Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 50

2009
‎–Ez du nik bezala gogoratzen, zalaparta ia ia gehiegizkoa zenean, azaldu zigun?. Lehengo garai haietan trebea izan beharra zegoen armekin.
‎Eta balio bat baino gehiago izanez gero, ba al du Literaturak balio praktikorik MacMillan adituak Historiari aurkitzen dion moduan, edo antzekoan sikiera? Jakina, idazlea izanik, badut nik galdera horretarako erantzun propioa, baina ikuspegi orokor eta zabalago baten bila hasi naizenez, galdera hori kritikari profesional bati luzatzea otu zait. Horrela, idazle, irakasle eta kritikari den Víctor Morenorekin hitz egin dut (berari ez zaio «kritikari literario» esatea gustatzen, «kritikari» baizik).
‎eragozpenei abantaila, gozamen sotzailea? kontrajartzeko aukera dut nik. Hitzen atzetik nabil, hitzak ditut langai, eta pintoreak margoak konbinatzen dituen bezala, neuk ere halatsu egiten dut hitzekin.
‎Lehendabiziko ekintzan, komikiarenean, beste hizkuntza batean jasoa dut nire formazioa; beste hizkuntza bateko informazio, irudi eta formulekin betetzen ari naiz nire ganbara, nire irakurle altxorra. Baina gero, euskaraz ari naizelarik, neurera ekarri behar ditut haiek guztiak, moldatu, egokitu, itxuraldatu egin behar ditut (eta, askotan, sortu).
‎Jakin izanda ere, nuke orduan bezala idatzi. Nire euskarazko tradizioan neuzkan nobela historikoaren jardun apurrek ere ez zuten nik bilatzen nuena betetzen. Hona zer uztartu behar nituen jario natural batean:
‎Orain, emakume itsuak bezala, denok dauzkagu gure oroitzapenak argazkiek, kafe eho­gailuak eta gutun gutxi batzuek lagundurik, Atlantikoaren bi aldeetan. Euskal Herriko nire ahaideek gogoan dute nire amamak hirurogei urte zituela nola etorri zen Bizkaira urtebeterako. Ameriketan badira berak bidalitako gutun batzuk.
‎Bai zera, Esteban! Ezin du nire komentarioa erantzun gabe utzi, azken hori ez, eta, beta aprobetxatuz, hizketan jarraitu dut: Bera baino askoooz ere politagoa zinen zu, entzun?
2010
‎Oraingo honetan irakurtzeko eduki ditugun bost liburuetatik hiru fikziozkoak izan dira eta bi ez fik­ziozkoak. Bostak interesgarriak, eta estiloaren aldetik iruzkin bat merezi dutenak; edozelan ere, esan behar dut nik ezin ditudala era berean irakurri: batzuetan pertsonak daude eta besteetan pertsonaiak, batzuetan istorioak daude eta besteetan gertakizunak.
‎Gaiaz beste egitera gonbidatu nahi zaituztet nik orain; nik Uxue Alberdiren Aulki jokoa hartuko dut ahotan. Idazle gazte baten lehen eleberria da hau, baina bere adinekoen errealitatetik aldendu eta gerra garaian gazte zirenen belaunaldiari eskaini dio arreta liburu honetan.
‎Har dezagun, kasurako, «Hagina» ipuineko haginlaria. Eta ez dut nik esango fragmentua eta sakontasuna elkarren aurka daudenik, beste batzuek aitortzen diote fragmentuari osotasuna hartzeko gaitasuna, adibide tontoegi bat jartzearren, puntuak lotuz sortzen den irudiaren antzera. Eta hori egiteko aukera bai ematen du narrazio bilduma honek, printzen bidez ikuspegi bat osatzekoa.
‎nire amak hamasei urte baino ez zituela ni jaio nintzenean. Aitak, hegazkinlari kanadar batek, gu hemen utzi eta bere emaztearengana egin zuen.
‎Bere kasua, iheslariarena, berbera zen, eta ozenki aldarrikatzekotan egon da: «Hogeita sei urte ditut nik ere, sasian daramatzat azken lauak, eta izan gabea naiz sekula!».
‎Beldurra Tangerren bertan bizi dut nik. Rifekoa naiz, euskal marokoarra nahi baduzu, nabarmenago nintzen garai batean orain baino.
‎Baina integristen ar­tean ere mailak eta mailak dira. Batzuek ez dute nire li­bururik argitaratu ez saldu nahi; beste batzuek, toleran­teagoak, erlijio liburuz betetzen dituzte bazter guztiak, nahiz nire zenbait ale jartzen dituzten salgai. Baina ez da tolerantzia kontuagatik bakarrik, diru irabaziagatik baino.
‎Gizon emakume horiek 1916ko heroi errepublikano­en zilegizko oinordekotzat hartzen dute beren burua. Haien ekintza armatu etengabeak terrorismo ekintza nazkagarriak direlakoan ikusten ditu irlandar jende gehienak, eta halaxe behar du nire iritzian. Baina ez genuke ahaztu behar irlandar askok, matxinadaren garaian, antzeko moduan ikusten zituztela 1916ko buruzagiak, eta txistua botatzen zietela errenditu on­doren espetxera zeramatzatenean.
‎Ez ote zituen nire obra hark
2011
‎Mea culpa eleberriaren gaineko iritzia eman nahi­ko nuke nik ere. Estik eta Kepak aipatu dituztenen haritik, esan beharra dut nobelak ez nauela erabat konbentzitu, alde formaletik ikusi dizkiodala herren batzu batzuk.
‎Bosgarren foro honetako kideak hasiak zarete libu­ruen inguruko iritziak eta adierazten, eta hitz egiteko gogoa ere egin zait Jazintoren hitzen harira. Irakurria dut nik ere Josu Penadesen Jantzi beltz bi narrazio hori eta ikusten dizkiot hein batean berak azpimarra­tu dituen ezaugarri estilistikoetako batzuk. Historia dramatikoa da:
‎Hizkerari eta estiloari erreparatzen bazaio, fikzioan esaten zaigu eskolatu gabeko emakume horrek alfabetatze kurtsoa egin ondoren lortu duela idatzi hori osatzea, noizbait alabak irakurriko duen itxaropenez. Itzulbiderik gabeko mintzo horrek hartu behar zuen tonua zen giltza narrazio honetan, eta aitortu behar dut niri kosta egin zaidala ahots horren zinezkotasunean sinestea.
‎Gaur nioke garraio publikoak eskatzen duen kortesiari eutsi, autoa bezain mekanikoa dirudien masak gaizki darama sufrimenduaren antzezpen groteskoa, nuke zotinka negar egin, egin dudan eran, bolantea sorbalda laguntzat, interbentziorik gabe, nahigabe egin dut, bat batean gauza asko ari naiz egiten gaur nahi gabe, brageta irekitzea bat, trenean nukeen zerbait, nahigabe eta oharkabean indarka hasi zaidanari lekua egiteko, sabela seinalatzen didan energia bat, martxa aldatzen dudanero laztanduko banu bezala. Euria ari du, bustitzen ari naiz eta trabaturik dago kristala igotzeko mekanismoa; honek dagoeneko ez du nire alkazar izaniko makina bera ematen, nire usaina aireztatzen du haize bustiak; teorian familiaren autoa zen, baita emaztearena eta semearena ere, baina ez dut halakorik sentitzerik lortu, harremana estuagoa da nire eta autoaren artean, sarri lehia bat, egia delako, goizero giltza jiratzen dudanean, motorrak baino hausten ez duen isiltasun goiztiarrean, ingurura begiratzen dudala, arriskuari a... Beti jakin dut auto festa honetan heriotza gonbidatu bat gehiago dela; lehen egunetan agujetak izaten nituen besoetan bolanteari indartsuegi heltzeagatik, zaldiz banindoa bezala, oraindik mantentzen dut errepidea zuzena denetan eskuak izte­rretan jarri eta besoak deskantsatzeko keinua.
‎68an etsamina lan horiek antolatzen nintzen, beraz, eta denbora berean, nire tesia bukatua zen, 69an aurkeztu banuen ere. Aldi berean, emaztearekin joan nintzen Alemaniara, Angeluk eta Ansbach ek anaitasunezko harremana egina zuten eta Angeluko auzapezak deitu ninduen erranez nahi zuela ni han izaitea, zeren eta bai­tzekien Ansbach en bazela erakustoki bat, eta Angelun ez bazen ere, ni hor nintzen Baionakoan. Bere ondoan nahi ninduen.
‎Badu orai berrogeita zortzi urte Euskaltzaindian naizela, eta uste dut nire bizitza parte bat ere hor dagoela. Ez da bakarra, baina hor dago
‎Baigorriko herriak hegalak urrun, tu/ Denak ere malkarra, erroitz eta bortu/ Bainan zer inporta du ni han nintzan sortu/ Eta hantxet nahi du engoitik zahartu.
‎Baina orduan argazkigin­tza oso garestia zen. Ni gogoratzen naiz erroilu batek 100 pezeta balio zuela nik orduko 50 pezeta irabazten nituenean. Alegia, bi ordurekin argazki erroilu bat, eta 36 klik bakarrik.
‎Beno, ez beti? Momenturik txarrenetako batzuk ere, larritasun aldetik, izotzetan pasa ditut nik.
‎Horrelakoa izan nahi nuke nik: ia zaindu ez eta luzaro iraun.
‎Trufa barneratu nuen eta hasi nintzen hasi, erdaraz klase geletan ongi mintzatu nahiz eta kaierean estilo elegantean idatzi. Oroit naiz nola gero, Uztaritzeko Seminario ttipian, garaztar apez frantses erakasleak kontseilatu ninduen, nahi banuen nirea ez zen, baina nire bilakatu nahi nuen hizkuntzan aitzinatu: opor egunetan, ganbararen isiltasun eta bakardadean, kopia nitzan, mekanikoki eta ulertu gabe berdin, autore baten orri eta orri.
‎Hizkuntzaren amodioa hain nuen ene baitan sartua, non, nozioen esplikatzeko egin behar nuen filosofoen hautu askean, frangotan estilo ederra zuketenak har­tzen bainituen! Filosofikoki kritikagarria!
‎Gero, lizeoan, gazteei erakatsiz ikasi dudan dialektika doi hura, Platonen dialogoetan Sokratesen harrapa galderak aztertuz, ohartu naiz berdin aita maitea entzunez nuela entzuna, eta harek ninduela hizkuntzaren mundu miresgarri eta ikaragarrian sartu lehen aldikotz. Aita nuela nire lehen maisua. Eta zer erran osabez?
‎Nik zer zen komedia hori. Arnagako bihurgune­ko errekatik jalgia ninduela nere autotik, K.O. Lokartu nintzela dudarik gabe. Sortetxean utzi ninduen gizon ezezagunak.
2012
‎Esferikoa dut nik harririk gustukoena, «bola». Hura gustatzen zait gehiena.
‎2004tik aurrera aldean neraman «izaera bikoitz» horretaz nolako printzak ditu nire oroimenak. Sorta on bat.
‎Ikastolako andereñoaren «zergatik?» guztien atzean amona hil izana entzuten nuen, ez dakit esan zuen; azkenean, ondorioztatu nuen gezurra esan izanagatik haserrearen ordez gupida jasotzearen arrazoia, bekatua zerbait larriagoarekin lotzen zutelako zela, amonaren heriotzarekin; uste nuena baino larriagoa behar zuen, nire ikastolako guztiek aipatu baitzuten funerala deitzen zioten festa bat, nire amona hil zelako ospatua, nire familia guztia bildu zuena, eta baita nire lagunak ere, ni izan ezik. Nik ama negarrez ikusi nuen telefonoan, bere lagun baten etxera eraman ninduten, bat batean denek nahi zuten nirekin hitz egin, tontakeriak kontsultatu, zer meriendatuko dugu gaur?; urtebetetze eguna nuenez oparia ekarri zidaten amaren lagun dibertigarriaren etxera, mendiko motxila handi bat, eta amona hil zela esan zidan aitak; lakura erori zen eta ito, igeri ez zekienez. Eta besterik ez.
2013
‎«Zorionez» esan du berak esaldia arindu nahian, baina biok ondo dakigu bere hitzek alaitasuna falta dutela. Izan ere, zortzi urteko harremana eta gero, harreman berezia zinez, zulo galantak bizi du nire laguna. Eta ni ere ez nabil aparte.. Biharamunetan ere egin izan dugu, Azu, ez ahaztu, bota diot bere gerria eskuekin bildu eta atzealde perfektu hori hankartera ekarriz.
2015
‎Ez nago ohituta zu etxean afaltzen ikustera. Baina zuk ere ez duzu nigan pentsatzeko ohiturarik, eta zergatik egingo zenuen gaur salbuespena?
‎Lana egin arren, ez badut zerbait produzitzen, ez danire dirurik sartzen etxera. Baina, behintzat, batzuetaniduritzen zait ez dudala nire lana hain gaizki egiten.Egiten ahal nituen horiek, egin ditut. Gero, bestea, ez da nire esku.
‎bakartien ariketa paisaia. Ezin dut nik
‎«Martin, badakit bihotzean zerbait izan zenuela. Egun batean etorri behar duzu nire klinikara. Osasun azterketa zehatza egingo dizut».
‎Penagarria! Trajea ere, ordukoa nuen nik! 1953an jaioa zinen zu?
‎Beldurrak neurgailurik balu, seguru beldur gehiago nuela nik Ramonekin adostutako hitzorduaren aurrean, Armstrongek ontzia utzi eta ilargira jauzi egin zuenean baino.
‎laxoan ari zirela sartzen baziren pilotak Kotxora, etxe honen kara printzipaletik sartuko ziren; eta esku hutsik ari baziren, Granada aldetik. Horixe duzu nire uste ttikia.
‎Baina horren meritua ez duzu nirea, baizik eta lautik hiru Imanol Lartzabal kantariarena. Haren ahots gozoan aireratu ez balitz, ez baitut uste poematto honen lirika pixarraz inor sekulan ohartuko zenik.
2016
‎Gogoratuz. Ondo gogoan dut nire lehen esaldia. Flamingo berria tabernara sartu eta hiru eskailera jaitsi behar ziren harrerara iristeko.
‎Baina ikasi, behintzat!? Gidoia irakurri eta emozioak nahi ditut nik, esaldi batek edo pertsonaia batek ni barruraino hunkitzea. Atzera begira jarri eta esan ahal izatea:
‎Dagoeneko berrogei urte joan badira ere, atzo izan balitz bezain zehatz eta argi gogo­ratzen dut nire irakasle debuta. Hemeretzi urte nituen.
2017
‎Euskara eta Euskal Herria izan ziren bere gai kutunenak. Bigarren diskoan, kantuetako batek Euskadi dut nire aberria zuen izenburu, eta beste batek Euskal Herriarekin amets. Izadiari, baserriari, arrantzaleei eta askatasunari ere makina bat kantu opa zizkien.
‎Grabazioaren harira azken gauza bat. Orduak eta orduak pasa ditut nik hau garbitzen eta bere tokira ekartzen, eta hor daukagu Xenpelar Dokumentazio Zentroa, hori egiteko kapaza ez dena. Web berri bat zabaldu dute eta hor ari dira astero zazpi mila saio ez dakit nongo gazteek egindakoak grabatzen.
‎Handik denbora gutxira, bere saio poetikoak egiten hasi zenean, erabaki zuen soinujole batekin, nirekin egin behar zituela. Nik banituen nire zalantzak, baina berak: «Ez zaiela akordeoia gustatzen?
2018
‎Ni apaiza izateko puntuan nengoen eta nire arrebek berehala idatzi zidaten esanez katedra horretara aurkeztu behar nuela. Beldur ziren, kontizu, ni apaiz joango nintzela herri txiki eta ahaztu batera eta zeregin duinagoa nahi zuten niretzat. Esan eta egin, testu batzuk prestatu eta hor agertu nintzen hautagai moduan.
‎Ziliporta: badu nire bururako usain bat, ezin galduzkoa. Ondo gordeta daukat hitz maiteen altxorrean.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia