2000
|
|
Nola bentzutuko nituen haragiaren tormentak eta kontrak, eta nola eginen nuen, bada, soseguaren porturat, baldin tentamenduak behin eta berriro akometatzen baninduen, atsedenik gabe, baita konfesatzen nintzenean eta ustez porturatzen nintzenean ere, eta baldin tentamenduaren lur linburietan labaintzen eta linburtzen banintzen, nola oina zur ezkoztatuaren gainean, baita erortzen ere, ezezko guztien arteko baiezko haietarik bat zela kausa, kontzientzia garbitu bezain fite likisten ninduena? Nola lot eta amarra
|
nezakeen
neure imajinazinoa eta nola jar nezakeen hura neure menerat, baldin imajinazinoa haizea bezalakoa bazen eta baldin ez bazegoen hura lotzerik ez amarratzerik?
|
|
Eta hain ziren guztizkoak ene pentsu haiek eta hain gibelaezina ene deliberamendua, non berehala abiatu bainintzen aitaganantz, oinazturak hartua bezala, Mattin eta Elbira beren atsegin lohian utzirik. ...ku eta ene begien boza, ene erraien boza eta gorputz osoaren boza, eta boz hark erran zidan ezen ene ohorea —zinezkoa eta minezkoa, eta ez txantxetakoa— jokoan zegoela eta zina hausteko eta hausteko, zeren eta ez bainengoen zinaren betetzerat behartua, zinezko ohorea ohorezko zinaren gainetik zegoenean; eta erraiten zidan, bertze hitz batzuekin, ezen gizon jokatu behar nuela eta ezin jar
|
nezakeela
neure gizontasuna kolokan eta kordokan, nihaur ere gizon nintzenez gero, eta hargatik sentikortu eta anaiarekin muturtu egin behar nuela, eta ez memelo eta lolo ezdeus bat bezala geratu, besoak uztarturik; eta erran zidan, azkenik, ezen osaba Joanikotek guztiz ulertuko zuela ene jokabidea, segur baietz, zeren hura ere gizon baitzen, eta amorosturik zegoen gainerat, ni bezala, eta ulertu behar zit... Eta joan nintzen aitaren langelarat, baina ez nuen ediren; eta baterat eta bertzerat joan nintzen, eta hura nehon ez...
|
|
...tolome oso mintzalari ona baitzen eta miresten bainuen nik alde horretarik; eta ihardetsiko dizut, bertzetik, ezen amaganat iraulirik nituela orduko, ene konbertsione iduriko haren ondoren, osaba Joanikotenganat luzaroan bideratu nituen sentimenduak —estimua eta maitasuna—, eta sinesten hasia nintzela ezen apez hura Jainkoak jarri zidàn bitartekoa zela, Jainkoaren bidetik gida ahal izan
|
nitzan
neure patua eta etorkizuna.
|
|
Zeren, baldin egia bazen ere ezen pertsona haserreak aski izan dezakeela halakoetan bere buruaren eta bere bisaia itsusiaren ikustea berriro ez haserretzeko, ez nengoen, ez, ni, puntu hartan, mirail baten aitzinean paratzeko trenpean, Platonen dizipuluetarik bat banintz bezala, ez horixe... hain bainengoen neure pena hartan dolorezki penaturik, eta hain bainengoen, halaber, neure gorputzeko parte eta endrezera guztietan gogorturik eta gozakaizturik, ez anaiarekin baketzeko asmotan eta ez harekin bihozbera eta uxter jokatzeko disposizionean, baina eztitasunik gabe eta mendekos. Zeren deusek ere ezin atera
|
bainintzakeen
neure tentutik eta pazientziatik, nola anaiak Elbira modu itsusi hartan kentzeak, eta zeren hark neuri eginaren ordaina bihurtu nahi bainion, eta doblea bihurtu nahi nion, ahal izanez geroz! Garesti ordainarazi behar nion eta neure betea eman behar nion, zinez!
|
|
‘Nor ote da mutil hori? ’ ‘Ez dakit —ihardetsi zidan— Adinagatik, zure lehengusuren bat izan daiteke... ’ Handik aitzina, zenbat ordu ez ote nituen egin koadroko neure lehengusu ustezkoaren aitzinean! Eta, horrela, hainbertzeraino itsutu nintzen neure amorio harekin, non, batzuetan, nehork ikusten ez ninduela, paratzen bainintzen zutik aulki baten gainean, ene hatza haren ezpainetan ipini ahal izaiteko; eta, hain barrendik eta hain zintki eta fintki egiten nuen hura guztia, non iduritzen baitzitzaidan ezen ezpain haiek, ordainean, musu emaiten zidatela eta musuaren hezea ere nabari
|
nezakeela
neure hatzean. Harik eta amak egun batean erran zidan arte:
|
|
‘Hobeki pentsatu dut, eta uste dut nahiago dudala egunorozko ogia, egunorozko miseria baino’ Zer min eman zidaten haren hitzek, zeren zaldizainak promes egin baitzidan egun guti batzuk lehenago ezen zernahi egiteko prest zegoela, baita untzia hartu eta Espainiarat ihes egiteko ere, mila sakrifizio eta bertze hainbat buruhausteren artean, baldin zirkunstantziek hartarat bulkatzen bagintuzten! Ordea, ikusten duzu zertan geratu zen haren hitza eta haren promesa, eta asma dezakezu, halaber, nolakoa izan zitekeen ene dezepzinoa... halako moldez, non deliberatu bainuen ezen zuhurragoa izan behar nuela handik aitzina eta ezin gal
|
nezakeela
neure burua gizon bategatik... zeren pertsona bat behin eror baitaiteke traba edo behaztopa baten aitzinean, eror daiteke bi aldiz, baina ez hiru, eta ni hirugarrenerako bidean nintzen jada".
|
|
Zeren nik, nengoen puntuan nengoela —are gehiago indiar gorri haien munduak eragin zidan lehen liluramenduaren ondotik— nekez uler
|
bainezakeen
neure paradisua, libururik edo biblioteka on bat gabe; Joxe Aberasturi bizkaitarrak nekez uler zezakeen berea, bere ametsetako Potosi hartarik urrun, zilarrezko ezpata gogoan; eta Antonio Ibarbia gipuzkoarrak, finean, nekez uler zezakeen paradisurik, Tomas Morok bere Utopian deskribatzen zuenarekin zerikusirik ez zuenik, liburu hura zelako Antoniorentzat, nola Alypiorena san Agustinentzat... eta ...
|
|
Eta zeren haren urruntasun hura urtu nahi bainuen jada neure bihotzaren arragoan, nola urtu ahal izan bainuen istant labur hartan, eta zeren neure mundurat ekarri nahi bainuen mundurat ekarri ninduena... Ordea, nola erakarriko nuen nik ama hotz eta urrun hura neure mundurat, baldin hura egur junt eta hezea bezalakoa bazen, su handienak ere nekez eragin ziezaiokeena, eta baldin nik ezin eskain
|
baniezaiokeen
neure bihotzeko su tipia baizen?
|
|
Eta nik gogo ezin gaixtoagoz ikusten nuen hura, zeren ez bainuen atsegin, eta zeren ezin bainuen deus ere egin... eta zeren buruan bainuen Antonio Ibarbia... eta buruan nuen, halaber, Joxe Aberasturi, eta buruan nerabilen orduko nola laxa
|
nitzakeen
neure bi lagunak eta nola egin genezakeen hirurok ihes.
|
|
Baina utz
|
ditzadan
neure kontsiderazione hauek nik baino gehiago dakiten teologoen eskuetan, eta natorren berriro lehenerat.
|
|
printzesa, erregina eta enperatriz; ordea, hagitzez ere inportantagotzat nituen nik istant hartan neure galtzoin zahar haiek, zulo eta guzti, munduko printzesa, erregina eta enperatriz guztiak baterat baino. Eta, zer egin ez nekiela, barren leihoa estaltzen zuen errezela bildu, sudurra atera... eta leihoaren bertzaldeko korridorerat egin nuen; eta, korridorean aitzina egiterat nindoanean, bururatu zitzaidan ezen leihoko errezel hura erabil
|
nezakeela
neure lotsarien estalkitzat... eta tiratu nuen errezeletik bortizki... baina hiru gizon iritsi zitzaizkidan orduan, supituki eta deblauki, korridorearen bertze puntatik, hirurak ere ni bezalaxe biluzik, eskuak beren defentsen babesean edo, gibeletik bi guardia zituztela, nor bere kriseiluarekin eta bere ezpatarekin, esku batean bata, bertzean bertzea. Eta, gizon haiekin baterat etxeko gela zabalago baterat ninderamatela, horma baten kontra jarri gintuzten guardiek laurok, eta bertze bi gizon gehiago.
|
2003
|
|
Bere hats beroa senti nezakeen lepoan eta sudurraren hotza belarrian. Buruko zapirik gabe, ilea oparo erortzen zitzaion bizkarrean behera eta bere bularrak zabuka suma
|
nitzakeen
neure bularraren kontra.
|
|
Paper puska bat eta boligrafoa eman dizkidate, idatz
|
dezadala
neure izena. Froga kaligrafikoren baterako dutelakoan sinatu dut.
|
2005
|
|
Zer? Zer egin ote
|
nezake
neure hartan. Noiz arte eutsi ahal izango?
|
2009
|
|
Beraz, zergatik ez? galde
|
diezaioket
neure buruari. Umeak su perimetroa mugatzeaz asko dakiela dirudi.
|
2010
|
|
Esan nahi dizudana da Damasorekin landu
|
nezakeela
neure zaletasun hura, baina nola ordurako arriskutsutzat bainituen Damasoren ideiak, ateotzat edo erdi ateotzat jotzen bainuen. Ama Birjina Pagoagan ustez agertu zèn egunetan izugarri sufritu nuen harekin?, haren konpainia saihestu eta neure kasa ibiltzea erabaki nuen.
|
|
Gehiago ere idatz
|
nezakeen
neure kontuez, bistan da, eta gehiago ere idatziko dut aurrerago, beharbada, baina oraingoz aski dut, eta ea zer iruditzen zaizun Damasori eman diodan erantzuna.
|
|
Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean: nola apal
|
nezakeen
neure burua, baina, neska baten aurrean. Balizko menderatzailea menderatu ondoren menderatuaren mende jarri behar ote nuen berriro, bada?
|
|
Nik nekez esplika
|
dezaket
neure bizitza ama kontuan hartu gabe, nekez izeba Ernestina gabe, inola ere ez amona Ursula gabe.
|
|
esaten zuen Lizardik malenkoniatsu, amonatxoari eskainitako poeman, haurtzaroaz oroituta? nik ere berdin esan
|
bainezakeen
neure bizitzako lehen urteez, Benjamin Mariarena gertatu zen arte.
|
|
–Gorputzaren gaixotasuna arimaren osasuna ikasteko bada, gaitz erdi, ama. Eta nik asko ikas
|
dezaket
neure gaixotasun honekin??.
|
|
" Nork lekuskez, ikusi,/ urte urdin iesak?" esaten zuen Lizardik malenkoniatsu, amonatxoari eskainitako poeman, haurtzaroaz oroituta... nik ere berdin esan
|
bainezakeen
neure bizitzako lehen urteez, Benjamin Mariarena gertatu zen arte.
|
|
" Gorputzaren gaixotasuna arimaren osasuna ikasteko bada, gaitz erdi, ama. Eta nik asko ikas
|
dezaket
neure gaixotasun honekin...".
|
|
Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean: nola apal
|
nezakeen
neure burua, baina, neska baten aurrean. Balizko menderatzailea menderatu ondoren menderatuaren mende jarri behar ote nuen berriro, bada?
|
|
Esan nahi dizudana da Damasorekin landu
|
nezakeela
neure zaletasun hura, baina nola ordurako arriskutsutzat bainituen Damasoren ideiak, ateotzat edo erdi ateotzat jotzen bainuen —Ama Birjina Pagoagan ustez agertu zèn egunetan izugarri sufritu nuen harekin—, haren konpainia saihestu eta neure kasa ibiltzea erabaki nuen.
|
|
Gehiago ere idatz
|
nezakeen
neure kontuez, bistan da, eta gehiago ere idatziko dut aurrerago, beharbada, baina oraingoz aski dut, eta ea zer iruditzen zaizun Damasori eman diodan erantzuna.
|
|
Nik nekez esplika
|
dezaket
neure bizitza ama kontuan hartu gabe, nekez izeba Ernestina gabe... inola ere ez amona Ursula gabe.
|
2011
|
|
Zer? Zer egin ote
|
nezake
neure hartan. Noiz arte eutsi ahal izango?
|
|
Galtzailearen kultura bat dago, euskaldunok sarritan gogokoa izan duguna: eutsi
|
diezaiodan
neure, egiari, eta suntsi dadila mundua!
|
|
Denbora asko pasa zen senarra utz
|
nezakeela
neure buruari planteatu baino lehen ere, nik maitasuna hura izango zela uste nuen, tira, ez dakit maitasuna, egin behar zen gauza bat zela bai, bizikide maskulinoa topatzea, jaunartzea bezala, eta gero ere zer, bat batean neure buruari esan nionean, bai, bai, koño, lesbiana zara, putada bat, hau emakume heterosexualen apatiatik hara doa, ez da senarraren klitoriarekiko ezjakintasuna,, lesbiana z... da, noizbait esan diozu zeure buruari behintzat. Eta ez zen senarra gehien pisatzen zidana.
|
2012
|
|
halako gauzez sala
|
nezaken
neure burua, non
|
|
Egiazaletasun ikaragarriak bakarrik eragotzi
|
ziezadakeen
neure istorioaren zati hau ezkutatzea. Alferrikakoa zen nire erresumina agertzea, barre egiten baitzuten beti; eta nire herri zintzo eta maiteenaz hain iraingarriro mintzo ziren bitartean, ni behartua nengoen hura eroapenez jasatera.
|
|
lehena, Godolphineko Lord a 107 izan zen, eta Oxfordeko Lord a 108 bigarrena; beraz, ez zen gauza esanarazi didazue. Era berean, Proiektugileen Akademiako kontakizunean eta houyhnhnm ugazabari esandakoaren zenbait pasartetan garrantzizko xehetasun batzuk ere kendu dituzu, edo hainbesterainoxe nahastu edo aldatu dituzu, ezen nekez jakin
|
baitezaket
neure lana denik 109. Honetaz aurreko eskutitz batean zerbait adierazi nizunean, norbaiti min egiteko beldur zinela erantzuteari ederretsi zenion; agintean zeudenek zorrotz zaintzen zutela prentsa, eta prest zeudela ez bakarrik interpretatzeko, bai eta zirikada itxurako guztia (horrela esaten zenuela uste dut) zigortzeko ere. Baina mesedez, orain dela hainbeste urte eta bost mila legoara baino urrutirago beste erresuma batean esandakoa, nola aplika dakioke orain taldea gidatzen omen duten yahooetariko inori, batez ere berauen menpe bizitzearen zoritxarraz gutxi pentsatzen eta beldurrik ez nuenean?
|
|
Haien antzara eta indioilarrak gehienetan mokadu batean jaten nituen, eta gureak baino askoz hobeak direla aitortu behar dut. Beste hegazti txikiago batzuk hogei edo hogeita hamar sar
|
nitzakeen
neure ganibet puntan.
|
2013
|
|
Zelako bakea. Lurpera
|
nazatela
neu ere, hiltzen naizenean, fantasma moduan gera ez nadin inongo kaletan zehar ezarian, galtzetin zikinaren barru usaintsuak inon aireatzen.
|
|
Zu bezalako elizgizon bat ezkondu egin behar da. Ondo hautatu, dama bat hauta
|
ezazu
neugatik, eta zeugatik, berriz, pertsona ekina eta baliagarria dena, ez oso handikiro hezia, baina diru sarrera txikiari onura ateratzen jakingo duena. Horixe duzu neure aholkua.
|
2014
|
|
Zer esan
|
nezake
neure defentsan. Deus gutxi, epaiketa galdua dut aldez aurretik, eta horregatik hasi nahi izan dut aitorpen batekin, neronek gaitzetsiz neure jokaera hau, beste inork salatu eta txarretsi baino lehen.
|
2015
|
|
Baina jada berdin zait, ez baitut ur beroa sentitzen. Barrua apurka apurka, disimuluz (inork ez nabaritzeko moduan) jaten ari zaidan mina besterik ez dut sentitzen, barruko organoak murtxikatzen ari zaidan samina, eta, ikusten ez diren arren, labanak senti
|
ditzaket
neure sabela txikitzen, elefante baten oina neure paparra zapaltzen, arnasa ostutzen didan estutzen doan soka bat neure saman, eta harea begietan, horrenbeste negar bota eta gero hain siku dauden horietan.
|
|
Eta, gainera, malditismo apur bat ere emana nion neure buruari: handik aurrera esan
|
nezakeen
neuk ere ez nuela idazten nuen guztia argitaratzen.
|
|
Baloreak eta kontzientzia diruaren oso gainetik daude. Zer izan
|
dezaket
neuk atzerrian hemen ez dudanik. Joaten direnak, hegazkinean sartu eta berehala, negarrez hasten dira.
|
2016
|
|
orain arte albo batera uzten edo oso zeharka tratatzen zuten gure literaturako izen handiak, Unai Elorriaga bezala bere orain arteko Iazko hezurrak azken nobelan bezala, ematen du orain Gauzaren literaturari ekarpenak egiteko prest daudela, bide batez, nobela hori Elorriagaren orain arteko onena iruditzen zait, oso artegagarria suertatu zitzaidan?. ...i zor, adibidez, edo Juan Gorostidiren Zazpigarren heriotza?, eta hori, zalantzarik gabe, aberasgarria izango dela ikuspuntu askotatik; osagarri ustez autobiografiko dezente dauzkate, orobat, Xabier Amurizaren nobela ziklo mardulak, Mikel Antzaren Ospitalekoak, Atzerri eta Ametsak ere zain lanek, edo Carmen Gisasolaren Gaur zortzi nouvelleak, nahiz eta emaitza literarioaren aldetik ez diren, eutsi
|
diezaiodan
neure buruari, horren lan sendoak.
|
2017
|
|
Ardi larruz mozorrotutako bi otso eme dira ala nik jazten diet arkumeoi otso larrua? Nik neuk ezin erantzun
|
diezaioket
neure buruari, eta zuk, hor urrundik, ez emakumeak ez egoera zuzenean ezagutzen ez dituzula, badakit argitasun ziurrik eman didazuna. Hala ere, besterik ezean, indazu aholku, emaidazu kontseilu, zure kriseiluak nire bidea argi dezan, horren beharra baitut ataka estu honetan, aterabide gaitzeko estugune honetan.
|
|
Heldu naiz tokatu zaidan neure gaixotasun hau ulertu eta kasik menderatzeraino, heldu naiz sendatu ez baina sendotzeraino, heldu naiz nire gurasoak maitatzeraino, heldu naiz nire ahizpa miresteraino, heldu naiz harreman osasuntsuak izateraino, heldu naiz neure burua onartzeraino, heldu naiz bizitza bat eta bakarra dela konturatzeraino, eta, beraz, bizi nahi izateraino. Orain esan
|
dezaket
neure bizitza egiten ari naizela, oinarritik hasita, zutabeak eta habeak gero, eta horrela jarraitzeko asmoarekin nago, eraikitzen, sortzen, bizitzen, teilatura heldu arte, nire azken egunera arte. Eraikuntza sorkuntza bizitza hori biziz.
|
2018
|
|
Engaina
|
nezake
neure burua eta pentsatu ederra naizela, emakume eder horiek bezala, emakume begiratuak bezala, zeren, egia esan, asko begiratzen baitidate. Badakit, ordea, ez dela edertasun kontua, beste zerbait baizik, hala nola, horixe, beste zerbait, nortasun kontua esate baterako.
|
|
Urteen zama astunak zeuen aurrean duzuen agure itsu eta ezdeusa bilakatu nau, baina, sinesgaitza suertatzen bazaizue ere, jakin
|
ezazue
neu ere gazte, lerden eta indartsua izan nintzela. Zuen begietan ikusten dut ez duzuela sinesten.
|
2019
|
|
ez bakarrik etxetik, herritik, familiatik eta kristo guztitik urruti joan zarelako; hori ere miresten dizut, baina are gehiago zer nahi duzun argi edukitzea, nik ez bezala. Tira, ez
|
dezadan
neure burua zigortu: nik ez dakit zer nahi dudan, baina badakit gutxienez zer ez dudan nahi, eta ez da gutxi.
|
|
Ohetik jaiki eta dutxa hotza hartu nuen. Zerbait egin
|
nezakeen
neure buruarekin bakarka ez gelditzeko?
|
2021
|
|
Okerragoa zen. Poliziaren begien errukia ikus
|
nezakeen
neureetatik. Zer den negarra, bularreko kolpe bat hor, suspirio bat han, lanturu bat gero, mukien isuria, berriz kolpe bat.
|
|
Azaldu
|
iezadazu
neure bizia, zuk, keinurik ez dagizun horrek,
|
2022
|
|
Han jarriko ditut liburutegia eta lanerako mahaia, eta handik burua altxatzen dudanean itsasoa ikusiko dut aurrez aurre, itsasoa berriro ere, bere aldarte aldakorrarekin. Negua oraindik urruti samar ikusten dut, baina irudika
|
dezaket
neure burua gela horretan, berogailua urri samar eta manta lodi bat gainetik dudala, letorkeen enbataren bultzadei aurre egiteko prest.
|
|
heroi heroitzat har
|
nezakeen
neure burua
|
2023
|
|
Ni nire" mahaiaren" ondoan nengoen, ez haren gainean bermatuta, justu agindua zidaten bezala. Parte hartzaile zurien kokagune pribilegiatutik behatu
|
nezakeen
neure burua: hona hemen emakume marroi bat, eta bai erraza hari eta haren lagunei laguntzea; pitxiren bat erosi, eta kito.
|