|
2015
|
|
|
Erruki zaitez, ene Kreatzailea, zeure kreatura hauetaz. Kontuan izan
|
ez
dugula geure burua ulertzen, ez dakigula zer nahi dugun, ezta ez dugula asmatzen eskatzen dugunean. Emaguzu, Jauna, argia; kontuan izan jaiotzez itsu zenak baino premia handiagoa dugula, hark argia ikusi nahi eta ezin baitzuen.
|
|
|
Baina hori hitz egiten ari garen gauza pozoitsu hauek eragin dute: norbaiti sugegorri batek hoska egiten dionean guztia pozoitzen eta handitzen denez, halaxe da hemen ere;
|
ez
dugu geure burua zaintzen; argi dago onera etortzeko sendaketa ugari behar direla; eta nahikoa mesede egiten digu Jainkoak, hartatik hiltzen ez bagara. Egia da, arimak neke handiak igarotzen dituela hemen; batez ere deabruak sumatzen badu bere izaeran eta ohituretan aukera onak dituela oso aurrera joateko, infernu oso bilduko du berriro ere kanpora irtenarazteko.
|
|
|
9 Ez dakit ulertzeko ongi adierazirik geratzen den; izan ere, geure burua ezagutze hau hain garrantzitsua izanik, ez nuke nahi horretan inoiz lasaitasunik izan dadin, zeruan goi goian bazaudete ere; bada, lur honetan garen bitartean ez dago apaltasuna baino gauza garrantzitsuagorik. Eta, honela, berriro diot oso ona eta ona baino hobea dela, lehenik honetaz hitz egiten den egoitzara sartzen saiatzea besteetara hegan egitea baino; izan ere, hauxe da bidea, eta bide ziur eta lauan zehar joan ahal izanez gero, zertarako nahi ditugu hegoak hegan egiteko?; baina bila dezala honetan nola lortu onurarik hoberena; eta nire iritziz, sekula ere
|
ez
dugu geure burua ongi ezagutuko, Jainkoa ezagutzen saiatzen ez bagara; haren handitasunari begiratuz, jo dezagun geure ezerezera; eta haren garbitasunari begiratuz, geure zikintasuna ikusiko dugu; haren apaltasuna gogoratuz, apalak izatetik gu zein urrun gauden konturatuko gara.
|
|
|
9 Nire iritziz prestasunik ziurrena (betiere Jainkoari otoitzean bere eskutik eduki gaitzala eskatu ondoren, eta etengabe pentsatu, nola, Hark utziz gero, egia denez, berehala joango garen hondora, eta sekula ere
|
ez
dugula geure buruarengan ustea jarri behar, zentzugabekeria litzatekeelako), kontu handiz eta argi ibiltzea da, bertuteetan nola goazen begiratuz: gehiagora ala gutxiagora goazen zerbaitetan, batez ere elkarrenganako maitasunean eta txikientzat eduki gaitzatela nahi izatean eta eguneroko gauzetan; horri begiratzen badiogu eta Jaunari argi egin diezagula eskatzen badiogu, berehala ikusiko dugu irabazia nahiz galera.
|
|
|
Bi haiek errentadunak dira; toki honetakoa, berriz, pobretasunekoa. Oraindik
|
ez
dugu geure etxerik; baina Jaunagan uste dut egingo dela. Gutun haietakoren bat berorren jauntasunaren eskuetara iritsiko zela ziurtzat jorik, ez diot honetan guztiaren kontu zehatzik ematen.
|