|
2000
|
|
|
Eta ni zatiturik nengoen. Izan ere, zure kontseiluek, jaun André, osaba Joanikoten alderat ninderamaten, eta halatan
|
nuen
neure nahirik nahitsuena eta gutiziarik gutiziatsuena haren oinetarat makurtzea eta hari barkamenduaren galdez joaitea Urbiainerat itzuli bezain sarri, neure traizioneagatik eta haren kontrako bidegabekeriagatik. Baina, bertzetik, maite nuen artean ama, eta, maite nuelako, apez izaiteko asmo harekin segitzen nuen...
|
|
|
Eta iragan zen haizea, behatu nion neure arimari, eta han berean ikusi nituen, barreiaturik eta sakabanaturik, neure zorionaren zorigaiztoko hondakinak, neure ditxaren desditxak: desengainuak iraungirikako eguzki puskak, eta arantzak baizik erakusten ez zituen petalorik gabeko arrosa biluzia... eta amorioaren soinu isila ere garrasi bihurtzeko bidean nabaritu nuen neure eztarrian, otsoaren ulu; baina beheiti goiti zetorkidan ulu hura ere ito beharra
|
nuen
neure ezinaren eta neure amorruaren kontra, zeren zerbait eraginkorragoa behar bainuen nik orduan, ene mendeku gosea ase zezakeena, eta ene barrena bare eta sosega.
|
|
|
—Gutitan liluratu izan nau gizon batek nola erotu eta liluratu baininduen aita Bartolomek, halako moldez, non ergel bat bezala sentitzen bainintzen haren aitzinean, borondaterik gabeko jostailu bat haren eskuetan... zeren aita Bartolome gizon sendoa baitzen eta nik haren sendotasuna behar bainuen, neure hutsaren estaltzeko; gizon sutsua zen eta nik haren sua behar
|
nuen
neure zalantzen erretzeko eta deusezteko. Eta aita Bartolome jauregirat etorri eta, handik gutirat, osaba Joanikotekin Italiarako bidaiatik itzuliz gero, apez izaiteko erabakia hartu zenuen zuk, Joanes, eta orduan are itsuago sinetsi nuen, zu jaio ondoren izan nuen ametseko hitz ustez profetikoetan, zeren Jain koak zinez nahi baitzintuen berarentzat... eta sinetsi nuen, halaber, ezen Jainkoak probidentzialki jarri zizula aita Bartolome, zeure xedearen erdiesteko izan zenezakeen gidaririk argiena.
|
|
|
Izan ere, ba ote zen munduan gauza faunagorik eta are ergelagorik ere, hutsik uzten ninduen hartaz banaloriatzen eta sendagaila egiten ibiltzea baino, nola ibiltzen baikinen marinelak geure artean, bakoitzak bere balentriatxoak kontatzen zituela? Haatik, ahantzia ote
|
nuen
neure begiek ikusi zuten amoriozko eszena hura, noiz eta agertu baitzitzaizkidan Maddalen eta osaba Joanikot, osabak bere burua Ma dda lenen bularren artean pausaturik zuela, eta elkarri amoriozko hitzak erraiten zizkiotela, bertzerik gabe.... Edo, ahantzia ote nuen, halaber, osaba Joanikot eta Maddalenen arteko bertze eszena hura, nik hainbatetan idurikatu izan nuena, noiz eta hil aitzin elkarri eskua eman baitzioten, esku emaite soil hartan eta ez ber tze deusetan guztia errana balego bezala...?
|
|
|
—Joder, Edu —aditu
|
nuen
neure gibelera— Zibilizatuagoa uste hindudan.
|
|
|
—Ez nizun deus ebatsi —defendatu
|
nuen
neure burua— Inpentsan izan zen... Ez zinen atea irekitzeko gauza eta...
|
|
|
Tabakoaren eta edariaren karga ohi baino handiagoa dudalarik, aspirina pare bat hartzen dut ohatzeratu aitzin. Alabaina, aurreko eguerdian, aski lan
|
nuen
neure buru naufragoa mihise arteko portura garraiatzen, aurreneurriez oroitzeko. Hartara, kaskezurra urratzeko punttadan neukan, minarez minez, eta gorputza egun berriak dudarik gabe gordetzen zizkidan ustekabe desatseginei kontra egiteko ezgauza.
|
|
|
Atertuko dik, bai, nik errepika neure buruari. Alabaina, abuztu hori hainbat hamarkadatan ezagutu zen beroena eta idorrena izanagatik ere, erauntsia baizik ez
|
nuen
neure zeru partikularraren gainean, eta ni nardatzen hasia nintzen zipatua egoteaz. Niretzat ez baitzuen atertzen.
|
|
|
Ez zegoen beste aukerarik: martiri gizagaixo baten modura aurkeztu behar
|
nuen
neure burua, niganako errukia sortarazi behar nuen bihotz gogor haiengan, eta handik etorriko zitzaidan salbazioa. Errukia bai noski, baina ez erruki mixerable baldarra, oinarri sendoekikoa baizik, jasoa, ongi argudiatua, erudizio puntu bat zuena.
|
|
|
Nahiago
|
nuen
neure jolasarekin jarraitu, baina gogorregi sumatu nituen aitaren begiak. Bi edo hiru egun ziren ama etxetik falta zitzai  gula, eta garai hartan ezin nituen lotu amona  ren hil zoria eta amaren falta.
|
|
|
Bitartean, beldur aleak laztantzen zituzten nire hatzek, eta gustura esango nukeen nahiago nuela sukaldean jolasean ibili, baina izebaren begiak ikusten nituen beti. Nigan ipiniak zeudela iruditzen zitzaidan, eta, gainera, gizon  tzat jo nahi
|
nuen
neure burua, eta nahiago nuen gizatasunaren gurdian sartu. Baita munduko haize guztien sorgin hotsak entzun behar banituen ere!
|
|
|
Baserrietako zakurrei buruz ere aritu ginen, baserri baten parean pasatzean txiki petral bat zaunka hasi zitzaigunean. José Saramagori irakurria nion esaldia maiz
|
nuen
neuk neure ibilaldietan berretsia: " Zakurrek ez diete jada autoei zaunka egiten.
|
|
2001
|
|
|
Hasperen bat jaurti nuen. Ezin
|
nuen
neure burua kontrolatu. Elektrizitatez gainezka sentitzen nintzen.
|
|
|
Hona, ni ere harritzen hasia bainauzue, zerk harritzen nauen gehien eztabaida honetan guztian. Arantzazurako lanak prestatzeko hautatu zuten batzordea (eta ni bestek hautatu ninduen, ez
|
nuen
neure burua hautatu eta, egia esan behar baldin badut, nahiago nuen hautatu izan ez baninduten), betelan gisa, batasunerako balio zezakeen eredu baten  zenbait ezaugarri nagusi markatzen hasi zen, besteak âgehienakâ beste baterako utziaz. Eskubide osoa du nornahik eredu horren akatsak eta aldrebeskeriak (bai baititu, dudarik gabe) erakusteko, eredua erabat baztertzeko eta arbuiatzeko ere bai.
|
|
2003
|
|
|
Nolanahi ere, kontzientzia hura hartu bezain laster jakin nuen, liburu horiek berrargitaratzekotan, han eta hemen ukitu nituela eta eskua sartu, ezinbestean. Bide horretatik, bigarren nobelarekin bete
|
nuen
neure nahia, orain dela urte batzuk Erein en bildumetan azaldu zenean, eta orain lehenengoaren txanda heldu zait.
|
|
2004
|
|
|
Horixe egin behar
|
nuen
neuk ere.
|
|
|
–Nahiago
|
nuen
neure usteak lehen unetik zorotzat hartuko ez ninduen beste norbaitekin alderatzea. Badaezpada.
|
|
|
Bai, handik hasi beharra
|
nuen
neure igoaldia, baloia berriro eguzki bihurtuz, nire sistema planetario partikularrean, Urrutik aholkatu bezala, futbolean lor nezakeèn arrakasta izan baitzitekeen emakumeekin izandako lehen porrota ahazteko modurik onena.
|
|
|
Euskal abertzaletzat
|
nuen
neure burua, baina Espainiako selekzioan jokatu beharra nuen.
|
|
|
Nik neuk ere, giro hartan, abertzaletzat
|
nuen
neure burua. Eta Hertzainak rock taldearen kantak nituen noiznahi gogoan neure amorruari bide emateko, esan dut lehen ere.
|
|
|
hik oinak lurrean jarrita bizi behar duk, baina ahaztu gabe baloia duala eguzki, eta lurrak eguzkiaren inguruan jiratzen duela, eta ez lehenengo kale kantoian aurkitzen duan emakumearen inguruan, barkatu min egiten badiat...". Bai, Montse ahaztu eta berriro zentratu behar
|
nuen
neure karrera profesionalean!
|
|
|
Ez dakit zer sentitu nuen, hotz pittina edo haizearen azkura edo soinuren bat, baina, edozein modutara, zerbait berriaren aurrean nengoela iruditu zitzaidan, eta agian mundu honetara etorria nintzela. Ordea, une hartan ez nekien zer animalia mota nintzen, eta ikusi ere ezin
|
nuen
neure burua ikusi: itsututa nengoen, eta nahiz begiak zabalik eduki, argitasun bat besterik ez nuen sumatzen, aurrean maindire txuri bat jarri izan balidate bezala.
|
|
2005
|
|
|
Fruitu lehorrak... Hala ere, ez
|
nuen
neure irudian hobekuntzarik nabaritu, pisatzeak beldurtzen ninduen, eta denboraldi bat itxarotea pentsatu nuen hainbeste miresten nuen baskularen gainean jarri aurretik. Honako hau zen hasieran irudikatutako helmuga:
|
|
|
rantzizkoa egiten nuen. Gose nintzenean, zigarro bat pizten nuen, neure gosea asetzen zuelakoan, eta nahiago
|
nuen
neure idea kuttunarekin jarrai tzea sorturik nuen helmuga oztopatzea baino.
|
|
|
Ez al zen nahikoa egiten ari nintzen esfortzua? Zerbait gehiago jarri behar
|
nuen
neure partetik.
|
|
|
Neure arazo pertsonala konponduko banuen, hitz batez, errotik aldatu behar
|
nuen
neure pentsaera. Eta neure jarrera ere bai, ondorioz.
|
|
|
Huraxe nahi
|
nuen
neuk ere, kosta ahala kosta, baina ez nekien nola har zezakeen amak.
|
|
|
Gorroto nuen esparroi hura, bai, eta gorrotoago
|
nuen
neure burua bostekoa estutzerakoan" Tabakorako!" esanik eskuan jarri zidan billetea ez hartzeko adorerik ukan ez nuelako.
|
|
2006
|
|
|
Toki bat eta beste bat ikusten ibili ginen. Nik uste
|
nuen
neuk erakutsi nizula hiria, baina zuk aspaldidanik ezagutzen zenuen, eta nor baino nor ibili ginen, cicerone lehiaketa barregarri batean.
|
|
|
Neuk ere ezetz erantsi nion, gutxiago ez izateko. Inoiz ez
|
nuen
neure kabuz hausnartu gai hartaz. Amorratu egin nintzen:
|
|
|
Nahitaezko bihurtzea. Nik ez bainuen Hermannik gabe onik izaten, horixe lortu behar
|
nuen
neuk ere, berak ere senti zezala nirekin egoteko premia. Horretarako, ordea, neure buruaz ahaztu eta lagunaren ona bilatu behar nuen; edo haren adiskidetasuna gorde ororen gainetik.
|
|
|
zer pentsatu ohi
|
nuen
neuk ere ez dakit
|
|
2007
|
|
|
zer pentsatu ohi
|
nuen
neuk ere ez dakit.
|
|
2008
|
|
|
Harro harro eginda nengoen nire aginte berri hura zela eta, eta poz pozik eguraldi distiratsu, eguzkitsu harekin eta kostaldearen askotariko itxurarekin. Orain banuen nahi adina ur, eta baita jaki onak ere; eta kontzientzia, berriz, nire desertzioagatik hainbeste ausiki zidana, lasaitua
|
nuen
neure kasa lortutako garaipen handiarekin. Nik uste nire pozak ez zuela hutsik izango ez balitz izan kontramaisuaren begiengatik, burlati segitzen baininduten kubiertan nenbilela, eta bere aurpegian etengabe ageri zen irribarre arraro harengatik.
|
|
2009
|
|
|
Erailda. Ezin
|
nuen
neure egin ideia hura, kosta egiten zitzaidan onartzea. Eta halere, ez zegoen bueltarik.
|
|
|
Hura guztia ulertzeko eta, era berean, Mieli amorrurik gabe begietara begiratzeko gai nintzen. Ez
|
nuen
neure barruan gorrotorik sentitzen bare, ia hotz, aztertzen ninduen gizon zahar harentzat. Nahiz eta Perez berak hil zuela jakin.
|
|
|
–Ez baitute aski gu Erromaren faltsukeriara bihurraraztea; gure emazteekin ere oheratu behar! , listukatu
|
nuen
neure samina.
|
|
|
Disimulatzen ahalegindu nintzen. Ezin
|
nuen
neure burua sosegatu. Ez dakit ezer igarriko zidan.
|
|
|
Kopatxo bat zerbitzatu nion lagunari. Beste kopa bat bete
|
nuen
neuretzat.
|
|
|
Aski
|
nuen
neure ezinekin.
|
|
|
ez zaitut maite. Uste
|
nuen
neuretzat zinela, baina ez, engainatu naiz. Engainatu nauzu, hobe".
|
|
2010
|
|
|
edo don Fausto eta biok, hobeto esanda, Amandak beti baitzuen etxearekin lotutako zereginen bat: erosketak eta otorduak, etxeko garbiketa, zernahi?; ordurako, azkenik, nik ere erabakia
|
nuen
neure etorkizuna, honako bi aukera hauen artean, Teofilo Mariarengandik urrun: edo hiriburu inguruko fabrika batean lanean hasi, edo institutu edo ikastetxe batean eskolak eman?
|
|
|
–Eta ez ezetzik esan, ama; ez ezetzik esan, aita: hamar urterekin gizontzat
|
nuen
neure burua, eta hamabostekin, esango didazue??.
|
|
|
Zer kulpa nuen nik, bada, giza izaera halakoa bazen? Zergatik hartu behar
|
nuen
neure bizkar gainean ez zegokidàn zama. Kontua ez baitzen ona izan behar nuela eta ehuneko ehunean gainera, baizik eta on izaten ahalegindu behar nuela, eta kontua ez baitzen, Karamazov anaietako baten hitzetan, moralak eta etikak zentzurik ez zutela Jainkorik izan ezean, baizik eta gizakiak bere neurriaren berri jakin behar zuela, eta handik bideratu bere morala eta bere etika, nahiaren eta ezinaren arteko dialektikan bere mugak onartuz.
|
|
|
Zuk kontatu didazu zeure idazkian nola bizi izan zenuten eten eta bikoiztasun hori, baita nola, apurka apurka, urrundu zineten Teofilo Mariarengandik, harik eta harekin hautsi zenuten arte. Nire prozesua, baina, bestelakoa izan zen; nik jeltzaletzat
|
nuen
neure burua, eta alde horretatik, beraz, adosago egon nintekeen Ada eta Domingoren jarrerarekin aita eta Teofilo Mariarenarekin baino, jeltzaleek errepublikaren alde egin zutenez gero; Adak eta Domingok, ordea, batailoi anarkista batean egin zuten gerra, eta horrek halako kezka bat sorrarazten zidan, anarkistak jainkogabetzat bainituen, azken batean, alde ederra?!?, nahiz eta, Domingorekin behin ... jainkozale berezia, hori bai, Elizaren erakutsiak aintzat hartzen ez zituena; esan nahi dizudana da gerrak orbetarron baitan ireki zuèn lubakian, ni tartean sentitzen nintzela sarri, lubakiaren erdian, bihotza erdibituta; zer egiten nuen??; errezatu eta errezatu, korapiloa nik ezin askatu eta Jainkoak askatuko zidalakoan.
|
|
|
berak zur eta burdin puska batzuen gainean egin nahi izan zuen zerurako bidaldia, eta nik ametsaren hegaletan; nirekin konparatuta, bestalde, arina, ausarta eta kementsua zen Domingo; bera munduan bizi zen eta ni burbuila batean; gainera, ni munduratu nintzenerako, munduratu edo?, munduan zegoen jada Domingo, eta haren hitzak, haren keinuak eta haren ikuspegiak izan nituen erreferentzia; horiek dira, bada, datuak, eta hauxe datuotatik ateratzen dudan ondorioa, galdera baten formapean aditzera emango dizudana: ez ote
|
nuen
neure burbuilaren mundu oniriko hura Domingorengandik bereizteko modua, eta ez ote nuen horregatik mundu hura aukeratu, huraxe nuelako Domingoren munduari aurre egiteko arma bakarra, neure behar psikologikoei irtenbide bat eskaintzeaz gain??
|
|
|
hantxe nuen jarraibidea, eta hantxe eredua!; hantxe nuen, bai, funtsa, eta hantxe bizitza serio hartzeko aukera? eta hala, hain serio bizitzea erabaki nuen, gaixotasun larri bat nuen, azken batean, eta garaia
|
nuen
neure bizitzari zentzu bat emateko, txorakeriak alde batera utzita?, non aukerarik estuena egin bainuen: egun batzuk lehenago marrazkitxoen inguruko eztabaida izan nuen aitarekin, bai, eta portaera txar hura hartu nuen neure gaixotasunaren jatorritzat; banekien, bai, mila min eta beste hainbat ezin eragingo zizkidala tuberkulosiak, baina nik, ereduari jarraituz, haiek guztiak neure baitan onartu eta Jainkoari eskainiko nizkion, neure bekatuaren marka ez ezik, bekatari guztiena ere ezabatzeko.
|
|
|
AITOR. Uste
|
nuen
neu nintzela.
|
|
|
Alabaina, ez zen nahikoa. Lan kontuak zirela-eta H.rekin bakarka biltzen nintzenetan, halako bulkada bat sentitzen nuen, neure izate guztia inarrosten zuena; borroka batean jardun behar
|
nuen
neure buruarekin, barneak eskatzen baitzidan eskuarekin haren eskua hartzeko, oinarekin haren oina kilikatzeko, ahoarekin haren ahoa laztandu, musukatu, hozkatzeko. Baina batez ere haren besoen artean egoteko, besarkada seguru eta eskuzabal baten babesa sentitzeko.
|
|
|
Zer kulpa nuen nik, bada, giza izaera halakoa bazen? Zergatik hartu behar
|
nuen
neure bizkar gainean ez zegokidàn zama. Kontua ez baitzen ona izan behar nuela eta ehuneko ehunean gainera, baizik eta on izaten ahalegindu behar nuela, eta kontua ez baitzen, Karamazov anaietako baten hitzetan, moralak eta etikak zentzurik ez zutela Jainkorik izan ezean, baizik eta gizakiak bere neurriaren berri jakin behar zuela, eta handik bideratu bere morala eta bere etika, nahiaren eta ezinaren arteko dialektikan bere mugak onartuz.
|
|
|
berri gaiztoa —tuberkulosiaren aurkako borrokan gaixoak hiltzea zen araua, ez hiltzea salbuespena— ezin hobeto hartu nuen; gure amari esker, beharbada; jendeari" zerbait" erakusteko gogoa ere ez nuen makala, egia esan —anai arrebei eta guraso izebei bereziki—," neure munduan" bizitzeaz gain, heroi bat ere izan bainintekeen, adibidez; gainera, neure erlijioa nuen, gurutziltzatua gurtzen zuena: hantxe nuen jarraibidea, eta hantxe eredua!; hantxe nuen, bai, funtsa, eta hantxe bizitza serio hartzeko aukera... eta hala, hain serio bizitzea erabaki nuen —gaixotasun larri bat nuen, azken batean, eta garaia
|
nuen
neure bizitzari zentzu bat emateko, txorakeriak alde batera utzita—, non aukerarik estuena egin bainuen: egun batzuk lehenago marrazkitxoen inguruko eztabaida izan nuen aitarekin, bai, eta portaera txar hura hartu nuen neure gaixotasunaren jatorritzat; banekien, bai, mila min eta beste hainbat ezin eragingo zizkidala tuberkulosiak, baina nik, ereduari jarraituz, haiek guztiak neure baitan onartu eta Jainkoari eskainiko nizkion, neure bekatuaren marka ez ezik, bekatari guztiena ere ezabatzeko.
|
|
|
Ordurako, don Faustok irekia zuen kontsulta; ordurako, halaber, igandero biltzen ginen Amandaren etxean —txopiteatarrenean—, don Fausto, haren arreba eta hirurok... edo don Fausto eta biok, hobeto esanda, Amandak beti baitzuen etxearekin lotutako zereginen bat: erosketak eta otorduak, etxeko garbiketa, zernahi...; ordurako, azkenik, nik ere erabakia
|
nuen
neure etorkizuna, honako bi aukera hauen artean, Teofilo Mariarengandik urrun: edo hiriburu inguruko fabrika batean lanean hasi, edo institutu edo ikastetxe batean eskolak eman...
|
|
|
berak zur eta burdin puska batzuen gainean egin nahi izan zuen zerurako bidaldia, eta nik ametsaren hegaletan; nirekin konparatuta, bestalde, arina, ausarta eta kementsua zen Domingo; bera munduan bizi zen eta ni burbuila batean; gainera, ni munduratu nintzenerako —munduratu edo—, munduan zegoen jada Domingo, eta haren hitzak, haren keinuak eta haren ikuspegiak izan nituen erreferentzia; horiek dira, bada, datuak, eta hauxe datuotatik ateratzen dudan ondorioa, galdera baten formapean aditzera emango dizudana: ez ote
|
nuen
neure burbuilaren mundu oniriko hura Domingorengandik bereizteko modua, eta ez ote nuen horregatik mundu hura aukeratu, huraxe nuelako Domingoren munduari aurre egiteko arma bakarra, neure behar psikologikoei irtenbide bat eskaintzeaz gain...?
|
|
|
Zuk kontatu didazu zeure idazkian nola bizi izan zenuten eten eta bikoiztasun hori, baita nola, apurka apurka, urrundu zineten Teofilo Mariarengandik, harik eta harekin hautsi zenuten arte. Nire prozesua, baina, bestelakoa izan zen; nik jeltzaletzat
|
nuen
neure burua, eta alde horretatik, beraz, adosago egon nintekeen Ada eta Domingoren jarrerarekin aita eta Teofilo Mariarenarekin baino, jeltzaleek errepublikaren alde egin zutenez gero; Adak eta Domingok, ordea, batailoi anarkista batean egin zuten gerra, eta horrek halako kezka bat sorrarazten zidan, anarkistak jainkogabetzat bainituen, azken batean —alde ederra...! —, nahiz eta, Doming... jainkozale berezia, hori bai, Elizaren erakutsiak aintzat hartzen ez zituena; esan nahi dizudana da gerrak orbetarron baitan ireki zuèn lubakian, ni tartean sentitzen nintzela sarri, lubakiaren erdian, bihotza erdibituta; zer egiten nuen...?; errezatu eta errezatu, korapiloa nik ezin askatu eta Jainkoak askatuko zidalakoan.
|
|
|
‘Eta ez ezetzik esan, ama; ez ezetzik esan, aita: hamar urterekin gizontzat
|
nuen
neure burua, eta hamabostekin, esango didazue... ’.
|
|
|
" Ez zaizkizu matíaslópezak jada gustatzen, Helena...?"; bi emakumeak ahoa bete hortz uzteaz gain —ederki goza nezakeen nik, bide batez, haien nora ezean! —, Helenaren ezpain zurbilak pitz zitezkeen, baita haren begi koloregalduek itsasorik berdeenaren zipriztin bat jaso ere: ...ieztatua gezurta zezaketenak, eta Helenak artean ni maite ninduela adierazi; baina azkenean, aukera hura galdu nuen, nahiz eta beste aukera bat ere landu nezakeen, ausaz... alferrik, Helenaren amak berandu gabe bidali baitzuen alaba, Nafarroan bizi zèn bere ahizpetako baten komentura sukaldari —‘erbesteratu’ egokiago litzateke, beharbada—; aukera eskura izan nuenean, beraz, ez
|
nuen
neure buruan sinetsi, eta ez sinesteak axolagabekeriara eraman... eta axolagabekeriak errudun egiten ninduen.
|
|
|
Maite
|
nuen
neuk ere, deabruaren jenioa zuen arren.
|
|
|
Sasoi batean oso harro nengoen nire mitinekiko erakusten zenuten begirune zein arretagatik. Zuen aldean jakintsu, aditu eta intelektualtzat
|
nuen
neure burua. Liderra sentitzen nintzen, itsutu arteraino.
|
|
2011
|
|
|
Bai, likra ere ezin
|
nuen
neure kabuz jantzi; laguntza behar nuen horretarako. Uretan nengoenean, ordea, minaz ahaztu, eta ahalik eta ondoen surfeatzen saiatzen nintzen.
|
|
|
Nik ere sortzailetzat
|
nuen
neure burua, baina ez nintzen gautxoria, alproja eta edanari emana eta, okerrago dena, ez nuen seguru asko talenturik. Aski zen nire gelari begirada bat ematea.
|
|
|
Seduzitu egin ninduen, benetan. Ez nion galdera gehiago egin, zertarako, nahiago
|
nuen
neurekin geratzea bere misterioa ezagutzea baino. Jakina zerbait ezkutatzen zuela.
|
|
|
Ez nengoen ziur zergatik, edo zein neurritan, niregatik edo beraiengatik ote zen kezka, baina guztiz izuturik zeuden nire ihesaldiarekin, eta azkazal urdinekin. Horretantxe oinarritu behar
|
nuen
neure estrategia?. Alabei irribarre egin eta kanpoaldeko igerilekuetara atera zen pentsatzera, neurrira eginiko bainujantziaz; alabek, hotza zela eta, hurrengo kolpeak prestatu behar zituzten gainera, ez zioten momentuz jarraituko.
|
|
|
–Nik asko maite
|
nuen
neurea: ez zen adulteroa, ez zen lapurra, ez ninduen egunero jotzen?
|
|
|
NEKANE. Rikardo (ren) eta zure argazkiak prentsara heldu dira eta argitaratu egingo dituzte. Gurago
|
nuen
neuk kontatzea.
|
|
|
Alde batetik, misterioz betetako mundua ikusten nuen letren azpian eta gogoko
|
nuen
neure pentsakizunak zeinu misteriotsu haien bidez erakustea. Gainera, ene izkribuak beste edonork, edozein lekutan eta edozein garaitan irakur zitzakeela konturatu nintzen.
|
|
|
Dena dela, ezin
|
nuen
neure burua soldaduen esku utzi. Banekien alferrikakoak izango zirela ene arrazoiak.
|
|
|
Aldarte onean nintzen. Aspaldiko partez ez
|
nuen
neure burua iheslaritzat, mundua ez zegoen nire zelatan, ez zidaten bazter guztietatik begiratzen, konfiantzaz begiratu nuen inguruan eta konfiantza itzuli zidan inguruak, hango joan etorriak ez baitzeukan zer ikusirik nirekin, hau da, ni une hartan han ez banengo gauzek bere horretan jarraituko zuten. Munduarekin adiskidetzen hasia nintzen, eta sentimendu hau areagotu egin zitzaidan geltoki aurreko plazara iritsi nintzenean.
|
|
|
�Ez
|
nuen
neuk egin, neukzelatatzen nuen�.
|
|
2012
|
|
|
Tabernetako musika eta aire kargatuak areagotu egin zidan gainera. Ezin
|
nuen
neure buruarekin.
|
|
|
Eta haien eskuetan erortzen ez banintzen, nola lortuko nituen hornigaiak edo norantz joko nuen. Nire egoera une hartan izan zitekeen tamalgarriena zela iruditzen zitzaidan; ezin
|
nuen
neure burua hura baino egoera okerragoan ikusi, heriotza izan ezean; eta kontinenteko itsasbazterrera iritsiz gero, agian laguntzarik lor nezakeen, edo itsasertz ondotik aurrera egin, Afrikako itsasertzean egin nuen bezala, lurralde jendeztaturen batera iritsi arte, eta han laguntza aurkitu; eta, okerrenean ere, hil nintekeen, eta bat batean amaituko ziratekeen zoritxar guztiak. Adierazi beharra dago hori guztia nire adimen nahasiaren emaitza zela, izaera urduriarena, eta arazo amaigabeek bere onetik aterata eta itsasontzi hondoratuan aurkitutakoak etsita zegoen norbaitena, oso gertu egon bainintzen aspalditik gogo biziz nahi nuena lortzeko; alegia, norbaitekin hitz egin, nengoen lekuaz zerbait jakin, eta handik onik ateratzeko moduaz zerbait esango zidan norbait ondoan izan.
|
|
|
Azukre kanabera batzuk ikusi nituen, baina basokoa zenez, eta ereinda ez zegoenez gero, akastuna zen. Nahikoa izan nuen orduko hartan aurkikuntza horiekin, eta etxera itzuli nintzen, aurki nitzakeen fruitu eta landare horien gaitasun eta dohainak ezagutu ahal izateko zein bide hartu behar
|
nuen
neure buruari galdezka; baina ez nuen ondoriorik atera; izan ere, labur esateko, Brasilen bizi izan nintzen denboran horren arreta gutxi jarri nienez gero, basoko landareei buruz ia ezer ez nekien, edo behintzat gutxiegi gaixorik egonda haietaz baliatu ahal izateko.
|
|
|
Jaun Bikain haiek pixka batean entretenitu eta poz pozik eta txundituta utzi nituenean, beren ugazaba Enperadoreari nire goraintzi apalak emateko ohorea egin ziezadatela erregutu nien; izan ere, beraren bertuteen ospeak, arrazoiz, betea baitzuen mundu osoa mirespenez, eta nik erabakia
|
nuen
neure sorterrira itzuli aurretik berari bisita egitea. Beraz, gure Enperadorea ikusteko ohorea izan nuen lehen egokieran, Blefuscuko monarka ikusteko baimena erregutu nion, ontzat eman zidana baina hoztasun handiz, argi eta garbi nabaritu nuenez; ezin nuen, ordea, zergatia asmatu, norbaitek isilka misilka esan zidan arte enbaxadore haiekin izan nuen elkarrizketa gaizki-nahiaren erakusgarritzat aurkeztu ziotela Flimnap eta Bolgolamek, ziur nagoen arren nire bihotza guztiz libre zegoela horrelakotik.
|
|
|
aurre egin nahi nion. Uste
|
nuen
neuk bakarrik konponduko nuela, inor kezkatu gabe.
|
|
|
Bai, horixe bera nahi
|
nuen
neuk ere: aldaketa.
|
|
|
Ezin
|
nuen
neuk bakarrik eraman zakua.
|
|
2013
|
|
|
Egia da, haatik, xeikak berak halako zerbait ere iradoki ziola bisita hartan, noiz eta Abdul Alimek, baratzeak ikusita gero, erran baitzion: «Nik uste
|
nuen
neure etxean nuela Paradisua, baina berorrenean dago benetakoa, xeik agurgarri hori?». Xeikak, ordainean, irri bihurri bat egin eta honela erantzun zion:
|
|
|
Egia da, haatik, xeikak berak halako zerbait ere iradoki ziola bisita hartan, noiz eta Abdul Alimek, baratzeak ikusita gero, erran baitzion: . Nik uste
|
nuen
neure etxean nuela Paradisua, baina berorrenean dago benetakoa, xeik agurgarri hori??. Xeikak, ordainean, irri bihurri bat egin eta honela erantzun zion:
|
|
|
Ez didak esango, bada, Haziendarentzat lan egin gura duala?! Zelan ez
|
nuen
neure buruaz beste egingo, semea tontoa atera bazitzaidan?!?.
|
|
|
Eta horiek ere ozenki. Maite
|
nuen
neure burua entzutea. Kartzelariak ez ziren arrunt solasturiak, adarjotze krudeletarako ez bazen.
|
|
|
Egia da, haatik, xeikak berak halako zerbait ere iradoki ziola bisita hartan, noiz eta Abdul Alimek, baratzeak ikusita gero, erran baitzion: " Nik uste
|
nuen
neure etxean nuela Paradisua, baina berorrenean dago benetakoa, xeik agurgarri hori...". Xeikak, ordainean, irri bihurri bat egin eta honela erantzun zion:
|
|
|
Ez didak esango, bada, Haziendarentzat lan egin gura duala...! Zelan ez
|
nuen
neure buruaz beste egingo, semea tontoa atera bazitzaidan...!".
|
|
2014
|
|
|
Duela bi urte inguru, bolada txar bat izan nuen: pilota ezin nuen mugitu, ez
|
nuen
neure burua ondo ikusten, entrenamenduetan nire onena ematea kostatzen zitzaidan. Denbora igaro, eta ez nuen erregulartasunik lortzen, eta buruari bueltak ematen nizkion.
|
|
|
Laburbilduz, ez
|
nuen
neure burua ezkonduta eta seme alabekin ikusten; edo, hobeto esanda, ez nuen ez horrela ez inola ikusten. Hasiera batean, nolakoa ez duzun izan nahi ikusten duzu, eta gero ez duzu ikusten nolakoa izan nahi duzun, izan nahi duzu eta punto, ez dakit ondo azaltzen ari naizen:
|
|
|
–Gainera, gelako guztiek izendatu ninduten diruzain, ze karajo, ardura hori ez
|
nuen
neuk eskatu?, ondorioztatu du gero.
|
|
|
Gau zohardia zegoen; espazio urdin ilun bat, ihintzez eta izarren argiz dirdirka, bertan gauza beltzak geldi geldi zeudelarik. Mugimendu antzeko zerbait ikusi uste
|
nuen
neure aurrean. Gau hartan, orotaz ziur nengoen, harrigarriro.
|
|
|
Oso begiko dau Teresak Bibliako esaera sakon hau: . Gizakiekin
|
nuen
neure gozamena? (Es 8,31).
|
|
|
SSen aurrean Posen en 1943ko urriaren 4an eman zuen diskurtsoan, Himmlerrek nahiko modu irekian hitz egin zuen judutarren hilketa masiboari buruz" geure historiaren orrialde aintzatsu [bati buruz bezala], zeina ez den inoiz idatzi izan eta den inoiz idatzi", emakumeen eta haurren hilketa esplizituki aipatu zituen: " Ez
|
nuen
neure burua justifikatu nahi gizonak deuseztatuz alegia, hilez, edo hilarazizeta gero haiek mendekatuko zituzten haurrak geure seme alaben edo iloben ondoan hazten permitituz. Erabaki zail bat hartu behar izan nuen pertsona horiek mundutik desagerrarazteko".
|
|
|
Zure laguntza nahi
|
nuen
neu ez izateko gaiztoa beti.
|
|
2015
|
|
|
Errotako gizonaren hitzak erabili nituen buruan hurrengo egunetan: gauez loa behar dutenetakoa nintzen, eta hobe
|
nuen
neure habian geratzea, etxekoen ondoan neure ohean lo egitea, beste guztiek bezala; bera, berriz, lorik behar ez duten izaki berezien sail hautatukoa zen, gaua zen haren erreinua, eta ez zuen inolako sarkinik nahi bera askatasun osoz mugitzen zen itzalen eremu hartan.
|
|
|
Animalien keinu eta mugimenduei, askotan, geure baitan sumatzen ditugun emozioak egozten dizkiegu, haiek ere geu bezalakoak balira bezala, eta ahaztu egiten dugu gure eta haien arteko amildegia gaindiezina dela. Tximinoaren begietan ikusi uste
|
nuena
neuk sentitzen nuenaren isla zen, ordea; zabal zabal egindako begi beltz haien atzean zegoena eskuraezina zen.
|
|
|
han nengoen, burutik egindako gizon bat Artaakar mendietan zehar garraiatuz. Ez
|
nuen
neure burua engainatu nahi; seguruenik ez Maisua ez ni ez ginen onik aterako kinka hartatik. Zein erraz, zein merke galtzen den bizia!
|
|
|
Zaldia gelditzeari itxaron gabe jaitsi zen Oxane. Negarrik ez egiteko erran nahi nion, baina ezin
|
nuen
neure ahotsa entzun: arkaniarren kantua inoiz baino ozenagoa zen.
|
|
|
Oso prestakuntza mugatua nuen nik liburua ulertzeko: ezer gutxi nekien historiaz, materialismo dialektikoaz, langileriaren emantzipazioaren aldeko ideien arteko lehiaz eta borrokaz; hala ere, ulertzen ez
|
nuena
neure ametsez osatzen, neure borondatez ordezten nuen. Liburuaren edukiak Proudhon, Bakunin, Tolstoi, Kropotkin, Malatesta eta anarkismoaren beste teoriko handi guztien pentsaera jasotzen zuen arren, niri ideia lauso bat geratu zitzaidan buruan, lauso baina argia, zehazgabe bezain indartsua:
|
|
|
Arrazoi bat baino gehiago izan nuen neure esperientzia Sustatun argitaratzeko: batetik, nahi
|
nuen
neure barrena atondu, txukundu; ospitalean bizi izan nituen emozioak antolatu. Bestetik, nahi nuen jendeari jakinarazi albiste txar haren atzean bazegoela itxaropenik; nik, beste askok bezala, irabazi egingo niola minbiziari.
|
|
|
Hala ere, ezertaz konturatzen ez eta nik uste
|
nuen
neu bakarrik nenbilela estututa eta urduri, baina Rita ere larri ibili zen, larri oso, nire besotik zintzilik. Bere betiko izaera tinkoa galdurik, estreinakoz ikusi nuen zalantzan egun hartan eta esan dezaket harrezkero ez dudala beste inoiz hain galdurik ikusi.
|
|
|
Oroitzen naizen bakoitzean, oraindik ere azala eta haragia ernetzen zaizkit gustuz, egindakoaren balentriagatik. Ez
|
nuen
neure burua zuritu nahi, beraz, neu bainintzen Madrilgo Burtsaren Etxea lehertarazi nuena, neu sarraskiaren errudun bakarra, baina egin, emakume batengatik egin nuen egindakoa, nahiz eta emakumeak berak honetaz guztiaz fitsik ezin jakin. Areago, komunikabideetatik jakindakoa baizik ez zuen ezagutzen gaixoak.
|
|
|
gogoa beti Jainkoaz betea izateko agintzen diote eta beharrezko da Harengan izatea arrisku askotatik askatzeko; beste ertz batetik, ikusten du ez dela komeni munduko kontuetan huts egiterik, beren ohorea kontu hauetan jarria dutenei tentaldirik ez ematearren. Nekatua nenbilen, eta sekula ere ezin
|
nuen
neure burua garbitu, ahaleginak egin arren, beti huts egiten bainuen honetan, eta hutsegite hauek, diodanez, ez dira gauza txikitzat hartzen munduan.
|
|
|
Askokbaieztatzen zutela eta nik ezin nuela sinetsi ikusi nuenean, egundoko kezka sortu zitzaidan niri, apaltasun gutxiko jarrera begitandurik; izan ere, guztiak ziren alde handiz ni baino bizitza hobekoak, eta jakintsuak, zergatik ez nien, bada, sinetsiko. Sinesteko indar egiten nion ahal
|
nuena
neure buruari, eta neure bizitza kaskarrean pentsatzen nuen eta horren arabera egia esan behar zutela.
|
|
|
Neure sentsualitatearen atsegin eta banitateari gehiago begiratzen nion neure arimaren onari baino. Moja izateko pentsamendu on hauek noizbehinka etortzen zitzaizkidan eta gero joan egiten ziren, eta ezin
|
nuen
neure burua berotu erabakia hartzeko.
|
|
|
10 Nik ezin nuen eraman hori, Jainkoaren Elizan on handia egingo zuela iruditzen zitzaidalako, eta, beraz, orain duen kargua izan zezala nahi nuen; hala ere, gotzain aulkia eman ziotenean, gero berak esan zidanez, ezinegon handi handia izan nuen, zama oso astunaz ikusten nuela iruditzen baitzitzaidan, eta ezin
|
nuen
neure burua baliarazi ezta baretu ere, eta gure Jaunari gomendatzera joan nintzen korura. Haren Maiestateak baretu ninduen berehala, bere zerbitzu handirako izango zela esan baitzidan, eta halaxe dela dirudi.
|