|
2000
|
|
|
Funtsean, begirada desberdinak genituela esa  ten zuen berak: aurrena, eztabaidaren hastapenean, emakumeok zikinkeriarako begirada mikroskopikoa dugula esaten zuen, hauts arteko akaroak antzemateraino; hurrena,
|
nik
leihoetako kristalak, lanparako, komuneko ispiluko zipriztinak eta ohepeak oroitarazten nizkionean, berak obsesionatua nengoela leporatzen zidan; hurrenago.....
|
|
|
" Joan zen egunaz... gogoratzen al zara?", galdetu zuen Xanek. " Goizean goiz izan zen; gizon bat bere bila etorri zen;
|
nik
leihotik ikusi nituen; kotxean joan ziren". " Gizon hura lehenago ikusita al zeunden?".
|
|
2008
|
|
|
Zoragarria egin dut lo, oso gau baketsua, oso isila eta nire beirazko kutxan esnatu eta bainu bat hartzea erabaki dut eta izatez zoragarria da lorategia bistan dagoela bainua hartzea eta horretan ari naiz, baina kristala hortxe dagoenez, babesik gabe sentiarazten zaitu. Pixka bat gogaituta sentitzen naiz ezin dudalako leihoa ireki eta
|
nik
leihoak zabalik lo egitea atsegin dut, jende askok bezala, baina hori hemen ezinezkoa da, kristal trinkoa delako eta horrek pixka bat preso egotea sentiarazten nau. Hori bitxia da, kristala bertan egoteak ematen baitizu espazio eta askatasun zentzua baina bestalde, aukera hori galdu egiten da, ezin baitzara kanpora irten.
|
|
2009
|
|
|
Munduan dagoen ezinegona. Ez du ikusten,
|
nik
leiho honetatik ikusten dudan bezala, arrain-ontzi batean sartutako arrainak diruditela pertsonek, eta ahoa ireki eta itxiz doazela etengabe atzera eta aurrera, uretan murgilduta, handik irtenez gero itoko direla jakitun balira bezala. Horregatik egiten dituzte egunero bide berdinak, horregatik ez dira ausartzen egunerokotik irteten, gauza berriak egiten, beldur direlako konturatu gabe arrain-ontzitik atera daitezkeela, eta ito.
|
|
|
Gabiroi ttikia bezalaxe Zapelatza, eta saiarre parea ere bai, ohituta daude postura berean luze egoten,
|
nik
leihotik lasai ikusteko eran. Eurite ostean, arropa zintzilik bezala, hegatsak beheraka, tarteka zabal mantso kurioxo tiraz hedatuz, lehor minez, hortxe egoten dira bakoitza harkaitz puntta banatan... nik gustura erreparatzen diet, zer pentsatua ematen baitidate, ez oinetako eta ez soineko, lumaje berberaz, eguzki eta euri, hotz eta bero, haizea bera ere etsai ez baina hegalagun dutela, hain egoki, merkexurrean sartu gabe pasatzen duten hauei.
|
|
2010
|
|
|
Eta orduan, irri zabala eskaini nion haurrari, irriarekin batera begiak irekitzen nituela: ireki orduko, baina, eten zitzaidan irria, haragi puskak eragiten zidàn ezinegona artean nire borondate onaren gainetik balego bezala; baina
|
nik
leiho bat aurkitu nion neure minari, bai, eta leiho hura zabaltzeari ekin nion berriro ere, begiak atzera itxi eta besoetan nuèn haragi puska bularraldean egokituz, kontuz eta tentuz, harik eta begiak ostera ireki eta biberoia ematen hasi nintzaion arte; eta haurrak biberoi muturrari heldu, eta atseginezko sentipen bat neureganatu nuen, haurrari ni neu ematen ari banintzaio bezala bularra, ez dakit nola esan?; eta amatasun sentimenduak eraginda?, semetxo?
|
|
|
Eta orduan, irri zabala eskaini nion haurrari, irriarekin batera begiak irekitzen nituela: ireki orduko, baina, eten zitzaidan irria, haragi puskak eragiten zidàn ezinegona artean nire borondate onaren gainetik balego bezala; baina
|
nik
leiho bat aurkitu nion neure minari, bai, eta leiho hura zabaltzeari ekin nion berriro ere, begiak atzera itxi eta besoetan nuèn haragi puska bularraldean egokituz, kontuz eta tentuz, harik eta begiak ostera ireki eta biberoia ematen hasi nintzaion arte; eta haurrak biberoi muturrari heldu, eta atseginezko sentipen bat neureganatu nuen... haurrari ni neu ematen ari banintzaio bezala bularra, ez ...
|
|
|
Horregatik leihoa beti irekita izaten nuen, baina Kortazarrek gelara iritsi bezain pronto itxi egiten zuen. Horrela aritu ginen Galeuzca guztian zehar,
|
nik
leihoa ireki eta berak itxi.
|
|
2017
|
|
|
Jaitsi eta nire itzalean gelditu nintzen eta handik pixka batera tranbia bat ailegatu zen eta igo eta interurbanoen geltokira itzuli nintzen. Bat abiatzekotan zegoen, eta
|
nik
leiho ondoan eserlekua aurkitu eta abiatu egin zen eta tokia saretzen bezala ikusi nuen mareak utzitako erretenetan, eta gero zuhaitzetan. Aldian behin ibaia ikusi eta pentsatzen nuen gustura izango zirela haiek New Londonen baldin eta eguraldiak eta Geralden kanoa eguerdi distiratsuan barrena solemnitatez zihoala eta auskalo zer nahi zuen orain atso hark, goizeko hamarrak baino lehen niri ohar bat bidaltzeko.
|
|
2020
|
|
|
Aurrerantzean, zaldirik gabe moldatu dira baserriko lanak egiteko. «[...] Eta
|
nik
leihoaren ondoan zutik jarraitu nuen... eta kanpoan euria goitik behera ari zuen oraindik, bat, bi, hiru, eta pentsatu nuen: ' A zer zeru txikia hainbeste eurirako'».
|
|
2022
|
|
|
...Muxu bat ematen diogu elkarri etxeko sarreran eta bapo gosaltzen du umore onean aita perfektuarena eginez gure haurrekin Etxeratzen denerako haurrak lotan izaten dira eta ni afalduta eta biharamunerako bazkaria eta gauzak prestatzen Ez dakidalako sofan telebistari begira egoten Ez ninduten geldirik egoteko hezi Orain dena da slow Ama nola idazten da eslou galdetu zidan aurreko batean Anderrek Eta
|
nik
leihoak garbitzen eta ahizparekin telefonoz gurasoei ezkontza urteurrenerako zer oparitu eztabaidatu bitartean erantzun nion ese ele o uve bikoitza.
|
|
|
" Zeri begira gauden, Catalina?", galdetu nion. " Begira, begira, begira, esan zidan, begira." Eta
|
nik
leihoaren ertzetik begiratu nuen. Eta hantxe ikusi nituen, senar emazte aspertu batzuk ikusi nituen.
|
|
|
Autoaren atzetik korrika imajinatu nuen Catalina, oihuka: " Lea!, Lea!",
|
nik
leihotik begira niezaion berrien etorrerari, eta haren ilusioak samurtasuna sortu zidan, una brisa sin aire soy yo, nada de nadie dioen abestiak bezala. Gaizki sentitu nintzen aurreko gauean herren deitu niolako.
|
|
2023
|
|
|
Eta egia zen! Niretzat nahikoa zen, baina segitu zuen, eta horrek zalantza guztiak uxarazi zizkidan, ekaitz beldurgarri batean denok etxean babestu ginela, baina
|
nik
leihotik begira jarraitu nahi izan nuela, eta pikondo bat balantzaka ikusi nuela eta, halako batean, karraska beldurgarri bat entzun nuela, arbolak garrasi egin izan balu bezala, eta berehala, haizeak erauzia, pikondoa hegaldaka joan zela eta erroak gure terraza paretsutik igaro zirela. Amak esaten zuen bezala, hitzek ez dute hezurrik baina hezurrak apurtu ditzakete.
|