuinguru edo praktika eremuan ikertzea (denbora, espazio, harreman edota praktika irizpideek mugaturiko esparrua) eta (2) eremu horietako kasu guztiak kontuan hartzea, egoki eta beharrezkotzat jo diren ezaugarriak barne.
‎Aurpegia, munduko objektuen pareko izate objektua dena (bere baitakoa), begirada bihur daiteke eta distantzia zabaldu, alegia, unibertsoan egon eta unibertsoa zabaldu eta bere burua transzenditu: " aurpegiak bere aurrera bultzatzen du bere burua, espazioan eta denboran[...] aurpegi baten zentzua ikusgai den transzendentzia izatea da". 72
‎Baina Sartreren metodoa ez da erredukziozko sintesia, joan etorri etengabea baizik; metodo progresibo erregresiboa da. Proiektu baten argitan, jarrera baten zentzua ulertzeko behar den ezagutza mugimendu dialektiko bat da" ekintza esplikatzen duena amaierako esanahiaren baitan eta hasierako baldintzetatik abiatuta". 25 Biografiazko hainbat obra kritiko ikuspegi horretatik idatzi zituen: Baudelaire (1947), Mallarme (1986 [1952]), Saint Genet (1952), Les mots (1963).
2018
‎Biak dira materia soziala ez ezagutzetik edo kontuan ez hartzetik eratorritako jarrerak, bietan iraultza edo eraldaketa soziala nahi hutsaren emaitza izan daitekeela uste da. Kasu batean ekitetik (ekintzaren fetitxizazioak) eta bestean irudikatzetik (helburuen fetitxizazioak) hordialdi iragankor baten zentzua lor daiteke, baina mundu sozialaren materialtasunak bere horretan iraun ohi du.22 Askotan materia horren irakurketa partzialetatik datoz joera magiko horiek.
‎sentsazioak, emozioak, nahiak eta desioak. Utopikoak dira bestelako errealitate (ezinezko) baten zentzua eta sentimendua dakartelako; bestelakoa, eta beti hobea (justuagoa, askeagoa, solidarioagoa, igualitarioagoa...). Horregatik egokiago da utopiak baino (narrazio, mito, egitasmo...) esangura utopikoak pizten eta mamitzen dituzten jardun heterogeneoei begiratzea.
2019
‎Azken batean, hurbilpen kualitatiboaren bidez gizarte praktikak ulertzeko ahalegina egiten da. Jokaera sozial baten zentzua aztertzen da, eta era berean, baita ikerketako aktoreek adierazteko duten modua ere. horregatik, errealitate bat deskribatu baino, horren arrazoietan sakontzen saiatzen da metodologia hau, eta jokabide zehatz batzuk ingurune sozialaren testuinguruan kokatzen ditu (Martinez et al. 2019, 10). horregatik, euskal musikari batzuek hizkuntza hautuaren inguruan dituzten arrazoiak aztertu nahi di... Izan ere, honen bidez informazioa nahiz elkarrizketatuak zer adierazten duen ere biltzen da (Ibid, 29).
‎Milan Kunderak honela jarraitzen du: «Nazioak bere artistekiko duen pultsio posesiboa testuinguru txikiaren terrorismo gisako batez agertzen da, obra baten zentzu guztia bere herrian betetzen duen paperera mugatuz».Kezka automatikoa da, jakina: ez ote dut neuk gauza bera egiten?
‎Marie Baxkirtseffek, esaterako, ospetsua izan nahian erabaki zuen margotzea; traba zitzaion loria beretzeko obsesioa, ez baitzion uzten errealitatera hurbiltzen; egiaz, ez zuen maite margotzea: artea baliabidea besterik ez zen; bere amets anbiziotsu barne hutsek ezin zioten erakutsi kolore baten edo begitarte baten zentzua. Ekin dion obrari eskuzabal lotu ordez, emakumeak bere bizitzaren apaingarritzat jo ohi du; liburua eta margolana ez dira bitartekari inesentzial bat baino, bide ematen diona errealitate esentzial hau jendaurrean erakusteko:
‎Raimundo Silvak bizkarra erakutsi zuen bat batean, bere bizitzan guzti guztia galduta zegoela eta sekula gehiago etxe hartara itzuli ezin izango zelako ideia lausoarekin, Absurdoa da, absurdoa, errepikatzen zuen isiltasunean, eta mila bider errepikatzen zuela iruditu zitzaion, ateari buruz ihes egiten zuen bitartean, Bi segundo barru kanpoan izango naiz, urruti izango naiz, eta azken unean Maria Sararen ahotsak geldiarazi zuen, ezustean lasai, oraintxe eta hemen gertatzen ari denarekin hain kontraesan handian, non hitzen esanahia airean galdu bailitzan izan baitzen, lotsagarrikeriaren azken muga zeharkatzeko beldurrarengatik ez balitz, Raimundo Silvak gaizki entzun zuelakoa egingo zukeen, baina emakumeak benetan esan zuena sinestea, ez zegoen besterik, Bost minutu barru aterako naiz, zuzendaritza literarioan kontu bat konpondu eta txoferko egingo dizut, nahi baduzu. ...n, eta ikustekoa da gu gizakiok nola gauden eginda, sentimendu nahasketa hartan borrokan egonagatik oraindik bazuen izpiritu hoztasuna txoferko egingo dizut entzuteak eragin zion desatsegina identifikatzeko, egoerarekiko guztiz desegokia, arrunkeria nabarmenagatik, Maria Sarak esan zezakeen, adibidez, Nahi den tokira eramango zaitut, baina seguru asko ez zitzaion bururatu, edo hori bezalako esaldi baten zentzu bikoitza saihestu behar zuela uste izan zuen, Nahi den tokira eramango zaitut, nik nahi dudan tokira eramango zaitut, egia da estilo jasoak huts egiten digula gehien behar dugun momentuan. Raimundo Silvak atea askatu eta zutiturik iraun zuen, komentario honen gustu ona zalantzazkoa litzateke adiskidantzazko ironia baten adierazpena ez balitz, bitartean erantzunaren zain gaude, Eskerrik asko, baina ez zaitut desbideratu nahi, alabaina, hemen oso egoki dator esatea sonetoa zuzenketarekin sufritzen ari dela, zuzentzaile gaixoari mihian kosk egitea baizik ez litzaioke geldituko sakrifizioak ezertarako balioko balu, zorionez Maria Sara ez zen ohartu erantzunaren zentzu bikoitz maleziatsuaz, edo ohartu ez zelakoa egin zuen, gutxienez bere ahotsak ez zuen dardararik ageri esan zuelarik, Etorri, eser zaitez, gizonak ahaleginak egiten ditu bere ahotsak dar dar egin ez dezan erantzuten duenean, Ez du merezi, maite dut zutik egotea, hitz horiek entzun eta gero balirudike eskaintzari uko egin ziola, baina onartu egin duela ikusten dugu.
2021
‎Bestetik, aurreragoko enuntziatu oso baten zentzua edo interpretazioa argitzeko erabiltzen da. Gorago aipatu adibideak balio digu:
‎" Badakizue, señores, gure herrialdean ausartenak ere ez direla lotsatzen lurrikarek gizon baten zentzu guztietan eragiten duten izuaz. Sekula ez zara ohitzen horretara.
2022
‎Azenari Enekonesen idazkia. Bizitza oso baten zentzuaren bila.
2023
‎" Istorio honen bidez, ene andereok, jakin ahal ukan duzue senar baten zentzu onaz eta emazteki on baten hauskortasunaz, eta iduri zait, zuhauen indarrez soilik fidatu beharrean, ongi behatzen badiozue ispilu horri, ikasiko duzuela zuen ohorea bere eskuetan daukan Haren baitarat itzultzen".
‎Babes emozionalak elkarrekikotasuna erakartzen du eta Hiri Laborategizatuetako nodoen artean kidetasun eta helburu amankomun baten zentzua mantentzen laguntzen du.
‎Agenteen garapen profesionalerako funtsezko elementua da hori, eta konfiantzazko eta elkarrekikotasunezko loturak sortzen ditu. Gainera, komunitateari balioa itzultzeko modu bat ere bada, eta agenteen arteko helburu amankomun baten zentzua helarazten du.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia