|
2002
|
|
|
Egia da oraingoz libururik salduenak, edo salduenetakoak, gure garaietan bezala, gramatikak, hiztegiak eta holako tankerakoak direla, hizkuntzaren eskakizunekin lotuagoak daudenak literaturarekin eta zerbait irakurtzeko plazerrarekin baino. Zuretzat aspergarriak, horregatik, non eta
|
ez
duzun jakin minik edo gramatika goserik oroz gain. Zoritxarrez, hori ez baita batere osasun onaren seinale, gramatiken kontuaz ari naiz, gauzak hala dira oraingoz.
|
|
2003
|
|
|
Rosariok
|
ez
zuen jakin behar. Azken atentatuaren ondotik erabaki zuten aurrealdeko eraikinean inor ez bizitzea.
|
|
|
Terroristek, eta haien?
|
ez
zuten jakin behar. Eta Gervasioren aginduz, aurrealdeko eraikineko hainbat leihotan argiak pizten genituen.
|
|
2005
|
|
|
Harengana hurbildu, eskutik heldu, eta aparte eraman nuen, amak entzun ez zezan esan behar niona; agintarazi nion txintik ere ez zuela aterako kontu hartaz, gurasoek ere
|
ez
baitzuten jakin behar. Gero, arnasa sakon hartu, eta den dena kontatu nion, ezertxo ere ezkutatu gabe.
|
|
2006
|
|
|
Iriarte doktoreak aspaldi erabaki zuen zein urtetara, zein unetara, nora egingo zuen denbora jauzia.
|
Ez
zuen jakin gose berezirik: ez zuen interes handirik, esaterako, Jesukristoren gurutziltzatzea zuzenean ikusteko, edo Waterlooko batailaren emaitza alda zezakeen une eta gune konkretura joateko.
|
|
2007
|
|
|
Esan ez esan egon zen Jesus une batez, baina azkenean aspalditik buruan zerabilena bota zion lagunari, hitz haiek ezertan ere lagundu behar
|
ez
zutela jakin arren:
|
|
2008
|
|
|
Barrena hustu. Inoiz
|
ez
dut jakingo egia edo gezurra den kontatzen didazuna. Mozorrotu ezazu istorioa, asmatu pasarteak.
|
|
|
Inoiz
|
ez
dut jakingo irentsi nuen pastillak haurdunaldi bat eragotzi zuen edo ez. Pentsatu nahi dut ezetz, ez zela beharrezkoa izan pastilla hartzea.
|
|
|
diskriminatua nago hautesfederik gabea naizen aldetik, zeren hauteskundeetan botoa sekretua delarik, botorik eza ez baita sekretua. (Badakit oso zaila dela, baina
|
ez
lukete jakin behar hori ere).
|
|
2009
|
|
|
Bertakoak behatu zituen, beste haien guztien artean galduta zebiltzanak. Harako antzerkigile drogazale eta gonazale amorratu hura, honezkero arrakastarik
|
ez
duela jakin arren, amodio kontuetan lehiakideen aurrean gizon indartsuaren itxurak egin behar dituena, emakume askorekin ibiltzen dela, ateraldi pipertsuak dituela, eta jendeak esan dezala gero: " Ez da gainbehera etorri, ez, betikoa izaten jarraitzen du".
|
|
|
–
|
Ez
zenuen jakin behar.
|
|
|
Txapuza nazionalaren estigma luzaroan izan dute instalaturik nortasun kolektiboaren muinean. Lagun batek honela esan zidan, hainbat adibideren artean beharbada onena aukeratu
|
ez
dudala jakinik?: euskal oldarrari aurre egin nahi eta GAL izeneko proiektu narrasa asmatu zuten, mertzenarioz eginiko lardaskeria ezin tristeagoa; hori ere txarto, txapuzari eginiko monumentua, ganorabakokeriaren gailurra.
|
|
2010
|
|
|
Peio: ... erran, hire ustez zer erran nahi zuen... gizonez gizon eta besotik besora ibili... eta
|
ez
nuela jakin behar?
|
|
|
–Orain lasai al zaude? Zure maitearen txirla aspaldian beste inork probatu
|
ez
duela jakitea gustatu zaizu, ez al da. Egunen batean zure maitale ohi sexologa aurkezten badidazu, galdetu behar diot gizonek zuen bikoteen aurreko bizitza sexualarekin duzuen morboaz.
|
|
|
Inoiz
|
ez
dut jakin izan serio ala brometan esaten didan. Gaia bukatutzat ematen duela esan nahi du, gutxienez, eta, bide batez, saltsero samarra naizela esan diotela, bide zuzenetik aparte ibilia.
|
|
|
" Udaletxeko langileak gure zerbitzariak baldin badira, zergatik ez dugu jakin behar nortzuk dauden gure aginduetara begiratu bakar batean? Zergatik
|
ez
dugu jakin behar zerbitzatzen ari zaigun hori burua, laguntzailea ala subalternoa den eta nola duen izena, edozein supermerkatutan jakin dezakegun bezala. Zergatik utzi behar dugu enplegatu horren esku harro eta txukuntasunez exibitu lukeen irudia duintasunez ala narraskeriarik txiroenarekin erakustea?
|
|
|
Piztia gosetuaren antzera, itsasoak irentsi eta bereganatu egiten zuen. Eta berak, greziar epopeiako Akiles ikaragarriak, irents zezan uzten zion, hilkorren artean lekurik
|
ez
zuela jakinik, eta amak, beste fikzio bat ez baldin bazen, egunen batean bere naufragioan aurkituko zuela. Huraxe zen, izan ere, nereida baten eginbeharra:
|
|
|
inoiz
|
ez
dugu jakiten
|
|
|
Baina zergatik Nabaz, beste hiruak ez bezala, Aljeriako desterrura?
|
Ez
dut jakiterik izandu oraingoz.
|
|
2011
|
|
|
Erabaki zuen, baldin alarguna lasaia eta itxura sendokoa bazen, dena kontatuko ziola, xehetasun guztiak, baina alderantziz, ahulegi eta tristeegi bazegoen, besterik gabe argazkia eman eta ez ziola azken une haietaz hitz egingo. Dena dela,
|
ez
zuen jakin behar Rémyk negar egin zuela. Eta gainera, norengatik egin zuen negar?
|
|
|
Ez nengoen ohitua, ez nekien norantz nindoan. Okerrena, nire gaixotasunak konponbiderik
|
ez
zuela jakitea izan zen.
|
|
2012
|
|
|
Konfiantzazkoak, gogorrak, urtebeteko bahiketa bati eusteko gai izango zirenak.
|
Ez
zuten jakin behar, ezta inondik ere, bahituta edukiko zutena zenik bahiketa agindu zuena.
|
|
2019
|
|
|
–
|
Ez
dugu jakin beharrik. Eskerrak eman besterik ez dugu, lortu dituelako.
|
|
|
Ikerketak argitara atera du hara iritsi ahala hil zituztela. Lalek inoiz
|
ez
zuen jakin, hil eta gero atera baitzen agerira.
|
|
|
–Zatoz bazkalostean. Inoiz
|
ez
dut jakiten zein egunetan etorriko den Karmele, baina etortzekotan, goizean izaten da beti.
|
|
|
Denbora gutxi zen elkar ezagutzen genuela, eta berak oraindik ez zekien horrelakoek ez nindutela bereziki liluratzen, baina halako ilusioa egiten ziola ikusirik, eraztun bat aukeratu nuen, dendako merkeenetako bat. Arazo ekonomikorik
|
ez
zuela banekien, baina erreparoa ematen zidan dirua horrela gastatzeak. Alabaina, denda hartako merkeenetakoa izanda ere, dezente kostatu zitzaion.
|
|
|
Ekintza likits hura barkagaitza zitzaion oraindik ere. Bidaian zehar, burutazio antzuetan higatu zen, gertatuaren itzalaren luzera aldatzen ahal
|
ez
zuela bazekien arren. Gerra bat zen.
|
|
|
Emozionatu eta guzti egiten nau. Sorpresa eman behar didate, eta, ustez behintzat, nik
|
ez
nuke jakin behar sorpresa eman behar didatenik; horregatik esaten zaio sorpresari ezustea edo ustekabea. Baina Rut mari zoro hori hain dago emozionatua, hain, hain, hain... ezen igarri egiten zaion, eta ez da izango ez sorpresa, ez ezustea eta ez ezer.
|
|
2020
|
|
|
Zurekin inoiz
|
ez
dut jakiten.
|
|
|
" Ondo egin nuen Sebastiani esan nionean nahiago nuela izeba dei ziezadan ama baino. Inoiz
|
ez
du jakingo bere amak ez zuela maitatu, hala bere bihotzean leku berezia gordeko du Indietan hil zitzaion amarentzat. Bakoitzaren bihotzean ezkutatzen da garai batean izan zen haurra, sarritan maitasun egarri izaten den haur hauskor hori".
|
|
|
" Uste dut inoiz
|
ez
dugula jakingo zertarako faltsutu zuten hainbeste diru, zein helbururekin esan nahi dut. Aita horretan zebilen artean, gurean behintzat, ez genuen sumatu aparteko aberastasunik.
|
|
|
–Agatek
|
ez
du jakin behar nondik zoazen hitzordura, aholkatu zuen Mari Gabonek, Manuelak esan zienean ahizpa Agate ikusi nahi zuela.
|
|
2021
|
|
|
Esaten dit
|
ez
dudala jakin minik: baina ez da egia.
|
|
|
Anbulantziari hots egin nahi izan nion larrialdietara eraman zezaten, baina mutikoak ez zidan utzi. Erotu beharrean jarri zen, esan zuen inork
|
ez
zuela jakin behar zer gertatu zen, berarentzat okerragoa izango zela.
|
|
|
Ignaziok bizkarra jaso zuen,
|
ez
zuen jakin min handirik, nonbait.
|
|
|
Bihar da nire alabaren hileta. Inork
|
ez
du jakin behar hona ekarri nauzuela. Badakizu nolakoa den hiri hau.
|
|
2022
|
|
|
Bazitekeen gauza familiar haiek berriz ez ikustea, haiengandik apartatuko zenik inoiz burutik pasatu ez bazitzaion ere. Eta urte haiek guztiak igaroagatik, inoiz
|
ez
zuen jakin zer izen zuen, han, Santa Margarita Maria Alacoqueri egindako promesen estanparen ondoan, harmonium hautsiaren gainean, horman zintzilikaturiko argazki horituko apaizak. Aitaren eskola laguna izan zen.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz
|
ez
zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal iz... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz
|
ez
zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal iz...
|
|
|
...in, zeren aspaldi da neure buruari istorioak kontatzen dizkiodala, betidanik kontatzen dizkiot nardagarrikeriak, ilea iluntzen hasi zitzaidan egunetik, aitaren belaunetan jarri nahi izan ez nuenetik, ordurako nire sexuan bildua nengoelako, aspaldi ikasi nuen bereizten nire fantasmen haurkeria eta biziaren kaskarkeria, gisa horretako haurkeriez arduratzen naiz haurkeria direla jakinagatik ere, nahi
|
ez
ditudala jakinagatik ere, tira, horixe baizik ez dut nahi, eta horretan pentsatzen dut beti, hil behar dudala pentsatzen ez dudanean izan ezik, eta hil nahi izatea dudarik gabe loturik dago larrua jotzeko eszenatoki horiekin, non aita batek bere alabarekin larrua jotzen duen trabesti irakasle batek eta bere ikasleak larrua jotzen duten agertokian, ordezkatze horiek ez dute inor engainatzen eta ha...
|
|
|
Eta gela hau beti ilunpetan dago ez digutelako inoiz errezelak irekitzen uzten, itxirik utzi behar dira auzoen arreta ez erakartzeko, sukaldeko leihotik begira hasi bailitezke noiznahi, ontziak garbitzen edo tipula txikitzen ari direnean, Â auzoek
|
ez
dute jakin behar zer egiten den hemen, eta beharbada aspaldi dakite zer egiten den, eta nik ontziak garbitzen edo tipula txikitzen irudikatzen ditut, aurreko apartamentuko errezelek urtea daramatela itxirik pentsatzen irudikatzen ditut, noizik behin emakume esku batek bidea egin eta leihoa irekitzen duela, ez dituzte errezelak behin ere irekitzen, haien gogoetak irudikatu ditzaket, zein arraroa d... Eta gela hau beti ilunpetan dago ez digutelako inoiz errezelak irekitzen uzten, itxirik utzi behar dira auzoen arreta ez erakartzeko, sukaldeko leihotik begira hasi bailitezke noiznahi, ontziak garbitzen edo tipula txikitzen ari direnean, Â auzoek ez dute jakin behar zer egiten den hemen, eta beharbada aspaldi dakite zer egiten den, eta nik ontziak garbitzen edo tipula txikitzen irudikatzen ditut, aurreko apartamentuko errezelek urtea daramatela itxirik pentsatzen irudikatzen ditut, noizik behin emakume esku batek bidea egin eta leihoa irekitzen duela, ez dituzte errezelak behin ere irekitzen, haien gogoetak irudikatu ditzaket, zein arraroa den jendea, mundua eroturik dagoela, auzoak paranoiko hutsak dira, eta beharbada bezero ditut haietako batzuk ere, batek daki, beharbada harro saldu dizkiete nire puta merezimenduak, beharbada nire gorputzaren promozioa egin diete telefonoz, hogeita hamasei, hogeita lau, hogeita hamasei, hogei urteko begiurdina, bai jauna, oso neska polita eta zerbitzu ona eskaintzen duena, zenbait aldiz segidan zerbitzatu zaitzake, inork ez bezala miazkatuko dizu, ipurditik sartzen ere utziko dizu diru pixka bat gehixeagoren truke, gehigarri txiki bat, eta begiratu interneten, argazkietan titi bistan ikusiko duzu, bai, zakila zutiarazteko behar duzuna, eta irakurri ezazu eztabaida foroetan neskari buruz batzuek eta besteek idatzi dutena, Canadaâs Best en, haraxe jotzen baitu Amerika osoak bere balentriak kontatzera, vedette bat da, agentziako izarra, mundu guztiak maite du guztiz eskaintzen delako, guztiz eskaintzen da, berriz eskatuko duzu neska hori, eta holaxe egiten didate publizitatea, eta irabazten dudanaren erdia ematen diet ordainetan, egunkari anglofonoetan iragartzen den escort agentzia batentzat egiten dut lan, you have reached the right number, eta harrera agentzia da, esan nahi dut ez duzula logela bat errentan hartzeaz kezkatu beharrik, berak alokatzen du zure ordez, horrek esan nahi du ez duzula kalean emakume baten bila ibili beharrik, zeren neska zain daukazu nahi duzun ordurako, aurpegi txikia izarapean ezinegonez dardaraka, bai, escort bat naiz puta bat naizela pentsatu nahi ez duen horrentzat, ez guztiz haatik, klasea daukat eta heziera ona, gizonei konpainia egiten diet, ez naiz haiekin oheratzen, ez diet zakila miazkatzen gogoak ematen didanean baizik, hautatu dezaket eta ez esan, hori ez zait gustatzen, gizenegia da edo zaharregia, hankak zikin dauzka, gobernuaren aurrekontu murrizketei buruz baizik ez dut hitz egin nahi, kabiarra jan eta xanpana edan, escort bat naiz ez dudalako kalea egiten, alegia, oraindik ez, eta neure burua eskaintzen dut ordu erdiz berrogeita hamar dolarretan, hirurogeita hamabost dolar ordubetea, ez gehiago, bezeroek ehun dolar edo ehun eta berrogeita hamar ordaintzen dizkidate baina nik ez ditut berrogeita hamar edo hirurogeita hamabost dolar baizik atxikitzen, eta berrogeita hamar edo hirurogeita hamabost bider zazpi edo zortzi bezero egunero, bostehun dolar egiten dute, nahikoa astero armairua berritzeko, eta ni puta bat naiz eta puta bezala tratatu nazaten gustatzen zait, gustatzen zait bezeroekin beren familiaz hitz egitea, ezkonduak ote dauden, haurrik ote duten, eta zer esango lukete beren emaztea eta beren alaba puta izango balira, zer pentsatuko lukete nik bezala haiek ere bezeroen zain egongo balira preserbatiboen zorroak ohe azpira botatzen dituztenean, eta azken egunetako ileak zoruan pirritaka dabiltzanean, eta orduan bezeroek esaten didate ni ez naizela puta bat, escort bat naizela eta nolanahi ere seguruenik beste lanbide bat dudala, adibidez, unibertsitatera noala, bada, egia, unibertsitatera noa, puta naiz, eta ikasle, eta hura zoriona familia bat izatea eta haren galtzarrera itzultzea etxeko kideetako bat puta eta ikasle den batekin joaten den bitartean, eta hura poza babesean familia bat izatea, norbera ikasleen artean puterioan dabilen bitartean, eta lotsa ematen dienez, hitz beste egiten dute, droga eskolan, hori izurritea, hori, eskandalagarria, halako neska mutil gazteen bizia gisa horretako substantziekin hondatzea ere, eta nik haien emazte eta seme alabetara itzultzen naiz ezinbestean, puta ekina naiz, oraindik emaztearekin oheratzen ote dira, ezkontza bizitza gogobetegarria ote dute, eta haiek erantzuten dute umeak izan eta gero emakumeek ez dutela gehiago larrutan egin nahi izaten, ez dutela gogorik izaten, ez zakiletarako ez haur gehiago izateko, emakumeak berak nahiko eta gehiegi direla, eta berriz ere niri begiratzen didate, eta nire gorputzaren gaztetasunaren atzean beren emaztearen hilotza agertzen zaie, esaten didate ez dudala lanbide honetan luze iraun behar, zahartu egingo naizela, puta zahar bihurtu, eta ez dagoela ezer makurragorik, ez dagoela ezer errukarriagorik gizonei atsegingarri gertatzeko ahaleginean saiatzen den behi azal bat baino, zeraren ordaina eskatzera ausartzea ere, horixe esaten didate, neska polita izan behar dela prostituitzeko eta are politagoa escort izateko, bizimodua karteldegiko azken film berriari buruz eztabaidan ateratzeko eta xanpana edateko, eta batez ere gazte izan beharra dagoela, ez hogei urte baino gehiago, zeren hogei urte bete eta gero emakumeek gantzak biltzen dituzte, beren emazteek bezala, eta laster zure alabak ere bai, esango nioke garrasika, biak ere gantzak bilduak eta zimurtuak, berak bezalaxe, beren zakilak bezalaxe, ezin du zakilaren lasaitzea eraman, zeren berehalaxe da dilindan, eta orduan buztana ilaje grisaren artean ezkutatzen da, bai, horra zergatik gizonek, zahartzen direnean, abandonatzen dituzten zahartzen diren emazteak, beren inpotentziaren zama emazteek eraman dezaten, zakila zergatik ez zaien gogortzen beren buruari justifikatu ahal izateko.
|
|
|
Eta gela hau beti ilunpetan dago ez digutelako inoiz errezelak irekitzen uzten, itxirik utzi behar dira auzoen arreta ez erakartzeko, sukaldeko leihotik begira hasi bailitezke noiznahi, ontziak garbitzen edo tipula txikitzen ari direnean, Â auzoek ez dute jakin behar zer egiten den hemen, eta beharbada aspaldi dakite zer egiten den, eta nik ontziak garbitzen edo tipula txikitzen irudikatzen ditut, aurreko apartamentuko errezelek urtea daramatela itxirik pentsatzen irudikatzen ditut, noizik behin emakume esku batek bidea egin eta leihoa irekitzen duela, ez dituzte errezelak behin ere irekitzen, haien gogoetak irudikatu ditzaket, zein arraroa den jendea, mundua eroturik dagoela, auzoak paranoiko hutsak dira, eta beharbada bezero ditut haietako batzuk ere, batek daki, beharbada harro saldu dizkiete nire puta merezimenduak, beharbada nire gorputzaren promozioa egin diete telefonoz, hogeita hamasei, hogeita lau, hogeita hamasei, hogei urteko begiurdina, bai jauna, oso neska polita eta zerbitzu ona eskaintzen duena, zenbait aldiz segidan zerbitzatu zaitzake, inork ez bezala miazkatuko dizu, ipurditik sartzen ere utziko dizu diru pixka bat gehixeagoren truke, gehigarri txiki bat, eta begiratu interneten, argazkietan titi bistan ikusiko duzu, bai, zakila zutiarazteko behar duzuna, eta irakurri ezazu eztabaida foroetan neskari buruz batzuek eta besteek idatzi dutena, Canadaâs Best en, haraxe jotzen baitu Amerika osoak bere balentriak kontatzera, vedette bat da, agentziako izarra, mundu guztiak maite du guztiz eskaintzen delako, guztiz eskaintzen da, berriz eskatuko duzu neska hori, eta holaxe egiten didate publizitatea, eta irabazten dudanaren erdia ematen diet ordainetan, egunkari anglofonoetan iragartzen den escort agentzia batentzat egiten dut lan, you have reached the right number, eta harrera agentzia da, esan nahi dut ez duzula logela bat errentan hartzeaz kezkatu beharrik, berak alokatzen du zure ordez, horrek esan nahi du ez duzula kalean emakume baten bila ibili beharrik, zeren neska zain daukazu nahi duzun ordurako, aurpegi txikia izarapean ezinegonez dardaraka, bai, escort bat naiz puta bat naizela pentsatu nahi ez duen horrentzat, ez guztiz haatik, klasea daukat eta heziera ona, gizonei konpainia egiten diet, ez naiz haiekin oheratzen, ez diet zakila miazkatzen gogoak ematen didanean baizik, hautatu dezaket eta ez esan, hori ez zait gustatzen, gizenegia da edo zaharregia, hankak zikin dauzka, gobernuaren aurrekontu murrizketei buruz baizik ez dut hitz egin nahi, kabiarra jan eta xanpana edan, escort bat naiz ez dudalako kalea egiten, alegia, oraindik ez, eta neure burua eskaintzen dut ordu erdiz berrogeita hamar dolarretan, hirurogeita hamabost dolar ordubetea, ez gehiago, bezeroek ehun dolar edo ehun eta berrogeita hamar ordaintzen dizkidate baina nik ez ditut berrogeita hamar edo hirurogeita hamabost dolar baizik atxikitzen, eta berrogeita hamar edo hirurogeita hamabost bider zazpi edo zortzi bezero egunero, bostehun dolar egiten dute, nahikoa astero armairua berritzeko, eta ni puta bat naiz eta puta bezala tratatu nazaten gustatzen zait, gustatzen zait bezeroekin beren familiaz hitz egitea, ezkonduak ote dauden, haurrik ote duten, eta zer esango lukete beren emaztea eta beren alaba puta izango balira, zer pentsatuko lukete nik bezala haiek ere bezeroen zain egongo balira preserbatiboen zorroak ohe azpira botatzen dituztenean, eta azken egunetako ileak zoruan pirritaka dabiltzanean, eta orduan bezeroek esaten didate ni ez naizela puta bat, escort bat naizela eta nolanahi ere seguruenik beste lanbide bat dudala, adibidez, unibertsitatera noala, bada, egia, unibertsitatera noa, puta naiz, eta ikasle, eta hura zoriona familia bat izatea eta haren galtzarrera itzultzea etxeko kideetako bat puta eta ikasle den batekin joaten den bitartean, eta hura poza babesean familia bat izatea, norbera ikasleen artean puterioan dabilen bitartean, eta lotsa ematen dienez, hitz beste egiten dute, droga eskolan, hori izurritea, hori, eskandalagarria, halako neska mutil gazteen bizia gisa horretako substantziekin hondatzea ere, eta nik haien emazte eta seme alabetara itzultzen naiz ezinbestean, puta ekina naiz, oraindik emaztearekin oheratzen ote dira, ezkontza bizitza gogobetegarria ote dute, eta haiek erantzuten dute umeak izan Eta gela hau beti ilunpetan dago ez digutelako inoiz errezelak irekitzen uzten, itxirik utzi behar dira auzoen arreta ez erakartzeko, sukaldeko leihotik begira hasi bailitezke noiznahi, ontziak garbitzen edo tipula txikitzen ari direnean, Â auzoek
|
ez
dute jakin behar zer egiten den hemen, eta beharbada aspaldi dakite zer egiten den, eta nik ontziak garbitzen edo tipula txikitzen irudikatzen ditut, aurreko apartamentuko errezelek urtea daramatela itxirik pentsatzen irudikatzen ditut, noizik behin emakume esku batek bidea egin eta leihoa irekitzen duela, ez dituzte errezelak behin ere irekitzen, haien gogoetak irudikatu ditzaket, zein arraroa d...
|
|
|
Nolatan antzemango zion? Inoiz
|
ez
dut jakiterik izango.
|
|
|
Kurioski, atzerritarrak biak, ez euskaldunak, atzerrian kokatuta baitaude biak ala biak hartzen dituzten eleberriak. Inoiz
|
ez
dut jakin zergatik kokatu zuen Saizarbitoriak bere estreinako nobela Suitzan. Tira, badakit han idatzi zuela, Fribourgen, soziologia ikasketak egiten zituen bitartean, eta imajinatzen dut zentsura pasatzen ere lagunduko zuela, halako gauzak, abortua eta, Suitzako neska baten larruan jartzeak.
|