|
2000
|
|
|
Isildu zen ama, eta
|
ni
leihoari beha jarri nintzen, lizarra zegoen alderat, nondik beleak karrank egin baitzuen.
|
|
|
Funtsean, begirada desberdinak genituela esa  ten zuen berak: aurrena, eztabaidaren hastapenean, emakumeok zikinkeriarako begirada mikroskopikoa dugula esaten zuen, hauts arteko akaroak antzemateraino; hurrena,
|
nik
leihoetako kristalak, lanparako, komuneko ispiluko zipriztinak eta ohepeak oroitarazten nizkionean, berak obsesionatua nengoela leporatzen zidan; hurrenago.....
|
|
|
Zer egin dezaket udako arratsalde gorri batean eguzkiak
|
nere
leihoari beldurra badio eta zu ez bazaude, udak ustekabean neguaren erdian harrapatzen banau derrepentean hostoak isiltzen badira lau kanpai hots entzuten diren bitartean hiru tanta lehor eta epel bat haize hilaren gainetik nora jo dezaket kalean topatuko ez bazaitut gauzak nahiko gaizki ez doazen bitartean tanta epel eskas bat atsoen pauso azkarrak berotzeko nola jakingo dut arbolak bizirik ote dauden soinurik egiten ez badute sirenen hotsa itzaltzeko. gauza ez badira nork esango dit zer gertatzen zaidan lehenengo malkoa oraindik sortu ez denean zeinen eskuak astinduko ditu betazaletan ezkutatu diren kanpaiak non babestuko naiz zure besoak urruti badaude nondik sortuko da elektrizidadea udak baimenik ematen ez badu hiru kanpai ergel eta laugarren bat zeinen arnasak berpiztuko ditu adarrak ni ere uda bihurtu naizenean zer egin dezaket udako usainak sortzen duen izerdi motelak bereganatzen
|
|
|
" Joan zen egunaz... gogoratzen al zara?", galdetu zuen Xanek. " Goizean goiz izan zen; gizon bat bere bila etorri zen;
|
nik
leihotik ikusi nituen; kotxean joan ziren". " Gizon hura lehenago ikusita al zeunden?".
|
|
2001
|
|
|
Atzo
|
nire
leihora begira zegoen...
|
|
|
Bat batean, argiak desagertu, eta
|
nire
lehiotik so eginez, bi zentimetroko luzerakoa dirudien etxearen beste aldean dagoen baratzetik rugby baloi baten itxura zuen zera bat airatu zen. Badakizue fikziozko filmetan ikusten diren ontzi hegalariak bezalakoa.
|
|
|
Nire lagunak maletak zabaldu eta gauzak armairuan sartzen ari ziren.
|
Ni
leihora joan nintzen, parez pare zegoen zabalik eta itsasoa ikusten zen, urdin urdina eta ostertzarekin muga horizontal zuzen zuzena eginez.
|
|
|
Gure ibilaldiak gorabehera, barruko giroa iluna eta tristea zen. Eta
|
ni
leihotik Kalaportura begira egoten nintzen ilunabarretan. Kalaportuk, han beheko hiritxo hark, Ikastetxera heldu eta berehala erakarri ninduen.
|
|
2002
|
|
|
eta
|
nire
leihoa, gaueko azpikerietan maiz igaroa?
|
|
2005
|
|
|
Bizilagunak txakur handi bat du
|
nire
leihotik metro batzuetara, eginkariz betetako kaiola batean itxita eta mugitzeko lekurik ez duela.
|
|
|
Bere izaerak ez zion uzten margolana zatika zatika osatzen, ñabardura guztiak zainduz, eta kolore aldaketa guztiak zehaztuz; aitzitik, osotasunez hautematen zuen margolana, arrasto behinen batzuen bidez. Gauzarik hutsalenak hartzen zituen gaitzat: nire ohearen hanka bat, armairuaren ate erdi irekia, sukaldeko atearen atzean zintzilik zegoen amaren mantala,
|
nire
leihotik frontoian, plazaren beste aldean, ikusten zen zenbaki erdi ezabatua... Halako gauzetan ipintzen zuen arreta Idoiak, eta denbora luzez egoten zen haiei begira, sorgor, harik eta bat batean oihaleratzen zituen arte, barne bulko batek eraginda.
|
|
2006
|
|
|
Hantxe egon naiteke ni, leihoaren beste aldean. Hori balitz benetan
|
nire
leihoaren beste aldea, bi aukera izango nituzke: ganbarakoa eta logelakoa, bata bestearen gainean.
|
|
2008
|
|
|
Zoragarria egin dut lo, oso gau baketsua, oso isila eta nire beirazko kutxan esnatu eta bainu bat hartzea erabaki dut eta izatez zoragarria da lorategia bistan dagoela bainua hartzea eta horretan ari naiz, baina kristala hortxe dagoenez, babesik gabe sentiarazten zaitu. Pixka bat gogaituta sentitzen naiz ezin dudalako leihoa ireki eta
|
nik
leihoak zabalik lo egitea atsegin dut, jende askok bezala, baina hori hemen ezinezkoa da, kristal trinkoa delako eta horrek pixka bat preso egotea sentiarazten nau. Hori bitxia da, kristala bertan egoteak ematen baitizu espazio eta askatasun zentzua baina bestalde, aukera hori galdu egiten da, ezin baitzara kanpora irten.
|
|
|
Mendia maitatzen ikasi dut hemen.
|
Nire
leihotik Txindoki ikusten dut eta oso polita iruditzen zait. Atzerritarrok askotan aipatzen dugu poteoaren ohitura, atentzioa deitzen digun zerbait dela.
|
|
2009
|
|
|
Sugandilak lagun ditudan leihotik begira, ubel agertzen dira kardoaren lore ziatzaileak, Cynara cardunculus. Begirako estetikan ubelak ez du,
|
nire
leihotik, laranja kolorea baino lagun hoberik. Neguan maizago ikusten dira bi koloreok elkar hartuta, bioletak (Viola sp.) nahasiz edo haien artean idi bihotzak, tulipak, jarriz (Tulipa sp.).
|
|
|
Igandeetan ere kan kan, kan kan etortzen zen herrena
|
ni
leiho ertzetik apartatzera. Nola ikusiko nuen, ba, berak ikusten ez zuenik!
|
|
|
–Kaletik
|
nire
leihoa zelatatzen antzematea iruditu zait behin baino gehiagotan, aitortu nuen?, ilunpetan gordeta, beste aldeko izkinan.
|
|
|
Munduan dagoen ezinegona. Ez du ikusten,
|
nik
leiho honetatik ikusten dudan bezala, arrain-ontzi batean sartutako arrainak diruditela pertsonek, eta ahoa ireki eta itxiz doazela etengabe atzera eta aurrera, uretan murgilduta, handik irtenez gero itoko direla jakitun balira bezala. Horregatik egiten dituzte egunero bide berdinak, horregatik ez dira ausartzen egunerokotik irteten, gauza berriak egiten, beldur direlako konturatu gabe arrain-ontzitik atera daitezkeela, eta ito.
|
|
|
Beatrizek berean jarraitu du, nahiz eta
|
ni
leihora begira egon une oro. Jausten diren tantei begira.
|
|
|
Gabiroi ttikia bezalaxe Zapelatza, eta saiarre parea ere bai, ohituta daude postura berean luze egoten,
|
nik
leihotik lasai ikusteko eran. Eurite ostean, arropa zintzilik bezala, hegatsak beheraka, tarteka zabal mantso kurioxo tiraz hedatuz, lehor minez, hortxe egoten dira bakoitza harkaitz puntta banatan... nik gustura erreparatzen diet, zer pentsatua ematen baitidate, ez oinetako eta ez soineko, lumaje berberaz, eguzki eta euri, hotz eta bero, haizea bera ere etsai ez baina hegalagun dutela, hain egoki, merkexurrean sartu gabe pasatzen duten hauei.
|
|
|
Nola neurtu nion? Ordu horretan erlojua erreparatuz ohean nengoelako, txorien sinfonia deszifratzen, zozo birigarroak solista, beste ttikien txorrotxioen laguntzaz... eta kukua
|
nire
leihotik ez urrun, nire astelehen goiza mezu lasai fijo monotematikoan, nire lehen otoitzari konpasa ematen. Beste bati, bi goizetan erreparatu diot, bere doinu erritmotsua jaulki ahala, nola dozena bat kukukada eman orduko, goiko ku!
|
|
|
Baina, nola antzeman diodala uste duzue hegazkin eskuadrila bakeoso armatu gabe honi?
|
Nire
leiho gainean lur porlanez mokoka jasotako hapi miresgarria dago: hemen inguruan enara ipurtxuri aldra jolastia.
|
|
2010
|
|
|
Eta orduan, irri zabala eskaini nion haurrari, irriarekin batera begiak irekitzen nituela: ireki orduko, baina, eten zitzaidan irria, haragi puskak eragiten zidàn ezinegona artean nire borondate onaren gainetik balego bezala; baina
|
nik
leiho bat aurkitu nion neure minari, bai, eta leiho hura zabaltzeari ekin nion berriro ere, begiak atzera itxi eta besoetan nuèn haragi puska bularraldean egokituz, kontuz eta tentuz, harik eta begiak ostera ireki eta biberoia ematen hasi nintzaion arte; eta haurrak biberoi muturrari heldu, eta atseginezko sentipen bat neureganatu nuen, haurrari ni neu ematen ari banintzaio bezala bularra, ez dakit nola esan?; eta amatasun sentimenduak eraginda?, semetxo?
|
|
|
|
Nire aurrean
leiho handi bat zegoen zabalik. Barrea entzuten nuen lore saltzaileen kaletik, eta bidegurutzearen bukaeran landare txiki polit hori bat, eguzki izpi batek ukitua, jolasean zebilen harriaren zirrikitu batean.
|
|
|
Orduan, neure amets sakonetik, borobil zaratatsua geratzen eta isiltzen ikusi nuen; gero begi guztiak
|
nire
leihorantz itzuli ziren. Kondenatua, kondenatua!, oihukatu zuten hatzaz seinalatuz; barrealdia bikoiztu egin zen.
|
|
|
Kolpatu nuen, amorruz deitu nuen, eta iruditu zitzaidan presoen ahots izugarriak gertuago nituela. Haien buru higuingarriak
|
nire
leiho ertzean bertan agertzen ikusi nituelakoan nengoen; bigarren etsipenezko garrasia bota nuen, eta konortea galdu nuen.
|
|
|
Ez dakit Jainko ona edo deabrua izango zen aintzat hartu ninduena, baina ia orduantxe sumatu nuen ahots bat
|
nire
leihoan, ez txoriarena baizik eta hobea: hamabost urteko neskatxa baten ahots garbia, gaztea eta leuna.
|
|
|
Leiho guztiak apurtu zituzten.
|
Ni
leihoa ixtera joan nintzenean neure muturretan apurtu zuten. Eta bota egin gintuzten.
|
|
|
LUKAS. Berak beti darabilen esaldi bera agertu zelako
|
nire
leihoan.
|
|
|
‘Aitak jauregiko gela urrun eta isil batean hezi ninduen, munduko zikinkeriatik eta gaiztakeriatik babesteko. Hamasei urte bete arte, zure koadroak
|
nire
leiho bakarra suertatu ziren, mundu perfektu eta akasgabea erakusten zidaten eta nik horren jaun eta jabe izango nintzela amesten nuen’ Agureak, orduan: ‘Ez dakit zer nahi duzun:
|
|
|
Eta orduan, irri zabala eskaini nion haurrari, irriarekin batera begiak irekitzen nituela: ireki orduko, baina, eten zitzaidan irria, haragi puskak eragiten zidàn ezinegona artean nire borondate onaren gainetik balego bezala; baina
|
nik
leiho bat aurkitu nion neure minari, bai, eta leiho hura zabaltzeari ekin nion berriro ere, begiak atzera itxi eta besoetan nuèn haragi puska bularraldean egokituz, kontuz eta tentuz, harik eta begiak ostera ireki eta biberoia ematen hasi nintzaion arte; eta haurrak biberoi muturrari heldu, eta atseginezko sentipen bat neureganatu nuen... haurrari ni neu ematen ari banintzaio bezala bularra, ez ...
|
|
|
Horregatik leihoa beti irekita izaten nuen, baina Kortazarrek gelara iritsi bezain pronto itxi egiten zuen. Horrela aritu ginen Galeuzca guztian zehar,
|
nik
leihoa ireki eta berak itxi.
|
|
|
Gandhiren asmoa geure egiten dugu: " Ez dut nahi nire etxea harresiz inguraturik ez eta
|
nire
leihoak zigilaturik. Mundu osoko kulturak nire etxean ibiltzea nahi dut, askatasun ahalik eta handienarekin, baina ez dut onartuko kultura horietako batek ere nirea baztertzerik".
|
|
|
eta egia da honako hau ere, zozo eta birigarroekin bakarrik" monotono" bilatzen da bat, eta bilakatzen. Ez dakit zuek
|
nire
leihoa, baina nik zuenak nahi nituen zabalik ikusta; eta jakin zer edo zeren berri... eta ezin, eta ezin. Garizuman egin ez nuen penitentzia, asko konfesatu ez banaiz ere (leiho honetatik kanpo, alegia), Internet sarebide horren beharrak eginarazi dit, eginarazi didanez.
|
|
2011
|
|
|
Handik egun batzuetara
|
nire
leihoetan gortinak jartzen ari nintzela ikusi nuen auzoko emakumea bere traje gris ilunarekin etxean sartzen. Nire begiradarekin topo egin zuenean irribarre egin ote zidan iruditu zitzaidan.
|
|
|
Maiatz argitaletxeko Luzien Etxezaharretarekin mintzatu nintzen eta berak bultzatu ninduen liburu hori burutzera eta plazaratzera. Eta honela jaio zen Daniela Albizuren literatur lanak biltzen dituen Iturri aldeko
|
nire
leihotik liburua.
|
|
|
plazaratu zituen Maiatz eta Hatsaren Poesia izeneko aldizkarietan. Lehen aipatu bezala, 2011ko apirilaren 16an eta Maiatz argitaletxearen bidez, bere literatur idazlan guztiak biltzen dituen Iturri aldeko
|
nire
leihotik izeneko liburu ederra plazaratu zuen.
|
|
|
Gertatzen dena da ba, askotan, praktikotasun aldetik eta esfortzuaren, ekonomiaren aldetik, hobe izaten dela leihoak ixten joatea, bestela ba halako estres batean eta halako antsietate batean bizitzen zarelako.
|
Nik
leiho dezente itxi behar izan ditut, beti izan naiz pertsona bat, eta beharbada zoritxarrez, pixka bat desorekatua horretan, desbideratua, baina beti leiho asko irekita bizitu nahi izan dut leiho horietara agertzeko, nire burua ateratzeko eta handik begiratzeko.
|
|
|
Egun hartan goizago itzarri nintzen, karrikako zalaparta zela-eta. Tiro hotsak eta ke potoak nagusitu ziren
|
nire
leihoko geranioen artean. Kalera atera eta korrikaldiak han eta hemen ikusi nituen.
|
|
|
Gure bi seme koxkorrak hara joan ziren, nahiz eta eguraldi gaiztoa izan.
|
Ni
leihotik begira nengoen, berantetsirik, eta ilargiarekin gaua argitu zen. Hara non ikusten dudan sagardian bulto bat, gutxika gutxika mugitzen zena.
|
|
2012
|
|
|
Ekialdea zurbiltzen hasia zen lokartu nintzenean; baina, itxuraz, zeruetan idatzita zegoen gau hartan ez nuela patxadaz lo egingo. Goizaldeko laurak aldera, bi ukabil
|
nire
leihoa jotzen hasi ziren. Jauzi batez atera nintzen ohetik:
|
|
|
Botila bat Kakhetiako ardok lagundu zigun jaki aukeraren urria ahazten, izan ere jaki bakarra baitzegoen; pipak piztu eta eseri egin ginen:
|
ni
leiho ondoan eta bera labetxo piztuaren alboan, zeren eguna hezea eta hotza baitzen. Isilik geunden.
|
|
|
|
Nire
leihotik ikusten dena da,
|
|
|
Istorio hau beste edonork aditu izan balu, ezinezkotzat joko luke seguruenik, baina
|
niretzat
leiho guztiak irekitzea bezalakoa izan zen. Argitasuna egin zen.
|
|
2013
|
|
|
Bestela... udako murmurio beroak festa egingo du
|
nire
leihoan.
|
|
2014
|
|
|
|
Nik
leihoren batetik geldi zapalduko nituzke itsas gailurrak, zaharra izatera.
|
|
|
Hopper ek margotu gaitu, zu kikara hutsaren hondoan begiak iltzaturik,
|
ni
leihoan zehar infiniturantz begira, esku erorian iraizpen gutunari eusten diodala.
|
|
|
Gau batez,
|
nire
leihotik 30 metrotako" makian" (horrela deitzen dituzte tabernak) sono batek bota ditu goizeko biak arte, reggae, jazz, ska eta beste. Bertako aireak, oso oso bekan entzun ditut.
|
|
2015
|
|
|
|
Nire
leihoan
|
|
|
Eta nora zoazen galdetuko nizuke aurkitzen ez banauzu, ea bueltatzeko asmorik baduzun lore bilduekin eskuetan.
|
Nik
leihoak ez ditut garbitzen kontsolabideak bertan atxikiak gera daitezen.
|
|
|
Laino gorriak ikusten dira
|
nire
leihotik,
|
|
|
|
nire
leihotik zuen etsipena ikusten ahal da.
|
|
|
Lau ipuinen bilduma, Ilargi eta hontz sorginen ipuinak, 2006 Pyrémonde. Ipuin bilduma eta Iturri aldeko
|
nere
leihotik, 2011 Maiatz. Literatur lanen bilduma.
|
|
|
2011n,. Iturri aldeko
|
nire
leihotik, liburua prestatzen ari ginela,. Ametsa?
|
|
2016
|
|
|
Gaur eta bihar, 11:00etatik 14:00etara eta 18:00etatik 21:00etara izango da Arte eta Historia Museoa zabalik, eta goizez irekiko dute igandean. "
|
Nire
leihoetara hurbiltzera gonbidatzen zaituztet. Nire ihesaldiek eraman nauten leku ezberdinak ezagutzera", egin die gonbita artistak berak herritarrei.
|
|
|
Alde
|
nere
leihotik
|
|
|
Errepidera ematen zuen
|
nire
leihoak, eta alde egiten ikusi nuen. Buelta eman zuen, eskuaz agur egiteko:
|
|
|
Desertur izan eta Frantziako lurra betiko galtzen zela. Gauaz pasatu zen eta
|
nire
leihoan jo. Esan nion ez nintzela johan, aitak ez zuela nahi.
|
|
|
Korrika jaitsi
|
ni
leihotik begiratu baino lehen heldu behar duzu.
|
|
|
Ez zintudan ezagutuko
|
nire
leiho parean argazki handi batean egonda ere.
|
|
2017
|
|
|
Ez dakit nor zen baina deiaren erruz ez nuen gau osoan lorik egin. Oso txarto pasatzen ari nintzen, eta gau osoan denetarik pentsatzen eman ondoren, azkenean, egunaren hasiera iragartzen zuen eguzki izpi bat
|
nire
leihotik sartu eta nire logelari, hainbeste alaitzen zidan argitasuna eman zion. Txoriak ere abesten hasi ziren eta honek egun zoragarria egingo zuela iragartzen zuen.
|
|
|
Egun osoa neure gelan itxita igarotzen nuen, eta ilundu ondoren ateratzen nintzen ordu pare batez. Gizona
|
nire
leihotik zaintzen nuen, eta uste nuen ezagutzen nuela... Egun batean, eraikinean sartu zen, eta atezainarekin hitz egin zuen...
|
|
|
Jaitsi eta nire itzalean gelditu nintzen eta handik pixka batera tranbia bat ailegatu zen eta igo eta interurbanoen geltokira itzuli nintzen. Bat abiatzekotan zegoen, eta
|
nik
leiho ondoan eserlekua aurkitu eta abiatu egin zen eta tokia saretzen bezala ikusi nuen mareak utzitako erretenetan, eta gero zuhaitzetan. Aldian behin ibaia ikusi eta pentsatzen nuen gustura izango zirela haiek New Londonen baldin eta eguraldiak eta Geralden kanoa eguerdi distiratsuan barrena solemnitatez zihoala eta auskalo zer nahi zuen orain atso hark, goizeko hamarrak baino lehen niri ohar bat bidaltzeko.
|
|
|
Eta orain zu ere bai, Corey andrea. Zure anaia
|
nire
leihoan berriro harrapatzen badut, a ze pasada hartuko duen!
|
|
|
Gauza bat esango diat, Nicholas Corey, eta dagokionari jakin eraztea hobe duk. Hire emaztearen anaia
|
nire
leihoetan zelatan harrapatzen badut, igarriko diok. Benetan igarri gainera.
|
|
|
|
Nik
leihotik salto egin eta ihes egin nuen gauaren erdian.
|
|
|
Bizia emango nuke zu berriro minutu batez ikusteagatik, edo betierekoa litzatekeen segundo batez ukitzeagatik. Gizakien isiltasunen eta zentzumenen arteko gerren gainetik zabaldutako ate baten antzekoa da
|
nire
leihoa.
|
|
|
Gizakien isiltasunen eta zentzumenen arteko gerren gainetik zabaldutako ate baten antzekoa da
|
nire
leihoa... Beheko baraila are beherago jaitsi zitzaion Li Huani.
|
|
|
Kaka zaharra. Alde egitea lotsagarriagoa litzateke, eta sumatu nuen nola Susanak, zerura begiratu ostean, nigan erreparatzen zuen,
|
nire
leihoko beiren artean. Irribarre egin zuen.
|
|
|
Atea itxi eta berehala leihotik kalera begiratu nuen. Anaia irteten ikusi nuen, atzera begiratuz eta
|
nire
leihoa bilatuz: ikusi ninduen eta agurtu, irribarre batez.
|
|
|
Zutundu zen anaia eta ate aldamenean zegoenean gogorarazi nion egun horretan bazkaria pixka bat lehenago izango zela, gero itasontzira presaka joan behar ez izateko. Ez zuela ahaztu esan eta ate atzean desagertu zen; minutu erdira leihotik ikusi nuen kalean,
|
nire
leihora begira eskuak sakeletan. Buruarekin keinu bat egin zidan agur gisa eta gero... bai, ziur naiz oraingoan pareko etxera begiratu zuela, bigarren pisuko leihora, leiho horretaraxe, eta gero kalean gora abiatu zen paseatzen doanaren urrats geldoz, hasiera eta helmuga argi dituenaren baina bi puntuen arteko ibilbide jakina izan beharrean denbora kopuru jakina duenaren urrats geldoz.
|
|
|
Uhartearen kostaldean hainbat portu eta arrantzale herrixka zeuden, bira osoa ematen zuen errepide batez lotuak; beste puntako portuak bazuen bere garrantzi erlatiboa uharteak osatzen zuen munduxka honetan, eta nire hotelak txangoak eskaintzen zituen hara, bai kostaldeko errepidetik, bai uharte barruko beste herrixka eta basetxeak lotzen zituzten errepideetan barrena. Kale Nagusia, nire hotelarena, portuan bertan hasten zen eta itsasoaren luzeran jarraitzen zuen, itsasoaren eta kale nagusi horren artean etxe ilara bat egonik; hotela kalearen barnealdean zegoen, kalearen hasieran; beraz,
|
nire
leihotik beheko solairuaz gain pisu bakarreko etxe ilara hau ikustea neukan; oso hurbil zen portua ere, anaiak eguerdian heldu behar zuena; ni bezpera iluntzean heldu nintzen, baina gaua zenez eta nekatuta nengoenez, ez nion ia ezeri erreparatu. Heldu, berokia eta txanoa haizeak eraman ez zitzan esku batean eta maleta bestean portua zeharkatu, hotelean sartu, logelako giltza jaso bezain laster igo, maletak desegin, te bat prestatu afariaren ordez hartzeko, eta leiho azpiko eserlekuan eseri nintzen.
|
|
|
|
Nire
leiho pareko etxean ez zegoen inor, baina te katilua bukatzen ari nintzela argia piztu zen gortinen atzetik, eta pertsona baten itxura sumatu nuen. Nolabait argi iturria haren atzean zegoen eta pertsonaren itzala proiektatzen zuen gortinen aurka, ombres chinoises antzoki batean bezala.
|
|
|
BAZKARIA bukatuta, logelara igo ginen, bazkaldu bitartean askorik ere hitz egin gabe:
|
ni
leihora begira eta anaia gogotik jaten. Aurrerantzean zer egingo genuen erabakitzeko, logelan sartu ginen.
|
|
|
Gauez soinurik egin gabe ibiltzea ezinezkoa zen, baina lurra zapaldu gabe ateraz gero?
|
Nire
leihoaren ondoan zuhaitz eder bat zegoen, nik kontuz jaitsi nezakeena.
|
|
|
Eskolako ikasturte amaieran atera zuen Ballinak argazkia. "
|
Ni
leihoan nengoen, eta, umeak paretara hurbildu zirenean, argazki polita ikusi nuen", dio.
|
|
|
|
nere
leiho ertzetikan
|
|
|
Esanguratsua da, urrutira gabe, ‘Begirada’ kapituluaren hasierako tankera narratiboa: " Nigana etortzen ikusten dudan emakume hori, kaletik doan gizon hori,
|
nire
leihotik kantatzen aditzen dudan eskale hori". 82 Tratatuaren adibidegintza, lehen kolpean hizkuntza erregistroak uztartzeko ahalegin estilistiko hutsa dirudiena, obraren metodo fenomenologikoa zilegiztatzeko baliabidetzat jo daiteke. Hala, giza koordenatu horiek eta gizakiaren egunerokotasuna oinarri duten adibide, deskribapen, konparazio eta irudi ugariek eszenan jartzen dute kontzeptua eta gorpuzkera ematen diote aparatu teorikoari.
|
|
|
Nigana etortzen ikusten dudan emakume hori, kaletik doan gizon hori,
|
nire
leihotik kantatzen aditzen dudan eskale hori niretzat objektuak dira, hori ez da zalantzazkoa. Egia da, beraz, niretzat Bestearen presentziaren moduetako bat gutxienez objektutasuna2 dela.
|
|
|
Gela argi laranjaz betetzen da berdetik gorrira iragan baino lehen gaueko desorduak dira eta zigarro bat erretzen kaleko semaforoari begira nago
|
nire
leihotik kea nire eztarritik ateratzen da noizbehinka berde noizbehinka gorri... eta zuria
|
|
2018
|
|
|
Eta horretan nenbilela, dena txarto ateratzen zelako sentsazioarekin, kalabazin uzta ugariak salbatu ninduela.
|
Nik
leihoan landatutako zerbait fruituak ematen!
|
|
|
Arrotzak berriro eskua kopetara eraman eta
|
nire
leihorantz begiratu zuenean, gorputza leihoko hersturan atzera erretiratu nuen pixka bat, arrotzak ikus ez nintzan.
|
|
|
—Buruan ibili dut kontatu zenidana esan du Añesek gin tonicak prestatu bitartean—
|
Nik
leihoetatik ezagutzen ditut auzokoak. Etxebizitza bakoitzean zortzi bat pertsona biziko balira, askoz pertsonaia gehiago izango nituzke.
|
|
2019
|
|
|
Dena den, nahiz gauza bat zein beste izan ez du
|
nire
leihoan zergatik egon behar. Zoaz eta kendu ezazu hortik!
|
|
|
Horra" ahoa okerturik zuela jaso zuen aurpegia nireganantz, eta Pétain bera banintz bezala begiratuz, aurpegira esan zidan oihuka, azkeneko aldiz: " Horra!", eta bizkarra jausi egin zitzaion berriro, ukabilak begietan hondoratu zitzaizkion, eta
|
ni
leiho ondora joan nintzen, bakar bakarrik negar egin zezan uzteko.
|
|
|
Kantari bat bidali zidan patiora, bere maitasuna adierazteko[...]
|
Nire
leihoetara begira egoten zen behetik; haren amodio kanta abestu niezazuke[...] Udal banda ere ekarri zidan ate aurrera. Tuntuna izan naiz.
|
|
|
Hemen bizi nintzela pentsatzea ere.
|
Nire
leihoa hor nonbait egongo zen, andre hori dagoen tokian gutxi gorabehera, azaldu zuen, hirugarren solairuko balkoi bat seinalatuz.
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten enao zure zaaain
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten enao zure zaaain
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten...
|
|
|
|
ni
leihoak hausten ez nago zure zain
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten ez nago zure zain
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten ez nago inoren zain.
|
|
|
|
ni
leihoak hausten ez nago zure zain
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten ez nago zure zain
|
|
|
|
Ni
leihoak hausten ez nago inoren zain.
|
|
|
Orduan gogora etorri zitzaidan amonarekin suertatutako anekdota bat, ni haurra nintzela Keizersgracht kaleko bere etxera bisitan joan nintzaion lehen aldietako batean. Biok geunden etxeko sukaldean, bera afaria prestatzen ari zen,
|
ni
leihotik zeruari begira nengoen.
|
|
|
Etxera itzulita, umea lo, eta
|
ni
leihoan. Agure bat kalean, alde batetik bestera noraezean.
|
|
|
Zeugana joateko, ama. Hegazkinaren barruan eserita,
|
nire
leihoaren koadrotik, gain gainetik neure etxebizitza bilatzen urrundu ahala. Argia piztu dut logelan.
|
|
|
" Rodin
|
nire
leihoetara hurbiltzen da eta aulki batera igotzen da, zer egiten dudan ikusteko".
|