|
2000
|
|
|
Nola bentzutuko nituen haragiaren tormentak eta kontrak, eta nola eginen nuen, bada, soseguaren porturat, baldin tentamenduak behin eta berriro akometatzen baninduen, atsedenik gabe, baita konfesatzen nintzenean eta ustez porturatzen nintzenean ere, eta baldin tentamenduaren lur linburietan labaintzen eta linburtzen banintzen, nola oina zur ezkoztatuaren gainean, baita erortzen ere, ezezko guztien arteko baiezko haietarik bat zela kausa, kontzientzia garbitu bezain fite likisten ninduena? Nola lot eta amarra
|
nezakeen
neure imajinazinoa eta nola jar nezakeen hura neure menerat, baldin imajinazinoa haizea bezalakoa bazen eta baldin ez bazegoen hura lotzerik ez amarratzerik?
|
|
|
Eta hain ziren guztizkoak ene pentsu haiek eta hain gibelaezina ene deliberamendua, non berehala abiatu bainintzen aitaganantz, oinazturak hartua bezala, Mattin eta Elbira beren atsegin lohian utzirik. ...ku eta ene begien boza, ene erraien boza eta gorputz osoaren boza, eta boz hark erran zidan ezen ene ohorea —zinezkoa eta minezkoa, eta ez txantxetakoa— jokoan zegoela eta zina hausteko eta hausteko, zeren eta ez bainengoen zinaren betetzerat behartua, zinezko ohorea ohorezko zinaren gainetik zegoenean; eta erraiten zidan, bertze hitz batzuekin, ezen gizon jokatu behar nuela eta ezin jar
|
nezakeela
neure gizontasuna kolokan eta kordokan, nihaur ere gizon nintzenez gero, eta hargatik sentikortu eta anaiarekin muturtu egin behar nuela, eta ez memelo eta lolo ezdeus bat bezala geratu, besoak uztarturik; eta erran zidan, azkenik, ezen osaba Joanikotek guztiz ulertuko zuela ene jokabidea, segur baietz, zeren hura ere gizon baitzen, eta amorosturik zegoen gainerat, ni bezala, eta ulertu behar zit... Eta joan nintzen aitaren langelarat, baina ez nuen ediren; eta baterat eta bertzerat joan nintzen, eta hura nehon ez...
|
|
|
...tolome oso mintzalari ona baitzen eta miresten bainuen nik alde horretarik; eta ihardetsiko dizut, bertzetik, ezen amaganat iraulirik nituela orduko, ene konbertsione iduriko haren ondoren, osaba Joanikotenganat luzaroan bideratu nituen sentimenduak —estimua eta maitasuna—, eta sinesten hasia nintzela ezen apez hura Jainkoak jarri zidàn bitartekoa zela, Jainkoaren bidetik gida ahal izan
|
nitzan
neure patua eta etorkizuna.
|
|
|
Zeren, baldin egia bazen ere ezen pertsona haserreak aski izan dezakeela halakoetan bere buruaren eta bere bisaia itsusiaren ikustea berriro ez haserretzeko, ez nengoen, ez, ni, puntu hartan, mirail baten aitzinean paratzeko trenpean, Platonen dizipuluetarik bat banintz bezala, ez horixe... hain bainengoen neure pena hartan dolorezki penaturik, eta hain bainengoen, halaber, neure gorputzeko parte eta endrezera guztietan gogorturik eta gozakaizturik, ez anaiarekin baketzeko asmotan eta ez harekin bihozbera eta uxter jokatzeko disposizionean, baina eztitasunik gabe eta mendekos. Zeren deusek ere ezin atera
|
bainintzakeen
neure tentutik eta pazientziatik, nola anaiak Elbira modu itsusi hartan kentzeak, eta zeren hark neuri eginaren ordaina bihurtu nahi bainion, eta doblea bihurtu nahi nion, ahal izanez geroz! Garesti ordainarazi behar nion eta neure betea eman behar nion, zinez!
|
|
|
‘Nor ote da mutil hori? ’ ‘Ez dakit —ihardetsi zidan— Adinagatik, zure lehengusuren bat izan daiteke... ’ Handik aitzina, zenbat ordu ez ote nituen egin koadroko neure lehengusu ustezkoaren aitzinean! Eta, horrela, hainbertzeraino itsutu nintzen neure amorio harekin, non, batzuetan, nehork ikusten ez ninduela, paratzen bainintzen zutik aulki baten gainean, ene hatza haren ezpainetan ipini ahal izaiteko; eta, hain barrendik eta hain zintki eta fintki egiten nuen hura guztia, non iduritzen baitzitzaidan ezen ezpain haiek, ordainean, musu emaiten zidatela eta musuaren hezea ere nabari
|
nezakeela
neure hatzean. Harik eta amak egun batean erran zidan arte:
|
|
|
‘Hobeki pentsatu dut, eta uste dut nahiago dudala egunorozko ogia, egunorozko miseria baino’ Zer min eman zidaten haren hitzek, zeren zaldizainak promes egin baitzidan egun guti batzuk lehenago ezen zernahi egiteko prest zegoela, baita untzia hartu eta Espainiarat ihes egiteko ere, mila sakrifizio eta bertze hainbat buruhausteren artean, baldin zirkunstantziek hartarat bulkatzen bagintuzten! Ordea, ikusten duzu zertan geratu zen haren hitza eta haren promesa, eta asma dezakezu, halaber, nolakoa izan zitekeen ene dezepzinoa... halako moldez, non deliberatu bainuen ezen zuhurragoa izan behar nuela handik aitzina eta ezin gal
|
nezakeela
neure burua gizon bategatik... zeren pertsona bat behin eror baitaiteke traba edo behaztopa baten aitzinean, eror daiteke bi aldiz, baina ez hiru, eta ni hirugarrenerako bidean nintzen jada".
|
|
|
Zeren nik, nengoen puntuan nengoela —are gehiago indiar gorri haien munduak eragin zidan lehen liluramenduaren ondotik— nekez uler
|
bainezakeen
neure paradisua, libururik edo biblioteka on bat gabe; Joxe Aberasturi bizkaitarrak nekez uler zezakeen berea, bere ametsetako Potosi hartarik urrun, zilarrezko ezpata gogoan; eta Antonio Ibarbia gipuzkoarrak, finean, nekez uler zezakeen paradisurik, Tomas Morok bere Utopian deskribatzen zuenarekin zerikusirik ez zuenik, liburu hura zelako Antoniorentzat, nola Alypiorena san Agustinentzat... eta ...
|
|
|
Eta zeren haren urruntasun hura urtu nahi bainuen jada neure bihotzaren arragoan, nola urtu ahal izan bainuen istant labur hartan, eta zeren neure mundurat ekarri nahi bainuen mundurat ekarri ninduena... Ordea, nola erakarriko nuen nik ama hotz eta urrun hura neure mundurat, baldin hura egur junt eta hezea bezalakoa bazen, su handienak ere nekez eragin ziezaiokeena, eta baldin nik ezin eskain
|
baniezaiokeen
neure bihotzeko su tipia baizen?
|
|
|
Eta nik gogo ezin gaixtoagoz ikusten nuen hura, zeren ez bainuen atsegin, eta zeren ezin bainuen deus ere egin... eta zeren buruan bainuen Antonio Ibarbia... eta buruan nuen, halaber, Joxe Aberasturi, eta buruan nerabilen orduko nola laxa
|
nitzakeen
neure bi lagunak eta nola egin genezakeen hirurok ihes.
|
|
|
Baina utz
|
ditzadan
neure kontsiderazione hauek nik baino gehiago dakiten teologoen eskuetan, eta natorren berriro lehenerat.
|
|
|
printzesa, erregina eta enperatriz; ordea, hagitzez ere inportantagotzat nituen nik istant hartan neure galtzoin zahar haiek, zulo eta guzti, munduko printzesa, erregina eta enperatriz guztiak baterat baino. Eta, zer egin ez nekiela, barren leihoa estaltzen zuen errezela bildu, sudurra atera... eta leihoaren bertzaldeko korridorerat egin nuen; eta, korridorean aitzina egiterat nindoanean, bururatu zitzaidan ezen leihoko errezel hura erabil
|
nezakeela
neure lotsarien estalkitzat... eta tiratu nuen errezeletik bortizki... baina hiru gizon iritsi zitzaizkidan orduan, supituki eta deblauki, korridorearen bertze puntatik, hirurak ere ni bezalaxe biluzik, eskuak beren defentsen babesean edo, gibeletik bi guardia zituztela, nor bere kriseiluarekin eta bere ezpatarekin, esku batean bata, bertzean bertzea. Eta, gizon haiekin baterat etxeko gela zabalago baterat ninderamatela, horma baten kontra jarri gintuzten guardiek laurok, eta bertze bi gizon gehiago.
|
|
|
Eta, horren segidan, adierazi zuen bera ez zela bizi izan, ez zelako bere buruaz oroitu nahi. " Zer oroigarri izan
|
dezaket
neure buruaz?", galdetu zion erretorikoki bere buruari, eta galdera hori aprobetxatu zuen lehen aipatu dizkizuedan astakerien berri emateko. " Zer oroit dezaket nire iraganaz?
|
|
|
aurreko ahapaldia mikatza egingo zitzaizun agian, baina mikaztasun hori nahitaezkoa zen orain nire kantuaren goxotasuna ahoratu nahi izatera. Zeren, irakurle maite eta ziur nago jaso duzun purrustadatxoa barkatzen jakingo didazula, nola hitz egin
|
nezakeen
neure defentsa moduaz, neure izaeraz eta jokaeraz eta aldarteaz edo niri dagokidan beste ezein alderdiz, neure ezaugarririk behinenaz, neure jatorrizko bekatuaz eta izendapenaz, neure espiritu osoa zizela  tzen duen goi arnasaren ezaguerarik ez baduzu. Esan:
|
|
2002
|
|
|
Eta gogotik asi zan bere lanean; sendo ekin eutson, ez iñoren aldetik goralpenak entzuteko asmuz, ez; entzun beren itzak: " Pozik emongo
|
neuke
neure bixitza ori gatik Aberrijari osasuna etortiarren iñork nire barri jakingo ez ba leuke be". ¡ Benetako abertzaliak zelakuak diran!
|
|
2003
|
|
|
AZKEN ESKARIA. " Gernikako Arbolaren" bertso batzukaz, azken bertsoekin amaitu nahi
|
neuke
neure berbaldi hau, gure gaurko egoera honentzat be egokiak eta berebizikoak dira ta:
|
|
|
Azkenean gertatu behar ebana gertatu zan, eta gainera egokiena, baina badago oraindino beste bat, gogoan gorde dodana. Orain ez
|
neuke
neurea beragaitik aldatuko, pentsau bere ez, baina beragaitik sentidu nebana hor lotu zan eta gaur be oraindino hortxe dago, beste modu baten baina.
|
|
|
Bere hats beroa senti nezakeen lepoan eta sudurraren hotza belarrian. Buruko zapirik gabe, ilea oparo erortzen zitzaion bizkarrean behera eta bere bularrak zabuka suma
|
nitzakeen
neure bularraren kontra.
|
|
|
Paper puska bat eta boligrafoa eman dizkidate, idatz
|
dezadala
neure izena. Froga kaligrafikoren baterako dutelakoan sinatu dut.
|
|
2004
|
|
|
Kontu anekdotikoa dirudi, baiki, badakit hizkuntzak ezin duela hipotesia nagusia argitu Espainian emakumeen kontrako indarkeriaren kasu gehiago gertatzen dira Europako estatu aurreratuenetan baino. Halere, segi
|
diezaiodan
neure arrazoiketari, eta eman dezagun aurreko hipotesiak segidako ondorioa ematen duela: guk uste baino gehiago »gure azpikontzientzia blindatzeraino!» eragiten du hizkerak eguneroko bizitzan, eguneroko jokabideetan, eguneroko indarkerian.
|
|
|
Eta gogotik asi zan bere lanean; sendo ekin eutson, ez iñoren aldetik goralpenak entzuteko asmuz, ez; entzun beren itzak: < < Pozik emongo
|
neuke
neure bixitza ori gatik Aberrijari osasuna etortiarren iñork nire barrí jakingo ez ba leuke be> >. ¡ Benetako abertzaliak zelakuak diran!
|
|
|
Gerora ere, era batera edo bestera, nire lanbidea ildo beretik joango dela uste dut. Mundu aldakor honetan ezin da ezer ziurtatu, baina nekez imajina
|
nezake
neure burua beste zerbaitetan. Egoerak behartuko banindu, berriz, moldatuko nintzateke.
|
|
2005
|
|
|
osoa elkartu ginen urtero
|
hezala
neure etxean afaltzeko. Momentu zoriontsua izan heharko luke ena, oxigeno malutarik gaheko ifernu hutsa zen neuretako.
|
|
|
Zer? Zer egin ote
|
nezake
neure hartan. Noiz arte eutsi ahal izango?
|
|
|
Badakarte Catharina, hementxe dator, zatoz, esteka
|
zaitzatela
neure begipean, horrela, ederki Catharina, zu lasai, lan honetan nauzu ni entregu, ordu guti batzuen afera izanen da, ongi, ea sabel hori, bai, espero zitekeena da, aizu, zuk ez duzu oraiko hau hemen sartzen zaren lehen aldia, nik zu ezagutzen zaitut, bai, zure izen hori, Catharina, lau ordu ditugu lan honi akabaila emateko, tira ba, prest zaudete denok noski, ados, jakin ezazue nik egitekoak gel... Ez, zuk ez didazu erranen baina nik badakit zu ez zarela ez txipretarra ez suediarra ez panamarra, Catharina Nauwelaerts zara zu, holandarra, hemen orai berean guri ur freskoa ematera azaldu behar lukeen langilea hil zenuena, mespretxuz hil.
|
|
|
– Hi, Eustakio, nahi baduzue nik matxura
|
zezakeat
neurea...
|
|
2006
|
|
|
Ediciones Beta argitaletxearen eskutik plazaratu dituen Sakelako poemak deitutakoetan, maite duenari agur esaten saiatzen da, jakinik agur horren beldurra gainean duela, eta maitearen ezari ihes egin nahiean dabilela. Salba
|
nazazu
neure buruarengandik eskatzen dio, batean.
|
|
|
Holan sentitzen
|
nintzan
neure bizitzaren gosaririk loriosenaren aurrean, nora ezean eta nahasi, eskuek nekez eusten eutsien hondarrez betetako kafean ito guran. Damu neban une horretan neure ikasleai ezinegon hori sortuarazoko neutsela pentsau izana.
|
|
|
Sinets
|
ezazu
neure kabuz dakidala jadanik zer gertatzen den on eta zer gaizto (esla te kai ta cereia); lehen iritzirik gabeko haurra (npioj) nintzen arren (Homero, Odisea, XVIII,.
|
|
2007
|
|
|
Zein agure edo atso ez dago seko joanda, behin laurogeietara iritsita? Nik horren erdia baino ez dut egin mundu puta honetan, eta nekez jasan
|
dezaket
neure burua!
|
|
2008
|
|
|
Lagunak lasaitze aldera, esan dezadan oraindik ez dudala inor garbitu edo zortzi urteko umerik bortxatu; baina lagun horiek beroriek kezkatze aldera, esango dut horrelakoak egin dituztenengandik hain hain urrun ez naizela sentitzen, ikus
|
dezakedala
neure burua horiengan islatuta, eta senide sentitzen ditudala," zaurituak" nahi baduzue baina senide. Eta ez naiz tolerantzia eskatzen ari!
|
|
|
Nire lurrei buruzko nobela historikoak irakurri nahi nituelako hasi nintzen idazten. Neuk egin
|
nezakeena
neuk egiten dut.
|
|
|
Ikusten dodanean atzamar lodiak min emoten deust gaur be. Bost urteko nintzala, 1947an, atzeko salara joan eta, nagusiek egiten eben antzera, gurpilari biraka hasi
|
nintzan
neu be. Manibelara ondo ailegetan ez eta, gurpilari berari heldu deutsat eta engranajeak eskumako atzamar lodia bertan lauskitu.
|
|
|
Hamaika urtegaz edo hasiko nintzan, aititak Donostia aldean erosita osaba Mikelek euki eban txistu bategaz, eta ondiño be horregaz jarraitzen dot. Gaixoaldi baten hasi
|
nintzan
neure kontura, ekin eta ekin. Gero seminarioan irakaslea be euki neban eta gero Larrondo aldeko Mezoren klaseetara be bai.
|
|
|
Ez al dira ontasun gehiegi, ondasun dirutuaren hegalperako? Pentsatzen ari naiz nolaz engaina
|
dezakedan
neure buru fidakaitz nekatu hau antzerki etikoan gozo gozo eratzateko.
|
|
2009
|
|
|
Beraz, zergatik ez? galde
|
diezaioket
neure buruari. Umeak su perimetroa mugatzeaz asko dakiela dirudi.
|
|
2010
|
|
|
Esan nahi dizudana da Damasorekin landu
|
nezakeela
neure zaletasun hura, baina nola ordurako arriskutsutzat bainituen Damasoren ideiak, ateotzat edo erdi ateotzat jotzen bainuen. Ama Birjina Pagoagan ustez agertu zèn egunetan izugarri sufritu nuen harekin?, haren konpainia saihestu eta neure kasa ibiltzea erabaki nuen.
|
|
|
Gehiago ere idatz
|
nezakeen
neure kontuez, bistan da, eta gehiago ere idatziko dut aurrerago, beharbada, baina oraingoz aski dut, eta ea zer iruditzen zaizun Damasori eman diodan erantzuna.
|
|
|
Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean: nola apal
|
nezakeen
neure burua, baina, neska baten aurrean. Balizko menderatzailea menderatu ondoren menderatuaren mende jarri behar ote nuen berriro, bada?
|
|
|
Nik nekez esplika
|
dezaket
neure bizitza ama kontuan hartu gabe, nekez izeba Ernestina gabe, inola ere ez amona Ursula gabe.
|
|
|
esaten zuen Lizardik malenkoniatsu, amonatxoari eskainitako poeman, haurtzaroaz oroituta? nik ere berdin esan
|
bainezakeen
neure bizitzako lehen urteez, Benjamin Mariarena gertatu zen arte.
|
|
|
–Gorputzaren gaixotasuna arimaren osasuna ikasteko bada, gaitz erdi, ama. Eta nik asko ikas
|
dezaket
neure gaixotasun honekin??.
|
|
|
Hizkuntzarik gabe, zer da hori guztia niretzat? Baita hitzak ahoan osatzeko ere, Ethnaren urrumak behar ditut, atzera eginarazi behar didate, ez
|
dezadan
neure kabuz antzerkiko gaeliko melodiatsuren bat entonatu. Baina pasarte horietan dagoen zerbaitek arrunt hunkitzen nau.
|
|
|
" Nork lekuskez, ikusi,/ urte urdin iesak?" esaten zuen Lizardik malenkoniatsu, amonatxoari eskainitako poeman, haurtzaroaz oroituta... nik ere berdin esan
|
bainezakeen
neure bizitzako lehen urteez, Benjamin Mariarena gertatu zen arte.
|
|
|
" Gorputzaren gaixotasuna arimaren osasuna ikasteko bada, gaitz erdi, ama. Eta nik asko ikas
|
dezaket
neure gaixotasun honekin...".
|
|
|
Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean: nola apal
|
nezakeen
neure burua, baina, neska baten aurrean. Balizko menderatzailea menderatu ondoren menderatuaren mende jarri behar ote nuen berriro, bada?
|
|
|
Esan nahi dizudana da Damasorekin landu
|
nezakeela
neure zaletasun hura, baina nola ordurako arriskutsutzat bainituen Damasoren ideiak, ateotzat edo erdi ateotzat jotzen bainuen —Ama Birjina Pagoagan ustez agertu zèn egunetan izugarri sufritu nuen harekin—, haren konpainia saihestu eta neure kasa ibiltzea erabaki nuen.
|
|
|
Gehiago ere idatz
|
nezakeen
neure kontuez, bistan da, eta gehiago ere idatziko dut aurrerago, beharbada, baina oraingoz aski dut, eta ea zer iruditzen zaizun Damasori eman diodan erantzuna.
|
|
|
Nik nekez esplika
|
dezaket
neure bizitza ama kontuan hartu gabe, nekez izeba Ernestina gabe... inola ere ez amona Ursula gabe.
|
|
2011
|
|
|
Don Agustin Garamendi Uribarrilapikotegi abade zintzoa eta apala eta organista ona, izan da urteetan herriko gaixo guztiak ikusten izan dituena, ni parroko
|
nintzala
neuk ikusten nebazan bost edo sei izan ezik. Berrogeta hamarretik gora izaten ziran.
|
|
|
Zer? Zer egin ote
|
nezake
neure hartan. Noiz arte eutsi ahal izango?
|
|
|
Galtzailearen kultura bat dago, euskaldunok sarritan gogokoa izan duguna: eutsi
|
diezaiodan
neure, egiari, eta suntsi dadila mundua!
|
|
|
Denbora asko pasa zen senarra utz
|
nezakeela
neure buruari planteatu baino lehen ere, nik maitasuna hura izango zela uste nuen, tira, ez dakit maitasuna, egin behar zen gauza bat zela bai, bizikide maskulinoa topatzea, jaunartzea bezala, eta gero ere zer, bat batean neure buruari esan nionean, bai, bai, koño, lesbiana zara, putada bat, hau emakume heterosexualen apatiatik hara doa, ez da senarraren klitoriarekiko ezjakintasuna,, lesbiana z... da, noizbait esan diozu zeure buruari behintzat. Eta ez zen senarra gehien pisatzen zidana.
|
|
|
Gazterik zahartua ni, harro halere neure" seme koroarekin" deitu ohi nion bezala. Ume hauek, ederrak eta sendoak ziren harrotasunez erakuts
|
nitzakeen
neure bitxi bakarrak. Ostegunetan, Erroma kalean edo Bagtignolles plazan paseatzen nituenean, emakumeek irribarrez esaten zuten:
|
|
|
Horixe da arrazoia. Kontrola
|
ditzakedanak
neuk kontrolatzen hasi nahi dut. Baina, horretarako, hotz jokatu behar.
|
|
|
idatzi behar hioke, esaten zidaten harrok, usteltzen ari duk infernu puta hartan. Baina kartzelatako araudiak zioen izen deiturekin idatzi behar zirela gutunak, eta, hara nola, ezeren premiarik gabe, arriskuan jar
|
nezakeen
neure burua: Gorriyarekin harremanen bat nuela poliziari aitortzea zen!
|
|
|
Ez zirela La Deliciosara joaten, baina, ordaintzen banuen, eroango zutela hara nik gura nuena. Paper batean eskribitu nuen neure mezua eta, paperagaz batera, saman esekita erabiltzen nuen urrezko txanpona eman nien merkatariei, Filipuk jakin
|
zezan
neuk bidaltzen nuela. Nikolas ataundarra hiltzean, Telmo zumaiarrak gordetako txanpon haietako bat zen.
|
|
|
Argi
|
ditzadan
neure erreparoak. Lehenbizi, antropologiako nire prestakuntza intelektuala zegoen.
|
|
2012
|
|
|
halako gauzez sala
|
nezaken
neure burua, non
|
|
|
Egiazaletasun ikaragarriak bakarrik eragotzi
|
ziezadakeen
neure istorioaren zati hau ezkutatzea. Alferrikakoa zen nire erresumina agertzea, barre egiten baitzuten beti; eta nire herri zintzo eta maiteenaz hain iraingarriro mintzo ziren bitartean, ni behartua nengoen hura eroapenez jasatera.
|
|
|
lehena, Godolphineko Lord a 107 izan zen, eta Oxfordeko Lord a 108 bigarrena; beraz, ez zen gauza esanarazi didazue. Era berean, Proiektugileen Akademiako kontakizunean eta houyhnhnm ugazabari esandakoaren zenbait pasartetan garrantzizko xehetasun batzuk ere kendu dituzu, edo hainbesterainoxe nahastu edo aldatu dituzu, ezen nekez jakin
|
baitezaket
neure lana denik 109. Honetaz aurreko eskutitz batean zerbait adierazi nizunean, norbaiti min egiteko beldur zinela erantzuteari ederretsi zenion; agintean zeudenek zorrotz zaintzen zutela prentsa, eta prest zeudela ez bakarrik interpretatzeko, bai eta zirikada itxurako guztia (horrela esaten zenuela uste dut) zigortzeko ere. Baina mesedez, orain dela hainbeste urte eta bost mila legoara baino urrutirago beste erresuma batean esandakoa, nola aplika dakioke orain taldea gidatzen omen duten yahooetariko inori, batez ere berauen menpe bizitzearen zoritxarraz gutxi pentsatzen eta beldurrik ez nuenean?
|
|
|
Haien antzara eta indioilarrak gehienetan mokadu batean jaten nituen, eta gureak baino askoz hobeak direla aitortu behar dut. Beste hegazti txikiago batzuk hogei edo hogeita hamar sar
|
nitzakeen
neure ganibet puntan.
|
|
|
zidan. Orain munduko hiritartzat har
|
dezaket
neure burua.
|
|
|
Izan bedi bedeinkatua guztiagatik eta nitaz balia bedi, Haren Maiestatea denagatik, nire Jaunak ongi baitaki honetan ez dudala besterik nahi, pixka bat goretsia eta handietsia izan dadila baizik, hondakindegi zikin eta usain txarreko honetan lore hain leunen baratzea egin duela ikustean. Berorren Maiestateak nahi beza ez
|
ditzadala
neure erruz berriro atera eta lehengora itzuli.
|
|
|
1935: " Ezin alda
|
dezaket
neure gorputza, ezin itzali nire zainetan zirtaka ari den su hau". 9
|
|
|
Ikuspegi nardagarri horren aztarna franko topatu ditu Asierrek herri jakiturian eta kantutegian: " andre denak putak, salbu nire ama santa"," itzul
|
iezadazu
neure amaren arrosarioa, eta hartu zeuretzat beste guztia".
|
|
|
Zergatik alda
|
dezaket
neure sexua
|
|
2013
|
|
|
. Horrek ez jozak gauzak argi esaten, ez idazten! Ez ete da ez
|
nazala
neu argiegia berari ulertzeko?
|
|
|
Adiskide batek zerbait hartzera joateko deitu dit eta nik azkenean etxean gelditzea erabaki dut atzeratuta eta entrega epez kanpo dudan artikulu bat (ez hau) idatzi behar dudalako. Hori esanez neure burua zuritu nezake, baina aurreko batean horixe bera esan nionez sermoia bota liezadake edo pentsa
|
lezake
neure burua nabarmendu nahian nabilela, berak ere idazten duelako eta inoiz ez zait holako maratilekin etorri. Horregatik, beste aitzakia bat, ez erabakigarria baina, halere, egia ere badena, jarri diot.
|
|
|
Zelako bakea. Lurpera
|
nazatela
neu ere, hiltzen naizenean, fantasma moduan gera ez nadin inongo kaletan zehar ezarian, galtzetin zikinaren barru usaintsuak inon aireatzen.
|
|
|
Zu bezalako elizgizon bat ezkondu egin behar da. Ondo hautatu, dama bat hauta
|
ezazu
neugatik, eta zeugatik, berriz, pertsona ekina eta baliagarria dena, ez oso handikiro hezia, baina diru sarrera txikiari onura ateratzen jakingo duena. Horixe duzu neure aholkua.
|
|
|
hitz bat jarriko dut beste bat jarri beharrean eta horrela kalte egingo dut. Lehen ere nahikoa liburu daude otoitz gauzei buruz; Jainkoagatik, utz
|
diezadatela
neure goruaz iruten eta neure koruko eta erlijioko zereginak betetzen, gainerako ahizpei bezala, ni ez bainaiz idazteko, ezta ez baitut osasunik ez bururik horretarako, etab.
|
|
|
Neure tokia aurki
|
dezadan
neure lekuan.
|
|
|
Anaerobikotasunaren mugan nago. Eta sukaldariekin hitz egin
|
banezake
Neu ere mugan nago. Ez duzu berriz parkean korri egingo.
|
|
2014
|
|
|
Zer esan
|
nezake
neure defentsan. Deus gutxi, epaiketa galdua dut aldez aurretik, eta horregatik hasi nahi izan dut aitorpen batekin, neronek gaitzetsiz neure jokaera hau, beste inork salatu eta txarretsi baino lehen.
|
|
|
Holan hasi
|
nintzan
neure, vascuence, a landuten. Zergaitik dinodan, vascuence, a?
|
|
|
Giro horretan, ba, ahalegindu
|
nintzan
neure burua alfabetatzen, seminarioan.
|
|
|
Barkatuko didazue baina...; beno ez; oraindik ez dut ezer esan eta ez daukat zertaz barkamenik eskatu baina hainbeste barkamen eske entzun eta gero, barka, barka, barka... ba, barka
|
nazazue
neu ere, motiborik gabe barkamen eske hasi banatzaizue.
|
|
|
Imajina
|
dezagun
neure amets pribatua damega hiri garaikide batean gertatuko litzatekeen Parsifal bat, putetxe bat kudeatzen duen Klingsor inpotente batekin: Kundry erabiltzen du ‘Grialaren’ zirkuluko kideak narkotrafikatzaileen talde kontrariokoak diraseduzitzeko.
|
|
2015
|
|
|
Baina jada berdin zait, ez baitut ur beroa sentitzen. Barrua apurka apurka, disimuluz (inork ez nabaritzeko moduan) jaten ari zaidan mina besterik ez dut sentitzen, barruko organoak murtxikatzen ari zaidan samina, eta, ikusten ez diren arren, labanak senti
|
ditzaket
neure sabela txikitzen, elefante baten oina neure paparra zapaltzen, arnasa ostutzen didan estutzen doan soka bat neure saman, eta harea begietan, horrenbeste negar bota eta gero hain siku dauden horietan.
|
|
|
Eta, gainera, malditismo apur bat ere emana nion neure buruari: handik aurrera esan
|
nezakeen
neuk ere ez nuela idazten nuen guztia argitaratzen.
|
|
|
Baloreak eta kontzientzia diruaren oso gainetik daude. Zer izan
|
dezaket
neuk atzerrian hemen ez dudanik. Joaten direnak, hegazkinean sartu eta berehala, negarrez hasten dira.
|
|
|
hitz bat jarriko dut beste bat jarri beharrean eta horrela kalte egingo dut. Lehen ere nahikoa liburu daude otoitz gauzei buruz; Jainkoagatik, utz
|
diezadatela
neure goruaz iruten eta neure koruko eta erlijioko zereginak betetzen, gainerako ahizpei bezala, ni ez bainaiz idazteko, ezta ez baitut osasunik ez bururik horretarako, etab.
|
|
|
Aditzera eman zitzaidan benetan merezi duela gerra eta borroka honek halako saria irabazteko, eta iruditu zitzaidan Jaunak erruki gintuela munduan bizi garenok. Baina ez uste izateko ahaztua ninduela, ez baininduen sekula ere utziko, baina egin
|
nezala
neuri dagokidana. Hau erruki eta gozotasunez esan zidan Jaunak, eta mesede ederra egin zidaten eta hemen esan beharrik ez dagoen beste hitz batzuekin.
|
|
|
Oihu hark benetan larritu ninduen. Samur samur eta atseginez esan zidan berriro, ez larritzeko; bazekiela ez nintzela geratuko beraren zerbitzurako neure aldekoa egin gabe; beteko zela nik nahi nuen guztia (eta halaxe bete zen nik orduan eskatzen niona); begira
|
nezala
neugan egunez egun haziz zihoan maitasuna Bera maitatzeko; horretan igarriko nuela ez zela deabrua; ez uste izateko Jainkoak bere zerbitzarien arimetan hainbesteko ahalmena utziko zionik deabruari, eta nik ditudan adimen argitasun eta baretasuna hark eman diezazkidakeenik. Aditzera eman zidan hainbeste pertsonek, eta halakoek, esan bazidaten Jainkoa dela, gaizki egingo nukeela ez sinestea.
|
|
|
Nik baino gehiago dakitenek diote, aurrekoa hau baino osoagoa dela, eta hau gorputzeko begiez ikusten direnak baino askoz ere osoagoa. Hau dela diote beherengokoa eta deabruak ameskeriarik gehien sortaraz ditzakeena, nik orduan hala zenik ulertu ezin banuen ere; mesede hau egiten zitzaidanez gero, gorputzeko begiez ikusten dena izatea nahi nuen, aitor entzuleak esan ez
|
diezadan
neure irudipena izan dela. Eta ikuskaria izan ondoren gertatzen zitzaidan, hau gero zen?
|
|
|
Nik egia esaten nion, neure ustez ez bainuen gezurrik esaten, ezta halakorik nahi ere, munduko ezergatik ere ez bainukeen esango gauza bat bestearen ordez. Hau ongi zekien berak, eta honela ni lasaitzen saiatzen zen, eta nik hain barruan sentitzen nuen gauza hauekin harengana joan izana, non ez baitakit nola jartzen zidan deabruak itxurak egin
|
nintzala
neure burua nahigabetzeko.
|
|
|
...en (harekin harremana izan ondoren, zentzatuago egon arren), eta argi egin ziezadan Jainkoak egiten zizkidan mesedeak agertu nizkionean, esan zidan bata ez zela bestearekin uztartzen, grazia haiek oso aurreratu eta hilduratuak zeuden pertsonentzat zirela, beldur handia izan beharra nuela, gauza batzuetan parte txarreko espiritua zeritzolako, azken ebatzirik hartzen ez bazuen ere, baina ongi pentsa
|
nezala
neure otoitzari buruz nik ulertzen nuena eta esateko berari. Eta nik ez nekien ezertxo ere esaten neure otoitzari buruz; izan ere, nolakoa den ulertzen eta adierazten jakiteko mesedea, orain dela gutxi egin dit Jainkoak.
|
|
|
Uste dut haien errurik gabe Jaunak nahi izan duela halaxe, nik sufri nezan. Ez diot nik aitortzan haiekin erabilitakoa esaten zutenik; baina, nik neure beldurrak zirela-eta argi egin
|
ziezadaten
neure arimaren kontu ematen nien pertsonak zirenez gero, isilik egongo zirelakoan nengoen. Hala ere, ez nintzen sekula ausartuko halako pertsonei ezer esan gabe uzten.
|
|
|
Izan bedi bedeinkatua guztiagatik eta nitaz balia bedi, Haren Maiestatea denagatik, nire Jaunak ongi baitaki honetan ez dudala besterik nahi, pixka bat goretsia eta handietsia izan dadila baizik, hondakindegi zikin eta usain txarreko honetan lore hain leunen baratzea egin duela ikustean. Berorren Maiestateak nahi beza ez
|
ditzadala
neure erruz berriro atera eta lehengora itzuli. Berorrek hau eska diezaiola eskatzen dut nik Jaunaren maitasunagatik, hemen esaten utzi didan baino argiago baitaki ni nor naizen.
|
|
|
Besteek neke handiz lortzen saiatzen direna, hartzea nahi dezadala egiten zuen Jaunak nirekin; azken urteotan zen jadanik atsegin eta gozotasunakniri ematea. Haiek eta deboziozko samurtasuna eman diezazkidala eskatzen sekula ere ez nintzen ausartu; Bera ez iraintzeko grazia eman, eta barka
|
diezazkidala
neure bekatu handiak eskatzen nion soilik. Hain handiak ikusten nituenez gero, konturaturik, ez nintzen ausartzen mesede eta atseginen desira izaten ere.
|
|
|
8 Nik diotsot poz handia hartuko nukeela Joana anderearekin egoteaz; hala ere nik uste dut ausartegiak garela, batez ere hemendik aurrera egitea nahi balu. Jainkoak gorde
|
nazala
neure buruagandik, ez bainaiz arduratzen neure atsedenaz. Jaunak nahi beza nire arimak atseden hartzea, berorren aitatasunarekin oso soseguz egonez.
|
|
|
Negar egiteko eran daude, eta are negargarriagoa da moja eta fraideen toki honetan gertatzen diren Jainkoaren aurkako irainak ikustea. Haren Maiestateak erremedia dezala eta ni gorde
|
nazala
neure burua halakoetan sartua ikustetik, izan ere, hor ez dakit, gure aitak bisita egitea, pena ematen baitu?
|
|
|
Bada, Emazte santu, nola esan nuen nik Zuk diozula: zer egin
|
dezaket
neure Senarragatik?
|
|
|
Oi ene Jainkoa!, bada, hemen norbait ezkontzen denean, lehenbizi badaki norekin, nor den eta zer daukan. ...a, hemen ez bazaizkie eragozten pentsamendu hauek gizonekin esposatuak daudenei, zergatik eragotzi behar zaigu guri jakiten ahalegintzea gizon hau nor den, nor den beraren Aita eta zer lurralde den eramango nauen hau eta zein diren emango dizkidala agintzen dizkidan ondasunak, zer izaera duen, nola konponduko naizen hura albait pozen edukitzeko, zertan emango diodan atsegin, eta aztertu nola molda
|
nezakeen
neure izaera harenera. Izan ere, emakume bat emazte ona izango bada, honetan saiatzea baino besterik ez diote eskatzen, beraren senarra oso behe mailakoa bada ere.
|
|
|
—Ondo dago amaitu zuen Fifik, baina berarekin aspertzen zarenean gogora
|
ezazu
neu nagoela lehenik.
|
|
|
Garrantzi berezia eman Bi bihotz, hilobi bat en Entziklopedistak eginiko aitorpenari, alegia, zerriarekin egin dituela bere ametsik zoragarrienak, zerria hortentsia ederretan etzanda: " Kontua da zerriarengandik banatzerakoan Benitok izango zuen sentimendu gazi geza nabari
|
dezakedala
neuk ere, eta zerria hortentsia artean etzanda nekusala izan ditudala neure bizitzako ametsik gozoenak".
|
|
2016
|
|
|
orain arte albo batera uzten edo oso zeharka tratatzen zuten gure literaturako izen handiak, Unai Elorriaga bezala bere orain arteko Iazko hezurrak azken nobelan bezala, ematen du orain Gauzaren literaturari ekarpenak egiteko prest daudela, bide batez, nobela hori Elorriagaren orain arteko onena iruditzen zait, oso artegagarria suertatu zitzaidan?. ...i zor, adibidez, edo Juan Gorostidiren Zazpigarren heriotza?, eta hori, zalantzarik gabe, aberasgarria izango dela ikuspuntu askotatik; osagarri ustez autobiografiko dezente dauzkate, orobat, Xabier Amurizaren nobela ziklo mardulak, Mikel Antzaren Ospitalekoak, Atzerri eta Ametsak ere zain lanek, edo Carmen Gisasolaren Gaur zortzi nouvelleak, nahiz eta emaitza literarioaren aldetik ez diren, eutsi
|
diezaiodan
neure buruari, horren lan sendoak.
|
|
|
Bero hartan lurruntzen hasi zitzaizkidan betaurrekoak. Abisa
|
iezaiozue
neure amari, mesedez! esan nuen nola edo hala, eta Ederki, mutil!
|
|
|
Atea zaintzeko soldaduak zeuzkaten eta ohekoak zaintzeko moja amorragarriak. Abisa
|
iezaiozue
neure amari, mesedez! eskatzen nien ahal nuen bezain argi.
|
|
|
Dena dela, uste dut ez niola atzeko aulkia zikindu odolarekin eta gaitz erdi. Nik orduan Abisa
|
iezaiozue
neure amari, mesedez! eskatzen nien eta morroi haiek lasai egoteko erantzuten zidaten, abisatua zegoela.
|